Interpretacja indywidualna z dnia 18 stycznia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDST2-1.4011.488.2023.2.KB

Możliwość opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową (opodatkowanie IP-BOX).

Interpretacja indywidualna

– stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest:

–nieprawidłowe – w części dotyczącej uznania wydatku na ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej dla działalności gospodarczej – w sytuacji, gdy umowa z Kontrahentem nie zawiera zapisów zobowiązujących Pana do poniesienia wskazanego wydatku, za koszt do obliczenia wskaźnika nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT;

–prawidłowe – w pozostałej części.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

13 listopada 2023 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 20 grudnia 2023 r. (data wpływu 21 grudnia 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

I.Pana dane.

Jest Pan osobą fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą. Rozpoczął Pan prowadzenie działalności gospodarczej (...) 2020 roku. W dniu 12 października 2020 roku wznowił Pan prowadzenie działalności gospodarczej zarejestrowanej w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, której podstawowym przedmiotem jest działalność związana z wytwarzaniem oprogramowania (PKD 62.01.Z). Ma Pan nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1 Ustawy o PIT. W latach 2020, 2021 i 2022 rozliczał się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Obecnie (rok podatkowy 2023) korzysta Pan z uproszczonej formy opodatkowania jaką jest ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

W przypadku potwierdzenia przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej prawidłowości Pana stanowiska przedstawionego w niniejszym wniosku, może Pan w przyszłości zrezygnować z ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych i ponownie rozliczać się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, korzystając jednocześnie z preferencyjnego opodatkowania, o którym mowa w art. 30ca Ustawy o PIT .

Nie zatrudnia Pan pracowników, ani nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty, ani praw autorskich innych podmiotów. Nie posiada Pan statusu centrum badawczo-rozwojowego określonego w Ustawie z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2474, z późn. zm.).

II.Przedmiot Pana działalności.

Przedmiotem Pana działalności jest m.in. działalność usługowa w zakresie tworzenia oprogramowania komputerowego, w odniesieniu do której zamierza Pan zastosować tzw. ulgę IP BOX (dalej: „Działalność dominująca”). W ramach Działalności dominującej tworzy Pan oprogramowanie (dalej: „Oprogramowanie”), które według art. 1 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 Ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1191, z późn. zm., dalej: „Ustawa o PAIPP”) są utworami. W latach 2020-2023 w ramach Działalności dominującej współpracował Pan z dwoma kontrahentami (dalej wspólnie jako „Kontrahenci”):

–spółką X z siedzibą w (...) (dalej: „Kontrahent 1”), oraz

–spółką Y z siedzibą w (...) (dalej: „Kontrahent 2”).

Zawarł Pan z Kontrahentami umowy, na podstawie których świadczy usługi programistyczne. Wyjaśnił Pan, iż w chwili sporządzania niniejszego wniosku współpraca z Kontrahentem 1 dobiegła końca, zatem w tym zakresie wniosek dotyczy stanu faktycznego. Umowa z Kontrahentem 2 pozostaje w mocy i jest nadal realizowana, zatem w tym kontekście wniosek dotyczy również zdarzenia przyszłego. Co więcej, nie wyklucza Pan podjęcia współpracy z innymi Kontrahentami, a charakter tej współpracy pozostanie tożsamy z tym opisanym w niniejszym wniosku, tj. polegać będzie na tworzeniu Oprogramowania.

Umowy określają ramowe zasady i warunki świadczenia przez Pana usług programistycznych, natomiast ich szczegółowy zakres jest każdorazowo ustalany na podstawie składanych przez danego Kontrahenta/klienta Kontrahenta zamówień, czyli powierzonych w jakiejkolwiek formie (np. ustnej lub poprzez e-mail, bądź też platformę do zarządzania projektem) zadań do wykonania. Co do zasady przedmiotem tych zamówień jest projektowanie, tworzenie i dostarczanie oprogramowania komputerowego według przedstawionej specyfikacji biznesowej, tzn. zgłoszonych potrzeb, głównych celów i funkcji jakie musi spełniać dany program komputerowy. W ramach współpracy z Kontrahentami, tworzy Pan Oprogramowanie na rzecz klientów Kontrahentów – Kontrahenci pełnią rolę pośredników. W praktyce, zadania wykonywane przez Pana mogą być Panu przekazywane bezpośrednio przez klienta Kontrahenta, na rzecz którego tworzy Pan Oprogramowanie.

W ramach Działalności dominującej może Pan współpracować z zespołami Kontrahenta lub jego klienta, wówczas ma Pan z góry określoną rolę wytwarzając zdefiniowane i funkcjonalnie samodzielne elementy. Co do zasady Pana Kontrahenci mogą zlecić wykonanie całego projektu jednemu usługodawcy (np. Panu), lub jeśli specyfika projektu tego wymaga mogą zlecić wykonanie poszczególnych części kilku, kilkunastu czy też kilkudziesięciu usługodawcom (w tym m.in. Panu). Zdarza się tak w szczególności, w sytuacji gdy termin realizacji projektu wymaga zaangażowania w prace nad nim większej liczby programistów, lub gdy zakres jest tak szeroki, że wymaga specjalistycznej wiedzy z różnych dziedzin lub różnych języków programowania czy technologii informatycznych i konieczne jest zlecenie poszczególnych prac specjalistom z różnych obszarów. Wówczas, każdy z usługodawców podejmuje się stworzenia uzgodnionej części oprogramowania. Powyższe oznacza, że każdy z członków zespołu projektowego samodzielnie tworzy zdefiniowane i funkcjonalnie samodzielne elementy. Samodzielnie i bezpośrednio prowadzi Pan działalność w zakresie tworzenia Oprogramowania.

Z perspektywy Kontrahentów lub ich klientów prace wykonywane przez Pana na ich rzecz od pewnego etapu prowadziły/mogą prowadzić do rozwijania istniejącego już systemu, np. o nowe lub ulepszone funkcjonalności. W tym miejscu zaznaczył Pan, że rozwijanie systemu polegało/polega na tworzeniu od zera utworów, stanowiących również programy komputerowe, a następnie implementowaniu tych utworów do systemu zleceniodawcy. Implementacja utworu polega przede wszystkim na dodawaniu lub nadpisywaniu części (linijek) kodu źródłowego do oprogramowania. W wyniku implementacji wytworzonych przez Pana utworów, rozwijane oprogramowanie było/jest optymalizowane lub wyposażane w nowe lub ulepszone funkcjonalności. Wyjaśnił Pan, że oprogramowanie – systemy, aplikacje, nad którymi pracował/pracuje, tworzone są na zasadach i wzorcach programowania obiektowego oraz na praktykach zwinnego wytwarzania oprogramowania. Jest zatem połączeniem wielu podprogramów, w tym m.in. wytwarzanych przez Pana, z których każdy wykonuje określoną funkcję. Każdy z tych podprogramów, z których następnie tworzony jest system, również jest programem, któremu może przysługiwać ochrona prawno-autorska. Niezależnie od powyższego, może Pan wytwarzać również od podstaw samodzielne aplikacje.

Jako podmiot prowadzący działalność gospodarczą i profesjonalnie świadczący usługi IT, ponosi Pan wszelkie ryzyko związane z prowadzoną działalnością. Ryzyko to obejmuje również skutki niewłaściwego wykonania umowy w stosunku do kontrahentów i klientów kontrahentów. Podkreślił Pan, że w związku z tak wykonywaną działalnością ponosi ryzyko gospodarcze zarówno w kontekście odpowiedzialności za jakość i ewentualne wady świadczonych usług, jak i zmian kontrahentów, niepewności efektu i metod dojścia do umówionego rezultatu. W ekonomii definiuje się ryzyko jako możliwość wystąpienia wyników odmiennych od założonych. Zgodnie z tą definicją Pana działalność jest obarczona ryzykiem gospodarczym.

W Pana praktyce gospodarczej niezależnie od tematyki projektów, ilości kontrahentów czy postanowień zawartych z nimi umów, działalność zawsze obarczona będzie ryzykiem gospodarczym. Podobnie inne opisane w tej części elementy wskazujące na charakter prowadzonej działalności pozostaną niezmienne – tworząc Oprogramowanie może Pan współpracować z zespołami Kontrahenta lub jego klienta oraz może świadczyć usługi bezpośrednio na rzecz Kontrahentów, jak i na rzecz ich klientów będących finalnymi odbiorcami Oprogramowania.

III. Charakterystyka prac programistycznych.

W ramach Działalności dominującej na podstawie posiadanej wiedzy i doświadczenia w zakresie tworzenia oprogramowania realizuje Pan zlecenia programistyczne na rzecz swoich Kontrahentów. Co do zasady może Pan projektować oraz tworzyć od podstaw i w całości aplikacje, bądź też rozwijać i ulepszać aplikacje implementując własne części oprogramowania, wyrażone w postaci kodu napisanego w języku programowania. Projekty będące przedmiotem stanu faktycznego realizowane są na rzecz Kontrahentów w sposób iteracyjny, pozwalający na bieżące przekazywanie końcowemu odbiorcy produktu i weryfikowanie przez niego wyników kolejnych etapów prac, a także bieżące wprowadzanie poprawek. Cyklicznie dokładane są kolejne elementy, które z czasem tworzą finalny produkt. Poszczególne etapy tworzenia skutkują wytworzeniem elementu końcowego programu komputerowego – fragmentu kodu o określonej funkcjonalności, który również może stanowić program komputerowy podlegający ochronie prawno-autorskiej. W ten sposób partie wytwarzanego przez Pana kodu, w zależności od powierzonego zlecenia, składały się na pewne moduły, dodające określone funkcjonalności w produktach Kontrahentów.

W latach 2020-2023 w ramach Działalności Dominującej współpracował Pan z dwoma Kontrahentami i nie wyklucza również podjęcia współpracy z innymi Kontrahentami, a charakter tej współpracy pozostanie niezmieniony, przy czym z oczywistych względów poszczególne zadania realizowane w ramach tworzenia Oprogramowania będą różnić się od tych wskazanych we wniosku. Wynika to przede wszystkim z faktu, iż tematyka tworzonego oprogramowania jest i będzie zróżnicowana, a samo Oprogramowanie tworzone przez Pana projektowane jest stosownie do indywidualnych i specyficznych potrzeb poszczególnych zamawiających, zatem każdy z projektów zasadniczo odróżnia się od pozostałych, a w szczególności w efekcie każdego z nich powstaje nowy, niepowtarzalny kod źródłowy. Cechą wspólną wszystkich realizowanych projektów jest jego twórcze działanie polegające na tworzeniu Oprogramowania, w oparciu o wiedzę i doświadczenie wypracowane i zdobyte w branży IT.

Efektem Pana prac w każdym przypadku będzie powstanie koncepcyjnego dobra niematerialnego – oprogramowania uzewnętrznianego w postaci kodu napisanego w określonym języku programowania.

Tytułem przykładu wskazał Pan poniżej niektóre z wytworzonych funkcjonalności/ulepszeń.

Projekt nr 1 realizowany na zlecenie Kontrahenta 1.

W okresie od października 2020 roku do września 2021 roku realizował Pan za pośrednictwem Kontrahenta 1 projekt, polegający na tworzeniu Oprogramowania, którego finalnym odbiorcą była agencja zatrudnienia. W ramach tej współpracy tworzył Pan nowe funkcjonalności systemu między innymi usługi na potrzeby wdrażania nowych pracowników systemu. Rezultatem tych działań był interfejs komunikacji pomiędzy aplikacjami, a następnie jego implementacja czyli kod źródłowy. Ponadto pracował Pan nad stworzeniem wspólnego dysku wymiany danych tak, by różne serwisy mogły się ze sobą komunikować. Wynikiem tej pracy są: koncepcja, opis procedur operacyjnych, a następnie implementacja czyli kod źródłowy. Opracowywał Pan również ulepszenia między innymi w postaci nowych rozwiązań, skracających czas wykonywania operacji czy mechanizmów wykrywających miejsca, które działają nieoptymalnie, a po ich wykryciu przeprowadzał analizę i podejmował stosowne działania. Wynikami prac były analizy w postaci tworzenia nowych zadań wraz z zaproponowanym rozwiązaniem problemu jak i kod źródłowy. Używane w ramach projektu języki programowania/technologie: (...).

Projekt nr 2 realizowany na zlecenie Kontrahenta 2.

W okresie od listopada 2021 roku do maja 2022 roku realizował Pan za pośrednictwem Kontrahenta 2 projekt, polegający na tworzeniu aplikacji służącej do śledzenia zasobów budowlanych, której finalnym odbiorcą jest klient Kontrahenta 2. Do Pana zadań w ramach tej współpracy należało między innymi znalezienie sposobu na szybką i niepowodującą zakłóceń transmisję danych pomiędzy dwoma magazynami danych, czy też tworzenie nowych elementów infrastruktury sieciowej z użyciem technologii chmurowych z uwzględnieniem zasad bezpieczeństwa. Bazując na zrozumieniu zasady działania systemu i jego potrzeb, zoptymalizował Pan wielkość danych wysyłanych podczas komunikacji pomiędzy komponentami systemu co sprawiło, że rozwiązanie stało się dużo bardziej wydajne. Używane w ramach projektu języki programowania/technologie: (...).

Projekt nr 3 realizowany na zlecenie Kontrahenta 2.

W okresie od czerwca 2022 roku do chwili obecnej realizuje Pan projekt polegający na rozwijaniu platformy analitycznej i związanych z nią procesów. W ramach projektu rozszerzane są możliwości platformy, by dopasować produkt do wewnętrznych potrzeb klienta. Platforma pozwoli innym pracownikom tego samego przedsiębiorstwa na przetworzenie dużych ilości danych, które mogą być wykorzystywane do tworzenia nowych funkcjonalności w aplikacji do zarządzania zasobami budowlanymi. Do Pana przykładowych zadań w ramach tego projektu należy między innymi: wdrożenie platformy zarządzającej danymi, rozwijanie i wdrożenie systemu, który pozwoli na zautomatyzowane uruchamianie procesów przetwarzania danych, dodanie funkcjonalności monitorujących progres przetworzonych danych i informowanie o różnych zdarzeniach adresatów.

Angażuje się Pan w rozwijanie procesów CI/CD, co oznacza, że pracuje nad ciągłym integrowaniem i dostarczaniem nowego oprogramowania. To podejście pozwala na szybkie wprowadzanie zmian i poprawek oraz umożliwia pracownikom przedsiębiorstwa korzystanie z najnowszych wersji oprogramowania. Aby dane mogły być wykorzystywane w najnowszych wersjach oprogramowania, pracuje Pan nad tworzeniem skryptów migracji danych. Te skrypty pozwalają na bezproblemowe przenoszenie danych i dostosowywanie ich do nowych wersji oprogramowania, co wpływa na spójność i jakość danych. Projekt nr 3 ma na celu znacząco usprawnić procesy wewnątrz przedsiębiorstwa poprzez stworzenie zaawansowanej platformy analitycznej oraz implementację nowoczesnych procesów zarządzania danymi. Wykorzystuje Pan swoją wiedzę i doświadczenie w obszarze technologii, programowania i zarządzania danymi, aby przyczynić się do sukcesu tego ambitnego projektu. Używane w ramach projektu języki programowania/skryptowe: (...).

Kod źródłowy wytworzony przez Pana i implementacja do istniejącego oprogramowania stanowią logicznie uporządkowany ciąg instrukcji, przeznaczony do uzyskania za pośrednictwem sprzętu komputerowego wyniku pożądanego przez zleceniodawcę. Pana praca przy pisaniu kodu nie miała i nie będzie mieć charakteru odtwórczego i nie polega na powielaniu w jego linijkach standardowych rozwiązań problemów. Oprogramowanie wytwarzane przez Pana w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności gospodarczej, jest rezultatem Pana własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 Ustawy o PAIPP.

Podsumowując, właścicielem ulepszanego (rozwijanego) oprogramowania był/jest Kontrahent/klient Kontrahenta, a Pan dokonywał/dokonuje ulepszenia (rozwinięcia) na zlecenie Kontrahenta, za jego (i/lub jego klienta) zgodą. W wyniku rozwijania (ulepszania) i modyfikacji oprogramowania lub ich części, tworzone były/są nowe kody oraz algorytmy i powstaje nowe prawo własności intelektualnej. Podkreślił Pan, że ulepszanie i rozwijanie oprogramowania, często tego, które sam stworzył, powodowało/powoduje każdorazowo powstanie części programu komputerowego, które stają się osobnym utworem, chronionym prawem autorskim na podstawie art. 74 Ustawy o PAIPP. Nie był Pan więc i nie będzie właścicielem oprogramowania ulepszanego, ale czasowo właścicielem składowych (części) oprogramowania, które powoduje finalnie ulepszenie owego oprogramowania ulepszanego. Autorskie prawa majątkowe do nowego oprogramowania, które po zaimplementowaniu powoduje ulepszanie starego, są przenoszone na danego Kontrahenta. Tak rozumiane działania polegające na rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania, każdorazowo zmierzały do poprawy użyteczności oraz funkcjonalności tego oprogramowania.

Wytwarzanie oprogramowania to złożony proces, który ma na celu dostarczenie produktu w pełni zgodnego z oczekiwaniami Kontrahenta. Pana działalność, w zależności od realizowanych projektów, mogła i może pokrywać wszystkie etapy tego procesu, począwszy od analizy i zdefiniowania wymagań, przez zaprojektowanie rozwiązania, jego wykonanie, testowanie, wdrożenie, szkolenia oraz dalszy rozwój. Podstawowym wyzwaniem jest zrozumienie potrzeb ostatecznego odbiorcy, a więc określenie celu jaki ma spełniać program. Dopiero w oparciu o tę wiedzę ustala Pan sposób dojścia do zdefiniowanego celu, dobierając odpowiednie rozwiązania programistyczne oraz technologie.

Na potrzeby niniejszego wniosku, oświadczył Pan, że tworzenie oprogramowania opierało/opiera się każdorazowo o dostępną aktualnie (tj. w momencie realizacji danego projektu) wiedzę w dziedzinie technologii informacyjnych oraz w dziedzinie, której oprogramowanie ma służyć, a także o Pana umiejętności jako programisty.

Z kolei projektowane i tworzone produkty (oprogramowanie komputerowe) stanowiły/stanowią produkty nowe lub ulepszone funkcjonalnie w stosunku do tych dotychczas tworzonych przez Pana. Proces tworzenia oprogramowania wymaga ciągłego rozwoju, poszerzenia i aktualizowania wiedzy programistycznej, jak również z dziedziny, w której to oprogramowanie miało być wykorzystywane. Niejednokrotnie w tym celu sięgał Pan do fachowej literatury, szkoleń oraz fachowych publikacji. Czynności projektowania i tworzenia oprogramowania nie miały i nie będą mieć charakteru rutynowych lub okresowych zmian, lecz stanowiły/stanowić będą systematyczny rozwój konkretnego produktu (poczynając od jego tworzenia).

W ramach prowadzonej działalności nabywał/nabywa, łączył/łączy, kształtował/kształtuje i wykorzystywał/wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług). W każdym przypadku wnosił Pan i będzie wnosić swój indywidualny i twórczy wkład, wykorzystując najnowsze technologie informatyczne z zakresu wytwarzania oprogramowania. Produkty informatyczne stworzone przez Pana mają charakter indywidualny i są utrwalone w postaci kodu w języku programowania. Element twórczy w tworzeniu oprogramowania polegał/polega na pisaniu algorytmu, który znajduje odzwierciedlenie w postaci kodu źródłowego, w efekcie czego powstaje program komputerowy. Oprogramowanie wytwarzane w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności gospodarczej jest rezultatem Pana własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 Ustawy o PAIPP.

W ramach tworzenia Oprogramowania uwzględnia Pan jedynie ogólne wytyczne, w szczególności co do terminów realizacji, zastosowania, czy też funkcjonalności tworzonego utworu, przekazane przez Kontrahenta lub przez klienta Kontrahenta. Natomiast tworzenie Oprogramowania wymaga stosowania nowatorskich podejść i kreatywnego wykorzystywania dostępnych zasobów systemowych oraz wykorzystania zdobytej dotychczas wiedzy w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania.

Ponadto, tworzone Oprogramowanie będące rezultatem Pana twórczej działalności ma charakter utrwalony, a założenia programów, ich układ oraz kompozycja mają kreatywny charakter. Rezultat w postaci unikatowych rozwiązań nie jest wynikiem pracy rutynowej lub szablonowej. Dobór algorytmów, ciągów komend i instrukcji zawsze jest zależny od Pana indywidualnej inwencji. Programowanie jest pracą polegającą na tworzeniu zindywidualizowanego kodu, którego tylko efekt jest z góry ustalony, przy czym istnieje nieskończona ilość rozwiązań, które mogą do tego efektu doprowadzić. Praca programisty polega na doborze najbardziej wydajnych i odpowiednich metod oraz środków, które mają zapewnić stworzenie konkretnej funkcjonalności.

Pana twórczą działalność odnosić należy nie do praktyki gospodarczej sensu largo, a do praktyki gospodarczej danego podmiotu, jak wskazano w Objaśnieniach Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej (dalej: „Objaśnienia”), wobec czego, w ramach prowadzonej Działalności dominującej tworzy Pan Oprogramowanie z wykorzystaniem aktualnie posiadanej wiedzy i umiejętności, ale niekoniecznie tworzy innowacyjne rozwiązania w wymiarze światowym, gdyż nie weryfikuje Pan tego w takiej skali. W tym miejscu podkreślił Pan, że nie świadczy usług polegających na wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego programu komputerowego, jednak w razie wystąpienia błędów lub usterek w powstałym Oprogramowaniu, jest Pan odpowiedzialny za naprawienie tych błędów i zdanie produktów odpowiadających pierwotnym wymaganiom Kontrahenta. Co istotne, naprawa błędów/usterek to marginalna część Pana działalności. W przeważającej części Pana zadania polegają na tworzeniu nowych funkcjonalności.

Działania podejmowane są przez Pana w ułożony, metodyczny sposób, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego, tj. określenie celu, jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac, weryfikacja, zakończenie. Dla każdego projektu przyjmuje Pan harmonogram, według którego realizowane są poszczególne etapy prac oraz zapewnia odpowiednie zasoby techniczne (np. w postaci sprzętu komputerowego). Ze względu na charakter branży, nieustannie poszerza Pan swoją wiedzę na temat algorytmów, bezpieczeństwa czy języków programowania, aby móc wykorzystać ją w prowadzonej działalności. Wskazał Pan również, iż zasadniczo Oprogramowanie, w zależności od projektu, może być przeznaczone do użytku na komputerze, smartfonie, tablecie lub innym urządzeniu mobilnym.

IV. Przychody ze zbycia Oprogramowania.

W zamian za wykonane usługi otrzymuje Pan umówione wynagrodzenie. Zgodnie z postanowieniami zawartych pomiędzy stronami umów zobowiązał się Pan przenieść na Kontrahentów autorskie prawa majątkowe do powstałych w wyniku realizacji umów utworów. Świadczył Pan na rzecz Kontrahenta 1 usługi polegające na tworzeniu oprogramowania oraz usługi dodatkowe (np. usługi rekrutacji). W przypadku zatem wynagrodzenia otrzymywanego od Kontrahenta 1, jedynie część wynagrodzenia jest wynagrodzeniem ze sprzedaży autorskich praw majątkowych, bowiem w pozostałej części wynagrodzenie dotyczy świadczonych na rzecz Kontrahenta usług rekrutacji. Wyodrębnił Pan część wynagrodzenia dotyczącą sprzedaży oprogramowania. Otrzymywane przez Pana od Kontrahenta 2 należności za realizację opisanych we wniosku projektów są w całości przychodem z tytułu sprzedaży majątkowych praw autorskich do programu komputerowego. Nie świadczy Pan na rzecz Kontrahenta 2 usług innych niż usługi polegające na tworzeniu oprogramowania. Zatem w przypadku Kontrahenta 2, całość wynagrodzenia otrzymywanego w ramach współpracy jest wynagrodzeniem ze sprzedaży autorskich praw majątkowych.

V. Koszty uzyskania przychodu.

Wszystkie wydatki ponoszone w ramach prowadzonej działalności gospodarczej przypisuje Pan do jednej z trzech kategorii:

a)Wydatki mieszane – są to wydatki ogólne prowadzonej działalności, takie jak np. usługi rachunkowe czy usługi telekomunikacyjne (telefon, Internet). Wydatki te są niezbędne zarówno dla prowadzenia Działalności dominującej, jak i działalności pozostałej.

b)Wydatki na Działalność dominującą – są to wydatki związane jedynie ze świadczeniem usług programistycznych, takie jak przykładowo specjalistyczne szkolenia niezbędne w procesie tworzenia oprogramowania.

c)Wydatki na działalność pozostałą – są to wydatki związane jedynie z działalnością inną niż Działalność dominująca.

W przypadku wydatków mieszanych (niedających się przypisać funkcjonalnie do konkretnego przychodu) przyporządkowuje Pan wydatki do przychodów z poszczególnych rodzajów działalności według proporcji stosując tzw. „klucz przychodowy”. Wydatki na Działalność dominującą, tj. koszty bezpośrednio powiązane z wytworzonym Oprogramowaniem alokowane są bezpośrednio do przychodów z Działalności dominującej z pominięciem przychodowego klucza alokacji. Wydatki na działalność pozostałą, alokowane są do przychodów pozostałych z pominięciem przychodowego klucza alokacji.

VI. Koszty ujmowane we wskaźniku Nexus.

Uzyskiwane przez Pana przychody z Działalności dominującej pochodzą z przeniesienia praw autorskich do wytworzonego Oprogramowania. Wobec powyższego, wszystkie wydatki, których poniesienie jest niezbędne do prowadzenia Działalności dominującej, uznawane są per se za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT, tj. wydatki bezpośrednio powiązane z tworzonym Oprogramowaniem. W przypadku nieponoszenia tych kosztów nie mógłby Pan realizować prac, których realizacja skutkuje powstaniem nowych praw własności intelektualnej.

W szczególności może Pan ponosić wydatki na:

a)Specjalistyczne kursy/szkolenia podnoszące kwalifikacje.

b)Sprzęt elektroniczny wykorzystywany w ramach świadczenia usług na rzecz Kontrahentów.

c)Usługi księgowe polegające na prowadzeniu wymaganych prawem rejestrów i ewidencji, w tym ewidencji na potrzeby skorzystania z ulgi IP BOX.

d)Usługi telekomunikacyjne, takie jak Internet i telefon, niezbędne do komunikowania się z Kontrahentami.

e)Samochód, takie jak wydatki eksploatacyjne, ubezpieczenie, paliwo, amortyzacja.

f)Ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej zabezpieczające Pan interesy, gdyż prowadzi Pan działalność obarczoną ryzykiem. Ryzyko to obejmuje skutki niewłaściwego wykonania umowy w stosunku do kontrahentów i klientów kontrahentów.

VII. Ustalenie kwalifikowanego dochodu z poszczególnych kwalifikowanych IP.

Wyodrębnia Pan tyle kwalifikowanych IP, ile projektów realizuje. W ramach projektu powstaje zestaw funkcjonalności/modułów. Co do zasady każdy zestaw traktowany jest jako jedno kwalifikowane IP, ponieważ wszystkie tworzone programy komputerowe w ramach jednego projektu stanowią ostatecznie część głównego systemu udostępnianego ostatecznemu użytkownikowi. W praktyce, mając na uwadze definicję programu komputerowego (zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu), każdą kompletną aplikację można dzielić na poszczególne elementy/fragmenty spełniające powyższą definicję. Oprogramowanie realizujące poszczególne funkcjonalności/tworzone w ramach przedmiotowego projektu tworzy pewną funkcjonalnie powiązaną ze sobą całość i nie jest wprowadzane do obrotu jako programy niezależne od siebie, czy od głównego systemu. Mając na uwadze powyższe, jako przychód z poszczególnych kwalifikowanych IP uznaje Pan przychód ze sprzedaży autorskich praw majątkowych powstałych w ramach poszczególnych projektów.

Ustalenie kosztów.

W przypadku wydatków mieszanych (niedających się przypisać funkcjonalnie do konkretnego przychodu) przyporządkowuje Pan wydatki do przychodów z poszczególnych projektów według proporcji stosując tzw. „klucz przychodowy”. Proporcja ta ustalana jest jako stosunek przychodów z danego projektu do przychodów ogółem z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie. Wydatki bezpośrednio powiązane z danym projektem alokowane są bezpośrednio do przychodów z tego projektu z pominięciem przychodowego klucza alokacji. Ustala Pan dochód z projektu poprzez odjęcie od tak ustalonych przychodów ze zbycia danego Oprogramowania kosztów uzyskania przychodu ustalonych zgodnie z powyższą metodyką. Ustala Pan kwalifikowany dochód z poszczególnych kwalifikowanych IP poprzez przemnożenie uzyskanego dochodu z poszczególnych kwalifikowanych IP przez wskaźnik, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT. Wskaźnik ten jest kalkulowany oddzielnie dla każdego kwalifikowanego IP. Wyodrębnia Pan tzw. koszty kwalifikowane (opisane we wniosku w części VI) i uwzględnia je we wzorze, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 Ustawy o PIT pod literą „a”. Nie zatrudnia Pan pracowników, nie zleca wykonania prac w zakresie prowadzonej działalności na rzecz podwykonawców, ani nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty, ani praw autorskich innych podmiotów. Zatem wartość wskaźnika Nexus wynosi „1”.

IX. Ewidencja rachunkowa na potrzeby rozliczenia Ulgi IP BOX.

Prowadzi Pan na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT. W związku z tym, że przepisy Ustawy o PIT nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji, sporządza Pan techniką komputerową w postaci arkusza kalkulacyjnego kumulatywnego, comiesięczne zestawienia dokumentów, które potwierdzają uzyskane przychody oraz poniesione wydatki dotyczące poszczególnych projektów na koniec danego okresu rozliczeniowego (miesiąc). Zestawienie to obejmuje przychody i wydatki od początku realizacji projektu, w ramach którego wytwarzane jest Oprogramowanie do końca danego miesiąca kalendarzowego (narastająco). Wyodrębnił Pan kwalifikowane IP w prowadzonej ewidencji i ewidencjonuje przychody oraz odpowiadające im koszty. Na koniec każdego miesiąca kalendarzowego ustala Pan dochód z projektów. Równolegle, na koniec każdego okresu rozliczeniowego (miesiąc) w prowadzonej ewidencji wyodrębnia Pan koszty kwalifikowane i uwzględnia je we wzorze w celu ustalenia wysokości wskaźnika Nexus, a następnie oblicza podstawę opodatkowania preferencyjną stawką.

X. Zastosowanie 5% stawki podatku.

Przepis art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT stanowi, że podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Zamierza Pan zsumować obliczone według powyżej przedstawionego schematu kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągnięte w roku podatkowym, których suma powinna stanowić podstawę opodatkowania preferencyjną 5% stawką podatku zgodnie z art. 30ca ust. 3 ustawy o PIT.

Pana wniosek dotyczy stanu faktycznego w zakresie lat podatkowych 2020-2022 oraz zdarzenia przyszłego w roku 2024 i w kolejnych. W 2023 roku korzysta Pan z uproszczonej formy opodatkowania jaką jest ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, a zatem w odniesieniu do dochodów osiągniętych w tym roku nie zamierza Pan stosować preferencyjnej 5% stawki podatku, o której mowa w art. 30ca Ustawy o PIT.

Uzupełnienie

Wskazał Pan, że planuje kontynuować opisaną we wniosku Działalność dominującą w latach 2024 i kolejnych w niezmienionym charakterze. Jak wskazał Pan we wniosku, nie wyklucza w przyszłości podjęcia współpracy z nowymi kontrahentami, a poszczególne zadania realizowane w ramach tworzenia Oprogramowania będą różnić się od tych wskazanych we wniosku. Co jednak istotne, nawet w przypadku podjęcia współpracy z nowymi kontrahentami i realizowania na ich zlecenie nowych projektów, sam charakter Działalności dominującej pozostanie tożsamy do tego opisanego we wniosku. W tym kontekście, dochody uzyskiwane w kolejnych latach podatkowych będą uzyskiwane w takich samych okolicznościach faktycznych, jak w przedstawionych we wniosku. Chciałby Pan uzyskać potwierdzenie, czy w przypadku kontynuowania tożsamej Działalności dominującej w przyszłości, będzie mógł korzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów osiąganych w ramach tej działalności.

Jako formę opodatkowania prowadzonej przez Pana pozarolniczej działalności gospodarczej w okresie objętym wnioskiem wskazał Pan:

2020 – opodatkowanie tzw. podatkiem liniowym (art. 30c Ustawy o PIT);

2021 – opodatkowanie tzw. podatkiem liniowym (art. 30c Ustawy o PIT);

2022 – opodatkowanie tzw. podatkiem liniowym (art. 30c Ustawy o PIT);

2023 – ryczał od przychodów ewidencjonowanych;

2024 i kolejne – opodatkowanie tzw. podatkiem liniowym (art. 30c Ustawy o PIT).

W odniesieniu do używanych w opisie sprawy określeń: „Oprogramowanie”, „program komputerowy”, „projekt”, „komponenty systemu”, „aplikacja”, „funkcjonalności”, „ulepszenia”, „produkt”, „platforma analityczna”, „kody”, „algorytmy”, „elementy”, przytoczył Pan fragment wniosku oraz doprecyzował, że przez „Oprogramowanie” rozumie programy komputerowe, o których mowa w Ustawie o PAIPP. W stosunku do pozostałych pojęć wymienionych przez organ w pytaniu („projekt”, „komponenty systemu”, „aplikacja”, „funkcjonalności”, „ulepszenia”, „produkt”, „platforma analityczna”, „kody”, „algorytmy”, „elementy”) wskazał Pan, że każde z tych pojęć jest zgodne z jego znaczeniem słownikowym i nie stanowi ukrytego znaczenia. Pytanie nr 1 zadane we wniosku dotyczy Działalności dominującej w ramach, której tworzy Pan „Oprogramowanie”. Pytanie nr 2 dotyczy praw autorskich do „Oprogramowania”, a zatem praw autorskich do programów komputerowych. Pytanie nr 3 odnosi się do kosztów ujmowanych we wskaźniku nexus i nie posługuje się żadnym z wymienionych przez organ pojęć. Pytanie nr 4 to pytanie o możliwość zastosowania stawki opodatkowania 5% do osiągniętego kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej i nie posługuje się żadnym z wymienionych przez organ pojęć.

W latach 2020-2022 (stan faktyczny wniosku) wytworzył Pan trzy programy komputerowe (prawa autorskie do tych programów komputerowych).

Szczegółowy opis programu komputerowego nr 1 (Oprogramowania 1) będącego przedmiotem zapytania (stanu faktycznego):

Oprogramowanie 1 powstawało w okresie od października 2020 roku do września 2021 roku, a jego finalnym odbiorcą była agencja zatrudnienia. Używane w ramach tworzenia programu komputerowego nr 1 języki programowania/technologie: (...). Oprogramowanie nr 1 obejmuje szereg ulepszeń i nowych funkcjonalności istniejącego wcześniej systemu. Program komputerowy nr 1 to zestaw funkcjonalności/ulepszeń. Zestaw ten traktowany jest jako jeden program komputerowy, mając bowiem na uwadze definicję programu komputerowego (zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu), każdy kompletny program komputerowy można dzielić na poszczególne elementy/fragmenty spełniające powyższą definicję. Przedmiotowe funkcjonalności i ulepszenia tworzą pewną funkcjonalnie powiązaną ze sobą całość i nie są wprowadzane do obrotu jako programy niezależne od siebie, czy od głównego systemu, dlatego wspólnie są częściami składowymi programu komputerowego nr 1. Przedmiotowe Oprogramowanie to funkcjonalności i ulepszenia, takie jak: interfejs komunikacji pomiędzy aplikacjami, kod źródłowy, wspólny dysk wymiany danych umożliwiający komunikację pomiędzy różnymi serwisami, ulepszenia skracające czas wykonywania operacji i mechanizmy wykrywające miejsca, które działają nieoptymalnie.

Szczegółowy opis programu komputerowego nr 2 (Oprogramowania 2) będącego przedmiotem zapytania (stanu faktycznego):

Oprogramowanie nr 2 to zestaw funkcjonalności i ulepszeń do istniejącej aplikacji służącej do śledzenia zasobów budowlanych. Zestaw ten traktowany jest jako jeden program komputerowy, mając bowiem na uwadze definicję programu komputerowego (zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu), każdy kompletny program komputerowy można dzielić na poszczególne elementy/fragmenty spełniające powyższą definicję. Przedmiotowe funkcjonalności i ulepszenia tworzą pewną funkcjonalnie powiązaną ze sobą całość i nie są wprowadzane do obrotu jako programy niezależne od siebie, czy od głównego systemu, dlatego wspólnie są częściami składowymi programu komputerowego nr 2. Oprogramowanie 2 powstawało w okresie od listopada 2021 roku do maja 2022 roku. Przedmiotowe Oprogramowanie umożliwia szybką i niepowodującą zakłóceń transmisję danych pomiędzy dwoma magazynami danych oraz tworzenie nowych elementów infrastruktury sieciowej z użyciem technologii chmurowych z uwzględnieniem zasad bezpieczeństwa. Bazując na zrozumieniu zasady działania systemu i jego potrzeb, zoptymalizował Pan wielkość danych wysyłanych podczas komunikacji pomiędzy komponentami systemu co sprawiło, że rozwiązanie stało się dużo bardziej wydajne. Używane w ramach tworzenia programu komputerowego nr 2 języki programowania/technologie: (...).

Szczegółowy opis programu komputerowego nr 3 (Oprogramowania 3) będącego przedmiotem zapytania (stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego):

Oprogramowanie 3 to zestaw funkcjonalności i ulepszeń do platformy analitycznej. Zestaw ten traktowany jest jako jeden program komputerowy, mając bowiem na uwadze definicję programu komputerowego (zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu), każdy kompletny program komputerowy można dzielić na poszczególne elementy/fragmenty spełniające powyższą definicję. Przedmiotowe funkcjonalności i ulepszenia tworzą pewną funkcjonalnie powiązaną ze sobą całość i nie są wprowadzane do obrotu jako programy niezależne od siebie, czy od głównego systemu, dlatego wspólnie są częściami składowymi programu komputerowego nr 3. Oprogramowanie 3 rozszerzyło możliwości platformy, by dopasować produkt do wewnętrznych potrzeb klienta. Platforma pozwoli innym pracownikom tego samego przedsiębiorstwa na przetworzenie dużych ilości danych, które mogą być wykorzystywane do tworzenia nowych funkcjonalności w aplikacji do zarządzania zasobami budowlanymi. W ramach tworzenia Oprogramowania 3 wdrożył Pan platformę zarządzającą danymi, rozwinął i wdrożył system, który pozwala na zautomatyzowane uruchamianie procesów przetwarzania danych, dodanie funkcjonalności monitorujących progres przetworzonych danych i informowanie o różnych zdarzeniach adresatów. Angażuje się̨ Pan w rozwijanie procesów CI/CD, co oznacza, że nowe funkcjonalności wytworzone przez innych zostaną docelowo wdrożone automatycznie i z zapewnieniem, że nie zepsują istniejących rozwiązań. To podejście pozwala na szybkie wprowadzanie zmian i poprawek oraz umożliwia pracownikom przedsiębiorstwa korzystanie z najnowszych wersji oprogramowania. Aby dane mogły być wykorzystywane w najnowszych wersjach oprogramowania, pracuje Pan nad tworzeniem skryptów migracji danych. Te skrypty pozwalają na bezproblemowe przenoszenie danych i dostosowywanie ich do nowych wersji oprogramowania, co wpływa na spójność i jakość danych. Oprogramowanie 3 ma na celu znacząco usprawnić procesy wewnątrz przedsiębiorstwa poprzez stworzenie zaawansowanej platformy analitycznej oraz implementację nowoczesnych procesów zarządzania danymi. Wykorzystuje Pan swoją wiedzę i doświadczenie w obszarze technologii, programowania i zarządzania danymi, aby przyczynić się do sukcesu tego ambitnego projektu. Używane w ramach tworzenia programu komputerowego nr 3 języki programowania/technologie: (...). Oprogramowanie 3 powstaje od czerwca 2022 roku do chwili obecnej.

Wskazał Pan, że program komputerowy nr 3 to zestaw ulepszeń i funkcjonalności.

Doprecyzował Pan, że funkcjonalności składające się na program komputerowy nr 3 zostały stworzone przez Pana w okresie, którego dotyczy wniosek. Wniosek dotyczy stanu faktycznego w zakresie lat podatkowych 2020-2022 oraz zdarzenia przyszłego w roku 2024 i w kolejnych, przy czym Oprogramowanie 3 powstaje od czerwca 2022 roku do chwili obecnej:

(...)

Wszystkie powyższe rozwiązania zostały utrwalone w kodzie źródłowym. Funkcjonalności te stanowią efekty samodzielnej Pana pracy i tworzą pewną powiązaną ze sobą funkcjonalnie i użytkowo całość, a zatem zbiorczo tworzą Oprogramowanie nr 3. Co istotne, samodzielnie również spełniają definicję programu komputerowego i podlegają ochronie na podstawie art. 74 Ustawy i PAIPP. Wskazał Pan, że każdy kompletny program komputerowy stworzony przez Pana, w tym program komputerowy nr 3, można dzielić na poszczególne funkcjonalności i ulepszenia spełniające tę definicję. Zarówno cały zestaw funkcjonalności i ulepszeń tworzący Oprogramowanie 3, jak i pojedyncze funkcjonalności i ulepszenia składające się na ten zestaw w znacznym stopniu różnią się od rozwiązań już funkcjonujących.

Funkcjonalności i ulepszenia wytworzone przez Pana istotnie różnią się od rozwiązań dostępnych na rynku. Wynika to między innymi z tego, że każdy odbiorca oprogramowania ma indywidualne potrzeby i wymagania. Nowe funkcjonalności są projektowane i implementowane tak, aby spełnić konkretne oczekiwania klienta, co sprawia, że są one dostosowane do unikalnych warunków biznesowych danego przedsiębiorstwa. Nie byłoby możliwe nabycie tych samych funkcjonalności na rynku. Co więcej, gdyby stworzenie konkretnych funkcjonalności zlecone zostało innemu wykonawcy, który również uwzględniłby konkretne, indywidualne potrzeby i wymagania tego samego zleceniodawcy, w efekcie powstałby inny utwór od tego stworzonego przez Pana. Programowanie jest pracą polegającą na tworzeniu zindywidualizowanego kodu, którego tylko efekt jest z góry ustalony, przy czym istnieje nieskończona ilość rozwiązań, które mogą do tego efektu doprowadzić. Praca programisty polega na doborze najbardziej wydajnych i odpowiednich metod oraz środków, które mają zapewnić stworzenie konkretnej funkcjonalności. Zatem dwóch programistów może dojść do tego samego efektu, wykorzystując różne metody. Co więcej oprogramowanie często jest tworzone z uwzględnieniem specyfiki danej branży. Nowe funkcjonalności muszą być dostosowane do wymagań i standardów obowiązujących w danej dziedzinie, co sprawia, że różnią się od rozwiązań ogólnych. Oprogramowanie często jest tworzone z uwzględnieniem specyfiki danej branży. Tworząc programy komputerowe bierze Pan pod uwagę unikalny zestaw wymagań i specyfikacji, co wymaga zarówno kreatywności, jak i umiejętności dostosowania się do konkretnych warunków i technologii. Tworzenie oprogramowania na zamówienie klienta jest procesem, który naturalnie niesie ze sobą elementy innowacyjności. W przypadku dodawania nowych funkcjonalności i ulepszeń do już istniejących systemów, konieczne jest unikalne podejście uwzględniające istniejącą infrastrukturę systemową, możliwość integracji nowych funkcjonalności z już istniejącymi, co stanowi dodatkowe wyzwanie i wymaga elastycznego podejścia. Co równie istotne, środowisko technologiczne wciąż się rozwija, a standardy i trendy w programowaniu mogą się zmieniać. Programiści muszą być elastyczni i dostosowywać się do nowych technologii oraz praktyk programistycznych, co naturalnie wpływa na unikalność ich tworzonych rozwiązań.

W odpowiedzi na pytanie jakie konkretne narzędzia, nowe koncepcje, rozwiązania niewystępujące w praktyce gospodarczej zastosował/zastosuje Pan, co powoduje, że tworzone i rozwijane programy komputerowe w znacznym stopniu różnią się od rozwiązań już funkcjonujących; na czym polega/będzie polegała oryginalność Pana oprogramowania; jakie usprawnienia odróżniają/będą odróżniały wytworzone/rozwinięte przez Pana oprogramowanie od już istniejących, wskazał Pan, że tworzenie oprogramowania dostosowanego do indywidualnych potrzeb klienta powoduje, że tworzone przez Pana programy komputerowe w znacznym stopniu różnią się od rozwiązań już funkcjonujących. Nie wytwarza Pan programów komputerowych, które mogłyby zostać użyte przez dowolnych, zainteresowanych produktem odbiorców. Wytwarzane oprogramowanie w ramach konkretnego zlecenia możliwe jest do użycia tylko przez zleceniodawcę, jest bowiem ono kompatybilne z istniejącą już infrastrukturą informatyczną zleceniodawcy, realizuje indywidualnie ustalone ze zleceniodawcą zadania. Oryginalność Oprogramowania polega na Pana unikatowej koncepcji prowadzącej do stworzenia konkretnej funkcjonalności przy użyciu unikatowej kombinacji metod oraz środków zastosowanych i użytych zgodnie z Pana wiedzą i doświadczeniem. Opracowywane przez Pana w toku prac koncepcje, narzędzia i rozwiązania zawsze będą w znacznym stopniu odróżniać się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika, co wynika z charakteru działalności podejmowanej przez Pana. Każdy program komputerowy wytworzony przez Pana będzie różnić się od poprzedniego.

Niezależnie od powyższego wskazał Pan narzędzia/koncepcje/rozwiązania stosowane w ramach wytwarzanych programów komputerowych 1,2 i 3:

1)W przypadku Oprogramowania 1, koncepcja dotyczy współdzielonego dysku i automatyzacji informacji wysyłanych do klienta, kiedy nowy plik został stworzony, zmodyfikowany lub usunięty. Rozwiązanie to zastąpiło dotychczasowe rozwiązanie oparte o cykliczne sprawdzenie stanu dysku, które było dotychczas szeroko używane w skali przedsiębiorstwa.

2)W przypadku Oprogramowania 2, powstało narzędzie do eksportowania dużej ilości danych (GB), w krótkim (sekundy) czasie pomiędzy magazynami danych. Opiera się ono na optymalizacji zapytań bazo-danowych i samym przemieszczeniu obiektów przesyłanych do jednej wewnętrznej sieci. Do tego zamiast wysyłania danych bezpośrednio z magazynu do magazynu, wykorzystano dysk pośredni, który odciążył zasoby bazy danych i w efekcie pozwolił, by docelowa baza danych mogła zaimportować dane w optymalny sposób nie konsumując znacznych zasobów i nie blokując do niej dostępu innym użytkownikom.

3)W przypadku Oprogramowania 3, jest to narzędzie do sprawdzania jakości danych. Należało stworzyć algorytm, który sprawdza jednolitość, unikalność, aktualność, kompletność, błędność przechowywanych danych.

Dodatkowo stosował Pan:

•nowe technologie lub frameworki: wykorzystanie zupełnie nowych technologii lub frameworków może przynieść unikalne możliwości i wydajność;

•interakcje człowiek-komputer: tworzenie nowych interfejsów użytkownika, które zapewniają bardziej intuicyjne i wydajne sposoby interakcji, może znacząco zwiększyć użyteczność oprogramowania;

•bezpieczeństwo i ochrona danych: implementacja nowych schematów ochrony danych, które oferuje bardziej zaawansowane metody ochrony danych i prywatności, może znacząco zwiększyć bezpieczeństwo aplikacji oraz danych użytkowników;

•rozwiązania wieloplatformowe: tworzenie oprogramowania, które działa na różnych platformach i urządzeniach, może znacznie poszerzyć zasięg i dostępność produktu;

•automatyzacja procesów: oprogramowanie, które umożliwia automatyzację skomplikowanych procesów biznesowych lub produkcyjnych, może znacząco zwiększyć efektywność operacyjną, co powoduje, że wytworzony, rozwinięty/zmodyfikowany program komputerowy w znacznym stopniu różni się od rozwiązań już funkcjonujących.

Opisując twórczy charakter prowadzonej działalności, wskazał Pan, że w przypadku, gdy tworzy Oprogramowanie stanowiące ulepszenia lub modyfikacje w stosunku do istniejącego oprogramowania, wówczas stanowią one niezależne utwory podlegające ochronie na podstawie art. 74 Ustawy o PAIPP. A zatem w okresie obejmującym przedmiotowy wniosek osiągał Pan jedynie dochody ze sprzedaży Oprogramowania, które sam wytworzył. Oprogramowanie to z punktu widzenia Kontrahentów może stanowić ulepszenie w stosunku do istniejącego oprogramowania będącego własnością Kontrahentów lub klientów Kontrahentów. Natomiast z Pana perspektywy wytworzone programy komputerowe (Oprogramowanie 1, Oprogramowanie 2, Oprogramowanie 3) stanowią niezależne utwory podlegające ochronie na podstawie art. 74 Ustawy o PAIPP i samodzielnie spełniają definicje programu komputerowego. Mając powyższe na uwadze wskazał Pan, iż samodzielnie wytworzył Oprogramowanie 1, Oprogramowanie 2 oraz Oprogramowanie 3. Podkreślił Pan, że twórczy charakter działalności w zakresie oprogramowania objawia się na wielu płaszczyznach, co ma zasadniczy wpływ na unikalność oraz innowacyjność Pana działań. Przedstawił Pan kluczowe aspekty, w jakich przejawia się i będzie przejawiał twórczy charakter tej działalności:

•Tworzenie od podstaw: tworzy Pan oprogramowanie „od zera”, co oznacza, że każdy projekt zaczyna się od unikalnego planu i algorytmu stworzonego przez Pana. Ten proces obejmuje projektowanie, pisanie kodu źródłowego oraz implementację, co skutkuje powstaniem nowego, niepowtarzalnego kodu.

•Unikatowe wykorzystanie zasobów: w trakcie tworzenia oprogramowania, nieustannie stosuje Pan innowacyjne podejścia, kreatywnie wykorzystuje dostępne zasoby systemowe oraz zdobytą wiedzę. Pana podejście do rozwiązywania problemów charakteryzuje się unikalnością, co przekłada się na wyjątkowe rezultaty.

•Ulepszanie istniejącego oprogramowania: nowe programy komputerowe ulepszają i rozwijają programy już istniejące. W tym kontekście, każde ulepszenie i modyfikacja stanowi wyraz twórczej inwencji, przyczyniając się do powstania nowych rozwiązań.

•Kreatywność: w procesie tworzenia Oprogramowania często napotyka Pan na różnorodne problemy i wyzwania. Zdolność do kreatywnego myślenia pozwala opracowywać nowatorskie rozwiązania dla trudnych zagadnień. Kreatywność jest również kluczowa przy projektowaniu atrakcyjnych, intuicyjnych i efektywnych interfejsów użytkownika. Programiści muszą dostosować się do potrzeb klienta, jednocześnie zapewniając optymalne doświadczenia dla końcowego użytkownika. Twórcze podejście objawia się również w umiejętności optymalizacji kodu. Zamiast stosować standardowe rozwiązania, programista może poszukiwać bardziej efektywnych metod implementacji, poprawiając tym samym wydajność oprogramowania.

•Rozwój: Pana działalność charakteryzuje się ciągłym rozwojem i poszerzaniem wiedzy. Aby utrzymać się w dynamicznym środowisku technologicznym, systematycznie aktualizuje Pan swoją wiedzę na temat nowych technologii, algorytmów, języków programowania oraz praktyk programistycznych.

•Indywidualizacja rozwiązań: każdy projekt, w tym również każde nowe ulepszenie istniejącego oprogramowania, jest dostosowane do indywidualnych potrzeb i wymagań klienta. Projektuje Pan funkcjonalności, które są unikalne dla danego zleceniodawcy, co sprawia, że oprogramowanie jest dedykowane konkretnym warunkom biznesowym.

•Odróżnienie od rozwiązań istniejących: Oprogramowanie wyróżnia się na rynku ze względu na jego indywidualny charakter, nowatorskie podejścia oraz dostosowanie do specyfiki danej branży. Działalność opiera się na unikalnych rozwiązaniach, które odróżniają się od rozwiązań dostępnych na rynku.

Z Pana punktu widzenia, podejmowana działalność zawsze skutkuje powstaniem nowego programu komputerowego. Powstałe Oprogramowanie może jednakże stanowić rozwinięcie lub ulepszenie z punktu widzenia Pana klientów, najczęściej dochodzi bowiem do połączenia Pana oprogramowania z systemem klienta. Wówczas programy komputerowe wytwarzane przez Pana mogą być postrzegane jako ulepszenie/rozwinięcie istniejącego systemu. Niezależnie od tego, czy programy komputerowe wytworzone przez Pana stanowią niezależny produkt końcowy, czy stają się ostatecznie częścią większego systemu, Pana działania nigdy nie mają charakteru rutynowych, okresowych zmian. Innymi słowy – Oprogramowanie wytwarzane w ramach Działalności dominującej, objęte niniejszym wnioskiem, nie jest efektem rutynowych lub okresowych zmian.

Działania podejmowane są przez Pana w ułożony, metodyczny sposób, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego, tj. określenie celu, jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac, weryfikacja, zakończenie.

Dla każdego projektu przyjmuje Pan harmonogram, według którego realizowane są poszczególne etapy prac oraz zapewnia odpowiednie zasoby techniczne (np. w postaci sprzętu komputerowego). Ze względu na charakter branży, nieustannie poszerza Pan swoją wiedzę na temat algorytmów, bezpieczeństwa czy języków programowania, aby móc wykorzystać ją w prowadzonej działalności.

Wskazał Pan, że systematyczność w odniesieniu do podejmowanych działań w zakresie opisanych we wniosku czynności polega na podejmowaniu działań w zakresie opisanych we wniosku czynności w sposób regularny, uporządkowany i staranny, według przyjętego systemu: określenie celu, jaki ma spełniać oprogramowanie, ustalenie sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac, weryfikacja, zakończenie.

W celu wytworzenia nowego, ulepszonego i rozwiniętego programu komputerowego, wskazał Pan, że dla każdego programu komputerowego ustala Pan cele jakie dane oprogramowanie ma spełniać. Cele te zgodne są z oczekiwaniami zleceniodawcy i odzwierciedlają funkcjonalności jakie dane oprogramowanie powinno posiadać.

Cel w ramach Oprogramowania 1 (okres od października 2020 roku do września 2021 roku) – tworzenie oprogramowania, które ulepszało i rozwijało istniejące oprogramowanie wykorzystywane przez agencje zatrudnienia, w tym między innymi stworzenie interfejsu komunikacji pomiędzy aplikacjami, stworzenie wspólnego dysku wymiany danych tak by różne serwisy mogły się ze sobą komunikować, stworzenie ulepszeń skracających czas wykonywania operacji czy mechanizmów wykrywających miejsca, które działają nieoptymalnie.

Cel w ramach Oprogramowania 2 (okres od listopada 2021 roku do maja 2022 roku) – tworzenie oprogramowania, które ulepszało i rozwijało istniejące oprogramowanie w postaci aplikacji służącej do śledzenia zasobów budowlanych, w tym między innymi stworzenie ulepszeń transmisji danych pomiędzy dwoma magazynami danych, zoptymalizowanie wielkość danych wysyłanych podczas komunikacji pomiędzy komponentami systemu.

Cel w ramach Oprogramowania 3 (okres od czerwca 2022 do chwili obecnej) – tworzenie oprogramowania, które ulepszało i rozwijało istniejące oprogramowanie w platformie analitycznej, w tym między innymi zwiększenie możliwości platformy w zakresie przetwarzania danych, zautomatyzowanie procesów, stworzenie funkcjonalności pozwalających na monitorowanie progresu przetworzonych danych.

Wymienione cele zostały osiągnięte przez Pana z wykorzystaniem sprzętu IT oraz środków pieniężnych pozwalających na utrzymanie i funkcjonowanie infrastruktury IT.

Doprecyzował Pan, że w okresie objętym niniejszym wnioskiem realizował trzy projekty (projekt 1, projekt 2, projekt 3) w ramach, których powstały trzy programy komputerowe (Oprogramowanie 1, Oprogramowanie 2, Oprogramowanie 3). Dla każdego projektu przyjął harmonogram, według którego realizował poszczególne etapy prac. Harmonogram dla Oprogramowania 1 (projekt 1) został faktycznie zrealizowany w stosunku do Oprogramowania 1. Harmonogram dla Oprogramowania 2 (projekt 2) został faktycznie zrealizowany w stosunku do Oprogramowania 2. Harmonogram dla Oprogramowania 3 (projekt 3) jest wciąż realizowany w związku z tym, że projekt trwa, natomiast część etapów prac przewidzianych w harmonogramie została już zakończona, a zatem harmonogram dla projektu 3 został częściowo faktycznie zrealizowany.

Każdy realizowany przez Pana projekt kończy się powodzeniem, przy czym w niektórych przypadkach wymaga to częściowej lub całkowitej zmiany założeń projektowych. Innymi słowy, przyjęty przed rozpoczęciem projektu harmonogram prac może w trakcie projektu ulegać zmianom i rozszerzeniom. Wynikać to może ze specyfiki konkretnego projektu, priorytetów klienta, zmieniających się warunków rynkowych i innych zewnętrznych czynników, które musi Pan uwzględniać w toku prac.

Opisując, jakimi zasobami wiedzy dysponował Pan przed rozpoczęciem realizacji poszczególnego oprogramowania stwierdził Pan, że dysponuje aktualnie dostępną wiedzą i umiejętnościami w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania.

Wyjaśniając, jaki rodzaj wiedzy i umiejętności wykorzystuje i rozwija Pan w ramach działalności, wskazał Pan, że wykorzystuje i rozwija aktualnie dostępną wiedzą i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania.

We wniosku wskazał Pan z jakich technologii korzystał tworząc Oprogramowanie w ramach Działalności dominującej:

•Używane w ramach projektu 1 języki programowania/technologie: (...).

•Używane w ramach projektu 2 języki programowania/technologie: (...).

•Używane w ramach projektu 3 języki programowania / skryptowe: (...).

Wyjaśniając, na jakich rozwiązaniach wiedzy, technicznych, technologicznych, czy programistycznych oparte były te produkty, usługi, procesy, wskazał Pan, że oprogramowanie oparte jest w szczególności na Pana unikatowej koncepcji i na unikatowych rozwiązaniach rozumianych jako unikatowa kombinacja zastosowanych metod, technologii i sposobów pozwalających na rozwiązanie konkretnych zadań i stworzenie unikatowego kodu. Używane w ramach projektu 1 języki programowania/technologie: (...). Używane w ramach projektu 2 języki programowania/technologie: (...). Używane w ramach projektu 3 języki programowania/ skryptowe: (...). Technologie: (...). Oprogramowanie tworzone jest w oparciu o Pana wiedzę w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania.

Potwierdził Pan, że efekty Pana pracy, które nazywa we wniosku „Oprogramowaniem” zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Dodał Pan, że zostało to wskazane w pierwszej części wniosku: „W ramach Działalności dominującej tworzy Pan oprogramowanie (dalej: „Oprogramowanie”), które według art. 1 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 Ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1191, z późn. zm., dalej: „Ustawa o PAIPP”) są utworami”.

Wszystkie czynności w ramach Działalności dominującej (której dotyczy wniosek), które Pan realizował/będzie realizował w zakresie wytwarzania oraz rozwoju/ulepszania programów komputerowych, zlecane przez Kontrahenta, prowadzą do powstania utworów (odrębnych programów komputerowych), które podlegają ochronie zgodnie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, do których przenoszone są autorskie prawa majątkowe.

Potwierdził Pan, że „części programu komputerowego”, o których mowa w opisie sprawy, stanowią nowe odrębne programy komputerowe i wobec tego stanowią odrębne prawa własności intelektualnej, które podlegają ochronie zgodnie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, do których przenoszone są autorskie prawa majątkowe.

Potwierdził Pan, że „przeniesienie” majątkowych praw autorskich do programu komputerowego każdorazowo (zarówno w przypadku tworzenia, jak i rozwijania/ulepszania) następuje zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy.

W odniesieniu do wynagrodzenia doprecyzował Pan, że w zamian za wykonane usługi otrzymuje umówione wynagrodzenie. Zgodnie z postanowieniami zawartych pomiędzy stronami umów zobowiązał się Pan przenieść na Kontrahentów autorskie prawa majątkowe do powstałych w wyniku realizacji umów utworów.

Na rzecz Kontrahenta 1 świadczył Pan usługi polegające na tworzeniu oprogramowania oraz usługi dodatkowe (np. usługi rekrutacji). W przypadku zatem wynagrodzenia otrzymywanego od Kontrahenta 1, jedynie część wynagrodzenia jest wynagrodzeniem ze sprzedaży autorskich praw majątkowych, bowiem w pozostałej części wynagrodzenie dotyczy świadczonych na rzecz Kontrahenta usług rekrutacji. Wyodrębnił Pan część wynagrodzenia dotyczącą sprzedaży oprogramowania.

Umowa z kontrahentem 1 reguluję kwestię wynagrodzenia w następujący sposób:

Punkt 7.1. umowy: Za usługi Informatyczne świadczone na rzecz Spółki i pod warunkiem ich prawidłowego wykonania w każdym miesiącu Konsultant otrzyma od Spółki wynagrodzenie ustalone na zasadach określonych w niniejszym punkcie 7.

Punkt 2.5. umowy: Konsultant zobowiązuje się do przekazania Spółce praw autorskich do wszelkich opracowań, raportów, projektów, dokumentów, programów komputerowych i baz danych oraz innych produktów intelektu Konsultanta, powstałych w związku z jego Usługami Informatycznymi świadczonymi na rzecz Spółki lub na zlecenie Spółki jej klientom na zasadach wskazanych w Załączniku nr 1 do Umowy. Wynagrodzenie z tytułu przekazania Spółce praw autorskich do wszystkich powstałych w trakcie wykonywania tej Umowy utworów, na wszystkich polach eksploatacji, jak również wynagrodzenie za przekazanie praw zależnych oraz za egzemplarze utworów zostało uwzględnione w wynagrodzeniu, o którym mowa w pkt 7.

Otrzymywane przez Pana od Kontrahenta 2 należności za realizację opisanych we wniosku projektów są w całości przychodem z tytułu sprzedaży majątkowych praw autorskich do programu komputerowego. Nie świadczy Pan na rzecz Kontrahenta 2 usług innych niż usługi polegające na tworzeniu oprogramowania. Zatem w przypadku Kontrahenta 2, całość wynagrodzenia otrzymywanego w ramach współpracy jest wynagrodzeniem ze sprzedaży autorskich praw majątkowych.

Umowa z kontrahentem 2 reguluje kwestię wynagrodzenia w ten sposób, że na mocy jej zapisów przenosi Pan na Kontrahenta wszelkie prawa autorskie i inne prawa w zakresie utworów wytworzonych w ramach wykonywania przedmiotowej umowy, a wynagrodzenie z tytułu przeniesienia tychże praw uważane jest za część wynagrodzenia wypłacanego Panu w ramach świadczenia usług zgodnie z umową.

Wyjaśnił Pan, że nie jest współtwórcą oprogramowania co zostało we wniosku wprost stwierdzone. Owszem, może Pan pracować w zespole projektowym, ale jak Pan wskazał: „może współpracować z zespołami Kontrahenta lub jego klienta, wówczas ma z góry określoną rolę wytwarzając zdefiniowane i funkcjonalnie samodzielne elementy. Co do zasady Pana Kontrahenci mogą zlecić wykonanie całego projektu jednemu usługodawcy (np. Panu), lub jeśli specyfika projektu tego wymaga mogą zlecić wykonanie poszczególnych części kilku, kilkunastu czy też kilkudziesięciu usługodawcom (w tym m.in. Panu). Zdarza się tak w szczególności, w sytuacji gdy termin realizacji projektu wymaga zaangażowania w prace nad nim większej liczby programistów, lub gdy zakres jest tak szeroki, że wymaga specjalistycznej wiedzy z różnych dziedzin lub różnych języków programowania czy technologii informatycznych i konieczne jest zlecenie poszczególnych prac specjalistom z różnych obszarów. Wówczas każdy z usługodawców podejmuje się stworzenia uzgodnionej części oprogramowania. Powyższe oznacza, że każdy z członków zespołu projektowego samodzielnie tworzy zdefiniowane i funkcjonalnie samodzielne elementy. Samodzielnie i bezpośrednio prowadzi Pan działalność w zakresie tworzenia Oprogramowania”.

Wskazał Pan, że jest jedynym i samodzielnym twórcą Oprogramowania, którego dotyczy przedmiotowy wniosek.

Pojęcie „specjalistyczne kursy” lub „specjalistyczne szkolenie” jest zgodne z jego znaczeniem słownikowym i nie stanowi ukrytego znaczenia. Według Wielkiego Słownika Języka Polskiego „specjalistyczny” oznacza „dotyczący wiedzy, którą nabywa lub posiada specjalista”. Natomiast zarówno „kurs”, jak i szkolenie według tego samego słownika to „cykl lekcji zorganizowany dla grupy osób, mający na celu przekazanie wiedzy lub nabycie przez nie pewnych umiejętności”. A zatem pod pojęciem „specjalistyczny kurs” lub „specjalistyczne szkolenie” należy rozumieć cykl lekcji zorganizowany dla grupy osób, mający na celu przekazanie wiedzy lub nabycie przez nie pewnych umiejętności. Kurs ten będzie dotyczył wiedzy, którą nabywa lub posiada specjalista (Pan) a zatem wiedzy z zakresu narzędzi IT i programowania. Pana intencją jest uzyskanie potwierdzenia, że wydatki na cykl lekcji mający na celu przekazanie wiedzy z zakresu programowania i narzędzi IT i/lub nabycie przez Pana pewnych umiejętności z zakresu programowania i narzędzi IT mogą zostać uznane za tzw. koszty kwalifikowane. Brał Pan udział (stan faktyczny) lub będzie brał udział w przyszłości (zdarzenie przyszłe) w specjalistycznych kursach/szkoleniach w celu podnoszenia kwalifikacji. Wyrażenie „podnoszenie kwalifikacji” również jest zgodne z jego znaczeniem słownikowym i nie stanowi ukrytego znaczenia. Ustosunkowując się do pytania organu – jakie konkretnie wydatki (towary) należy rozumieć pod pojęciami – wskazał Pan, że pod pojęciem „specjalistyczne kursy/szkolenia podnoszące kwalifikacje” należy rozumieć wydatki na cykl lekcji mający na celu przekazanie wiedzy z zakresu programowania i narzędzi IT i/lub nabycie przez Pana pewnych umiejętności z zakresu programowania i narzędzi IT.

Pojęcie „sprzęt elektroniczny” jest zgodne z jego znaczeniem słownikowym i nie stanowi ukrytego znaczenia. Według Słownika Języka Polskiego PWN sprzęt to „przedmiot użytkowy” lub „przedmioty używane do jakichś prac lub w jakichś okolicznościach”, natomiast „elektroniczny” to przymiotnik od „elektronika”, która w tym kontekście powinna być rozumiana (za PWN) jako „urządzenia elektroniczne i ich części”. Ustosunkowując się do pytania organu – jakie konkretnie wydatki (towary) należy rozumieć pod pojęciami – wskazał Pan, że pod pojęciem „sprzęt elektroniczny wykorzystywany w ramach świadczenia usług na rzecz Kontrahentów” należy rozumieć wydatki na urządzenia elektroniczne i ich części używane do prowadzenia Działalności dominującej. Pana intencją jest uzyskanie potwierdzenia, że wydatki na sprzęt elektroniczny wykorzystywany w ramach świadczenia usług na rzecz Kontrahentów mogą zostać uznane za tzw. koszty kwalifikowane.

Pojęcie „usługi telekomunikacyjne” jest zgodne z jego znaczeniem słownikowym i nie stanowi ukrytego znaczenia. Według Słownika Języka Polskiego PWN „telekomunikacyjne” to przymiotnik od „telekomunikacja”, która powinna być rozumiana jako „przesyłanie dźwięku i obrazu na odległość; też: dziedzina nauki i techniki oraz dział gospodarki zajmujące się tym zagadnieniem”. Według Encyklopedii PWN usługa telekomunikacyjna to „usługa świadczona użytkownikom sieci telekomunikacyjnej przy wykorzystaniu urządzeń i organizacji sieci”. Ustosunkowując się do pytania organu – jakie konkretnie wydatki (towary) należy rozumieć pod pojęciami – wskazał Pan, że pod pojęciem „usługi telekomunikacyjne” należy rozumieć wydatki na usługi umożliwiające przesyłanie dźwięku i obrazu na odległość, przy wykorzystaniu urządzeń i organizacji sieci, w sytuacji gdy jest Pan użytkownikiem sieci telekomunikacyjnej. Pana intencją jest uzyskanie potwierdzenia, że wydatki na usługi umożliwiające przesyłanie dźwięku i obrazu na odległość, przy wykorzystaniu urządzeń i organizacji sieci, w sytuacji gdy jest Pan użytkownikiem sieci telekomunikacyjnej mogą zostać uznane za tzw. koszty kwalifikowane.

Pojęcie „samochód” jest zgodne z jego znaczeniem słownikowym i nie stanowi ukrytego znaczenia. Według Wielkiego Słownika Języka Polskiego „samochód” to „pojazd na kołach, mający silnik i służący do przewozu ludzi lub towarów po drogach”. Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN „eksploatacja” to między innymi „użytkowanie maszyn, urządzeń itp.” oraz „wykorzystywanie czegoś w sposób racjonalny”. Mając na uwadze tę definicję, przez wydatki eksploatacyjne rozumie Pan wszelkie wydatki związane z użytkowaniem/wykorzystaniem, to jest wydatki związane z naprawą, przeglądem, czy też wymianą elementów podlegających zużyciu.

Wykorzystuje Pan w prowadzonej Działalności dominującej samochód i chciałby uzyskać potwierdzenie czy wydatki na:

•nabycie samochodu (amortyzację);

•ubezpieczenie samochodu;

•paliwo wykorzystywane jako źródło energii, służącej do napędzania samochodu;

•eksploatację samochodu, czyli naprawę samochodu, przeglądy samochodu, wymianę elementów podlegających zużyciu w samochodzie;

–mogą zostać uznane za tzw. koszty kwalifikowane.

Ustosunkowując się do pytania organu – jakie konkretnie wydatki (towary) należy rozumieć pod pojęciami – wskazał Pan, że pod pojęciem „wydatki na samochód” należy rozumieć wydatki na nabycie samochodu, ubezpieczenie samochodu, paliwo wykorzystywane do napędzania samochodu, eksploatację samochodu.

W odniesieniu do poniesionego wydatku na ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej dla działalności gospodarczej, doprecyzował Pan, że umowa z Kontrahentem 1 nie zawiera zapisów zobowiązujących Pana do poniesienia wydatku na ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej dla działalności gospodarczej, natomiast umowa z Kontrahentem 2 zawiera zapisy zobowiązujące Pana do poniesienia wydatku na ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej dla działalności gospodarczej.

Zalicza Pan i zamierza zaliczać do kosztów do obliczenia wskaźnika Nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wydatki na ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej dla działalności gospodarczej pod warunkiem, że spełniają one definicję kosztu zawartą w art. 22 Ustawy o PIT, dodatkowo nie są objęte ograniczeniami określonymi w przepisach art. 23 ust. 1 Ustawy o PIT. Koszt ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej ma na celu zabezpieczenie Pana w sytuacji, kiedy wyrządzi szkodę w następstwie działania lub zaniechania w związku z wykonywaniem czynności zawodowych. Koszt ten jest bezpośrednio związany z tworzeniem programów komputerowych ponieważ dotyczy szkód powstałych w toku czynności tworzenia programów komputerowych.

Z ostrożności, wyjaśnił Pan również kwestię powiązań pozostałych kosztów wymienionych we wniosku z konkretnymi działaniami wytwarzania oprogramowania.

Specjalistyczne kursy/szkolenia podnoszące kwalifikacje – koszt ten jest bezpośrednio związany z tworzeniem programów komputerowych, ponieważ dotyczy podnoszenia Pana kwalifikacji w zakresie tworzenia oprogramowania.

Sprzęt elektroniczny – koszt ten jest bezpośrednio związany z tworzeniem programów komputerowych, ponieważ dotyczy urządzeń, przy pomocy których tworzy Pan oprogramowanie.

Usługi księgowe – koszt ten jest bezpośrednio związany z tworzeniem programów komputerowych, ponieważ prowadzenie księgowości jest obowiązkiem przy prowadzeniu działalności, a Pana działalność polega na tworzeniu oprogramowania.

Usługi telekomunikacyjne – koszt ten jest bezpośrednio związany z tworzeniem programów komputerowych, ponieważ usługi te są niezbędne do pracy zdalnej, tj. bez fizycznej obecności w siedzibie Kontrahenta. Bez dostępu do tych usług nie byłoby możliwe prowadzenie Działalności dominującej, ani w zakresie samego tworzenia Oprogramowania, jak i późniejszej komercjalizacji wyników prac – ze względu na specyfikę tworzonego oprogramowania, to właśnie z wykorzystaniem narzędzi zdalnego porozumiewania się następuje przekazanie stworzonego Oprogramowania Kontrahentowi.

Samochód – koszt ten jest bezpośrednio związany z tworzeniem programów komputerowych, ponieważ możliwość bezpiecznego przemieszczania się, w tym przewożenia sprzętu IT jest niezbędne do prowadzenia Działalności dominującej. Korzystanie z transportu publicznego narażałoby Pana na utratę lub uszkodzenie sprzętu komputerowego kluczowego w prowadzonej Działalności dominującej. Jest to ryzyko, którego Pan jako podmiot świadczący usługi w sposób profesjonalny i z dochowaniem należytej, właściwej dla świadczonych usług staranności, nie zamierza ponosić ponieważ realizacja tego ryzyka mogłaby Pana narazić na negatywne konsekwencje finansowe i prawne. Skoro posiadanie samochodu jest dla Pana niezbędne do prowadzenia Działalności dominującej, to wymienione w uzupełnieniu do wniosku wydatki związane z użytkowaniem samochodu uważa Pan za wydatki niezbędne do prowadzenia Działalności dominującej.

Ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, prowadzi Pan od 12 października 2020 roku.

Wyjaśnił Pan, że koszty alokowane są do dwóch źródeł przychodu. Pierwsze to źródło przychodu podlegające opodatkowaniu na podstawie art. 30c, a drugie to źródło przychodu podlegające opodatkowaniu na podstawie art. 30ca. Nie wyodrębnia Pan kosztów związanych ze źródłami niepodlegającymi Ustawie o PIT lub zwolnionymi od podatku dochodowego od osób fizycznych. Podkreślił Pan, że art. 22 ust. 3 ww. ustawy nie ma do Pana zastosowania, natomiast sama metodologia stosowania „klucza przychodowego” w Pana przypadku jest analogiczna, jak ta stosowana zgodnie z zasadami art. 22 ust. 3 Ustawy o PIT. Oznacza to, że w przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez podatnika w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia oprogramowania, można przyporządkować wydatki do przychodów ze zbycia oprogramowania według proporcji ustalonej jako stosunek przychodów ze zbycia oprogramowania do przychodów ogółem z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie.

Pytania

1)Czy podejmowana przez Pana Działalność dominująca polegająca na tworzeniu Oprogramowania stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT?

2)Czy prawa autorskie do programów komputerowych (Oprogramowania) tworzonych przez Pana w ramach prowadzonej Działalności dominującej są kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT?

3)Czy wydatki na:

a)szkolenia,

b)sprzęt elektroniczny,

c)księgowość,

d)usługi telekomunikacyjne,

e)użytkowanie samochodu,

f)ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej,

uznać można za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT?

4)Czy w przedstawionym powyżej stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym możliwe jest zastosowanie stawki opodatkowania 5% do osiągniętego kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, wyliczonego zgodnie z art. 30ca ustawy o PIT?

Pana stanowisko w sprawie

Ad 1.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. W rozumieniu przepisów ustawy o PIT, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

•patent,

•prawo ochronne na wzór użytkowy,

•prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

•prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

•dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

•prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

•wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz.U. z 2018 r. poz. 432),

•autorskie prawo do programu komputerowego

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Z powyższego wynika, że kwalifikowane prawa własności intelektualnej mają dotyczyć przedmiotu ochrony, który został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 Ustawy o PIT działalność badawczo-rozwojowa oznacza „działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań”. Użycie przez ustawodawcę spójnika „lub” wskazuje, iż w celu uznania działalności podatnika za działalność badawczo-rozwojową wystarczy, aby podatnik prowadził badania naukowe lub alternatywnie, aby prowadził prace rozwojowe. Co do zasady, „zwiększenie zasobów wiedzy” odnosi się do prowadzenia badań naukowych, natomiast „wykorzystanie już istniejącej lub zwiększonej wiedzy odnosi się do tworzenia nowych zastosowań” do prac rozwojowych.

Pojęcie prac rozwojowych zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 40 ustawy o PIT poprzez odesłanie do definicji zawartej w art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 1668 z późn. zm.), zgodnie z którą prace rozwojowe to działalność obejmująca nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług – z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Pana działania nie mają charakteru badań naukowych, ponieważ oparte są na wypracowanej wiedzy (istniejącym języku programowania). Mają one jednak charakter działalności wykorzystującej dostępną wiedzę do tworzenia nowego produktu, niedostępnego dotychczas na rynku. Tworzone przez Pana Oprogramowanie bazuje na wiedzy dostępnej, lecz efektem prac jest nowy produkt, który nie był wcześniej dostępny w takiej konfiguracji.

Mając na względzie powyższe definicje wyróżnia się 3 kryteria działalności badawczo-rozwojowej:

1.twórczość;

2.systematyczność;

3.zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Kryteria te muszą być spełnione kumulatywnie, aby uznać daną działalność za działalność badawczo-rozwojową. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). Przesłanka działalności twórczej w doktrynie i orzecznictwie jest określana najczęściej mianem oryginalności lub nowości utworu.

W wyroku z dnia 7.11.2007 r. (sygn. I ACa 800/07) Sąd Apelacyjny w Poznaniu wyraził na jej temat następujący pogląd: stwierdzenie, że utwór stanowi przejaw działalności twórczej, oznacza, iż utwór powinien stanowić rezultat działalności o charakterze kreacyjnym. Zdaniem sądu, przesłanka ta zostanie zrealizowana wówczas, gdy powstanie subiektywnie nowy wytwór intelektu. W doktrynie podkreśla się, że wymóg kreatywnego charakteru działalności oznacza, że za chroniony utwór nie może zostać uznany wynik działalności wyłącznie rutynowej, szablonowej, zdeterminowanej, która odbiera twórcy swobodę podejmowania wyborów. Uważa się, że sformułowanie działalność twórcza, którym posługuje się art. 1 ustawy o PAIP, wskazuje na to, że ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a więc cechuje się nowością. Uznaje się, że cechę oryginalności (nowości) utworu należy rozumieć w ten sposób, że dany wytwór intelektu powinien stanowić efekt pracy człowieka, przy której wykonywaniu osoba ta miała choć w pewnym stopniu zapewnioną swobodę tworzenia, a praca tej osoby nie polegała wyłącznie na kopiowaniu istniejącego już utworu. Cecha nowości w znaczeniu subiektywnym oznacza, że utwór powinien stanowić coś wcześniej nieznanego jego twórcy. Ponadto, zgodnie z Objaśnieniami, na potrzeby działalności B+R wystarczające jest działanie twórcze na skalę przedsiębiorstwa, tzn. przedsiębiorca we własnym zakresie opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy, usługi, nawet jeżeli podobne rozwiązanie zostało już opracowane przez inny podmiot. Zatem twórczość działalności B+R może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Pana zdaniem, opisana we wniosku Działalność dominująca ma charakter twórczy. Oprogramowanie powstaje w wyniku Pana działalności intelektualnej i ma indywidualny, unikatowy charakter, a rezultat działalności jest odpowiednio utrwalony. Tworzy Pan nowe aplikacje i kształtuje nowe funkcjonalności w tworzonych narzędziach informatycznych, które odzwierciedlają potrzeby rynku i klientów. Tworzone oprogramowanie ma charakter innowacyjny w zakresie prowadzonego przez Pana przedsiębiorstwa. Charakter twórczy takiej działalności będzie zatem spełniony. Istotnym kryterium działalności B+R jest prowadzenie działalności w sposób systematyczny. Zgodnie z Objaśnieniami „spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona, ani też od istnienia planu, co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalność w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany”.

Pana zdaniem, podejmowana działalność spełnia przesłanki uznania jej za działalność o charakterze systematycznym. Prowadzi Pan projekty w sposób metodyczny i uporządkowany – przed rozpoczęciem prac nad projektem ustalane są jego cele, odpowiadające potrzebom zgłoszonym przez klienta, określany jego harmonogram oraz zapewniane są zasoby techniczne niezbędne w toku prac. Realizacja projektów na rzecz kontrahentów stanowi trzon Pana działalności. Działalność ta nie ma charakteru sporadycznego czy jednorazowego.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

W Pana ocenie, również ostatnia przesłanka uznania działalności za działalność badawczo- rozwojową została spełniona. Działalność badawczo-rozwojowa musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań. Przy czym, zgodnie z Objaśnieniami „Definicja działalności badawczo-rozwojowej wymaga, aby działania jakie podejmuje podatnik poprzez badania naukowe zwiększały zasoby wiedzy, natomiast w efekcie prac rozwojowych wystarczy, by podatnik zdobył i wykorzystał aktualnie dostępną wiedzę i umiejętności w celu planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia nowych, zmienionych czy usprawnionych produktów, procesów lub usług”. Zwiększając zasoby wiedzy oraz wykorzystując dostępną już wiedzę, tworzy Pan nowe lub ulepszone rozwiązania. W interpretacji z 4 lipca 2019 r., sygn.: 0113-KDIPT2-1.4011.243.2019.1.BO Dyrektor KIS uznał, że prace polegające na tworzeniu nowego oprogramowania spełniają przesłankę wykorzystywania wiedzy do tworzenia nowych zastosowań: „(...) definicja prac rozwojowych obejmuje m.in. wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Wnioskodawca wykorzystuje zasoby wiedzy w celu tworzenia nowego Oprogramowania, objętego ochroną prawnoautorską w postaci autorskich praw do programów komputerowych”.

Mając na uwadze powyższe, Pana zdaniem, prowadzi Pan działalność twórczą obejmującą prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Wskazał Pan również, iż zadaje pytanie oznaczone we wniosku nr 1 z uwagi na fakt, iż nie chce Pan samodzielnie dokonać kwalifikacji swojej pracy jako działalności badawczo-rozwojowej. Podkreślił Pan, że Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w wydawanych interpretacjach indywidualnych dokonywał już oceny działalności podatników pod kątem spełnienia przesłanek warunkujących uznanie działalności za badawczo-rozwojową. Zwrócił Pan uwagę, że interpretacje te – poza tym, że był w nich przedstawiony analogiczny stan faktyczny, odnosiły się do stanu prawnego, który nie uległ jakiejkolwiek zmianie. Przykładowo w interpretacji indywidualnej z dnia 5 listopada 2019 roku, sygn. 0112-KDIL3-2.4011.348.2019.2.JK Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, że „stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku (…) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie uznania działalności polegającej na tworzeniu oprogramowania komputerowego lub jego części za działalność badawczo-rozwojową oraz opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową – jest prawidłowe”. Podobnie w interpretacji indywidualnej z dnia 15 października 2019 roku, sygn. 0112-KDIL3-3.4011.299.2019.1.TW: „Reasumując – prowadzona przez Spółkę działalność w zakresie oprogramowania jest działalnością badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 5a ust. 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z czym, dochody uzyskiwane przez Wnioskodawcę z tytułu przeniesienia na nabywcę praw do korzystania z tego oprogramowania kwalifikują się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ww. ustawy i w konsekwencji korzystają z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu wg stawki 5%” oraz interpretacji z dnia 4 marca 2020 roku, w której organ uznał, iż: „Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz cytowane wyżej przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że przedstawione we wniosku działania podejmowane przez Wnioskodawcę spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż są podejmowane w sposób systematyczny, mają twórczy charakter, podejmowane są w celu wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań”.

W tym miejscu podał Pan szereg przykładowych sygnatur innych wydanych wcześniej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej pozytywnych interpretacji podatkowych.

Uważa Pan, że prowadzona działalność w zakresie tworzenia Oprogramowania wypełnia zawarte w elementach składowych definicji prac rozwojowych, tj. art. 4 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce z dnia 20 lipca 2018 r. (Dz. U. z 2020 r. poz. 85, z późn. zm.), o czym świadczy opis wykonanych prac zamieszczony we wniosku. Jednakże, aby mieć pewność co do swojego stanowiska, zadał we wniosku pytanie oznaczone nr 1. Pana intencją jest otrzymanie potwierdzenia poprawności własnego stanowiska, zatem chciałby Pan aby organ ocenił, czy podejmowane działania spełniają przesłanki uznania ich za prace rozwojowe.

W Pana ocenie, organy podatkowe są zobligowane do uwzględniania przepisów „pozapodatkowych”. Jak podkreślono w wyroku NSA z dnia 15 grudnia 2015 r. o sygn. I FSK 1359/14: „od pojęć uregulowanych w przepisach innej gałęzi prawa często zależy prawidłowa kwalifikacja określonego stanu podatkowoprawnego”. Również liczne orzeczenia sądów administracyjnych, m.in. wyrok NSA z dnia 7 kwietnia 2016 r. o sygn. I GSK 789/14, wyrok WSA z dnia 21 listopada 2007 r. o sygn. III SA/Wa 1737/07, wyrok NSA z dnia 4 listopada 2010 r. o sygn. II FSK 1019/09, wskazują na to, że przepisów prawa podatkowego nie można ograniczać wyłącznie do ustaw, które w swoim tytule zawierają takie pojęcie, lecz chodzi o rzeczywistą treść zawartych w ustawach regulacji mających wpływ na opodatkowanie. Ponadto zainteresowany ma prawo oczekiwać wyjaśnienia przez właściwy organ nasuwających się wątpliwości, które dotyczą regulacji ukształtowanej przepisami prawa podatkowego także wówczas, gdy zazębia się ona z innymi unormowaniami prawnymi. Powołując się zatem na utrwaloną praktykę orzeczniczą polskich sądów administracyjnych, przepisy prawa podatkowego nie są całkowicie odrębne, niezależne i niepowiązane z innymi dziedzinami systemu prawnego, a wręcz przeciwnie, wraz z przepisami innych gałęzi prawa stanowią część jednego porządku prawnego obowiązującego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zgodnie z powyższym, w Pana ocenie, organ podatkowy zobligowany jest do wykładni przepisów oraz definicji zawartych w ustawie z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Ad 2.

Pana zdaniem, prawa autorskie do programów komputerowych (Oprogramowania) tworzonych przez Pana w ramach prowadzonej Działalności dominującej są kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.

Z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej będziemy mieli do czynienia przy spełnieniu łącznie trzech warunków:

–zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;

–należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 Ustawy o PIT;

–podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

W ramach pierwszego warunku, kwalifikowane prawo własności intelektualnej musi zostać wytworzone, rozwinięte lub ulepszone w ramach prowadzonej przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej.

Oznacza to, że:

–podatnik musi prowadzić działalność badawczo-rozwojową;

–podatnik musi wytwarzać, rozwijać lub ulepszać kwalifikowane prawo własności intelektualnej (prowadzić kwalifikowaną działalność badawczo-rozwojową).

Pana zdaniem, prowadzi Pan działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 5a pkt 38 Ustawy o PIT, co zostało wykazane w zakresie pytania nr 1.

Odnosząc się do warunku 2 i 3 wskazał Pan, że katalog kwalifikowanych IP jest katalogiem enumeratywnym. Do tego katalogu włączono m.in. patenty, prawo ochronne na wzór użytkowy, prawa z rejestracji wzoru przemysłowego. Z Pana punktu widzenia istotnym kwalifikowanym IP wymienionym w katalogu jest autorskie prawo do programu komputerowego, przyznawane na mocy art. 74 Ustawy o PAIPP.

Jak wskazano w Objaśnieniach wydanych przez Ministra Finansów:

77. Przede wszystkim, podstawą przyznania ochrony prawnej dla programu komputerowego jest fakt, że stanowi on przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej danego autora lub autorów) ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od przeznaczenia i sposobu wyrażania. To oznacza, że wyeliminowanie lub ograniczenie swobody twórczej (eliminacja lub ograniczenie własnego/indywidualnego działania twórczego) wyłącza lub ogranicza prawnoautorską ochronę programu komputerowego, tym samym także eliminuje możliwość skorzystania z preferencji IP Box.

78. O ocenie charakteru indywidualnej pracy twórczej nie decydują postanowienia umowy, ale rzeczywisty wkład pracy każdego z twórców programu komputerowego co podlega każdorazowo odrębnej ocenie. W konsekwencji, decydujące jest autentyczne podejście transakcyjne, gdzie należy brać faktyczne (autentyczne) działania podejmowane przez podatnika w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności badawczo-rozwojowej, skutkującej wdrożeniem, ulepszeniem lub rozwinięciem programu komputerowego. Formalne postanowienia umowne, które nie znajdują odzwierciedlenia w rzeczywistych działaniach podatnika, nie zapewniają zatem akceptowalnej ochrony prawnopodatkowej podatnikowi w zakresie preferencji IP Box.

79. Doktryna prawa autorskiego przyjmuje różne kazuistyczne podejście do definiowania pojęcia „autorskie prawo do programu komputerowego”, które wskazują, że część chronioną prawem (formę (ekspresji) utworu) jest w szczególności kombinacja komend adresowanych do komputera w postaci kodu źródłowego i kodu wynikowego. Pozaustawowa definicja pojęcia „autorskie prawo do programu komputerowego” w sposób uzasadniony nawiązuje zatem do terminologii informatycznej, dostosowywanej następnie do potrzeb dalszej analizy prawnej dobra niematerialnego jakim jest program komputerowy.

Uznał Pan, że Oprogramowanie tworzone przez Pana spełnia definicję programu komputerowego rozumianego jako zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu. Ponadto, Oprogramowanie to stanowi przedmiot ochrony praw autorskich.

Artykuł 74 Ustawy o PAIPP kwalifikuje programy komputerowe jako utwory będące przedmiotem jego ochrony i to już z momentem ich wytworzenia, bez konieczności spełnienia jakichkolwiek wymogów formalnych. Zgodnie z Polską Normą PN-ISO/IEC 2382- 1:1996 – 1.05.01 program komputerowy to jednostka syntaktyczna zgodna z zasadami konkretnego języka programowania, składająca się z deklaracji i instrukcji lub rozkazów potrzebnych do rozwiązania funkcji, zadania lub problemu (M. Szmit, Wybrane zagadnienia opiniowania sądowo-informatycznego, Warszawa 2014, s. 178). Przedmiotem ochrony prawa autorskiego mogą być poszczególne elementy lub nawet krótkie fragmenty (urywki) programu, jeśli tylko one same spełniać będą wymogi podane w art. 1 ust. 1 ustawy o PAIPP, tj. elementy programu jako takiego, a więc instrukcje działania dla komputera lub ich zestawy (wyr. TS z 22 grudnia 2010 r., C-393/09 , Bezpećnostni softwarova asociace, ECLI:EU:C:2010:816). Ponadto, art. 1 ust. 1 Ustawy o PAIPP stanowi, że przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). Powyższe oznacza, że aby przejaw myśli ludzkiej uznać za utwór, musi on spełnić następujące kryteria:

–musi być rezultatem działalności człowieka,

–wymagane jest tzw. utrwalenie dzieła,

–musi się w nim przejawiać działalność twórcza,

–konieczne jest, aby ta działalność miała indywidualny charakter.

Do programów komputerowych stosuje się również wyrażoną w art. 1 ust. 3 ustawy o PAIPP zasadę, że chronione są także dzieła w postaci nieukończonej, np. wersja pre-alfa, alfa lub beta programu, wydanie testowe lub demonstracyjne (A. Michalak (red.), Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz, Warszawa 2019 – art. 74).

W Pana ocenie, tworzone Oprogramowanie nosi wszelkie cechy utworu. Oprogramowanie wytwarzane przez Pana jest rezultatem działalności człowieka i ma charakter utrwalony, a założenia programów, ich układ oraz kompozycja mają kreatywny charakter. Rezultat w postaci innowacyjnych rozwiązań nie jest wynikiem pracy rutynowej lub szablonowej. Pana zdaniem, prawo autorskie do wytwarzanych programów komputerowych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w kontekście przedstawionej we wniosku działalności, zalicza się do kwalifikowanych praw własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT, gdyż jest ono wymienione w zamkniętym katalogu praw własności intelektualnych sprecyzowanych w tym przepisie. Podlega ochronie na podstawie Ustawy o PAIPP, a jego przedmiot został wytworzony przez Pana w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, co zostało wykazane w zakresie pytania nr 1.

Tym samym zostały spełnione wszystkie trzy przesłanki uznania, że wytwarza Pan kwalifikowane prawa własności intelektualnej w postaci praw autorskich do programu komputerowego.

Ad 3.

Za koszty uzyskania przychodu uznaje Pan wydatki (a więc kwoty faktycznie wydane), poniesione przez podatnika, w celu uzyskania przychodu albo zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, nie wymienione w katalogu wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodu.

Z uwagi na to, że Pana działania zorientowane są na działalność badawczo-rozwojową, ponosi Pan między innymi wydatki na:

–szkolenia;

–sprzęt elektroniczny;

–księgowość;

–usługi telekomunikacyjne;

–użytkowanie samochodu;

–ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej.

Wydatki te, co do zasady dotyczyć mogą zarówno Działalności dominującej, jak i pozostałej działalności prowadzonej przez Pana, przyporządkowuje Pan do przychodów z poszczególnych rodzajów działalności według proporcji stosując tzw. „klucz przychodowy”. Proporcja ta ustalana jest jako stosunek przychodów z Działalności dominującej do Pana przychodów ogółem z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie.

Ani przepisy Ustawy o PIT, ani wydane do nich Objaśnienia Ministerstwa Finansów nie precyzują, w jakiej części przypisać te wydatki do przychodów z kwalifikowanego źródła, co jest warunkiem prawidłowego ustalenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Stosownie do art. 22 ust. 3 ustawy o PIT, jeśli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów. W orzecznictwie wskazuje się, że klucz alokacji powinien być skonstruowany tak, aby podział kosztów w możliwie najbardziej precyzyjny (zbliżony do rzeczywistości) sposób odpowiadał podziałowi działalności.

Pana zdaniem, w przypadku braku możliwości alokowania konkretnego poniesionego kosztu do konkretnych przychodów z prowadzonej działalności, powinien Pan przyporządkować wydatki do przychodów według proporcji, zgodnie z tzw. kluczem przychodowym. Koszty bezpośrednio powiązane z wytworzonym Oprogramowaniem alokowane są bezpośrednio do przychodów z Działalności dominującej z pominięciem przychodowego klucza alokacji.

Co istotne, w Pana ocenie, wszystkie wskazane powyżej kategorie wydatków jako niezbędne do prowadzenia Działalności dominującej będącej działalnością badawczo-rozwojową, są kosztami kwalifikowanymi w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 Ustawy o PIT.

Prowadzenie księgowości jest niezbędne do prowadzenia działalności per se, traktuje Pan ten koszt jako stały element prowadzenia działalności gospodarczej, która polega na wytwarzaniu chronionych prawem autorskim utworów, a konkretniej programów komputerowych. Co więcej, koszty ponoszone w związku z użytkowaniem samochodu (takie jak np. leasing, koszt ubezpieczenia, paliwo, wydatki eksploatacyjne) są również bezpośrednio powiązane z tworzeniem Oprogramowania, bowiem samochód wykorzystywany jest do celów świadczenia usług na rzecz kontrahentów, jak również do czynności wymagających prowadzenia działalności gospodarczej w całym jej zakresie.

Ad 4.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, „Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania”.

W przedmiotowym przypadku:

1.Prowadzi Pan działalność gospodarczą, w ramach której realizowana jest działalność badawczo-rozwojowa w rozumieniu ustawy o PIT.

2.W ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej wytwarza kwalifikowane prawa własności intelektualnej, tj. Oprogramowanie.

3.Oprogramowanie sprzedaje na rzecz kontrahentów, z tytułu czego uzyskuje przychody.

4.Ustala dochód oraz kwalifikowany dochód z kwalifikowanych IP w ramach odrębnie prowadzonej ewidencji.

W związku z powyższym, spełnia Pan wszystkie przesłanki do zastosowania 5% stawki podatku dochodowego w odniesieniu do dochodów uzyskanych w latach 2020-2022 oraz w latach kolejnych, przy czym w kolejnych latach będzie Pan prowadził (kontynuował) tożsamą działalność i osiągał z tego tytułu dochody takiego samego rodzaju, jak miało to miejsce w latach 2020-2022.

W konsekwencji, Pana zdaniem, opisana sytuacja jest zarówno stanem faktycznym (w latach 2020-2022), jak i zdarzeniem przyszłym.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.) stanowi, że:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

–prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2022 r. poz. 574, z późn. zm.),

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one:

prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że w ramach Działalności dominującej na podstawie posiadanej wiedzy i doświadczenia w zakresie tworzenia oprogramowania realizuje Pan zlecenia programistyczne na rzecz swoich Kontrahentów. Przedmiotem zamówień jest projektowanie, tworzenie i dostarczanie oprogramowania komputerowego według przedstawionej specyfikacji biznesowej, tzn. zgłoszonych potrzeb, głównych celów i funkcji jakie musi spełniać dany program komputerowy. Wskazał Pan, że jest jedynym i samodzielnym twórcą Oprogramowania, którego dotyczy przedmiotowy wniosek.

W latach 2020-2022 wytworzył Pan trzy programy komputerowe (prawa autorskie do tych programów komputerowych).

Oprogramowanie 1 powstawało w okresie od października 2020 roku do września 2021 roku, a jego finalnym odbiorcą była agencja zatrudnienia. Przedmiotowe Oprogramowanie to funkcjonalności i ulepszenia, takie jak: interfejs komunikacji pomiędzy aplikacjami, kod źródłowy, wspólny dysk wymiany danych umożliwiający komunikację pomiędzy różnymi serwisami, ulepszenia skracające czas wykonywania operacji i mechanizmy wykrywające miejsca, które działają nieoptymalnie.

Oprogramowanie nr 2 to zestaw funkcjonalności i ulepszeń do istniejącej aplikacji służącej do śledzenia zasobów budowlanych. Przedmiotowe funkcjonalności i ulepszenia tworzą pewną funkcjonalnie powiązaną ze sobą całość i nie są wprowadzane do obrotu jako programy niezależne od siebie, czy od głównego systemu, dlatego wspólnie są częściami składowymi programu komputerowego nr 2. Oprogramowanie 2 powstawało w okresie od listopada 2021 roku do maja 2022 roku. Przedmiotowe Oprogramowanie umożliwia szybką i niepowodującą zakłóceń transmisję danych pomiędzy dwoma magazynami danych oraz tworzenie nowych elementów infrastruktury sieciowej z użyciem technologii chmurowych z uwzględnieniem zasad bezpieczeństwa. Bazując na zrozumieniu zasady działania systemu i jego potrzeb, zoptymalizował Pan wielkość danych wysyłanych podczas komunikacji pomiędzy komponentami systemu co sprawiło, że rozwiązanie stało się dużo bardziej wydajne.

Oprogramowanie 3 to zestaw funkcjonalności i ulepszeń do platformy analitycznej. Przedmiotowe funkcjonalności i ulepszenia tworzą pewną funkcjonalnie powiązaną ze sobą całość i nie są wprowadzane do obrotu jako programy niezależne od siebie, czy od głównego systemu, dlatego wspólnie są częściami składowymi programu komputerowego nr 3. Oprogramowanie 3 rozszerzyło możliwości platformy, by dopasować produkt do wewnętrznych potrzeb klienta. Platforma pozwoli innym pracownikom tego samego przedsiębiorstwa na przetworzenie dużych ilości danych, które mogą być wykorzystywane do tworzenia nowych funkcjonalności w aplikacji do zarządzania zasobami budowlanymi. W ramach tworzenia Oprogramowania 3 wdrożył Pan platformę zarządzającą danymi, rozwinął i wdrożył system, który pozwala na zautomatyzowane uruchamianie procesów przetwarzania danych, dodanie funkcjonalności monitorujących progres przetworzonych danych i informowanie o różnych zdarzeniach adresatów. Angażuje się Pan w rozwijanie procesów CI/CD, co oznacza, że nowe funkcjonalności wytworzone przez innych zostaną docelowo wdrożone automatycznie i z zapewnieniem, że nie zepsują istniejących rozwiązań. To podejście pozwala na szybkie wprowadzanie zmian i poprawek oraz umożliwia pracownikom przedsiębiorstwa korzystanie z najnowszych wersji oprogramowania. Aby dane mogły być wykorzystywane w najnowszych wersjach oprogramowania, pracuje Pan nad tworzeniem skryptów migracji danych. Te skrypty pozwalają na bezproblemowe przenoszenie danych i dostosowywanie ich do nowych wersji oprogramowania, co wpływa na spójność i jakość danych. Oprogramowanie 3 ma na celu znacząco usprawnić procesy wewnątrz przedsiębiorstwa poprzez stworzenie zaawansowanej platformy analitycznej oraz implementację nowoczesnych procesów zarządzania danymi. Wykorzystuje Pan swoją wiedzę i doświadczenie w obszarze technologii, programowania i zarządzania danymi, aby przyczynić się do sukcesu tego ambitnego projektu.

Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego ocena czy prowadzone przez Pana prace programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Pana efektów tych prac (programów opisanych we wniosku).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

We wniosku wskazał Pan, że tematyka tworzonego oprogramowania jest i będzie zróżnicowana, a samo Oprogramowanie tworzone przez Pana projektowane jest stosownie do indywidualnych i specyficznych potrzeb poszczególnych zamawiających, zatem każdy z projektów zasadniczo odróżnia się od pozostałych, a w szczególności w efekcie każdego z nich powstaje nowy, niepowtarzalny kod źródłowy. Cechą wspólną wszystkich realizowanych projektów jest jego twórcze działanie polegające na tworzeniu Oprogramowania, w oparciu o wiedzę i doświadczenie wypracowane i zdobyte w branży IT. Efektem Pana prac w każdym przypadku będzie powstanie koncepcyjnego dobra niematerialnego – oprogramowania uzewnętrznianego w postaci kodu napisanego w określonym języku programowania.

W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że twórczy charakter działalności w zakresie oprogramowania objawia się na wielu płaszczyznach, co ma zasadniczy wpływ na unikalność oraz innowacyjność Pana działań. Przedstawił Pan kluczowe aspekty, w jakich przejawia się i będzie przejawiał twórczy charakter tej działalności:

•Tworzenie od podstaw: tworzy Pan oprogramowanie „od zera”, co oznacza, że każdy projekt zaczyna się od unikalnego planu i algorytmu stworzonego przez Pana. Ten proces obejmuje projektowanie, pisanie kodu źródłowego oraz implementację, co skutkuje powstaniem nowego, niepowtarzalnego kodu.

•Unikatowe wykorzystanie zasobów: w trakcie tworzenia oprogramowania, nieustannie stosuje Pan innowacyjne podejścia, kreatywnie wykorzystuje dostępne zasoby systemowe oraz zdobytą wiedzę. Pana podejście do rozwiązywania problemów charakteryzuje się unikalnością, co przekłada się na wyjątkowe rezultaty.

•Ulepszanie istniejącego oprogramowania: nowe programy komputerowe ulepszają i rozwijają programy już istniejące. W tym kontekście, każde ulepszenie i modyfikacja stanowi wyraz twórczej inwencji, przyczyniając się do powstania nowych rozwiązań.

•Kreatywność: w procesie tworzenia Oprogramowania często napotyka Pan na różnorodne problemy i wyzwania. Zdolność do kreatywnego myślenia pozwala opracowywać nowatorskie rozwiązania dla trudnych zagadnień. Kreatywność jest również kluczowa przy projektowaniu atrakcyjnych, intuicyjnych i efektywnych interfejsów użytkownika. Programiści muszą dostosować się do potrzeb klienta, jednocześnie zapewniając optymalne doświadczenia dla końcowego użytkownika. Twórcze podejście objawia się również w umiejętności optymalizacji kodu. Zamiast stosować standardowe rozwiązania, programista może poszukiwać bardziej efektywnych metod implementacji, poprawiając tym samym wydajność oprogramowania.

•Rozwój: Pana działalność charakteryzuje się ciągłym rozwojem i poszerzaniem wiedzy. Aby utrzymać się w dynamicznym środowisku technologicznym, systematycznie aktualizuje Pan swoją wiedzę na temat nowych technologii, algorytmów, języków programowania oraz praktyk programistycznych.

•Indywidualizacja rozwiązań: każdy projekt, w tym również każde nowe ulepszenie istniejącego oprogramowania, jest dostosowane do indywidualnych potrzeb i wymagań klienta. Projektuje Pan funkcjonalności, które są unikalne dla danego zleceniodawcy, co sprawia, że oprogramowanie jest dedykowane konkretnym warunkom biznesowym.

•Odróżnienie od rozwiązań istniejących: Oprogramowanie wyróżnia się na rynku ze względu na jego indywidualny charakter, nowatorskie podejścia oraz dostosowanie do specyfiki danej branży. Działalność opiera się na unikalnych rozwiązaniach, które odróżniają się od rozwiązań dostępnych na rynku.

Używa Pan następujących języków programowania/technologii: (...).

Efekty Pana pracy, które nazywa we wniosku „Oprogramowaniem” zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Pana działania nigdy nie mają charakteru rutynowych, okresowych zmian.

Zatem prowadzona przez Pana działalność w zakresie tworzenia wymienionych programów komputerowych ma twórczy charakter.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Z opisu sprawy wynika, że działania podejmowane są przez Pana w ułożony, metodyczny sposób, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego, tj. określenie celu, jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac, weryfikacja, zakończenie. Dla każdego projektu przyjmuje Pan harmonogram, według którego realizowane są poszczególne etapy prac oraz zapewnia odpowiednie zasoby techniczne (np. w postaci sprzętu komputerowego). Ze względu na charakter branży, nieustannie poszerza Pan swoją wiedzę na temat algorytmów, bezpieczeństwa czy języków programowania, aby móc wykorzystać ją w prowadzonej działalności. Wskazał Pan, że systematyczność w odniesieniu do podejmowanych działań w zakresie opisanych we wniosku czynności polega na podejmowaniu czynności w sposób regularny, uporządkowany i staranny, według przyjętego systemu: określenie celu, jaki ma spełniać oprogramowanie, ustalenie sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac, weryfikacja, zakończenie.

W celu wytworzenia nowego, ulepszonego i rozwiniętego programu komputerowego dla każdego programu komputerowego ustala Pan cele, jakie dane oprogramowanie ma spełniać. Cele te są zgodne z oczekiwaniami zleceniodawcy i odzwierciedlają funkcjonalności jakie dane oprogramowanie powinno posiadać.

Zatem kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej, tj. prowadzenie działalności w sposób systematyczny, w odniesieniu do wskazanych przez Pana programów komputerowych jest spełnione.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu.

We wniosku wskazał Pan, że projektowane i tworzone produkty (oprogramowanie komputerowe) stanowiły/stanowią produkty nowe lub ulepszone funkcjonalnie w stosunku do tych dotychczas tworzonych przez Pana. Proces tworzenia oprogramowania wymaga ciągłego rozwoju, poszerzenia i aktualizowania wiedzy programistycznej, jak również z dziedziny, w której to oprogramowanie miało być wykorzystywane. Niejednokrotnie w tym celu sięgał Pan do fachowej literatury, szkoleń oraz fachowych publikacji. Czynności projektowania i tworzenia oprogramowania nie miały i nie będą mieć charakteru rutynowych lub okresowych zmian, lecz stanowiły/stanowić będą systematyczny rozwój konkretnego produktu (poczynając od jego tworzenia).

W uzupełnieniu wniosku, opisując, jakimi zasobami wiedzy dysponował Pan przed rozpoczęciem realizacji poszczególnego oprogramowania, stwierdził Pan, że dysponuje aktualnie dostępną wiedzą i umiejętnościami w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania. Wyjaśniając, jaki rodzaj wiedzy i umiejętności wykorzystuje i rozwija Pan w ramach działalności, wskazał Pan, że wykorzystuje i rozwija aktualnie dostępną wiedzą i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania. Używa Pan następującychjęzyków programowania/technologii: (...). Wskazał Pan również, że ze względu na charakter branży, nieustannie poszerza Pan swoją wiedzę na temat algorytmów, bezpieczeństwa czy języków programowania, aby móc wykorzystać ją w prowadzonej działalności.

Zatem powyższe pozwala uznać, że wykorzystuje Pan istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest również zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:

-badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz

-prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

•nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

•łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

•kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

•wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

•nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;

•łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badan rozwojowych;

•kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;

•wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość ww. czynności służy:

•planowaniu produkcji oraz

•projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.

Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.

Jak wskazuje Pan we wnioskuwytwarzane Oprogramowanie w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności gospodarczej jest rezultatem Pana własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 Ustawy o PAIPP. Nabywał/nabywa, łączył/łączy, kształtował/kształtuje i wykorzystywał/wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług). W każdym przypadku wnosił Pan i będzie wnosić swój indywidualny i twórczy wkład, wykorzystując najnowsze technologie informatyczne z zakresu wytwarzania oprogramowania. Produkty informatyczne stworzone przez Pana mają charakter indywidualny i są utrwalone w postaci kodu w języku programowania. Nie świadczy Pan usług polegających na wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego programu komputerowego, jednak w razie wystąpienia błędów lub usterek w powstałym Oprogramowaniu jest Pan odpowiedzialny za naprawienie tych błędów i zdanie produktów odpowiadających pierwotnym wymaganiom Kontrahenta. Co istotne, naprawa błędów/usterek to marginalna część Pana działalności. W przeważającej części Pana zadania polegają na tworzeniu nowych funkcjonalności. Działania podejmowane są przez Pana w ułożony, metodyczny sposób, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego, tj. określenie celu, jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac, weryfikacja, zakończenie. Dla każdego projektu przyjmuje Pan harmonogram, według którego realizowane są poszczególne etapy prac oraz zapewnia odpowiednie zasoby techniczne (np. w postaci sprzętu komputerowego). Ze względu na charakter branży nieustannie poszerza Pan swoją wiedzę na temat algorytmów, bezpieczeństwa czy języków programowania, aby móc wykorzystać ją w prowadzonej działalności.

Zatem powyższe pozwala uznać, że opisana działalność w zakresie tworzenia wymienionych programów komputerowych spełnia warunki do uznania jej za prace rozwojowe.

W konsekwencji, mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy, Pana działalność polegająca na tworzeniu i rozwoju programów komputerowych spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Pana ani też całość prowadzonej przez Pana działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu – takich jak te, które zostały wymienione we wniosku i jego uzupełnieniu oraz w warunkach działalności opisanych we wniosku i jego uzupełnieniu.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8)autorskie prawo do programu komputerowego

–podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w których osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do kwalifikowanego dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP BOX nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Jak wcześniej rozstrzygnięto, tworzy Pan programy komputerowe w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności badawczo-rozwojowej, spełniającej definicję wskazaną w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W opisie sprawy podał Pan, że wszystkie czynności w ramach Działalności dominującej (której dotyczy wniosek), które Pan realizował/będzie realizował w zakresie wytwarzania oraz rozwoju/ulepszania programów komputerowych, zlecane przez Kontrahenta, prowadzą do powstania utworów (odrębnych programów komputerowych), które podlegają ochronie zgodnie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, do których przenoszone są autorskie prawa majątkowe. Jest Pan jedynym i samodzielnym twórcą Oprogramowania, którego dotyczy przedmiotowy wniosek. Co do zasady może Pan projektować oraz tworzyć od podstaw i w całości aplikacje, bądź też rozwijać i ulepszać aplikacje implementując własne części oprogramowania, wyrażone w postaci kodu napisanego w języku programowania. Ulepszanie i rozwijanie oprogramowania, często tego, które sam stworzył, powodowało/powoduje każdorazowo powstanie części programu komputerowego, które stają się osobnym utworem, chronionym prawem autorskim na podstawie art. 74 Ustawy o PAIPP. Potwierdził Pan, że „części programu komputerowego”, o których mowa w opisie sprawy, stanowią nowe odrębne programy komputerowe i wobec tego stanowią odrębne prawa własności intelektualnej, które podlegają ochronie zgodnie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, do których przenoszone są autorskie prawa majątkowe.

W odniesieniu do wynagrodzenia doprecyzował Pan, że w zamian za wykonane usługi otrzymuje umówione wynagrodzenie. Zgodnie z postanowieniami zawartych pomiędzy stronami umów zobowiązał się Pan przenieść na Kontrahentów autorskie prawa majątkowe do powstałych w wyniku realizacji umów utworów. W przypadku wynagrodzenia otrzymywanego od Kontrahenta 1, jedynie część wynagrodzenia jest wynagrodzeniem ze sprzedaży autorskich praw majątkowych, bowiem w pozostałej części wynagrodzenie dotyczy świadczonych na rzecz Kontrahenta usług rekrutacji. Wyodrębnił Pan część wynagrodzenia dotyczącą sprzedaży oprogramowania. Natomiast w przypadku Kontrahenta 2, całość wynagrodzenia otrzymywanego w ramach współpracy jest wynagrodzeniem ze sprzedaży autorskich praw majątkowych.

Potwierdził Pan również, że „przeniesienie” majątkowych praw autorskich do programu komputerowego każdorazowo (zarówno w przypadku tworzenia, jak i rozwijania/ulepszania), następuje zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy.

Ponadto wskazał Pan, żeprowadzi na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT. W związku z tym, że przepisy Ustawy o PIT nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji, sporządza Pan techniką komputerową w postaci arkusza kalkulacyjnego kumulatywnego, comiesięczne zestawienia dokumentów, które potwierdzają uzyskane przychody oraz poniesione wydatki dotyczące poszczególnych projektów na koniec danego okresu rozliczeniowego (miesiąc). Zestawienie to obejmuje przychody i wydatki od początku realizacji projektu, w ramach którego wytwarzane jest Oprogramowanie do końca danego miesiąca kalendarzowego (narastająco). Wyodrębnił Pan kwalifikowane IP w prowadzonej ewidencji i ewidencjonuje przychody oraz odpowiadające im koszty. Na koniec każdego miesiąca kalendarzowego ustala Pan dochód z projektów. Równolegle, na koniec każdego okresu rozliczeniowego (miesiąc) w prowadzonej ewidencji wyodrębnia Pan koszty kwalifikowane i uwzględnia je we wzorze w celu ustalenia wysokości wskaźnika Nexus, a następnie oblicza podstawę opodatkowania preferencyjną stawką. Ewidencja taka prowadzona jest od 12 października 2020 roku.

Pana wniosek dotyczy stanu faktycznego w zakresie lat podatkowych 2020-2022 oraz zdarzenia przyszłego w roku 2024 i w kolejnych. W 2023 roku korzysta Pan z uproszczonej formy opodatkowania jaką jest ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, a zatem w odniesieniu do dochodów osiągniętych w tym roku nie zamierza Pan stosować preferencyjnej 5% stawki podatku, o której mowa w art. 30ca Ustawy o PIT.

Wskazał Pan, że dochody uzyskiwane w kolejnych latach podatkowych będą uzyskiwane w takich samych okolicznościach faktycznych, jak w przedstawionych we wniosku.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane, jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509 dalej: „ustawa o PAIPP”).

Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o PAIPP:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Mając powyższe na uwadze, autorskie prawo do programu komputerowego, wytwarzanego samodzielnie przez Pana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programu komputerowego stanowi dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym, na podstawie art. 30ca ust. 1 ww. ustawy, może Pan zastosować stawkę opodatkowania 5% do kwalifikowanego dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej za lata objęte wnioskiem, tj. za lata 2020-2022 oraz za lata przyszłe od 2024 r., jeżeli przedstawione okoliczności sprawy oraz stan prawny nie ulegną zmianie.

Należy podkreślić, że wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

–dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

–wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przechodząc do wątpliwości dotyczących uznania ponoszonych przez Pana wydatków za koszty konieczne do wyliczenia wskaźnika, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

–wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

–kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

–dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym powinien Pan również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Przyjąć należy zatem, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Analizując wykaz poniesionych kosztów w kontekście prowadzonej przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej na uwadze należy mieć zatem kwestię bezpośredniego ich wpływu na wytworzenie, rozwój i/lub ulepszenie kwalifikowanych IP.

W celu prawidłowego wykonania dyspozycji art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy odróżnić koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, od kosztów pośrednich. Dokonując powyższego należy mieć zatem na uwadze stosunek przyczynowo-skutkowy poniesionych wydatków w związku z wytworzeniem, rozwojem czy ulepszeniem kwalifikowanych IP, z pominięciem stopni pośrednich.

Brak wyznaczonej granicy pomiędzy wydatkami bezpośrednimi a pośrednimi prowadzi wprost to wypaczenia intencji ustawodawcy celowo posługującego się określeniem „bezpośrednio”. Rozszerzająca wykładnia wydatków obejmujących wszystkie ponoszone koszty, a więc również te pośrednio wpływające na wytworzenie, rozwój, czy ulepszenie kwalifikowanych IP, prowadzi wprost do wynaturzenia charakteru danego przepisu – z preferencji przedmiotowej związanej z rodzajem ponoszonych kosztów, staje się de facto preferencją podmiotową, ze względu na prowadzoną przez podatnika działalność.

Istotę powyższego rozróżnienia wyrażają postanowienia art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdzie wskazane zostało, że do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Powyższy przepis wskazuje na nieadekwatność kosztów związanych np. z nieruchomością. Koszty takie nie są bowiem bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej co nie zmienia faktu, że pośrednio taka relacja istnieje. Powyższe wyliczenie stanowi katalog otwarty, nieograniczony do wyliczenia w nim zawartego.

W świetle powyższego,do kalkulacji wskaźnika (litera a), o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie może Pan ująć wydatków na nabycie ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej dla działalności gospodarczej w sytuacji, gdy umowa z Kontrahentem nie zawiera zapisów zobowiązujących Pana do poniesienia wskazanego wydatku. Trudno racjonalnie stwierdzić, że w takich okolicznościach ww. wymieniony wydatek jest wprost związany z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem oprogramowania. Z opisanych w sprawie okoliczności nie wynika, aby koszt ten pozostawał w bezpośrednim związku z prowadzoną na podstawie umowy działalnością badawczo-rozwojową, a w konsekwencji z wytworzeniem konkretnego kwalifikowanego IP. Poniesienie takiego wydatku nie jest niezbędne do wykonania umowy z kontrahentem, na rzecz którego wytwarza Pan oprogramowanie, skoro umowa nie zawiera zapisów w zakresie obowiązku zawarcia umowy ubezpieczenia. W takich okolicznościach tego typu wydatki stanowią wydatki związane z Pana działalnością w ujęciu ogólnym, a nie z wytworzeniem konkretnego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Skoro wydatki te wskazują na brak bezpośredniego związku z wytworzeniem IP, nie mogą stanowić kosztów, o których mowa w literze „a” wzoru z art. 30ca ust. 4 w zw. z ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uwzględnianych przy wyliczaniu wskaźników nexus dla poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnych (powstałych w wykonaniu umowy, która nie zawiera zapisów w zakresie obowiązku zawarcia umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej dla działalności gospodarczej).

Odnosząc się natomiast do pozostałych wydatków wymienionych przez Pana w opisie sprawy, tj. wydatków na:

–szkolenia – wydatki na cykl lekcji mający na celu przekazanie wiedzy z zakresu programowania i narzędzi IT i/lub nabycie przez Pana pewnych umiejętności z zakresu programowania i narzędzi IT;

–sprzęt elektroniczny – wydatki na urządzenia elektroniczne i ich części używane do prowadzenia Działalności dominującej;

–księgowość;

–usługi telekomunikacyjne – wydatki na usługi umożliwiające przesyłanie dźwięku i obrazu na odległość, przy wykorzystaniu urządzeń i organizacji sieci, w sytuacji gdy jest Pan użytkownikiem sieci telekomunikacyjnej;

–użytkowanie samochodu – nabycie samochodu (amortyzację), ubezpieczenie samochodu, paliwo, eksploatację samochodu (naprawę samochodu, przeglądy samochodu, wymianę elementów podlegających zużyciu w samochodzie);

–ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej – w sytuacji, gdy umowa z Kontrahentem zawiera zapisy zobowiązujące Pana do poniesienia wydatku na ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej dla działalności gospodarczej;

wskazać trzeba, że przy zachowaniu właściwej proporcji mogą one stanowić koszty, o których mowa w literze „a” wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uwzględnione przy wyliczaniu nexus dla poszczególnych kwalifikowanych IP, w zakresie, w jakim służą/będą służyć prowadzeniu prac rozwojowych, których efektem było/będzie jest powstanie kwalifikowanego IP.

Wobec powyższego, Pana stanowisko w części uznania wydatków poniesionych na zakup ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej dla działalności gospodarczej w sytuacji, gdy umowa z Kontrahentem nie zawiera zapisów zobowiązujących Pana do poniesienia wskazanego wydatku, za koszt do obliczenia wskaźnika nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ww. ustawy, uznano za nieprawidłowe, natomiast w pozostałej części za prawidłowe.

Jednakże zauważyć należy również, że dokonując oceny Pana stanowiska w zakresie uznania poniesionych wydatków za koszt oznaczony literą a) wzoru nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, organ związany jest przedstawionym we wniosku stanem faktycznym w kontekście zadanego pytania oraz zajętego stanowiska. To oznacza, że organ interpretacyjny ocenia możliwość uznania danego wydatku za koszt, uwzględniony w lit. a) wzoru nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w kontekście przedstawionych we wniosku okoliczności. Jednakże ciężar wykazania związku przyczynowego pomiędzy ponoszonymi wydatkami, a ich bezpośrednim związkiem z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową ciąży na Panu, a weryfikacja zasadności poczynionych ustaleń możliwa jest w postępowaniu dowodowym, które zastrzeżone jest dla innych trybów postępowania.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

–stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia, oraz

–zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna stanowi rozstrzygnięcie tylko i wyłącznie w zakresie objętym pytaniami interpretacyjnymi. A zatem, nie odnosi się do innych kwestii zawartych w opisie sprawy oraz we własnym stanowisku, które nie były przedmiotem zapytania.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem stanu faktycznego) podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Niniejszą interpretację wydano w oparciu o opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

•Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

–w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

–w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).