Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 12 stycznia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT3.4011.684.2023.3.PS
Możliwość zastosowania ulgi badawczo-rozwojowej.
Interpretacja indywidualna
– stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest :
•nieprawidłowe zakresie możliwości rozliczenia w ramach ulgi badawczo-rozwojowej za lata 2018 -2022 kosztów wynagrodzeń oraz
•prawidłowe w pozostałym zakresie.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
7 listopada 2023 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania ulgi badawczo-rozwojowej. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – 15 grudnia 2023 r. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą od 15 grudnia 2014 roku. Ma Pan nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej zwaną "ustawa o PIT").
Rozlicza się Pan na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, a wybraną formą opodatkowania jest podatek liniowy.
Nie posiada Pan statusu centrum badawczo-rozwojowego określonego w ustawie z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej.
Nie korzysta Pan z pomocy publicznej ani nie uzyskał Pan dotacji w zakresie opisywanych we wniosku produktów, w związku z którymi chciałby Pan zastosować ulgę badawczo-rozwojową.
Dodatkowo, działalność nie jest prowadzona na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych.
Podstawowym rodzajem prowadzonej działalności jest działalność w zakresie inżynierii i związane z nią doradztwo techniczne (PKD 71.12.Z).
Pana Firma A od (...) listopada 2015 roku zajmuję się projektowaniem i produkcją (...).
Obecnie w firmie oprócz Pana pracuje (...) osób zatrudnionych na umowę o pracę i (...) osób na umowę zlecenie.
W ramach prowadzonej działalności gospodarczej zajmuje się Pan tworzeniem zupełnie nowych produktów do tej pory nieznanych na rynku ogólnoświatowym, ale również prowadzi Pan działalność operacyjną polegającą na (...) wcześniej opracowanych produktów.
Posiada Pan autorskie produkty, które zaprojektował Pan i rozwija cały czas.
Tworzonymi przez Pana firmę produktami są np.:
1.(...);
2.(...);
3.(...).
Pełną ofertę wytwarzanych i sprzedawanych produktów można poznać na Pana stronie internetowej: (...).
Powyższa działalność jest oparta na Pana oryginalnych koncepcjach i hipotezach oraz nie polega na rutynowych, odtwórczych działaniach. W toku działalności powstają nowe koncepcje oraz pomysły, a zadaniem osób zaangażowanych w dany projekt jest wybór najlepszego rozwiązania, które każdorazowo jest inne, gdyż wynika z założeń, które projekt powinien spełniać. Tym samym wyklucza to rutynowość.
Produkty i procesy w znacznym stopniu odróżniają się od tych dotychczas funkcjonujących w ofercie albo w ogóle w praktyce gospodarczej.
Wykonywane w ramach działalności czynności związane są z nieustannym rozwojem i ciągłym podejmowaniem prób nad poszerzeniem oferty o nowatorskie urządzenia spełniające wszelkie oczekiwania użytkowników końcowych. Każdy nowy produkt musi spełniać zatem określone założenia, które każdorazowo są określane.
Prace prowadzone są w sposób systematyczny i zorganizowany i ukierunkowane są na zwiększenie zasobów posiadanej wiedzy oraz wykorzystanie jej do tworzenia nowych zastosowań informatycznych.
Do każdego nowego projektu przyjęty jest określony schemat postępowania czyli procedura. Procedura zwiera stałe elementy tzw. fazy według których planuje Pan, projektuje, buduje i wprowadza do sprzedaży nowe, innowacyjne produkty.
Opracowany jest stały szablon procedury składający się 6 faz:
(...)
Prace, o których mowa powyżej, są realizowane przez zatrudniony wykfalifikowany zespół specjalistów w szczególności przez programistów, specjalistów IT, projektantów i konstruktorów. Projekty koordynowane są w oparciu o wprowadzone w firmie nowoczesne metodyki pracy.
Prace dotyczą zastosowania praktycznie nowych / unikalnych / innowacyjnych rozwiązań, które cechują się nowością /innowacyjnością w skali Pana firmy. Wykorzystuje Pan dostępną wiedzę i Państwa umiejętności z dziedziny nauki, technologii do planowania produkcji nowych produktów i procesów. Prace nad nowym produktem są związane z działalnością badawczo-rozwojową i nie mają charakteru prac obejmujących rutynowe i okresowe zmiany.
Działalność badawczo-rozwojowa nie obejmuje całości działania firmy, a jedynie czynności opisane w procedurze w pkt od 1 do 6, czyli do momentu wprowadzenia do sprzedaży.
W związku z zatrudnieniem pracowników/zleceniobiorców ponosi Pan następujące wydatki związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową:
•wynagrodzenia za pracę;
•wynagrodzenia z tytułu umów zlecenia;
•koszty składek na ubezpieczenia społeczne finansowane przez pracodawcę.
Wydatki ponoszone na wynagrodzenia (w tym jego poszczególne składniki) oraz składki ZUS poniesione z tytułu tych wynagrodzeń (w części finansowanej przez pracodawcę) dotyczą pracowników realizujących prace badawczo-rozwojowe, a ww. wynagrodzenia stanowią po ich stronie należności ze stosunku pracy lub umowy zlecenia, o których mowa w art. 12 ust. 1 i art. 13 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Przy czym oświadcza Pan, że:
•należności przypadające pracownikowi m.in. za czas urlopu, czas choroby, czy za czas opieki nad dzieckiem nie będą podlegały odliczeniu w ramach ulgi B+R;
•w skład należności pracowników, które będą odliczone w ramach ulgi B+R, w proporcji o której mowa powyżej, wchodzić będzie także ekwiwalent za niewykorzystany urlop.
Zamierza Pan zaliczyć do kosztów kwalifikowanych wyłącznie tę część wynagrodzenia pracowników, która związana jest z faktycznie realizowanymi przez nich zadaniami w ramach prac B+R. Przy każdym projekcie prowadzona jest dla każdego pracownika ewidencja czasu pracy przeznaczonego na działalność badawczo-rozwojową. Wynika z niej w jakiej proporcji wyrażonej procentowo pozostaje czas pracy w zakresie tego rodzaju działalności do ogólnego czasu pracy, stanowiącego koszty osobowe prowadzonej działalności.
Jednocześnie oświadcza Pan, że:
1.zamierza Pan prowadzić działalność badawczo-rozwojową w sposób opisany powyżej również w przyszłości;
2.koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o PIT,
3.koszty kwalifikowane nie zostały Panu zwrócone w jakiekolwiek formie ani nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym;
4.w każdym roku podatkowym od roku 2014 był Pan mikroprzedsiębiorcą w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców;
5.ponoszone wydatki w związku z realizacją projektów B+R będą zaliczane do kosztów uzyskania przychodów danego roku;
6.wniosek dotyczy stanu faktycznego od roku 2018 i jest on aktualny w dniu dzisiejszym. Planuje Pan odpisać ponoszone wydatki od podstawy opodatkowania w zeznaniach za poszczególne nieprzedawnione lata podatkowe, w których te wydatki poniesiono.
W uzupełnieniu wniosku z 15 grudnia 2023 r. wskazuje Pan:
•każdorazowo przed rozpoczęciem realizacji poszczególnego "autorskiego produktu" będącego przedmiotem Pana wniosku dysponował Pan techniczną wiedzą pracowników projektujących, tj. (...);
•w ramach działalności związanej z poszczególnymi "autorskimi produktami"/rozwiązaniami, objętymi zakresem pytania pierwszego wykorzystuje Pan wiedzę techniczną, inżynieryjną i umiejętności projektowania rozwiązań elektronicznych, oprogramowania, tworzenia (...);
•innowacyjne technologie, przy użyciu których powstają poszczególne innowacyjne rozwiązania/"autorskie produkty" i które odróżniają je od już istniejących, to: (...). Każdy produkt jest nowatorski, tzn. nie ma powtarzalności, każdy jest tworzony (programowany) w inny sposób;
•oczekuje Pan oceny, czy "działalność w zakresie projektowania prototypów tj. prototypu, pierwszego próbnego egzemplarza, pierwszej wersji (...) opisanych autorskich produktów" jest pracami rozwojowymi, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce;
•działalność będąca przedmiotem wniosku podejmowana jest w celu zwiększenia zasobów wiedzy i wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Ta cecha jest spełniona we wszystkich poniższych etapach:
(...)
•działania objęte zakresem pytania pierwszego są wyrazem własnej twórczości intelektualnej, posiadają kreatywny, nowatorski i oryginalny w pomyśle charakter. Stworzone produkty mają unikatowy charakter i oryginalne rozwiązania. Cecha taka jest spełniona również na etapie (...) i (...), natomiast na etapie (...) - nie. Zwraca Pan uwagę, że etap przygotowania do (...);
•twórczy charakter prac w ww. rozumieniu nie ma miejsca wyłączenie na etapie (...) ale ma miejsce również na etapach:
(...)
•czynności/prace/działania będące przedmiotem Pana pytania pierwszego podejmowane są każdorazowo w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, według pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia. Ma Pan opracowany system fazowy, który pozwala na zaplanowane (zgodnie z ustalonym harmonogramem), uporządkowane, metodyczne zarządzanie projektami rozwojowymi;
•w ramach każdego projektu określa Pan cel (spełnienie wymagań) a także źródła finansowania (do tej pory były zawsze wewnętrzne);
•wykorzystuje i rozwija Pan wiedzę i umiejętności w zakresie: tworzenia oprogramowania w języku (...)’
•(...);
•twórczy charakter przygotowania do (...) polega na stworzeniu i zaprojektowaniu dedykowanego procesu (...), które pozwolą na (...). Tworzy Pan nowe (...);
•w okresie, którego dotyczy Pana wniosek nie korzystał Pan ze zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 63b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;
•w odpowiedzi na pytanie, czy stosownie do treści art. 24a ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w podatkowej księdze przychodów i rozchodów wyodrębnił Pan za poszczególne lata podatkowe objęte zakresem wniosku (2018 - 2023) koszty kwalifikowane dotyczące prac będących przedmiotem wniosku w celu skorzystania z odliczenia, o którym mowa w art. 26e ww. ustawy, wskazał Pan, że:
a)za lata 2018 - 2022 r. – osoba, której powierzył Pan prowadzenie księgi PKPiR (biuro rachunkowe) nie wpisywała do kolumny 16 PKPiR kosztów kwalifikowanych dotyczących prac będących przedmiotem wniosku, gdyż nie przekazywał Pan tej osobie takich informacji;
b)w roku 2023 - w kolumnie 16 zostały wpisane wszystkie koszty działalności badawczo-rozwojowej, niezależnie od tego, jaka ich część będzie odliczona od podstawy opodatkowania;
•koszty pracownicze objęte zakresem pytania drugiego dotyczą fazy 1-5, tj. następujących faz: (...)
Doprecyzowanie:
Dodatkowo informuje Pan, iż pełna oferta wytwarzanych i sprzedawanych produktów jest bardzo szeroka i poza już wymienionymi obejmuje: (...), itp.
Pytania
1.Czy podejmowana działalność w zakresie wytwarzania opisanych autorskich produktów, stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 26e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zw. z art. 5a pkt 38-40 tej ustawy, a co za tym idzie będzie Pan spełniał jedną z przesłanek do zastosowania ulgi badawczo-rozwojowej?
(...)
2.Czy wydatki na wynagrodzenie pracowników i zleceniobiorców za czas pracy przeznaczony na tak opisaną działalność można uznać za kwalifikowalne koszty poniesione na realizację działalności badawczo-rozwojowej, o których mowa jest w art. 26e ust. 2 oraz 3 ustawy o PIT, a co za tym idzie, czy mogą zostać rozliczone w ramach ulgi badawczo-rozwojowej?
3.Czy ulga badawczo-rozwojowa może być zastosowana do nieprzedawnionych lat poprzednich, dla których zostało już złożone zeznanie podatkowe?
Pana stanowisko w sprawie
W odniesieniu do pytania nr 1 - artykuł 5a pkt 38 ustawy o PIT normuje działalność badawczo-rozwojową jako działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Odnosząc się zaś do pojęcia prac rozwojowych, zgodnie z art. 5a pkt 40 ustawy o PIT w związku z art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, jest to działalność obejmująca nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny, jak i kryteria niezbędne do uznania działalności za działalność badawczo-rozwojową, stwierdza Pan, że Pana działalność spełnia wymagane cechy.
W odniesieniu do pytania nr 2 - zgodnie z art. 26e ust. 2 ustawy o PIT kwalifikowanymi kosztami działalności badawczo- rozwojowej są:
1)poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu;
2)poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a i c, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu.
Powyższe wydatki, stanowiące koszt podatkowy, są niezbędne do podjęcia oraz realizowania prac projektowych oraz wytwórczych w zakresie zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów. Bez ich poniesienia w ogóle nie byłoby możliwe podjęcie przedmiotowych działań, z czego wynika bezpośredni związek między nimi a pracami rozwojowymi. Wskazane wydatki nie zostały Panu zwrócone w jakiejkolwiek formie - nie korzystał Pan z pomocy publicznej ani nie uzyskał Pan dotacji.
Dodatkowo, Pana działalność nie jest prowadzona na terenie specjalnej strefy ekonomicznej ani Polskiej Strefy Inwestycji, więc koszty nie są uwzględniane przy kalkulacji dochodu zwolnionego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a lub art. 21 ust. 1 pkt 63b ustawy PIT.
Zgodnie z art. 24a ust. 1b ustawy o PIT wskazane koszty będą wyodrębnione w prowadzonej (w roku 2023 i w latach następnych) księdze przychodów i rozchodów.
Natomiast w latach 2018-2022 prowadzona była odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja kosztów kwalifikowanych.
W związku z faktem, że wskazane koszty mieszczą się w katalogu kosztów kwalifikowanych wyszczególnionym przez ustawodawcę oraz spełniają postawione w ustawie PIT wymogi dla uznania ich za wydatki kwalifikowane, Pana zdaniem należy uznać je za koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową.
Wobec tego koszty te mogą być rozliczone w ramach ulgi badawczo-rozwojowej.
W odniesieniu do pytania nr 3 - z uwagi na to, iż ulga badawczo-rozwojowa jest rozliczana w zeznaniu podatkowym jest możliwe również skorzystanie z ulgi poprzez korektę zeznań podatkowych za nieprzedawnione lata.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest:
•nieprawidłowe zakresie możliwości rozliczenia w ramach ulgi badawczo-rozwojowej za lata 2018 -2022 kosztów wynagrodzeń oraz
•prawidłowe w pozostałym zakresie.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Na wstępie podkreślenia wymaga, że zgodnie z Pana intencjami, wniosek dotyczy lat 2018-2023.
Zgodnie z art. 26e ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych w stanie prawnym obowiązującym w latach 2018 -2023 (t. j. Dz. U z 2016 r. poz. 2023 ze zm.; t. j. Dz. U. z 2018 r. poz. 1509 ze zm.; t. j. Dz. U z 2019 r. poz. 1387 ze zm.; t. j. Dz. U z 2020 r. poz. 1426 ze zm.; t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.; t. j. Dz. U z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):
Podatnik uzyskujący przychody ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 odlicza od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3.
Przepis ten normuje tzw. ulgę badawczo-rozwojową (ulgę B+R). Jest ona szczególnym instrumentem, którego celem jest zachęcanie podatników prowadzących działalność gospodarczą do podejmowania działań o charakterze badawczo-rozwojowym. Ma to wpływać na innowacyjność oferowanych przez nich produktów, usług lub procesów realizowanych w ich przedsiębiorstwach. W dalszej perspektywie ulga badawczo-rozwojowa ma służyć wzrostowi nowoczesności, innowacyjności i konkurencyjności gospodarki.
Mechanizm ulgi sprowadza się do możliwości odliczenia od podstawy opodatkowania określonej wartości wskazanych rodzajowo kosztów uzyskania przychodów dotyczących działalności badawczo-rozwojowej (kosztów kwalifikowanych). Mając na względzie wysokie koszty działań o charakterze badawczo-rozwojowym ustawodawca zdecydował o możliwości „dwukrotnego” uwzględnienia wartości tych kosztów w rachunku podatkowym podatnika – raz jako kosztów uzyskania przychodów i ponownie jako odliczenia od podstawy obliczenia podatku.
Jak wynika z treści art. 26e ust. 1 ustawy, z omawianej ulgi może skorzystać podatnik, który spełnia łącznie następujące warunki:
1)uzyskuje przychody ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej;
2)prowadzi działalność badawczo-rozwojową;
3)ponosi na działalność badawczo-rozwojową koszty uzyskania przychodów określone jako „koszty kwalifikowane”.
W odniesieniu do pierwszej z ww. przesłanek należy wskazać, że pozarolnicza działalność gospodarcza w rozumieniu ustawy to:
działalność zarobkowa:
a) wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa,
b) polegająca na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
c) polegająca na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych
–prowadzona we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 (art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).
Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:
1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,
3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
Pojęcie działalności badawczo-rozwojowej
Definicje ustawowe
Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej - oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Zgodnie z art. 5a pkt 39 - 40 omawianej ustawy (w stanie prawnym obowiązującym od 2017 r. do 30 września 2018 r.:
Ilekroć w ustawie mowa jest o:
[pkt 39] badaniach naukowych - oznacza to:
a)badania podstawowe - oryginalne prace badawcze, eksperymentalne lub teoretyczne podejmowane przede wszystkim w celu zdobywania nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne,
b)badania stosowane - prace badawcze podejmowane w celu zdobycia nowej wiedzy, zorientowane przede wszystkim na zastosowanie w praktyce,
c)badania przemysłowe - badania mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności w celu opracowywania nowych produktów, procesów i usług lub wprowadzania znaczących ulepszeń do istniejących produktów, procesów i usług; badania te uwzględniają tworzenie elementów składowych systemów złożonych, budowę prototypów w środowisku laboratoryjnym lub w środowisku symulującym istniejące systemy, szczególnie do oceny przydatności danych rodzajów technologii, a także budowę niezbędnych w tych badaniach linii pilotażowych, w tym do uzyskania dowodu w przypadku technologii generycznych;
[pkt 40] pracach rozwojowych - oznacza to nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów i usług, z wyłączeniem prac obejmujących rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, istniejących usług oraz innych operacji w toku, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń, w szczególności:
a)opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych oraz demonstracje, testowanie i walidację nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług w otoczeniu stanowiącym model warunków rzeczywistego funkcjonowania, których głównym celem jest dalsze udoskonalenie techniczne produktów, procesów lub usług, których ostateczny kształt nie został określony,
b)opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych, które można wykorzystać do celów komercyjnych, w przypadku gdy prototyp lub projekt pilotażowy stanowi produkt końcowy gotowy do wykorzystania komercyjnego, a jego produkcja wyłącznie do celów demonstracyjnych i walidacyjnych jest zbyt kosztowna.
Ustawą z 3 lipca 2018 r. Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. z 2018 r. poz. 1669) zmieniono przepisy art. 5a pkt 39 i pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
O ile treść art. 5a pkt 38 ustawy podatkowej pozostała taka sama, to art. 19 ww. ustawy z 3 lipca 2019 r. wprowadzono nowe definicje badań naukowych i prac rozwojowych w ustawie podatkowej, których źródłem stała się ww. ustawa Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Zmiana miała na celu zapewnienie spójności definicji badań naukowych i prac rozwojowych z tymi obowiązującymi w ustawie Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
Dokonana zmiana treści art. 5a pkt 39 oraz 40 ustawy podatkowej miała charakter doprecyzowujący i ujednolicający obowiązujące w polskim prawie definicje.
I tak, stosownie do art. 5a pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć jest w niej mowa o badaniach naukowych - oznacza to:
a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1668 ze zm.), a więc:
prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, czyli:
prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.
Pracami rozwojowymi, o których mowa w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych są natomiast – zgodnie z art. 5a pkt 40 tej ustawy – prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, czyli:
działalność obejmująca nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
Łącząc te elementy można stwierdzić, że działalnością badawczo-rozwojową jest działalność twórcza obejmująca:
•badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce, a więc prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne; lub
•badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce, czyli prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń; lub
•prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce, czyli działalność obejmująca nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń,
podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Twórczy charakter działalności badawczo-rozwojowej
Działalność badawczo-rozwojowa musi być działalnością twórczą. Twórczy to „mający na celu tworzenie”. Synonimy pojęcia twórczy (pomysł, praca) to „konstruktywny, kreatywny, kreacyjny, kreatorski, koncepcyjny”. Należy przy tym zwrócić uwagę na różnicę znaczeniową pojęcia „tworzyć” - określające czynność, której istotą jest element kreacyjny i „wytwarzać”, czyli „zrobić, wyprodukować coś”. Wytwarzanie także prowadzi do powstania rzeczy lub praw, ale nie ma w sobie indywidualnego elementu kreacyjnego – jest to proces wymagający wiedzy i umiejętności, ale nie prowadzi do powstania efektów niepowtarzalnych.
Badania podstawowe
Działalność badawczo-rozwojowa może obejmować badania podstawowe w rozumieniu Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce, a więc:
•prace empiryczne – czyli prace doświadczalne; lub
•prace teoretyczne – czyli oparte na teorii naukowej, a nie na doświadczeniu;
mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne.
Co istotne, aby prowadzone przez podmiot działania miały status badań podstawowych w rozumieniu Prawa o szkolnictwie wyższym muszą być prowadzone z zachowaniem odpowiednich standardów.
Nie każde przeprowadzone doświadczenie jest badaniem podstawowym. Prace empiryczne muszą być prowadzone w odpowiednich warunkach (w odpowiednim środowisku), w oparciu o określoną metodę działań. Powinny być przeprowadzone w odpowiedniej próbie, uwzględniać stopień powtarzalność wyników. Prace te powinny być odpowiednio zarejestrowane lub opisane. Szczegółowe standardy prowadzenia prac empirycznych są uzależnione od przedmiotu badania.
Podobnie, nie każde rozważania prowadzone w oparciu o teorie naukowe będą miały status prac teoretycznych w rozumieniu Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce. Prace teoretyczne w rozumieniu tej ustawy także muszą spełniać określone standardy, w tym dotyczące metodologii badan naukowych, komparatystyki, zasad wnioskowania.
Badania aplikacyjne
Działalność badawczo-rozwojowa może również obejmować badania aplikacyjne w rozumieniu Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce, czyli prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.
Aplikacja to m.in. „zastosowanie czegoś w praktyce”. Przedmiotem badań aplikacyjnych jest więc pozyskanie nowej wiedzy i umiejętności (opartych na wiedzy i doświadczeniu) dla potrzeb praktyki (...) lub usługowej w określonym zakresie. Podmiot podejmujący prace aplikacyjne – mając wiedzę o określonych produktach, procesach lub usługach (ich cechach, wadach) – podejmuje działalność badawczą, której celem jest zdobycie nowej wiedzy i umiejętności po to, aby:
•opracować nowe produkty, procesy lub usługi lub
•wprowadzić znaczące ulepszenia do istniejących produktów, procesów lub usług.
„Nowy” to „niedawno zrobiony, nabyty lub właśnie powstały, założony”, „taki, który zajął miejsce poprzedniego”, „spotykany po raz pierwszy, dopiero co poznany lub będący od niedawna w jakimś środowisku”, „od niedawna istniejący, właśnie wynaleziony”.
Celem prac aplikacyjnych jest zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności – czyli takiej wiedzy i takich umiejętności, których podmiot prowadzący prace (pomimo bycia specjalistą w danej dziedzinie) wcześniej nie posiadał.
Nowym produktem, procesem lub usługą może być:
•produkt, proces lub usługa, które nie istniały wcześniej, czyli takie, które zostały opracowane po raz pierwszy w wyniku badan aplikacyjnych;
•produkt, proces lub usługi, które istniały już jako rodzaj produktu, procesu lub usługi, ale w wyniku badań aplikacyjnych opracowano ich nową koncepcję.
Ulepszenie natomiast to „to, co usprawniło funkcjonowanie czegoś”. Ulepszać to „zmienić coś tak, żeby stało się bardziej użyteczne lub funkcjonalne”. Celem prac aplikacyjnych dotyczących istniejących produktów, procesów lub usług nie są jakiekolwiek ulepszenia, ale ulepszenia znaczące – czyli mające duże znaczenie, dużą wagę, istotne z punktu widzenia funkcji i dotychczasowych cech ulepszanych produktów, procesów lub usług. Jednocześnie jednak skala zmian wprowadzonych do produktu, procesu lub usługi nie powoduje, że mówimy o nowym produkcie, procesie lub usłudze, ale o produkcie, procesie lub usłudze znacząco ulepszonych.
Analogicznie jak w przypadku badań podstawowych, także badania aplikacyjne muszą być prowadzone z zachowaniem odpowiednich standardów.
Prace rozwojowe
Pojęcie działalności badawczo-rozwojowej obejmuje również prace rozwojowe w rozumieniu Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce.
Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, tj. obejmują:
•nabycie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;
•łączenie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;
•kształtowanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności; i
•wykorzystanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.
Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:
•nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;
•łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzą wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badan rozwojowych;
•kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;
•wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.
Co istotne, całość ww. czynności służy:
•planowaniu produkcji oraz
•projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.
Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.
Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.
Systematyczność i cele działalności badawczo-rozwojowej
Działalność badawczo-rozwojowa jest podejmowana:
•w sposób systematyczny,
•w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Pojęcie „systematyczny” – w odniesieniu do procesów oznacza „zachodzący stale od dłuższego czasu”; w odniesieniu do działań oznacza „prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; planowy, metodyczny”.
Z uwagi na charakter działań, jakie obejmuje działalność badawczo-rozwojowa, pojęcia systematyczności tych działań nie należy ograniczać wyłącznie do ich zwykłego organizacyjnego uporządkowania i częstotliwości podejmowanych czynności. Znaczenie pojęcia „systematyczności” będzie także wynikową przedmiotu prowadzonych działań (badań naukowych lub prac rozwojowych) – musi uwzględniać specyfikę podejmowanych badań lub prac.
Celem działalności badawczo-rozwojowej jest: zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Punktem wyjściowym dla działalności badawczo-rozwojowej jest więc posiadanie pewnego poziomu (określonych zasobów) wiedzy w konkretnym temacie. Aby stwierdzić, czy podjęte działania prowadzą do zwiększenia poziomu wiedzy oraz służą wykorzystywaniu zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań koniecznym jest określenie poziomu wiedzy „wyjściowej” i „wyjściowego” stanu wykorzystywania zasobów wiedzy, „wyjściowego” stanu jej zastosowań. Bez takiego nakreślenia „punktu wyjścia” dla działalności badawczo-rozwojowej nie da się nakreślić celów podejmowanych działań.
Należy uwzględnić zatem, iż głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. ( zobacz: 3.2.1.3 Objaśnienia w zakresie IP BOX - Zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystania jej do tworzenia nowych zastosowań”).
Istotnym jest więc między innymi to:
•jakimi zasobami wiedzy podatnik dysponował przed rozpoczęciem realizacji projektu badawczo-rozwojowego;
•jaki rodzaj wiedzy podlegał następnie selekcji, wykorzystaniu i rozwijaniu pod względem przydatności do realizacji tego projektu.
Ocena charakteru Pana działalności
Z wniosku wynika, że podstawowym rodzajem prowadzonej przez Pana działalności jest działalność w zakresie inżynierii i związane z nią doradztwo techniczne (PKD 71.12.Z). Pana Firma zajmuję się projektowaniem i produkcją (...). W ramach prowadzonej działalności gospodarczej zajmuje się Pan tworzeniem zupełnie nowych produktów do tej pory nieznanych na rynku ogólnoświatowym, ale również prowadzi Pan działalność operacyjną polegającą na (...). Posiada Pan autorskie produkty które zaprojektował Pan i rozwija cały czas. Tworzonymi przez Pana firmę produktami są np.:
1.(...);
2.(...);
3.(...).
Prace realizowane są przez zatrudniony wykfalifikowany zespół specjalistów w szczególności przez programistów, specjalistów IT, projektantów i konstruktorów. Projekty koordynowane są w oparciu o wprowadzone w firmie nowoczesne metodyki pracy.
Prace rozwojowe i badania naukowe
Z wniosku nie wynika aby prowadził Pan badania naukowe. W szczególności, nie prowadzi Pan samych prac teoretycznych czy empirycznych, w celu zdobywania nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne. Wręcz przeciwnie, prace w Pana firmie służą tworzeniu zupełnie nowych w ujęciu ogólnoświatowym produktów, które następnie są sprzedawane. Nie prowadzi Pan zatem badan podstawowych.
Z wniosku nie wynika również (w kontekście definicji badań naukowych), aby prowadził Pan badania aplikacyjne. Pana prace nie dotyczą pozyskania/zdobycia nowej wiedzy i umiejętności (opartych na wiedzy i doświadczeniu) dla potrzeb samej praktyki (...) lub usługowej w określonym zakresie, lecz przede wszystkim na twórczym wykorzystaniu wiedzy technicznej, inżynieryjnej i umiejętności projektowania różnych rozwiązań, np. rozwiązań elektronicznych.We wniosku wskazał Pan, że w toku działalności powstają nowe koncepcje oraz pomysły, lecz nie wynika wprost, aby w ramach tych prac zdobywał Pan zupełnie nową wiedzę oraz nowe umiejętności.
Jak wskazał Pan we wniosku, działalność jest oparta na oryginalnych koncepcjach i hipotezach oraz nie polega na rutynowych, odtwórczych działaniach. Produkty i procesy w znacznym stopniu odróżniają się od tych dotychczas funkcjonujących w ofercie albo w ogóle w praktyce gospodarczej. Wykonywane w ramach działalności czynności związane są z nieustannym rozwojem i ciągłym podejmowaniem prób nad poszerzeniem oferty o nowatorskie urządzenia spełniające wszelkie oczekiwania użytkowników końcowych. Każdy nowy produkt musi spełniać zatem określone założenia, które każdorazowo są określane.
Prace dotyczą zastosowania praktycznie nowych / unikalnych / innowacyjnych rozwiązań, które cechują się nowością /innowacyjnością w skali Pana firmy.
Co istotne, wykorzystuje Pan dostępną wiedzę i umiejętności z dziedziny nauki, technologii do planowania produkcji nowych produktów i procesów. Prace nad nowym produktem nie mają charakteru prac obejmujących rutynowe i okresowe zmiany.
Każdorazowo przed rozpoczęciem realizacji poszczególnego "autorskiego produktu" będącego przedmiotem Pana wniosku dysponował Pan techniczną wiedzą pracowników projektujących, tj. (...).
Innowacyjne technologie, przy użyciu których powstają poszczególne innowacyjne rozwiązania/"autorskie produkty" i które odróżniają je od już istniejących, to: (...). Każdy produkt jest nowatorski, tzn. nie ma powtarzalności, każdy jest tworzony (programowany) w inny sposób. Wykorzystuje i rozwija Pan wiedzę i umiejętności w zakresie: tworzenia oprogramowania w języku (...).
Opis zawarty we wniosku oraz jego uzupełnieniu, a w szczególności powyższe twierdzenia, pozwalają uznać, że opisana działalność będąca przedmiotem Pana pytania pierwszego obejmuje prace rozwojowe.
Twórczość
Jak wynika z wniosku, działania objęte zakresem pytania pierwszego są wyrazem własnej twórczości intelektualnej, posiadają kreatywny, nowatorski i oryginalny w pomyśle charakter. Stworzone produkty mają unikatowy charakter i oryginalne rozwiązania. Cecha taka jest spełniona również na etapie (...) i (...), natomiast na etapie (...) – już nie. Zwraca Pan uwagę, że etap przygotowania do (...) spełnia ww. cechy, a sama (...)– nie spełnia.
Twórczy charakter prac w ww. rozumieniu nie ma zatem miejsca wyłączenie na etapie tworzenia samego prototypu danego "produktu" ale ma miejsce również na etapie (...) oraz wersji (...) i przygotowania do (...) – kiedy to tworzy Pan i projektuje twórczo rozwiązania i procesy (...), które pozwolą na (...).
Zatem z opisu sprawy zawartego we wniosku oraz uzupełniania wynika, że prowadzona przez Pana działalność objęta zakresem pytania pierwszego ma twórczy charakter.
Systematyczność
Czynności/prace/działania będące przedmiotem Pana pytania pierwszego podejmowane są każdorazowo w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, według pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia. Ma Pan opracowany system fazowy, który pozwala na zaplanowane (zgodnie z ustalonym harmonogramem), uporządkowane, metodyczne zarządzanie projektami rozwojowymi.
Zatem z opisu sprawy zawartego we wniosku oraz uzupełniania wynika, że prowadzona przez Pana działalność objęta zakresem pytania pierwszego spełnia przesłankę systematyczności.
Zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Z opisu sprawy wynika, że działalność będąca przedmiotem wniosku podejmowana jest w celu zwiększenia zasobów wiedzy i wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Jak wskazuje Pan w uzupełnieniu wniosku, cecha ta jest spełniona na etapie wymagań produktu, tworzenia prototypu, pierwszego próbnego egzemplarza oraz wersji (...) i przygotowania do (...).
W konsekwencji, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy, a także ww. przepisy, należy stwierdzić, że podejmowana przez Pana działalność polegająca na tworzeniu opisanych autorskich produktów spełnia definicję działalności badawczo -rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w konsekwencji przysługuje Panu – co do zasady – prawo do zastosowania ulgi na działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 26e omawianej ustawy.
Pana stanowisko w zakresie pytania pierwszego jest więc prawidłowe.
Przechodząc do kwestii ulgi na działalność badawczo-rozwojową wskazać trzeba, że zgodnie z art. 26e ust. 2 pkt 1 pkt 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w stanie prawnym obowiązującym od 2018 r., za koszty kwalifikowane uznaje się:
(…) poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu;
(…) poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a i c, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu.
Wskazać trzeba też, że zgodnie z art. 26e ust. 5 ww. ustawy:
Koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy obliczenia podatku.
Ponadto, w myśl art. 26e ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 63a lub 63b, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.
Stosownie do art. 26e ust. 7 ustawy w stanie prawnym obowiązującym od 2018 roku:
Kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:
1)w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców - 150% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;
2)w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a - 150% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a, ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;
3)w przypadku pozostałych podatników - 100% kosztów, o których mowa w ust. 2-3.
Od 1 stycznia 2022 r. ww. przepis wskazuje, że:
Kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:
1)w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców - 200% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;
2)w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a - 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;
3)w przypadku pozostałych podatników - 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 2-5, ust. 2a i 3, oraz 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 1a.
Zgodnie z art. 26e ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane (…).
Pamiętać trzeba też, że stosowanie do treści art. 24a ust. 1b ustawy:
Podatnicy prowadzący działalność badawczo-rozwojową, którzy zamierzają skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 26e, są obowiązani w prowadzonej księdze albo w prowadzonych księgach rachunkowych, o których mowa w ust. 1, wyodrębnić koszty działalności badawczo-rozwojowej.
Reasumując, ulga badawczo-rozwojowa polega na możliwości odliczenia od podstawy opodatkowania określonej kwoty kosztów podatkowych poniesionych przez podatnika na działalność badawczo-rozwojową, czyli tzw. „kosztów kwalifikowanych”.
Oznacza to, że koszty związane z działalnością badawczo-rozwojową dwukrotnie wpływają na wysokość podstawy obliczenia podatku dochodowego u przedsiębiorcy inwestującego w taką działalność (raz jako koszty uzyskania przychodu, a drugi raz jako koszty kwalifikowane) i w efekcie znacznie pomniejszają wysokość opłacanego podatku dochodowego.
W oparciu o wskazane wyżej przepisy, należy stwierdzić, że aby podatnikowi podatku dochodowego od osób fizycznych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym powinny być łącznie spełnione następujące warunki:
1.podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową,
2.koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o PIT,
3.koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 26e ust. 2 - 3 ustawy o PIT,
4.ww. koszty uzyskania przychodów stanowiły koszty kwalifikowane w rozumieniu ustawy o PIT, przy czym, jeżeli koszty kwalifikowane zostały poniesione w ramach badań podstawowych, badania te były prowadzone na podstawie umowy lub porozumienia z jednostką naukową w rozumieniu odrębnych przepisów,
5.jeżeli w roku podatkowym podatnik prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu,
6.w ewidencji, o której mowa w art. 24a ust. 1b ustawy o PIT, podatnik wyodrębnił w sposób prawidłowy koszty działalności badawczo-rozwojowej,
7.podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,
8.kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w ustawie o PIT,
9.koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.
Z wniosku wynika, że:
•nie posiada Pan statusu centrum badawczo-rozwojowego określonego w ustawie z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej;
•nie korzysta Pan z pomocy publicznej ani nie uzyskał Pan dotacji w zakresie opisywanych we wniosku produktów, w związku z którymi chciałby Pan zastosować ulgę badawczo-rozwojową;
•działalność nie jest prowadzona na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych;
•w okresie, którego dotyczy Pana wniosek nie korzystał Pan również ze zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 63b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;
•koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
•koszty kwalifikowane nie zostały Panu zwrócone w jakiekolwiek formie ani nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym;
•w każdym roku podatkowym był Pan mikroprzedsiębiorcą w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców.
W związku z prowadzoną działalnością będącą przedmiotem pytania pierwszego ponosi Pan wydatki związane z zatrudnieniem pracowników/zleceniobiorców, tj. wydatki związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową:
•wynagrodzenia za pracę;
•wynagrodzenia z tytułu umów zlecenia;
•koszty składek na ubezpieczenia społeczne finansowane przez pracodawcę.
Jak wskazuje Pan we wniosku wydatki ponoszone na wynagrodzenia (w tym jego poszczególne składniki) oraz składki ZUS poniesione z tytułu tych wynagrodzeń (w części finansowanej przez pracodawcę) dotyczą pracowników realizujących prace badawczo-rozwojowe, a ww. wynagrodzenia stanowią po ich stronie należności ze stosunku pracy lub umowy zlecenia, o których mowa w art. 12 ust. 1 i art. 13 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Przy czy oświadcza Pan, że:
•należności przypadające pracownikowi m.in. za czas urlopu, czas choroby, czy za czas opieki nad dzieckiem nie będą podlegały odliczeniu w ramach ulgi B+R;
•w skład należności pracowników, które będą odliczone w ramach ulgi B+R, w proporcji o której mowa powyżej, wchodzić będzie także ekwiwalent za niewykorzystany urlop.
Odnosząc się do Pana wątpliwości dotyczących kwestii uznania kosztów wynagrodzeń oraz związanych z tego tytułu składek na ubezpieczenie społeczne, za koszty kwalifikowane na potrzeby skorzystania z ulgi B+R stwierdzam, że przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane m.in. należności z tytułu wynagrodzeń pracownika, który realizuje wskazany cel, tj. wykonuje prace badawczo-rozwojowe. Istotne jest aby pracownik faktycznie wykonywał zadania będące realizacją prac badawczo-rozwojowych, wówczas wynagrodzenie takiego pracownika oraz koszty świadczeń poniesionych na jego rzecz będą mogły stanowić dla podatnika koszt kwalifikowany w całości. Podobnie ustawodawca przesądził w zakresie należności z tytułów umów o dzieło i umów zlecania.
Zatem, w przypadku gdy w ramach świadczonej pracy / umowy zlecania / umowy o dzieło osoba wykonuje obowiązki / usługi nie tylko związane z działalnością badawczo-rozwojową, zasadnym jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi badawczo-rozwojowej) tej części wynagrodzenia oraz świadczeń wypłaconych osobie zajmującej się działalnością badawczo-rozwojową, a także składek od tych należności, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, która nie jest związana z realizacją działalności badawczo-rozwojowej.
Ustawodawca w treści art. 26e ust. 2 pkt 1 i pkt 1a ustawy, odnosi się do czasu pracy i czasu wykonania usługi przeznaczonego na realizację działalności badawczo-rozwojowej, a zatem do czasu faktycznie poświęconego na ten cel.
Stosownie do art. 12 ust. 1 ww. ustawy:
Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
Wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki i nagrody czy ekwiwalenty zostały wymienione wprost w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako przychody ze stosunku pracy, a zatem mieszczą się w katalogu kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 26e ust. 2 pkt 1 ww. ustawy.
Natomiast, użyty w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwrot „w szczególności” oznacza, że poszczególne kategorie przychodów zostały wymienione jedynie przykładowo. Zatem, ww. katalog jest katalogiem otwartym. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.
W sytuacji, gdy w danym miesiącu pracownik otrzyma wyłącznie wynagrodzenie za czas, w którym nie będzie faktycznie realizował działalności badawczo-rozwojowej, wówczas ww. wynagrodzenie wraz ze sfinansowanymi przez płatnika składkami od ww. przychodu, określonymi w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych, nie będzie stanowiło kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 26e ust. 2 pkt 1 ww. ustawy.
Wobec tego przyjąć należy, że to faktyczne wykonywanie określonych czynności w zakresie działalności badawczo-rozwojowej przesądza o tym, czy wynagrodzenie oraz składki od wynagrodzenia (w całości lub w części) stanowią koszt kwalifikowany, o którym mowa w art. 26e ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Pamiętać trzeba również, że w przypadku kosztów dotyczących należności z tytułu umów o dzieło oraz umów zlecenia, ustawodawca wprowadził podobne rozwiązanie, tj. w art. 26e ust. 2 pkt 1a ustawodawca wskazał, że będą one stanowiły koszty kwalifikowane w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło.
Należy podkreślić, że ustawodawca nie narzucił przedsiębiorcom formy takiego podziału/wyodrębnienia. Wybór sposobu udokumentowania tych wydatków pozostawiony został podatnikom, którzy prowadzą działalność badawczo-rozwojową. Dlatego, wskazane jest, aby dla celów dowodowych, np. ewidencja czasu pracy, poświęconego przez pracowników na działalność badawczo-rozwojową, była prowadzona przez podatnika korzystającego z ulgi.
Dodatkowo wskazać należy, że w komunikacie Ministerstwa Finansów z dnia 18 maja 2017 r. o Uldze B+R zostało wyraźnie wskazane, że (...) prowadzenie tego rodzaju ewidencji przewidziane jest wprost w propozycji legislacyjnej przedstawionej w „projekcie ustawy o zmianie niektórych ustaw w celu poprawy otoczenia prawnego działalności innowacyjnej”. Ustawodawca proponuje tam, aby wynagrodzenia i składki stanowiły koszty kwalifikowane (stanowiące bazę do wyliczenia ulgi B+R) - w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika.
Jak wyjaśnił Pan, zamierza zaliczyć do kosztów kwalifikowanych wyłącznie tę część wynagrodzenia pracowników, która związana jest z faktycznie realizowanymi przez nich zadaniami w ramach prac B+R. Przy każdym projekcie prowadzona jest dla każdego pracownika ewidencja czasu pracy przeznaczonego na działalność badawczo-rozwojową. Wynika z niej w jakiej proporcji wyrażonej procentowo pozostaje czas pracy w zakresie tego rodzaju działalności do ogólnego czasu pracy, stanowiącego koszty osobowe prowadzonej działalności.
Biorąc pod uwagę charakter wykonywanych prac, zgodzić należy się z Pana stanowiskiem, w świetle którego opisane koszty wynagrodzeń mieszczą się w katalogu kosztów kwalifikowanych.
Przy czym zastrzec wypada (w odniesieniu do treści Pana drugiego pytania), że wynagrodzenia pracowników i zleceniobiorców nie mieszczą w art. 26e ust. 3 ustawy. Przepis ten odnosi się do możliwości zaliczenia do kosztów kwalifikowanych odpisów amortyzacyjnych.
Zgodzić należy się również z Pana stanowiskiem, w świetle którego którego ulga badawczo-rozwojowa jest rozliczana w zeznaniu podatkowym, a w konsekwencji jest możliwe skorzystanie z ulgi poprzez korektę zeznań podatkowych za nieprzedawnione lata.
Odnosząc się ponownie do Pana drugiego pytania w zakresie możliwości rozliczenia kosztów wynagrodzeń w ramach ulgi badawczo-rozwojowej przypomnieć wypada, że w celu skorzystania z omawianej preferencji podatkowej niezbędnym jest spełnienie warunków ewidencyjnych stosownie do powołanego uprzednio art. 24a ust. 1b ustawy podatkowej.
Podatnicy prowadzący działalność badawczo-rozwojową, którzy zamierzają skorzystać z omawianej preferencja podatkowej są obowiązani w prowadzonej księdze albo w prowadzonych księgach rachunkowych wyodrębnić koszty działalności badawczo-rozwojowej.
Tymczasem w myśl art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości:
Księgi rachunkowe obejmują zbiory zapisów księgowych, obrotów (sum zapisów) i sald, które tworzą:
1)dziennik;
2)księgę główną;
3)księgi pomocnicze;
4)zestawienia: obrotów i sald kont księgi głównej oraz sald kont ksiąg pomocniczych;
wykaz składników aktywów i pasywów (inwentarz).
Zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o rachunkowości:
Konta ksiąg pomocniczych zawierają zapisy będące uszczegółowieniem i uzupełnieniem zapisów kont księgi głównej. Prowadzi się je w ujęciu systematycznym jako wyodrębniony system ksiąg, kartotek (zbiorów kont), komputerowych zbiorów danych, uzgodniony z saldami i zapisami na kontach księgi głównej.
Prowadzenie ksiąg pomocniczych w przypadku ksiąg rachunkowych wynika zatem wprost z przepisów.
Zgodnie natomiast z § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2019 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. z 2019 r., poz. 2544):
Osoby fizyczne, przedsiębiorstwa w spadku, spółki cywilne osób fizycznych, spółki cywilne osób fizycznych i przedsiębiorstwa w spadku, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, o których mowa w art. 24a ust. 1 i 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwanej dalej "ustawą o podatku dochodowym", są obowiązane prowadzić księgę, z zastrzeżeniem ust. 2, według wzoru ustalonego w załączniku nr 1 do rozporządzenia, w sposób określony w rozdziale 2.
Zgodnie z załącznikiem nr 1 (wzór podatkowej księgi przychodów i rozchodów) kolumna 16 jest przeznaczona do wpisywania kosztów działalności badawczo-rozwojowej, o których mowa w art. 26e ustawy o podatku dochodowym. Po zakończeniu roku należy zsumować te koszty. W kolumnie tej należy wpisać wszystkie koszty działalności badawczo-rozwojowej, niezależnie od tego, jaka ich część będzie odliczona od podstawy opodatkowania.
O ile wiec ustawa o podatku dochodowym wprost nie precyzuje, w jaki sposób to wyodrębnienie powinno zostać wykonane, to z powyższych przepisów wynika jednoznacznie że kwestie ewidencyjne związane z kosztami kwalifikowanymi zależą od tego, czy podatnik prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów czy też księgi rachunkowe.
Odnosząc się więc do informacji zawartych we wnioski (w tym w stanowisku w sprawie) oraz jego uzupełnieniu, w świetle których:
•rozlicza się Pan na postawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów;
•w latach 2018-2022 prowadzona była odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja kosztów kwalifikowanych ;
•za lata 2018 - 2022 r. – osoba, której powierzył Pan prowadzenie księgi PKPiR (biuro rachunkowe) nie wpisywała do kolumny 16 PKPiR kosztów kwalifikowanych dotyczących prac będących przedmiotem wniosku, gdyż nie przekazywał Pan tej osobie takich informacji;
•w roku 2023 - w kolumnie 16 zostały wpisane wszystkie koszty działalności badawczo-rozwojowej, niezależnie od tego, jaka ich część będzie odliczona od podstawy opodatkowania;
–zauważyć trzeba, że nie spełnił Pan warunku ewidencyjnego określonego w art. 24a ust. 1b ustawy w celu zastosowania ulgi badawczo-rozwojowej za lata 2018 – 2022.
Skoro prowadzi Pan podatkową księgę przychodów i rozchodów w celu skorzystania z ulgi badawczo-rozwojowej koniecznym jest wpisanie kosztów kwalifikowanych do podatkowej księgi przychodów i rozchodów zgodnie z treścią ww. rozporządzenia. Nie wystarczy więc dodatkowa ewidencja kosztów kwalifikowanych.
Odnosząc się więc do Pana stanowiska w zakresie pytania drugiego, w świetle którego koszty wynagrodzeń mogą być rozliczone w ramach ulgi badawczo-rozwojowej, zauważyć należy, że wobec spełnienia obowiązku ewidencyjnego wyłącznie za 2023 r., jedynie za ten rok może Pan rozliczyć je w ramach ulgi badawczo-rozowjowej.
Nie może Pan natomiast dokonać stosownych korekt zeznań podaktowych i odliczyć koszty kwalifikowane za lata 2018-2022, bowiem nie spełnił Pan w tych latach warunku ewidencyjnego określonego w art. 24a ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zastrzec trzeba, że skorzystanie z ulgi będzie jednak możliwe pod warunkiem dokonania korekt ewidencyjnych wyczerpujących przesłanki wynikające z art. 24a ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dacie zaistnienia zdarzenia.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe wyłącznie wobec Pana i tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (zdarzeniem przyszłym) podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pana do interpretacji.
•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
•Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
•Zgodnie z art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej:
Interpretacja indywidualna zawiera wyczerpujący opis przedstawionego we wniosku stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego oraz ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Można odstąpić od uzasadnienia prawnego, jeżeli stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe w pełnym zakresie.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA) albo
•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right