Interpretacja indywidualna z dnia 16 stycznia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.589.2023.2.JKU

1. Czy wytworzone i rozwijane przez Wnioskodawcę Oprogramowanie stanowi kwalifikowane prawo własności intelektualnej, o którym mowa w art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT? 2. Czy prace rozwojowe dotyczące Funkcjonalności prowadzone przez Wnioskodawcę w zakresie rozwoju Oprogramowania stanowią działalność badawczo-rozwojową w myśl art. 4a pkt 26 w zw. z pkt 28 ustawy o CIT? (pytanie ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku) 3. Czy w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym opisanym we wniosku, Wnioskodawca będzie uprawniony do zastosowania 5% stawki podatku dochodowego IP Box na podstawie art. 24d-e ustawy o CIT, zarówno w odniesieniu do dochodów generowanych z tytułu świadczenia usług programistycznych (w ramach których następuje sprzedaż oprogramowań komputerowych stanowiących kolejne elementy Oprogramowania) na rzecz Spółki Matki, jak również dochodów generowanych w ramach Rozliczeń (obejmujących w szczególności Opłatę za dostęp do Platformy, Opłatę za Tickety, Opłatę za zwiększenie pakietu, Opłaty jednostkowe, Opłatę za Rozszerzenia, Opłaty za usługi dodatkowe, jeżeli są związane z zaprogramowaniem funkcjonalności Oprogramowania pod indywidualne potrzeby Użytkownika, np. programowanie interfejsu API) z tytułu udostępnienia Oprogramowania w Modelu usługowym SaaS na rzecz swoich Użytkowników (w ramach świadczenia usług opartych o oprogramowanie komputerowe w zakresie którego posiada licencję wyłączną na określony zakres korzystania z niego)?

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części nieprawidłowe, w części prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest w części nieprawidłowe, w części prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

9 października 2023 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej z tego samego dnia, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy:

- wytworzone i rozwijane przez Wnioskodawcę Oprogramowanie stanowi kwalifikowane prawo własności intelektualnej, o którym mowa w art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT,

- prace rozwojowe dotyczące Funkcjonalności prowadzone przez Wnioskodawcę w zakresie rozwoju Oprogramowania stanowią działalność badawczo-rozwojową w myśl art. 4a pkt 26 w zw. z pkt 28 ustawy o CIT,

- w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym opisanym we wniosku, Wnioskodawca będzie uprawniony do zastosowania 5% stawki podatku dochodowego IP Box na podstawie art. 24d-e ustawy o CIT zarówno w odniesieniu do dochodów generowanych z tytułu świadczenia usług programistycznych (w ramach których następuje sprzedaż oprogramowań komputerowych stanowiących kolejne elementy Oprogramowania) na rzecz Spółki Matki, jak również dochodów generowanych w ramach Rozliczeń (obejmujących w szczególności Opłatę za dostęp do Platformy, Opłatę za Tickety, Opłatę za zwiększenie pakietu, Opłaty jednostkowe, Opłatę za Rozszerzenia, Opłaty za usługi dodatkowe, jeżeli są związane z zaprogramowaniem funkcjonalności Oprogramowania pod indywidualne potrzeby Użytkownika, np. programowanie interfejsu API) z tytułu udostępnienia Oprogramowania w Modelu usługowym SaaS na rzecz swoich Użytkowników (w ramach świadczenia usług opartych o oprogramowanie komputerowe w zakresie którego posiada licencję wyłączną na określony zakres korzystania z niego.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 15 grudnia 2023 r. (data wpływu tego samego dnia).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

1.1. Podstawowe informacje o Wnioskodawcy

Wnioskodawca jest spółką prawa handlowego (sp. z o.o.), podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: „CIT”) i podlega w Polsce opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania, zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o CIT.

Wnioskodawca uzyskuje swoje dochody zarówno na terytorium Polski, jak i za granicą. Wszystkie dochody Wnioskodawca opodatkowuje w Polsce.

Rok podatkowy Spółki jest tożsamy z rokiem kalendarzowym. Obecnie Wnioskodawca podlega opodatkowaniu 19% stawką CIT (do końca 2021 r. Wnioskodawca podlegał opodatkowaniu 9% stawką CIT). Wnioskodawca osiąga dochody z innych źródeł przychodów.

Spółka została zawiązana 15 grudnia 2018 r. oraz zarejestrowana w Krajowym Rejestrze Sądowym (dalej: „KRS”) w dniu 2 stycznia 2019 r. Celem działalności Spółki jest oferowanie usług informatycznych, w szczególności usług programistycznych, grafiki komputerowej i usług wsparcia technicznego.

1.2. Działalność Wnioskodawcy w oparciu o Platformę

Spółka obecnie jest operatorem platformy dostępnej pod adresem X (dalej: „Platforma”), za pośrednictwem której klienci Spółki zapewniają wsparcie dla swoich klientów (…). Platforma umożliwia:

1. automatyzację kanału chatowego (…);

2. automatyzację kanału mailowego (…);

3. obsługę zgłoszeń chatowych i mailowych przez pracowników działu obsługi klienta (…);

4. proaktywną sprzedaż przez kanały oferowane przez Spółkę (…).

Dzięki Platformie, klienci Wnioskodawcy (dalej: „Użytkownicy”) mają możliwość zaoferowania kompleksowej obsługi swoich klientów (dalej: „Klienci”) za pośrednictwem jednego narzędzia lub integrację z innymi istniejącymi już u Użytkownika narzędziami oraz kanałami wsparcia.

Platforma działa w oparciu o oprogramowanie komputerowe rozwijane od lat przez Spółkę (dalej: „Oprogramowanie”). Pierwotna forma Oprogramowania powstawała w 2019 r. (wytworzyła ją spółka o nazwie Y). W czerwcu 2020 r. Spółka nabyła własność Oprogramowania za kwotę (…). Pierwotna wersja Oprogramowania posiadała bardzo ograniczoną liczbę funkcjonalności. Od momentu nabycia pierwotnej wersji Oprogramowania w 2019 r. Spółka nieustannie rozwijała Oprogramowanie samodzielnie (Spółka stworzyła je prawie od podstaw w nowej wersji). Oprogramowanie na przestrzeni lat zostało znacznie rozwinięte, udoskonalone oraz opatrzone w nowe funkcjonalności (jego obecna charakterystyka nie przypomina pierwotnej wersji).

Wnioskodawca w sierpniu 2020 r. zbył Oprogramowanie, na rzecz Z za kwotę (…). Z to zagraniczna spółka (…), powiązana osobowo oraz kapitałowo ze Spółką (dalej Z definiowana będzie również jako „Spółka Matka” lub „Zleceniodawca”). Mimo przeniesienia praw własności do Oprogramowania do Spółki Matki, w Spółce pozostało zaplecze robocze, w postaci pracowników oraz narzędzi do rozwijania Oprogramowania i dalszego świadczenia usług w oparciu o Oprogramowanie. Z tego względu również w sierpniu 2020 r. pomiędzy Spółką a Spółką Matką została zawarta umowa licencyjna określająca zasady udzielania licencji na korzystanie z Platformy przez Spółkę Matkę na rzecz Wnioskodawcy (dalej: „Umowa licencyjna”), a (…) została wyłącznym udziałowcem Spółki.

Na moment złożenia niniejszego wniosku Umowa licencyjna jest jedyną tego rodzaju umową zawartą przez Spółkę Matkę, która jest właścicielem Oprogramowania, w związku z czym Wnioskodawca jest faktycznie wyłącznym licencjobiorcą. Omawiana licencja była udzielona we wszystkich krajach świata i na wszystkich znanych w chwili zawarcia Umowy licencyjnej polach eksploatacji. Umowa licencyjna uprawniała Spółkę do udzielania dalszych licencji (sublicencji) na korzystanie z Oprogramowania w zakresie niezbędnym do korzystania z niego oraz dokonywania niezbędnych konfiguracji z systemami Klientów.

Niemniej w grudniu 2022 r. został zawarty Aneks do Umowy licencyjnej (dalej: „Aneks”), który zastrzega wyłączność licencji udzielonej Spółce przez Spółkę Matkę na terenie Polski, Rumunii, Bułgarii, Węgier oraz Chorwacji. Na jej podstawie Wnioskodawca jest uprawniony do wyłącznego korzystania z Oprogramowania w zakresie niezbędnym do udostępniania funkcjonalności Platformy Użytkownikom, w szczególności przez odpłatne udzielanie dostępów do Platformy we wskazanych krajach.

Oprócz tego pomiędzy Spółką a Spółką Matką również w sierpniu 2020 r. została zawarta umowa ramowa obejmująca swoim zakresem świadczenie przez Spółkę na rzecz Spółki Matki szeregu usług, takich jak usługi programowania, marketingu oraz promocji Platformy (dalej: „Umowa ramowa”).

Na podstawie Umowy ramowej w ramach świadczenia usług programowania następuje dalszy ciągły rozwój Oprogramowania przez Spółkę (w ramach realizacji kolejnych zamówień przez Zleceniodawcę). W ramach tych usług Spółka tworzy kolejne elementy Oprogramowania (kody źródłowe do efektów prac), które stanowią programy komputerowe w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. z 2022 r. poz. 2509). Spółka, po wykonaniu konkretnego zamówienia, którego efektem jest program komputerowy, przenosi na Spółkę Matkę wszelkie majątkowe prawa autorskie do programów komputerowych. Za każde takie zamówienie przysługuje Spółce ustalone wynagrodzenie z tytułu realizacji zamówienia, przeniesienia autorskich praw majątkowych oraz przekazania kompletnych kodów źródłowych.

Mając na uwadze powyższe, pomimo że Spółka Matka jest właścicielem Oprogramowania, to Spółka jest jego faktycznym twórcą i nieustannie je rozwija.

1.3. Charakterystyka funkcjonowania Oprogramowania

Oprogramowanie udostępniane jest Użytkownikom w modelu usługowym SaaS (ang. Software as a Service, dalej: „Model usługowy SaaS”). Cała infrastruktura znajduje się po stronie Wnioskodawcy, a Klienci dostają jedynie dostęp do Platformy poprzez swoją przeglądarkę, interfejs programowania aplikacji (ang. Application Programming Interface, dalej: „API”) oraz zestaw narzędzi umożliwiający osadzenie komunikacji z chatbotem i agentami na własnej stronie WWW oraz w aplikacji mobilnej przy wykorzystaniu wspomnianego API (…).

Pierwotna wersja Oprogramowania posiadała tylko podstawowe funkcjonalności automatyzowania kanału chatowego (…). Następnie Oprogramowanie zostało znacznie rozwinięte przez Spółkę i obecnie posiada następujące funkcjonalności:

 1. (…) - narzędzie służące do automatyzacji interakcji z Klientami, opierające się na dostarczaniu Klientowi automatycznej odpowiedzi na jego zgłoszenie, jeżeli chatbot (dalej: „Chatbot”) jest w stanie rozwiązać problem. Najważniejszymi funkcjonalnościami narzędzia są (…).

 2. (…) - narzędzie służące do automatyzacji wysyłania wiadomości email do Klientów, w przypadku powtarzalnych zapytań mailowych. Najważniejszymi funkcjonalnościami narzędzia są (…).

 3. (…) - zestaw narzędzi służących do kompleksowej obsługi Klientów, skierowany do Użytkowników. Najważniejszymi funkcjonalności narzędzi są: (…)

 4. (…) - narzędzie umożliwiające agentom wysyłanie spersonalizowanych rekomendacji produktów i dostęp do katalogu eCommerce bez opuszczania Platformy. Najważniejszymi funkcjonalnościami narzędzia są: (…).

Oprócz samego dostępu do Oprogramowania Spółka oferuje Użytkownikom pakiety obsługi zgłoszeń (dalej: „Pakiety zgłoszeń”), tj. pakiety zgłoszeń automatycznie obsługiwanych poprzez udzielenie odpowiedzi bez konieczności zaangażowania Użytkownika, tzn. poprzez prowadzenie interaktywnej konwersacji z Klientem przy użyciu predefiniowanych scenariuszy (dalej: „Zautomatyzowany Ticket”; dostępne w ramach usług (…) - razem określane jako (…)) lub zgłoszeń, które zostaną obsłużone w sposób niezautomatyzowany poprzez udzielenie przez Użytkownika odpowiedzi (przekazanie przez Oprogramowanie do samodzielnego obsłużenia przez Użytkownika), tzn. poprzez prowadzenie konwersacji z Klientem poprzez ręczne wprowadzanie odpowiedzi (dalej: „Obsłużony Ticket”; dostępne w ramach usługi (…)).

Spółka oferuje Użytkownikom także dodatkowe funkcjonalności do poszczególnych usług w postaci rozszerzeń Oprogramowania ((…); dalej: „Rozszerzenia”).

Końcowo Spółka oferuje Użytkownikom usługi dodatkowe, np. usługę poszerzonego bieżącego wsparcia Użytkownika, dostosowanego do indywidualnych preferencji Użytkownika, usługę integracji i wdrożenia Platformy u Użytkownika, czy usługę dostosowywania Platformy do indywidualnych potrzeb Użytkownika, która następuje poprzez programowanie interfejsu API (dalej: „Dodatkowe usługi”). Zakres tych usług może w przyszłości ulec rozszerzeniu.

Aspekt komercjalizacji powyższych usług został szerzej omówiony w pkt. 1.6. - Komercjalizacja Oprogramowania.

1.4. Zakres i metodologia prowadzenia prac rozwojowych nad Oprogramowaniem przez Wnioskodawcę

Jak zostało wskazane wcześniej, w ramach Umowy ramowej Spółka świadczy szereg usług programistycznych związanych z ciągłym rozwojem Oprogramowania. Rozwój Oprogramowania obejmuje wprowadzenie nowych funkcjonalności, integracji i ulepszeń.

Rozwój Oprogramowania składa się z kilku etapów. W pierwszej kolejności Spółka sprawdza potrzeby rozwoju, poprzez analizę konkurencji, czy analizę nowych możliwości technologicznych (tzw. problem definition). Z kolei, same już prace rozwojowe polegają na tworzeniu konkretnych rozwiązań, a w ich skład wchodzą analizy rozwiązań oprogramowania (tzw. Solutions battle, Solutions definition), prace programistyczne (tzw. engineering), testy (tzw. early access release) i wdrożenia (tzw. general release i post release).

Dla przykładu, w okresie od stycznia 2022 r. do czerwca 2023 r. Spółka wprowadziła do Oprogramowania następujące funkcjonalności (dalej: „Funkcjonalności”):

 1. Nowa funkcjonalność w postaci automatycznego tłumaczenia pytań i odpowiedzi na język właściwy dla agenta i Klienta

 (…)

 2. Nowa funkcjonalność w postaci modułu umożliwiającego budowanie drzew decyzyjnych

(…)

Prace, które doprowadziły do stworzenia Funkcjonalności, o których mowa powyżej, mają charakter twórczy z tego względu, że są to zupełnie nowe Funkcjonalności, które nie występowały wcześniej w ramach Oprogramowania i nie występowały w praktyce gospodarczej Spółki. Prace te obejmowały nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy w obrębie oprogramowania komputerowego do ulepszenia Oprogramowania i nie obejmowały w żadnym wypadku prac rutynowych i okresowych.

Prace te były prowadzone w sposób metodyczny i uporządkowany (systematyczny) ponieważ Spółka każdorazowo określała zakres Funkcjonalności i harmonogram prac umożliwiające pomiar postępu w realizacji prac oraz zespół projektowy. Oprócz tego Spółka rejestruje czas pracy poświęcony przez swoich pracowników i kontraktorów zatrudnionych w oparciu o kontrakty B2B, na prace związane z rozwojem Oprogramowania, w rejestrze czasu pracy (dalej: „Rejestr”).

1.5. Koszty działalności rozwojowej związanej z rozwojem Oprogramowania

W ramach swojej działalności związanej z udzielaniem dostępu do Platformy oraz rozwojem Oprogramowania, Spółka ponosi szereg kosztów. Wśród kosztów tych można wyróżnić następujące podstawowe kategorie:

1. koszty bezpośrednio związane z pracami w zakresie rozwoju Platformy (dalej: „Koszty bezpośrednie B+R”), w tym w szczególności:

- koszty nabycia usług programistycznych od współpracowników zatrudnionych na podstawie umów cywilnoprawnych,

- koszty wynagrodzeń i innych świadczeń na rzecz pracowników zatrudnionych w oparciu o umowę o pracę,

- koszty nabycia usług rozwojowych od zewnętrznych dostawców,

- koszty oprogramowania zewnętrznego wspierającego realizację prac rozwojowych;

- koszty dostępu do serwerów i ich obsługi,

- koszty utrzymania domen internetowych związanych z Platformą,

- koszty zapewnienia bezpieczeństwa systemów IT i infrastruktury informatycznej,

2. koszty pośrednio związane z pracami w zakresie rozwoju Platformy w odpowiedniej proporcji (dalej: „Koszty pośrednie B+R”), w tym w szczególności:

- koszty usług marketingowych i promocyjnych,

- koszty zespołu sprzedażowego oraz rozwoju sprzedaży (sales development) usługi;

- koszty obsługi istniejącej bazy klientów,

3. koszty ogólnej działalności gospodarczej Spółki, niezwiązanej z samą Platformą (dalej: „Koszty pozostałe”), takie jak:

- koszty usług współpracowników administracyjnych zatrudnionych na podstawie umów cywilnoprawnych,

- koszty usług księgowych, prawniczych i innych usług zewnętrznych, niezwiązane bezpośrednio z rozwojem Platformy,

- koszty oprogramowania zewnętrznego służącego na cele ogólnofirmowe (np. komunikacja wewnątrzfirmowa, oprogramowanie dla działu finansowego/HR),

- koszty najmu i utrzymania powierzchni biurowej,

- koszty employer branding,

- podatki i opłaty np. bankowe.

Spółka prowadzi na bieżąco stosowną ewidencję rachunkową, która zapewnia możliwość ustalenia przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) związanych z rozwojem Oprogramowania (dalej: „Ewidencja rachunkowa”). Jednocześnie Spółka ma możliwość na bazie wskazanej Ewidencji rachunkowej wyodrębnić koszty bezpośrednio związane z Oprogramowaniem i jego rozwojem.

1.6. Komercjalizacja Oprogramowania przez Wnioskodawcę

Jak zostało wskazane wcześniej, Oprogramowanie poprzez Platformę udostępniane jest odpłatnie Użytkownikom w Modelu usługowym SaaS, na podstawie każdorazowo zawieranych umów oraz regulaminów korzystania z usług.

Rozliczenie Spółki z Użytkownikami (dalej: „Rozliczenie”) może obejmować kilka elementów:

1. płatność za dostęp do Platformy,

2. płatność za Pakiety zgłoszeń (…),

3. płatność za Rozszerzenia,

4. płatność za Dodatkowe usługi.

Użytkownik płaci Wnioskodawcy stałą opłatę za fakt posiadania dostępu do Platformy (dalej: „Opłata za dostęp do Platformy”) oraz opłaty za określone pakiety Zautomatyzowanych Ticketów lub Obsłużonych Ticketów (dalej: „Opłaty za Tickety”) możliwych do wykorzystania w okresach rozliczeniowych określonych w umowie (forma opłaty zależy od okresu, w którym Spółka zawarła umowy z Użytkownikami). Ceny pakietów powiązane są wprost z ich wielkością, przy czym Użytkownik ma możliwość zmiany pakietu w celu zwiększenia liczby Zautomatyzowanych Ticketów lub Obsłużonych Ticketów (dalej: „Opłata za zwiększenie pakietu”). W przypadku braku wcześniejszego zwiększenia pakietu i przy jednoczesnym przekroczeniu liczby zrealizowanych Zautomatyzowanych Ticketów lub Obsłużonych Ticketów są pobierane dodatkowo opłaty jednorazowe za każdy rozwiązany Ticket (dalej: „Opłaty jednostkowe”).

Dodatkowo, Użytkownicy mogą nabyć rozszerzenia do funkcjonalności oferowanych przez Platformę, za które pobierane są opłaty stałe, tj. niezależne od wielkości pakietów (dalej: „Opłaty za Rozszerzenia”). Opłaty ponoszone są przez Użytkownika w cyklach miesięcznych, kwartalnych lub rocznych.

Wszelkie Dodatkowe usługi mogą podlegać odrębnym opłatom, co jest każdorazowo przedmiotem indywidualnych ustaleń z klientami (dalej: „Opłaty za usługi dodatkowe”). W przypadku gdy Dodatkowe usługi nie są przedmiotem odrębnych Opłat za usługi dodatkowe, tylko są świadczone w ramach Opłaty za dostęp do Platformy lub Opłat za Tickety, Spółka może dokonać wyceny ich wartości w Opłacie za dostęp do Platformy (zgodnie z przepisami art. 11c i art. 11d ustawy o CIT).

Brak ich wyodrębnienia często wynika z faktu, że Użytkownik nie byłby zainteresowany Platformą, gdyby nie obejmował ich podstawowy pakiet dostępu do Platformy. Praktyka biznesowa Spółki wskazuje, że Użytkownik oczekuje uwzględnienia w Opłacie za dostęp do Platformy lub Opłatach za Tickety podstawowego zakresu usług dodatkowych. Z uwagi więc na to, że Spółka dopiero buduje swoją pozycję rynkową, każdorazowa próba pobierania za takie usługi osobnych, dodatkowych opłat byłaby biznesowo nieuzasadniona. Jeżeli jednak Użytkownik ma większe niż typowe zapotrzebowanie na Usługi dodatkowe, odrębne Opłaty za usługi dodatkowe są ustalane.

Dodatkowe usługi są nierozerwalnie związane z użytkowaniem Oprogramowania i jako takie nie są przedmiotem niezależnego obrotu (tj. nie mogą być świadczone w oderwaniu od udostępnienia Oprogramowania). Nawet jeżeli czasem są rozliczane jako odrębna Opłata za usługi dodatkowe to zawsze pozostają ściśle związane z użytkowaniem Platformy i udostępnianego w jej ramach Oprogramowania. 

W uzupełnieniu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wskazali Państwo, że:

Spółka działając w formie prawnej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością jest zobowiązana do prowadzenia pełnej księgowości z uwzględnieniem zasad wyznaczonych przez ustawę z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (dalej: „ustawa o rachunkowości”) oraz przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie.

Spółka od początku swojego istnienia, tj. 15 grudnia 2018 r. prowadzi na bieżąco pełną ewidencję rachunkową, w której rejestruje wszystkie transakcje gospodarcze związane ze swoja działalnością, w tym z działalnością, którą Spółka zamierza opodatkować IP Box.

Oznacza to, że Spółka rozlicza wszystkie przeprowadzane operacje gospodarcze zgodnie z zasadami rachunkowości od początku jej istnienia. Spółka rejestruje w ewidencji rachunkowej wszystkie przychody i koszty, prowadzi ewidencję środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, sporządza cyklicznie sprawozdanie finansowe, czyli bilans z rachunkiem zysków i strat. Spółka rozlicza także podatki na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych i przechowuje całą dokumentację przez wymagany ustawą okres czasu.

Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego (winno być: oraz zdarzenia przyszłego) Wniosku, Spółka prowadzi działalność badawczo-rozwojową związaną z oprogramowaniem, szczegółowo opisanym we Wniosku (dalej: „Oprogramowanie”) począwszy od czerwca 2020 r. Prowadzona od początku istnienia Spółki pełna ewidencja rachunkowa obejmuje więc okres od kiedy Spółka zaczęła prowadzić prace badawczo-rozwojowe związane z Oprogramowaniem.

Prowadzona przez Spółkę pełna ewidencja rachunkowa umożliwia Spółce:

a. wyodrębnienie wszystkich kwalifikowanych praw własności intelektualnej związanych z Oprogramowaniem (powyższe dotyczy zarówno Oprogramowania bazowego sprzedanego na rzecz Spółki Matki, jak i dalszych ulepszeń Oprogramowania bazowego, w postaci kolejnych programów komputerowych; dalej: „Kwalifikowane IP”);

b. ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde Kwalifikowane IP;

c. wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 24d ust. 4 ustawy o CIT (niezbędnych do kalkulacji wskaźnika nexus), przypadających na każde Kwalifikowane IP, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

d. ustalenie dochodu z każdego Kwalifikowanego IP.

Spółka na moment podjęcia decyzji o rozliczeniu IP Box ma możliwość wyodrębnienia wskazanych powyżej elementów niezbędnych do kalkulacji IP Box w ramach ksiąg pomocniczych ewidencji rachunkowej.

Powyższe dotyczy zarówno stanu faktycznego (roku bieżącego), jak i zdarzenia przyszłego (przyszłych lat podatkowych) opisanego we Wniosku.

Złożony przez Spółkę Wniosek obejmuje:

a. stan faktyczny w zakresie bieżącego roku podatkowego Spółki (na moment złożenia Wniosku, tj. 2023 r.)

b. zdarzenie przyszłe w zakresie przyszłych lat podatkowych Spółki (tj. począwszy od 2024 r.)

Jak Spółka wskazała w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, rok podatkowy Spółki jest tożsamy z rokiem kalendarzowym.

We wskazanych latach podatkowych Spółka generuje/planuje dalej generować następujące strumienie dochodów z Kwalifikowanych IP :

a. na podstawie art. 24d ust. 7 pkt 2 ustawy o CIT - z tytułu wynagrodzenia za sprzedaż na rzecz Spółki Matki kolejnych elementów (funkcjonalności) w ramach rozwoju Oprogramowania stanowiących oprogramowanie komputerowe w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. z 2022 r. poz. 2509, dalej: „ustawa o prawie autorskim”);

b. na podstawie art. 24d ust. 14 ustawy o CIT - z tytułu wybranych i opisanych we Wniosku opłat za Rozliczenia za udzielenie przez Spółkę dostępu do Oprogramowania (w modelu usługowym SaaS; dot. Opłaty za dostęp do Platformy, Opłaty za Tickety, Opłaty za zwiększenie pakietu, Opłat jednostkowych, Opłaty za Rozszerzenia, Opłaty za usługi dodatkowe, jeżeli są związane z zaprogramowaniem funkcjonalności Oprogramowania pod indywidualne potrzeby Użytkownika, np. programowanie interfejsu API) na rzecz swoich klientów do czego Spółka ma prawo w ramach licencji udzielonej jej przez Spółkę Matkę na korzystanie z Oprogramowania.

Oczywiście Spółka każdorazowo zweryfikuje spełnienie ustawowych wymogów do rozliczenia IP Box w przypadku każdego dochodu, który będzie rozliczany w ramach IP Box.

Celem sprostowania omyłki pisarskiej Spółka wskazuje, że nabyła Oprogramowanie w jego pierwotnej wersji od (…) w czerwcu 2020 r. i nieustannie je rozwija od tej daty (w tym na mocy Umowy ramowej opisanej szerzej we Wniosku zawartej ze Spółką Matką).

Spółka w ramach rozwoju Oprogramowania wykorzystuje następujące technologie:

a. rozwiązania informatyczne: (…)

b. narzędzia informatyczne: (…).

Niemniej, Spółka w ramach prac nad Oprogramowaniem bazuje na tylko jednym Oprogramowaniu, które nieustannie rozwija (np. tworzy nowe funkcjonalności do Oprogramowania). Spółka nie posiada, ani nie dysponuje żadnym innym oprogramowaniem komputerowym, które mogłaby przedstawić dla porównania. Funkcjonalności tworzone w ramach rozwoju, jeżeli stanowią odrębne kwalifikowane IP, to są unikatowe w ramach Oprogramowania. Wdrażanie dwóch jednakowych funkcjonalności w ramach jednego oprogramowania komputerowego jest bowiem niecelowe. Każda nowa funkcjonalność (a więc taka, która zapewnia nowe funkcje i możliwości Oprogramowania w porównaniu do dotychczas funkcjonujących w Oprogramowaniu), która jednocześnie może stanowić odrębne kwalifikowane IP, stworzona przez Spółkę w ramach rozwoju Oprogramowania jest innowacją/nowością w skali działalności Spółki.

Przykłady takich nowych funkcjonalności Oprogramowania Spółka opisała bardziej szczegółowo we Wniosku (tj. nowa funkcjonalność w postaci automatycznego tłumaczenia pytań i odpowiedzi na język właściwy dla agenta i Klienta oraz nowa funkcjonalność w postaci modułu umożliwiającego budowanie drzew decyzyjnych).

W opisie stanu faktycznego (winno być: oraz zdarzenia przyszłego) (tj. w zakresie funkcjonalności wprowadzonych w 2023 r., w zakresie których prace badawczo-rozwojowe odbywały się na przełomie 2022 i 2023 r.) Spółka wskazała, że prace, które doprowadziły do stworzenia opisanych we Wniosku funkcjonalności miały charakter twórczy z tego względu, że są to zupełnie nowe funkcjonalności Oprogramowania, które nie występowały wcześniej w Oprogramowaniu i praktyce gospodarczej Spółki.

Oprogramowanie w jego bazowej wersji, jak i jego rozwijane funkcjonalności (wszystkie Kwalifikowane IP jakie tworzy i rozwija Spółka) są więc każdorazowo zindywidualizowane w skali działalności Spółki, ponieważ w takiej formie nie występują w żadnym innym aspekcie działalności Spółki.

Jak już zostało to wskazane powyżej, Spółka w ramach prac nad Oprogramowaniem bazuje na tylko jednym Oprogramowaniu, które nieustannie rozwija (choć ma i będzie mieć w ramach tego oprogramowania kilka kwalifikowanych IP). Spółka nie posiada, ani nie dysponuje żadnym innym oprogramowaniem komputerowym, które mogłaby przedstawić dla porównania.

Spółka powstała jedynie w celu rozwoju wskazanego Oprogramowania (…). A więc wszystkie prace prowadzone nad rozwojem Oprogramowaniem od momentu jego nabycia w pierwotnej wersji są unikatowe i nie występowały wcześniej w Spółce w żadnej innej formie.

Oczywiście Spółka prowadzi również prace utrzymaniowe nad Oprogramowaniem przy jednoczesnej świadomości, że nie stanowią one prac badawczo-rozwojowych, a zdarzenia gospodarcze z nimi związane są możliwe do wyodrębnienia w ewidencji rachunkowej Spółki.

Aby zobrazować unikatowość Oprogramowania Spółka pragnie wskazać, że bazuje ono m.in. na rozwiązaniach sztucznej inteligencji (ang. Artificial Intelligence, dalej: „AI”), które to rozwiązania należą do jednych z najszybciej rozwijających się obszarów programistycznych na chwilę obecną na Świecie.

Oprócz tego Spółka wykorzystuje w Oprogramowaniu automatyzację obsługi klienta przez Instagram oraz Messenger dzięki API, co pozycjonuje ją wśród jednych z pierwszych firm na świecie, które umożliwiają taką automatyzację.

Oprogramowanie jest unikatowym rozwiązaniem w skali rynku światowego ponieważ w dziedzinie CX wykorzystuje niespotykany blend Generative & Declarative AI. Daje możliwości wysokiego procentu automatyzacji przy jednoczesnym łatwym i no-code onboardingu, czego nie oferuje konkurencja.

Dodatkowo, Oprogramowanie i jego rozwijane funkcjonalności są unikatowe w skali działalności Spółki (z uwagi na to, że jest to jedyne Oprogramowanie nad jakim pracuje Spółka jako start-up).

Jak już zostało to wskazane powyżej, Spółka w ramach prac nad Oprogramowaniem bazuje na tylko jednym Oprogramowaniu, które nieustannie rozwija (choć ma w jego ramach ma i będzie mieć kilka kwalifikowanych IP). Spółka nie posiada, ani nie dysponuje żadnym innym oprogramowaniem komputerowym, które mogłaby przedstawić dla porównania.

W ramach swojej działalności pracownicy i współpracownicy Spółki wykorzystują wiedzę w zakresie szeroko rozumianej informatyki i oprogramowania komputerowego.

Przykładami najnowszych rozwiązań technologicznych, jakie są wykorzystywane w pracach nad Oprogramowaniem są:

a. migracja do (…) rozwiązań takich jak: (…) - umożliwiająca korzystanie z najnowszych technologii (…), które pozwalają na łatwe zmiany i skalowanie systemów informatycznych bez przerw w ich działaniu;

b. (…) to głębokie sieci neuronowe nauczone na bardzo dużej ilości tekstów które wykorzystywane są do zadań takich jak rozpoznanie intencji użytkownika czy też podsumowanie tekstu;

c. architektura mikroserwisów, oparta o (…) z asynchroniczną komunikacją (…) i synchroniczną komunikacją za pomocą (…) - architektura mirkoserwisów w przeciwieństwie do wcześniejszego monolitycznego podejścia pozwala na podzielenie produktu na wiele mniejszych usług (w przypadku Spółki ponad 100), które mogą być zupełnie niezależnie rozwijane i wdrażane. Technologie, które zostały tutaj zastosowane są obecnie pionierskimi rozwiązaniami używanymi przez najlepsze technologiczne organizacje;

d. Infrastruktura jako kod (ang. infrastructure-as-a-code) przy pomocy (…) – w przeszłości cała infrastruktura zarządzana była poprzez instalację oprogramowania na konkretnych systemach operacyjnych dostępnych serwisów, innowacyjne podejście infrastructure-as-a-code pozwala na opis infrastruktury w specjalistycznym języku programowania dzięki czemu możliwe jest zupełne abstrahowanie tego gdzie system informatyczny jest zainstalowany od definicji wszystkich zasobów i potrzebnych elementów.

Jak zostało wskazane wcześniej, Oprogramowanie jest unikatowe w skali światowej ponieważ w dziedzinie CX wykorzystuje niespotykany blend (…). Daje możliwości wysokiego procentu automatyzacji przy jednoczesnym łatwym i no-code onboardingu, czego nie oferuje konkurencja. AI to jedna z obecnie najbardziej innowacyjnych technologii informatycznych rozwijanych w wielu branżach (w tym w branży, w której funkcjonuje Spółka). Globalny poziom wiedzy w tym zakresie ulega diametralnemu rozwojowi z roku na rok. To powoduje, że Spółka w ramach rozwoju Oprogramowania nie bazuje na rozwiązaniach gotowych (możliwych do skopiowania z rynku), a sama w zasadzie tworzy i rozwija wiedzę i umiejętności w tym zakresie, które są unikatowe w skali rynku światowego.

Pracownicy i współpracownicy Spółki nie mieli do czynienia z większością wskazanych powyżej rozwiązań technologicznych. Mieli do czynienia jedynie z (…), ale też nie na poziomie wiedzy, jaką dysponują teraz.

Wskazane powyżej rozwiązania technologiczne nieustannie się rozwijają, a co za tym idzie wiedza pracowników i współpracowników Spółki również musi ulegać rozwojowi.

Oprogramowanie i jego rozwijane funkcjonalności są to rozwiązania w zakresie technologii informatycznych (tj. AI), która to w ostatnich latach jest jedną z najszybciej rozwijających się technologii na świecie. Wiedza wszystkich podmiotów zaangażowanych w działalność w tym obszarze z roku na rok diametralnie się rozwija (w tym Spółki).

Na przestrzeni ostatnich lat, pracując tylko na Oprogramowaniu, pracownicy i współpracownicy Spółki znacząco zwiększyli swoją wiedzę w następujących obszarach:

a. usprawnienia procesów dotyczących jakości, polepszenia monitoringu poprzez użycie narzędzi umożliwiających na proaktywne wzbudzenie alarmu w przypadku wystąpienia jakiejkolwiek anomalii w systemie sugerującej potrzebę reakcji inżyniera (procesy te pozwalają wykryć błędy w oprogramowaniu przed tym jak zostaną zauważone przez użytkowników);

b. usprawnienia procesów ciągłej integracji, umożliwiających automatyczne budowanie i testowanie wszystkich zmian które realizowane są przez inżynierów oraz integracji tych zmian na środowiska developerskie (gdzie mogą być testowane) i środowiska produkcyjne używane przez klientów - po zakodowaniu zmian developer musi jedynie nacisnąć przycisk, żeby wdrożyć zmiany do klientów w porównaniu do tradycyjnego podejścia wymagające wykonanie wielu kroków prowadzących do wdrożenia nowego oprogramowania (realizowane dzięki (…));

c. bardziej specjalistycznego użycia baz danych do wielu różnych zadań (w przeszłości Spółka używała przede wszystkich podstawowych baz danych jednakże wraz z rozwojem zaimplementowała takie rozwiązania jak (…) czy (…), wymienione również wyżej w technologiach używanych).

Pytania

1. Czy wytworzone i rozwijane przez Wnioskodawcę Oprogramowanie stanowi kwalifikowane prawo własności intelektualnej, o którym mowa w art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT?

2. Czy prace rozwojowe dotyczące Funkcjonalności prowadzone przez Wnioskodawcę w zakresie rozwoju Oprogramowania stanowią działalność badawczo-rozwojową w myśl art. 4a pkt 26 w zw. z pkt 28 ustawy o CIT? (pytanie ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

3. Czy w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym opisanym we wniosku, Wnioskodawca będzie uprawniony do zastosowania 5% stawki podatku dochodowego IP Box na podstawie art. 24d-e ustawy o CIT, zarówno w odniesieniu do dochodów generowanych z tytułu świadczenia usług programistycznych (w ramach których następuje sprzedaż oprogramowań komputerowych stanowiących kolejne elementy Oprogramowania) na rzecz Spółki Matki, jak również dochodów generowanych w ramach Rozliczeń (obejmujących w szczególności Opłatę za dostęp do Platformy, Opłatę za Tickety, Opłatę za zwiększenie pakietu, Opłaty jednostkowe, Opłatę za Rozszerzenia, Opłaty za usługi dodatkowe, jeżeli są związane z zaprogramowaniem funkcjonalności Oprogramowania pod indywidualne potrzeby Użytkownika, np. programowanie interfejsu API) z tytułu udostępnienia Oprogramowania w Modelu usługowym SaaS na rzecz swoich Użytkowników (w ramach świadczenia usług opartych o oprogramowanie komputerowe w zakresie którego posiada licencję wyłączną na określony zakres korzystania z niego)?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. Oprogramowanie stanowi kwalifikowane prawo własności intelektualnej, o którym mowa w art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT.

2. Prace rozwojowe dotyczące Funkcjonalności prowadzone przez Spółkę w zakresie rozwoju Oprogramowania stanowią działalność rozwojową w myśl art. 4a pkt 26 w zw. z pkt 28 ustawy o CIT.

3. Wnioskodawca w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym opisanym we wniosku, będzie uprawniony do zastosowania 5% stawki podatku dochodowego IP Box na podstawie art. 24d-e ustawy o CIT, zarówno w odniesieniu do dochodów, generowanych z tytułu świadczenia usług programistycznych (w ramach których następuje sprzedaż oprogramowań komputerowych stanowiących kolejne elementy Oprogramowania) na rzecz Spółki Matki, jak również dochodów generowanych w ramach Rozliczeń (obejmujących w szczególności Opłatę za dostęp do Platformy, Opłatę za Tickety, Opłatę za zwiększenie pakietu, Opłaty jednostkowe, Opłatę za Rozszerzenia, Opłaty za usługi dodatkowe, jeżeli są związane z zaprogramowaniem funkcjonalności Oprogramowania pod indywidualne potrzeby Użytkownika, np. programowanie interfejsu API) z tytułu udostępnienia Oprogramowania w Modelu usługowym SaaS na rzecz swoich Użytkowników (w ramach świadczenia usług opartych o oprogramowanie komputerowe w zakresie którego posiada licencję wyłączną na określony zakres korzystania z niego).

Uzasadnienie stanowiska dot. pytania nr 1.

Zgodnie z art. 24d ust. 2 ustawy o CIT, na potrzeby regulacji IP Box kwalifikowane prawa własności intelektualnej (dalej: „kwalifikowane IP”) stanowią m.in. autorskie prawa do programu komputerowego, podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, które zostały wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej (dalej: „działalność B+R”).

Warunkami uznania danego prawa własności intelektualnej za kwalifikowane prawo własności intelektualnej na potrzeby regulacji IP Box jest zatem:

1. wskazanie w zamkniętym katalogu kwalifikowanych IP, o którym mowa w art. 24d ust. 2 ustawy o CIT (w którym są wymienione m.in. autorskie prawa do programu komputerowego);

2. podleganie ochronie prawnej na podstawie przepisów polskich ustaw lub obowiązujących Polskę lub Unię Europejską ratyfikowanych umów międzynarodowych;

3. wytworzenie, rozwinięcie lub ulepszenie danego kwalifikowanego IP przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności B+R.

Generalnie brak jest ustawowej definicji pojęcia „program komputerowy” oraz brak precyzyjnego określenia zakresu „autorskiego prawa do programu komputerowego” w świetle polskiego prawa. Nawet ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych przyznając programowi komputerowemu ochronę prawno-autorską analogiczną jak przysługującą utworom literackim, nie wprowadza definicji legalnej programu komputerowego.

Na potrzeby IP Box objaśnienia podatkowe Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczące preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP Box (dalej: „Objaśnienia IP Box”) określają definicję programu jako „zapisanego przy pomocy wybranego języka programowania algorytmu rozwiązania określonego zadania”. Z kolei program komputerowy jest definiowany zgodnie z Objaśnieniami IP Box jako „zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu”, a dodatkowo, że „Zbiór wspomnianych instrukcji może być wyrażony znakiem językowym, symbolami matematycznymi lub nawet znakami graficznymi.” (pkt 80 Objaśnień IP Box).

Według Objaśnień IP Box na tak rozumiany program komputerowy składają się wszystkie „jego funkcjonalne części składowe, a mianowicie: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs, w tym interfejs techniczny” (pkt 89 Objaśnień IP Box).

Zgodnie z Dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/24/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie ochrony prawnej programów komputerowych (dalej: „Dyrektywa w sprawie ochrony prawnej programów komputerowych”): „Rolą programu komputerowego jest wejście w kontakt i wspólne funkcjonowanie z innymi częściami składowymi systemu komputerowego i użytkownikami, w tym celu wymagane są logiczne i tam, gdzie to właściwe, fizyczne wzajemne połączenia i wzajemne oddziaływanie, tak aby pozwolić wszystkim elementom oprogramowania i sprzętu komputerowego funkcjonować z innym oprogramowaniem, sprzętem komputerowym i użytkownikami we wszelkich formach działania, do jakich są przeznaczone. Części programu umożliwiające takie wzajemne połączenia i wzajemne oddziaływanie między elementami oprogramowania i sprzętu komputerowego są ogólnie znane pod nazwą „interfejsów”. To funkcjonalne wzajemne połączenie i wzajemne oddziaływanie jest ogólnie znane pod nazwą „interoperacyjności”.

A zatem, jedno z podstawowych źródeł interpretacji prawa unijnego wskazuje, że interfejs może stanowić część nierozerwalnie związaną z programem komputerowym i funkcjonalnie łączy program komputerowy z pozostałym oprogramowaniem i sprzętem komputerowym (pkt 84 Objaśnień IP Box).

Jednym z rodzajów interfejsów jest API. Jest to zestaw reguł opisujący, w jaki sposób komunikują się ze sobą programy. API definiuje, jak uzyskać dostęp do danych i w jakiej postaci otrzymuje się dane. API stosują programiści tworzący aplikacje działające na udostępnionych danych. Aplikacje i serwisy przez API pobierają i wymieniają dane bez konieczności ingerencji człowieka. Taka automatyzacja ułatwia wykorzystanie danych i łączenie ich z różnych źródeł.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawy łączy, nie podlegają ochronie. Interfejs jako funkcjonalnie nierozerwalna część programu komputerowego, podlega tożsamej ochronie jak program komputerowy zgodnie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (pkt 85 Objaśnień IP Box).

Na bazie powyższego artykułu podstawą przyznania ochrony prawno-autorskiej dla programu komputerowego jest fakt, że stanowi on przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej danego autora lub autorów) ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od przeznaczenia i sposobu wyrażania (pkt 77 Objaśnień IP Box). Z kolei, za przejaw działalności twórczej (formę ekspresji utworu) w przypadku programu komputerowego należy uznać kombinację komend adresowanych do komputera w formie kodu źródłowego i kodu wynikowego (pkt 79 Objaśnień IP Box).

W świetle powyższych definicji, rozwijane przez Wnioskodawcę Oprogramowanie w ramach prowadzonej przez niego działalności B+R (o czym szerzej w uzasadnieniu do pytania nr 2), zapisane w formie kodu źródłowego, a także rozwijane przez Wnioskodawcę API, które jest niezbędne do prawidłowego funkcjonowania Oprogramowania z otoczeniem gospodarczym, spełniają łącznie definicję programu komputerowego.

W konsekwencji, Oprogramowanie stanowiące program komputerowy, podlegający ochronie prawno-autorskiej na podstawie stosownych przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, stanowi autorskie prawo do programu komputerowego będące kwalifikowanym IP, o którym mowa w art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT.

Uzasadnienie stanowiska dot. pytania nr 2 (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku).

Zgodnie z wspomnianym wcześniej art. 24d ust. 2 ustawy o CIT, warunkami uznania danego prawa własności intelektualnej za kwalifikowane prawo własności intelektualnej na potrzeby IP Box jest:

a. wskazanie w zamkniętym katalogu kwalifikowanych IP, o którym mowa w art. 24d ust. 2 ustawy o CIT (w którym są wymienione m.in. autorskie prawa do programu komputerowego);

b. podleganie ochronie prawnej na podstawie przepisów polskich ustaw lub obowiązujących Polskę lub Unię Europejską ratyfikowanych umów międzynarodowych, oraz

c. wytworzenie, rozwinięcie lub ulepszenie danego kwalifikowanego IP przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności B+R.

Zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, działalność B+R oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Zgodnie z art. 4a pkt 28 ustawy o CIT, w zw. z art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (tj. Dz. U. z 2023 r. poz. 742, ze zm., dalej: „Prawo o szkolnictwie wyższym”), prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Bardziej szczegółowe wskazówki interpretacyjne w zakresie rozumienia powyższych definicji zawarte są w Objaśnieniach IP Box.

Twórczość

Objaśnienia IP Box określają „twórczość” jako „opracowywanie nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika”. Przy czym „na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej, w stopniu minimalnym, wystarczające jest działanie twórcze na skalę przedsiębiorstwa, tzn. przedsiębiorca we własnym zakresie (w ramach prowadzonych prac badawczo-rozwojowych) opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy, usługi, nawet jeżeli podobne rozwiązanie zostało już opracowane przez inny podmiot.” (pkt 33 Objaśnień IP Box).

Spółka prowadzi szereg prac związanych z Oprogramowaniem, którym można przypisać cechę twórczości. Przykładem takich prac mogą być wspomniane w stanie faktycznym (winno być: zdarzeniu przyszłym) prace związane ze stworzeniem Funkcjonalności. Cecha twórczości w przypadku Funkcjonalności przejawia się w tym, że są to zupełnie nowe funkcjonalności Oprogramowania, niewystępujące wcześniej w praktyce gospodarczej Spółki (lub nie w takiej formie).

Tego typu prace rozwojowe (o bardzo zbliżonym zakresie) mają miejsce na przestrzeni wszystkich lat od momentu stworzenia Oprogramowania. Tego typu prace będą występowały również w przyszłości z uwagi na nieustający rozwój Oprogramowania.

Systematyczność

Objaśnienia IP Box wskazują, że aby zostać uznaną za działalność B+R, działalność twórcza podatnika powinna być prowadzona w sposób uporządkowany, według pewnego systemu (punkt 39).

Na gruncie objaśnień określenie „systematycznie” odnosi się do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. Jednocześnie objaśnienia IP Box wskazują, że dla spełnienia tej przesłanki wystarczające jest, aby podatnik zrealizował chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy w wyżej opisany sposób (punkt 40). A zatem pojęcie systematyczności na potrzeby stosowania preferencji IP BOX nie zostało powiązane z długotrwałym czy powtarzalnym dokonywaniem prac rozwojowych. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Spółka prowadzi wszelkie prace związane z Oprogramowaniem w sposób systematyczny. Przykładem systematycznego prowadzenia prac są prace w ramach wspomnianych wcześniej Funkcjonalności. Spółka każdorazowo określiła zakres Funkcjonalności i harmonogram prac umożliwiające pomiar postępu w realizacji prac oraz zespół projektowy. Dodatkowo w ramach prac nad rozwojem Oprogramowania Spółka wykorzystuje Rejestr do ewidencji czasu pracy nad konkretnymi zadaniami (w tym np. pracami nad Funkcjonalnościami). Ewidencja ta jest prowadzona przez Spółkę na bieżąco.

Zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań Objaśnienia IP Box wskazują, że dla spełnienia tej przesłanki wystarczające jest, aby „zwiększenie zasobów wiedzy” nastąpiło wyłącznie w skali przedsiębiorstwa podatnika (punkt 45).

Branża IT jest sektorem gospodarki, który podlega nieustającemu rozwojowi. Sektor ten jest jednym z najszybciej rozwijających się sektorów gospodarczych w ostatnich latach. Aby pozostać na rynku przedsiębiorcy działający w branży IT muszą nieustannie kształcić zarówno siebie jak i swoich pracowników celem oferowania konkurencyjnych produktów. Wiedzę tę można pozyskać zarówno poprzez uczestnictwo w szkoleniach, ale także poprzez realną pracę na nowymi elementami oprogramowania.

Dlatego też, Spółka nieustannie rozwija swoje Oprogramowanie przy pomocy swoich pracowników i kontraktorów, aby nadążyć za zmieniającą się branżą IT. Przykładem zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań było wspomniane w stanie faktycznym stworzenie Funkcjonalności. Prace te wymagały zarówno pozyskania nowej wiedzy jak i wykorzystania już dostępnej wiedzy do stworzenia nowych zastosowań. Takie funkcjonalności nie występowały w dotychczasowej praktyce gospodarczej Spółki, a więc m.in. pracownicy Spółki w trakcie prac zarówno wykorzystali dotychczasową wiedzę w zakresie programowania, jak i musieli pozyskać zupełnie nową, bo doprowadzili do stworzenia zindywidualizowanego i oryginalnego rozwiązania w postaci nowych Funkcjonalności.

Charakter prowadzonych prac jako prac rozwojowych

Objaśnienia IP Box wskazują, że działalność badawczo-rozwojowa może przyjąć postać badań naukowych (głównie nakierowanych na nową wiedzę i umiejętności) lub prac rozwojowych (głównie nakierowanych na wykorzystanie dostępnej wiedzy i umiejętności do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany; punkt 43).

Zgodnie z art. 4a pkt 28 ustawy o CIT w zw. z art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym, szczególnym rodzajem prac rozwojowych są właśnie prace w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania.

Wszelkie prace związane z nieustającym rozwojem Oprogramowania mają charakter prac rozwojowych (Spółka nie prowadziła, nie prowadzi oraz nie będzie prowadzić badań naukowych). Przykładem prac rozwojowych są wspomniane w stanie faktycznym prace związane ze stworzeniem Funkcjonalności. Spółka wykorzystała dostępną wiedzę (ale dzięki pracom również zdobyła nową wiedzę) do stworzenia zupełnie nowych funkcjonalności Oprogramowania, niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej Spółki (lub nie w takiej formie). Był to więc niewątpliwy rozwój Oprogramowania poprzez zwiększenie jego funkcjonalności i konkurencyjności na rynku (a więc prace rozwojowe w myśl art. 4a pkt 28 ustawy o CIT).

Podsumowując, prace prowadzone w ramach rozwoju Oprogramowania związane ze stworzeniem nowych Funkcjonalności spełniają wszystkie kryteria pozwalające na uznanie ich za działalność B+R w zakresie prac rozwojowych.

Uzasadnienie stanowiska dot. pytania nr 3.

Zgodnie z art. 24d ust. 7 pkt 2 ustawy CIT, dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest m.in. dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Wnioskodawca w ramach Umowy ramowej świadczy na rzecz Spółki Matki szereg usług programistycznych, w ramach których następuje ciągły rozwój Oprogramowania przez Spółkę. W ramach tych usług Spółka tworzy kolejne elementy Oprogramowania (kody źródłowe do efektów prac), które stanowią programy komputerowe w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Spółka, po wykonaniu konkretnego zamówienia, którego efektem jest program komputerowy, przenosi na Spółkę Matkę wszelkie majątkowe prawa autorskie do programów komputerowych powstałych w ramach tych prac. Za każde takie przeniesienie przysługuje Spółce ustalone wynagrodzenie z tytułu realizacji zamówienia, przeniesienia autorskich prawa majątkowych oraz przekazania kompletnych kodów źródłowych.

Zdaniem Wnioskodawcy, uzyskiwane w ten sposób wynagrodzenie od Zleceniodawcy, w zamian za które Zleceniodawca nabywa prawa autorskie do kolejnych rozwijanych elementów Oprogramowania (stanowiących programy komputerowe), jest dochodem ze sprzedaży kwalifikowanego IP, o którym mowa w art. 24d ust. 7 pkt 2 ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 24d ust. 14 ustawy o CIT, preferencyjne zasady opodatkowania przewidziane w art. 24d ust. 1-13 dotyczą również dochodów z licencji do korzystania z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej przysługującej podatnikowi na podstawie umowy, w której zastrzeżono wyłączność korzystania przez podatnika z tego prawa, pod warunkiem, że podatnik uprzednio je wytworzył w wyniku prowadzonych prac B+R.

Jak zostało wskazane w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, Wnioskodawca rozwinął (a w zasadzie wytworzył od nowa) Oprogramowanie i było ono przez Niego stale rozwijane zarówno przed jego sprzedażą Spółce Matce w sierpniu 2020 r. (wtedy Spółka była zarówno właścicielem, jak i twórcą Oprogramowania) oraz jest stale rozwijane po sprzedaży na rzecz Spółki Matki (na podstawie Umowy ramowej). Mimo, że Wnioskodawca nie jest już właścicielem Oprogramowania, prowadzi działalność B+R w jego zakresie, której efektem są kolejne elementy Oprogramowania w postaci programów komputerowych. Jak wynika z powyższego, Spółka w sposób ciągły i systematyczny rozwija Oprogramowanie, należy zatem stwierdzić, że w dalszym ciągu jest jego twórcą, pomimo, że nie jest jego prawnym właścicielem.

Należy zauważyć, że zgodnie z objaśnieniami IP BOX, przytoczony powyżej art. 24d ust. 14 reguluje sytuację, w której podatnik uprzednio wytworzył kwalifikowane IP w ramach prowadzonych przez siebie prac B+R i korzysta z niego na podstawie umowy, w której zastrzeżono wyłączność korzystania z tego prawa (np. w ramach licencji wyłącznej), jednakże nie jest jego właścicielem. Również w interpretacji indywidualnej z 9 czerwca 2020 r. indywidualną interpretację o sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.269.2020.3.JŚ, w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: „Dyrektor KIS”) potwierdził, że preferencyjna stawka 5% przysługuje podatnikowi również w sytuacji, w której nie jest on właścicielem Oprogramowania, jednak zostało ono przez niego wytworzone, a uzyskuje z niego dochody.

W sytuacji przedstawionej w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, Wnioskodawca nie tylko wytworzył Oprogramowanie, lecz również dalej je rozwija, nie będąc jego właścicielem.

Dodatkowo, Wnioskodawca na bazie Aneksu uzyskał licencję wyłączną do Oprogramowania na ściśle określonych w nim polach eksploatacji (ograniczonych terytorialnie).

Zdaniem Wnioskodawcy, uzyskiwane w ten sposób wynagrodzenie od Użytkowników z tytułu Rozliczeń (obejmujących Opłatę za dostęp do Platformy, Opłatę za Tickety, Opłatę za zwiększenie pakietu, Opłaty jednostkowe, Opłatę za Rozszerzenia, Opłaty za usługi dodatkowe, jeżeli są związane z zaprogramowaniem funkcjonalności Oprogramowania pod indywidualne potrzeby Użytkownika, np. programowanie interfejsu API) za udostępnienie Oprogramowania w Modelu usługowym SaaS, jest dochodem z kwalifikowanego IP uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi, o którym mowa w art. 24d ust. 7 pkt 3 ustawy o CIT.

W przypadku Dodatkowych usług związanych z zaprogramowaniem funkcjonalności Oprogramowania pod indywidualne potrzeby Użytkownika, np. programowanie interfejsu API, Spółka traktuje takie usługi analogicznie jak udostępnienie Użytkownikowi dodatkowych Rozszerzeń, a zatem opłatę za funkcjonalności Oprogramowania, a nie jego obsługę.

Podsumowując, z uwagi na to, że:

1. Spółka przenosi za wynagrodzeniem autorskie prawa majątkowe do programów komputerowych stanowiące kolejne rozwijane elementy Oprogramowania, za które otrzymuje wynagrodzenie od Spółki Matki, stanowiące dochód ze sprzedaży kwalifikowanego IP, o którym mowa w art. 24d ust. 7 pkt 2 ustawy o CIT, oraz

2. Spółka posiada licencję wyłączną do Oprogramowania (ograniczoną terytorialnie), które następnie udostępnia Użytkownikom w oparciu o Model usługowy SaaS czerpiąc w ten sposób dochody stanowiące dochody z kwalifikowanego IP uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi, o których mowa w art. 24d ust. 7 pkt 3 ustawy o CIT (obejmujących Opłatę za dostęp do Platformy, Opłatę za Tickety, Opłatę za zwiększenie pakietu, Opłaty jednostkowe, Opłatę za Rozszerzenia, Opłaty za usługi dodatkowe, jeżeli są związane z zaprogramowaniem funkcjonalności Oprogramowania pod indywidualne potrzeby Użytkownika, np. programowanie interfejsu API),

3. Spółka ustala swoje dochody w oparciu o zasadę ceny rynkowej w myśl art. 11c i 11d ustawy o CIT;

4. Spółka wytworzyła Oprogramowanie, a także było i jest ono przez nią stale rozwijane na przestrzeni lat (w tym na mocy Umowy ramowej w ramach prac programistycznych) w ramach prac rozwojowych, o których mowa w art. 4a pkt 26 w zw. z pkt 28 ustawy o CIT,

5. Oprogramowanie stanowi kwalifikowane IP, o którym mowa w art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT, tj.: stanowi oprogramowanie komputerowe objęte autorskim prawem do programu komputerowego i ochroną na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych,

6. Spółka prowadzi Ewidencję rachunkową w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodów (straty), przypisanych do Oprogramowania (tj. Spółka uzyskuje zarówno przychody, jak i ponosi koszty uzyskania przychodów związane z Oprogramowaniem),

7. Spółka prowadzi swoją Ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 24d ust. 4 ustawy o CIT (tj. istnieje możliwość wyodrębnienia kosztów faktycznie poniesionych przez Spółkę i bezpośrednio związanych z Oprogramowaniem, co umożliwia obliczenie wskaźnika nexus),

8. wszystkie Ewidencje rachunkowe, o których mowa powyżej są prowadzone na bieżąco,

- Wnioskodawca będzie uprawniony do zastosowania 5% stawki podatku dochodowego IP Box, na podstawie art. 24d-e ustawy o CIT, w stosunku do dochodów generowanych zarówno z tytułu świadczenia usług programistycznych (w ramach których następuje sprzedaż oprogramowań komputerowych stanowiących kolejne elementy Oprogramowania) na rzecz Spółki Matki, jak również dochodów generowanych w ramach Rozliczeń (obejmujących Opłatę za dostęp do Platformy, Opłatę za Tickety, Opłatę za zwiększenie pakietu, Opłaty jednostkowe, Opłatę za Rozszerzenia, Opłaty za Dodatkowe usługi, jeżeli są związane z zaprogramowaniem funkcjonalności Oprogramowania pod indywidualne potrzeby Użytkownika, np. programowanie interfejsu API) z tytułu udostępnienia Oprogramowania w Modelu usługowym SaaS na rzecz swoich Użytkowników (w ramach świadczenia usług opartych o oprogramowanie komputerowe w zakresie którego posiada licencję wyłączną na określony zakres korzystania z niego).

Jednocześnie Spółka podkreśla, że jeżeli Dodatkowe usługi nie dotyczą programowania funkcjonalności Oprogramowania (np. programowania interfejsu API), tylko pozostałych Dodatkowych usług (związanych z obsługą Oprogramowania, jak bieżące wsparcie użytkownika) i nie są wyodrębnione w Opłacie za dostęp do Platformy, Spółka może określić ich wartość w Opłacie za dostęp do Platformy (zgodnie z przepisami art. 11c i art. 11d ustawy o CIT).

Dodatkowe usługi są nierozerwalnie związane z użytkowaniem Oprogramowania i jako takie nie są przedmiotem niezależnego obrotu (tj. nie mogą być świadczone w oderwaniu od udostępnienia Oprogramowania). Nawet jeżeli czasem są rozliczane jako odrębna Opłata za usługi dodatkowe (co jest uzależnione od typu/wielkości Użytkownika), to zawsze pozostają ściśle związane z użytkowaniem Platformy i udostępnianego w jej ramach Oprogramowania. Spółka może dokonać wyceny kosztów Dodatkowych usług w przychodach z udostępnionego Oprogramowania. Jeżeli stosunek ten będzie znikomy (tj. ok. 2-3%), to Spółka zamierza zastosować 5% stawkę podatku dochodowego IP Box do całości Opłaty za dostęp do Platformy i Opłaty za Tickety.

Powyższe podejście Spółka opiera o linię interpretacyjną prezentowaną w wielu interpretacjach indywidualnych (np. interpretacji indywidualnej z 2 czerwca 2023 r., nr 0111-KDIB1-1.4010.302.2023.1.AW), w której potwierdzone zostało, że jeżeli przy usłudze udostępniania oprogramowania komputerowego świadczone są usługi dodatkowe, nierozerwalnie związane z udostępnianym oprogramowaniem, które nie są cenotwórcze (nie mają wpływu na oferowaną cenę), a koszty ich świadczenia są znikome w stosunku do przychodów z udostępnionego oprogramowania (stanowią niewielkie kilka procent wartości przychodów) i usługi takie nie są niezależnym przedmiotem obrotu, to można zastosować 5% stawkę podatku IP Box do całości opłaty za udostępnienie oprogramowania komputerowego w ramach usługi bez konieczności wyodrębnienia z opłaty części przypadającej na usługi dodatkowe.

W uzupełnieniu własnego stanowiska wskazali Państwo, że:

Zgodnie z art. 24d ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2022 r., poz. 2587, dalej: „ustawa o CIT”), podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 24d są obowiązani:

1) wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonej ewidencji rachunkowej;

2) prowadzić ewidencję rachunkową w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3) wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 24d ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4) dokonywać zapisów w prowadzonej ewidencji rachunkowej w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z tych kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonej ewidencji rachunkowej nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5) dokonywać zapisów w prowadzonej ewidencji rachunkowej w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonej ewidencji rachunkowej nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Z kolei, zgodnie z art. 24e ust. 2 ustawy o CIT, w przypadku gdy na podstawie ewidencji rachunkowej nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (dalej: „kwalifikowane IP”), podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku na zasadach ogólnych.

Powyższe przepisy to jedyne przepisy prawne jakie dotyczą wymogów ewidencyjnych przy IP Box. Powyższy przepis wskazuje więc, że podatnicy, którzy zdecydują się na skorzystanie z preferencji IP Box powinni wyodrębnić wszystkie operacje finansowe związane z uzyskiwaniem dochodów podlegających pod IP Box.

Zgodnie z pkt 174 Objaśnień podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP Box (dalej: „Objaśnienia IP Box”), przepisy ustawy o CIT nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania IP Box. Dla celów obliczenia dochodu z kwalifikowanego IP istotne jest, by ewidencja ta była prowadzona w sposób należyty tak, aby móc w rocznym zeznaniu podatkowym wykazać łączną sumę przychodów, kosztów podatkowych, dochodów, strat, dochodów podlegających opodatkowaniu stawką 5%, oraz dochodu, który nie będzie podlegał preferencyjnemu opodatkowaniu.

Z kolei zgodnie z pkt 175 Objaśnień IP Box, podatnicy na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy o CIT, są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami - tj. w szczególności z uwzględnieniem zasad wyznaczonych przez ustawę o rachunkowości oraz przepisami wykonawczymi wydanymi na jej podstawie - w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16m ustawy o CIT.

A więc, jak wskazuje pkt 182 Objaśnień IP Box, podatnik uzyskujący dochody z kwalifikowanych IP powinien dokonać wyodrębnienia w ewidencji księgowej operacji gospodarczych dotyczących każdego kwalifikowanego IP, umożliwiającego uzyskanie informacji, które są wymagane w zakresie rozliczania przychodów, kosztów uzyskania przychodów oraz dochodu lub straty.

Wymóg zapewnienia wyodrębnionej ewidencji na cele IP Box nie oznacza prowadzenia odrębnych ksiąg rachunkowych, lecz wyodrębnienie operacji gospodarczych w księgach rachunkowych już prowadzonych, przykładowo na kontach ksiąg pomocniczych (pkt 183 Objaśnień IP Box), które mogą być prowadzone chociażby w programie Excel.

Powyższe zapisy art. 24e ustawy o CIT, a także wskazane zapisy Objaśnień IP Box (interpretowane w całości, a nie poprzez wybiórcze zdania wyrwane z kontekstu) wskazują, że podatnicy nie są zobowiązani do prowadzenia specjalnej, odrębnej ewidencji na cele IP Box od momentu rozpoczęcia prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej, a jedynie wyodrębnienia w prowadzonej już ewidencji rachunkowej danych i informacji do rozliczenia IP Box (jeżeli nie mają takiej możliwości, to nie powinni rozliczać IP Box).

Podatnicy mają możliwość podjęcia decyzji o rozliczeniu IP Box w dowolnym momencie prowadzenia działalności gospodarczej obejmującej komercjalizację kwalifikowanych praw własności intelektualnej będących przedmiotem rozliczenia IP Box, w tym mogą podjąć decyzję o korekcie przeszłych lat podatkowych, jeżeli skomercjalizowali w nich kwalifikowane IP będące przedmiotem IP Box.

Na powyższe po pierwsze wskazuje praktyka urzędów skarbowych w zakresie rozliczenia IP Box, które akceptują wsteczne rozliczenie IP Box pod warunkiem, iż przedstawione do rozliczenia księgi pomocnicze do ewidencji rachunkowej za lata ubiegłe pozwalają na spełnienie wszystkich wymogów art. 24e ustawy o CIT (czyli odpowiednie wyodrębnienie danych i informacji potrzebnych do rozliczenia IP Box).

Po drugie na powyższe wskazuje art. 24 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (dalej: „ustawa wprowadzająca IP Box”), zgodnie z którym:

„1. W przypadku podatników, którzy przed dniem 1 stycznia 2019 r. ponosili koszty związane z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1 oraz art. 24d ust. 2 ustawy zmienianej w art. 2, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, a którzy na podstawie prowadzonej ewidencji nie mogą ustalić wysokości kosztów poniesionych w ramach tej działalności, na potrzeby stosowania art. 30ca i art. 30cb ustawy zmienianej w art. 1 oraz art. 24d i art. 24e ustawy zmienianej w art. 2 mogą przyjąć ich wartość z roku podatkowego rozpoczętego po dniu 31 grudnia 2018 r.

2. Jeżeli w roku podatkowym rozpoczynającym się po dniu 31 grudnia 2018 r. podatnicy, o których mowa w ust. 1, nie ponoszą kosztów związanych z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo- rozwojowej, mogą uwzględnić ich wartość poniesioną w latach poprzednich, nie wcześniej jednak niż po dniu 31 grudnia 2012 r.”

 1) - a więc ustawodawca dopuścił sytuację, w której kwalifikowane prawa własności intelektualnej będące przedmiotem IP Box zostały wytworzone i rozwinięte przed wejściem w życie przepisów o IP Box, a więc podatnik nie miał możliwości prowadzenia na bieżąco ewidencji wymaganej przepisami IP Box w trakcie prac badawczo- rozwojowych związanych z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej.

Po trzecie na powyższe wskazuje liczne orzecznictwo sądów administracyjnych, np.:

a. „Reasumując przepisy art. 24e ust. 1 u.p.d.o.p. nie określają terminu sporządzenia ewidencji. Niewątpliwie podatnicy, którzy zdecydują się na skorzystanie z preferencji IP Box, mają obowiązek prowadzenia odrębnej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają przy tym konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box. Dla celów obliczenia dochodu z kwalifikowanego IP istotne jest, by ewidencja ta była prowadzona w sposób należyty tak, aby móc w rocznym zeznaniu podatkowym wykazać łączną sumę przychodów, kosztów podatkowych, dochodów, strat, dochodów podlegających opodatkowaniu stawką 5% oraz dochodu, który nie będzie podlegał preferencyjnemu opodatkowaniu.

Nie ma podstaw do uznania za prawidłowe stanowiska organu podatkowego, że warunkiem uznania ewidencji za prawidłową w rozumieniu art. 24e u.p.d.o.p. (spełniającą cel tej regulacji) jest jej prowadzenie „na bieżąco”, to jest prowadzenie jej już od początku okresu, za który podatnik chce następnie skorzystać z ulgi podatkowej IP Box oraz dokonywanie w niej zapisów w sposób sukcesywny.

Nienależyte prowadzenie ewidencji, o której mowa w art. 24e u.p.d.o.p., to takie jej prowadzenie, które uniemożliwia określenie prawidłowej podstawy opodatkowania stawką 5%, która nie zawiera informacji, o których mowa w art. 24e u.p.d.o.p. Jeżeli ewidencja ta spełnia wskazany cel na dzień dokonania rozliczenia, to nie można jej uznać za prowadzoną w sposób nieprawidłowy.” (nieprawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 9 lutego 2023 r., sygn. SA/Rz 739/22).

b. „Jak wynika z art. 24e ust. 1 u.p.d.o.p. odrębna ewidencja powinna być sporządzana wyłącznie w celu skorzystania z preferencji IP Box - wyliczenia podstawy opodatkowania stawką preferencyjną. Natomiast brak takiej ewidencji uniemożliwia zastosowanie 5% stawki. Nigdzie jednak nie wskazano, jak i nie wynika to z celu prowadzenia ww. ewidencji, że podatnik zobowiązany jest do jej prowadzenia na bieżąco, tj. już od początku okresu, za który chce następnie skorzystać z ulgi podatkowej IP Box oraz dokonywanie w niej zapisów w sposób sukcesywny. A contrario prawidłowe również jest stworzenie ewidencji „IP Box” do celów rozliczenia podatnika na preferencyjnych warunkach.

Podsumowując, przepisy art. 24e ust. 1 ustawy o CIT, nie określają terminu sporządzenia ewidencji. Niewątpliwie podatnicy, którzy zdecydują się na skorzystanie z preferencji IP Box, mają obowiązek prowadzenia odrębnej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają przy tym konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box. Dla celów obliczenia dochodu z kwalifikowanego IP istotne jest, by ewidencja ta była prowadzona w sposób należyty tak, aby móc w rocznym zeznaniu podatkowym wykazać łączną sumę przychodów, kosztów podatkowych, dochodów, strat, dochodów podlegających opodatkowaniu stawką 5% oraz dochodu, który nie będzie podlegał preferencyjnemu opodatkowaniu.

Nie ma zatem podstaw do uznania za prawidłowe stanowiska organu podatkowego, że warunkiem uznania ewidencji za prawidłową w rozumieniu art. 24e ustawy o CIT (spełniającą cel tej regulacji) jest jej prowadzenie „na bieżąco”, to jest prowadzenie jej już od początku okresu, za który podatnik chce następnie skorzystać z ulgi podatkowej IP Box oraz dokonywanie w niej zapisów w sposób sukcesywny. Nienależyte prowadzenie ewidencji, o której mowa w art. 24e ustawy o CIT, to takie jej prowadzenie, które uniemożliwia określenie prawidłowej podstawy opodatkowania stawką 5%, która nie zawiera informacji, o których mowa w art. 24e ust. 1 ustawy o CIT. Jeżeli ewidencja ta spełnia wskazany cel na dzień dokonania rozliczenia, to nie można jej uznać za prowadzoną w sposób nieprawidłowy.” (nieprawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 19 września 2023 r., sygn. I SA/Po 302/23).

c. „Ponadto wykładnia celowościowa omawianych przepisów dokonana przez Ministerstwo Finansów w lipcu 2019 r. na podstawie 14a § 1 pkt 2 O.p. w obszernych „Objaśnieniach dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX” wskazuje na obowiązek prowadzenia przez podatników, którzy zdecydują się na skorzystanie z preferencyjnej stawki 5%, odrębnej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z ich dochodami podlegającymi opodatkowaniu z zastosowaniem tzw. ulgi IP Box. Przepisy regulujące tę ulgę nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box. Jednak, dla celów obliczenia dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej istotne jest w ocenie Ministerstwa Finansów, aby ewidencja ta była prowadzona w sposób należyty tak, aby móc w rocznym zeznaniu podatkowym wykazać łączną sumę przychodów, kosztów podatkowych, dochodów, strat, dochodów podlegających opodatkowaniu stawką 5%, oraz dochodu, który nie będzie podlegał preferencyjnemu opodatkowaniu (pkt 174 Objaśnień). Wobec tego wymóg bieżącego sposobu prowadzenia odrębnej ewidencji, o której mowa w art. 30cb ust. 2 u.p.d.o.f., oznaczać może wyłącznie obowiązek jej prowadzenia w taki sposób, który umożliwia złożenie prawidłowego zeznania podatkowego za dany rok, w przewidzianym dla tej czynności terminie. I tylko w takim kontekście czasowym można rozumieć obowiązek bieżącego prowadzenia odrębnej ewidencji przez podatników prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów, zamierzających skorzystać z preferencyjnego opodatkowania ich dochodów (w całości lub w części). Wobec tego, organ interpretacyjny bezpodstawnie wprowadził pozaustawowy warunek wobec skarżącego dotyczący bieżącego prowadzenia odrębnej ewidencji w trakcie roku podatkowego i uznał jego stanowisko za nieprawidłowe, pomimo tego że w treści wniosku skarżący wyraźnie wskazał na możliwość sporządzenia owej odrębnej ewidencji, o której mowa w art. 30cb ust. 2 u.p.d.o.f., w trakcie roku podatkowego. Podsumowując powyższe rozważania, należy stwierdzić, że wykładnia art. 30cb ust. 1-3 u.p.d.o.f. uzasadnia stanowisko, zgodnie z którym dla skorzystania z preferencyjnej stawki (5%) przewidzianej dla dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca u.p.d.o.f., podatnicy obowiązani są prowadzić odrębne ewidencje w sposób umożliwiający prawidłowe i terminowe ustalenie owych dochodów w celu złożenia stosownego zeznania podatkowego. Innymi słowy, bieżące prowadzenie odrębnej ewidencji w rozumieniu art. 30cb ust. 2 u.p.d.o.f. przez podatnika osiągającego dochody w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (art. 30ca) oznacza ich prowadzenie w sposób umożliwiający prawidłowe sporządzenie zeznania podatkowego za dany rok podatkowy, w przewidzianym dla tej czynności terminie. Stanowisko organu może być zatem traktowane wyłącznie w kategorii postulatu de lege ferenda. Wskazana wadliwość materialnoprawnego stanowiska organu skutkowała wobec tego prawidłowym zastosowaniem przez sąd pierwszej instancji art. 146 § 1 w zw. z art. 145 § 1 pkt 1 lit. a p.p.s.a.” (prawomocny wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 7 listopada 2023 r., sygn. II FSK 1027/22; wyrok dotyczy rozliczenia IP Box na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dalej „ustawa o PIT”; ze względu na tożsamość regulacji IP Box zarówno w ustawie o CIT, jak i o PIT, przywołanie przedmiotowego wyroku jest jak najbardziej zasadne).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części nieprawidłowe, w części prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawy o CIT”),

ilekroć w ustawie jest mowa o: działalności badawczo-rozwojowej - oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 4a pkt 27 ustawy o CIT,

ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych - oznacza to:

a. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,

b. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, badania naukowe są działalnością obejmującą:

 1) badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

 2) badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do treści art. 4a pkt 28 ustawy o CIT,

ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych - oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,

prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Odnosząc powyższe przepisy na grunt analizowanej sprawy należy wskazać, że aby działalność Wnioskodawcy spełniała przesłanki działalności badawczo-rozwojowej, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicje wskazane w art. 4a pkt 26-28 ustawy o CIT).

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, zgodnie z którą (jak już wyżej wskazano) przez działalność badawczo-rozwojową, należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Z ustawowej definicji wynika zatem, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Po drugie, z art. 4a pkt 26 ustawy o CIT wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań.

W tym miejscu wskazać należy, że w ramach prac rozwojowych następuje połączenie wyników prac badawczych z wiedzą techniczną w celu wprowadzenia do produkcji nowego lub zmodernizowanego wyrobu, nowej technologii czy nowego systemu organizacji. Innymi słowy, prowadzone systematycznie prace opierają się na istniejącej wiedzy, uzyskanej w wyniku działalności badawczej oraz/lub doświadczeń praktycznych i mają na celu wytworzenie nowych materiałów, produktów lub urządzeń, inicjowanie nowych i znaczące udoskonalenie już istniejących procesów, systemów i usług. Podmioty gospodarcze zajmujące się działalnością badawczo-rozwojową realizują ją obok swojej działalności podstawowej (np. przedsiębiorstwa przemysłowe dysponujące własnym zapleczem badawczo-rozwojowym, laboratoria, zakłady i ośrodki badawczo-rozwojowe, działy badawczo-technologiczne, biura konstrukcyjne i technologiczne, zakłady rozwoju technik, biura studiów i projektów itp.).

Prace rozwojowe mogą obejmować nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Prace rozwojowe nie obejmują rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do istniejących produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, usług nawet jeśli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Podkreślić w tym miejscu należy, że przepisy o działalności badawczo-rozwojowej należy interpretować ściśle. Zatem, tylko te działania podatnika można zaliczyć do działalności badawczo-rozwojowej, które wyczerpują znamiona definicji zawartej w treści art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, co oznacza, że aktywność podatnika winna być nastawiona na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym (które nie mają odtwórczego charakteru), związanych z postępem naukowym czy technologicznym.

Regulacje dotyczące stosowania ulgi IP Box zostały odzwierciedlone w art. 24d-24e ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 24d ust. 1 ustawy o CIT,

podatek od osiągniętego przez podatnika kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej, w myśl art. 24d ust. 2 ww. ustawy, są:

1. patent,

2. prawo ochronne na wzór użytkowy,

3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r., poz. 213),

8. autorskie prawo do programu komputerowego

- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z art. 24d ust. 3 ustawy o CIT,

podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Sposób obliczenia wysokości kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zawarty jest w art. 24d ust. 4. Zgodnie z treścią tego przepisu:

wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru (wskaźnik nexus):

(a + b)*1,3/ a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a. prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3,

c. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4,

d. nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Stosownie do art. 24d ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

W przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1 (art. 24d ust. 6 ww. ustawy).

Natomiast, zgodnie z art. 24d ust. 7 ustawy o CIT,

dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest osiągnięty przez podatnika w roku podatkowym dochód (strata) ustalony zgodnie z art. 7 ust. 2:

 1) z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

 2) ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

 3) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

 4) z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W myśl art. 24d ust. 8 ustawy o CIT,

do ustalenia dochodów, o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepis art. 11c i art. 11d stosuje się odpowiednio.

Na podstawie art. 24d ust. 14 ustawy o CIT,

Przepisy ust. 1-13 stosuje się odpowiednio do dochodów z licencji do korzystania z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej przysługującej podatnikowi na podstawie umowy, w której zastrzeżono wyłączność korzystania przez podatnika z tego prawa, pod warunkiem uprzedniego prowadzenia przez podatnika prac badawczo-rozwojowych, których efektem jest kwalifikowane prawo własności intelektualnej, na które udzielono tej licencji.

Obowiązki podatników podlegających opodatkowaniu na podstawie art. 24d ustawy o CIT, zostały określone w art. 24e ww. ustawy, który stanowi, że:

podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 24d są obowiązani:

 1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonej ewidencji rachunkowej;

 2. prowadzić ewidencję rachunkową w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

 3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 24d ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

 4. dokonywać zapisów w prowadzonej ewidencji rachunkowej w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z tych kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonej ewidencji rachunkowej nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

 5. dokonywać zapisów w prowadzonej ewidencji rachunkowej w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonej ewidencji rachunkowej nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Zgodnie z art. 24e ust. 2 ustawy o CIT,

w przypadku gdy na podstawie ewidencji rachunkowej nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 19.

Należy w tym miejscu zauważyć, że zgodnie z objaśnieniami podatkowymi Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącymi preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX, ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje pojęcia „programu komputerowego” oraz brak w świetle polskiego prawa precyzyjnego określenia zakresu „autorskiego prawa do programu komputerowego”. Praktyka stosowania tego pojęcia na świecie potwierdza, że ze względu na dynamiczny rozwój nowych technologii, w których programy komputerowe zajmują kluczową pozycję, nie da się ustalić wyczerpującej i niezmiennej definicji tego pojęcia oraz uniknąć rozbieżności (wyrok irlandzkiego sądu II instancji z 1995 r. w sprawie News Datacom Ltd. versus Satellite Decoding Systems, (1995) FSR 201 oraz wyrok australijskiego sądu I instancji z dnia 4 czerwca 1997 r. w sprawie Powerflex Services Pty Ltd v Data Access Corporation, (1997) FCA 490; 37 IPR 436). Należy zatem odwołać się w tym względzie do przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2022 r., poz. 2509, dalej: „Ustawa o prawie autorskim”):

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ww. ustawy,

przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Stosownie do art. 1 ust. 2 pkt 1 Ustawy o prawie autorskim,

w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe).

Szczególne postanowienia dotyczące praw autorskich do programu komputerowego zawierają art. 74 ust. 1 i następne ustawy o prawie autorskim.

Zgodnie z art. 74 ust. 1 i 2 tej ustawy,

programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie, o ile przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej.

Podstawą przyznania ochrony prawnej dla programu komputerowego jest fakt, że stanowi on przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej danego autora lub autorów), ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od przeznaczenia i sposobu wyrażania. O ocenie charakteru indywidualnej pracy twórczej nie decydują postanowienia umowy, ale rzeczywisty wkład pracy każdego z twórców programu komputerowego, co podlega każdorazowo odrębnej ocenie. Doktryna prawa autorskiego przyjmuje różne podejścia do definiowania pojęcia „autorskiego prawa do programu komputerowego”, które wskazują, że część chronioną prawem jest w szczególności kombinacja komend adresowanych do komputera w formie kodu źródłowego i kodu wynikowego. Pozaustawowa definicja pojęcia „autorskie prawo do programu komputerowego” w sposób uzasadniony nawiązuje zatem do terminologii informatycznej, dostosowywanej następnie do potrzeb dalszej analizy prawnej dobra niematerialnego jakim jest program komputerowy. Fundamentem informatycznego rozumienia programu komputerowego jest samo pojęcie „programu”, czyli zapisanego przy pomocy wybranego języka programowania algorytmu rozwiązania określonego zadania. Zatem, program komputerowy to w szczególności zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu.

Reasumując, pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko. Program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania Nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Wskazać należy, że kwalifikowane prawo własności intelektualnej to prawo własności spełniające łącznie trzy warunki:

 1. zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;

 2. należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 24d ust. 2 ustawy o CIT;

 3. podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczypospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

W przedstawionym we wniosku stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym wskazali Państwo, że pierwotna forma Oprogramowania powstawała w 2019 r. i wytworzyła ją spółka o nazwie (…). W czerwcu 2020 r. Spółka nabyła własność Oprogramowania, a następnie w sierpniu 2020 r. zbyła Oprogramowanie na rzecz (…). Oprócz tego, pomiędzy Spółką a Spółką Matką, również w sierpniu 2020 r., została zawarta umowa ramowa obejmująca swoim zakresem świadczenie przez Spółkę na rzecz Spółki Matki szeregu usług, takich jak usługi programowania, marketingu oraz promocji Platformy (dalej: „Umowa ramowa”). Na podstawie Umowy ramowej w ramach świadczenia usług programowania następuje dalszy ciągły rozwój Oprogramowania przez Spółkę (w ramach realizacji kolejnych zamówień przez Zleceniodawcę). W ramach tych usług Spółka tworzy kolejne elementy Oprogramowania (kody źródłowe do efektów prac), które stanowią programy komputerowe w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. z 2022 r. poz. 2509). Spółka, po wykonaniu konkretnego zamówienia, którego efektem jest program komputerowy, przenosi na Spółkę Matkę wszelkie majątkowe prawa autorskie do programów komputerowych.

Z opisu sprawy wynika, że pierwotna wersja Oprogramowania posiadała tylko podstawowe funkcjonalności automatyzowania kanału chatowego (…). Następnie Oprogramowanie zostało znacznie rozwinięte przez Spółkę i obecnie posiada następujące funkcjonalności: (…). Rozwój oprogramowania obejmuje wprowadzenie nowych funkcjonalności, integracji i ulepszeń. Prace, które doprowadziły do stworzenia Funkcjonalności, o których mowa powyżej, mają charakter twórczy z tego względu, że są to zupełnie nowe Funkcjonalności, które nie występowały wcześniej w ramach Oprogramowania i nie występowały w praktyce gospodarczej Spółki. Prace te obejmowały nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy w obrębie oprogramowania komputerowego do ulepszenia Oprogramowania i nie obejmowały w żadnym wypadku prac rutynowych i okresowych. Prace te były prowadzone w sposób metodyczny i uporządkowany (systematyczny) ponieważ Spółka każdorazowo określała zakres Funkcjonalności i harmonogram prac umożliwiające pomiar postępu w realizacji prac oraz zespół projektowy.

W świetle powyższego, prace rozwojowe dotyczące wytworzenia Funkcjonalności prowadzone przez Wnioskodawcę w ramach rozwoju Oprogramowania spełniają kryteria pozwalające na uznanie ich za działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 i pkt 28 ustawy o CIT.

Zatem, stanowisko dotyczące pytania nr 2 należy uznać za prawidłowe.

Państwa wątpliwości wskazane w pytaniu nr 1 dotyczą ustalenia, czy wytworzone i rozwijane przez Wnioskodawcę Oprogramowanie stanowi kwalifikowane prawo własności intelektualnej, o którym mowa w art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT.

Jak wskazano w Objaśnieniach Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r., dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej IP BOX w pkt 50 i 51:

„Wytworzenie przedmiotu ochrony oznacza wykreowanie nowego kwalifikowanego IP od podstaw. Pojęcie to odnosi się do najbardziej oczywistej sytuacji, w której do tej pory dane kwalifikowane IP w ogóle nie istniało i podatnik w ramach działalności badawczo-rozwojowej wytworzył to kwalifikowane IP.

Natomiast rozwinięcie lub ulepszenie przedmiotu ochrony oznacza w szczególności rozbudowanie, poszerzenie zakresu funkcjonalnego albo użyteczności już istniejącego kwalifikowanego IP, niezależnie od tego, czy podatnik uzyskał dodatkową ochronę na to rozwinięcie lub ulepszenie. Decydującym determinantem jest tutaj aspekt faktyczny rozumiany jako rozwinięcie lub ulepszenie istniejącego kwalifikowanego IP w dowolnej postaci, o ile działania te prowadzą do poprawy użyteczności albo funkcjonalności już istniejącego kwalifikowanego IP. Takie rozumienie wynika wprost z użycia słowa „ulepszonego”: ulepszać zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN oznacza „zmienić coś tak, żeby stało się bardziej użyteczne lub funkcjonalne”.”

Mając na uwadze powyższe, nie można uznać, że Wnioskodawca wytworzył Oprogramowanie, bowiem jak sam wskazał we wniosku, pierwotne Oprogramowanie wytworzyła spółka o nazwie (…). Natomiast, od momentu nabycia pierwotnej wersji Oprogramowania w 2019 r., Spółka nieustannie rozwijała Oprogramowanie samodzielnie.

Zatem, Państwa stanowisko dotyczące uznania za kwalifikowane prawo własności intelektualnej Oprogramowania wytworzonego przez inny niż Wnioskodawca należy uznać za nieprawidłowe.

Natomiast, odnosząc się do uznania za kwalifikowane prawa własności intelektualnej programów komputerowych wytworzonych w wyniku rozwoju Oprogramowania należy stwierdzić, że stanowią one kwalifikowane prawa własności intelektualnej, o których mowa w art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT, bowiem zostały one wytworzone w ramach działalności badawczo-rozwojowej prowadzonej przez Wnioskodawcę, a Spółka przenosi majątkowe prawa autorskie do tych programów na Spółkę Matkę.

W świetle powyższego, Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy rozwijane przez Wnioskodawcę Oprogramowanie stanowi kwalifikowane prawo własności intelektualnej, o którym mowa w art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT jest prawidłowe.

Przechodząc natomiast do pytania oznaczonego nr 3 wskazać należy, że jak wynika z wniosku, Spółka generuje/planuje dalej generować następujące strumienie dochodów z Kwalifikowanych IP:

1. na podstawie art. 24d ust. 7 pkt 2 ustawy o CIT - z tytułu wynagrodzenia za sprzedaż na rzecz Spółki Matki kolejnych elementów (funkcjonalności) w ramach rozwoju Oprogramowania stanowiących oprogramowanie komputerowe w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. z 2022 r. poz. 2509, dalej: „ustawa o prawie autorskim”);

2. na podstawie art. 24d ust. 14 ustawy o CIT - z tytułu wybranych i opisanych we Wniosku opłat za Rozliczenia za udzielenie przez Spółkę dostępu do Oprogramowania (w modelu usługowym SaaS; dot. Opłaty za dostęp do Platformy, Opłaty za Tickety, Opłaty za zwiększenie pakietu, Opłat jednostkowych, Opłaty za Rozszerzenia, Opłaty za usługi dodatkowe, jeżeli są związane z zaprogramowaniem funkcjonalności Oprogramowania pod indywidualne potrzeby Użytkownika, np. programowanie interfejsu API) na rzecz swoich klientów do czego Spółka ma prawo w ramach licencji udzielonej jej przez Spółkę Matkę na korzystanie z Oprogramowania.

Odnosząc się do powyższego wskazać należy, że dochodem w ramach preferencji IP Box nie można objąć odrębnych opłat za usługi dodatkowe, gdyż nie są one bezpośrednio związane z dostępem do Platformy, a jedynie z adaptacją tego oprogramowania pod indywidualne potrzeby użytkownika. Nie można ich zatem traktować jako dochodów, o których mowa w art. 24d ust. 7 pkt 1 updop, tj. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Natomiast, Wnioskodawca będzie uprawniony do zastosowania preferencji IP BOX w stosunku do pozostałych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, które zostały wytworzone przez Spółkę w ramach rozwoju Oprogramowania. Natomiast, w zakresie w jakim Oprogramowanie zostało wytworzone przez inny podmiot a nie przez Spółkę, Wnioskodawca nie będzie mógł skorzystać z preferencji IP BOX w stosunku do wskazanych dochodów.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym opisanym we wniosku, Wnioskodawca będzie uprawniony do zastosowania 5% stawki podatku dochodowego IP Box na podstawie art. 24d-e ustawy o CIT w odniesieniu do dochodów generowanych z tytułu wybranych i opisanych we Wniosku opłat za Rozliczenia za udzielenie przez Spółkę dostępu do Oprogramowania (w modelu usługowym SaaS; dot. Opłaty za dostęp do Platformy, Opłaty za Tickety, Opłaty za zwiększenie pakietu, Opłat jednostkowych, Opłaty za Rozszerzenia, Opłaty za usługi dodatkowe, jeżeli są związane z zaprogramowaniem funkcjonalności Oprogramowania pod indywidualne potrzeby Użytkownika, np. programowanie interfejsu API) na rzecz swoich klientów do czego Spółka ma prawo w ramach licencji udzielonej jej przez Spółkę Matkę na korzystanie z Oprogramowania, w części dot.:

- uznania za dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej odrębnych Opłat za usługi dodatkowe – jest nieprawidłowe,

- dochodów generowanych z Oprogramowania, które zostało wytworzone przez inny podmiot a nie przez Wnioskodawcę - jest nieprawidłowe,

- dochodów generowanych z programów komputerowych wytworzonych przez Wnioskodawcę w wyniku rozwoju Oprogramowania – jest prawidłowe.

Końcowo, odnosząc się do wskazanej we własnym stanowisku w sprawie interpretacji indywidualnej z 9 czerwca 2020 r., Znak: 0113-KDIPT2-3.4011.269.2020.3.JŚ wskazać należy, że dotyczy ona sytuacji, w której w wyniku rozwijania lub ulepszania oprogramowania tworzone są nowe kody, algorytmy i skrypty w różnych językach programowania i powstaje nowe prawo własności intelektualnej, a podatnikowi przysługują prawa autorskie do ulepszania (rozwinięcia) oprogramowania, które podlegają ochronie prawnej zgodnie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Z powyższego nie wynika, jak twierdzi to Wnioskodawca, że „preferencyjna stawka 5% przysługuje podatnikowi również w sytuacji, w której nie jest on właścicielem Oprogramowania, jednak zostało ono przez niego wytworzone, a uzyskuje z niego dochody”.

Ponadto, należy wskazać, że ww. interpretacja dotyczy konkretnej i indywidualnej sprawy podatnika w określonym stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym) i w tej danej sprawie rozstrzygnięcie w niej zawarte jest wiążące.

Reasumując, Państwa stanowisko w zakresie:

1) uznania za kwalifikowane prawa własności intelektualnej, o których mowa w art. 24d ust. 2 pkt 8 updop, Oprogramowania:

- wytworzonego przez inny niż Wnioskodawca podmiot tj. spółkę (…) – jest nieprawidłowe;

- rozwijanego przez Wnioskodawcę – jest prawidłowe;

 2) ustalenia, czy prace rozwojowe dotyczące Funkcjonalności prowadzone przez Wnioskodawcę w zakresie rozwoju Oprogramowania stanowią działalność badawczo-rozwojową w myśl art. 4a pkt 26 w zw. z pkt 28 ustawy o CIT – jest prawidłowe;

3) ustalenia, czy Wnioskodawca będzie uprawniony do zastosowania 5% stawki podatku dochodowego IP Box na podstawie art. 24d-e ustawy o CIT, zarówno w odniesieniu do dochodów generowanych z tytułu świadczenia usług programistycznych (w ramach których następuje sprzedaż oprogramowań komputerowych stanowiących kolejne elementy Oprogramowania) na rzecz Spółki Matki, jak również dochodów generowanych w ramach Rozliczeń (obejmujących w szczególności Opłatę za dostęp do Platformy, Opłatę za Tickety, Opłatę za zwiększenie pakietu, Opłaty jednostkowe, Opłatę za Rozszerzenia, Opłaty za usługi dodatkowe, jeżeli są związane z zaprogramowaniem funkcjonalności Oprogramowania pod indywidualne potrzeby Użytkownika, np. programowanie interfejsu API) z tytułu udostępnienia Oprogramowania w Modelu usługowym SaaS na rzecz swoich Użytkowników (w ramach świadczenia usług opartych o oprogramowanie komputerowe w zakresie którego posiada licencję wyłączną na określony zakres korzystania z niego), w części dot.:

- uznania za dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej odrębnych Opłat za usługi dodatkowe – jest nieprawidłowe,

- dochodów generowanych z Oprogramowania, które zostało wytworzone przez inny podmiot a nie przez Wnioskodawcę - jest nieprawidłowe,

- dochodów generowanych z programów komputerowych wytworzonych przez Wnioskodawcę w wyniku rozwoju Oprogramowania – jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).

Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).