Interpretacja indywidualna z dnia 26 lipca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-1.4010.302.2023.1.AW

W zakresie możliwości stosowania ulgi IP Box.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

2 czerwca 2023 r. wpłynął za pośrednictwem platformy ePUAP Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie ustalenia czy:

- Oprogramowanie stanowi kwalifikowane prawo własności intelektualnej, o którym mowa w art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych;

- prace rozwojowe dotyczące Funkcjonalności prowadzone przez Spółkę w zakresie rozwoju Oprogramowania (oraz wszelkie inne prace rozwojowe realizowane przy założeniach i na zasadach analogicznych do prac związanych z Funkcjonalnościami) stanowią działalność badawczo-rozwojową w myśl art. 4a pkt 26 w zw. z pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych;

- w okresie do marca 2023 r. Opłaty za dostęp do Oprogramowania stanowiły źródło dochodu określone w art. 24d ust. 7 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (tj. dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi);

- w okresie od marca 2023 r. Opłaty za dostęp do Oprogramowania stanowią źródło dochodu określone w art. 24d ust. 7 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (tj. dochody z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej);

- w przypadku licencji A., A. -Opłaty jednorazowe i A.-Opłaty podstawowe stanowią źródło dochodu określone w art. 24d ust. 7 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (tj. dochody z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej);

- Wnioskodawca będzie uprawniony do zastosowania 5% stawki podatku dochodowego na podstawie art. 24d-e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w stosunku do dochodów uzyskanych z Opłat z Oprogramowania udostępnianego w Modelu usługowym SaaS (tj. w zakresie dochodów uzyskanych do marca 2023 r.) oraz dochodów uzyskanych z Opłat z Oprogramowania udostępnianego w Modelu licencyjnym SaaS oraz dochodów z A. -Opłaty jednorazowe i A. - Opłaty podstawowe z A. udostępnianego Dostawcom Usług Zewnętrznych na podstawie licencji (tj. w zakresie dochodów uzyskiwanych do marca 2023 r.) (winno być od marca 2023 r. – przypis Organu).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

1.1. Podstawowe informacje o Wnioskodawcy

Wnioskodawca jest spółką prawa handlowego (sp. z o.o.), podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: „CIT”) i podlega w Polsce opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o CIT.

Wnioskodawca uzyskuje swoje dochody zarówno na terytorium Polski, jak i za granicą. Wszystkie dochody Wnioskodawca opodatkowuje w Polsce.

Rok podatkowy Spółki jest tożsamy z rokiem kalendarzowym.

Wnioskodawca podlega opodatkowaniu 19% stawką CIT.

Wnioskodawca osiąga dochody z innych źródeł przychodów.

1.2. Historyczny oraz aktualny stan prawny Wnioskodawcy

Spółka została zawiązana 10 lipca 2019 r. oraz zarejestrowana w Krajowym Rejestrze Sądowym (dalej: „KRS”) w dniu 17 lipca 2019 r. Pierwotnym celem działalności Spółki było oferowanie usług informatycznych, w szczególności usług programistycznych, grafiki komputerowej i usług wsparcia technicznego.

Do swojej obecnej formy organizacyjno-prawnej Spółka doszła poprzez następujące zdarzenia prawno- gospodarcze:

 1. Od 21 lutego 2013 r. Pan S. S. (obecnie jeden ze Wspólników oraz Prezes Zarządu Spółki) prowadził przedsiębiorstwo w postaci jednoosobowej działalności gospodarczej pod nazwą S. – S. S. (zarejestrowaną w CEIDG, posiadającą NIP (…), REGON (…), dalej „JDG”), w ramach którego oferował oprogramowanie służące do kompleksowej obsługi sprzedaży internetowej prowadzonej za pośrednictwem różnych kanałów sprzedaży (sklep internetowy, marketplace, itp.), w szczególności z wykorzystaniem integracji z platformami e-commerce i usługami służącymi obsłudze i automatyzacji procesów w procesie sprzedaży internetowej, za pośrednictwem A.

 2. W dniu 26 listopada 2019 r. została związana B. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością sp.k. (dalej: „Spółka komandytowa”, „sp.k.”). Wspólnikami w sp. k. zostali Pan S. S. (posiadający 90% udziału w zysku) oraz sp. z o.o. (posiadająca 10% udziału w zysku). Przy zawiązaniu Spółki komandytowej Pan S. S. wniósł do Spółki komandytowej aport w postaci przedsiębiorstwa prowadzonego dotychczas pod firmą S. – S. S. (zgodnie z art. 55¹ Kodeksu cywilnego; dalej: „Aport”), na którą składały się w szczególności następujące składniki:

 a) majątkowe prawa autorskie do oprogramowania dostępnego za pośrednictwem Serwisu (…),

 b) prawo ochronne na znak towarowy B., zarejestrowany przez Urząd Unii Europejskiej ds. własności intelektualnej (nr (…)) wraz z majątkowymi prawami autorskimi do znaku towarowego,

 c) logotyp B. wraz z majątkowymi prawami autorskimi do logotypu,

 d) prawa do nazwy domeny internetowej (…),

 e) prawa do bazy danych Serwisu (…) (w tym baz danych klientów S. – S. S.),

f) majątkowe prawa autorskie i producenckie do baz danych Serwisu (…),

 g) prawa do korzystania z serwerów dzierżawionych od dostawców zewnętrznych przez S. – S. S.,

 h) prawa do kont wraz z loginami i hasłami do portali społecznościowych i streamingowych, etc. wraz z majątkowymi prawami autorskimi do utworów znajdujących się w ich ramach,

i) ksiąg i dokumentów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Cel i zakres działalności Spółki komandytowej był tożsamy z działalnością przedsiębiorstwa prowadzonego pierwotnie przez Pana S. S. w ramach JDG.

 3. W dniu 14 czerwca 2021 r. nastąpiło połączenie sp. z o.o. i sp.k. poprzez przeniesienie całego majątku sp. k. na rzecz sp. z o.o. (nastąpiła sukcesja uniwersalna). Jednocześnie sp. k. uległa rozwiązaniu bez przeprowadzenia jej likwidacji (zgodnie z art. 492 § 1 pkt 1 Kodeksu Spółek Handlowych oraz art. 493 § 1 Kodeksu Spółek Handlowych). Połączenie zostało zarejestrowane w KRS w dniu 30 czerwca 2021 r. Celem połączenia było uproszczenie struktury i ładu korporacyjnego, zwiększenie efektywności procesów gospodarczych oraz obniżenie kosztów, przy jednoczesnej kontynuacji dotychczasowej działalności operacyjnej w ramach ujednoliconej struktury pod postacią sp. z o.o. w sposób niewywołujący zakłóceń związanych z reorganizacją.

Powyżej opisane zmiany organizacyjno-prawne związane były z nieustającym rozwojem i wzrostem gospodarczym oprogramowania dostępnego za pośrednictwem Serwisu (…).

Należy podkreślić, że przed wniesieniem Aportu do Spółki komandytowej powyżej wskazane oprogramowanie (jak zdefiniowano poniżej) było tworzone i rozwijane wyłącznie w ramach JDG (szczegóły opisane są poniżej).

Pan Sewer Skrzypiński dalej pozostaje udziałowcem w Spółce (49% udziałów).

1.3. Działalność Wnioskodawcy w oparciu o Serwis

Spółka obecnie jest operatorem serwisu internetowego dostępnego pod adresem „(…)” (dalej: „Serwis”), za pośrednictwem którego udostępniane jest autorskie oprogramowanie o nazwie „(…)” integrujące różne platformy e-commerce i inne rozwiązania służące do obsługi i automatyzacji procesów w sprzedaży internetowej (dalej: „Oprogramowanie”), oferowane do używania przez przedsiębiorców dla celów prowadzonej przez nich działalności gospodarczej (dalej: „Klienci”, „Użytkownicy”). Prowadzenie Serwisu jest głównym aspektem działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę.

W ramach Oprogramowania Klienci mają w jednym miejscu zapewniony dostęp w szczególności do:

 1. rozwiązań dostawców usług zewnętrznych służących obsłudze i automatyzacji procesów sprzedaży internetowej, w tym platform marketplace (m.in. (…)), silników dla sklepów internetowych, kurierów i systemów księgowych („Dostawcy Usług Zewnętrznych”),

 2. zarządzania zamówieniami otrzymywanymi z wielu źródeł, wystawiania faktur, drukowania etykiet i nadawania paczek.

Przeznaczeniem Oprogramowania jest zapewnienie kompleksowej obsługi sprzedaży internetowej, a także automatyzacja procesów sprzedaży, z jednego konta (konta w Serwisie) dzięki funkcjonalnościom Oprogramowania i zintegrowaniu Oprogramowania z rozwiązaniami Dostawców Usług Zewnętrznych, co pozwala na znaczną oszczędność czasu i zmniejszenie kosztów prowadzenia biznesu e-commerce.

1.4. Charakterystyka Oprogramowania Wnioskodawcy i jego udostępnienia Klientom

W swojej pierwotnej formie Oprogramowanie powstało w 2013 r. w ramach JDG i z uwagi na jego charakter jest nieustannie rozwijane i poszerzane o nowe funkcjonalności i moduły (np. integracje z kolejnymi Dostawcami Usług Zewnętrznych), dzięki czemu Spółka adresuje potrzeby dynamicznej branży e-commerce oraz rozpoczęła ekspansję na rynkach zagranicznych.

Oprogramowanie stanowi w pełni samodzielny program komputerowy, czyli zapisany przy pomocy języka programowania algorytm rozwiązania określonego zadania (zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu we wszystkich urządzeniach/miejscach, w których program komputerowy może być wykorzystywany).

Na Oprogramowanie u jego podstawy składają się następujące komponenty:

 1. kod źródłowy wraz z dokumentacją techniczną;

 2. zindywidualizowany interfejs programistyczny ((…)) służący do integracji Oprogramowania z platformami e-commerce i innymi rozwiązaniami służącymi obsłudze i automatyzacji procesów w sprzedaży internetowej świadczonymi przez Dostawców Usług Zewnętrznych;

Powyższe komponenty Oprogramowania stanowią własność Spółki i są przedmiotem ochrony prawno- autorskiej w myśl Rozdziału 7 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. z 2022 r., poz. 2509, ze zm., dalej: „ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych”; Rozdział 7 odnosi się do przepisów szczególnych dotyczących programów komputerowych”).

Dodatkowymi, ale niezbędnymi komponentami Oprogramowania umożliwiającymi jego funkcjonowanie w praktyce gospodarczej są również:

1. interfejs użytkownika (ang. user inteface; dalej: „UI”) służący do interakcji Oprogramowania z użytkownikiem;

2. Serwis (tj. witryna internetowa dostępna pod adresem „(…)”, poprzez którą udzielany jest dostęp do Oprogramowania).

Powyższe komponenty Oprogramowania również stanowią własność Spółki i są przedmiotem ochrony prawno-autorskiej jako „utwory” w myśl ogólnych przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Oprócz tego do prawidłowego funkcjonowania Oprogramowanie wykorzystuje następujące dodatkowe zewnętrzne komponenty:

 1. komponenty serwerowe obsługujące logikę backendową (maszyny wirtualne z systemem operacyjnym Linux oraz bazy danych);

 2. powierzchnię dyskową serwera udostępnianego przez Amazon Web Services, na którym znajduje się Oprogramowanie i jego kopie zapasowe, a także pliki zamieszczane przez Klientów, w tym faktury czy zdjęcia;

 3. środowisko sieciowe zbudowane na platformie (…), składające się z komponentów takich jak (…).

Powyższe komponenty nie są własnością Spółki są wykorzystywane przez Spółkę na podstawie umów z zewnętrznymi dostawcami usług.

Wszystkie powyższe komponenty są jednocześnie niezbędne do prawidłowego funkcjonowania Oprogramowania jako całości.

Oprogramowanie zawiera w szczególności następujące funkcjonalności i moduły:

 1. Manager Zamówień - panel przeznaczony do zarządzania sprzedażą, umożliwiający obsługę zamówień z wielu kanałów sprzedaży (automatyczne wysyłanie wiadomości do klientów, zmiana statusów zamówień, wystawianie faktur, nadawanie przesyłek oraz drukowanie niezbędnych dokumentów);

 2. Magazyn produktów - wirtualny magazyn produktów (umożliwiający katalogowanie i porządkowanie danych produktów; dane można dodawać ręcznie lub importować z aukcji/ofert; Magazyn produktów umożliwia szybkie wystawianie wielu ofert dzięki kilku kliknięciom);

 3. Manager Marketplace – panel umożliwiający kontrolowanie wszystkich używanych marketplace’ów w jednym miejscu (wgląd do wystawianych ofert i możliwość dokonywania w nich zmian, synchronizacja stanów magazynowych i cen na wielu platformach marketplace jednocześnie).

 4. Zarządzanie wysyłką - panel umożliwiający nadawanie przesyłek z jednego miejsca przy wykorzystaniu usług wielu przewoźników (przesyłki można nadawać pojedynczo, masowo lub całkowicie zautomatyzować ten proces, automatyzacja wysyłania informacji o przesyłce do Klienta, możliwość sprawdzania statusu przesyłki);

 5. Automatyzacja procesów - funkcjonalność automatycznych akcji przenosi zamówienia między nimi, gdy nastąpi wskazane zdarzenie (następuje automatyzacja procesów poprzez automatyczną komunikację z Klientem, wystawianie faktur, nadawanie paczek, drukowanie etykiet itp.);

 6. B. - integralna część Oprogramowania wymagająca instalacji na komputerze Użytkownika, umożliwiająca drukowanie dokumentów lub eksportów generowanych przez Oprogramowanie;

 7. B. - integralna część Oprogramowania wymagająca instalacji na urządzeniu mobilnym, umożliwiająca wyświetlanie informacji o zamówieniach złożonych u Użytkownika powiązanych z numerem telefonu dzwoniącego;

 8. Integracje z Dostawcami Usług Zewnętrznych (moduły).

Oprogramowanie, jego funkcjonalności i moduły są stale rozwijane, czego przykładem jest chociażby wytwarzanie przez Spółkę kolejnych integracji lub rozwijanie funkcjonalności dotychczasowych integracji z Dostawcami Usług Zewnętrznych (poprzez A. (…)), w ramach których Spółka wykonuje szereg prac programistycznych.

Z uwagi na fakt, że Oprogramowanie posiada złożoną architekturę i zawiera ponad 800 integracji z Dostawcami Usług Zewnętrznych, a w konsekwencji nawigowanie po Oprogramowaniu wymaga jego znajomości, Spółka oferuje swoim Klientom wsparcie techniczne w jego obsłudze (tj. obsługa zgłoszeń Użytkowników w zakresie korzystania z Oprogramowania; dalej: „Wsparcie techniczne”). Wsparcie techniczne obejmuje pomoc w konfigurowaniu Oprogramowania, korzystaniu z dostępnych modułów i funkcjonalności oraz w marginalnym zakresie prowadzi do usuwania błędów w funkcjonowaniu Oprogramowania. Wsparcie techniczne ma zatem za zadanie zapewnienie prawidłowego i niezakłóconego używania Oprogramowania, zwiększa efektywność korzystania z Oprogramowania i stanowi integralny element świadczenia polegającego na udzieleniu Klientowi dostępu do Oprogramowania.

O tym, czy konkretny Klient skorzysta z opisanego powyżej Wsparcia technicznego i w jakim zakresie, decydują indywidualne okoliczności. Oprogramowanie zostało zaprojektowane do samodzielnej obsługi przez Użytkownika. Niemniej, ze względów zasygnalizowanych powyżej, a związanych ze złożonością Oprogramowania, w praktyce Wsparcie techniczne jest koniecznym elementem oferowanych świadczeń.

Wsparcie techniczne nie jest przedmiotem samodzielnego obrotu, tj. nie stanowi samo w sobie przedmiotu transakcji. Oznacza to, że Klienci nie są w stanie zakupić jedynie usługi Wsparcia technicznego w oderwaniu o zakupu dostępu do Oprogramowania. Wsparcie techniczne jest integralną częścią poprawnego działania i efektywnego korzystania z Oprogramowania (również rozliczenie za wskazane Wsparcie techniczne nie jest wyodrębnione w opłacie za dostęp do Oprogramowania i nie jest czynnikiem cenotwórczym w przypadku tej opłaty, tj. koszty utrzymania wsparcia technicznego są znikome w stosunku do przychodów z udostępnienia Oprogramowania - ok. 2% - szerzej ten aspekt został rozpisany w pkt. 1.7 poniżej - Komercjalizacja Oprogramowania).

1.5. Zakres i metodologia prowadzenia prac rozwojowych nad Oprogramowaniem przez Wnioskodawcę

Z uwagi na przeznaczenie Oprogramowania, podlega ono nieustającemu rozwojowi, którego zakres jest determinowany, m.in. prowadzonymi przez Wnioskodawcę analizami potrzeb i trendów rynku, wiedzą i doświadczeniem Spółki w branży e-commerce oraz opiniami Klientów.

Prace rozwojowe polegają przede wszystkim na tworzeniu konkretnych rozwiązań, a w ich skład wchodzą prace programistyczne obejmujące analizy oprogramowania, prace programistyczne, testy i wdrożenia.

Głównym typem prac rozwojowych związanych z Oprogramowaniem jest wprowadzanie nowych funkcjonalności. Tytułem przykładu w okresie od sierpnia 2022 roku do marca 2023 roku Spółka wprowadziła następujące funkcjonalności (dalej: „Funkcjonalności”):

 1. Nowe funkcjonalności w postaci automatycznych dostaw i powiązanych z nimi prognoz sprzedaży

Wprowadzone w styczniu 2023 r. nowe funkcjonalności w ramach Oprogramowania, nad którymi prace trwały w okresie od sierpnia 2022 roku do stycznia 2023 roku.

Automatyzacje dostaw obejmują:

- Nową listę produktów (nowa operacja umożliwia tworzenie nowych dostaw lub dodanie produktów do już istniejących, otwartych dostaw. Nowa operacja uruchamia konfigurator, w którym można precyzyjnie określić m.in. pozycje i liczby produktów do zamówienia, wskazać dostawcę oraz ustalić zasady wyliczenia zapasu, np. na podstawie sprzedaży w określonym przedziale czasowym);

- Prognozy automatyczne (nowy formularz umożliwiający automatyczne i masowe wyliczenia liczby produktów do zamówienia dla wszystkich pozycji w danej dostawie. Odbywa się to między innymi na podstawie sprzedaży produktów w ostatnim okresie, a wyliczone liczby zastępują wcześniej wprowadzone do dostawy);

- Automatyczna akcja dla produktów w katalogu (nowa akcja, która dodaje produkt do dostawy np. po przekroczeniu stanu progowego. Poprzez automatyczną akcję Oprogramowanie utworzy nową dostawę lub doda produkt do istniejącej, otwartej dostawy, gdy nastąpi zmniejszenie jego stanu poniżej ustawionego progu lub w innym zdefiniowanym przez sprzedawcę momencie, np. po utworzeniu nowego produktu lub rezerwacji).

Opisane powyżej funkcjonalności nie były wcześniej dostępne w Oprogramowaniu i nie występowały w praktyce gospodarczej Spółki.

 2. Nowa funkcjonalność w postaci możliwości drukowania paragonów fiskalnych

Wprowadzona w marcu 2023 r. nowa funkcjonalność w B. (elemencie Oprogramowania wymagającym instalacji na urządzeniach Klientów), nad którą prace trwały w okresie od listopada 2022 roku do marca 2023 roku.

Aplikacja B. umożliwia drukowanie dokumentów z poziomu panelu Klienta. W wyniku sugestii Klientów Spółka dodała do aplikacji nową funkcjonalność w postaci bezpłatnego i szybkiego wydruku paragonów fiskalnych w dwóch najczęściej używanych protokołach transmisji kas fiskalnych, tj. P. i N. Paragony można wygenerować pojedynczo z poziomu karty zamówienia, masowo z poziomu listy zamówień lub automatycznie (za pomocą akcji automatycznych). Fiskalizacja nastąpi w momencie utworzenia paragonu w systemie, który następnie automatycznie przesyła do drukarki polecenie wydruku paragonu fiskalnego. Opisana powyżej funkcjonalność nie była wcześniej dostępna w Oprogramowaniu i nie występowała w praktyce gospodarczej Spółki.

Prace, które doprowadziły do stworzenia Funkcjonalności, o których mowa powyżej, mają charakter twórczy z tego względu, że są to zupełnie nowe Funkcjonalności, które nie występowały wcześniej w ramach Oprogramowania i nie występowały w praktyce gospodarczej Spółki. Prace te obejmowały nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy w obrębie oprogramowania do ulepszenia Oprogramowania i nie obejmowały w żadnym wypadku prac rutynowych i okresowych. Prace te były prowadzone w sposób metodyczny i uporządkowany (systematyczny) ponieważ Spółka każdorazowo określała zakres Funkcjonalności i harmonogram prac umożliwiające pomiar postępu w realizacji prac oraz zespół projektowy. Dodatkowo w ramach tego typu prac Spółka rejestruje w aplikacji Click-Up (dalej: „Rejestr”) wszystkie zadania związane z tworzeniem danej Funkcjonalności (tzw. taski). Rejestr umożliwia przypisanie do określonego zadania zarówno osoby odpowiedzialnej, jak i czasu pracy poświęconego na realizację zadania. Ponadto, Rejestr umożliwia generowanie różnego rodzaju raportów wspomagających monitorowanie procesów składających się na realizację poszczególnych Funkcjonalności. Ewidencja ta jest prowadzona na bieżąco. Prace związane ze stworzeniem Funkcjonalności niewątpliwe obejmowały wykorzystanie posiadanych już zasobów wiedzy do stworzenia nowych zastosowań w praktyce gospodarczej Spółki, jak również przyczyniły się do zwiększenia zasobów wiedzy Spółki i możliwości ich wykorzystania przy okazji kolejnych prac rozwojowych w obrębie Oprogramowania.

Tego typu prace rozwojowe (lub o bardzo zbliżonym zakresie) mają miejsce na przestrzeni wszystkich lat od momentu stworzenia Oprogramowania. Tego typu prace będą występowały również w przyszłości z uwagi na nieustający rozwój Oprogramowania.

Rozwój Oprogramowania stanowią także kolejno wprowadzane moduły w postaci integracji Oprogramowania z rozwiązaniami informatycznymi Dostawców Usług Zewnętrznych poprzez A. (wprowadzanie kolejnych modułów Oprogramowania), w ramach których Spółka wykonuje szereg prac programistycznych przy założeniach i na zasadach analogicznych do prac związanych z Funkcjonalnościami.

1.6. Koszty działalności związanej z rozwojem Oprogramowania

W ramach swojej działalności związanej z udzielaniem dostępu do Oprogramowania, Spółka ponosi szereg kosztów. Wśród kosztów tych można wyróżnić następujące podstawowe kategorie:

 1. koszty bezpośrednio związane z pracami w zakresie rozwoju Oprogramowania, np. koszty wynagrodzeń i innych świadczeń na rzecz pracowników zatrudnionych w oparciu o umowę o pracę, koszty nabycia usług rozwojowych od współpracowników zatrudnionych na podstawie innych umów niż umowa o pracę, koszty nabycia usług rozwojowych od partnerów biznesowych, opłaty ponoszone na rzecz podmiotów zewnętrznych za dostęp do serwerów i ich obsługę, koszty zapewnienia bezpieczeństwa (security) systemów IT i infrastruktury informatycznej, koszty sprzętu używanego w działalności rozwojowej (np. laptopy i telefony komórkowe), czy koszty oprogramowania zewnętrznego), koszty nabycia sprzętu niezaliczanego do środków trwałych (np. monitory, myszki komputerowe, klawiatury, drukarki, telefony), koszty wydatków na domeny internetowe związane z Serwisem, koszty szkoleń w zakresie doskonalenia umiejętności wykorzystywanych przy realizacji prac rozwojowych (dalej: „Koszty bezpośrednie B+R”),

 2. koszty pośrednio związane z pracami w zakresie rozwoju Oprogramowania w odpowiedniej proporcji, np. koszty najmu biura, koszty rekrutacji pracowników i współpracowników wykonujących prace rozwojowe, koszty obsługi prawnej w zakresie związanym z realizacją prac rozwojowych, koszty finansowania uzyskanego na cele związane z rozwojem Oprogramowania, koszty ogólnego zarządu, koszty prowadzenia rachunkowości i obsługi płatności, koszty za usługi marketingowe, promocyjne i sprzedażowe dotyczące Oprogramowania (dalej: „Koszty pośrednie B+R”),

 3. koszty ogólnej działalności gospodarczej Spółki, niepowiązane z samym Serwisem i Oprogramowaniem, takie jak koszty związane z innego rodzaju przychodami, czy generalnie koszty dotyczące zabezpieczenia źródła uzyskiwania przychodów, np. wydatki na działania rozwojowe Spółki prowadzone poza rozwojem Oprogramowania, koszty wynagrodzenia pracowników administracyjnych (np. asystentki prezesa), koszty aktów notarialnych dotyczących zmian umowy Spółki, koszty za prowadzenie konta, inne niż prowizje za płatności stanowiące koszty należące do wcześniejszych kategorii kosztów, koszty innego rodzaju, niezwiązane z Oprogramowaniem ani innymi konkretnymi przychodami Spółki (dalej: „Koszty pozostałe”).

Spółka prowadzi na bieżąco stosowną ewidencję rachunkową, która zapewnia możliwość ustalenia przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) związanych z Oprogramowaniem i prowadzeniem Serwisu (dalej: „Ewidencja rachunkowa”). Jednocześnie Spółka ma możliwość na bazie wskazanej Ewidencji rachunkowej wyodrębnić koszty bezpośrednio związane z Oprogramowaniem i jego rozwojem.

1.7. Komercjalizacja Oprogramowania przez Wnioskodawcę

Oprogramowanie jest udostępniane Klientowi w modelu SaaS (ang. Software as a Service).

Na przestrzeni lat Oprogramowanie podlegało komercjalizacji w dwojaki sposób:

 1. do połowy marca 2023 r. Spółka udostępniała Oprogramowanie w modelu usługowym SaaS (na podstawie Regulaminu świadczenia usług; dalej: „Model usługowy SaaS”),

 2. od połowy marca 2023 r. Spółka zaczęła udostępniać Oprogramowanie w modelu licencyjnym SaaS (na podstawie Regulaminu obejmującego również swoim zakresem umowę licencyjną; dalej: „Model licencyjny SaaS”).

Zmiana była efektem przeprowadzenia szczegółowej analizy zakresu i sposobu udostępniania Oprogramowania Klientom. W ramach analizy ustalono, że część Oprogramowania może podlegać instalacji w infrastrukturze urządzeń Klientów, co jest jednoznaczne ze zwielokrotnieniem Oprogramowania w strukturze informatycznej Klienta, a taka czynność powinna podlegać licencji zgodnie z art. art. 74 ust. 4 zdanie drugie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Jednocześnie zmiana modelu udostępnienia Oprogramowania była podyktowana prężnym rozwojem Spółki zarówno w Polsce, jak i zagranicą, a tym samym potrzebą lepszego zabezpieczenia praw autorskich związanych z Oprogramowaniem.

Dodatkowo Spółka komercjalizuje Oprogramowanie poprzez udzielanie odrębnej licencji do A. (tj. zindywidualizowany interfejs programistyczny służący do integracji Oprogramowania z rozwiązaniami Dostawców Usług Zewnętrznych), będącym autorskim rozwiązaniem Spółki, które stanowi jeden z kluczowych komponentów Oprogramowania - Oprogramowanie pełni bowiem m.in. rolę integratora wielu rozwiązań informatycznych, a ich połączenie i komunikacja jest możliwa wyłącznie poprzez A. (…). A. (…) jest udostępniane Dostawcom Usług Zewnętrznych, dzięki czemu możliwe jest zintegrowanie ich oprogramowania, systemu, aplikacji, serwisu lub innego rozwiązania informatycznego z Oprogramowaniem). A. (…) zostało stworzone w 2013 r. i jest udostępniane podmiotom trzecim na bazie licencji począwszy od 2023 r.

Bez względu na powyższe rozgraniczenie modeli komercjalizacji Oprogramowania, Wnioskodawca udostępniał i udostępnia je w oparciu o pakietową metodę płatności, tj. opłaty za dostęp do Oprogramowania uzależnione są od liczby miesięcznych zamówień i aktywnych produktów/ofert wystawionych na różnych kanałach sprzedaży internetowej (dalej: „Opłata”). Opłaty dokonywane są z reguły w cyklach miesięcznych. Klienci mają również możliwość zapłaty za dłuższe okresy dostępu do Oprogramowania z góry (np. za rok).

Opłata obejmuje wynagrodzenie za udostępnienie Oprogramowania. Opłata za dany pakiet ustalana jest niezależnie od tego, czy Klient w danym miesiącu faktycznie skorzystał ze Wsparcia technicznego. W praktyce, w większości przypadków Klienci korzystają ze Wsparcia technicznego głównie w okresie początkowym używania Oprogramowania, a w późniejszym okresie, po zapoznaniu się z Oprogramowaniem i nabyciu biegłości w jego użytkowaniu, tylko sporadycznie lub wcale. Opłata nie jest uzależniona od innych okoliczności lub parametrów niż liczba miesięcznych zamówień i aktywnych produktów/ofert wystawionych na różnych kanałach sprzedaży internetowej, w szczególności nie jest uzależniona od korzystania ze Wsparcia technicznego.

Do zawarcia umowy na udzielenie dostępu do Oprogramowania pomiędzy Spółką a Klientem dochodziło i dochodzi poprzez wysłanie formularza rejestracyjnego, akceptację regulaminu (dalej: „Regulamin”) i zamówienie dostępu do Oprogramowania według wybranego pakietu (zgodnie z dostępnym cennikiem różnych pakietów).

W przypadku komercjalizowania A. (…), Spółka pobiera opłaty ustalone jako:

 1. jednorazowa opłata za wytworzenie i wdrożenie integracji Oprogramowania z oprogramowaniem Dostawcy Usług Zewnętrznych, tj. prace programistyczne obejmujące analizy oprogramowania, prace programistyczne, testy i wdrożenia (dalej: „A. – Opłata jednorazowa”).

 2. miesięczna należność licencyjna w zamian za udostepnienie A. (dalej: „A. - Opłata podstawowa”).

Licencja do A. (…) jest udzielana Dostawcom Usług Zewnętrznych na podstawie każdorazowo odrębnie zawieranych umów z poszczególnymi dostawcami.

Spółka ustala swoje dochody w oparciu o zasadę ceny rynkowej w myśl art. 11c ustawy o CIT.

Pytania

 1. Czy Oprogramowanie stanowi kwalifikowane prawo własności intelektualnej, o którym mowa w art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT?

 2. Czy prace rozwojowe dotyczące Funkcjonalności prowadzone przez Spółkę w zakresie rozwoju Oprogramowania (oraz wszelkie inne prace rozwojowe realizowane przy założeniach i na zasadach analogicznych do prac związanych z Funkcjonalnościami) stanowią działalność badawczo-rozwojową w myśl art. 4a pkt 26 w zw. z pkt 28 ustawy o CIT?

 3. Czy w okresie do marca 2023 r. Opłaty za dostęp do Oprogramowania stanowiły źródło dochodu określone w art. 24d ust. 7 pkt 3 ustawy o CIT (tj. dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi)?

 4. Czy w okresie od marca 2023 r. Opłaty za dostęp do Oprogramowania stanowią źródło dochodu określone w art. 24d ust. 7 pkt 1 ustawy o CIT (tj. dochody z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej)?

 5. Czy w przypadku licencji A. (…), A. -Opłaty jednorazowe i A. -Opłaty podstawowe stanowią źródło dochodu określone w art. 24d ust. 7 pkt 1 ustawy o CIT (tj. dochody z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej)?

 6. Czy Wnioskodawca będzie uprawniony do zastosowania 5% stawki podatku dochodowego na podstawie art. 24d-e ustawy o CIT w stosunku do dochodów uzyskanych z Opłat z Oprogramowania udostępnianego w Modelu usługowym SaaS (tj. w zakresie dochodów uzyskanych do marca 2023 r.) oraz dochodów uzyskanych z Opłat z Oprogramowania udostępnianego w Modelu licencyjnym SaaS oraz dochodów z A. -Opłaty jednorazowe i A. - Opłaty podstawowe z A. (…) udostępnianego Dostawcom Usług Zewnętrznych na podstawie licencji (tj. w zakresie dochodów uzyskiwanych do marca 2023 r.) (winno być od marca 2023 r. – przypis Organu))?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1

Oprogramowanie stanowi kwalifikowane prawo własności intelektualnej, o którym mowa w art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2022 r., poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”).

Zgodnie z art. 24d ust. 2 ustawy o CIT, na potrzeby regulacji IP Box kwalifikowane prawa własności intelektualnej (dalej: „kwalifikowane IP”) stanowią m.in. autorskie prawa do programu komputerowego, podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, które zostały wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej (dalej: „działalność B+R”).

Warunkami uznania danego prawa własności intelektualnej za kwalifikowane prawo własności intelektualnej na potrzeby regulacji IP Box jest zatem:

 1. wskazanie w zamkniętym katalogu kwalifikowanych IP, o którym mowa w art. 24d ust. 2 ustawy o CIT (w którym są wymienione m.in. autorskie prawa do programu komputerowego);

 2. podleganie ochronie prawnej na podstawie przepisów polskich ustaw lub obowiązujących Polskę lub Unię Europejską ratyfikowanych umów międzynarodowych;

 3. wytworzenie, rozwinięcie lub ulepszenie danego kwalifikowanego IP przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności B+R.

Generalnie brak jest ustawowej definicji pojęcia „program komputerowy” oraz brak precyzyjnego określenia zakresu „autorskiego prawa do programu komputerowego” w świetle polskiego prawa. Nawet ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych przyznając programowi komputerowemu ochronę prawno-autorską analogiczną jak przysługującą utworom literackim, nie wprowadza definicji legalnej programu komputerowego.

Na potrzeby IP Box objaśnienia podatkowe Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczące preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP Box (dalej: „Objaśnienia IP Box”) określają definicję programu jako „zapisanego przy pomocy wybranego języka programowania algorytmu rozwiązania określonego zadania”. Z kolei program komputerowy jest definiowany zgodnie z Objaśnieniami IP Box jako „zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu”, a dodatkowo, że „Zbiór wspomnianych instrukcji może być wyrażony znakiem językowym, symbolami matematycznymi lub nawet znakami graficznymi” (pkt 80 Objaśnień IP Box).

Według Objaśnień IP Box na tak rozumiany program komputerowy składają się wszystkie „jego funkcjonalne części składowe, a mianowicie: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs, w tym interfejs techniczny” (pkt 89 Objaśnień IP Box).

Zgodnie z Dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/24/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie ochrony prawnej programów komputerowych (dalej: „Dyrektywa w sprawie ochrony prawnej programów komputerowych”): „Rolą programu komputerowego jest wejście w kontakt i wspólne funkcjonowanie z innymi częściami składowymi systemu komputerowego i użytkownikami, w tym celu wymagane są logiczne i tam, gdzie to właściwe, fizyczne wzajemne połączenia i wzajemne oddziaływanie, tak aby pozwolić wszystkim elementom oprogramowania i sprzętu komputerowego funkcjonować z innym oprogramowaniem, sprzętem komputerowym i użytkownikami we wszelkich formach działania, do jakich są przeznaczone. Części programu umożliwiające takie wzajemne połączenia i wzajemne oddziaływanie między elementami oprogramowania i sprzętu komputerowego są ogólnie znane pod nazwą „interfejsów”. To funkcjonalne wzajemne połączenie i wzajemne oddziaływanie jest ogólnie znane pod nazwą „interoperacyjności”.

A zatem jedno z podstawowych źródeł interpretacji prawa unijnego wskazuje, że interfejs może stanowić część nierozerwalnie związaną z programem komputerowym i funkcjonalnie łączy program komputerowy z pozostałym oprogramowaniem i sprzętem komputerowym (pkt 84 Objaśnień IP Box).

Jednym z rodzajów interfejsów jest interfejs programistyczny aplikacji (ang. Application Programming Interfaces; dalej: „A.”). Jest to zestaw reguł opisujący, w jaki sposób komunikują się ze sobą programy. A. definiuje, jak uzyskać dostęp do danych i w jakiej postaci otrzymuje się dane. A. stosują programiści tworzący aplikacje działające na udostępnionych danych. Aplikacje i serwisy przez A. pobierają i wymieniają dane bez konieczności ingerencji człowieka. Taka automatyzacja ułatwia wykorzystanie danych i łączenie ich z różnych źródeł.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy z 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawy łączy, nie podlegają ochronie. Interfejs jako funkcjonalnie nierozerwalna część programu komputerowego, podlega tożsamej ochronie jak program komputerowy zgodnie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (pkt 85 Objaśnień IP Box).

Na bazie powyższego artykułu podstawą przyznania ochrony prawno-autorskiej dla programu komputerowego jest fakt, że stanowi on przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej danego autora lub autorów) ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od przeznaczenia i sposobu wyrażania (pkt 77 Objaśnień IP Box). Z kolei, za przejaw działalności twórczej (formę ekspresji utworu) w przypadku programu komputerowego należy uznać kombinację komend adresowanych do komputera w formie kodu źródłowego i kodu wynikowego (pkt 79 Objaśnień IP Box).

W świetle powyższych definicji, rozwijane przez Wnioskodawcę Oprogramowanie w ramach prowadzonej przez niego działalności B+R (o czym szerzej w uzasadnieniu do pytania nr 2), zapisane w formie kodu źródłowego, a także rozwijany przez Wnioskodawcę A. (…), które są niezbędne do prawidłowego funkcjonowania Oprogramowania z otoczeniem gospodarczym, spełniają łącznie definicję programu komputerowego.

W konsekwencji Oprogramowanie stanowiące program komputerowy, podlegający ochronie prawno-autorskiej na podstawie stosownych przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, stanowi autorskie prawo do programu komputerowego będące kwalifikowanym IP, o którym mowa w art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT.

Ad 2

Prace rozwojowe dotyczące Funkcjonalności prowadzone przez Spółkę w zakresie rozwoju Oprogramowania (oraz wszelkie inne prace rozwojowe realizowane przy założeniach i na zasadach analogicznych do prac związanych z Funkcjonalnościami) stanowią działalność badawczo-rozwojową w myśl art. 4a pkt 26 w zw. z pkt 28 ustawy o CIT.

Zgodnie z wspomnianym wcześniej art. 24d ust. 2 ustawy o CIT, warunkami uznania danego prawa własności intelektualnej za kwalifikowane prawo własności intelektualnej na potrzeby IP Box jest:

 1. wskazanie w zamkniętym katalogu kwalifikowanych IP, o którym mowa w art. 24d ust. 2 ustawy o CIT (w którym są wymienione m.in. autorskie prawa do programu komputerowego);

 2. podleganie ochronie prawnej na podstawie przepisów polskich ustaw lub obowiązujących Polskę lub Unię Europejską ratyfikowanych umów międzynarodowych, oraz

 3. wytworzenie, rozwinięcie lub ulepszenie danego kwalifikowanego IP przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności B+R.

Zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, działalność B+R oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Zgodnie z art. 4a pkt 28 ustawy o CIT, w zw. z art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 742, ze zm., dalej: „Prawo o szkolnictwie wyższym”), prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Bardziej szczegółowe wskazówki interpretacyjne w zakresie rozumienia powyższych definicji zawarte są w Objaśnieniach IP Box.

1. Twórczość

Objaśnienia IP Box określają „twórczość” jako „opracowywanie nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika". Przy czym „na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej, w stopniu minimalnym, wystarczające jest działanie twórcze na skalę przedsiębiorstwa, tzn. przedsiębiorca we własnym zakresie (w ramach prowadzonych prac badawczo-rozwojowych) opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy, usługi, nawet jeżeli podobne rozwiązanie zostało już opracowane przez inny podmiot” (pkt 33 Objaśnień IP Box).

Spółka prowadzi szereg prac związanych z Oprogramowaniem, którym można przypisać cechę twórczości. Przykładem takich prac mogą być wspomniane w stanie faktycznym prace związane ze stworzeniem Funkcjonalności. Cecha twórczości w przypadku Funkcjonalności przejawia się w tym, że są to zupełnie nowe funkcjonalności Oprogramowania, niewystępujące wcześniej w praktyce gospodarczej Spółki.

Tego typu prace rozwojowe (o bardzo zbliżonym zakresie) mają miejsce na przestrzeni wszystkich lat od momentu stworzenia Oprogramowania. Tego typu prace będą występowały również w przyszłości z uwagi na nieustający rozwój Oprogramowania.

2. Systematyczność

Objaśnienia IP Box wskazują, że aby zostać uznaną za działalność B+R, działalność twórcza podatnika powinna być prowadzona w sposób uporządkowany, według pewnego systemu (punkt 39).

Na gruncie objaśnień określenie „systematycznie” odnosi się do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. Jednocześnie objaśnienia IP Box wskazują, że dla spełnienia tej przesłanki wystarczające jest, aby podatnik zrealizował chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy w wyżej opisany sposób (punkt 40). A zatem pojęcie systematyczności na potrzeby stosowania preferencji IP BOX nie zostało powiązane z długotrwałym czy powtarzalnym dokonywaniem prac rozwojowych. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Spółka prowadzi wszelkie prace związane z Oprogramowaniem w sposób systematyczny. Przykładem systematycznego prowadzenia prac są prace w ramach wspomnianych wcześniej Funkcjonalności. Spółka każdorazowo określiła zakres Funkcjonalności i harmonogram prac umożliwiające pomiar postępu w realizacji prac oraz zespół projektowy. Dodatkowo w ramach prac nad Funkcjonalnościami Spółka rejestrowała wszystkie zadania (tzw. taski) w Rejestrze. Rejestr umożliwia przypisanie do określonego zadania zarówno osoby odpowiedzialnej, jak i czasu pracy poświęconego na realizację zadania. Ponadto, Rejestr umożliwia generowanie różnego rodzaju raportów wspomagających monitorowanie procesów składających się na realizację poszczególnych Funkcjonalności. Ewidencja ta jest prowadzona przez Spółkę na bieżąco.

3. Zwiększanie zasobów wiedzy oraz wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań

Objaśnienia IP Box wskazują, że dla spełnienia tej przesłanki wystarczające jest, aby „zwiększenie zasobów wiedzy” nastąpiło wyłącznie w skali przedsiębiorstwa podatnika (punkt 45).

Branża IT jest sektorem gospodarki, który podlega nieustającemu rozwojowi. Sektor ten jest jednym z najszybciej rozwijających się sektorów gospodarczych w ostatnich latach. Aby pozostać na rynku przedsiębiorcy działający w branży IT muszą nieustannie kształcić zarówno siebie jak i swoich pracowników celem oferowania konkurencyjnych produktów. Wiedzę tę można pozyskać zarówno poprzez uczestnictwo w szkoleniach, ale także poprzez realną pracę na nowymi elementami oprogramowania.

Dlatego też Spółka nieustannie rozwija swoje Oprogramowanie przy pomocy swoich pracowników, aby nadążyć za zmieniającą się branżą IT i pozostać liderem rynku e-commerce. Przykładem zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań było wspomniane w stanie faktycznym stworzenie Funkcjonalności. Prace te wymagały zarówno pozyskania nowej wiedzy jak i wykorzystania już dostępnej wiedzy do stworzenia nowych zastosowań. Takie funkcjonalności nie występowały w dotychczasowej praktyce gospodarczej Spółki, a więc pracownicy w trakcie prac zarówno wykorzystali dotychczasową wiedzę w zakresie programowania, jak i musieli pozyskać zupełnie nową, bo doprowadzili do stworzenia zindywidualizowanego i oryginalnego rozwiązania w postaci nowych Funkcjonalności.

4. Charakter prowadzonych prac jako prac rozwojowych

Objaśnienia IP Box wskazują, że działalność badawczo-rozwojowa może przyjąć postać badań naukowych (głównie nakierowanych na nową wiedzę i umiejętności) lub prac rozwojowych (głównie nakierowanych na wykorzystanie dostępnej wiedzy i umiejętności do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany; punkt 43).

Zgodnie z art. 4a pkt 28 ustawy o CIT, w zw. z art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym szczególnym rodzajem prac rozwojowych są właśnie prace w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania.

Wszelkie prace związane z nieustającym rozwojem Oprogramowania mają charakter prac rozwojowych (Spółka nie prowadziła, nie prowadzi oraz nie będzie prowadzić badań naukowych). Przykładem prac rozwojowych są wspomniane w stanie faktycznym prace związane ze stworzeniem Funkcjonalności. Spółka wykorzystała dostępną wiedzę (ale dzięki pracom również zdobyła nową wiedzę) do stworzenia zupełnie nowych funkcjonalności Oprogramowania, niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej Spółki. Był to więc niewątpliwy rozwój Oprogramowania poprzez zwiększenie jego funkcjonalności i konkurencyjności na rynku (a więc prace rozwojowe w myśl art. 4a pkt 28 ustawy o CIT).

Podsumowując, prace prowadzone w ramach rozwoju Oprogramowania związane ze stworzeniem nowych Funkcjonalności spełniają wszystkie kryteria pozwalające na uznanie ich za działalność B+R w zakresie prac rozwojowych.

Dwie przykładowe nowe funkcjonalności opisane w stanie faktycznym to nie jedyne prace związane z rozwojem Oprogramowania, jakie Spółka prowadziła w przeszłości, prowadzi aktualnie i zamierza prowadzić w przyszłości. W ramach swojej działalności Spółka w trybie ciągłym realizuje kolejne projekty analogiczne do tych, których efektem były Funkcjonalności.

Rozwój Oprogramowania stanowią także kolejno wprowadzane moduły w postaci integracji Oprogramowania z rozwiązaniami informatycznymi Dostawców Usług Zewnętrznych poprzez A. (…) (wprowadzanie kolejnych modułów Oprogramowania), w ramach których Spółka wykonuje szereg prac programistycznych przy założeniach i na zasadach analogicznych do prac związanych z Funkcjonalnościami.

Wszystkie tego typu rozwiązania powstają w ramach ciągłego i systematycznego podejmowania działalności twórczej przez Spółkę (tj. tworzenia, opracowywania i rozwijania) w obszarze działalności Oprogramowania.

Jak już zostało wspomniane wynika to ze specyfiki branży, w jakiej działa Spółka. Branża IT to jedna z najszybciej rozwijających się branż we współczesnym świecie (jej dynamiczny rozwój jest podyktowanych ciągłym postępem technologicznym). Poziom innowacyjności tego sektora jest bardzo wysoki. Natomiast branża e-commerce charakteryzuje się znacznym napływem coraz to nowszych Dostawców Usług Zewnętrznych, co, dzięki zawieranym przez Spółkę partnerstwom, daje asumpt do tworzenia nowych Funkcjonalności, w szczególności nowych integracji. W obliczu silnej konkurencji i rosnących wymagań klientów, działalność Spółki koncentruje się na ciągłym poszerzaniu innowacji produktowych i technologicznych w ramach Oprogramowania, które tym samym staje się coraz bardziej atrakcyjne dla obiorców.

Zatem wszelkie inne prace rozwojowe realizowane przy założeniach i na zasadach analogicznych do prac związanych z Funkcjonalnościami będą również stanowiły działalność B+R w zakresie prac rozwojowych.

Ad 3

W okresie do marca 2023 r. Opłaty za dostęp do Oprogramowania stanowiły źródło dochodu określone w art. 24d ust. 7 pkt 3 ustawy o CIT (tj. dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi).

Zgodnie z art. 24d ust. 1 ustawy o CIT, podatek od osiągniętego przez podatnika kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych IP wynosi 5% podstawy opodatkowania. Wedle art. 24d ust. 3 ustawy o CIT, podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych IP osiągniętych w roku podatkowym.

Na podstawie art. 24d ust. 7 pkt 3 ustawy o CIT, dochodem z kwalifikowanego IP jest osiągnięty przez podatnika w roku podatkowym dochód z kwalifikowanego IP uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi.

Jak zostało wskazane w stanie faktycznym w okresie do marca 2023 r. Spółka udostępniała Oprogramowanie w Modelu usługowym SaaS. Usługowy model komercjalizacji Oprogramowania był oparty o pakietową metodę płatności opartą na Opłatach. Opłaty obejmowały wynagrodzenie za udostępnienie Oprogramowania.

Jak zostało wyjaśnione w stanie faktycznym Wsparcie techniczne obejmuje pomoc w konfigurowaniu Oprogramowania, korzystaniu z dostępnych modułów i funkcjonalności oraz w marginalnym zakresie prowadzi do usuwania błędów w funkcjonowaniu Oprogramowania. Wsparcie techniczne ma zatem za zadanie zapewnienie prawidłowego i niezakłóconego używania Oprogramowania, zwiększa efektywność korzystania z Oprogramowania i stanowi integralny element świadczenia polegającego na udzieleniu Klientowi dostępu do Oprogramowania. Wsparcie techniczne nie jest przedmiotem samodzielnego obrotu, tj. nie stanowi samo w sobie przedmiotu transakcji. Oznacza to, że Klienci nie są w stanie zakupić jedynie usługi Wsparcia technicznego w oderwaniu o zakupu dostępu do Oprogramowania. Wsparcie techniczne jest integralną częścią poprawnego działania i efektywnego korzystania z Oprogramowania (również rozliczenie za wskazane Wsparcie techniczne nie jest wyodrębnione w opłacie za dostęp do Oprogramowania i nie jest czynnikiem cenotwórczym w przypadku Opłat, tj. koszty utrzymania wsparcia technicznego są nieistotne w stosunku do przychodów z udostępnienia Oprogramowania). A zatem ze względu na nierozerwalność udostępnianego Oprogramowania oraz wsparcia technicznego, Spółka oferuje swoim klientom jedno kompleksowe świadczenie, za którą pobiera jedną Opłatę zależną od wybranego pakietu (tj. liczby miesięcznych zamówień i aktywnych produktów/ofert wystawionych w różnych marketplace’ach).

Wobec powyższego, z uwagi na to, że Spółka ustala swoje dochody w oparciu o zasadę ceny rynkowej w myśl art. 11c ustawy o CIT, Wsparcie techniczne jest nierozerwalnie związane z Oprogramowaniem, koszty utrzymania Wsparcia technicznego nie miały wpływu na wysokość Opłaty, a jedynym elementem cenotwórczym usług oferowanych przez Wnioskodawcę w modelu usługowym SaaS było udostępnienie Oprogramowania, dochód uzyskiwany z Opłat abonamentowych za dostęp do Oprogramowania w modelu usługowym SaaS (do marca 2023 r.) stanowił dochód z kwalifikowanego IP uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi, o którym mowa w art. 24d ust. 7 pkt 3 ustawy o CIT.

Potwierdzenie powyższego stanowiska Wnioskodawcy można znaleźć w wydawanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej niedawnych interpretacjach, np. interpretacji indywidualnej z dnia 18 stycznia 2023 r., Znak: 0114-KDIP2-1.4010.173.2022.3.JF: „Wobec wskazania, że koszty utrzymania helpdesku nie mają wpływu na cenę abonamentu, a jedynym elementem cenotwórczym usług oferowanych przez Państwa w modelu SaaS jest udostępnienie w ramach Serwisu Oprogramowania, należy przyznać słuszność Państwa stanowisku, że dochód uzyskiwany z opłat abonamentowych za dostęp do oprogramowania komputerowego w modelu SaaS stanowi dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględniony w cenie sprzedaży produktu lub usługi, o którym mowa w art. 24d ust. 7 pkt 3 ustawy o CIT. Tym samym, Państwa stanowisko, że wynagrodzenie otrzymane za dostęp do programu w ramach abonamentu jest dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 24d ust. 7 pkt 3 ustawy o CIT - jest prawidłowe”.

Ad 4

W okresie od marca 2023 r. Opłaty za dostęp do Oprogramowania stanowią źródło dochodu określone w art. 24d ust. 7 pkt 1 ustawy o CIT (tj. dochody z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej).

Na podstawie art. 24d ust. 7 pkt 1 ustawy o CIT, dochodem z kwalifikowanego IP jest również osiągnięty przez podatnika w roku podatkowym dochód z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego IP.

Jak zostało wskazane w stanie faktycznym od połowy marca 2023 r. Spółka zaczęła udostępniać Oprogramowanie w Modelu licencyjnym SaaS.

Zmiana była efektem przeprowadzenia szczegółowej analizy zakresu i sposobu udostępniania Oprogramowania Klientom. W ramach analizy ustalono, że część Oprogramowania może podlegać instalacji w infrastrukturze urządzeń Klientów, co jest jednoznaczne ze zwielokrotnieniem Oprogramowania w strukturze informatycznej Klienta, a taka czynność powinna podlegać licencji zgodnie z art. art. 74 ust. 4 zdanie drugie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Jednocześnie zmiana modelu udostępnienia Oprogramowania była podyktowana prężnym rozwojem Spółki zarówno w Polsce, jak i zagranicą, a tym samym potrzebą lepszego zabezpieczenia praw autorskich związanych z Oprogramowaniem.

Licencyjny model komercjalizacji Oprogramowania jest oparty o dokładnie taką samą metodę płatności, jak usługowy model komercjalizacji Oprogramowania (tj. pakietową metodę płatności opartą na Opłacie, obejmującej wynagrodzenie za udostępnienie Oprogramowania).

Aby nie powtarzać kilkakrotnie tych samych elementów uzasadnienia Wnioskodawca wskazuje, że element uzasadnienia dotyczący zakresu Wsparcia technicznego, jego związku z Oprogramowaniem oraz brakiem wpływu na cenę Opłat, przytoczony w odpowiedzi na pytanie nr 3, pozostaje aktualny również w przypadku odpowiedzi na pytanie nr 4.

Wobec powyższego, z uwagi na to, że Wsparcie techniczne jest nierozerwalnie związane z Oprogramowaniem, koszty Wsparcia technicznego nie mają wpływu na wysokość Opłaty, a jedynym elementem cenotwórczym świadczenia oferowanego przez Wnioskodawcę w modelu licencyjnym SaaS jest udostępnienie Oprogramowania, dochód uzyskiwany z Opłat abonamentowych za dostęp do Oprogramowania w modelu licencyjnym SaaS (do marca 2023 r.) stanowił dochód z opłat lub należności licencyjnych wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego IP, o którym mowa w art. 24d ust. 7 pkt 1 ustawy o CIT.

Potwierdzenie powyższego stanowiska Wnioskodawcy można znaleźć w wydawanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej niedawnych interpretacjach, np. interpretacji indywidualnej z dnia 24 marca 2023 r., Znak: 0111-KDIB1-3.4010.900.2022.2.JKU: „W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy, całość dochodów związanych z komercjalizacją Oprogramowania wynikających z umów, na mocy których udzielana jest licencja do Oprogramowania (tj. z tytułu udzielenia licencji do Oprogramowania, jak i Usług dodatkowych ściśle związanych z Oprogramowaniem) będzie opodatkowana 5% stawką CIT, zgodnie z art. 24d, i po wypełnieniu wymogów ewidencyjnych wskazanych w art. 24e ustawy o CIT (IP Box). Powyższe rozumienie przepisów dot. ulgi IP BOX znajduje potwierdzenie w wielu interpretacjach indywidualnych (np. Znak: 0111-KDIB1-1.4010.75.2021.1.MF z 23 kwietnia 2021 r., Znak: 0114-KDIP2-1.4010.169.2020.2.JS z 13 sierpnia 2020 r., Znak: 0114-KDIP2-1.4010.1.2020.2.JS z 7 kwietnia 2020 r., Znak: 0113-KDIPT2-3.4011.671.2019.3.JŚ z 27 lutego 2020 r., Znak: 0113-KDIPT2-3.4011.443.2019.2.RR z 16 października 2019 r.), bądź niedawnych wyrokach sądów administracyjnych (wyrok WSA w Warszawie z 6 kwietnia 2022 r., sygn. III SA/Wa 2159/21)”.

Na marginesie Wnioskodawca pragnie wskazać, że umowa licencji niewyłącznej (czyli takiej jak ma miejsce w przypadku Spółki), w wyniku której licencjodawca może, mimo udzielenia licencji, nadal korzystać z utworu i może udzielać licencji innym osobom, jest umową nieformalną i może być zawarta zarówno pisemnie jak i nawet ustnie. W tej sytuacji za dopuszczalne uznać także należy stwierdzenie nabycia praw licencyjnych poprzez wystawienie faktury, dokumentującej umowę sprzedaży, także zawartą w formie ustnej lub przez fakty konkludentne, czyli dorozumiane (Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 20 lutego 2020 r., sygn. II FSK 680/18). Zatem licencja może być udzielona także poprzez akceptację Regulaminu, zawierającego informację o udzielonej licencji.

Ad 5

W przypadku licencji A. (…), A. -Opłaty jednorazowe i A. -Opłaty podstawowe stanowią źródło dochodu określone w art. 24d ust. 7 pkt 1 ustawy o CIT (tj. dochody z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej).

A.(…), służący do integracji Oprogramowania z platformami e-commerce i innymi rozwiązaniami Dostawców Usług Zewnętrznych, jako interfejs jest integralną częścią Oprogramowania. W związku z powyższym, w odniesieniu do argumentacji przedstawionej w Odpowiedzi na pytanie 1 i Odpowiedzi na pytanie nr 4, opłaty związane z komercjalizacją A. (…) pobierane na mocy umów licencyjnych dotyczących A. (…) (tj. A. - Opłaty jednorazowe i A. -Opłaty podstawowe), zawieranych każdorazowo odrębnie z poszczególnymi Dostawcami Usług Zewnętrznych, również stanowią źródło dochodu określone w art. 24d ust. 7 pkt 1 ustawy o CIT (tj. dochody z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej).

Ad 6

Wnioskodawca będzie uprawniony do zastosowania 5% stawki podatku dochodowego na podstawie art. 24d-e ustawy o CIT w stosunku do dochodów uzyskanych z Opłat z Oprogramowania udostępnianego w Modelu usługowym SaaS (tj. w zakresie dochodów uzyskanych do marca 2023 r.) oraz dochodów uzyskanych z Opłat z Oprogramowania udostępnianego w Modelu licencyjnym SaaS oraz dochodów z A. - Opłaty jednorazowe i A. - Opłaty podstawowe z A. (…) udostępnianego Dostawcom Usług Zewnętrznych na podstawie licencji (tj. w zakresie dochodów uzyskiwanych do marca 2023 r. (winno być od marca 2023 r. – przypis Organu)).

Z uwagi na to, że:

1. Oprogramowanie stanowi kwalifikowane IP, o którym mowa w art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT, tj.:

 a. stanowi oprogramowanie komputerowe objęte autorskim prawem do programu komputerowego i ochroną na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;

 b. jest rezultatem działalności B+R Spółki w obszarze prac rozwojowych zgodnie z definicją zawartą w art. 4a pkt 28 ustawy o CIT.

2. Spółka uzyskiwała, uzyskuje i będzie uzyskiwać dochody z Oprogramowania, wskazane w katalogu art. 24d ust. 7 ustawy o CIT, tj.:

 a. do marca 2023 r. Oprogramowanie podlegało komercjalizacji w Modelu usługowym SaaS, a więc dochody uzyskiwane w ramach takiego modelu z Oprogramowania stanowiły dochody z kwalifikowanego IP uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi (art. 24d ust. 7 pkt 3 ustawy o CIT);

 b. od mara 2023 r. Oprogramowanie podlega komercjalizacji w Modelu licencyjnym SaaS na podstawie umowy licencyjnej będącej częścią Regulaminu, a dodatkowo integralna część Oprogramowania – A. (…) podlega dodatkowej komercjalizacji na podstawie odrębnej umowy licencyjnej, a więc dochody uzyskiwane w ramach takiego modelu z Oprogramowania stanowią dochody z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, który ewidencjonuje w prowadzonej ewidencji rachunkowej (art. 24d ust. 7 pkt 1 ustawy o CIT)

 3. Spółka ustala swoje dochody w oparciu o zasadę ceny rynkowej w myśl art. 11c ustawy o CIT;

 4. Spółka posiada tylko Oprogramowanie, jako jedno kwalifikowane IP do wyodrębnienia w prowadzonej ewidencji rachunkowej;

 5. Spółka prowadzi swoją ewidencję rachunkową w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodów (straty), przypisanych do Oprogramowania (tj. Spółka uzyskuje zarówno przychody, jak i ponosi koszty uzyskania przychodów związane z Oprogramowaniem);

 6. Spółka prowadzi swoją ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 24d ust. 4 ustawy o CIT (tj. istnieje możliwość wyodrębnienia kosztów faktycznie poniesionych przez Spółkę i bezpośrednio związanych z Oprogramowaniem, co umożliwia obliczenie wskaźnika nexus);

7. wszystkie ewidencje rachunkowe, o których mowa powyżej są prowadzone na bieżąco;

- Wnioskodawca będzie uprawniony do zastosowania 5% stawki CIT na podstawie art. 24d ustawy o CIT (IP Box) do dochodów uzyskiwanych z komercjalizacji Oprogramowania (tj. Opłat abonamentowych) i stanowiącego jego integralną część, a komercjalizowanego osobno, interfejsu A. (…) (tj. A.-Opłat jednorazowych i A.-Opłat podstawowych) zarówno w odniesieniu do przeszłych lat podatkowych (tj. od momentu założenia Spółki), jak i obecnie (tj. w zakresie bieżącego roku podatkowego) i w przyszłości (tj. w zakresie przyszłych lat podatkowych).

Jednocześnie Wnioskodawca będzie mógł również objąć 5% stawką CIT na podstawie art. 24d ustawy o CIT Wsparcie techniczne stanowiące integralny i nierozerwalny element Oprogramowania udostępnianego w modelu SaaS (bez względu na to, czy udostępnienie następuje w Modelu usługowym, czy licencyjnym SaaS).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie pytań oznaczonych we wniosku Nr 1-6 jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego oceny Państwa stanowiska w zakresie pytania Nr 2.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej do pytań oznaczonych we wniosku Nr 1 oraz Nr 3-6

Na wstępie należy zaznaczyć, że pytania postawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznaczają zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (Państwa zapytania). Zatem inne kwestie wynikające z opisu sprawy i Państwa własnego stanowiska w sprawie, nie objęte pytaniami, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.

Zgodnie z art. 24d ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2022 r., poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”)

podatek od osiągniętego przez podatnika kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 24d ust. 2 ustawy o CIT,

kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,

2. prawo ochronne na wzór użytkowy,

3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz.U. z 2021 r. poz. 213),

8. autorskie prawo do programu komputerowego

-podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z art. 24d ust. 3 ustawy o CIT,

podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Sposób obliczenia wysokości kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zawarty jest w art. 24d ust. 4 ustawy o CIT. Zgodnie z treścią tego przepisu,

wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru (wskaźnik Nexus):

(a + b) * 1,3/ a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

 a. prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

 b. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3,

 c. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4,

 d. nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W myśl art. 24d ust. 5 ustawy o CIT,

do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Zgodnie z treścią art. 24d ust. 7 ustawy o CIT,

dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest osiągnięty przez podatnika w roku podatkowym dochód (strata) ustalony zgodnie z art. 7 ust. 2:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi,

4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Obowiązki podatników podlegających opodatkowaniu na podstawie art. 24d ustawy o CIT, zostały określone w art. 24e ustawy o CIT.

W myśl art. 24e ust. 1 ustawy o CIT,

podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 24d są obowiązani:

 1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonej ewidencji rachunkowej;

 2. prowadzić ewidencję rachunkową w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

 3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 24d ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

 4. dokonywać zapisów w prowadzonej ewidencji rachunkowej w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z tych kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonej ewidencji rachunkowej nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

 5. dokonywać zapisów w prowadzonej ewidencji rachunkowej w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonej ewidencji rachunkowej nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Zgodnie z art. 24e ust. 2 ustawy o CIT,

w przypadku gdy na podstawie ewidencji rachunkowej nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 19.

Do kwalifikowanych praw własności intelektualnej, zgodnie z cytowanym powyżej art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT, zalicza się autorskie prawo majątkowe do programu komputerowego.

Należy w tym miejscu zauważyć, że zgodnie z objaśnieniami podatkowymi Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącymi preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX, ustawa o CIT nie definiuje pojęcia „programu komputerowego” oraz brak w świetle polskiego prawa precyzyjnego określenia zakresu „autorskiego prawa do programu komputerowego”. Praktyka stosowania tego pojęcia na świecie potwierdza, że ze względu na dynamiczny rozwój nowych technologii, w których programy komputerowe zajmują kluczową pozycję, nie da się ustalić wyczerpującej i niezmiennej definicji tego pojęcia oraz uniknąć rozbieżności (wyrok irlandzkiego sądu II instancji z 1995 r. w sprawie News Datacom Ltd. versus Satellite Decoding Systems, (1995) FSR 201 oraz wyrok australijskiego sądu I instancji z 4 czerwca 1997 r. w sprawie Powerflex Services Pty Ltd v Data Access Corporation, (1997) FCA 490; 37 IPR 436).

Należy zatem odwołać się w tym względzie do przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2509 ze zm., dalej: „Ustawa o prawie autorskim”):

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ww. ustawy,

przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Stosownie do art. 1 ust. 2 pkt 1 Ustawy o prawie autorskim,

w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe).

Szczególne postanowienia dotyczące praw autorskich do programu komputerowego zawierają art. 74 ust. 1 i następne Ustawy o prawie autorskim.

Zgodnie z art. 74 ust. 1 i 2 tej ustawy,

programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie, o ile przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej.

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Podstawą przyznania ochrony prawnej dla programu komputerowego jest fakt, że stanowi on przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej danego autora lub autorów), ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od przeznaczenia i sposobu wyrażania. O ocenie charakteru indywidualnej pracy twórczej nie decydują postanowienia umowy, ale rzeczywisty wkład pracy każdego z twórców programu komputerowego, co podlega każdorazowo odrębnej ocenie. Doktryna prawa autorskiego przyjmuje różne podejścia do definiowania pojęcia „autorskiego prawa do programu komputerowego” które wskazują, że część chronioną prawem jest w szczególności kombinacja komend adresowanych do komputera w formie kodu źródłowego i kodu wynikowego. Pozaustawowa definicja pojęcia „autorskie prawo do programu komputerowego” w sposób uzasadniony nawiązuje zatem do terminologii informatycznej, dostosowywanej następnie do potrzeb dalszej analizy prawnej dobra niematerialnego jakim jest program komputerowy. Fundamentem informatycznego rozumienia programu komputerowego jest samo pojęcie „programu”, czyli zapisanego przy pomocy wybranego języka programowania algorytmu rozwiązania określonego zadania. Zatem, program komputerowy to w szczególności zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu.

Reasumując, pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko. Program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Ad 1

Państwa wątpliwości w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 1 dotyczą ustalenia czy Oprogramowanie stanowi kwalifikowane prawo własności intelektualnej, o którym mowa w art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT.

Odnosząc się do powyższych wątpliwości, ponownie wskazać należy, że zgodnie z art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej jest autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Ponadto, zgodnie z powołanymi już wcześniej objaśnieniami Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącymi preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX, fundamentem informatycznego rozumienia programu komputerowego jest samo pojęcie „programu”, czyli zapisanego przy pomocy wybranego języka programowania algorytmu rozwiązania określonego zadania. Zatem, program komputerowy to w szczególności zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu.

Dodatkowo, w związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie, jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane prawo własności intelektualnej jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zatem, skoro z wniosku wynika, że rozwijają Państwo, w ramach działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, Oprogramowanie stanowiące samodzielny program do którego przysługują Państwu prawa autorskie na podstawie art. 74 prawa autorskiego, to mogą Państwo kwalifikować rozwijane Oprogramowanie jako kwalifikowane prawo własności intelektualnej, o którym mowa w art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT.

Zatem, Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 1, że Oprogramowanie stanowi kwalifikowane prawo własności intelektualnej, o którym mowa w art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT, należało uznać za prawidłowe.

Ad 3 i 4

Państwo wątpliwości w zakresie pytań oznaczonych we wniosku Nr 3 i 4 budzi kwestia ustalenia czy w okresie do marca 2023 r. Opłaty za dostęp do Oprogramowania stanowiły źródło dochodu określone w art. 24d ust. 7 pkt 3 ustawy o CIT (tj. dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi) oraz czy w okresie od marca 2023 r. Opłaty za dostęp do Oprogramowania stanowią źródło dochodu określone w art. 24d ust. 7 pkt 1 ustawy o CIT (tj. dochody z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej).

Odnosząc się do powyższych wątpliwości wskazać należy, że z powołanego już wyżej art. 24d ust. 7 pkt 1 ustawy o CIT wynika, że dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest osiągnięty przez podatnika w roku podatkowym dochód (strata) ustalony zgodnie z art. 7 ust. 2 z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Natomiast, z pkt 3 art. 24d ustawy o CIT wynika, że dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest osiągnięty przez podatnika w roku podatkowym dochód (strata) ustalony zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o CIT z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi.

W przedstawionym we wniosku stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym wskazują Państwo, że do połowy marca 2023 r. Spółka udostępniała Oprogramowanie w modelu usługowym SaaS (na podstawie Regulaminu świadczenia usług). W ramach udostępnienia Oprogramowania świadczą również Państwo Wsparcie techniczne niezależnie od tego czy Klient skorzystał ze Wsparcia Technicznego. Wsparcie techniczne obejmuje pomoc w konfigurowaniu Oprogramowania, korzystaniu z dostępnych modułów i funkcjonalności oraz w marginalnym zakresie prowadzi do usuwania błędów w funkcjonowaniu Oprogramowania. Wsparcie techniczne nie jest przedmiotem samodzielnego obrotu, tj. nie stanowi samo w sobie przedmiotu transakcji. Oznacza to, że Klienci nie są w stanie zakupić jedynie usługi Wsparcia technicznego w oderwaniu o zakupu dostępu do Oprogramowania. Wsparcie techniczne jest integralną częścią poprawnego działania i efektywnego korzystania z Oprogramowania (również rozliczenie za wskazane Wsparcie techniczne nie jest wyodrębnione w opłacie za dostęp do Oprogramowania i nie jest czynnikiem cenotwórczym w przypadku tej opłaty, tj. koszty utrzymania wsparcia technicznego są znikome w stosunku do przychodów z udostępnienia Oprogramowania.

Wsparcie techniczne jest nierozerwalnie związane z Oprogramowaniem, koszty utrzymania Wsparcia technicznego nie miały wpływu na wysokość Opłaty, a jedynym elementem cenotwórczym usług oferowanych przez Wnioskodawcę w modelu usługowym SaaS było udostępnienie Oprogramowania, dochód uzyskiwany z Opłat abonamentowych za dostęp do Oprogramowania w modelu usługowym SaaS (do marca 2023 r.) stanowił dochód z kwalifikowanego IP uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi, o którym mowa w art. 24d ust. 7 pkt 3 ustawy o CIT.

Zatem, skoro z wniosku wynika, że Oprogramowanie, które Państwo rozwijacie stanowi kwalifikowane prawo własności intelektualnej, Wsparcie techniczne, które jest oferowane w ramach udostępniania Oprogramowania nie wpływa na wysokość Opłaty, gdyż jedynym elementem cenotwórczym usług oferowanych przez Wnioskodawcę w modelu usługowym SaaS było udostępnienie Oprogramowania, to dochód uzyskiwany z Opłat abonamentowych za dostęp do Oprogramowania w modelu usługowym SaaS (do marca 2023 r.) stanowił dochód z kwalifikowanego IP uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi, o którym mowa w art. 24d ust. 7 pkt 3 ustawy o CIT, natomiast dochód uzyskiwany z Opłat abonamentowych za dostęp do Oprogramowania w modelu licencyjnym SaaS (od marca 2023 r.) stanowił dochód z opłat lub należności licencyjnych wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego IP, o którym mowa w art. 24d ust. 7 pkt 1 ustawy o CIT.

Wobec powyższego, Państwa stanowisko w zakresie pytań oznaczonych we wniosku Nr 3 i Nr 4, że w okresie do marca 2023 r. Opłaty za dostęp do Oprogramowania stanowiły źródło dochodu określone w art. 24d ust. 7 pkt 3 ustawy o CIT (tj. dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi) oraz w okresie od marca 2023 r. Opłaty za dostęp do Oprogramowania stanowią źródło dochodu określone w art. 24d ust. 7 pkt 1 ustawy o CIT (tj. dochody z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej), należało uznać za prawidłowe.

Ad 5

Państwa wątpliwości w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 5 budzi kwestia ustalenia czy w przypadku licencji A. (…), A.-Opłaty jednorazowe i A.-Opłaty podstawowe stanowią źródło dochodu określone w art. 24d ust. 7 pkt 1 ustawy o CIT (tj. dochody z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej).

We wniosku wskazują Państwo, że Spółka komercjalizuje Oprogramowanie poprzez udzielanie odrębnej licencji do A. (…) (tj. zindywidualizowany interfejs programistyczny służący do integracji Oprogramowania z rozwiązaniami Dostawców Usług Zewnętrznych), będącym autorskim rozwiązaniem Spółki, które stanowi jeden z kluczowych komponentów Oprogramowania - Oprogramowanie pełni bowiem m.in. rolę integratora wielu rozwiązań informatycznych, a ich połączenie i komunikacja jest możliwa wyłącznie poprzez A. (…). A. (…) jest udostępniane Dostawcom Usług Zewnętrznych, dzięki czemu możliwe jest zintegrowanie ich oprogramowania, systemu, aplikacji, serwisu lub innego rozwiązania informatycznego z Oprogramowaniem). A. (…) zostało stworzone w 2013 r. i jest udostępniane podmiotom trzecim na bazie licencji począwszy od 2023 r. Licencja do A. (…) jest udzielana Dostawcom Usług Zewnętrznych na podstawie każdorazowo odrębnie zawieranych umów z poszczególnymi dostawcami.

W przypadku komercjalizowania A. (…), Spółka pobiera opłaty ustalone jako:

- jednorazowa opłata za wytworzenie i wdrożenie integracji Oprogramowania z oprogramowaniem Dostawcy Usług Zewnętrznych, tj. prace programistyczne obejmujące analizy oprogramowania, prace programistyczne, testy i wdrożenia (A. – Opłata jednorazowa).

- miesięczna należność licencyjna w zamian za udostepnienie A. (A. - Opłata podstawowa).

Zatem, skoro z wniosku wynika, że udostępnianie rozwijanego przez Spółkę Oprogramowania stanowiącego kwalifikowane prawo własności intelektualnej następuje także poprzez udzielanie odrębnej licencji do A. (…), za którą Spółka pobiera opłaty w postaci jednorazowej opłaty za wytworzenie i wdrożenie integracji Oprogramowania z oprogramowaniem Dostawcy Usług Zewnętrznych (A. – Opłata jednorazowa) oraz miesięczną należność licencyjną w zamian za udostepnienie A. (A. - Opłata podstawowa), to Wnioskodawca będzie uprawniony do zaliczenia Opłat A. – Opłata jednorazowa oraz A. – Opłaty podstawowe wynikających z udzielania A. (…) do dochodów określonych w art. 24d ust. 7 pkt 1 ustawy o CIT, tj. dochodów z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Wobec powyższego, Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 5, że w przypadku licencji A. (…), A.-Opłaty jednorazowe i A.-Opłaty podstawowe stanowią źródło dochodu określone w art. 24d ust. 7 pkt 1 ustawy o CIT (tj. dochody z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej), należało uznać za prawidłowe.

Ad 6

Państwa wątpliwości w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 6 budzi kwestia ustalenia czy Wnioskodawca będzie uprawniony do zastosowania 5% stawki podatku dochodowego na podstawie art. 24d-e ustawy o CIT w stosunku do dochodów uzyskanych z Opłat z Oprogramowania udostępnianego w Modelu usługowym SaaS (tj. w zakresie dochodów uzyskanych do marca 2023 r.) oraz dochodów uzyskanych z Opłat z Oprogramowania udostępnianego w Modelu licencyjnym SaaS oraz dochodów z A.-Opłaty jednorazowe i A.- Opłaty podstawowe z A. (…) udostępnianego Dostawcom Usług Zewnętrznych na podstawie licencji (tj. w zakresie dochodów uzyskiwanych od marca 2023 r.).

Odnosząc się do powyższych wątpliwości, wskazać należy, że skoro z wniosku wynika, że:

- rozwijają Państwo Oprogramowanie w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 4a pkt 26 ustawy o CIT;

- ww. Oprogramowanie stanowi kwalifikowane prawo własności intelektualnej, o którym mowa w art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT;

- Spółka do marca 2023 r. uzyskiwała dochody z Opłat za udostępnianie Oprogramowania w Modelu usługowym SaaS kwalifikowane jako dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi, zgodnie z art. 24d ust. 7 pkt 3 ustawy o CIT;

- Spółka od marca 2023 r. uzyskiwała dochody z Opłat za Oprogramowania udostępniane w Modelu licencyjnym SaaS oraz dochody z A. -Opłaty jednorazowe i A. -Opłaty podstawowe z A. (…) udostępnianego Dostawcom Usług Zewnętrznych na podstawie licencji, kwalifikowane jako dochody z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, zgodnie z art. 24d ust. 7 pkt 1 ustawy o CIT oraz

- prowadzą Państwo ewidencję zgodnie z art. 24e ustawy o CIT

- to mogą Państwo zastosować 5% stawkę podatku dochodowego na podstawie art. 24d ustawy o CIT w stosunku do dochodów uzyskanych z Opłat z Oprogramowania udostępnianego w Modelu usługowym SaaS (tj. w zakresie dochodów uzyskanych do marca 2023 r.) oraz dochodów uzyskanych z Opłat z Oprogramowania udostępnianego w Modelu licencyjnym SaaS oraz dochodów z A.-Opłaty jednorazowe i A.- Opłaty podstawowe z A. (…) udostępnianego Dostawcom Usług Zewnętrznych na podstawie licencji (tj. w zakresie dochodów uzyskiwanych od marca 2023 r.).

Wobec powyższego Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 6, że Wnioskodawca będzie uprawniony do zastosowania 5% stawki podatku dochodowego na podstawie art. 24d-e ustawy o CIT w stosunku do dochodów uzyskanych z Opłat z Oprogramowania udostępnianego w Modelu usługowym SaaS (tj. w zakresie dochodów uzyskanych do marca 2023 r.) oraz dochodów uzyskanych z Opłat z Oprogramowania udostępnianego w Modelu licencyjnym SaaS oraz dochodów z A. -Opłaty jednorazowe i A.-Opłaty podstawowe z A. (…) udostępnianego Dostawcom Usług Zewnętrznych na podstawie licencji (tj. w zakresie dochodów uzyskiwanych od marca 2023 r.), należało uznać za prawidłowe.

Reasumując, Państwa stanowisko w zakresie ustalenia czy:

- Oprogramowanie stanowi kwalifikowane prawo własności intelektualnej, o którym mowa w art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – jest prawidłowe;

- prace rozwojowe dotyczące Funkcjonalności prowadzone przez Spółkę w zakresie rozwoju Oprogramowania (oraz wszelkie inne prace rozwojowe realizowane przy założeniach i na zasadach analogicznych do prac związanych z Funkcjonalnościami) stanowią działalność badawczo-rozwojową w myśl art. 4a pkt 26 w zw. z pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – jest prawidłowe;

- w okresie do marca 2023 r. Opłaty za dostęp do Oprogramowania stanowiły źródło dochodu określone w art. 24d ust. 7 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (tj. dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi) – jest prawidłowe;

- w okresie od marca 2023 r. Opłaty za dostęp do Oprogramowania stanowią źródło dochodu określone w art. 24d ust. 7 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (tj. dochody z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej) – jest prawidłowe;

- w przypadku licencji A. (…), A.-Opłaty jednorazowe i A.-Opłaty podstawowe stanowią źródło dochodu określone w art. 24d ust. 7 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (tj. dochody z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej) – jest prawidłowe;

- Wnioskodawca będzie uprawniony do zastosowania 5% stawki podatku dochodowego na podstawie art. 24d-e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w stosunku do dochodów uzyskanych z Opłat z Oprogramowania udostępnianego w Modelu usługowym SaaS (tj. w zakresie dochodów uzyskanych do marca 2023 r.) oraz dochodów uzyskanych z Opłat z Oprogramowania udostępnianego w Modelu licencyjnym SaaS oraz dochodów z A.-Opłaty jednorazowe i A.- Opłaty podstawowe z A. (…) udostępnianego Dostawcom Usług Zewnętrznych na podstawie licencji (tj. w zakresie dochodów uzyskiwanych od marca 2023 r.) – jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w odniesieniu do zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Organ nie odniósł się do powołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych oraz powołanego orzeczenia, gdyż rozstrzygnięcia te zostały wydane w sprawach innych podatników i nie wiążą Organu w niniejszej sprawie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści..

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).

Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.