Interpretacja indywidualna z dnia 16 stycznia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.721.2023.3.WL

Możliwość korzystania ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy w związku ze świadczeniem usług w zakresie mediacji.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

3 listopada 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 3 listopada 2023 r., o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości korzystania ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy w związku ze świadczeniem usług w zakresie mediacji.

Uzupełnili go Państwo pismami z 21 grudnia 2023 r. (data wpływu 29 grudnia 2023 r.) oraz 27 grudnia 2023 r. (data wpływu 4 stycznia 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest fundacją działającą w oparciu o przepisy ustawy z dnia 6 kwietnia 1984 r. o Fundacjach. Zamierza rozpocząć prowadzenie działalności odpłatnej polegającej na pełnieniu funkcji mediatora (wykonującego mediacje na zlecenie osób fizycznych korzystających z pomocy Fundacji) i mediatora sądowego (wykonującego mediacje na skutek postanowienia Sądu). Fundacja nie zajmuje się w żadnym zakresie działalnością prawniczą, a członkowie jej władz nie mają wykształcenia prawniczego. Przedmiotem działalności gospodarczej będzie prowadzenie mediacji rozumianej jako proces polegający na prowadzeniu i wspomaganiu komunikacji pomiędzy stronami (osobami fizycznymi) w celu rozwiązania konfliktu. W przeważającej większości chodzi o konflikty na tle rodzinnym. Mediacje będą prowadzone w duchu Porozumienia bez Przemocy (NVC) wspierając uczestników procesu we wzajemnym usłyszeniu, zrozumieniu potrzeb i poszukiwaniu rozwiązań, które uwzględniają intencje obu stron. Mediacje w nurcie NVC ułatwiają stronom konfliktu budowanie dialogu i zadbanie o wzajemne relacje. Mediacja nie jest sklasyfikowana wprost w Polskiej Klasyfikacji Działalności. Usługi mediacji wykonywane są w ramach PKD 69.10.Z z tym zastrzeżeniem, że nie są świadczone usługi prawnicze. Mediator działa na zlecenie osób fizycznych, firm, organizacji, urzędów oraz Sądów (stron które wyrażają zgodę na mediację przed lub w trakcie procesu), które to przy udziale bezstronnej osoby trzeciej chcą rozwiązać konflikt w sposób inny niż sądowy. Zatem faktyczna działalność będzie polegała na usługach w zakresie rozwiązywania konfliktów. Mediator nie doradza stronom konfliktu (nawet zgodnie z zasadami sztuki nie może im doradzać) pomaga natomiast adwersarzom w dobrowolnym osiągnięciu ich własnego, wzajemnie akceptowanego porozumienia w spornych kwestiach. Mediator to zawód jednoznacznie związany ze specjalnością społeczną. Świadczenie usług mediacji, czyli pośredniczenia w sporze, ma na celu ułatwienie stronom dojścia do porozumienia. Nie stanowi usług doradztwa, w szczególności usług prawniczych, ani też arbitrażu (mediator nie doradza stronom konfliktu, nie podejmuje żadnej wiążącej decyzji, lecz pomaga zwaśnionym stronom w dobrowolnym osiągnięciu ich własnego, wzajemnie akceptowanego porozumienia w spornych kwestiach). Do istoty mediacji należy bezstronność i pozostawienie wszelkiej decyzyjności stronom. Mediator jest osobą nadzorującą proces - sytuację i sposób w jaki strony dochodzą do porozumienia. Mediatorowi nie wolno udzielać rad, oceniać i stawać po którejkolwiek ze stron.

Ponadto, w uzupełnieniu wniosku na pytania Organu, wskazali Państwo odpowiednio:

1)Czy są Państwo zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług? „tak”

2)Czy w 2022 roku prowadzili Państwo działalność gospodarczą? „tak”

3)Jeżeli wykonywali Państwo działalność gospodarczą w 2022 roku, to proszę wskazać czy wartość Państwa sprzedaży za 2022 r. przekroczyła 200.000 zł? „nie przekroczyła”

4)Kiedy (w którym roku) planują Państwo rozpoczęcie wykonywania działalności gospodarczej (prowadzenie usług w zakresie mediacji)? „w roku 2024”

5)Jeżeli zamierzają Państwo rozpocząć prowadzenie działalności w zakresie mediacji w roku 2023, to proszę wskazać czy przewidywana wartość sprzedaży z tej działalności, w proporcji do okresu prowadzonej działalności w roku 2023, przekroczy kwotę 200.000 zł? „nie zamierzamy w roku 2023”

6)Jeżeli zamierzają Państwo rozpocząć prowadzenie działalności w zakresie mediacji w roku 2024, to proszę wskazać czy przewidywana wartość sprzedaży z tej działalności, w proporcji do okresu prowadzonej działalności w roku 2024, przekroczy kwotę 200.000 zł? „nie przekroczy”

7)Czy oprócz usług mediacji wykonują Państwo działalność gospodarczą w jeszcze innym zakresie? Jeżeli tak, to jaką działalność gospodarczą (w jakim zakresie) Państwo wykonują? „tak, w zakresie szkolenia oraz warsztatów dla dorosłych, młodzieży i dzieci, grupy wsparcia dla dorosłych, usług psychoterapeutycznych i konsultacji psychologicznych, a ponadto wynajmu pomieszczeń w siedzibie Fundacji”

8)Jeżeli wykonują Państwo działalność gospodarczą w jeszcze innym zakresie niż usługi mediacji, to proszę wskazać czy ta działalność korzysta ze zwolnienia od podatku VAT? Jeżeli tak to proszę wskazać podstawę prawną zwolnienia od podatku tej działalności? „działalność nie korzysta ze zwolnienia przedmiotowego, natomiast podmiot, jako fundacja, korzysta ze zwolnienia podmiotowego np. art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług”

9)Czy świadczą/będą Państwo świadczyli usługi w zakresie doradztwa? „nie”

10)Czy w prowadzonej przez Państwo działalności wykonują Państwo/będą Państwo wykonywali - inne niż usługi prawnicze oraz doradcze - czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług? Jeśli tak, należy wskazać jakie to są/będą czynności? „nie”

Pytanie

Czy mediacja, jako usługa specjalisty w zakresie rozwiązywania konfliktów społecznych, jest podmiotowo zwolniona z podatku VAT, jeśli mediator będzie faktycznie wykonywał usługi inne niż prawnicze czy doradcze w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: „Ustawa”) - art. 113 ust. 1 i ust. 9 (Dz.U.2023.1570 t.j. z dnia 2023.08.09)?

Państwa stanowisko w sprawie

Na tle przedstawionego stanu faktycznego Wnioskodawca sądzi, że jako drobnego przedsiębiorcę, u którego wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczy kwoty 200 000 zł, który nie świadczy usług prawniczych ani doradczych, powinno obejmować go zwolnienie z podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy od towarów i usług VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną u podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Stosownie do art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się między innymi odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Artykuł 113 ust. 5 ustawy stanowi, iż jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Stosownie do art. 113 ust. 9 ustawy, podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5 jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Natomiast, zgodnie z art. 113 ust. 10, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie określone w ust. 9 traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Stosownie zaś do art. 113 ust. 13 cyt. ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników: 2) świadczących usługi: a) prawnicze, b) w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego.

Artykuł 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy stanowi, że ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy nie korzystają m.in. usługi w zakresie doradztwa.

Zauważyć należy, że ustawa o podatku od towarów i usług, ani przepisy wykonawcze do niej, nie definiują pojęcia doradztwa. W potocznym rozumieniu termin „doradztwo” obejmuje szereg usług doradczych, tj. np.: podatkowe, prawne, finansowe. Ponieważ brak w ustawie definicji doradztwa, to należy odwołać się do wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku języka polskiego PWN, pod pojęciem „doradcy” należy rozumieć „tego, kto doradza”. Natomiast „doradzać”, w myśl powołanego wyżej Słownika języka polskiego PWN, oznacza „udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie”. Doradztwo jest zatem udzieleniem fachowych zaleceń, porad. Użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin „usługi w zakresie doradztwa” należy rozumieć w związku z tym szeroko.

Ustawa nie definiuje też pojęcia „usługi prawnicze”. Pomocne w tym wypadku jest odwołanie do Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, w której w kategorii „usługi prawnicze” znalazły się usługi w zakresie doradztwa prawnego i reprezentacji w dziedzinie prawa karnego, handlowego, pracy i cywilnego, a także usługi prawne dotyczące patentów, praw autorskich i pozostałych praw własności intelektualnej, usługi notarialne, arbitrażowe i polubowne oraz związane z aukcjami. Analiza tej kategorii statystycznej wskazuje zatem, że pod pojęciem usług prawniczych PKWiU rozumie rozmaite czynności związane z doradztwem prawnym. Pojęcie mediacji zostało w internetowym Słowniku Języka Polskiego zdefiniowane jako „pośredniczenie w sporze mające na celu ułatwienie stronom dojście do porozumienia”.

Wobec powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, świadczenie usług mediacji nie stanowi usług doradztwa, ani usług prawniczych, bowiem faktyczną działalnością w tym obszarze będzie tylko praca w zakresie rozwiązywania konfliktów w procesie mediacji cywilnych sądowych i pozasądowych mających na celu bezstronne wspieranie stron w zawarciu ugody.

A zatem, świadczenie usług mediacji, czyli pośredniczenie w sporze mające na celu ułatwienie stronom dojście do porozumienia, nie stanowi usług doradztwa, ani usług prawniczych, bowiem mediator nie doradza stronom konfliktu, lecz pomaga zwaśnionym stronom w dobrowolnym osiągnięciu ich własnego, wzajemnie akceptowanego porozumienia w spornych kwestiach. Ma na celu zbliżenie stron w celu zawarcia ugody w sporze.

Zdaniem Wnioskodawcy zatem, ponieważ wartość planowanej sprzedaży w zakresie świadczenia usług mediacyjnych nie przekroczy kwoty 200.000 zł oraz Wnioskodawca nie będzie wykonywał czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy, Wnioskodawca będzie mógł korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 9 w zw. z ust. 1 ustawy.

Wnioskodawca zwraca uwagę, iż powyższe stanowisko znajduje także odzwierciedlenie w poniższych innych interpretacjach indywidualnych:

1)stanowisko Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z 24 stycznia 2014 roku nr IPTPP4/443-783/13/UNR;

2)interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy nr ITPP1/443-1361/13/BK z 14 marca 2014;

3)Izba Skarbowa w Katowicach w interpretacji z 31 grudnia 2014 r. IBPP1/443-895/14/AW;

4)Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 2 marca 2015 r., sygn. IBPP3/443-1454/14/MN;

5)interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 21 listopada 2019 r. 0112-KDIL2-2.4012.505.2019.2.EW;

6)Interpretacja indywidualna z dnia 10 lutego 2023 r., Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.894.2022.2.WL;

7)interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 12 lipca 2023 r., nr 0113-KDIPT1-1.4012.333.2023.2.WL.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Z treści art. 15 ust. 1 ustawy wynika, że:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Ustawodawca przewiduje zwolnienie od podatku VAT dla pewnej grupy podatników. Regulacje w tym zakresie zawarte zostały w art. 113 ustawy.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy:

Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Na podstawie art. 113 ust. 2 ustawy:

Do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1) wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;

1a) sprzedaży na odległość towarów importowanych, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;

2) odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:

a) transakcji związanych z nieruchomościami,

b) usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,

c) usług ubezpieczeniowych

– jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;

3) odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Z przepisu art. 113 ust. 5 ustawy, wynika, że:

Jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Zgodnie z art. 113 ust. 9 ustawy:

Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Przepis ten dotyczy podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5 ustawy. Zatem, nie dotyczy sytuacji, gdy podatnik dokonuje rozszerzenia prowadzonej już w poprzednim roku podatkowym działalności gospodarczej.

Na podstawie art. 113 ust. 10 ustawy:

Jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

W myśl art. 113 ust. 11 ustawy:

Podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Zgodnie z art. 113 ust. 13 ustawy:

Zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

1)dokonujących dostaw:

a)towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,

b)towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:

-energii elektrycznej (CN 2716 00 00),

-wyrobów tytoniowych,

-samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,

c)budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,

d)terenów budowlanych,

e)nowych środków transportu,

f)następujących towarów, w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie:

-preparatów kosmetycznych i toaletowych (PKWiU 20.42.1),

-komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26),

-urządzeń elektrycznych (PKWiU 27),

-maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28),

g)hurtowych i detalicznych części i akcesoriów do:

-pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKWiU 45.3),

-motocykli (PKWiU ex 45.4);

2)świadczących usługi:

a)prawnicze,

b)w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,

c)jubilerskie,

d)ściągania długów, w tym factoringu;

3)nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy stanowi, że ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy nie korzystają m.in. usługi w zakresie doradztwa.

Zauważam, że ustawa o podatku od towarów i usług, ani przepisy wykonawcze do niej, nie definiują pojęcia doradztwa. W potocznym rozumieniu termin „doradztwo” obejmuje szereg usług doradczych, tj. np.: podatkowe, prawne, finansowe. Ponieważ brak w ustawie definicji doradztwa, to należy odwołać się do wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku języka polskiego PWN, pod pojęciem „doradcy” należy rozumieć „tego, kto doradza”. Natomiast „doradzać”, w myśl powołanego wyżej Słownika języka polskiego PWN, oznacza „udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie”. Doradztwo jest zatem udzieleniem fachowych zaleceń, porad. Użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin „usługi w zakresie doradztwa” należy rozumieć w związku z tym szeroko.

Podobnie jak w przypadku usług doradztwa, ustawa nie definiuje pojęcia „usługi prawnicze”. Pomocne w tym wypadku jest odwołanie do Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, w której w kategorii „usługi prawnicze” znalazły się usługi w zakresie doradztwa prawnego i reprezentacji w dziedzinie prawa karnego, handlowego, pracy i cywilnego, a także usługi prawne dotyczące patentów, praw autorskich i pozostałych praw własności intelektualnej, usługi notarialne, arbitrażowe i polubowne oraz związane z aukcjami. Analiza tej kategorii statystycznej wskazuje zatem, że pod pojęciem usług prawniczych PKWiU rozumie rozmaite czynności związane z doradztwem prawnym.

Załącznik do Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 7 sierpnia 2014 r. w sprawie klasyfikacji zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy oraz zakresu jej stosowania (t. j. Dz. U. z 2018 r., poz. 227 ze zm.) umieszcza zawód mediatora (oznaczonego nr 263502) i mediatora sądowego (263507) w grupie elementarnej „specjaliści do spraw społecznych” w ramach grupy średniej „Specjaliści z dziedzin społecznych i religijnych”. Specjaliści z dziedziny prawa sklasyfikowani są jako odrębna grupa średnia.

Z opisu sprawy wynika, że Państwa Fundacja prowadzi działalność w zakresie szkolenia oraz warsztatów dla dorosłych, młodzieży i dzieci, grupy wsparcia dla dorosłych, usług psychoterapeutycznych i konsultacji psychologicznych, a ponadto wynajmu pomieszczeń w siedzibie Fundacji. Państwa Fundacja korzysta ze zwolnienia podmiotowego np. art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług. W 2024 roku zamierzają Państwo rozszerzyć działalność o usługi mediacji. Mediator działa na zlecenie osób fizycznych, firm, organizacji, urzędów oraz Sądów (stron które wyrażają zgodę na mediację przed lub w trakcie procesu), które to przy udziale bezstronnej osoby trzeciej chcą rozwiązać konflikt w sposób inny niż sądowy. Zatem faktyczna działalność będzie polegała na usługach w zakresie rozwiązywania konfliktów. Nie stanowi usług doradztwa, w szczególności usług prawniczych, ani też arbitrażu (mediator nie doradza stronom konfliktu, nie podejmuje żadnej wiążącej decyzji, lecz pomaga zwaśnionym stronom w dobrowolnym osiągnięciu ich własnego, wzajemnie akceptowanego porozumienia w spornych kwestiach). Fundacja nie zajmuje się w żadnym zakresie działalnością prawniczą. Ponadto, nie świadczą/nie będą Państwo świadczyli usług w zakresie doradztwa, ani innych czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że Państwa Fundacja korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług. Rozpoczęcie w 2024 r. świadczenia usług w zakresie mediacji, w ramach których nie będą Państwo świadczyli usług prawniczych i usług doradztwa, a ponadto nie będą wykonywali Państwo innych czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy, nie spowoduje, że utracą Państwo prawo do korzystania ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy. Zatem, w związku z rozpoczęciem w 2024 r. świadczenia usług w zakresie mediacji będą Państwo mogli nadal korzystać z tego zwolnienia.

Jak wynika z okoliczności sprawy, Państwa Fundacja prowadzi działalność co najmniej od 2022 r., natomiast w 2024 r. zamierza jedynie rozszerzyć ją o usługi mediacji. Zatem nie można uznać, że Państwo rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej w 2024 r. Tym samym Państwa Fundacja nie może korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 9 ustawy, gdyż rozpoczęcie działalności Państwa Fundacji nastąpiło wcześniej niż w trakcie obecnego roku podatkowego.

Należy jednakże zaznaczyć, że jeżeli w 2024 roku lub w kolejnych latach wartość Państwa sprzedaży z całej Państwa działalności przekroczy kwotę 200.000 zł, to zwolnienie utraci moc począwszy od czynności, którą zostanie przekroczona ta kwota. Do kwoty tej nie wlicza się czynności zwolnionych od podatku m.in. na podstawie art. 43 ust. 1 ustawy. Utracą Państwo również prawo do zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy w przypadku wykonania jakiejkolwiek czynności wymienionej w art. 113 ust. 13 ustawy.

Przy czym należy zaznaczyć, że zwolnienie, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy ma zastosowanie do całej Państwa działalności, a nie tylko do jednego rodzaju prowadzonej działalności. Jednocześnie, jak wskazano wyżej, do kwoty 200.000 zł nie wlicza się czynności zwolnionych od podatku m.in. na podstawie art. 43 ustawy. Ponadto, jak wskazano wyżej, nie są Państwo podmiotem uprawnionym do korzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 9 ustawy.

Tym samym Państwa stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – w wydanej interpretacji rozpatrzone.

Odnośnie powołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych, co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

‒Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm. dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).