Interpretacja indywidualna z dnia 12 lipca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.333.2023.2.WL

Możliwość korzystania ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy w związku ze świadczonymi usługami mediacyjnymi.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 maja 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 5 maja 2023 r., który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie możliwości korzystania ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy w związku ze świadczonymi usługami mediacyjnymi.

Uzupełniła go Pani pismami z 12 czerwca 2023 r. (data wpływu 14 czerwca 2023 r.) oraz 6 lipca 2023 r. (według daty wpływu).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Jest Pani aktualnie Komornikiem Sądowym działającym przy Sądzie Rejonowym w .... Z końcem miesiąca … 2023 r. zamierza Pani zakończyć działalność komorniczą i podjąć pozarolniczą działalność gospodarczą w następującym obszarze: przeważającym PKD będzie nr PKD 86.90.E „Pozostała działalność w zakresie opieki zdrowotnej, gdzie indziej niesklasyfikowana”, dodatkowym PKD 69.10.Z „Działalność prawnicza”.

Pani będąc w trakcie szkolenia posiada uprawnienia do wykonywania zawodu psychoterapeuty. Natomiast po zakończeniu szkolenia będzie Pani legitymować się certyfikatem ukończenia Szkoły ... oraz certyfikatem … (…).

Ponadto, ukończyła Pani szkolenie organizowane przez … uprawniające według organizatora do ubiegania się o wpis na listę … prowadzoną przez … oraz na listę …. Otrzymała Pani certyfikat ukończenia szkolenia, który potwierdza zgodność szkolenia ze standardami szkolenia mediatorów uchwalonymi przez ...

Będzie Pani osobiście wykonywać pracę w zakresie psychoterapii w ramach zgłoszonego PKD 86.90.E oraz pełnić rolę mediatora w ramach PKD 69.10.Z z tym zastrzeżeniem, że nie będzie Pani świadczyć usług prawniczych i doradczych - faktyczną działalnością w tym obszarze będzie tylko praca w zakresie rozwiązywania konfliktów w procesie mediacji cywilnych sądowych i pozasądowych mających na celu bezstronne wspieranie stron w zawarciu ugody.

Ponadto, w uzupełnieniach wniosku wskazała Pani, że:

‒Nie jest Pani zarejestrowana jako czynny podatnik podatku od towarów i usług.

‒Zamierza Pani rozpocząć działalność gospodarczą w zakresie psychoterapii oraz w zakresie mediacji od ...2023 r. bądź ...2023 r.

‒Przewidywana wartość sprzedaży z tytułu rozpoczęcia działalności gospodarczej w zakresie psychoterapii oraz w zakresie mediacji w 2023 roku, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku 2023, nie przekroczy kwoty 200.000 zł.

‒Świadczone przez Panią usługi psychoterapii są traktowane jako usługi opieki medycznej zwolnionej z VAT, będą więc korzystały ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy o VAT.

‒W prowadzonej działalności gospodarczej nie będzie Pani wykonywała - innych niż usługi prawnicze i doradcze - czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług.

‒W 2022 roku nie prowadziła Pani działalności gospodarczej i nie osiągnęła Pani żadnej sprzedaży podlegającej opodatkowaniu VAT.

Pytanie

Czy w opisanym przyszłym stanie faktycznym, w zakresie świadczenia usług mediacyjnych przysługuje Pani zwolnienie od podatku VAT określone w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o podatku od towaru i usług zakładając, że nie będzie Pani świadczyła usług prawniczych i doradczych?

Pani stanowisko w sprawie

Pani zdaniem, usługi mediacji wykonywane w ramach PKD 69.10.Z z tym zastrzeżeniem, że nie będą świadczone usługi prawnicze i doradcze dają możliwość skorzystania ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o podatku od towarów i usług. Jako mediator nie może Pani doradzać klientom, jak i wskazywać im określonych rozwiązań. Takie zachowanie stałoby w sprzeczności z zasadami prowadzenia mediacji z uwagi na brak zachowania neutralności i bezstronności mediatora. Takie samo stanowisko zostało wyrażone w licznych interpretacjach podatkowych, wydanych w sprawach indywidualnych dotyczących ww. usług.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w piśmie z dnia 4.02.2020 r. w sprawie 0113-KDIPT1-1.4012.768.2019.2.WL, wskazuje: „wobec braku w ustawie definicji „doradztwa” celowe jest odwołanie się do wykładni językowej. Zgodnie z internetowym słownikiem języka polskiego PWN (sjp.pwn.pl), „doradzić-doradzać” znaczy udzielać porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie. Natomiast w myśl wskazanego słownika, „doradca” to ten, kto udziela porad. Tak więc doradztwo jest udzielaniem fachowych opinii, porad w różnych dziedzinach np. ekonomicznych, finansowych, a przez doradcę rozumie się osobę, która udziela porad, doradza. Użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin „usługi w zakresie doradztwa” należy rozumieć w związku z tym szeroko, z położeniem głównego nacisku na czynność udzielania porad, wskazywania rozwiązań, sposobów postępowania w jakiejś sprawie. Podobnie jak w przypadku usług doradztwa, ustawa nie definiuje pojęcia „usługi prawnicze”. Pomocne w tym przypadku jest odwołanie do Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, w której w kategorii „usługi prawnicze” znalazły się usługi w zakresie doradztwa prawnego i reprezentacji w dziedzinie prawa karnego, handlowego, pracy i cywilnego, a także usługi prawne dotyczące patentów, praw autorskich i pozostałych praw własności intelektualnej, usługi notarialne, arbitrażowe i polubowne, oraz związane z aukcjami. Analiza tej kategorii statystycznej wskazuje zatem, że pod pojęciem usług prawniczych PKWIU rozumie rozmaite czynności związane z doradztwem prawnym. Pojęcie mediacji zostało w internetowym słowniku języka polskiego zdefiniowane jako „pośredniczenie w sporze mające na celu ułatwienie stronom dojście do porozumienia”. Ponadto zgodnie z klasyfikacją zawodów i specjalności mediator nie jest prawnikiem lecz specjalistą do spraw społecznych - nr klasyfikacji 263502. Mediator działa na zlecenie osób fizycznych, firm. Organizacji, urzędów oraz sądów świadcząc usługi mediacji, czyli pośredniczenia w sporze, mające na celu ułatwienie stronom dojście do porozumienia, niestanowiące usług doradztwa, ani usług prawniczych.

Wobec powyższego Pani zdaniem usługi mediacji, czyli pośredniczenie w sporze mające na celu ułatwienie stronom dojście do porozumienia, nie stanowi usług doradztwa, ani usług prawniczych, ponieważ mediator nie doradza stronom konfliktu.

Zamierza Pani zajmować się mediacją sądową oraz pozasądową jako dodatkową formą działalności, nie prowadząc jednocześnie działalności prawniczej ani doradczej. Główna działalność związana będzie z wykonywaniem zawodu psychoterapeuty - PKD 86.90.E „Pozostała działalność w zakresie opieki zdrowotnej, gdzie indziej niesklasyfikowana”.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 931 ze zm.) zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Z treści art. 15 ust. 1 ustawy wynika, że:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Ustawodawca przewiduje zwolnienie od podatku VAT dla pewnej grupy podatników. Regulacje w tym zakresie zawarte zostały w art. 113 ustawy.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy:

Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Na podstawie art. 113 ust. 2 ustawy:

Do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1) wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;

1a) sprzedaży na odległość towarów importowanych, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;

2) odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:

a) transakcji związanych z nieruchomościami,

b) usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,

c) usług ubezpieczeniowych

– jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;

3) odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Z przepisu art. 113 ust. 5 ustawy, wynika, że:

Jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Zgodnie z art. 113 ust. 9 ustawy:

Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Na podstawie art. 113 ust. 10 ustawy:

Jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

W myśl art. 113 ust. 11 ustawy:

Podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Zgodnie z art. 113 ust. 13 ustawy:

Zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

1)dokonujących dostaw:

a)towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,

b)towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:

‒energii elektrycznej (CN 2716 00 00),

‒wyrobów tytoniowych,

‒samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,

c)budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,

d)terenów budowlanych,

e)nowych środków transportu,

f)następujących towarów, w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie:

‒preparatów kosmetycznych i toaletowych (PKWiU 20.42.1),

‒komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26),

‒urządzeń elektrycznych (PKWiU 27),

‒maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28),

g)hurtowych i detalicznych części i akcesoriów do:

‒pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKWiU 45.3),

‒motocykli (PKWiU ex 45.4);

2)świadczących usługi:

a)prawnicze,

b)w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,

c)jubilerskie,

d)ściągania długów, w tym factoringu;

3)nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy stanowi, że ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy nie korzystają m.in. usługi w zakresie doradztwa.

Z opisu sprawy wynika, że nie jest Pani zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Z końcem … 2023 r. zamierza Pani zakończyć działalność komorniczą i rozpocząć działalność gospodarczą w zakresie psychoterapii oraz w zakresie mediacji od ...2023 r. bądź ...2023 r. Przeważającym PKD będzie nr PKD 86.90.E „Pozostała działalność w zakresie opieki zdrowotnej, gdzie indziej niesklasyfikowana”, dodatkowym PKD 69.10.Z „Działalność prawnicza”. Będzie Pani osobiście wykonywać pracę w zakresie psychoterapii w ramach zgłoszonego PKD 86.90.E oraz pełnić rolę mediatora w ramach PKD 69.10.Z z tym zastrzeżeniem, że nie będzie świadczyć usług prawniczych i doradczych - faktyczną działalnością w tym obszarze będzie tylko praca w zakresie rozwiązywania konfliktów w procesie mediacji cywilnych sądowych i pozasądowych mających na celu bezstronne wspieranie stron w zawarciu ugody. W 2022 roku nie prowadziła Pani działalności gospodarczej i nie osiągnęła Pani żadnej sprzedaży podlegającej opodatkowaniu VAT. Przewidywana wartość sprzedaży z tytułu rozpoczęcia działalności gospodarczej w zakresie psychoterapii oraz w zakresie mediacji w 2023 roku, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku 2023, nie przekroczy kwoty 200.000 zł. Świadczone przez Panią usługi psychoterapii są traktowane jako usługi opieki medycznej zwolnionej z VAT, będą więc korzystały ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy o VAT. W prowadzonej działalności gospodarczej nie będzie Pani wykonywała - innych niż usługi prawnicze i doradcze - czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług.

Pani wątpliwości dotyczą możliwości korzystania ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy w związku ze świadczonymi usługami mediacyjnymi, zakładając że nie będzie Pani świadczyła usług prawniczych i doradczych.

Zauważam, że ustawa o podatku od towarów i usług, ani przepisy wykonawcze do niej, nie definiują pojęcia doradztwa. W potocznym rozumieniu termin „doradztwo” obejmuje szereg usług doradczych, tj. np.: podatkowe, prawne, finansowe. Ponieważ brak w ustawie definicji doradztwa, to należy odwołać się do wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku języka polskiego PWN, pod pojęciem „doradcy” należy rozumieć „tego, kto doradza”. Natomiast „doradzać”, w myśl powołanego wyżej Słownika języka polskiego PWN, oznacza „udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie”. Doradztwo jest zatem udzieleniem fachowych zaleceń, porad. Użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin „usługi w zakresie doradztwa” należy rozumieć w związku z tym szeroko.

Podobnie jak w przypadku usług doradztwa, ustawa nie definiuje pojęcia „usługi prawnicze”. Pomocne w tym wypadku jest odwołanie do Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, w której w kategorii „usługi prawnicze” znalazły się usługi w zakresie doradztwa prawnego i reprezentacji w dziedzinie prawa karnego, handlowego, pracy i cywilnego, a także usługi prawne dotyczące patentów, praw autorskich i pozostałych praw własności intelektualnej, usługi notarialne, arbitrażowe i polubowne oraz związane z aukcjami. Analiza tej kategorii statystycznej wskazuje zatem, że pod pojęciem usług prawniczych PKWiU rozumie rozmaite czynności związane z doradztwem prawnym.

Pojęcie mediacji zostało w internetowym Słowniku Języka Polskiego zdefiniowane jako „pośredniczenie w sporze mające na celu ułatwienie stronom dojście do porozumienia”.

Załącznik do Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 7 sierpnia 2014 r. w sprawie klasyfikacji zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy oraz zakresu jej stosowania (t. j. Dz. U. z 2018 r., poz. 227 ze zm.) umieszcza zawód mediatora (oznaczonego nr 263502) i mediatora sądowego (263507) w grupie elementarnej „specjaliści do spraw społecznych” w ramach grupy średniej „Specjaliści z dziedzin społecznych i religijnych”. Specjaliści z dziedziny prawa sklasyfikowani są jako odrębna grupa średnia.

Wobec powyższego, świadczenie usług mediacji, nie stanowi – jak wskazała Pani we wniosku – usług doradztwa, ani usług prawniczych, bowiem faktyczną działalnością w tym obszarze będzie tylko praca w zakresie rozwiązywania konfliktów w procesie mediacji cywilnych sądowych i pozasądowych mających na celu bezstronne wspieranie stron w zawarciu ugody.

Zgodnie z opisem sprawy zamierza Pani świadczyć m.in. usługi psychoterapii, które to traktowane będą jako usługi opieki medycznej zwolnionej z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy. Tym samym, zgodnie z art. 113 ust. 2 pkt 2 ustawy, usługi te nie będą wliczane się do limitu wartości sprzedaży, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.

Pani wątpliwości dotyczą możliwości korzystania ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy w związku ze świadczeniem usług mediacyjnych.

Analiza przedstawionego opisu sprawy w świetle obowiązujących przepisów wskazuje, że jeżeli wartość Pani sprzedaży w zakresie świadczenia usług mediacyjnych nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym 2023 r. 200.000 zł oraz - jak Pani wskazała - nie będzie Pani wykonywała czynności o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy, to w 2023 roku, będzie mogła Pani korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 9 w zw. z ust. 1 ustawy.

Należy jednakże zaznaczyć, że jeżeli w 2023 roku wartość Pani sprzedaży, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy kwotę 200.000 zł oraz w kolejnych latach wartość sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy przekroczy u Pani kwotę 200.000 zł, to zwolnienie utraci moc począwszy od czynności, którą zostanie przekroczona ta kwota. Utraci Pani również prawo do zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy w przypadku wykonania jakiejkolwiek czynności wymienionej w art. 113 ust. 13 ustawy.

Zatem, Pani stanowisko należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, niniejsza interpretacja została wydana na podstawie wskazania we wniosku, że świadczone przez Panią usługi psychoterapii są traktowane jako usługi opieki medycznej zwolnionej z VAT, będą więc korzystały ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy o VAT. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnośnie natomiast powołanej przez Panią interpretacji indywidualnej, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

‒Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 259 ze zm. dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. 2651 ze zm.).