Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 12 stycznia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.115.2022.12.NM

Zastosowanie preferencyjnego opodatkowania kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Interpretacja indywidualna po wyroku sądu – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie:

1)ponownie rozpatruję sprawę Pana wniosku z 31 stycznia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej – uwzględniam przy tym wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 9 marca 2023 r. sygn. akt III SA/Wa 2021/22 i

2)stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym o osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

31 stycznia 2022 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości zastosowania preferencyjnego opodatkowania kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – 20 kwietnia 2022 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, która ma miejsce zamieszkania na terytorium Polski. Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 w zw. z ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „ustawa o PIT”).

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą polegającą na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania - przeważające PKD działalności to 62.01.Z (Działalność związana z oprogramowaniem) (dalej: „Oprogramowanie”).

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca zawarł umowę (dalej: „Umowa”) z innym podmiotem, na podstawie której świadczy usługi programistyczne (dalej: „Usługi”) na rzecz spółki zarejestrowanej w Polsce, NIP: …(dalej: „Zleceniodawca”).

W ramach Umowy ze Zleceniodawcą, Wnioskodawca wykonuje prace konsultacyjno‑programistyczne w zakresie Oprogramowania komputerowego służącego Zleceniodawcy oraz jego Klientom. Na warunkach określonych w Umowie Zleceniodawca zleca Wnioskodawcy Usługi z zakresu technologii informacyjnej na warunkach określonych w Umowie, dotyczące konkretnego zamówienia. Terminy realizacji i inne uzgodnienia pomiędzy Wnioskodawcą a Zleceniodawcą dotyczące konkretnego zamówienia są każdorazowo określane w formularzu zlecenia (dalej: „Formularz Zlecenia”), który stanowi załącznik do Umowy. Czynności określone w Formularzu Zlecenie wykonywane są w zależności od potrzeb i według uzgodnień stron Umowy w siedzibie Zleceniodawcy lub w innym dogodnym dla Zleceniodawcy miejscu umożliwiającym należyte wykonanie postanowień Umowy.

W każdym dniu świadczenia Usług Wnioskodawca rejestruje czas poświęcony na realizacje poszczególnych czynności w ramach prowadzonego projektu. Wynagrodzenie ustalane jest każdorazowo dla danego zlecenia na podstawie ilości godzin poświęconych nad danym zleceniem określonym w Formularzu Zlecenia oraz stawce godzinowej określonej w Umowie, która odpowiada cenom podobnych usług na rynku oraz oczekiwaniom finansowym Wnioskodawcy.

Wynagrodzenia za Usługi Wnioskodawcy obejmuje wynagrodzenie (cenę) za przeniesienie praw autorskich do utworów powstających w trakcie wykonywania Umowy.

Zgodnie z Umową obowiązki Wnioskodawcy obejmują m.in.:

a)pisanie Oprogramowania, kodu dla projektów Klientów Zleceniodawcy lub projektów …;

b)korzystanie z narzędzi automatyzacji, takich jak: …;

c)korzystanie z narzędzi takich jak: …;

d)angażowanie się we wszelkie inne powiązane projekty lub zadania, na zlecenie Zleceniodawcy.

Działalność Wnioskodawcy związana z realizacją Usług na podstawie Umowy jest prowadzona w Polsce.

Metoda wytwarzania Oprogramowania jest innowacyjna, gdyż usprawnia, ulepsza i przyspiesza wiele kluczowych procesów w działalności przedsiębiorstw. Dzieje się to przy wykorzystaniu najnowszych metodologii, paradygmatów, i języków programowania. Często nowe funkcjonalności są implementowane w formie POC (Proof of Concept), by potwierdzić możliwość zastosowania nowych technologii i ich użyteczności dla Klienta Zleceniodawcy. Jednocześnie, Oprogramowanie jest innowacyjne, ponieważ usprawnia procesy biznesowe, obniża ich koszt, a także wykonują zadania dotychczas zarezerwowane dla wysoko wykwalifikowanej kadry. Ponadto, nie istnieją na rynku gotowe narzędzia, które można by wdrożyć w miejsce oprogramowań, w których tworzeniu uczestniczy Wnioskodawca. W zależności od potrzeb w praktyce może oznaczać to tworzenie oprogramowania, w postaci kodu, lub wykorzystywanie istniejących narzędzi i tworzeniu nowego kodu w językach specyficznych dla danego rozwiązania informatycznego w ramach jego rozwoju. W ramach prowadzonej działalności, Zleceniodawca opracowuje i dostarcza oprogramowanie dla Klientów.

Typowe świadczenie usługi przez Zleceniodawcę odbywa się poprzez następujące fazy:

·ocena zakresu prac, zaplanowanie rozwoju oprogramowania, zaproponowanie przebiegu wdrożenia rozwiązania;

·stworzenie oprogramowania oraz komputerowe odwzorowanie procesów biznesowych dotychczas wykonywanych manualnie;

·wdrożenie rozwiązania;

·testy rozwiązania;

·transfer informacji.

Jednocześnie, Zleceniodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykorzystuje oprogramowanie:

·stworzone przez Zleceniodawcę lub jego podwykonawców;

·istniejące w repozytoriach Zleceniodawcy;

·wolnodostępne oprogramowanie typu open-source.

Typowe zadania/prace wykonywane w ramach świadczonych Usług przez Wnioskodawcę, objęte zakresem Umowy obejmują:

·tworzenie nowych aplikacji typu …;

·tworzenie nowych rozwiązań z zakresu integracji aplikacji i automatyzacji;

·tworzenie nowych bibliotek dla celów realizacji umów łączących Zleceniodawcę z jego Klientami;

·rozwijanie istniejących bibliotek dla celów realizacji umów łączących Zleceniodawcę z jego Klientami;

·systematyczne i trwałe tworzenie rozwiązań w sposób zapewniający ich ponowną używalność dla obecnych lub przyszłych Klientów Zleceniodawcy.

Powyższe zadania/prace projektowe każdorazowo wymagają indywidualnych prac dostosowanych wyłącznie do potrzeb Klientów Zleceniodawcy - w zależności od potrzeb Klienta prowadzą do stworzenia nowego oprogramowania lub jego modyfikacji.

Każdy projekt, w który zaangażowany jest Wnioskodawca na podstawie Umowy, dla Klienta Zleceniodawcy skutkuje powstaniem nowego Oprogramowania lub modyfikacją istniejącego Oprogramowania Zleceniodawcy.

W tym miejscu Wnioskodawca pragnie podkreślić, że realizacja zadań/prac związana jest z projektami prowadzonymi przez Zleceniodawcę na rzecz Klientów, w ramach których są wykonywane przez Wnioskodawcę zlecone zadania/prace dotyczące projektowania, implementacji i modyfikacji Oprogramowania komputerowego.

Wiodące technologie, przy użyciu których powstaje rozwijane Oprogramowanie, to:

·języki programowania oraz środowisko programistyczne zawierające edytor kodu oraz narzędzia pozwalające na analizę,

·debugowanie oraz uruchamianie tworzonego Oprogramowania,

·narzędzia dostępu do bazy danych, umożliwiające przegląd jej struktury,

·projektowanie oraz tworzenie Oprogramowania bazodanowego w postaci skryptów, procedur, pakietów, wyzwalaczy oraz uruchamianie procedur pracujących na danych w bazie.

Jak zostało to wskazane powyżej wytwarzanie przez Wnioskodawcę Oprogramowania jest częścią większych projektów prowadzonych przez Zleceniodawcę. Wszystkie projekty, w których Wnioskodawca bierze bądź będzie brał udział, są realizowane w ramach Umowy ze Zleceniodawcą. Wnioskodawca nie zatrudnia pracowników ani nie zleca wykonania prac wynikających z Umowy na rzecz podwykonawców. W przyszłości Wnioskodawca nie wyklucza zawarcia innych analogicznych do Umowy ze Zleceniodawcą umów o współpracy z innymi podmiotami.

Aktualnie główna część przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawcy pochodzi ze świadczenia Usług na podstawie Umowy, w ramach której są sprzedawane wszelkie prawa autorskie do Oprogramowania komputerowego na rzecz Zleceniodawcy. W ramach Umowy ze Zleceniodawcą sprzedaży podlegają kwalifikowane prawa własności intelektualnej w szczególności prawa majątkowe do wytworzonego kodu źródłowego, które uwzględnione są w cenie sprzedaży wykonywanej Usługi na rzecz Usługodawcy.

W celu wytworzenia Oprogramowania Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo‑rozwojowych prowadzonych przez inne firmy, ani praw autorskich innych firm.

Jednocześnie, Oprogramowanie jest elementem znacznie szerszego procesu B+R prowadzonego w ramach projektów. Prace programistyczne mają na celu wyeliminowanie naukowej lub technicznej niepewności oraz znalezienia nowych rozwiązań dla zaadresowanych problemów. Realizacja postępu dokonuje się poprzez: tworzenie nowych lub bardziej wydajnych algorytmów w oparciu o nowe techniki tworzone na bieżąco. Prace w realizowanych projektach związane są także w dużej mierze z poprawą wydajności i do tego wykorzystywane są nowe algorytmy; tworzeniu nowej, dotychczas nieosiągalnej funkcjonalności; implementacji nowych sposobów rozwiązania problemów projektowych. W praktyce dla realizacji powyższych zadań na co dzień Wnioskodawca musi w drodze doświadczeń, testów oraz eksperymentów zdobywać, poszerzać i łączyć wiedzę z nauk podstawowych matematyka, statystyka jak i stosowanych informatyka, algorytmika, a następnie wykorzystywać ją przy tworzeniu, rozwijaniu Oprogramowania komputerowego na rzecz Zleceniodawcy.

Zdaniem Wnioskodawcy, działania i sposób ich realizacji − podejmowane w celu wytworzenia Oprogramowania, wskazane w opisie stanu faktycznego, spełniają definicje działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT. W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy wytworzenie oraz rozwijanie Oprogramowania ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej. Tym niemniej, w ramach niniejszego wniosku, Wnioskodawca oczekuje rozstrzygnięcia przez tut. Organ czy podejmowane przez Niego czynności stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT.

Jednocześnie, w wyniku podjętych przez Wnioskodawcę czynności w ramach tworzenia, ulepszenia, modyfikacji lub rozbudowania kodów komputerowych i Oprogramowania zawsze powstaje odrębny utwór (tj. nowe kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci nowego autorskiego prawa do programu komputerowego) podlegający ochronie na podstawie art. 74 Ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (dalej: „ustawa o PAIPP”). Innymi słowy każde stworzenie, ulepszenie, modyfikacja lub rozbudowanie kodów komputerowych i Oprogramowania kreuje nowy utwór (nowe kwalifikowane prawo własności intelektualnej) chroniony ustawowo.

Wnioskodawca przenosi całość autorskich praw majątkowych na rzecz Zleceniodawcy za wynagrodzenie ze sprzedaży praw autorskich dotyczących ulepszenia, modyfikacji bądź rozbudowania kodów komputerowych i Oprogramowania. Przeniesienie całości autorskich praw majątkowych na rzecz kontrahenta jest jednym z zapisów Umowy między Wnioskodawcą a Zleceniodawcą, na rzecz którego Wnioskodawca świadczy Usługi. W ramach Umowy ze Zleceniodawcą sprzedaży podlegają kwalifikowane prawa własności intelektualnej, w szczególności prawa majątkowe do wytworzonego kodu źródłowego, które uwzględnione są w cenie sprzedaży wykonywanej Usługi na rzecz Zleceniodawcy.

Przedstawioną powyżej działalność Wnioskodawca prowadzi i uzyskuje z tego tytułu dochody od … października 2021 r., tj. od momentu zawarcia Umowy ze Zleceniodawcą.

Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencję (poza podatkową księgą przychodów i rozchodów) w sposób umożliwiający wyodrębnienie każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Ewidencję tę Wnioskodawca prowadzi od początku zawarcia Umowy ze Zleceniodawcą, tj. od … października 2021 r.

Wnioskodawca w ramach powyższej działalności gospodarczej poniósł lub będzie ponosić w przyszłości następujące wydatki na:

a)zakup sprzętu komputerowego oraz elektronicznego (np. komputery, telefony komórkowe, serwery, myszka komputerowa);

b)usługi księgowe (nabycie stosownego programu księgowego);

c)Polisę ubezpieczeniową (polisa ubezpieczeniowa od odpowiedzialności cywilnej z tytułu świadczonych Usług);

d)usługi szkoleniowe;

e)usługi telekomunikacyjne;

f)usługi związane z dostępem do Internetu;

g)składki społeczne;

h)zakup sprzętu i wyposażenia biurowego (np. biurko, fotel obrotowy);

i)usługi związane z chmurą obliczeniową, usług: …, …, …, … i podobnych;

j)leasing samochodu oraz koszty jego użytkowania;

k)bilety na transport.

Powyższe wydatki Wnioskodawca odpowiednio uwzględnia lub będzie uwzględniać przy kalkulacji dochodów podlegających opodatkowaniu 5% stawką PIT z tytułu ulgi IP Box.

Uzupełnienie wniosku

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą polegającą na tworzeniu i rozwijaniu Oprogramowania - przeważające PKD działalności to 62.01.Z (Działalność związana z oprogramowaniem).

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca zawarł Umowę z innym podmiotem na podstawie której świadczy Usługi programistyczne na rzecz Zleceniodawcy.

Wnioskodawca uprzejmie informuje, że w ramach przedmiotowego pytania oczekuje rozstrzygnięcia, czy całość prowadzonej przez Niego obecnie działalności gospodarczej, w ramach której zawarł Umowę ze Zleceniodawcą, na podstawie której wykonuje prace konsultacyjno-programistyczne w zakresie Oprogramowania komputerowego służącego Zleceniodawcy oraz jego Klientom stanowi działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 30ca ustawy o PIT w rozumieniu art. 5a pkt 38 ww. ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny, jak i kryteria niezbędne do uznania działalności za działalność badawczo-rozwojową, Jego działalność spełnia cechy takowej:

a)nowatorskość i twórczość: Wnioskodawca tworzy Oprogramowanie lub części Oprogramowania w zależności od potrzeb Zleceniodawcy, z którym współpracuje, a Zleceniodawca ma na celu zwiększenie innowacyjności rozwiązań programistycznych w zależności od potrzeb Klientów;

b)nieprzewidywalność: Zleceniodawca, z którym Wnioskodawca współpracuje, oczekuje od Niego wykonywania prac, których skutek co prawda jest określony, natomiast proces tworzenia danych rozwiązań (programów komputerowych), pomimo korzystania z istniejących metod informatycznych i języków programistycznych, powoduje wytworzenie całkowicie nowego rozwiązania, lub znaczną modyfikację wcześniejszych rozwiązań;

c)metodyczność: Wnioskodawca zobowiązany jest w ramach Umowy do ścisłej, zgodnej z harmonogramem współpracy, którą zobowiązany jest należycie udokumentować i wykonywać zgodnie z oczekiwaniami Zleceniodawcy i przedstawionym przez nich planem. Innymi słowy, Jego działalność prowadzona jest w sposób systematyczny;

d)możliwość przeniesienia lub odtworzenia: celem Wnioskodawcy, w ramach wykonywanej przez Niego działalności gospodarczej jest przeniesienie autorskich praw majątkowych z Oprogramowania lub części Oprogramowania na Zleceniodawcę, co nierozerwalnie wiąże się z koniecznością jego odtworzenia.

Biorąc powyższe pod uwagę można stwierdzić, zdaniem Wnioskodawcy, że tworzenie przez Niego programów komputerowych (Oprogramowania) spełnia kryteria działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT.

Zgodnie z art. 5a pkt 40 ustawy o PIT pojęcie prace rozwojowe - oznacza prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (dalej: „ustawa Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce”), czyli działalność obejmująca nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Wnioskodawca podkreśla, że Jego zdaniem, prowadzi działalność twórczą obejmującą prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań - wytwarza nowe, nieistniejące wcześniej funkcjonalności, na podstawie posiadanej wiedzy, które wpływają na innowacyjność wytwarzanych rozwiązań programistycznych. Czyni to na podstawie nabywanej, łączonej, kształtowanej i wykorzystywanej dostępnej aktualnie wiedzy w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Wnioskodawca w ramach działalności samodzielnie nie prowadził albo nie prowadzi badań naukowych, o których mowa w art. 4 ust. 2 pkt 1 lub 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Wnioskodawca w ramach Umowy podejmuje pracę nad jakimś projektem posiadając nakreślony cel, którym jest wytworzenie Oprogramowania, które rozwiąże problemy nakreślone przez Zleceniodawcę przy negocjowaniu współpracy.

Wnioskodawca prowadzi również pracę według ścisłego harmonogramu. Począwszy od wymagań umownych dotyczących poprawnej dokumentacji swojej działalności, to Oprogramowanie wymaga wielu składowych tworzonych w odpowiedniej kolejności i z należytą uwagą.

Ostatnią przesłanką do uznania prowadzonej działalności za badawczo-rozwojową jest kryterium wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Wiąże się to jednocześnie z prowadzeniem prac rozwojowych. Wnioskodawca opisał powyżej w jaki sposób wykorzystuje obecne zasoby wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W swojej działalności Wnioskodawca zawsze stara się dostarczyć najnowsze rozwiązania w branży, zapoznając się z obecnym stanem techniki w branży IT oraz z aktualnymi zastosowaniami wprowadzonymi w działalności Jego Zleceniodawcy lub Jego Klientów.

Wnioskodawca podkreśla, że z wykorzystaniem wszystkich możliwych wiadomości naukowych jakie posiada w swojej działalności planuje, projektuje i tworzy innowacyjne rozwiązania w branży w postaci ulepszonych produktów, procesów lub usług programistycznych. Przy czym podkreślenia wymaga, że ulepszenia są znaczące i pozwalają na zautomatyzowanie procesów, które dotychczas robione były ręcznie.

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzi On działalność twórczą obejmującą prace rozwojowe.

Twórczość działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawcy wynika z wytwarzania nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w Jego praktyce gospodarczej lub na tyle nowatorskich, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących, to znaczy wprowadzających to, czego jeszcze nie było. Wnioskodawca wykorzystuje przy tym własną inwencję twórczą i korzysta z posiadanej przez siebie wiedzy i umiejętności. Niniejsze przesądza m.in. o elemencie „twórczym” owej działalności tzn. są to działania, które choćby w minimalnym stopniu odróżniają się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem posiadają cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia (Objaśnienia podatkowe Ministra Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczące preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX).

Podkreślić należy, że programowanie jest pracą polegającą na tworzeniu zindywidualizowanego kodu, którego tylko efekt jest z góry ustalony. Warto dodać, iż istnieje nieskończona ilość rozwiązań, które mogą do tego efektu doprowadzić. Praca programisty polega na doborze najbardziej wydajnych i odpowiednich metod oraz środków, które mają zapewnić stworzenie konkretnej funkcjonalności. Należy podkreślić, iż programy komputerowe stworzone przez Wnioskodawcę na rzecz Zleceniodawcy ulepszyły i rozwijały działanie starych programów, lub też powodowały stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności.

Z tego powodu, zdaniem Wnioskodawcy, stworzone programy stanowią przejaw Jego twórczej działalności oraz są one innowacyjne zarówno w prowadzonej przez Niego działalności, jak i Jego Zleceniodawcy i Jego Klientów.

Twórczość Wnioskodawcy odnosi się również do przejawu Jego działalności - autorskich praw do programów komputerowych, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o PAIPP. Jednocześnie podkreślić należy, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia. Ochrona ta obejmuje również fragmenty utworu i utwory w wersji nieukończonej.

Wnioskodawca powody do twierdzenia, że Jego działalność obejmuje prace rozwojowe, wywodzi z faktu, że w swoich projektach rozwija fachową i specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Przedstawioną powyżej działalność obejmująca prace rozwojowe Wnioskodawca prowadzi i uzyskuje z tego tytułu dochody od … października 2021 r., tj. od momentu zawarcia Umowy ze Zleceniodawcą.

Prowadzone prace rozwojowe częściowo zostały a częściowo zostaną zakończone pozytywnym wynikiem.

Wynikiem tych prac jest wytworzenie nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w Jego praktyce gospodarczej lub na tyle nowatorskich, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących, to znaczy wprowadzających to, czego jeszcze nie było.

Należy podkreślić, iż programy komputerowe stworzone przez Wnioskodawcę na rzecz Zleceniodawcy (w ramach realizowanej Usługi na rzecz Zleceniodawcy) ulepszyły i rozwijały działanie starych programów, lub też powodowały stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności.

W wyniku prac rozwojowych Wnioskodawca zaprojektował stworzył nowe, zmienione lub ulepszone produkty na rzecz klientów Zleceniodawcy w ramach realizowanych zleceń. Produkty mają nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter a nowy, ulepszony charakter produktów, procesów lub usług nie jest wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do tych produktów.

Wnioskodawca w ramach działalności samodzielnie nie prowadził, ani nie prowadzi innych prac o innym charakterze niż prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest tworzenie i rozwój nowoczesnego Oprogramowania oraz jego elementów składowych, które następnie są sprzedawane Zleceniodawcy w ramach świadczonej na jego rzecz Usługi.

Przedmiotowa działalność Wnioskodawcy dotyczy wytwarzania, rozwijania oraz ulepszania programów komputerowych (tj. Oprogramowania, części Oprogramowania), które według art. 1 ust. 11 ust. 2 pkt 1 ustawy o PAIPP są utworami.

Wnioskodawca w ramach swojej działalności gospodarczej wykonuje w szczególności czynności w zakresie:

a)wytwarzania Oprogramowania w postaci tworzenia kodu źródłowego,

b)wytwarzania części Oprogramowania, w wyniku rozwijania lub ulepszania określonego programu komputerowego, gdzie również powstaje kod źródłowy.

W tym miejscu należy wskazać, że Wnioskodawca tworzy i rozwija kilka rodzajów programów komputerowych lub ich części (modyfikacji, ulepszeń nowych modułów), jednakże z uwagi na tożsamość podejmowanych czynności do jego tworzenia i rozwoju na potrzeby niniejszego wniosku stosowane jest łączne określenie „Oprogramowanie” do wszystkich rodzajów programów komputerowych oraz ich części, modyfikacji i ulepszeń.

Wnioskodawca wskazuje, że może również rozwijać inne rodzaje Oprogramowania, lecz schemat jego tworzenia i zakres działań będzie zawsze tożsamy do tego opisanego we wniosku. Przez Oprogramowanie Wnioskodawca rozumie zatem zarówno aplikacje będące programami komputerowymi, jak i części (modyfikacji, ulepszeń, nowych modułów) aplikacji, które również stanowią programy komputerowe.

Do przykładów rozwijanego przez Wnioskodawcę Oprogramowania należy prowadzony:

·

Powyższe Oprogramowanie powstało w ramach prowadzonych prac rozwojowych w październiku 2021 r.

W ramach rozwoju każdego Oprogramowania Wnioskodawca tworzy zupełnie nowe części i funkcjonalności Oprogramowania, a następnie modyfikuje i zmienia stworzone przez siebie funkcjonalności Oprogramowania poprzez dokonywanie zmian, poprawek oraz usprawnień. Tworzone przez Wnioskodawcę nowe funkcjonalności Oprogramowania z uwagi na ich innowacyjność tworzone są przez Wnioskodawcę od podstaw. W ramach świadczonych usług i realizowanego projektu Wnioskodawca tworzy, zmienia i dostosowuje komponenty Oprogramowania i dokumentuje to. W każdym przypadku produktem finalnym prac Wnioskodawcy jest dostarczenie Oprogramowania wraz ze wstępną konfiguracją pozwalającą na uruchomienie go.

Podsumowując, Wnioskodawca zajmuje się tworzeniem kodu źródłowego Oprogramowania, jego testowaniem i odpowiednim dostosowaniem do konkretnych potrzeb klientów Zleceniobiorcy. W wyniku prac rozwojowych prowadzonych przez Wnioskodawcę Zleceniodawca otrzymuje nowoczesne i innowacyjne ulepszenia oraz rozwinięcia Oprogramowania lub całościowe aplikacje (Oprogramowanie), których nie da się nabyć na otwartym rynku. W przypadku projektów nie występuje element typowej standaryzacji. Cele, jakie są zakładane do osiągnięcia przez klientów Zleceniodawcy, wymagają unikatowego podejścia i twórczej pracy koncepcyjnej od samego początku realizacji prac projektowych. Tym samym, tworzone i wdrażane przez Wnioskodawcę elementy Oprogramowania mają zawsze charakter twórczy.

Głównym celem działalność Wnioskodawcy jest zatem tworzenie oraz rozwój innowacyjnego i technologicznie zaawansowanego Oprogramowania. Wnioskodawca tworzy oraz ulepsza Oprogramowanie, które nie tylko odzwierciedla potrzeby rynku i klientów, ale kształtuje je w taki sposób, aby przyczyniły się do znacznego usprawnienia procesów u nabywców końcowych Oprogramowania. W tym zakresie Wnioskodawca prowadzi prace związane z tworzeniem nowego i innowacyjnego Oprogramowania i jego funkcjonalności oraz jego stałego rozwijania, czy też ulepszania. Działania te mają na celu dostarczanie Oprogramowania spełniającego wszelkie wymagania Kontrahenta i klientów końcowych.

Tworzone oraz rozwijane Oprogramowanie powstaje przy użyciu najnowszych rozwiązań technologicznych. Prowadzi to do ciągłego rozwoju Wnioskodawcy oraz przyswajania nowej wiedzy i umiejętności. Z każdym projektem, zadaniem i funkcją Wnioskodawca rozwija swoje umiejętności i wiedzę w pracy. Każdy projekt wymaga również zastosowana unikalnego zestawu wzorców projektowych (istotą prac jest dopasowanie do danego projektu aplikacji, programu nie tylko odpowiednich technologii, ale także wzorców, które pozwalają utrzymywać kod czystym, przejrzystym i możliwym do ciągłego rozwoju.

W ramach prac nad Oprogramowaniem Wnioskodawca realizuje następujące zadania:

a)Modyfikacji i dostosowania Oprogramowania według specyfikacji i zamówienia Zleceniodawcy Wnioskodawcy poprzez tworzenie nowych praw własności intelektualnych;

b)Tworzenia nowych funkcjonalności Oprogramowania;

c)Optymalizacja wydajności Oprogramowania po stronie kodu;

d)Opracowywania nowych modułów mających na celu poprawianie funkcjonalności systemu.

Prace te prowadzone są w sposób mający na celu zapewnienie atrakcyjności i innowacyjności opracowywanych przez Wnioskodawcę rozwiązań informatycznych.

Ponadto, w ramach wspomnianych zadań, realizowane są następujące czynności:

·tworzenie nowych aplikacji typu …, …;

·tworzenie nowych rozwiązań z zakresu integracji aplikacji i automatyzacji;

·tworzenie nowych bibliotek dla celów realizacji umów łączących Zleceniodawcę z jego Klientami;

·rozwijanie istniejących bibliotek dla celów realizacji umów łączących Zleceniodawcę z jego Klientami;

·systematyczne i trwałe tworzenie rozwiązań w sposób zapewniający ich ponowną używalność dla obecnych lub przyszłych Klientów Zleceniodawcy.

Podsumowując, bezpośrednim rezultatem prac realizowanych przez Wnioskodawcę jest tworzenie Oprogramowania poprzez jego usprawnienie, wprowadzanie aktualizacji, czy dodawanie nowych funkcjonalności. Zadania te realizowane są poprzez pisanie nowego kodu źródłowego Oprogramowania oraz jego testowanie. Należy podkreślić, że Oprogramowanie i jego kod źródłowy ma bardzo złożony charakter. W ramach rozwoju Oprogramowania Wnioskodawca dokonuje usprawnień Oprogramowania, zmienia poszczególne jego funkcjonalności i usuwa błędy. Ponadto w ramach tworzenia nowej wersji Oprogramowania Wnioskodawca wprowadza poważniejsze udoskonalenia istniejących funkcjonalności Oprogramowania, które z uwagi na stopień zaawansowania mogą być uznawane za nowe funkcjonalności lub/i uzupełnia Oprogramowanie o całkiem nowe funkcjonalności opracowane, w ramach wskazanych powyżej prac rozwojowych. Te wszystkie modyfikacje Oprogramowania, po połączeniu z istniejącą, niemodyfikowaną częścią kodu źródłowego Oprogramowania tworzy spójną całość - nową wersję Oprogramowania. Tak określane aktualizacje Oprogramowania stanowią, jak wskazano powyżej, utwór i podlegają ochronie prawnej na podstawie art. 11 oraz art. 12 pkt 1 ustawy o PAIPP, art. 11 oraz art. 12 pkt 1. Należy nadmienić, że kod źródłowy Oprogramowania jest opracowywany i grupowany w bibliotekach danych, tzw. repozytoriach kodu.

Wnioskodawca wskazuje, że proces rozwoju i tworzenia Oprogramowania ma charakter ciągły. Ukończenie jednej funkcjonalności nie stanowi zakończenia rozwoju Oprogramowania. Jednakże charakter prac opisany we wniosku jest niezmienny i odnosi się on również do podejmowanych przez Wnioskodawcę działań nad tym konkretnym Oprogramowaniem.

Wnioskodawca w swojej działalności tworzy nowe autorskie prawa do programów komputerowych w postaci kodów źródłowych, które mogą być uznawane, w ocenie Wnioskodawcy, za kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Wnioskodawca wskazuje, że wszystkie tworzone przez mego efekty prowadzonych prac w zakresie tworzenia i rozwoju Oprogramowania, które zostały opisane we wniosku, mają postać praw własności intelektualnej.

W ramach prowadzonych prac powstają nowe prawa do programów komputerowych. Ponadto Wnioskodawca wskazuje, że te elementy stanowią utwory podlegające ochronie prawnoautorskiej. Ulepszanie i rozwijanie oprogramowania ma charakter modułowy, więc Wnioskodawca jest właścicielem części Oprogramowania, jaką tworzy w ramach tych procesów, aż do chwili przekazania praw autorskich. Z chwilą przekazania wytworzonego Oprogramowania Zleceniodawcy Wnioskodawca przekazuje na jego rzecz wszelkie prawa autorskie do tego Oprogramowania. Wnioskodawca tym samym działa na zlecenie swojego Zleceniodawcy.

W wyniku prowadzonych prac powstają autorskie prawa do programów komputerowych, które podlegają ochronie na podstawie art 74 ustawy o PAIPP. Oprogramowanie wytworzone przez Wnioskodawcę podlega ochronie prawnej na podstawie art. 11 oraz art. 12 pkt 1 ustawy o PAIPP.

Jedynym efektem świadczonych usług w zakresie rozwoju i tworzenia Oprogramowania, które opisane są we wniosku, jest kod źródłowy programu komputerowego, który stanowi utwór w rozumieniu ustawy o PAIPP i jest, w ocenie Wnioskodawcy, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Bez wątpienia działalność na rzecz Kontrahenta polega na tworzeniu nowych zastosowań, które wcześniej w ramach działalności prowadzonej przez niego oraz w działalności Wnioskodawcy nie miały miejsca. Oprogramowanie bądź części Oprogramowania stworzone na rzecz Kontrahenta powodują stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności. Twórczą działalność Wnioskodawcy odnosić należy nie do praktyki gospodarczej sensu largo, a do praktyki gospodarczej danego podmiotu, jak wskazano w Objaśnieniu Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r dotyczącym preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej (IP BOX). Wobec czego Wnioskodawca w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej na rzecz Kontrahenta opracowuje nowe i ulepsza istniejące już funkcjonalność, czyniąc to z wykorzystaniem aktualnie posiadanej wiedzy i umiejętności, ale niekoniecznie tworzy innowacyjne rozwiązania w wymiarze światowym gdyż nie weryfikuje On tego w takiej skali.

W tym miejscu należy podkreślić, iż Wnioskodawca w zakresie opisanym we wniosku i w obrębie realizowanych prac opisanych we wniosku nie świadczy usług polegających na wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego programu komputerowego.

Umowa między Wnioskodawcą a Jego Kontrahentem stanowi, że prawa własności intelektualnej, jakie wytworzy w ramach zleconej usługi, należą po ich przeniesieniu przez Wnioskodawcę do Kontrahenta. Całość praw własności intelektualnej do tworzonego i rozwijanego Oprogramowania przekazywana jest odpłatnie na rzecz Kontrahenta na podstawie umowy łączącej Strony. W toku realizowanych prac Wnioskodawca wytwarza utwory objęte prawami własności intelektualnej. Kontrahent zyskuje wszystkie prawa do wytworzonych przez Niego utworów, a Wnioskodawca je traci, za co dostaje wynagrodzenie. W zamian za wykonane Usługi Wnioskodawca otrzymuje umówione wynagrodzenie Umowa zawarta pomiędzy Wnioskodawcą a Zleceniodawcą wskazuje, że w zakresie związanym z wytwarzaniem Oprogramowania lub jego części przenoszone są wszelkie prawa autorskie do nich. Wynagrodzenie należne Wnioskodawcy od Zleceniodawcy obejmuje wynagrodzenie z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do utworów wytworzonych przez Wnioskodawcę w ramach wykonywania Umowy. Wartość wynagrodzenia za przeniesienie poszczególnych praw autorskich do Oprogramowania bądź części Oprogramowania jest każdorazowo określana na koniec okresu rozliczeniowego na podstawie ewidencji czasowej stwierdzającej ilość godzin poświęconych na stworzenie określonego programu komputerowego.

Prowadzona przez Wnioskodawcę ewidencja czasu i wykonanych prac pozwala na wyodrębnienie kwoty wynagrodzenia otrzymanego z tytułu zbycia kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Wynagrodzenie nie obejmuje wynagrodzenia za rutynowe zmiany Oprogramowania.

Podsumowując, Wnioskodawca dokonuje wyodrębnienia wynagrodzenia za przeniesienie na Kontrahenta autorskich praw majątkowych na zasadzie procentowego obliczenia czasu poświęconego przez Wnioskodawcę na wytwarzanie Oprogramowania (pisanie kodu) w stosunku do całego czasu świadczenia usług. Wobec tego otrzymywane przez Wnioskodawcę należności będą przychodem z tytułu sprzedaży majątkowych praw autorskich do programu komputerowego. Wartość wynagrodzenia za przeniesienie poszczególnych praw autorskich do Oprogramowania bądź części Oprogramowania jest każdorazowo określana na koniec okresu rozliczeniowego na podstawie zaangażowana Wnioskodawcy w prace nad określonym programem komputerowym, zgodnie z powyższym opisem.

Wnioskodawca prowadzi również ewidencję pozwalającą na wyszczególnienie realizowanych prac i zadań w ramach tworzenia Oprogramowania bądź części Oprogramowana poprzez comiesięczne wskazanie informacji na temat wykonanych zadań w danym miesiącu. Ponadto Wnioskodawca jest w stanie precyzyjne określić, jaka część otrzymanego wynagrodzenia z tytułu świadczonych usług stanowi wynagrodzenie z tytułu odpłatnego przeniesienia kwalifikowanych praw własności intelektualnej do tworzonego Oprogramowania z uwagi na prowadzone przez Wnioskodawcę rejestry i ewidencje czasu i rodzaju wykonywanych zadań, które precyzyjnie pozwalają ustalić powyższe okoliczności. Przeniesienie wskazanych praw następuje w ramach świadczonych usług w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę jednoosobowej działalności gospodarczej, która jest pozarolniczą działalnością gospodarczą.

Omawiane Oprogramowanie tworzone jest, rozwijane i ulepszane przez Wnioskodawcę w sposób systematyczny, w ramach codziennej pracy.

W praktyce gospodarczej Wnioskodawcy mogą zdarzyć się dwie sytuacje:

a)projekt, w ramach którego realizowane są prace programistyczne skutkujące powstaniem Oprogramowania lub jego części, jest rozciągnięty w czasie, w konsekwencji czego można przypisać do niego kilka faktur przychodowych, wówczas część wynagrodzenia objętego daną fakturą VAT, która obejmuje wynagrodzenie autorskie, będzie przychodem za poszczególną część Oprogramowania (jego rozwinięcie, modyfikację, zmianę, nową funkcjonalność itp.),

b)prowadzone są w tym samym czasie prace nad kilkoma projektami, w ramach których realizowane są prace programistyczne skutkujące powstanie Oprogramowania lub jego części, wtedy możliwe jest wyodrębnienie w ramach wynagrodzenia określonego w danej fakturze VAT przychodów przypadających na poszczególne Oprogramowania lub ich części realizowane w ramach różnych projektów.

Wnioskodawca w ramach drugiego pytania, nie oczekuje oceny, czy na gruncie przepisów ustawy o PAIPP „programy komputerowe”, o których mowa w pytaniach Wnioskodawcy są przedmiotem ochrony prawa autorskiego, w szczególności czy podlegają ochronie, o której mowa w art. 74 ustawy o PAIPP.

Wnioskodawca oczekuje odpowiedzi czy odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programu komputerowego (Oprogramowania) przez Wnioskodawcę w ramach świadczonych usług programistycznych stanowi dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie usługi w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o PIT, a tym samym Wnioskodawca osiąga kwalifikowany dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.

Zdaniem Wnioskodawcy wytwarzane przez Niego prawa autorskie stanowią kwalifikowane IP, co zostało wykazane w zakresie pytania nr 1. Zgodnie z postanowieniami Umowy w ramach wykonywanych usług przenoszone są przez Wnioskodawcę na rzecz Zleceniodawcy wytworzone Oprogramowania oraz majątkowe prawa autorskie do tych Oprogramowań. W zamian za wykonane Usługi Wnioskodawca otrzymuje ustalone wynagrodzenie - należność ta obejmuje honorarium za przeniesienie całości autorskich praw majątkowych do programu komputerowego.

Zdaniem Wnioskodawcy, odpłatne zbycie autorskich praw majątkowych do wytworzonego Oprogramowania, należy zakwalifikować jako kategorię sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o PIT uwzględnionego w cenie sprzedaży Usług świadczonych na rzecz Zleceniodawcy.

Efekty pracy Wnioskodawcy zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o PAIPP, tj.:

·zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;

·nie są efektem pracy która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny;

·nie są jedynie „techniczną”, a nie „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Kontrahentów.

Efekty pracy Wnioskodawcy, zawsze są odrębnymi programami komputerowymi (Oprogramowaniem), które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o PAIPP.

Umowa między Wnioskodawcą a Jego Zleceniodawcą stanowi, że prawa własności intelektualnej, jakie wytworzy On w ramach zleconej usługi, należą po ich przeniesieniu przez Wnioskodawcę do Zleceniodawcy. Całość praw własności intelektualnej do tworzonego i rozwijanego Oprogramowania przekazywana jest odpłatnie na rzecz Zleceniodawcy na podstawie umowy łączącej Strony. W toku realizowanych prac Wnioskodawca wytwarza utwory objęte prawami własności intelektualnej. Zleceniodawca zyskuje wszystkie prawa do wytworzonych przez Niego utworów, a Wnioskodawca je traci, za co dostaje wynagrodzenie. W zamian za wykonane usługi Wnioskodawca otrzymuje umówione wynagrodzenie, Umowa zawarta pomiędzy Wnioskodawcą a Zleceniodawcą wskazuje, że w zakresie związanym z wytwarzaniem Oprogramowania lub jego części przenoszone są wszelkie prawa autorskie do nich. Wynagrodzenie należne Wnioskodawcy od Zleceniodawcy obejmuje wynagrodzenie z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do utworów wytworzonych przez Wnioskodawcę w ramach wykonywania Umowy. Innymi słowy: wynagrodzenia za Usługi Wnioskodawcy obejmuje wynagrodzenie (cenę) za przeniesienie praw autorskich do utworów powstających w trakcie wykonywania Umowy.

Wnioskodawca oczekuje m.in. wydania interpretacji również w zakresie zdarzenia przyszłego. Zdarzenie przyszłe będzie tożsame z przedstawionym stanem faktycznym.

Przedstawione wydatki we wniosku w części zostały już poniesione, w części nie. Wskazane we wniosku wydatki związane z tworzeniem Oprogramowania mogą powstać w przyszłości.

Wszystkie wymienione w pytaniu trzecim wydatki będą lub mogą być przez Wnioskodawcę w przyszłości ponoszone.

Wniosek dotyczy dochodów za okres od … października 2021 r. do końca 2022 r. Jednocześnie, jeżeli zawarta Umowa będzie kontynuowana w przyszłości na takich samych zasadach, a regulacje prawne w zakresie ulgi IP Box nie ulegną zmianie to również wniosek będzie dotyczyć przyszłych okresów (innego niż okres od … października 2021 r. do końca 2022 r.).

Forma opodatkowania dochodów Wnioskodawcy to podatek liniowy 19% zgodnie z regulacjami art. 30c ustawy o PIT zarówno w 2021 r., jak i w 2022 r.

Wnioskodawca podkreśla, że Jego zdaniem prowadzi działalność twórczą obejmującą prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań - wytwarza nowe, nieistniejące wcześniej funkcjonalności, na podstawie posiadanej wiedzy, które wpływają na innowacyjność wytwarzanych rozwiązań programistycznych. Czyni to na podstawie nabywanej, łączonej, kształtowanej i wykorzystywanej dostępnej aktualnie wiedzy w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Podejmowana bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność w okresie, którego dotyczy wniosek, w ww. zakresie jest/była działalnością twórczą podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca opracowuje nowe, modyfikuje oraz ulepsza produkty, procesy, usługi niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już u niego funkcjonujących.

Zgodnie z zawartą Umową, Wnioskodawca ponosi wyłączną odpowiedzialność za poprawną realizację przedmiotu Umowy. Tym samym, Wnioskodawca odpowiada za efekty swojej pracy wobec Zleceniodawcy za niewykonanie lub nienależyte wykonanie Umowy w taki sposób, że Zleceniodawca jest uprawniony do domagania się od Usługodawcy kary umownej lub do dochodzenia odszkodowania na zasadach ogólnych. Jednocześnie, w celu ograniczenia powyższej odpowiedzialności w ramach realizowanej Usługi na rzecz Zleceniodawcy, Wnioskodawca nabył polisę ubezpieczeniową, która została opisana w poniższych punktach wyjaśnień.

Zgodnie z postanowieniami Umowy w ramach wykonywanych usług przenoszone są przez Wnioskodawcę na rzecz Zleceniodawcy wytworzone Oprogramowania oraz majątkowe prawa autorskie do tych Oprogramowań. W zamian za wykonane Usługi Wnioskodawca otrzymuje umówione wynagrodzenie - należność ta obejmuje honorarium za przeniesienie całości autorskich praw majątkowych do programu komputerowego.

Zdaniem Wnioskodawcy, odpłatne zbycie autorskich praw majątkowych do wytworzonego Oprogramowania, należy zakwalifikować jako kategorię sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o PIT uwzględnionego w cenie sprzedaży Usług świadczonych na rzecz Zleceniodawcy.

Wynagrodzenie ustalane jest każdorazowo dla danego zlecenia na podstawie ilości godzin poświęconych nad danym zleceniem określonym w Formularzu Zlecenia oraz stawce godzinowej określonej w Umowie, która odpowiada cenom podobnych usług na rynku oraz oczekiwaniom finansowym Wnioskodawcy.

Wynagrodzenia za Usługi Wnioskodawcy obejmuje całości wynagrodzenie (cenę) za przeniesienie praw autorskich do utworów powstających w trakcie wykonywania Umowy.

Wynagrodzenie należne Wnioskodawcy od Zleceniodawcy obejmuje wynagrodzenie z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do utworów wytworzonych przez Wnioskodawcę w ramach wykonywania Umowy. Wartość wynagrodzenia za przeniesienie poszczególnych praw autorskich do Oprogramowania bądź części Oprogramowania jest każdorazowo określana na koniec okresu rozliczeniowego na podstawie ewidencji czasowej stwierdzającej ilość godzin poświęconych na stworzenie określonego programu komputerowego.

Prowadzona przez Wnioskodawcę ewidencja czasu i wykonanych prac pozwala na wyodrębnienie kwoty wynagrodzenia otrzymanego z tytułu zbycia kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Wynagrodzenie nie obejmuje wynagrodzenia za rutynowe zmiany Oprogramowania.

Podsumowując, Wnioskodawca dokonuje wyodrębnienia wynagrodzenia za przeniesienie na Zleceniodawcę autorskich praw majątkowych na zasadzie procentowego obliczenia czasu poświęconego przez Wnioskodawcę na wytwarzanie Oprogramowania (pisanie kodu) w stosunku do całego czasu świadczenia usług. Wobec tego otrzymywane przez Wnioskodawcę należności będą przychodem z tytułu sprzedaży majątkowych praw autorskich do programu komputerowego. Wartość wynagrodzenia za przeniesienie poszczególnych praw autorskich do Oprogramowania bądź części Oprogramowania jest każdorazowo określana na koniec okresu rozliczeniowego na podstawie zaangażowania Wnioskodawcy w prace nad określonym programem komputerowym zgodnie z powyższym opisem.

Wnioskodawca prowadzi również ewidencję pozwalającą na wyszczególnienie realizowanych prac i zadań w ramach tworzenia Oprogramowania bądź części Oprogramowana poprzez comiesięczne wskazanie informacji na temat wykonanych zadań w danym miesiącu. Ponadto Wnioskodawca jest w stanie precyzyjne określić, jaka część otrzymanego wynagrodzenia z tytułu świadczonych usług stanowi wynagrodzenie z tytułu odpłatnego przeniesienia kwalifikowanych praw własności intelektualnej do tworzonego Oprogramowania z uwagi na prowadzone przez Wnioskodawcę rejestry i ewidencje czasu i rodzaju wykonywanych zadań, które precyzyjnie pozwalają ustalić powyższe okoliczności. Przeniesienie wskazanych praw następuje w ramach świadczonych usług w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę jednoosobowej działalności gospodarczej, która jest pozarolniczą działalnością gospodarczą.

Na podstawie zawartej Umowy wynagrodzenie ustalane jest każdorazowo dla danego zlecenia na podstawie ilości godzin poświęconych nad danym zleceniem określonym w Formularzu Zlecenia oraz stawce godzinowej określonej w Umowie, która odpowiada cenom podobnych usług na rynku oraz oczekiwaniom finansowym Wnioskodawcy.

Wynagrodzenia za Usługi Wnioskodawcy obejmuje całości wynagrodzenie (cenę) za przeniesienie praw autorskich do utworów powstających w trakcie wykonywania Umowy.

W każdym dniu świadczenia Usług Wnioskodawca rejestruje czas poświęcony na realizacje poszczególnych czynności w ramach prowadzonego projektu związanego tworzeniem Oprogramowania.

Faktury, które wystawia Wnioskodawca na rzecz Zleceniodawcy nie wyodrębniają wynagrodzenia z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do poszczególnych efektów prac na rzecz Zleceniodawcy. Powyższe wynika z faktu że Wnioskodawca przenosi te prawa w ramach świadczonej Usługi.

Dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. dochód jest osiągany z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży Usługi realizowanej na rzecz Zleceniodawcy na podstawie Umowy.

W przypadku uzyskania dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochody te są ustalane w oparciu o zasadę ceny rynkowej.

Sposób przenoszenia przez Wnioskodawcę na Kontrahenta praw do konkretnych stworzonych przez Wnioskodawcę „programów komputerowych” został określony w Umowie ze Zleceniodawcą, na podstawie której prawa do Oprogramowania przenoszone są w momencie wykonania danego Zlecenia określonym w Formularzu Zlecenia.

Wnioskodawca nie jest/był/będzie właścicielem tego Oprogramowania/części Oprogramowania, współwłaścicielem, czy użytkownikiem posiadającym prawo do korzystania z tego oprogramowania/części oprogramowania na podstawie umowy licencyjnej.

Rozwinięcie programu/jego części następuje na podstawie zawartej Umowy ze Zleceniodawcą w ramach zlecenia określonego na Formularzu Zlecenia.

W wyniku rozwinięcia oprogramowania/jego części, były tworzone/są tworzone/będą tworzone nowe kody, algorytmy w językach programowania i powstało/powstaje/powstanie nowe prawo własności intelektualnej w postaci nowego autorskiego prawa do programu komputerowego.

Przysługują/przysługiwały/będą przysługiwały Wnioskodawcy prawa autorskie do rozwinięcia/ulepszenia Oprogramowania/części Oprogramowania, podlegające ochronie prawnej zgodnie z art. 74 ustawy o PAIPP. Tym niemniej, będą one przenoszone na Zleceniodawcę w ramach zawartej Umowy.

Przeniósł/przenosi/będzie przenosił Wnioskodawca całość autorskich praw do tego Oprogramowania/części Oprogramowania, otrzymując w zamian wynagrodzenie.

Działania polegające na rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania zmierzały/zmierzają/będą zmierzać do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego oprogramowania.

W związku z rozpoczęciem działalności Wnioskodawca poniósł koszt niezbędny do fizycznego pisania kodu źródłowego, testowania Oprogramowania oraz zdalnego kontaktu ze Zleceniodawcą celem omówienia, np. wyników pracy.

Sprzęt komputerowy w postaci dwóch laptopów oraz dwóch myszy, sprzęt elektroniczny: 2 smartfony. Powyższy sprzęt został nabyty w październiku 2021 r., tj. w miesiącu rozpoczęcia działalności. Sprzęt ten został kupiony dla potrzeb konkretnych prac rozwojowych.

Wnioskodawca informuje że wymienione koszty w części zostały poniesione ale również będą ponoszone w przyszłości:

a)zakup sprzętu komputerowego oraz elektronicznego - to koszt niezbędny w wykonywanej działalności związanej pracami rozwojowymi. Oprogramowanie lub jego części wytwarzane są przy pomocy komputera oraz specjalistycznych Oprogramowań, zapisywane w pamięci urządzenia i bez wykorzystania tego rodzaju sprzętu niemożliwe byłoby w ogóle zapisanie i odtworzenie prac. W szybko zmieniającym się świecie technologii niekorzystanie przez Wnioskodawcę z nowoczesnych rozwiązań technologicznych prowadziłoby efektywnie do spadku wydajności Jego pracy, gdyż utrudnione byłoby sprawne tworzenie programów komputerowych przy pomocy nowoczesnych, wysokopoziomowych języków oprogramowania. Wydatki poniesione na zakup powyższego sprzętu komputerowego oraz elektronicznego umożliwiają Wnioskodawcy prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i przenoszenia autorskich praw do Oprogramowania i są w całości związane z działalnością w tym zakresie. Wnioskodawca będzie w stanie przyporządkować konkretną wartość kosztów, o których mowa we wniosku do wytworzenia, ulepszenia czy rozwoju konkretnego prawa własności intelektualnej - Oprogramowania. W przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia Oprogramowania, Wnioskodawca przyporządkuje wydatki do przychodów ze zbycia Oprogramowania według proporcji. Proporcja zostanie ustalona jako stosunek przychodów ze zbycia Oprogramowania do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie. Zważając na wyżej wymienione koszty i ich charakter, to są one wprost związane z wytworzeniem, rozwinięciem, ulepszeniem Oprogramowania lub jego części (kwalifikowane IP). Jednocześnie Wnioskodawca sam nie chce kwalifikować tych kosztów jako kosztów do wskaźnika Nexus w kontekście możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki podatkowej z tytułu IP Box, w związku z tym skierował do Urzędu pytanie (pytanie nr 3);

b)usługi księgowe - koszty poniesione na księgowość dotyczą możliwości skorzystania z Ulgi IP Box. Dzięki usługom księgowym możliwe jest wyszczególnienie koniecznej ewidencji na potrzeby skorzystania z preferencyjnej 5% stawki podatkowej (Ulga IP Box). W wyniku czego koszt ten jest nieodzowny, jeśli wytwarzane Oprogramowanie ma być wykonywane zgodnie z zasadami lege artis, w tym Wnioskodawca dzięki prowadzeniu księgowości ma więcej czasu na wykonywanie prac programistycznych, co przekłada się na jakość tworzonego programu komputerowego (Oprogramowania). Również należy podkreślić, że prowadzenie księgowości jest niezbędne do prowadzenia działalności per se, Wnioskodawca traktuje ten koszt jako stały element prowadzenia przez siebie działalności gospodarczej, która polega na wytwarzaniu chronionych prawem autorskim Utworów, a konkretniej programów komputerowych (Oprogramowania). Jednocześnie Wnioskodawca sam nie chce kwalifikować tych kosztów jako kosztów do wskaźnika Nexus w kontekście możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki podatkowej z tytułu IP Box, w związku z tym skierował do Urzędu pytanie (pytanie nr 3);

c)usługi telekomunikacyjne, usługi związane z dostępem do Internetu - abonament telefoniczny umożliwia konsultację ze Zleceniodawcą lub jego klientami, co służy personalizacji tworzonego Oprogramowania i kodu, dostosowaniu go do indywidualnych potrzeb klienta i jego oczekiwań. Natomiast koszt opłaty za Internet zapewnia Wnioskodawcy szybkie i stabilne łącze, które to jest wręcz nieodzowne w dzisiejszej pracy programisty (tworzenie kodu, algorytmów) m.in. umożliwia zdalny kontakt z klientem lub innymi informatykami, pozwala na znalezienie informacji na temat powstałych błędów, testowanie tworzonego Oprogramowania, szybkie dzielenie się efektami swojej pracy. Również dzięki niniejszemu wydatkowi Wnioskodawca ma dostęp do wszelakich źródeł wiedzy, np. dokumentacji, publikacji, materiałów konferencyjnych. Nie można zapominać, że stałe łącze otwiera Wnioskodawcy przestrzeń do zdobywania nowej wiedzy, klientów, czy przekazywania owoców swojej pracy. Oprogramowanie zarówno w procesie jego produkcji, jak i dalszego funkcjonowania wykorzystuje dostęp do sieci. Jego wytworzenie, testowanie i dalsze wykorzystywanie nie byłoby możliwe bez Internetu. W świetle powyższego Wnioskodawca zmuszony jest do zapewnienia łączności sprzętu komputerowego i elektronicznego z siecią internetową Jednocześnie Wnioskodawca sam nie chce kwalifikować tych kosztów jako kosztów do wskaźnika Nexus w kontekście możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki podatkowej z tytułu IP Box, w związku z tym skierował do Urzędu pytanie (pytanie nr 3);

d)polisa ubezpieczeniowa - jest to wydatek niezbędny do prowadzonej działalności obejmującej prace rozwojowe nad Oprogramowaniem, w tym do możliwości świadczenia Usług w ramach Umowy na rzecz Zleceniodawcy w ramach których tworzone jest Oprogramowanie. Jednocześnie Wnioskodawca sam nie chce kwalifikować tych kosztów jako kosztów do wskaźnika Nexus w kontekście możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki podatkowej z tytułu IP Box, w związku z tym skierował do Urzędu pytanie (pytanie nr 3);

e)usługi szkoleniowe – kurs programistyczny niezbędny wydatek poszerzający wiedzę w dziedzinie programowana. Poszerzanie wiedzy w zakresie tworzenia programowania ma bezpośredni wpływ na jakość, szybkość tworzenia Oprogramowania. Oprogramowanie wytwarzane jest przede wszystkim na podstawie wiedzy i doświadczenia Wnioskodawcy. Dla jego finalnego kształtu decydujące znaczenie mają przede wszystkim posiadane przez Niego informacje specjalne i wiedza specjalistyczna. W tym celu ustawiczne pogłębia On swój zasób wiedzy, poprzez szkolenia oraz materiały edukacyjne. Jednocześnie, Wnioskodawca wskazuje, że pozyskanie tego rodzaju informacji nie zawsze jest możliwe za pomocą źródeł bezpłatnych (biblioteki, źródła internetowe), gdyż poziom specjalizacji wymagany przez literaturę przedmiotu i tempo jej zmian sprawia, że zasadne jest korzystanie jedynie z najnowszych, profesjonalnych publikacji i szkoleń. Wnioskodawca wskazał we wniosku, że w ramach świadczonych usług wytwarza coraz to nowe produkty spełniające nowe funkcje oraz często wymagające zastosowania metod i/lub narzędzi, których jeszcze nie miał okazji stosować. Aby zdobyć niezbędną wiedzę na temat nowych narzędzi i technologii, nabywa szkolenia. Jednocześnie Wnioskodawca sam nie chce kwalifikować tych kosztów jako kosztów do wskaźnika Nexus w kontekście możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki podatkowej z tytułu IP Box, w związku z tym skierował do Urzędu pytanie (pytanie nr 3);

f)usług związanych z chmurą obliczeniową, usług: …, …, …, … i podobnych - są to wydatki które mogą powstać w przyszłości na nabycie licencji lub dostępu do serwisów, które będą bezpośrednio związane z działalnością Wnioskodawcy. Powyższe wydatki są/będą bezpośrednio związane prowadzonymi pracami rozwojowymi. Jednocześnie Wnioskodawca sam nie chce kwalifikować tych kosztów jako kosztów do wskaźnika Nexus w kontekście możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki podatkowej z tytułu IP Box, w związku z tym skierował do Urzędu pytanie (pytanie nr 3);

g)składki społeczne - pod pojęciem ponoszonych przez Wnioskodawcę kosztów na ubezpieczenie społeczne należy rozumieć składki comiesięczne ponoszone przez Wnioskodawcę na ZUS (emerytalna, rentowa, chorobowa i wypadkowa) - element obligatoryjny przy prowadzeniu dowolnej działalności gospodarczej. Jednocześnie Wnioskodawca sam nie chce kwalifikować tych kosztów jako kosztów do wskaźnika Nexus w kontekście możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki podatkowej z tytułu IP Box, w związku z tym skierował do Urzędu pytanie (pytanie nr 3);

h)zakup sprzętu i wyposażenia biurowego - koszty zakupu biurka, krzesła obrotowego etc., które mogą pojawić w przyszłości. Wydatki będą niezbędne do prowadzonej działalności związanej z pracami rozwojowymi. Jednocześnie Wnioskodawca sam nie chce kwalifikować tych kosztów jako kosztów do wskaźnika Nexus w kontekście możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki podatkowej z tytułu IP Box, w związku z tym skierował do Urzędu pytanie (pytanie nr 3).

i)leasing samochodu oraz koszty jego użytkowania - Wnioskodawca w przyszłości może ponosić wydatki związane z samochodem - maszyną służącą do komunikacji drogą lądową. Pojazd taki napędzany jest paliwem (benzyną, gazem LPG lub olejem napędowym), które należy nabyć na stacjach paliwowych. Ponadto maszyna taka jest objęta przymusem wykupienia ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej, co również wiąże się z kosztami. Ponadto samochód ulega eksploatacji, co wiąże się z obowiązkiem jego naprawy, generując koszty nabycia części oraz usług profesjonalisty. Leasing jest to umowa, w ramach której jedna ze stron umowy (finansujący, pot. leasingodawca) przekazuje drugiej stronie - Wnioskodawcy (korzystającemu, pot. leasingobiorcy) prawo do korzystania z określonej rzeczy na pewien uzgodniony w umowie leasingu okres, w zamian za ustalone ratalne opłaty (raty leasingowe). Koszty poniesione na leasing oraz użytkowanie samochodu umożliwiają Wnioskodawcy sprawny transport, czy to do Klienta w celu konsultacji dotyczących tworzonego Oprogramowania, czy to do sklepu w celu nabycia potrzebnych urządzeń komputerowych lub elektronicznych, czy to na szkolenia poszerzające wiedzę w dziedzinie programowania. Auto wykorzystywane jest w celu świadczenia usług na rzecz kontrahentów, jak również do czynności wymagających prowadzenie działalności gospodarczej w całym jej zakresie. Biorąc pod uwagę wyżej opisane koszty związane z użytkowaniem samochodu, należy zauważyć, że korzystanie z niego w ramach działalności Wnioskodawcy nie jest możliwe bez wydatków na paliwo, obowiązkowe ubezpieczenia, serwis czy artykuły samochodowe. Wnioskodawca oświadcza, że wydatki te związane są wyłącznie z działalnością polegającą na tworzeniu, modyfikacji i ulepszaniu Oprogramowań. Wnioskodawca będzie w stanie przyporządkować konkretną wartość kosztów, o których mowa we wniosku do wytworzenia, ulepszenia czy rozwoju konkretnego prawa własności intelektualnej - Oprogramowania. W przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia Oprogramowania, Wnioskodawca przyporządkuje Wydatki do przychodów ze zbycia Oprogramowania według proporcji. Proporcja zostanie ustalona jako stosunek przychodów ze zbycia Oprogramowania d przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie. W związku z prośbą Organu wyliczenie kosztów, Wnioskodawca wskazuje, że miał na myśli koszty, ponoszone na spłatę raty leasingowej, natomiast w zakresie użytkowania samochodu na serwisowanie pojazdu - przeglądy, naprawy, samochód zastępczy, sezonowa wymiana opon, koszty ubezpieczenia oraz paliwa. Wnioskodawca wskazuje, że w przyszłości będzie ponosił tego typu koszty w ramach prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej. Zważając na wyżej wymienione koszty i ich charakter, to są one wprost związane z wytworzeniem, rozwinięciem, ulepszeniem oprogramowania lub jego części (kwalifikowane IP). Jednocześnie Wnioskodawca sam nie chce kwalifikować tych kosztów jako kosztów do wskaźnika Nexus w kontekście możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki podatkowej z tytułu IP Box, w związku z tym skierował do Urzędu pytanie (pytanie nr 3);

j)bilety na transport (jaki)? - w zależności od potrzeb Wnioskodawcy bilety samolotowe, PKP, lub na transport komunikacji miejskiej. Wydatki mogą być wykorzystywane jest w celu świadczenia usług na rzecz kontrahentów, jak również do czynności wymagających prowadzenie działalności gospodarczej w całym jej zakresie. Jednocześnie Wnioskodawca sam nie chce kwalifikować tych kosztów jako kosztów do wskaźnika Nexus w kontekście możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki podatkowej z tytułu IP Box, w związku z tym skierował do Urzędu pytanie (pytanie nr 3). W przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia Oprogramowania, Wnioskodawca przyporządkuje powyższe wydatki do przychodów ze zbycia Oprogramowania według proporcji. Proporcja zostanie ustalona jako stosunek przychodów ze zbycia danego Oprogramowania do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie. Zważając na wyżej wymienione koszty i ich charakter, to są one wprost związane z wytworzeniem, rozwinięciem, ulepszeniem oprogramowania lub jego części (kwalifikowane IP). Jednocześnie Wnioskodawca sam nie chce kwalifikować tych kosztów jako kosztów do wskaźnika Nexus w kontekście możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki podatkowej z tytułu IP Box, w związku z tym skierował do Urzędu pytanie (pytanie nr 3).

Wnioskodawca oświadcza, że żadne z wymienionych przez Niego składników nie stanowi środków trwałych bądź wartości niematerialnych i prawnych w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej.

Powyższe koszty są kosztami Wnioskodawcy w prowadzonej działalności, są to lub będą to koszty bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową związaną z wytworzeniem Oprogramowania.

Sposób „przeniesienia” przez Wnioskodawcę każdego z majątkowych praw autorskich do programu komputerowego lub jego części następował/następuje zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o PAIPP, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy.

Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencję (poza podatkową księgą przychodów i rozchodów) w sposób umożliwiający wyodrębnienie każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

Ewidencję tę Wnioskodawca prowadzi od początku zawarcia Umowy ze Zleceniodawcą, tj. od … października 2021 r.

Pytania

1.Czy podejmowana bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych stanowi działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 30ca ustawy o PIT w rozumieniu w rozumieniu art. 5a pkt 38 ww. ustawy?

2.Czy odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programu komputerowego przez Wnioskodawcę w ramach świadczonych usług programistycznych stanowi dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie usługi w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o PIT, a tym samym Wnioskodawca osiąga kwalifikowany dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ustawy o PIT?

3.Czy wydatki ponoszone lub które będą w przyszłości ponoszone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na:

a)zakup sprzętu komputerowego oraz elektronicznego (np. komputery, telefony komórkowe, serwery, myszka komputerowa);

b)usługi księgowe (nabycie stosownego programu księgowego);

c)Polisę ubezpieczeniową (polisa ubezpieczeniowa od odpowiedzialności cywilnej z tytułu świadczonych Usług);

d)usługi szkoleniowe;

e)usługi telekomunikacyjne;

f)usługi związane z dostępem do Internetu;

g)składki społeczne;

h)zakup sprzętu i wyposażenia biurowego (np. biurko, fotel obrotowy);

i)usługi związane z chmurą obliczeniową, usług: Software as a Service, Backend as a Service, Platform as a Service, Function as a Service i podobnych;

j)leasing samochodu oraz koszty jego użytkowania;

k)bilety na transport

w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 w zw. z art 23 ust. 1 ustawy o PIT, przy zachowaniu odpowiedniej metodyki alokacji, należy uznać za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej?

4.Czy kwalifikowane dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uzyskane w ramach opisanej sytuacji gospodarczej Wnioskodawca może opodatkować stawką 5% zgodnie z art. 30ca ustawy o PIT?

Pana stanowisko w sprawie

Ad 1

Zdaniem Wnioskodawcy, podejmowana bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych stanowi działalność badawczo‑rozwojową, o której mowa w art. 30ca ustawy o PIT w rozumieniu art. 5a pkt 38 ww. ustawy.

Ad 2

Zdaniem Wnioskodawcy, odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programu komputerowego przez Wnioskodawcę w ramach świadczonych usług programistycznych stanowi dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie usługi w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o PIT, a tym samym Wnioskodawca osiąga kwalifikowany dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ustawy o PIT

Ad 3

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki ponoszone lub które będą w przyszłości ponoszone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na:

a)zakup sprzętu komputerowego oraz elektronicznego (np. komputery, telefony komórkowe, serwery, myszka komputerowa);

b)usługi księgowe (nabycie stosownego programu księgowego);

c)Polisę ubezpieczeniową (polisa ubezpieczeniowa od odpowiedzialności cywilnej z tytułu świadczonych Usług);

d)usługi szkoleniowe;

e)usługi telekomunikacyjne;

f)usługi związane z dostępem do Internetu;

g)składki społeczne;

h)zakup sprzętu i wyposażenia biurowego (np. biurko, fotel obrotowy);

i)usług związanych z chmurą obliczeniową, usług: Software as a Service, Backend as a Service, Platform as a Service, Function as a Service i podobnych;

j)leasing samochodu oraz koszty jego użytkowania;

k)bilety na transport

w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 w zw. z art 23 ust. 1 ustawy o PIT, przy zachowaniu odpowiedniej metodyki alokacji, należy uznać za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Ad 4

Zdaniem Wnioskodawcy, kwalifikowane dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uzyskane w ramach opisanej sytuacji gospodarczej Wnioskodawca może opodatkować stawką 5% zgodnie z art. 30ca ustawy o PIT.

Uzasadnienie stanowiska

Ad 1

Na wstępie należy podkreślić że zasadność przedstawionego stanowiska w sprawie oceny prawnej w zakresie materii, która często w praktyce interpretacyjnej Organów podatkowych uznawana jest za poza podatkową. Wnioskodawca wskazuje, że niniejszy wniosek zawiera szeroko opisany stan faktyczny i wszystkie okoliczności mające wpływ na ukształtowanie Jego sytuacji w zakresie przepisów podatkowych, a także ocenę własnego stanowiska. Ocena okoliczności faktycznych została dokonana przez pryzmat przepisów podatkowych, łącznie ze wszystkimi regulacjami wpływającymi na sytuację podatkową Wnioskodawcy.

W orzecznictwie podnosi się, że: „Przedstawiony we wniosku o wydanie interpretacji opis zdarzenia stanowi jedyną podstawę faktyczną wydanej interpretacji. Związanie organu wydającego interpretację podanym we wniosku stanem faktycznym powoduje, że nie może on przyjmować własnych ustaleń faktycznych, odmiennych od okoliczności przedstawionych przez zainteresowanego w rozumieniu art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, nie jest uprawniony do ingerencji w stan faktyczny zawarty we wniosku o interpretację. Specyfika postępowania w sprawie o wydanie interpretacji indywidualnej polega m.in. na tym, że organ podatkowy „porusza się” niejako tylko i wyłącznie w ramach stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz wyrażonej przez niego oceny prawnej. Przedstawiony we wniosku stan faktyczny wyznacza też granice, w jakich interpretacja będzie mogła wywołać określone w ustawie skutki prawne” – wyrok WSA w Kielcach z 25 marca 2020 r., sygn. akt I SA/Ke 24/20, LEX nr 2979190.

Podkreślenia wymaga, że treść stanowiska Wnioskodawcy odniesiona jest do innych przepisów, które wpływają na Jego sytuację prawnopodatkową, a nie są ujęte w aktach prawnych posiadających „podatkowe” w tytułach. Wobec tego Wnioskodawca ma podstawy żądać interpretacji przepisów podatkowych w Jego sytuacji faktycznej z uwzględnieniem całości stanu prawnego dotyczącego przedstawionej sprawy.

Powyższe stanowisko znajduje zastosowanie w wielu orzeczeniach sądów administracyjnych, przykładowo: „celem tej instytucji [interpretacji indywidualnej - przypis Wnioskodawcy] ma być uzyskanie przez rzeczywistego bądź potencjalnego podatnika pewności co do słuszności prezentowanego przezeń sposobu rozumienia oznaczonych przepisów prawa podatkowego, odniesionych – co niezmiernie istotne – do wyczerpująco przedstawionego stanu faktycznego. Skoro zaś tak, to winno być poza sporem, że organ wydający interpretację indywidualną powinien dokonać analizy tego stanu również przez pryzmat spełnienia przesłanek określonych w przepisach z innego zakresu prawa, nie ograniczając się wyłącznie do prawa podatkowego, zawsze wtedy, gdy od nich uzależniona jest możliwość kwalifikacji określonego stanu podatkowoprawnego (por. R. Mastalski, w: B. Adamiak, J. Borkowski, R. Mastalski, J. Zubrzycki, Ordynacja podatkowa. Komentarz, Wrocław 2012, s. 36.)” – wyrok NSA z 28 czerwca 2012 r., sygn. akt I FSK 1465/11, LEX nr 1218755.

Ponadto Wnioskodawca nie odnosi swojego stanowiska wobec stanu faktycznego do abstrakcyjnych przepisów, które nie korelują z Jego zobowiązaniami podatkowymi.

Zgodnie z orzeczeniami NSA zapadającymi w ostatnich latach:

·„Nie może być powodem odmowy wszczęcia postępowania w sprawie wydania interpretacji to, że sprawa wymaga ponadto dokonania oceny prawnej na gruncie przepisów niebędących przepisami prawa podatkowego (uregulowań wynikających z Kodeksu cywilnego, czy też z Prawa budowlanego). Nie można obowiązku udzielania przez organ podatkowy pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego zawężać wyłącznie do ustaw zawierających w tytule pojęcie prawa podatkowego, ponieważ nie tylko w tych ustawach uregulowano elementy, od których zależy opodatkowanie i jego wysokość. Pod pojęciem prawa podatkowego należy więc rozumieć wszelkie normy prawne, które regulują elementy konstrukcyjne, to jest podmiotowe i przedmiotowe podatku, zatem także normy prawne nie znajdujące się w ustawach podatkowych”. – wyrok NSA z 16 stycznia 2020 r., sygn. akt II FSK 358/18, LEX nr 2798599;

·„O ile ustawy z 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych nie można generalnie zaliczyć do ustaw podatkowych, to jednak jej Rozdział 3 zatytułowany „Zarządzanie strefą i zwolnienia podatkowe” zawiera przepisy podatkowe regulujące możliwość zwolnienia z opodatkowania dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy (art. 12), jak i obowiązek prowadzenia ksiąg podatkowych i termin ich przechowywania (art. 12a w zw. z art. 12c). Zatem organ podatkowy błędnie uznał, że brak jest zagadnienia sensu stricto związanego z przedmiotem opodatkowania, czyli przepisu prawa podatkowego normującego zagadnienie przedstawione przez skarżącą spółkę. Zgodnie z art. 165a § 1 w zw. z art. 14h o.p. Dyrektor Izby Skarbowej nie miał zatem podstaw aby odmówić wszczęcia postępowania interpretacyjnego w sytuacji, gdy istniał przepis prawa podatkowego, którego wykładni może dokonać w odniesieniu do stanu faktycznego opisanego we wniosku o interpretację indywidualną”. – wyrok NSA z 10 stycznia 2019 r., sygn. akt II FSK 196/17, LEX nr 2616438;

·„Nie można obowiązku udzielania przez organ podatkowy pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego zawężać wyłącznie do ustaw zawierających w tytule pojęcie prawa podatkowego, ponieważ nie tylko w tych ustawach uregulowana elementy, od których zależy opodatkowanie i jego wysokość. Wiele przepisów podatkowych uzależnia powstanie zobowiązań podatkowych, a zazwyczaj także wysokość tych zobowiązań od zdarzeń czy czynności prawnych uregulowanych bądź zdefiniowanych w przepisach nie będących przepisami prawa podatkowego w rozumieniu art. 3 pkt 2 w zw. z art. 3 pkt 1 o.p. Pod pojęciem prawa podatkowego należy więc rozumieć wszelkie normy prawne, które regulują elementy konstrukcyjne, tj. podmiotowe i przedmiotowe podatku, zatem także normy prawne nie znajdujące się w ustawach podatkowych. (...) Należy opowiedzieć się za szerokim rozumieniem pojęcia „przepisy prawa podatkowego”, o którym mowa w art. 14b § 1 o.p. Jednak z tym zastrzeżeniem, że przedmiotem indywidualnej interpretacji podatkowej mogą być tylko takie przepisy, które współkształtują daną instytucję podatkowego prawa materialnego”. – wyrok NSA z 15 stycznia 2020 r., sygn. akt II FSK 345/18, LEX nr 2798786;

·„Pojęcie „przepisów prawa podatkowego”, o którym mowa w art. 14b § 1 o.p., nie można ograniczać się wyłącznie do ustaw, które w swoim tytule zawierają takie pojęcie, lecz chodzi o rzeczywistą treść zawartych w ustawach regulacji mających wpływ na opodatkowanie. Przepisy prawa podatkowego jakkolwiek stanowią autonomiczną dziedzinę prawa, to jednak nie są całkowicie odrębne, niezależne i niepowiązane z innymi dziedzinami systemu prawnego, a wręcz przeciwnie - wraz z przepisami innych gałęzi prawa stanowią część jednego porządku prawnego obowiązującego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej”. – wyrok NSA z 18 maja 2018 r., sygn. akt II FSK 1392/16, LEX nr 2502295.

Zgodnie z powyższym, Wnioskodawca ma prawo zadać pytanie, czy prowadzona przez Niego działalność dotyczy prac rozwojowych, a w konsekwencji czy może zostać uznana za badawczo-rozwojową oraz może oczekiwać wydania w tym zakresie interpretacji indywidualnej. Skoro bowiem Ustawodawca posłużył się w treści art. 30ca ustawy PIT pojęciem „działalności badawczo-rozwojowej”, zaś na gruncie wskazanego aktu, tj. w art. 5a pkt. 38 oraz związanych z nim punktów 39 i 40, odwołuje się do jej rozumienia w kontekście ustawy pozapodatkowej, to oczywistym jest, że Organ uprawniony jest do interpretowania charakteru prowadzonej działalności odnosząc się do tej ustawy. Wobec powyższego Wnioskodawca wnosi, aby Organ ocenił rozważania prawne dokonane przez Niego, które dotyczą wyłącznie materii przepisów podatkowych i wynikających z nich konsekwencji na podstawie przedstawionego stanu faktycznego oraz obowiązującego aktualnie stanu prawnego.

Powyższe stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w wyroku NSA z 23 listopada 2021 r., sygn. akt II FSK 1049/21, w którym są stwierdził że: „TEZY W trybie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h O.p. nie można żądać od podatnika ubiegającego się o interpretację indywidualną, aby we własnym zakresie rozstrzygnął on, czy podejmowane przez niego czynności stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 u.p.d.o.f.”.

Jednocześnie, artykuł 30ca ustawy o PIT przewiduje preferencyjne opodatkowanie działalności badawczo-rozwojowej (tzw. ulga IP Box). Przepis ten jednak nie przewiduje definicji legalnej tegoż pojęcia, wobec czego znajduje zastosowanie definicja przewidziana w tzw. słowniczku ustawy o PIT, tj. art. 5a pkt 38. Artykuł 5a pkt 38 ustawy o PIT normuje działalność badawczo - rozwojową jako: działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Według podręcznika Frascati działalność badawczo-rozwojowa musi być: nowatorska, twórcza, nieprzewidywalna, metodyczna, możliwa do przeniesienia lub odtworzenia.

Działalność podejmowana przez Wnioskodawcę polega na tworzeniu nowego programu komputerowego w odpowiedzi na zapotrzebowanie biznesowe Klientów Zleceniodawcy. Działania te stanowią prace rozwojowe w rozumieniu przedmiotowych ustaw. Polegają one bowiem na wykorzystaniu nowej i istniejącej wiedzy, tj. wiedzy i narzędzi programistycznych, języków programowania, znanych algorytmów, do zaprojektowania nowych i ulepszonych rozwiązań. Co do zasady, działalność badawczo-rozwojowa powinna: obejmować badania naukowe lub prace rozwojowe, mieć twórczy charakter, być podejmowana w sposób systematyczny, oraz być podejmowana w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Oprócz tego w Objaśnieniu podatkowym z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącym preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX w definiowaniu działalności B+R następuje odniesienie do kryteriów z tzw. Podręcznika Frascati (OECD (2018), Podręcznik Frascati 2015: Zalecenia dotyczące pozyskiwania i prezentowania danych z zakresu działalności badawczej i rozwojowej, Pomiar działalności naukowo-technicznej i innowacyjnej, OECD Publishing, Paris/GUS, Warsaw, https://doi.org/1 0.1787/9788388718977-pl).

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy, niezbędne jest wyodrębnienie pewnych cech dotyczących możliwości zakwalifikowania przedmiotowego Oprogramowania tworzonego przez Wnioskodawcę jako prac badawczo-rozwojowych.

Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny, jak i kryteria niezbędne do uznania działalności za działalność badawczo-rozwojową, Jego działalność spełnia cechy takowej:

a)nowatorskość i twórczość: Wnioskodawca tworzy Oprogramowanie lub części Oprogramowania w zależności od potrzeb Zleceniodawcy, z którym współpracuje, a Zleceniodawca ma na celu zwiększenie innowacyjności rozwiązań programistycznych w zależności od potrzeb Klientów;

b)nieprzewidywalność: Zleceniodawca, z którym Wnioskodawca współpracuje, oczekują od Niego wykonywania prac, których skutek co prawda jest określony, natomiast proces tworzenia danych rozwiązań (programów komputerowych), pomimo korzystania z istniejących metod informatycznych i języków programistycznych, powoduje wytworzenie całkowicie nowego rozwiązania, lub znaczną modyfikację wcześniejszych rozwiązań;

c)metodyczność: Wnioskodawca zobowiązany jest w ramach Umowy do ścisłej, zgodnej z harmonogramem współpracy, którą zobowiązany jest należycie udokumentować i wykonywać zgodnie z oczekiwaniami Zleceniodawcy i przedstawionym przez nich planem. Innymi słowy, Jego działalność prowadzona jest w sposób systematyczny;

d)możliwość przeniesienia lub odtworzenia: celem Wnioskodawcy, w ramach wykonywanej przez Niego działalności gospodarczej jest przeniesienie autorskich praw majątkowych z oprogramowania lub części oprogramowania na Zleceniodawcę, co nierozerwalnie wiąże się z koniecznością jego odtworzenia.

Biorąc powyższe pod uwagę można stwierdzić, zdaniem Wnioskodawcy, że tworzenie przez Niego programów komputerowych spełnia kryteria działalności badawczo-rozwojowej zawarte w Podręczniku Frascati oraz w art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT.

Zgodnie z art. 5a pkt 40 ustawy o PIT, pojęcie prace rozwojowe – oznacza prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, czyli działalność obejmująca nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Wnioskodawca podkreśla, że Jego zdaniem, prowadzi działalność twórczą obejmującą prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań - wytwarza nowe, nieistniejące wcześniej funkcjonalności, na podstawie posiadanej wiedzy, które wpływają na innowacyjność wytwarzanych rozwiązań programistycznych. Czyni to na podstawie nabywanej, łączonej, kształtowanej i wykorzystywanej dostępnej aktualnie wiedzy w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zgodnie z objaśnieniami podatkowymi z dnia 15 lipca 2019 r. Ministerstwa Finansów dotyczącego preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX: „Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium systematyczności danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego okresu przez jaki działalność taka ma być prowadzona, ani też od istnienia planu, co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany”, „Z przytoczonego powyżej fragmentu objaśnień podatkowych wynika, że działalność systematyczna to przede wszystkim taka działalność, która prowadzona jest w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.” R. Kowalski [w:] PIT. Komentarz do wybranych przepisów, Gdańsk 2020, art. 5(a).

Należy jednoznacznie wskazać, że Wnioskodawca podejmuje pracę nad jakimś projektem posiadając nakreślony cel, którym jest wytworzenie oprogramowania, które rozwiąże problemy nakreślone przez Zleceniodawcę przy negocjowaniu współpracy. Wnioskodawca prowadzi również pracę według ścisłego harmonogramu. Począwszy od wymagań umownych dotyczących poprawnej dokumentacji swojej działalności, to oprogramowanie wymaga wielu składowych tworzonych w odpowiedniej kolejności i z należytą uwagą. Ostatnią przesłanką do uznania prowadzonej działalności za badawczo-rozwojową jest kryterium wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Wiąże się to jednocześnie z prowadzeniem prac rozwojowych. Wnioskodawca opisał powyżej, w jaki sposób wykorzystuje obecne zasoby wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W swojej działalności Wnioskodawca zawsze stara się dostarczyć najnowsze rozwiązania w branży, zapoznając się z obecnym stanem techniki w branży IT oraz z aktualnymi zastosowaniami wprowadzonymi w działalności Jego Zleceniodawcy lub jego Klientów.

Wnioskodawca podkreśla, że z wykorzystaniem wszystkich możliwych wiadomości naukowych jakie posiada w swojej działalności planuje, projektuje i tworzy innowacyjne rozwiązania w branży w postaci ulepszonych produktów, procesów lub usług programistycznych. Przy czym podkreślenia wymaga, że ulepszenia są znaczące i pozwalają na zautomatyzowanie procesów, które dotychczas robione były ręcznie.

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzi On działalność twórczą obejmującą prace rozwojowe. Twórczość działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawcy wynika z wytwarzania nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w Jego praktyce gospodarczej lub na tyle nowatorskich, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących, to znaczy wprowadzających to, czego jeszcze nie było. Wnioskodawca wykorzystuje przy tym własną inwencję twórczą i korzysta z posiadanej przez siebie wiedzy i umiejętności. Niniejsze przesądza m.in. o elemencie „twórczym” owej działalności tzn. są to działania, które choćby w minimalnym stopniu odróżniają się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem posiadają cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia (Objaśnienia podatkowe Ministra Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczące preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX).

Podkreślić należy, że programowanie jest pracą polegającą na tworzeniu zindywidualizowanego kodu, którego tylko efekt jest z góry ustalony. Warto dodać, iż istnieje nieskończona ilość rozwiązań, które mogą do tego efektu doprowadzić. Praca programisty polega na doborze najbardziej wydajnych i odpowiednich metod oraz środków, które mają zapewnić stworzenie konkretnej funkcjonalności. Należy podkreślić, iż programy komputerowe stworzone przez Wnioskodawcę na rzecz Zleceniodawcy ulepszyły i rozwijały działanie starych programów, lub też powodowały stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności.

Z tego powodu, zdaniem Wnioskodawcy, stworzone programy stanowią przejaw Jego twórczej działalności oraz są one innowacyjne zarówno w prowadzonej przez Niego działalności, jak i Jego Zleceniodawcy i jego Klientów. Twórczość Wnioskodawcy odnosi się również do przejawu Jego działalności – autorskich praw do programów komputerowych, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o PAIPP. Jednocześnie podkreślić należy, że przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia. Ochrona ta obejmuje również fragmenty utworu i utwory w wersji nieukończonej. Wnioskodawca powody do twierdzenia, że Jego działalność obejmuje prace rozwojowe, wywodzi z faktu, że w swoich projektach rozwija fachową i specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Ad 2

Art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT wskazuje zamknięty katalog praw własności intelektualnych, z których dochód może zostać objęty preferencyjnym opodatkowaniem. Autorskie prawo do programu komputerowego stanowi jedno z praw własności intelektualnych wskazanych w tym artykule w ust. 2 pkt 8. Przy czym, by można było mówić o „kwalifikowanym” prawie własności intelektualnej, przepis ten wymaga aby spełnione zostały dwa kryteria:

a)przedmiot ochrony jest wytworzony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, oraz

b)prawo własności intelektualnej podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Oprogramowanie, stanowi przedmiot ochrony praw autorskich.

Artykuł 74 ustawy o PAIPP kwalifikuje programy komputerowe jako utwory będące przedmiotem jego ochrony i to już z momentem ich wytworzenia, bez konieczności spełnienia jakichkolwiek wymogów formalnych. Przedmiotem ochrony prawa autorskiego mogą być poszczególne elementy lub nawet krótkie fragmenty (urywki) programu, jeśli tylko one same spełniać będą wymogi podane w art. 1 ust. 1 ustawy o PAIPP, tj. elementy programu jako takiego, a więc instrukcje działania dla komputera lub ich zestawy (wyr. TS z 22.12.2010 r., C-393/09, Bezpećnostni softwarova asociace, ECLI:EU:C:2010:816).

Do programów komputerowych stosuje się również wyrażoną w art. 1 ust. 3 ustawy o PAIPP zasadę, że chronione są także dzieła w postaci nieukończonej, np. wersja pre-alfa, alfa lub beta programu, wydanie testowe lub demonstracyjne (A. Michalak (red.), Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz, Warszawa 2019 - art. 74).

Zgodnie z art. 1 ust. 2 pkt 1 ustawy o PAIPP, programy komputerowe mogą być wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi. Podkreślenia wymaga, że przedmiotem ochrony na zasadach przewidzianych w powyższych regulacjach jest również utwór w wersji nieukończonej od momentu utrwalenia.

Przedmioty praw autorskich jakimi są programy komputerowe, podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o PAIPP.

Zgodnie z objaśnieniami podatkowymi z dnia 15 lipca 2019 r. Ministerstwa Finansów dotyczącego preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX: pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko, w szczególności obejmując interfejs, gdy ten spełnia warunek interoperacyjności programu komputerowego z oprogramowaniem/sprzętem komputerowym, co musi być ustalone w każdym przypadku oddzielnie na podstawie rzeczywistych ustaleń, a nie tylko formalnych postanowień, na przykład umownych. Holistycznie i funkcjonalnie, program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs, a także tezami znajdującymi się w doktrynie naukowej jak i w orzecznictwie, stanowiącymi, że: materiały są traktowane jako jeden ze sposobów wyrażenia programu komputerowego, pod warunkiem że są szczegółowe w stopniu umożliwiającym postępującemu rutynowo programiście „zakodować” je do postaci kodu źródłowego bądź przeprowadzić tę operację za pomocą odpowiedniego oprogramowania (A. Michalak red., Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz, Warszawa 2019 – art. 74); Nie ma natomiast znaczenia, jaki kształt bądź formułę przybiorą w konkretnym przypadku przygotowawcze materiały projektowe, przykładowo mogą być to odręczne notatki, wydruk, dokumentacja techniczna, wytwórcza bądź użytkowa (wyr. SA w Lodzi z 4.2.2010 r., I ACa 912/09, niepubl.; wyr. SA w Łodzi z 27.2.2013 r., I ACa 1157/12).

Wobec tego, mając na względzie szeroką definicję programu komputerowego, zdaniem Wnioskodawcy, każdy ze wskazanych efektów prac stanowi utwór i jest objęty ochroną w rozumieniu art. 74 ustawy o PAIPP.

Zdaniem Wnioskodawcy, prawo autorskie do programów komputerowych wytwarzanych przez Niego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w kontekście przedstawionej we wniosku działalności zalicza się do kwalifikowanych praw własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT, gdyż jest ono wymienione w zamkniętym katalogu praw własności intelektualnych sprecyzowanych w tym przepisie, podlega ochronie na podstawie ustawy o PAIPP, a jego przedmiot został wytworzony przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności opisanej we wniosku, która Jego zdaniem stanowi działalność badawczo‑rozwojową.

Dochodem z kwalifikowanego IP, zgodnie z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT, jest osiągnięty przez podatnika w ciągu roku podatkowego dochód:

1)z opłat lub należności wynikających z umów licencyjnych, dotyczących kwalifikowanego IP;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego IP;

3)z kwalifikowanego IP uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego IP, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym w postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej będziemy mieli do czynienia przy spełnieniu łącznie trzech warunków:

a)przedmiot ochrony jest wytworzony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, oraz

b)należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT;

c)podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Zdaniem Wnioskodawcy, wytwarzane przez Niego prawa autorskie stanowią kwalifikowane IP, co zostało wykazane w zakresie pytania nr 1. Zgodnie z postanowieniami Umowy w ramach wykonywanych usług przenoszone są przez Wnioskodawcę na rzecz Zleceniodawcy wytworzone Oprogramowania oraz majątkowe prawa autorskie do tych Oprogramowań. W zamian za wykonane Usługi Wnioskodawca otrzymuje umówione wynagrodzenie – należność ta obejmuje honorarium za przeniesienie całości autorskich praw majątkowych do programu komputerowego.

Zdaniem Wnioskodawcy, odpłatne zbycie autorskich praw majątkowych do wytworzonego Oprogramowania, należy zakwalifikować jako kategorię sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o PIT uwzględnionego w cenie sprzedaży Usług świadczonych na rzecz Zleceniodawcy.

Ad 3

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 i ust. 5 ustawy o PIT, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a+b) x 1,3 / (a + b +c +d)

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a)prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b)nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c)nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d)nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do powyższych kosztów nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

W myśl art. 30ca ust. 6 ustawy o PIT, w przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa powyżej, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Jednocześnie w przypadku, gdy Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo‑rozwojowych ani kwalifikowanych praw własności intelektualnej wskaźnik ten będzie wynosić 1 w momencie gdy Wnioskodawca osiągnie dochód.

Przedmiotem wykonywanej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej jest w przeważającym zakresie tworzenie programów komputerowych, do których prawa autorskie są następnie przenoszone w ramach wykonania umowy na rzecz Zleceniodawcy. Za świadczone Usługi Wnioskodawca otrzymuje ustalone honorarium, które obejmuje wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych.

W związku z wykonywaną przez Wnioskodawcę działalnością, ponoszone są lub mogą być ponoszone w przyszłości wydatki na:

a)zakup sprzętu komputerowego oraz elektronicznego (np. komputery, telefony komórkowe, serwery, myszka komputerowa);

b)usługi księgowe (nabycie stosownego programu księgowego);

c)Polisę ubezpieczeniową (polisa ubezpieczeniowa od odpowiedzialności cywilnej z tytułu świadczonych Usług);

d)usługi szkoleniowe;

e)usługi telekomunikacyjne;

f)usługi związane z dostępem do Internetu;

g)składki społeczne;

h)zakup sprzętu i wyposażenia biurowego (np. biurko, fotel obrotowy);

i)usługi związane z chmurą obliczeniową, usług: Software as a Service, Backend as a Service, Platform as a Service, Function as a Service i podobnych;

j)leasing samochodu oraz koszty jego użytkowania;

k)bilety na transport.

Powyższe wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę są lub mogą być również w przyszłości kosztami w rozumieniu art. 22 w zw. z art. 23 ustawy o PIT i mają na celu osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów – tj. prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zdaniem Wnioskodawcy, ponoszone wydatki, w zakresie w jakim przeznaczane są na wytworzenie danego Oprogramowania, należy uznać za koszty faktycznie poniesione na prowadzoną bezpośrednio przez Niego działalność, stanowiącą Jego zdaniem działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej wskazanym powyżej (oznaczone jako lit. a we wskaźniku z art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT).

Zdaniem Wnioskodawcy w celu alokowania kosztów pośrednich do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej można w drodze analogii zastosować zasadę wynikającą z treści art. 22 ust. 3 i ust. 3a ustawy o PIT. Zgodnie z pierwszą regulacją wskazaną w zdaniu poprzednim: jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów. Zasadę, o której mowa w ust. 3, stosuje się również w przypadku, gdy część dochodów z tego samego źródła przychodów podlega opodatkowaniu, a część jest wolna od opodatkowania, z wyłączeniem źródeł przychodów określonych w art. 10 ust. 1 pkt 1 i 2 (art. 22 ust. 3a ustawy o PIT). W konsekwencji, w przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez podatnika w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia oprogramowania, można przyporządkować wydatki do przychodów ze zbycia oprogramowania według proporcji ustalonej jako stosunek przychodów ze zbycia oprogramowania do przychodów ogółem z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie.

Tym samym koszty wskazane powyżej przez Wnioskodawcę, mogą stanowić koszt, o którym mowa w lit. a wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, jako koszty prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Powyższe stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie m.in.:

·w interpretacji z 3 stycznia 2020 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.602.2019.2.AC, w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: „Dyrektor KIS”) uznał że: „Reasumując wskazać należy, że: (…) wydatki ponoszone w związku z zakupem sprzętu (komputera mobilnego), abonament za wynajem auta, w części w jakiej będą proporcjonalnie przypisane do przychodów przypadających ze zbycia Oprogramowania, gdzie proporcja zostanie ustalona jako stosunek przychodów ze zbycia Oprogramowania do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie, można uznać za koszty prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych”,

·w interpretacji z 29 września 2021 r., nr 0112-KDIL2-1.4011.621.2021.2.JK, w której Dyrektor KIS uznał że: „Reasumując – koszty poniesione przez Wnioskodawcę na usługi telekomunikacyjne, zakup sprzętu komputerowego oraz elektronicznego, księgowość oraz usługi doradcze, leasing samochodu oraz koszty jego użytkowania, które Wnioskodawca ponosi lub będzie ponosił w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 w zw. z art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przy zachowaniu odpowiedniej metodyki alokacji, mogą zostać uznane za koszty do obliczenia wskaźnika nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych”.

Ad 4

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Spełnienie powyższych przesłanek powoduje, że po zakończeniu roku podatkowego podatnik ma prawo do skorzystania z 5% stawki podatku dochodowego w stosunku do dochodów związanych ze sprzedażą kwalifikowanego IP.

W związku z tym Wnioskodawca spełnia wszystkie przesłanki do zastosowania 5% stawki podatku dochodowego. W przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą polegającą m.in. na tworzeniu, rozwijaniu i ulepszaniu Oprogramowania. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca ma zawartą Umowę z innym podmiotem na podstawie której wykonuje prace konsultacyjno‑programistyczne. W przedmiotowym przypadku, realizacja zadań/prac związana jest z projektem/projektami prowadzonymi przez Zleceniodawcę na rzecz jego Klientów, w ramach których Wnioskodawca wykonuje zlecone prace/zadania na podstawie Umowy dotyczące projektowania, implementacji i modyfikacji oprogramowania. Wytworzone, zmodyfikowane oprogramowanie w całości jest objęte prawami autorskimi, które w ramach wynagrodzenia za świadczoną usługę jest przenoszone, co wynika z zawartej Umowy o współpracy ze Zleceniodawcą.

Jednocześnie, zgodnie z ww. objaśnieniami Ministerstwa Finansów kwalifikowane IP to prawo własności intelektualnej spełniające łącznie trzy warunki:

1)zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;

2)należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT);

3)podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Mając powyższe na uwadze, dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o PIT.

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzi On prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce w zw. z art. 5a pkt 38 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.

Po pierwsze, prace prowadzone przez Wnioskodawcę, polegające na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania dla Klientów Zleceniodawcy mają twórczy charakter, ponieważ służą tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązać leży po stronie Wnioskodawcy. Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę w ramach danego projektu stanowi więc oryginalny wytwór Jego twórczej pracy oraz przedmiot ochrony prawa autorskiego.

Po drugie, prace wykonywane przez Wnioskodawcę obejmują wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Działalność Wnioskodawcy przyczynia się do tworzenia, rozwoju i ulepszania Oprogramowania dla Klientów Zleceniodawcy, przy każdorazowym wykorzystaniu wiedzy Wnioskodawcy z zakresu matematyki, logiki i programowania oraz przy wykorzystaniu zarówno znanych języków programowania, jak i rozwiązań zaprojektowanych i stworzonych specjalnie na wewnętrzne potrzeby Zleceniodawcy. Wnioskodawca stale rozwija i poszerza swoją wiedzę z zakresu szeroko pojętego wytwarzania oprogramowania i wykorzystuję tę wiedzę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Po trzecie, prace nad Oprogramowaniem mają systematyczny charakter, ponieważ nie mają charakteru jednorazowego, odbywają się w miesięcznych cyklach i są prowadzone w sposób zorganizowany, z nastawieniem na ciągły rozwój i ulepszanie w przyszłości. Wnioskodawca przenosi na Zleceniodawcę całość majątkowych praw autorskich do wytworzonego przez siebie oprogramowania i otrzymuje wynagrodzenie z tego tytułu za świadczoną usługę, a zatem – w ocenie Wnioskodawcy – osiąga On kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi, o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o PIT.

Mając powyższe na uwadze, zdaniem Wnioskodawcy, spełnia On wszystkie kryteria określone w art. 5a pkt 38-40 w zw. z art. 30ca ust. 1, ust. 2 pkt 8 i ust. 7 ustawy o PIT. Tym samym, Wnioskodawca jest uprawniony do skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodów wg stawki 5% z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do Oprogramowania tworzonego i rozwijanego uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi przez Wnioskodawcę począwszy od rozliczenia rocznego za 2021 r.

Powyższe stanowisko Wnioskodawcy znajduje również potwierdzenie w praktyce Organów podatkowych, przykładowo:

·interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora KIS dnia 15 stycznia 2020 r. (nr 0114-KDIP3-3.4011.538.2019.2.JK2), w której wskazano, że: „W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych. Mając powyższe na uwadze, dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. To oznacza, że Wnioskodawca będzie mógł zastosować stawkę 5% podatku do dochodu uzyskiwanego z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi. Stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe”;

·interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora KIS dnia 1 października 2021 r. (nr 0112-KDIL2-2.4011.584.2021.2.KP), w której wskazano, że: „Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do opisu sprawy, należy wskazać, że: 1) Wnioskodawca w ramach indywidualnej działalności gospodarczej tworzy, rozwija i modyfikuje oprogramowanie; 2) Wnioskodawca wykonuje powyższe czynności w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicję wskazaną w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych; 3) w wyniku prowadzonych przez Wnioskodawcę prac powstaje autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych; 4) w przypadku rozwoju i modyfikacji oprogramowania również powstają nowe, odrębne od tego oprogramowania, utwory w postaci oprogramowania, które również podlegają ochronie przewidzianej w art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych; 5) Wnioskodawca uzyskuje dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi; 6) Wnioskodawca prowadzi na bieżąco od 1 stycznia 2020 r. odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję i wyodrębnia w niej: każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej; przychody, koszty uzyskania przychodów i dochód (stratę) przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej; koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu. Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062). Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo‑rozwojowych. Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych: ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie. Mając powyższe na uwadze, dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (tu: oprogramowania) uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi, które to oprogramowanie stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP. To oznacza, że Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania według stawki 5% dochodów z tego tytułu. Należy w tym miejscu wyeksponować, że opodatkowaniu preferencyjną stawką podatkową w wysokości 5% może podlegać wyłącznie dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnych uzyskany w danym roku podatkowym. Ponadto, o ile podstawą opodatkowania preferencyjną stawką podatkową jest suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych IP osiągniętych w roku podatkowym, to wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Co istotne, podatnik ma obowiązek ustalenia odrębnych wskaźników dla poszczególnych kwalifikowanych IP. Wymaga przy tym zaznaczenia, że opodatkowaniu 5% stawką nie będzie podlegał cały uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z prowadzonej działalności i świadczenia usług na rzecz zleceniodawcy, lecz suma przemnożonych przez wskaźniki dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. autorskich praw do programów komputerowych uwzględnionych w cenie sprzedaży świadczonej usługi na rzecz zleceniodawcy. Należy także wskazać na treść art. 30ca ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym: do ustalenia dochodów (strat), o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepis art. 23o stosuje się odpowiednio. Dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej „zawartego” w cenie danego produktu lub usługi winien być ustalany na podstawie zasady ceny rynkowej (zgodnie z przepisami art. 23o ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Przez odpowiednie stosowanie zasad cen transferowych do obliczenia dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej rozumie się również stosowanie metod weryfikacji cen transferowych oraz przepisów wykonawczych w tym zakresie. Należy zatem stwierdzić, że dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie produktu/usługi weryfikuje się, stosując metodę najbardziej odpowiednią w danych okolicznościach i wybraną spośród wymienionych w art. 23p ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Reasumując ‑ autorskie prawo do oprogramowania komputerowego wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym Wnioskodawca jest uprawniony do skorzystania z opodatkowania wynoszącego 5% podstawy opodatkowania wobec dochodu uzyskanego z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi, na zasadach określonych w art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych”;

·interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora KIS dnia 22 października 2019 r. (nr 0113-KDIPT2-3.4011.475.2019.2.PR), w której Organ stwierdził, że: „Z opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji indywidualnej wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, której przedmiotem jest między innymi działalność związana z wytwarzaniem oprogramowania. Wnioskodawca rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. W 2019 r. Wnioskodawca na podstawie zawartej umowy o świadczenie usług ze Sp. z o.o. z siedzibą w … (dalej: „Spółka”) świadczy usługi programistyczne. W ramach umowy Wnioskodawca przenosi na Spółkę całość autorskich praw majątkowych do programu komputerowego, za co otrzymuje wynagrodzenie. Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo‑rozwojowych (dalej: „B+R”) prowadzonych przez inne podmioty, ani praw autorskich innych podmiotów. Wnioskodawca korzysta jedynie z wolnoźródłowego, otwartego oprogramowania typu open source. Wnioskodawca jest członkiem zespołu programistów, i w ramach pracy w tym zespole tworzy i rozwija autorskie oprogramowanie stanowiące utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Działalność gospodarcza Wnioskodawcy, o której mowa we wniosku, jest działalnością twórczą obejmującą prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Jest to działalność twórcza, obejmująca szeroki zakres prac rozwojowych, prowadzonych w oparciu o publicznie dostępne zasoby wiedzy (przede wszystkim w internecie), własną inwencję twórczą Wnioskodawcy oraz otwarte zbiory kodu (programów). Działalność Wnioskodawcy prowadzona jest w cyklach 3‑tygodniowych, w sposób systematyczny. W ramach tej działalności stale tworzone są nowe, pionierskie rozwiązania. Dzięki rozwiązaniom tworzonym i implementowanym przez Wnioskodawcę, dochodzi do zwiększania zasobów wiedzy, a także poszerzania możliwości analizy i interpretacji danych. Wnioskodawca dzieli się swoją wiedzą publicznie i szerzy tę wiedzę za pośrednictwem branżowych serwisów specjalistycznych, takich jak np. Stack Overlflow (międzynarodowy serwis społecznościowy, na którym programiści mogą zadawać pytania dotyczące szeroko pojętego wytwarzania oprogramowania). W ramach omawianej działalności gospodarczej, w ramach współpracy ze Spółką, Wnioskodawca opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy lub usługi niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Oprogramowanie, o którym mowa we wniosku jest wytwarzane, rozwijane i ulepszane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Niego działalności gospodarczej i jako rezultat Jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Autorskie prawo do programu komputerowego jest zatem wytwarzane, rozwijane i ulepszane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej, a konkretnie – prac rozwojowych. Wnioskodawca na podstawie umowy o współpracę ze Spółką, przenosi na Spółkę całość tych autorskich praw majątkowych do programu komputerowego, za wynagrodzeniem. (…) Zgodnie z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty: z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej; ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej; z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi; z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu. (…) Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy więc stwierdzić, że uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu wytworzonego autorskiego oprogramowania, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, stanowi dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. To oznacza, że Wnioskodawca będzie mógł użyć stawki 5% podatku od dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do tworzonego i rozwijanego przez siebie oprogramowania”;

·interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora KIS dnia 19 września 2019 r. (nr 0115-KDIT2-1.4011.279.2019.2.MST), w której Organ stwierdził, że: „W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych. Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy więc stwierdzić, że uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu odpłatnego przeniesienia na zleceniodawcę praw autorskich do wytwarzanego programu komputerowego – autorskiego oprogramowania, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. To oznacza, że Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu wg stawki 5%”;

·interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora KIS dnia 4 lipca 2019 r. (nr 0113‑KDIPT2-1.4011.243.2019.1.BO), w której wskazano, że: „Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Zgodnie z art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, prace rozwojowe są definiowane jako prace rozwojowe, czyli jako działalność obejmująca nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Zdaniem Wnioskodawcy, prace realizowane w ramach projektów „migracyjnych”, polegających na tworzeniu nowego oprogramowania, stanowią działalność BR i można używać stawki 5% od dochodu ze sprzedaży praw autorskich oprogramowania. Po pierwsze, prace polegające na tworzeniu nowego oprogramowania mają twórczy charakter. Twórczy charakter działalności BR odznacza się tym, że realizowane prace mają na celu tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży po stronie Wnioskodawcy. W ujęciu negatywnym twórczy charakter działalności BR wyklucza uznanie za działalność BR czynności mające na celu jedynie techniczne wdrożenie produktu lub usług opracowanych przez inny podmiot. Twórczy charakter prac objętych pytaniem przejawia się w napisaniu i wdrożeniu nowego programu komputerowego od podstaw. Tworzone oprogramowanie nie jest nabywane od innych podmiotów, lecz stanowi oryginalny wytwór. Po drugie, prace wykonywane w ramach projektów „migracyjnych”, polegające na tworzeniu nowego oprogramowania, stanowią prace rozwojowe. W świetle tego przepisu, definicja prac rozwojowych obejmuje m.in. wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Projekty „migracyjne” w zakresie, w jakim dotyczą tworzenia nowego oprogramowania, prowadzą do powstania nowego oprogramowania dostępnego dla klientów Spółki, spełniają więc definicję prac rozwojowych. Po trzecie, prace nad oprogramowaniem mają systematyczny charakter. Systematyczny charakter działalności oznacza, że nie ma ona charakteru jednorazowego, lecz jest prowadzona w sposób zorganizowany, z nastawieniem na jej ciągłe prowadzenie w przyszłości. Projekty „migracyjne” mają charakter zorganizowany, a z uwagi na postępujące zmiany technologiczne oraz konieczność sprostania zmieniającym się oczekiwaniom klientów, prace nad tymi projektami nie mają charakteru incydentalnego. W konsekwencji należy uznać, że projekty opisane przez Wnioskodawcę, polegające na tworzeniu nowego oprogramowania, spełniają definicję prac badawczo‑rozwojowych i tym samym można używać stawki 5% od dochodu ze sprzedaży praw autorskich na oprogramowanie stworzone i rozwijane przez Wnioskodawcę. W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe”.

Postanowienie o pozostawieniu wniosku bez rozpatrzenia

W wyniku analizy wniosku i jego uzupełnienia wniosek z 31 stycznia 2022 r. pozostawiony został bez rozpatrzenia. Postanowienie doręczono Panu 15 maja 2022 r.

W odpowiedzi na zażalenie, które wpłynęło 23 maja 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydał 21 lipca 2022 r. postanowienie o utrzymaniu w mocy zaskarżonego postanowienia.

Skarga na postanowienie o utrzymaniu w mocy zaskarżonego postanowienia

Na to postanowienie wniósł Pan skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. Skarga wpłynęła 18 sierpnia 2022 r.

Wniósł Pan o uchylenie w całości zaskarżonego postanowienia oraz poprzedzającego go postanowienia, które zostały wydane przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej.

Postępowanie przed sądem administracyjnym

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił zaskarżone postanowienie o utrzymaniu w mocy postanowienia I instancji oraz poprzedzające je postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania – wyrokiem z 9 marca 2023 r. sygn. akt III SA/Wa 2021/22.

Wniosłem skargę kasacyjną od tego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Następnie wycofałem skargę kasacyjną z Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny – postanowieniem z 29 września 2023 r., sygn. akt II FSK 1077/23 umorzył postępowanie kasacyjne.

Wyrok, który uchylił interpretację indywidualną, stał się prawomocny od 29 września 2023 r.

Ponowne rozpatrzenie wniosku – wykonanie wyroku z 9 marca 2023 r. sygn. akt III SA/Wa 2021/22

Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.):

Ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:

uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w ww. wyroku;

ponownie rozpatruję Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej – stwierdzam, że stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Preferencyjna stawka opodatkowania 5% (tzw. ulga IP-Box)

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1387 ze zm.):

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Przedmiotem opodatkowania preferencyjną stawką opodatkowania 5% (tzw. ulga IP-Box) jest dochód, który łącznie spełnia następujące warunki:

·został osiągnięty w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej, a więc działalności, która spełnia warunki określone w art. 5a pkt 6 w zw. z art. 5b ustawy;

·jest „kwalifikowanym dochodem z kwalifikowanych praw własności intelektualnej”.

Aby wyjaśnić znaczenie pojęcia „kwalifikowany dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej” należy odnieść się do:

·art. 30ca ust. 2 ustawy, który określa, czym jest kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

·art. 30ca ust. 7 ustawy, który wyjaśnia, jakie kategorie dochodów mogą być uznane za dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, oraz

·art. 30ca ust. 4, który określa, w jaki sposób ustala się kwalifikowany dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Kwalifikowane prawa własności intelektualnej

I tak, zgodnie z art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8)autorskie prawo do programu komputerowego

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (tzw. kwalifikowanym IP) jest więc prawo własności intelektualnej, które spełnia wszystkie następujące warunki:

·jest jednym z rodzajów praw własności intelektualnej, które ustawodawca wymienił w art. 30ca ust. 2;

·podlega ochronie prawnej na podstawie odrębnych przepisów;

·jego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Autorskie prawo do programu komputerowego jako kwalifikowane IP

Jednym z rodzajów praw własności intelektualnej wymienionych w art. 30ca ust. 2 ustawy jest autorskie prawo do programu komputerowego.

Ustawa o podatku dochodowym nie zawiera definicji „programu komputerowego” ani też nie odsyła w tym zakresie do żadnych konkretnych regulacji. W języku powszechnym program komputerowy to zestaw instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych, przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów. Program komputerowy jest więc pewną odrębną całością, która pozwala użytkownikowi komputera na realizację określonych działań.

Co istotne, tak rozumiany program komputerowy jest przedmiotem prawa autorskiego, jeśli spełnia definicję „utworu” będącego przedmiotem prawa autorskiego z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 ze zm.). Stosownie do tego przepisu przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych nie definiuje „programu komputerowego”. Wymienia „programy komputerowe” jako rodzaj utworów będących przedmiotem prawa autorskiego wyrażanych słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (art. 1 ust. 2 pkt 1 tej ustawy).

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zgodnie z ust. 1 tego przepisu, programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie, o ile przepisy Rozdziału 7 ustawy nie stanowią inaczej. Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Ochronie nie podlegają natomiast idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego (art. 74 ust. 2 ww. ustawy).

A zatem program komputerowy zawsze jest funkcjonalną całością. Jednak nie każdy tak rozumiany program polega ochronie prawno-autorskiej. Program, który jest napisany z wykorzystaniem powtarzalnych schematów, którego wytworzenie wymagało wiedzy i umiejętności programistycznych, ale nie wiązało się z prowadzeniem działań twórczych o indywidualnym charakterze, nie będzie przedmiotem praw autorskich.

Autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej może być uznane za kwalifikowane prawo własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy wyłącznie wówczas, gdy przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo‑rozwojowej. Zatem warunkiem skorzystania z omawianej preferencji IP Box jest:

·prowadzenie działalności badawczo-rozwojowej przez podatnika, który chce skorzystać z tej preferencji;

·wytworzenie, rozwinięcie lub ulepszenie przez podatnika przedmiotu ochrony autorskim prawem do programu komputerowego w ramach tej działalności badawczo-rozwojowej.

Pojęcie działalności badawczo-rozwojowej

Definicje ustawowe

Znaczenie pojęcia „działalność badawczo-rozwojowa” zostało wyjaśnione w art. 5a pkt 38 ustawy – jest to:

działalność twórcza obejmująca badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Przy czym znaczenia pojęć „badania naukowe” i „prace rozwojowe” zostały określone odpowiednio w art. 5a pkt 39 i 40 ustawy.

I tak, stosownie do art. 5a pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć jest w niej mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1668 ze zm.), a więc:

prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. ‑Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, czyli:

prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Pracami rozwojowymi, o których mowa w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych są natomiast – zgodnie z art. 5a pkt 40 tej ustawy – prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, czyli:

działalność obejmująca nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Łącząc te elementy można stwierdzić, że działalnością badawczo-rozwojową jest działalność twórcza obejmująca:

·badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce, a więc prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne; lub

·badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce, czyli prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń; lub

·prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce, czyli działalność obejmująca nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń,

podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Twórczy charakter działalności badawczo-rozwojowej

Działalność badawczo rozwojowa musi być działalnością twórczą. Twórczy to „mający na celu tworzenie”. Synonimy pojęcia twórczy (pomysł, praca) to „konstruktywny, kreatywny, kreacyjny, kreatorski, koncepcyjny”. Należy przy tym zwrócić uwagę na różnicę znaczeniową pojęcia „tworzyć” – określające czynność, której istotą jest element kreacyjny i „wytwarzać”, czyli „zrobić, wyprodukować coś”. Wytwarzanie także prowadzi do powstania rzeczy lub praw, ale nie ma w sobie indywidualnego elementu kreacyjnego – jest to proces wymagający wiedzy i umiejętności, ale nie prowadzi do powstania efektów niepowtarzalnych.

Prace rozwojowe

Pojęcie działalności badawczo rozwojowej obejmuje m.in. prace rozwojowe w rozumieniu Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce. Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

·nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności; i

·wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

·nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;

·łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzą wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badan rozwojowych;

·kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;

·wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość ww. czynności służy:

·planowaniu produkcji oraz

·projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.

Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.

Systematyczność i cele działalności badawczo-rozwojowej

Działalność badawczo-rozwojowa jest podejmowana:

·w sposób systematyczny,

·w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Pojęcie „systematyczny” w odniesieniu do procesów oznacza „zachodzący stale od dłuższego czasu”; w odniesieniu do działań oznacza „prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; planowy, metodyczny”.

Z uwagi na charakter działań, jakie obejmuje działalność badawczo-rozwojowa, pojęcia systematyczności tych działań nie należy ograniczać wyłącznie do ich zwykłego organizacyjnego uporządkowania i częstotliwości podejmowanych czynności. Znaczenie pojęcia „systematyczności” będzie także wynikową przedmiotu prowadzonych działań (badań naukowych lub prac rozwojowych) – musi uwzględniać specyfikę podejmowanych badań lub prac.

Celem działalności badawczo-rozwojowej jest: zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Punktem wyjściowym dla działalności badawczo-rozwojowej jest więc posiadanie pewnego poziomu (określonych zasobów) wiedzy w konkretnym temacie. Aby stwierdzić, czy podjęte działania prowadzą do zwiększenia poziomu wiedzy oraz służą wykorzystywaniu zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań koniecznym jest określenie poziomu wiedzy „wyjściowej” i „wyjściowego” stanu wykorzystywania zasobów wiedzy, „wyjściowego” stanu jej zastosowań. Bez takiego nakreślenia „punktu wyjścia” dla działalności badawczo-rozwojowej nie da się nakreślić celów podejmowanych działań.

Dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej

Ustawodawca określił, jakie rodzaje dochodów, które podatnik uzyskuje w ramach działalności gospodarczej, mogą być uznane za dochody z kwalifikowanych IP.

Zgodnie z art. 30ca ust. 7 ustawy:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Katalog tytułów, z jakich może być osiągany dochód uznawany za uzyskany z kwalifikowanego IP, jest zamknięty.

Co istotne, użyte przez ustawodawcę pojęcie dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej odnosi się do dochodu (straty) z konkretnego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Tym samym w celu skorzystania z ulgi IP Box podatnik nie ustala łącznego dochodu (straty) ze wszystkich posiadanych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, ale odrębne dochody (straty) z poszczególnych praw.

Dochód ustala się według zasad z art. 9 ust. 2 ustawy. Przy ustalaniu przychodów należy mieć na względzie przepisy o momentach rozpoznawania przychodów. Jako koszty uzyskania przychodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej należy rozpoznać koszty funkcjonalnie związane z działalnością podatnika, które w sposób bezpośredni albo pośredni przyczyniły się do powstania takiego przychodu. Należy mieć również na względzie obowiązujące podatnika zasady potrącalności kosztów.

Kwalifikowany dochód z kwalifikowanego IP

Dochód o którym mowa w art. 30ca ust. 7 ustawy jest jednym z elementów, które służą ustaleniu przedmiotu opodatkowania preferencyjną stawką opodatkowania 5%, tj. ustaleniu kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Zasadę obliczania kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej określa art. 30ca ust. 4 ustawy. Kwalifikowanym dochodem z kwalifikowanego IP jest iloczyn:

·dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i

·wskaźnika obliczonego według wzoru podanego w przepisie (tzw. wskaźnika nexus).

Dopiero tak ustalony dochód jest przedmiotem opodatkowania preferencyjną stawką 5%.

Celem wskaźnika nexus nie jest „podatkowe rozliczenie” wydatków ponoszonych przez podatników (kwestia możliwości uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu z kwalifikowanego IP jest rozstrzygana na etapie ustalania dochodu z kwalifikowanego IP, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 ustawy). Wskaźnik nexus służy określeniu, czy za kwalifikowany dochód z kwalifikowanego IP można uznać całość dochodu z kwalifikowanego IP, czy tylko jego część. Istotna jest tu proporcja wykazywanych przez podatnika wartości.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy, wskaźnik nexus oblicza się według wzoru:

[(a+b) x 1,3] / )a+b+c+d),

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek. opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy). Jeśli wartość wskaźnika jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1 (art. 30ca ust. 6).

Wskaźnik nexus ustala się dla każdego konkretnego kwalifikowanego IP. Iloczyn wskaźnika nexus ustalonego dla konkretnego kwalifikowanego IP i dochodu uzyskanego z tego kwalifikowanego IP to kwalifikowany dochód z kwalifikowanego IP (art. 30ca ust. 4 ustawy).

Podstawa opodatkowania preferencyjną stawką opodatkowania 5%

Suma ustalonych we wskazany sposób kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym jest podstawą opodatkowania preferencyjną stawką opodatkowania 5% (art. 30ca ust. 3 ustawy). 

Co istotne, podatnik, który chce skorzystać z ulgi IP-Box musi również spełnić obowiązki ewidencyjne, o których mowa w art. 30cb ustawy.

Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji. Zgodnie z art. 30cb ust. 3 ww. ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Ocena charakteru Pana działalności

W opisie okoliczności faktycznych sprawy wskazał Pan, że prowadzi działalność, której przedmiotem jest tworzenie oprogramowania. Opisując tę działalność zaznaczył Pan, że:

Prowadzi działalność twórczą obejmującą prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań - wytwarza nowe, nieistniejące wcześniej funkcjonalności, na podstawie posiadanej wiedzy, które wpływają na innowacyjność wytwarzanych rozwiązań programistycznych. Czyni to na podstawie nabywanej, łączonej, kształtowanej i wykorzystywanej dostępnej aktualnie wiedzy w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

(…)

Należy podkreślić, iż programy komputerowe stworzone przez Wnioskodawcę na rzecz Zleceniodawcy (w ramach realizowanej Usługi na rzecz Zleceniodawcy) ulepszyły i rozwijały działanie starych programów, lub też powodowały stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności.

W wyniku prac rozwojowych Wnioskodawca zaprojektował stworzył nowe, zmienione lub ulepszone produkty na rzecz klientów Zleceniodawcy w ramach realizowanych zleceń. Produkty mają nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter a nowy, ulepszony charakter produktów, procesów lub usług nie jest wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do tych produktów.

(…)

W ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca opracowuje nowe, modyfikuje oraz ulepsza produkty, procesy, usługi niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już u niego funkcjonujących.

(…)

Wnioskodawca zobowiązany jest w ramach Umowy do ścisłej, zgodnej z harmonogramem współpracy, którą zobowiązany jest należycie udokumentować i wykonywać zgodnie z oczekiwaniami Zleceniodawcy i przedstawionym przez nich planem. Innymi słowy, jego działalność prowadzona jest w sposób systematyczny.

A zatem wskazał Pan, że wyodrębnione zadania w ramach działalności, której dotyczy Pana pierwsze pytanie:

·polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności,

·służą tworzeniu nowych produktów,

·mają twórczy charakter,

·są podejmowane systematycznie,

·nie obejmują wprowadzania okresowych i rutynowych zmian do tworzonych produktów.

Opisał więc Pan działania o cechach właściwych pracom rozwojowym, o których mowa w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W tak opisanych okolicznościach faktycznych Pana poszczególne wyodrębnione zadania można uznać za działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak Pan wskazał w opisie okoliczności faktycznych sprawy, wynikiem twórczych Pana prac są każdorazowo programy komputerowe podlegające ochronie określonej w art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wskazał Pan również, że w ramach Umowy ze Zleceniodawcą sprzedaży podlegają kwalifikowane prawa własności intelektualnej w szczególności prawa majątkowe do wytworzonego kodu źródłowego, które uwzględnione są w cenie sprzedaży wykonywanej Usługi na rzecz Usługodawcy.

Wobec tego przysługujące Panu majątkowe prawa autorskie do danego programu komputerowego, które zostały wytworzone w efekcie prowadzenia konkretnych prac rozwojowych, są kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej zwane także: kwalifikowanym IP).

Przychody z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych na Zleceniodawcę mieszczą się w kategorii przychodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, które są podstawą do ustalenia dochodu z kwalifikowanego IP (art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy).

Podsumowując, Pana dochód w zakresie, w jakim został osiągnięty z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do kwalifikowanego IP na Zleceniodawcę jest dochodem z kwalifikowanego IP (art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy). Jest więc to rodzaj dochodu, który – przy zachowaniu zasad ustalenia podstawy opodatkowania określonych w art. 30ca ust. 3-5 ustawy oraz dopełnieniu obowiązków ewidencyjnych z art. 30cb ustawy – może podlegać opodatkowaniu preferencyjną stawką podatku 5% (art. 30ca ust. 1 ustawy).

Dochód ten ustala się według zasad z art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jako koszty uzyskania przychodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej należy rozpoznać koszty funkcjonalnie związane z działalnością podatnika, które w sposób bezpośredni albo pośredni przyczyniły się do powstania takiego przychodu.

Tym samym może Pan zastosować stawkę opodatkowania 5% do dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, na podstawie przepisów art. 30ca ust. 7 pkt 3 ww. ustawy, za okres od ... października 2021 r. do końca 2022 r. Jednocześnie, jeżeli umowa zawarta przez Pana ze Zleceniodawcą będzie kontynuowana również w przyszłości na takich samych zasadach, będzie mógł Pan z niej skorzystać również w okresach przyszłych.

Odnosząc się do Pana dalszych wątpliwości należy wskazać, że aby ustalić podstawę opodatkowania musi Pan m.in. ustalić wskaźniki nexus dla poszczególnych kwalifikowanych IP. Przy ustalaniu wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są, lub ze swej natury nie mogą być bezpośrednio związane z wytworzeniem konkretnego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Jak Pan wskazał w opisie okoliczności faktycznych sprawy – w odniesieniu do wydatków wymienionych w trzecim pytaniu:

Wnioskodawca oświadcza, że wydatki te związane są wyłącznie z działalnością polegającą na tworzeniu, modyfikacji i ulepszaniu oprogramowań. Wnioskodawca będzie w stanie przyporządkować konkretną wartość kosztów, o których mowa we wniosku do wytworzenia, ulepszenia czy rozwoju konkretnego prawa własności intelektualnej - oprogramowania. W przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia Oprogramowania, Wnioskodawca przyporządkuje Wydatki do przychodów ze zbycia Oprogramowania według proporcji. Proporcja zostanie ustalona jako stosunek przychodów ze zbycia Oprogramowania do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie.

Powyższe koszty są kosztami Wnioskodawcy w prowadzonej działalności są to lub będą to koszty bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową związaną z wytworzeniem Oprogramowania.

Wobec tego wskazane we wniosku wydatki, tj.:

a)zakup sprzętu komputerowego oraz elektronicznego (np. komputery, telefony komórkowe, serwery, myszka komputerowa);

b)usługi księgowe (nabycie stosownego programu księgowego);

c)Polisa ubezpieczeniowa (polisa ubezpieczeniowa od odpowiedzialności cywilnej z tytułu świadczonych Usług);

d)usługi szkoleniowe;

e)usługi telekomunikacyjne,

f)usługi związane z dostępem do Internetu;

g)składki społeczne;

h)zakup sprzętu i wyposażenia biurowego (np. biurko, fotel obrotowy);

i)usługi związane z chmurą obliczeniową, usług: …, …, …, … i podobnych;

j)leasing samochodu oraz koszty jego użytkowania;

k)bilety na transport

w zakresie, w jakim są przeznaczone na Pana poszczególne prace rozwojowe – ustalone z zachowaniem metody przyporządkowania, która najlepiej odzwierciedla związek poszczególnych wydatków z danymi pracami rozwojowymi i wytworzonym kwalifikowanym IP – można uwzględnić przy ustalaniu poszczególnych wskaźników nexus (art. 30ca ust. 4 lit. a ustawy). Suma ustalonych we wskazany sposób kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych IP będzie podstawą opodatkowania preferencyjną stawką podatku – 5%.

W konsekwencji poniesione przez Pana wydatki, do których odnosi się pytanie trzecie, które są związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP, należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną działalność badawczo‑rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 powołanej ustawy.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

·stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia,

·zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał na dzień złożenia wniosku.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA) albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00