Interpretacja indywidualna z dnia 8 stycznia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-2.4010.610.2023.1.RK

Rozliczenie kosztów podlegających limitowaniu na podstawie art. 15e ustawy o CIT na podstawie przepisów przejściowych.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

7 listopada 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 30 października 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:

• czy począwszy od roku podatkowego rozpoczynającego się 1 października 2022 r. Wnioskodawca może ująć w kosztach uzyskania przychodów Nadwyżkę Kosztów Limitowanych (poniesionych w latach poprzedzających 1 października 2022 r.), w 5 kolejnych latach podatkowych (następujących po 1 października 2022 r. i liczonych od roku poniesienia danego Kosztu Limitowanego), do wysokości hipotetycznego Limitu określonego dla każdego z tych lat oddzielnie zgodnie zasadami wynikającymi z nieobowiązującego już art. 15e ustawy o CIT – 2021;
• czy ustalając kwotę Nadwyżki Kosztów Limitowanych, którą Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w latach podatkowych następujących po 1 października 2022 r. (w ramach Limitu Hipotetycznego), Spółka powinna sumować Nadwyżkę Kosztów Limitowanych z bieżącymi kosztami odpowiadającymi Kosztom Limitowanym (ponoszonymi w tych kolejnych latach podatkowych) i tę sumę porównać do Limitu Hipotetycznego? Czy do Limitu Hipotetycznego powinna być porównana wyłącznie Nadwyżka Kosztów Limitowanych, bez bieżących kosztów odpowiadających Kosztom Limitowanym poniesionych przez Spółkę w danym roku (po 1 października 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

X sp. z o.o. (dalej: „Wnioskodawca", „Spółka") jest polskim rezydentem podatkowym w rozumieniu ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „Ustawa o CIT") i podlega w Polsce obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

Rok podatkowy Spółki rozpoczyna się 1 października i kończy 30 września.

W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Wnioskodawca ponosił w przeszłości (tj. przed 1 października 2022 roku), nadal ponosi oraz planuje ponosić w przyszłości wydatki na usługi niematerialne, o których mowa w art. 15e ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT obowiązującym do końca 2021 r. (dalej: „Ustawa o CIT-2021") oraz wydatki na opłaty i należności, o których mowa w art. 15e ust. 1 pkt 2 Ustawy o CIT-2021 (dalej łącznie jako „Koszty Limitowane") – na rzecz podmiotów powiązanych w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy oCIT.

Koszty Limitowane spełniały (przed 1 października 2022 roku) i spełniają nadal przesłanki do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT. Przedmiotowe wydatki były i są ponoszone przez Spółkę w celu osiągnięcia przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Koszty te nie zostały również wymienione w katalogu kosztów niestanowiących kosztów podatkowych (art. 16 ust. 1 Ustawy o CIT).

Jednocześnie Koszty Limitowane - w zakresie zaliczenia do kosztów podatkowych - podlegały limitowaniu kwotowemu na podstawie art. 15e ustawy o CIT - 2021. Spółka była zobowiązana do częściowego wyłączenia tych kosztów z kosztów podatkowych - w części w jakiej suma tych kosztów przewyższała limit określony w art. 15e ust. 1 oraz ust. 12 ustawy o CIT - 2021. Limit ten, kalkulowany osobno dla każdego roku podatkowego, stanowił sumę (i) kwoty 3 mln zł i (ii) 5% kwoty odpowiadającej nadwyżce sumy przychodów ze wszystkich źródeł przychodów, pomniejszonych o przychody z tytułu odsetek, nad sumą kosztów uzyskania przychodów pomniejszonych o wartość zaliczonych w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16a-16m ustawy o CIT i odsetek (dalej: „EBIDTA"). W uproszczeniu limit ten wynosił więc 3 mln zł + 5% EBITDA (dalej: „Limit").

W związku z tym, Koszty Limitowane w poprzednich latach podatkowych (tj. do 1 października 2022 r.) nie były zaliczane przez Spółkę do kosztów podatkowych w całości. Część Kosztów Limitowanych przewyższająca Limit skalkulowany na podstawie art. 15e ust. 1 oraz ust. 12 była wyłączana przez Spółkę z kosztów podatkowych w poszczególnych latach podatkowych (dalej: „Nadwyżka Kosztów Limitowanych").

Jednocześnie na podstawie art. 15e ust. 9 ustawy o CIT- 2021 Spółka była uprawniona do zwiększenia kosztów uzyskania przychodów w kolejnych 5 latach podatkowych o nieodliczoną w danym roku podatkowym Nadwyżkę Kosztów Limitowanych - w ramach obowiązujących w danym roku limitów, wynikających z zawartych w tym artykule przepisów.

Zgodnie z art. 2 pkt 30 ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (dalej: „Ustawa nowelizująca") z dniem 1 stycznia 2022 r. uchylony został art. 15e Ustawy o CIT - 2021.

Jednocześnie na podstawie art. 60 ust. 1 Ustawy nowelizującej wprowadzono zasadę, że podatnicy podatku CIT, którzy przed końcem roku podatkowego rozpoczętego przed dniem 1 stycznia 2022 r. nabyli prawo do odliczenia kosztów na podstawie art. 15e ust. 9 ustawy o CIT - 2021, zachowują prawo do tego odliczenia po dniu 31 grudnia 2021 r., w zakresie i na zasadach określonych w tym przepisie.

Wnioskodawca ponosi Koszty Limitowane (które mieściłyby się w katalogu zawartym w art. 15e ust. 1 Ustawy o CIT - 2021, gdyby przepis ten nie został uchylony) także po 1 października 2022 r.

Pytania

1.Czy począwszy od roku podatkowego rozpoczynającego się 1 października 2022 r. Wnioskodawca może ująć w kosztach uzyskania przychodów Nadwyżkę Kosztów Limitowanych (poniesionych w latach poprzedzających 1 października 2022 r.), w 5 kolejnych latach podatkowych (następujących po 1 października 2022 r. i liczonych od roku poniesienia danego Kosztu Limitowanego), do wysokości hipotetycznego Limitu określonego dla każdego z tych lat oddzielnie zgodnie zasadami wynikającymi z nieobowiązującego już art. 15e ustawy o CIT - 2021 (dalej: „Limit Hipotetyczny")? W przypadku twierdzącej odpowiedzi na pytanie nr 1:

2.Czy ustalając kwotę Nadwyżki Kosztów Limitowanych, którą Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w latach podatkowych następujących po 1 października 2022 r. (w ramach Limitu Hipotetycznego), Spółka powinna sumować Nadwyżkę Kosztów Limitowanych z bieżącymi kosztami odpowiadającymi Kosztom Limitowanym (ponoszonymi w tych kolejnych latach podatkowych) i tę sumę porównać do Limitu Hipotetycznego? Czy do Limitu Hipotetycznego powinna być porównana wyłącznie Nadwyżka Kosztów Limitowanych, bez bieżących kosztów odpowiadających Kosztom Limitowanym poniesionych przez Spółkę w danym roku (po 1 października 2022 r.)?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1

Począwszy od roku podatkowego rozpoczynającego się 1 października 2022 r. Wnioskodawca może ująć w kosztach uzyskania przychodów Nadwyżkę Kosztów Limitowanych (poniesionych w latach poprzedzających 1 października 2022 r.), w 5 kolejnych latach podatkowych (następujących po 1 października 2022 r. i liczonych od roku poniesienia danego Kosztu Limitowanego), do wysokości Limitu Hipotetycznego określonego dla każdego z tych lat oddzielnie.

Ad 2

Ustalając kwotę Nadwyżki Kosztów Limitowanych, którą Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w latach podatkowych następujących po 1 października 2022 r. (w ramach Limitu Hipotetycznego), Spółka nie powinna sumować Nadwyżki Kosztów Limitowanych z bieżącymi kosztami odpowiadającymi Kosztom Limitowanym (ponoszonymi w tych kolejnych latach podatkowych). Do Limitu Hipotetycznego powinna być porównana wyłącznie Nadwyżka Kosztów Limitowanych (poniesionych przed 1 października 2022 r.), bez bieżących kosztów odpowiadających Kosztom Limitowanym poniesionych przez Spółkę w danym roku podatkowym (po 1 października 2022 r.).

Uzasadnienie

Na podstawie art. 15e ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: ustawa o CIT) ustawa o CIT - 2021 podatnicy byli zobowiązani do wyłączenia z kosztów uzyskania przychodów kosztów ponoszonych na rzecz podmiotów powiązanych z tytułu m.in.

a)usług doradczych, badania rynku, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, ubezpieczeń, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze,

b)wszelkiego rodzaju opłat i należności za korzystanie lub prawo do korzystania z praw lub wartości, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7 ustawy o CIT - 2021 oraz

c)przeniesienia ryzyka niewypłacalności dłużnika oraz świadczeń o podobnym charakterze

- w przypadku gdy ich wartość przekraczała Limit.

Limit ten był równy 5% wartości wskaźnika EBITDA podatnika w danym roku podatkowym, powiększonym o 3 mln zł. Jednocześnie ustawodawca dopuścił prawo do odliczenia nieodliczonych wcześniej Kosztów Limitowanych (przekraczających Limit w roku ich poniesienia) w pięciu kolejnych latach podatkowych w ramach Umitów obowiązujących w tych kolejnych latach (art. 15e ust. 9 ustawy o CIT - 2021).

1 stycznia 2022 roku art. 15e ustawy o CIT - 2021 został uchylony na mocy art. 2 pkt 30 Ustawy nowelizującej. Jednocześnie, zgodnie z art. 60 ust. 1 Ustawy nowelizującej, podatnicy podatku CIT, którzy przed końcem roku podatkowego rozpoczętego przed dniem 1 stycznia 2022 r. nabyli prawo do odliczenia kosztów na podstawie art. 15e ust. 9 ustawy o CIT - 2021, zachowali prawo do tego odliczenia także po 31 grudnia 2021 r. - w zakresie i na zasadach określonych w uchylonym art. 15e ustawy o CIT - 2021.

Wnioskodawca w latach podatkowych przed 1 października 2022 roku:

• ponosił Koszty Limitowane na rzecz podmiotów powiązanych;
• stosował Limit w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpowiedniej kwoty Kosztów Limitowanych;
• Nadwyżka Kosztów Limitowanych stanowiła wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów, które - gdyby art. 15e ustawy o CIT - 2021 nie został uchylony - mogłyby zostać odliczone w kolejnych latach wprost na podstawie art. 15e ust. 9 ustawy o CIT - 2021 (w ramach dostępnego w danym roku Limitu).

Wnioskodawca nabył więc prawo do odliczenia Kosztów Limitowanych na podstawie art. 15e ust. 9 ustawy o CIT - 2021. W konsekwencji uznać należy, że Wnioskodawca uzyskał również prawo do zaliczenia Nadwyżki Kosztów Limitowanych do kosztów uzyskania przychodów po dniu 30 września 2022 r., w zakresie i na zasadach określonych w art. 15e ust. 9 ustawy o CIT - 2021 - na mocy art. 60 ust. 1 Ustawy nowelizującej.

Za prawidłowe należy zatem uznać stwierdzenie, że począwszy od roku podatkowego rozpoczynającego się 1 października 2022 r. Wnioskodawca może ująć w kosztach uzyskania przychodów Nadwyżkę Kosztów Limitowanych (poniesionych w latach poprzedzających 1 października 2022 r.), w 5 kolejnych latach podatkowych (następujących po 1 października 2022 r. i liczonych od roku poniesienia danego Kosztu Limitowanego), do wysokości Limitu Hipotetycznego określonego dla każdego z tych lat oddzielnie.

Ustawa nowelizująca nie zawiera jednak bardziej szczegółowych wskazówek w jaki sposób należy zrealizować uprawnienie wynikające z ww. przepisu art. 60 ust. 1 Ustawy nowelizującej - zastrzegając jedynie, że zaliczenie do kosztów podatkowych po 1 stycznia 2022 r. (a ściślej w roku podatkowym rozpoczynającym się po 31 grudnia 2021 r. i latach kolejnych) kosztów, o których w art. 15e ust. 1 ustawy o CIT - 2021, wyłączonych uprzednio z kosztów podatkowych z uwagi na przekroczenie Limitu, powinno nastąpić „w zakresie i na zasadach" określonych w art. 15e ust. 1 ustawy o CIT - 2021.

W uproszczeniu można przyjąć, że zgodnie z brzmieniem art. 60 ust. 1 Ustawy nowelizującej w związku z art. 15e ust. 9 ustawy o CIT - 2021 należy:

• w pierwszej kolejności ustalić Limit Hipotetyczny obowiązujący w danym roku zgodnie z zasadami wynikającymi z art. 15e ust. 1 i ust. 12 ustawy o CIT-2021 (5% EBITDA + 3 mln zł);
• następnie część Nadwyżki Kosztów Limitowanych, która w danym roku będzie mieściła się w tym Limicie Hipotetycznym, rozpoznać jako koszt uzyskania przychodu tego roku.

Na potrzeby ustalania EBITDA bierze się pod uwagę dane dotyczące przychodów i kosztów podatkowych uzyskanych/poniesionych w roku podatkowym, w którym rozliczona ma zostać Nadwyżka Kosztów Limitowanych. Nie oznacza to jednak, że Limit Hipotetyczny (powstały przez zsumowanie 5% tak określonej EBITDA i 3 mln zł) powinien być „wypełniony" kosztami powstałymi w tym roku (które podlegałyby limitowaniu, gdyby przepisy art. 15e ustawy o CIT - 2021 nie zostały uchylone). Przeciwnie, z uwagi na fakt, iż przepisy art. 15e ustawy o CIT - 2021 zostały uchylone, na potrzeby „wypełnienia" Limitu Hipotetycznego nie powinno się brać pod uwagę bieżących - w przypadku Wnioskodawcy ponoszonych od 1 października 2022 r. - wydatków, które stanowią koszt uzyskania przychodu roku bieżącego, na zasadach ogólnych bez ograniczeń kwotowych. Ani art. 60 ust. 1 Ustawy nowelizującej, ani żaden inny przepis przewidziany w Ustawie o CIT czy Ustawie nowelizującej nie przewiduje konieczności uwzględnienia bieżących kosztów odpowiadających Kosztom Limitowanym jako kosztów wliczanych do Limitu Hipotetycznego. Limit Hipotetyczny dotyczy więc tylko Nadwyżki Kosztów Limitowanych poniesionych przed rokiem podatkowym rozpoczętym przed 1 stycznia 2022 r. (w przypadku Spółki przed rokiem podatkowym rozpoczętym 1 października 2022 r.).

W kontekście powyższego, można przyjąć, że do czynności, które Wnioskodawca powinien podjąć w celu ustalenia kwoty Nadwyżki Kosztów Limitowanych jaką może zaliczyć do kosztów podatkowych w roku podatkowym rozpoczynającym się 1 października 2022 r. i w latach następnych, należą:

1)Ustalenie dla danego roku podatkowego rozpoczynającego się po 30 września 2022 r. Limitu Hipotetycznego:

a)Limit Hipotetyczny Wnioskodawca powinien ustalić jako kwotę 3 mln zł powiększoną o 5% bieżącego EBITDA.

b)Na potrzeby ustalenia Limitu Hipotetycznego Wnioskodawca powinien wziąć pod uwagę przychody i koszty podatkowe uzyskane/poniesione w danym roku podatkowym (w przypadku Wnioskodawcy tym rokiem podatkowym będzie rok podatkowy po 31 września 2022 r. i 4 następne lata).

2)Ustalenie wartości Nadwyżki Kosztów Limitowanych, która powinna zostać porównana z Limitem Hipotetycznym:

a)Wnioskodawca nie powinien brać pod uwagę w tym zakresie kosztów odpowiadających Kosztom Limitowanym, które są ponoszone przez Wnioskodawcę począwszy od 1 października 2022 r., tj. Wnioskodawca w celu porównania z Limitem Hipotetycznym nie powinien sumować bieżących kosztów odpowiadających Kosztom Limitowanym (ponoszonych po 1 października 2022 r.) z „historyczną" (sprzed 1 października 2022 r.) Nadwyżką Kosztów Limitowanych.

b)Na potrzeby oceny przekroczenia Limitu Hipotetycznego Wnioskodawca powinien wziąć pod uwagę tylko „nierozliczoną" Nadwyżkę Kosztów Limitowanych z poprzednich lat podatkowych (sprzed 1 października 2022 r.).

3)Ustalenie czy Nadwyżka Kosztów Limitowanych przekracza czy nie przekracza Limitu Hipotetycznego:

a)Wnioskodawca powinien porównać wartość Nadwyżki Kosztów Limitowanych z wartością Limitu Hipotetycznego i:

• jeżeli Nadwyżka Kosztów Limitowanych nie przekracza Limitu Hipotetycznego - zaliczyć do kosztów podatkowych wartość Nadwyżki Kosztów Limitowanych w całości w danym roku podatkowym,
• jeżeli Nadwyżka Kosztów Limitowanych przekracza Limit Hipotetyczny - zaliczyć do kosztów podatkowych wartość Nadwyżki Kosztów Limitowanych do wysokości Limitu Hipotetycznego.

4)Granicznym rokiem podatkowym odliczenia Nadwyżki Kosztów Limitowanych będzie piąty rok podatkowy następujący po roku, w którym te Koszty Limitowane zostały poniesione.

Ponoszone od 1 października 2022 r. koszty odpowiadające Kosztom Limitowanym, Wnioskodawca może zaś rozpoznawać jako koszty uzyskania przychodów danego roku podatkowego w pełnej wysokości (przy założeniu oczywiście, że spełniają one wszystkie inne wymogi dla uznania za koszty uzyskania przychodów).

Limit Hipotetyczny jest więc "wypełniany" wyłącznie Nadwyżką Kosztów Limitowanych powstałą przed 1 października 2022 roku. Jednocześnie Limit Hipotetyczny nie jest "wypełniany" kosztami uzyskania przychodów poniesionymi w roku podatkowym rozpoczętym po 30 września 2022 r., które teoretycznie podlegałyby limitowaniu, gdyby art. 15e ustawy o CIT - 2021 nadal obowiązywał.

Reasumując, za w pełni zasadne można uznać stwierdzenie, że ustalając kwotę Nadwyżki Kosztów Limitowanych, którą Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w latach podatkowych następujących po 1 października 2022 r. (w ramach Limitu Hipotetycznego), Spółka nie powinna sumować Nadwyżki Kosztów Limitowanych z bieżącymi kosztami odpowiadającymi Kosztom Limitowanym (ponoszonymi w tych kolejnych latach podatkowych). Do Limitu Hipotetycznego powinna być porównana wyłącznie Nadwyżka Kosztów Limitowanych (poniesionych przed 1 października 2022 r.), bez bieżących kosztów odpowiadających Kosztom Limitowanym poniesionych przez Spółkę w danym roku podatkowym (po 1 października 2022 r.).

Powyższe stanowisko zostało potwierdzone także przez organy podatkowe w licznych indywidualnych interpretacjach podatkowych, w tym m.in.:

• w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 30 stycznia 2023 r. sygn. 0111-KDIB1-2.4010.15.2023.1.MZA,
• w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 26 stycznia 2023 r. sygn. 0111-KDIB1- 2.4010.778.2022.2.MZA,
• w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 9 stycznia 2023 r. sygn. 0114-KDIP2- 2.4010.206.2022.l.SP,
• w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 29 listopada 2022 r. sygn. 0111-KDIB2-1.4010.684.2022.1.ES,
• w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 17 października 2022 r. sygn. 0111-KDIB2-1.4010.466.2022.2.PB,
• w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 30 września 2022 r. sygn. 0111-KDIB1- 1.4010.233.2022.2.SH,
• w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 20 września 2022 r. sygn. 0111-KDIB2- 1.4010.486.2022.l.BJ.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie pytania Nr 1 i 2 jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

• stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia;
• zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.