Interpretacja indywidualna z dnia 9 stycznia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT1.4011.660.2023.3.MST

Rozliczenie straty z odpłatnego zbycia papierów wartościowych.

 Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 września 2023 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy sposobu rozliczenia straty z odpłatnego zbycia papierów wartościowych. Uzupełnił Pan go – w odpowiedzi na wezwanie organu – pismem z 28 grudnia 2023 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego (ostatecznie przedstawiony w uzupełnieniu wniosku)

Wnioskodawca poniósł stratę w roku 2020 z tytułu odpłatnego zbycia papierów wartościowych, która została wykazana w zeznaniu podatkowym PIT-38 za rok 2020. Wysokość straty w roku 2020 wyniosła 261.938,81 zł.

W roku 2021 oraz 2022 Wnioskodawca osiągnął zysk z tego samego źródła dochodu. Tym samym w zeznaniach rocznych PIT-38 za rok 2021 oraz rok 2022 dokonał on rozliczenia powstałej w 2020 roku straty. Zysk w roku 2021 wyniósł 40.039,97 zł, natomiast w roku 2022 zysk wyniósł odpowiednio 303.286 zł.

Strata została rozliczona w następujący sposób:

1)w zeznaniu rocznym PIT-38 za rok 2021 podatnik odliczył część straty, do wysokości dochodu z tego samego źródła, jaki osiągnął za rok 2021, czyli 40.039,97 zł. Dokonane w 2021 roku obniżenie dochodu z odpłatnego zbycia papierów wartościowych o część straty z tego tytułu poniesionej w roku 2020 nie przekroczyło 50% wysokości tej straty. Dokonane w 2021 roku obniżenie dochodu z odpłatnego zbycia papierów wartościowych o część straty z tego tytułu poniesionej w roku 2020 nie przekroczyło kwoty 5.000.000 zł;

2)w zeznaniu rocznym PIT-38 za rok 2022 podatnik rozliczył całą pozostałą część straty jednorazowo, gdyż na to pozwalał podatnikowi uzyskany w roku 2022 dochód z tytułu odpłatnej sprzedaży papierów wartościowych, czyli 221.898 zł. Dokonane w 2022 roku jednorazowe obniżenie dochodu z odpłatnego zbycia papierów wartościowych o pozostałą do rozliczenia stratę z tego tytułu poniesioną w roku 2020 przekroczyło 50% wysokości tej straty. Dokonane w 2022 roku jednorazowe obniżenie dochodu z odpłatnego zbycia papierów wartościowych o pozostałą do rozliczenia stratę z tego tytułu poniesioną w roku 2020 nie przekroczyło kwoty 5.000.000 zł.

Pytanie

Czy stanowisko przedstawione we wniosku jest prawidłowe oraz czy pozostała część straty z roku 2020 w wysokości 221.898 zł została prawidłowo rozliczona w zeznaniu za rok 2022?

Pana stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy, postąpił on prawidłowo wskazując, iż podatnicy podatku PIT od 2019 roku mają możliwość jednorazowego rozliczenia straty podatkowej do wysokości 5 mln zł.

Wnioskodawca w roku 2022 podjął istotne decyzje inwestycyjne w oparciu o informacje zawarte na stronach rządowego portalu informacyjnego: https://www.biznes.gov.pl/pl/portal/00231, a więc trudno sobie wyobrazić jakieś bardziej wiarygodne źródło informacji. Z przedstawionych tam informacji wynika jednoznacznie, iż Wnioskodawca mógł pomniejszyć dochód za 2022 o całą kwotę pozostałą (w tym przypadku kwotę 221.898 zł) do rozliczenia straty wygenerowanej w roku 2020, ponieważ kwota jednorazowego odliczenia nie przekracza kwoty 5 mln zł.

Cytat z https://www.biznes.gov.pl/pl/portal/00231: „Stratę poniesioną w danym roku podatkowym możesz odliczyć:

–w najbliższych kolejno następujących po sobie pięciu latach podatkowych, z tym że kwota odliczenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% tej straty, albo

–w jednym z kolejno następujących po sobie pięciu latach podatkowych, przy czym kwota jednorazowo odliczona nie może przekroczyć 5 mln zł (nadwyżka ponad 5 mln podlega odliczeniu w pozostałych latach pięcioletniego okresu przy czym nie może być większa niż 50% kwoty poniesionej straty).

Z zastrzeżeniem powyższych warunków masz prawo wybrać, kiedy w ciągu tych pięciu lat odliczysz stratę i w jakiej wysokości”.

Tym samym Wnioskodawca skorzystał z prawa do rozliczenia straty jednorazowo w jednym z kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych (w tym przypadku w roku 2022), gdyż uzyskany w tym roku dochód z tego samego źródła pozwolił na rozliczenie pozostałej części straty z roku 2020 w sposób jednorazowy.

Zdaniem podatnika, kwota straty w wysokości 221.898 zł rozliczona w zeznaniu za 2022 jest prawidłowa, gdyż kwota powyższa nie przekroczyła kwoty 5 mln. Natomiast w roku 2021 rozliczono część straty do wysokości osiągniętego dochodu.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W świetle ust. 2 powołanego przepisu:

Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

W myśl art. 9 ust. 3 ustawy:

O wysokość straty ze źródła przychodów, poniesionej w roku podatkowym, podatnik może:

1)obniżyć dochód uzyskany z tego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że kwota obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% wysokości tej straty, albo

2)obniżyć jednorazowo dochód uzyskany z tego źródła w jednym z najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu lat podatkowych o kwotę nieprzekraczającą 5 000 000 zł, nieodliczona kwota podlega rozliczeniu w pozostałych latach tego pięcioletniego okresu, z tym że kwota obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% wysokości tej straty.

Z kolei stosownie do treści art. 9 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przepis ust. 3 ma zastosowanie do strat z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) w spółce, udziałów w spółdzielni, papierów wartościowych, w tym z odpłatnego zbycia papierów wartościowych na rynku regulowanym w ramach krótkiej sprzedaży i odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających, a także z tytułu objęcia udziałów (akcji) w spółce albo wkładów w spółdzielni, w zamian za wkład niepieniężny.

Jak wynika z powołanych przepisów ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych przewiduje zasadę powszechności opodatkowania (art. 9 ust. 1). Konstrukcja podatku dochodowego od osób fizycznych zakłada przy tym zróżnicowanie sposobu opodatkowania poszczególnych rodzajów dochodów (przychodów) osób fizycznych w oparciu o system przyporządkowywania ich do odpowiedniego źródła przychodów. Ustawodawca tworząc system opodatkowania dochodów osób fizycznych miał na względzie, że przysporzenia uzyskiwane przez osoby fizyczne mogą być skutkiem różnych rodzajów czynności i zdarzeń. Stworzył więc klasyfikację tych przysporzeń w oparciu o kryterium źródła przychodów i system ich opodatkowania uwzględniający specyfikę poszczególnych źródeł przychodów.

System ten obejmuje:

–tzw. opodatkowanie na zasadach ogólnych, w przypadku którego mają zastosowanie m.in. ogólne reguły ustalania podstawy opodatkowania wynikające z art. 9 ust. 1a, ust. 2 i ust. 3 ustawy oraz

–szczególne tryby opodatkowania dotyczące wyodrębnionych kategorii przychodów (m.in. szczególne tryby opodatkowania unormowane odpowiednio w art. 30a i art. 30b ustawy).

Źródła przychodów zostały określone w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wśród nich ustawodawca wyodrębnił – w pkt 7 ww. przepisu – źródło: „kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c”. Źródło to nie jest jednorodne. Obejmuje przychody z kapitałów pieniężnych wymienione w art. 17 ust. 1 ustawy oraz przychody z praw majątkowych, w tym ich odpłatnego zbycia, do których odnosi się art. 18 ustawy.

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a omawianej ustawy:

Za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z odpłatnego zbycia udziałów (akcji), udziałów w spółdzielni oraz papierów wartościowych.

W świetle art. 5a pkt 11 ww. ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o papierach wartościowych – oznacza to papiery wartościowe, o których mowa w art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz.U. z 2022 r. poz. 1500, 1488, 1933 i 2185).

Zgodnie z art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, w tym z realizacji praw wynikających z tych instrumentów, z odpłatnego zbycia udziałów (akcji), z odpłatnego zbycia udziałów w spółdzielni oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) albo wkładów w spółdzielni w zamian za wkład niepieniężny, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

Stosownie natomiast do treści art. 45 ust. 1a pkt 1 ww. ustawy, w terminie od dnia 15 lutego do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym:

podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrebne zeznania, według ustalonych wzorów (tutaj: PIT-38), o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z kapitałów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30b.

Przed upływem terminu określonego na złożenie ww. zeznania podatnicy są obowiązani wpłacić wynikający z niego należny podatek dochodowy (art. 45 ust. 4 pkt 2 ustawy).

W odniesieniu do przedmiotu sprawy wskazania wymaga, że strata nie jest podatkowo obojętna, bowiem podatnik może ją odliczyć z dochodów osiągniętych w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych. Ma również możliwość wyboru, w których latach i w jakiej wysokości dokona odliczeń, z zachowaniem warunku co do dopuszczalnej kwoty odliczenia w roku podatkowym, w zależności od wyboru dostępnej metody rozliczenia straty.

Wprowadzenie możliwości jednorazowego odliczenia nie zmieniło zasad dotyczących rozliczania straty podatkowej w poszczególnych latach pięcioletniego okresu. Oznacza to, że podatnik ma prawo rozłożyć dokonanie takiego odliczenia na dowolne lata tego okresu, przy zachowaniu jednakże określonych przez ustawodawcę limitów (tj. dotyczących jednorazowego odliczenia – 5.000.000 zł i 50% odliczenia). Wybór metody rozliczenia straty, tj. jednorazowo lub według obowiązującej wcześniej metody (tj. przez pięć kolejnych lat podatkowych do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym 50% kwoty poniesionej straty), leży w gestii podatnika.

Zatem podatnik ma możliwość odliczenia straty w jednym z pięciu kolejnych następujących po sobie lat podatkowych jednorazowo – z zachowaniem maksymalnej kwoty odliczenia do wysokości 5 mln zł. Dopiero w sytuacji, w której strata będzie wyższa niż wskazany limit 5 mln zł to nieodliczona w ten sposób kwota (nadwyżka) będzie mogła zostać rozliczona na ogólnych zasadach, tj. w pozostałych latach z tego 5-letniego okresu z zastosowaniem limitu 50% odliczenia w jednym roku. Taka strata może być rozliczona tylko z przychodu osiągniętego z tego samego źródła, co powstała strata.

Uwzględniając powyższe, w przedstawionym stanie faktycznym miał Pan prawo do odliczenia mniejszej kwoty straty podatkowej za rok 2020, czyli kwotę 40.039,97 zł, przy rozliczeniu dochodu z odpłatnego zbycia papierów wartościowych za 2021 rok, a następnie dokonania jednorazowego odliczenia w wysokości 221.898 zł przy rozliczeniu takiego dochodu za rok 2022. Pana stanowisko zaprezentowane we wniosku jest więc prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

•Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).