Interpretacja indywidualna z dnia 5 stycznia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDST2-2.4011.460.2023.2.BM

Możliwość opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową (opodatkowanie IP-BOX).

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

26 października 2023 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Uzupełnił go Pan pismami z 29 listopada 2023 r. (data wpływu 4 grudnia 2023 r.) oraz 13 grudnia 2023 r. (data wpływu 20 grudnia 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą od dnia 2 stycznia 2020 r. jednoosobową działalność gospodarczą m.in. w zakresie świadczenia szeroko rozumianych usług związanych z wytwarzaniem oprogramowania. Przeważającym PKD wskazanym w CEDG jest PKD 62.01.Z – Działalność związana z oprogramowaniem. Prowadzona działalność polega na projektowaniu, wykonywaniu, wdrażaniu, utrzymywaniu i rozwijaniu innowacyjnego oprogramowania.

Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej jako ustawa o PIT).

W 2020 r. oraz 2021 r. Wnioskodawca wybrał opodatkowanie podatkiem liniowym w odniesieniu do dochodów dotyczących prowadzonej działalności gospodarczej. W latach 2022 oraz 2023 Wnioskodawca wybrał opodatkowanie w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Wnioskodawca planuje wybrać w 2024 r. opodatkowanie podatkiem liniowym w odniesieniu do dochodów dotyczących prowadzonej działalności gospodarczej.

W dniu 1 kwietnia 2020 r. Wnioskodawca zawarł umowę o współpracy z innym podmiotem gospodarczym, spółką prawa polskiego X S.A. z siedzibą w A (dalej jako: „Spółka nr 1). Zgodnie z umową o współpracy, Wnioskodawca świadczył na rzecz Spółki nr 1 w sposób samodzielny i na własne ryzyko gospodarcze usługi projektowania, tworzenia, rozwoju i testowania programu komputerowego, usługi tworzenia dokumentacji programu komputerowego, usługi wdrażania programu komputerowego, usługi zarządzania procesem tworzenia programu komputerowego, usługi konsultingowe, usługi badania bezpieczeństwa programu komputerowego (security), usługi związane z projektowaniem doświadczeń użytkownika (UX), wydajnością lub automatyzacją, usługi wsparcia i utrzymania systemów komputerowych, usługi graficzne, w szczególności w ramach tworzenia programu komputerowego, usługi szkoleniowe, na wewnętrzne potrzeby Spółki nr 1 lub jej klienta.

Wnioskodawca świadczył usługi w dowolnym miejscu przez siebie wybranym, w wybranym przez siebie czasie, ze Spółką nr 1 rozliczał się za efekt końcowy. W szczególnych przypadkach, gdy wymagał tego interes Spółki nr 1 lub jej klienta, czas i miejsce mogło być obustronnie określone. Wnioskodawca przy wykonywaniu zleceń dla Spółki nr 1 korzystał z udostępnionego mu sprzętu.

W umowie ze Spółką nr 1 wskazano, iż w ramach świadczonych przez Wnioskodawcę usług będą powstawały utwory w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych w postaci: programów komputerowych, utworów literackich – dokumentacji projektowej, dokumentacji dotyczącej programu komputerowego oraz sprawozdań, raportów i analiz, a także utworów graficznych.

W umowie wskazano ponadto, że Wnioskodawca przenosi na Spółkę nr 1 autorskie prawa majątkowe do każdego z utworów lub ich części bez ograniczeń czasowych i terytorialnych na wszelkich istniejących w dniu zawarcia umowy polach eksploatacji. Spółka nr 1 miała prawo do rozpowszechniania utworu stworzonego przez Wnioskodawcę bez oznaczania go imieniem i nazwiskiem Wnioskodawcy.

Wnioskodawca przeniósł na Spółkę nr 1 prawo do uzyskania patentu w stosunku do utworów (w zakresie w jakim utwory mogły stanowić wynalazek lub część składową wynalazku), w szczególności patentu z wykorzystaniem programu komputerowego na zasadach i w trybie określonym w ustawie Prawo własności przemysłowej, jak również w umowach międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Wynagrodzenie za usługi określone w umowie ustalone zostało w stawce godzinowej. Wnioskodawca zobowiązany był na mocy umowy do szczegółowego ewidencjonowania czasu świadczonych usług w formie pisemnej lub elektronicznej. Na podstawie ww. dokumentów Wnioskodawca określał jaka część czasu pracy dotyczy prac związanych z honorarium autorskim, a jaka część dotyczy wynagrodzenia za pozostałe usługi.

W ramach współpracy ze Spółką nr 1 Wnioskodawca uczestniczył w tworzeniu projektu powiązanego z sektorem (...). Stworzono aplikację, która ma na (...). Umożliwia ona bezpośrednią zapłatę za dane zamówienia z poziomu platformy. Wnioskodawca był odpowiedzialny za wdrażanie nowych rozwiązań głównie związanych z (...). Przedmiotem prac była implementacja kodu pozwalającego na (...). Wnioskodawca zajmował sie nadto tworzeniem (...), (...).

W dniu 15 stycznia 2021 r. Wnioskodawca zawarł umowę o świadczenie usług ze spółką prawa polskiego Y sp z o.o. z siedzibą w A (dalej jako: „Spółka nr 2"). Wnioskodawca w związku z zawartą umową świadczy na rzecz Spółki nr 2 usługi informatyczne, projektowe, programistyczne, analityczne, a także usługi polegające na testowaniu i wdrażaniu oprogramowania, jego serwisowaniu oraz wytwarzaniu dokumentacji.

Wnioskodawca jest zobowiązany do samodzielnego świadczenia usług, na własne ryzyko gospodarcze. Wnioskodawca w związku z zawartą umową nie podlega kierownictwu Spółki nr 2, samodzielnie decyduje o miejscu i czasie świadczenia usług. Udziela gwarancji na świadczone przez siebie usługi przez okres 1 roku.

W umowie wskazano, że Wnioskodawca przenosi na Spółkę nr 2 wszelkie majątkowe prawa autorskie do utworów w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, stworzone w związku ze świadczeniem usług będących przedmiotem umowy.

Wynagrodzenie za usługi określone w umowie ustalone zostało w stawce godzinowej. Wnioskodawca zobowiązany jest do szczegółowej ewidencji czasu świadczonych usług. Na podstawie ww. dokumentów Wnioskodawca określa jaka część czasu pracy dotyczy prac związanych z honorarium autorskim, a jaka część dotyczy wynagrodzenia za pozostałe usługi.

W ramach współpracy ze Spółką nr 2 Wnioskodawca zrealizował w 2021 r. projekt związany z branżą (...), natomiast od września 2022 r. do nadal realizowany jest projekt związany z branżą (...).

W ramach prac nad projektem (...) Wnioskodawca zajmował się wdrażaniem nowych rozwiązań powiązanych z usprawnieniem aplikacji pod względem wydajnościowym oraz tworzeniem nowych komponentów i funkcjonalności (...).

Od września 2022 r. do nadal Wnioskodawca realizuje projekt związany z branżą (...). Celem projektu jest rozwój platformy (...). W ramach prac nad projektem Wnioskodawca zajmuje się tworzeniem nowych aplikacji, które w realny sposób wspierają (...). Wnioskodawca nadto zajmuje się utrzymaniem już gotowych serwisów poprzez ciągłe wdrażanie zmian funkcjonalnych. Przedmiotem działań Wnioskodawcy jest pisanie testów automatycznych bezpośrednio na warstwie aplikacji pod kątem jakości oraz poprawności oprogramowania.

Uzupełnienie wniosku

W ramach zleconych prac programistycznych Wnioskodawca rozwijał następujące programy komputerowe:

(...)

Wnioskodawca podejmuje działania projektowania, planowania, a następnie implementacji, testowania i wdrożenia rozwiązania na środowisko infrastrukturalne klienta. Działania Wnioskodawcy są (i były) podejmowane w sposób systematyczny, zaplanowany, uporządkowany i metodyczny.

Głównie technologie internetowe w oparciu o jakie działał i działa Wnioskodawca to: język programowania (...), (...), (...), (...). Każdy rozwijany program był oryginalny w kontekście danego klienta, z racji rozwiązywania specyficznych problemów, bądź implementowanie nowych rozwiązań.

Prace realizowane przez Wnioskodawcę polegające na tworzeniu, rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania mają (i miały) twórczy charakter, wymagają bowiem poszukiwania samodzielnie nowych rozwiązań, służą tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań, są innowacyjne. Oprogramowane tworzone przez Wnioskodawcę stanowi oryginalny wytwór jego twórczej pracy oraz przedmiot ochrony prawa autorskiego, jest nowym wytworem intelektu i nie jest kopią istniejących rozwiązań. Oryginalność każdego ww. programu komputerowego polega na stworzeniu rozwiązań, które będą każdorazowo realizowały potrzeby konkretnego klienta spółek, z którymi współpracuje (lub współpracował) Wnioskodawca (Spółki 1 i 2 wskazane we wniosku). Klient zlecając Spółce nr 1 lub nr 2 wykonanie oprogramowania, nie zrobiłby tego, gdyby wcześniej nie ustalił, iż nie istnieją już dostępne rozwiązania. Gdyby gotowe rozwiązanie istniało, to Klienci Spółek skorzystali by z niego, nie zlecając wykonania oprogramowania Spółce.

Z tego powodu oprogramowanie jest oryginalne, gdyż zaspokaja potrzeby konkretnego i jednostkowego Klienta. Twórczość przejawia się również w opracowywaniu nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej opisanych powyżej. Ponadto, prace wykonywane przez Wnioskodawcę obejmują wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Prowadzone przez Wnioskodawcę prace nad oprogramowaniem nie mają charakteru incydentalnego, ale systematyczny, zaplanowany, zmierzają do osiągnięcia zaplanowanego celu w określonym czasie.

Wprowadzanie przez Wnioskodawcę architektur typu (...) oraz (...) zapewnia unikatowość rozwiązań.

Działania Wnioskodawcy polegające na rozwijaniu oprogramowania zmierzają za każdym razem do poprawy użyteczności lub funkcjonalności oprogramowania.

Okresowe i rutynowe zmiany są częścią wdrażania całkowicie nowych funkcjonalności do produktów, bądź ulepszania już istniejących. Nowy, ulepszony charakter oprogramowania tworzonego przez Wnioskodawcę nie jest jednak wynikiem jedynie działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do oprogramowania.

Oprogramowanie wytworzone i rozwijane przez Wnioskodawcę stanowi przejaw jego działalności twórczej o indywidualnym charakterze. Realizowane prace polegają na tworzeniu, rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania mają twórczy charakter, wymagają poszukiwania samodzielnie nowych rozwiązań, służą tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań, są inwencyjne. Tym samym oprogramowane tworzone i rozwijane przez Wnioskodawcę:

a)jest nowym wytworem intelektu i nie jest kopią istniejących rozwiązań; twórczy charakter polega na stworzeniu rozwiązań, które będą każdorazowo realizowały potrzeby konkretnego Klienta,

b)wyróżnia się spośród istniejącego już oprogramowania (Klient zlecając Spółce wykonanie oprogramowania nie zrobiłby tego, gdyby wcześniej nie ustalił, iż nie istnieją już dostępne rozwiązania),

c)jest przejawem kreatywności Wnioskodawcy, który przy tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania korzystał ze swojej wiedzy, doświadczenia i umiejętności; tworzone i rozwijane oprogramowanie nie powstało jedynie wskutek powielania, czy kopiowania, istniejących już rozwiązań ale stanowi oryginalny efekt wysiłku intelektualnego Wnioskodawcy.

W wypadku tworzenia programów komputerowych efektem pracy Wnioskodawcy są (i były) odrębne programy komputerowe, jak i zmiany w już istniejących programach komputerowych, przy czym:

a)powstały kod zawsze wprowadza nową funkcjonalność do programu komputerowego,

b)ich stworzenie wymagało wiedzy i umiejętności programistycznych, biznesowych oraz domenowych, rezultatu pracy nie dało się z góry określić i przewidzieć i nie miała ona charakteru powtarzalnego,

c)praca Wnioskodawcy nie była jedynie pracą techniczną, z tym zastrzeżeniem, że przy tworzeniu oprogramowania praca techniczna wiąże się bezpośrednio z pracą twórczą.

Działalność Wnioskodawcy opisana we wniosku wykonywana jest (i była) w sposób systematyczny.

Działalność programistyczna Wnioskodawcy jest prowadzona w sposób uporządkowany, zaplanowany i metodyczny. Wnioskodawca korzysta z określonych metodologii programistycznych, które pomagają mu zorganizować pracę nad projektami oraz przygotowuje harmonogramy prac, które obejmują różne etapy projektu, takie jak analiza, projektowanie, implementacja i testowanie.

Systematyczność w pracy Wnioskodawcy polega na regularnym podejściu do zadań i ich realizacji zgodnie z ustalonymi celami. Wnioskodawca stara się unikać chaotycznego podejścia do projektów, co pozwala mu utrzymać wysoką jakość kodu i efektywność w dostarczaniu rozwiązań.

Oprogramowanie było tworzone i rozwijane na zlecenie podmiotów, z którymi Wnioskodawca zawarł opisane we wniosku umowy o współpracy (Spółka 1 i Spółka 2). Ponieważ oprogramowanie było tworzone i rozwijane na zlecenie ww. podmiotów, to Spółki określały cele jakim miało służyć rozwijane oprogramowanie. Celem jaki w każdym wypadku stawiał sobie (zarówno na wstępie, jak i całym toku realizacji umów) Wnioskodawca było stworzenie jak najlepszego, najbardziej oryginalnego i innowacyjnego oprogramowania.

W ramach wykonywania umów zawartych ze Spółką 1 i Spółką 2 Wnioskodawca otrzymywał wynagrodzenie, za świadczone usługi, które stanowiło jego źródło finansowania.

Spółka nr 1 i Spółka nr 2 opracowywały w ramach prowadzonej działalności harmonogramy realizacji projektów, które były przestrzegane przez Wnioskodawcę.

W ramach pracy Wnioskodawcy udało się osiągnąć rozwój opisanych programów: (...), (...) i (...). Wnioskodawca w każdym wypadku opracowywał i rozwijał oprogramowanie samodzielnie, w ramach swojej jednoosobowej działalności gospodarczej, z wykorzystaniem jej majątku. Przed założeniem działalności gospodarczej Wnioskodawca ukończył studia w zakresie automatyki, robotyki i informatyki na (...) a nadto w okresie od 2016 r. pracował jako informatyk, posiadał zatem wiedzę i doświadczenie w zakresie tworzenia i rozwijania oprogramowania. Przed rozpoczęciem współpracy ze Spółką nr 2 poszerzył swoje kwalifikacje w ramach współpracy ze Spółką nr 1.

W ramach swojej działalności Wnioskodawca wykorzystuje i rozwija przede wszystkim wiedzę i umiejętności z zakresu informatyki (programowania).

Miejscem wykorzystania wiedzy Wnioskodawcy jest miejsce świadczenia przez niego usług. Wnioskodawca dobiera sposób wykorzystania wiedzy i przeprowadza jej selekcję osobiście, w ramach posiadanych umiejętności, doświadczenia i talentów, odpowiednio do potrzeb danego przypadku.

Działalność Wnioskodawcy nie obejmuje działalności naukowej i prac mających na celu zdobywanie wiedzy o podstawach zjawiskach i obserwowanych faktach.

W umowie zawartej ze Spółką nr 1 nie przewidziano odrębnych postanowień w zakresie odpowiedzialności wobec osób trzecich. W tym zakresie odpowiedzialność Wnioskodawcy regulują przepisy kodeksu cywilnego.

W umowie zawartej ze Spółką nr 2 (§9) zawarto postanowienie, że Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność za świadczenie usług objętych umową względem osób trzecich.

Umowy zawarte ze Spółką nr 1 jak i Spółką nr 2 zawierają szczegółowe postanowienia regulujące kwestię sposobu i trybu przenoszenia przez Wnioskodawcę na Spółki praw autorskich do stworzonych utworów.

Zgodnie z umową z dnia 1 kwietnia 2020 r. (§5) Wnioskodawca przenosi na Spółkę nr 1 autorskie prawa majątkowe do utworów powstałych w ramach świadczenia przez Wnioskodawcę usług na podstawie ww. umowy, w szczególności w postaci programów komputerowych, na polach eksploatacji wskazanych w umowie, tj. wszystkich istniejących w dniu zawarcia umowy polach eksploatacji znanych w chwili zawarcia umowy. Przeniesienie następuje z momentem ustalenia utworów, lecz nie później niż z momentem udostępnienia przez Wnioskodawcę utworu lub jego części w systemie informatycznym lub w inny, uzgodniony ze Spółką nr 1 sposób.

Zgodnie z umową z dnia 18 stycznia 2021 r. (§3) Wnioskodawca przenosi na Spółkę nr 2 wszelkie majątkowe prawa autorskie do utworów (w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych) stworzonych przez Wnioskodawcę w związku ze świadczeniem usług na podstawie tej umowy, na polach eksploatacji wskazanych w umowie, tj. wszystkich polach eksploatacji znanych w chwili zawarcia umowy a także powstałych po dacie zawarcia umowy, w tym polach eksploatacji określonych w art. 74 ust. 4 ustawy. Przeniesienie następuje z chwilą powstania utworów.

Przeniesienie każdego z każdego z praw autorskich do programu komputerowego (lub jego części) następuje zgodnie z wymogami przewidzianymi w ustawie o prawie autorskim i prawch pokrewnych.

Wynagrodzenie Wnioskodawcy za przeniesienie autorskich praw majątkowych do utworów nie jest wyodrębnione na wystawianej przez Wnioskodawcę fakturze, albowiem mieści się w wynagrodzeniu za świadczone usługi.

Wnioskodawca rozlicza się ze Spółką nr 2 (tak też rozliczał się ze Spółką nr 1) w stałych okresach miesięcznych.

Projekt związany z branżą (...) realizowany jest w ramach współpracy ze Spółką nr 2.

Od 1 kwietnia 2020 r. Wnioskodawca prowadzi na bieżąco odrębną ewidencję, w której wyodrębnia koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Pana pytania

1.Czy w opisanym wyżej stanie faktycznym dochód osiągany z przeniesienia autorskich praw majątkowych do programów komputerowych, wskazanych we wniosku, sektor (...), podlega w 2020 oraz 2021 roku opodatkowaniu preferencyjną stawką 5%, zgodnie z art. 30 ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

2.Czy w opisanym wyżej stanie faktycznym dochód osiągany z przeniesienia autorskich praw majątkowych do programów komputerowych, wskazanych we wniosku, sektor (...), podlega w 2021 roku, opodatkowaniu preferencyjną stawką 5%, zgodnie z art. 30 ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

3.Czy w opisanym wyżej stanie faktycznym dochód osiągany z przeniesienia autorskich praw majątkowych do programów komputerowych, wskazanych we wniosku, sektor (...), podlegać będzie w 2024 r. opodatkowaniu preferencyjną stawką 5%, zgodnie z art. 30 ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Pana stanowisko w sprawie

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, spełnia on wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Stosownie do treści art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Natomiast zgodnie z art. 30 ca ust. 2 pkt 8 ustawy, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest między innymi autorskie prawo do programu komputerowego –podlegające ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z definicją działalności badawczo-rozwojowej zawartą w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, jest to działalność twórcza obejmująca badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualne wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Prace rozwojowe muszą spełniać kryteria twórczości, systematyczności, zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystywania zasobów wiedzy do nowych zastosowań.

W ramach projektu z sektora (...) Wnioskodawca był odpowiedzialny za wdrażanie nowych rozwiązań głównie związanych z (...), implementację kodu pozwalającego na (...), które dostarczane były od (...), wdrożenie kolejnego (...), tworzenie (...), (...).

W konsekwencji powyższego uznać należy, że ww. prace, realizowane w ramach projektu z sektora (...) polegające na tworzeniu, rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania mają twórczy charakter, wymagają poszukiwania samodzielnie nowych rozwiązań, służą tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań, są inwencyjne i zaprojektowanie tych rozwiązań, miały charakter twórczy. Oprogramowane tworzone przez Wnioskodawcę stanowi oryginalny wytwór jego twórczej pracy oraz przedmiot ochrony prawa autorskiego, jest nowym wytworem intelektu i nie jest kopią istniejących rozwiązań. Twórczy charakter polega na stworzeniu rozwiązań, które będą każdorazowo realizowały potrzeby konkretnego Klienta. Klient zlecając Spółce nr 1 wykonanie oprogramowania, nie zrobiłby tego, gdyby wcześniej nie ustalił, iż nie istnieją już dostępne rozwiązania. Gdyby gotowe rozwiązanie istniało, to Klient Spółki nr 1 by z niego skorzystał, jednocześnie nie zlecając jego wykonania Spółce. Z tego powodu Oprogramowanie jest unikalne, gdyż zaspokaja potrzeby konkretnego i jednostkowego Klienta. Wnioskodawca zaś tworzy oprogramowanie od samego początku, tj. od „zera” i pod konkretne warunki.

Twórczość przejawia się również w opracowywaniu nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy. Ponadto, prace wykonywane przez Wnioskodawcę obejmują wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Prowadzone przez Wnioskodawcę prace nad oprogramowaniem nie mają charakteru incydentalnego, ale systematyczny, są zaplanowane, zmierzają do osiągnięcia zaplanowanego celu w określonym czasie.

Wnioskodawca przenosi na Spółkę majątkowe prawa autorskie do oprogramowania wytwarzanego w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej i otrzymuje wynagrodzenie z tego tytułu w ramach ceny za świadczenie usługi na rzecz Spółki, a zatem – w ocenie Wnioskodawcy – osiąga kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o których mowa w art. 30 ca ust. 7 ustawy o PIT. Zgodnie ze stanowiskiem organów podatkowych przedstawionym w najnowszych interpretacjach indywidualnych, ulga IP BOX może być stosowana zarówno przez przedsiębiorstwa, które odpłatnie przenoszą prawa autorskie majątkowe do utworu (interpretacja Dyrektora KIS z 13 listopada 2019 r. nr 0114-KDIP3-2.4011.463.2019.3.MKI), jak i takie, które świadczą usługi i w ramach ceny za świadczenie usługi dochodzi do uwzględnienia praw autorskich majątkowych. A zatem przedmiotem umowy z nabywcą może być sprzedaż usług, których efektem jest program komputerowy, w którego cenie uwzględniona jest opłata za prawo do własności intelektualnej. Wnioskodawca prowadzi szczegółową ewidencję czasu świadczonych usług. Na podstawie ww. ewidencji Wnioskodawca dodatkowo może określić jaka część czasu pracy dotyczy prac związanych z honorarium autorskim, a jaka część dotyczy wynagrodzenia za pozostałe usługi niezwiązane z tworzeniem i rozwijaniem oprogramowania.

Stanowisko Wnioskodawcy dodatkowo potwierdza fakt, iż Wnioskodawca od początku realizacji prac badawczo-rozwojowych prowadzi na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodną z wymogami art. 30 cb ustawy o PIT ewidencję, pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30 ca ust. 4 ustawy o PIT, przypadających na każde wyżej wymienione prawo i zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Zasadność stanowiska Wnioskodawcy potwierdzona została również w szeregu interpretacji indywidualnych wydanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w sprawach o zbliżonym stanie faktycznym, do których należą między innymi:

interpretacja z dnia 22 listopada 2019 r., nr 0114-KDIP3-2.4011.488.2019.3.EC; interpretacja z dnia 9 grudnia 2019 L, nr 0115-KDIT2-1.4011.381.2019 2 KK; interpretacja z dnia 6 grudnia 2019 r., nr 0115-KDWT.4011.3.2019.2.PSZ; interpretacja z dnia 3 grudnia 2019 r., nr 0115-KDIT3.4011.363.2019.1 .psz; interpretacja z dnia 3 grudnia 2019 r., nr 0112-KDIL3-3.4011.368.2019.1 GM; interpretacja z dnia 3 grudnia 2019 K, nr 0113-KDIPT3.4011.427.2019.2.KU, interpretacja z dnia 3 grudnia 2019 r., nr 0114-KDIP3-2.4011.468.2019.2.AC; interpretacja z dni 29 listopada 2019 r., nr 0112-KDIL3-3.4011.365.2019.3.MM.

Mając powyższe na uwadze, zdaniem Wnioskodawcy, nie ulega wątpliwości, iż dochód z odpłatnego zbycia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30 ca ust. 7 ustawy o PIT, co w konsekwencji oznacza, że Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu, według stawki 5%, do dochodów osiągniętych w roku 2020.

Mając na względzie powyższe, Wnioskodawca wnosi o uznanie jego stanowiska za prawidłowe.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, spełnia on wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Stosownie do treści art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT. podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej z kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Natomiast zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest między innymi autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działaności badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z definicją działalności badawczo-rozwojowej zawartą w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, jest to działalność twórcza obejmująca badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualne wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Prace rozwojowe muszą spełniać kryteria twórczości, systematyczności, zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystywania zasobów wiedzy do nowych zastosowań.

W ramach projektu z sektora (...) Wnioskodawca miał za zadania wdrażanie nowych rozwiązań powiązanych z usprawnieniem aplikacji pod względem wydajnościowym oraz tworzenie nowych komponentów i funkcjonalności, a w szczególności: (...).

W konsekwencji powyższego uznać należy, że ww. prace, realizowane w ramach projektu z sektora (...) polegające na tworzeniu, rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania mają twórczy charakter, wymagają poszukiwania samodzielnie nowych rozwiązań, służą tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań, są inwencyjne i zaprojektowanie tych rozwiązań miały charakter twórczy. Oprogramowane tworzone przez Wnioskodawcę stanowi oryginalny wytwór jego twórczej pracy oraz przedmiot ochrony prawa autorskiego, jest nowym wytworem intelektu i nie jest kopią istniejących rozwiązań. Twórczy charakter polega na stworzeniu rozwiązań. które będą każdorazowo realizowały potrzeby konkretnego Klienta. Klient zlecając Spółce nr 2 wykonanie oprogramowania, nie zrobiłby tego, gdyby wcześniej nie ustalono, iż nie istnieją już dostępne rozwiązania. Gdyby gotowe rozwiązanie istniało, to Klient Spółki nr 2 by z niego skorzystał, jednocześnie nie zlecając jego wykonania Spółce nr 2.

Z tego powodu oprogramowanie jest unikalne, gdyż zaspokaja potrzeby konkretnego i jednostkowego Klienta. Wnioskodawca zaś tworzy oprogramowanie od samego początku, tj. od „zera” i pod konkretne warunki. Twórczość przejawia się również w opracowywaniu nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy.

Ponadto, prace wykonywane przez Wnioskodawcę obejmują wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania projektowania i zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Prowadzone przez Wnioskodawcę prace nad oprogramowaniem nie mają charakteu incydentalnego, ale systematyczny. Są zaplanowane, zmierzają do osiągnięcia zaplanowanego celu w określonym czasie. Wnioskodawca zaś tworzy oprograrnowanie od samego początku, tj. od „zera” i pod konkretne warunki. Twórczość przejawia się w opracowywaniu nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań, niewystępujących dotychczas w praktyce Wnioskodawcy. Ponadto, prace wykonywane przez Wnioskodawcę obejmują wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania do projektowania i tworzenia zmienionych. ulepszonych lub nowych produktów, procesów i usług. Prowadzone przez Wnioskodawcę prace nad oprogramowaniem nie mają charakteru incydentalnego, ale systematyczny, są zaplanowane, zmierzają osiągnięcia zaplanowanego celu w określonym czasie.

Wnioskodawca przenosi na Spółkę nr 2 majątkowe prawa autorskie do oprogramowania wytwarzanego w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej i otrzymuje wynagrodzenie z tego tytułu w ramach ceny za świadczenie usługi na rzecz Spółki, a zatem – w ocenie Wnioskodawcy – osiąga kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o których mowa w art. 30 ca ust. 7 ustawy o PIT. Zgodnie ze stanowiskiem organów podatkowych przedstawionym w najnowszych interpretacjach indywidualnych, ulga IP BOX może być stosowana zarówno przez przedsiębiorstwa, które odpłatnie przenoszą prawa autorskie majątkowe do utworu (interpretacja Dyrektora KIS z 13 listopada 2019 r. nr 0114- KDIP3-2.4011.463.2019.3.MKI ), jak i takie, które świadczą usługi i w ramach ceny za świadczenie usługi dochodzi do uwzględnienia praw autorskich majątkowych. A zatem przedmiotem umowy z nabywcą może być sprzedaż usług, których efektem jest program komputerowy, w którego cenie uwzględniona jest opłata za prawo do własności intelektualnej. Wnioskodawca prowadzi szczegółową ewidencję czasu świadczonych usług. Na podstawie ww. ewidencji Wnioskodawca dodatkowo może określić jaka część czasu pracy dotyczy prac związanych z honorarium autorskim, a jaka część dotyczy wynagrodzenia za pozostałe usługi niezwiązane z tworzeniem i rozwijaniem oprogramowania.

Stanowisko Wnioskodawcy dodatkowo potwierdza fakt, iż Wnioskodawca od początku realizacji prac badawczo-rozwojowych prowadzi na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o PIT ewidencję, pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, przypadających na każde wyżej wymienione prawo i zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Zasadność stanowiska Wnioskodawcy potwierdzona została również w szeregu interpretacji indywidualnych wydanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w sprawach o zbliżonym stanie faktycznym, do których należą między innymi: interpretacja z dnia 22 listopada 2019 r., nr 0114-KDIP3-2.4011.488.2019.3.EC; interpretacja z dnia 9 grudnia 2019 r., nr 0115-KDIT2-1.4011.381.2019 2 KK; interpretacja z dnia 6 grudnia 2019 r., nr 0115-KDWT.4011.3.2019.2.PSZ; interpretacja z dnia 3 grudnia 2019 r., nr 0115-KDIT3.4011.363.2019.1.PSZ; interpretacja z dnia 3 grudnia 2019 r., nr 0112-KDIL3-3.4011.368.2019.1 GM; interpretacja z dnia 3 grudnia 2019 r., nr 0113-KDIPT3.4011.427.2019.2.KU, interpretacja Z dnia 3 grudnia 2019 r., nr 0114-KDIP3-2.4011.468.2019.2.AC; interpretacja z dni 29 listopada 2019 r., nr 0112KDIL3-3.4011.365.2019.3.MM.

Mając powyższe na uwadze, zdaniem Wnioskodawcy, nie ulega wątpliwości, iż dochód z odpłatnego zbycia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT, co w konsekwencji oznacza, że Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu, według stawki 5%, do dochodów osiągniętych w roku 2021.

Mając na względzie powyższe, Wnioskodawca wnosi o uznanie jego stanowiska za prawidłowe.

Ad. 3

Zdaniem Wnioskodawcy, spełnia on wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Stosownie do treści art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Natomiast zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest między innymi autorskie prawo do programu komputerowego, podlegające ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z definicją działalności badawczo-rozwojowej zawartą w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, jest to działalność twórcza obejmująca badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualne wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Prace rozwojowe muszą spełniać kryteria twórczości, systematyczności, zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystywania zasobów wiedzy do nowych zastosowań.

W ramach projektu z sektora z branżą (...) Wnioskodawca zajmuje się rozwojem platformy (...), tworzeniem nowych aplikacji, które w realny sposób wspierają (...), utrzymaniem już gotowych serwisów poprzez ciągłe wdrażanie zmian funkcjonalnych, pisaniem testów automatycznych bezpośrednio na warstwie aplikacji pod kątem jakości oraz poprawności oprogramowania.

W konsekwencji powyższego uznać należy, że ww. prace, realizowane w ramach projektu z sektora (...) polegające na tworzeniu, rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania mają twórczy charakter, wymagają poszukiwania samodzielnie nowych rozwiązań, służą tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań, są inwencyjne i zaprojektowanie tych rozwiązań miały charakter twórczy.

Oprogramowane tworzone przez Wnioskodawcę stanowi oryginalny wytwór jego twórczej pracy oraz przedmiot ochrony prawa autorskiego, jest nowym wytworem intelektu i nie jest kopią istniejących rozwiązań. Twórczy charakter polega na stworzeniu rozwiązań, które będą każdorazowo realizowały potrzeby konkretnego Klienta. Klient zlecając Spółce nr 2 wykonanie Oprogramowania, nie zrobiłby tego, gdyby wcześniej nie ustalił, iż nie istnieją już dostępne rozwiązania. Gdyby gotowe rozwiązanie istniało, to Klient Spółki nr 2 by z niego skorzystał, jednocześnie nie zlecając jego wykonania Spółce nr 2. Z tego powodu oprogramowanie jest unikalne, gdyż zaspokaja potrzeby konkretnego i jednostkowego Klienta.

Wnioskodawca zaś tworzy oprogramowanie od samego początku, tj. od „zera” i pod konkretne warunki. Twórczość przejawia się również w stosowaniu nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy. Ponadto, prace wykonywane przez Wnioskodawcę obejmują wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Prowadzone przez Wnioskodawcę prace nad oprogramowaniem nie mają charakteru incydentalnego, ale systematyczny. Są zaplanowane, zmierzają do osiągnięcia zaplanowanego celu w określonym czasie.

Wnioskodawca przenosi na Spółkę nr 2 majątkowe prawa autorskie do oprogramowania wytwarzanego w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej i otrzymuje wynagrodzenie z tego tytułu w ramach ceny za świadczenie usługi na rzecz Spółki, a zatem — w ocenie Wnioskodawcy – osiąga kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT.

Zgodnie ze stanowiskiem organów podatkowych przedstawionym w najnowszych interpretacjach indywidualnych, ulga IP BOX może być stosowana zarówno przez przedsiębiorstwa, które odpłatnie przenoszą prawa autorskie majątkowe do utworu (interpretacja Dyrektora KIS z 13 listopada 2019 r. nr 0114-KDIP3-2.4011.463.2019.3.MK jak i takie, które świadczą usługi i w ramach ceny za świadczenie usługi dochodzi do uwzględnienia praw autorskich majątkowych.

A zatem przedmiotem umowy z nabywcą może być sprzedaż usług, których efektem jest program komputerowy, w którego cenie uwzględniona jest opłata za prawo do własności intelektualnej. Wnioskodawca prowadzi szczegółową ewidencję czasu świadczonych usług. Na podstawie ww. ewidencji Wnioskodawca dodatkowo może określić jaka część czasu pracy dotyczy prac związanych z honorarium autorskim, a jaka część dotyczy wynagrodzenia za pozostałe usługi niezwiązane z tworzeniem i rozwijaniem oprogramowania.

Stanowisko Wnioskodawcy dodatkowo potwierdza fakt, iż Wnioskodawca od początku realizacji prac badawczo-rozwojowych prowadzi na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o PIT ewidencję, pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, przypadających na każde wyżej wymienione prawo i zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Zasadność stanowiska Wnioskodawcy potwierdzona została również w szeregu interpretacji indywidualnych wydanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w sprawach o zbliżonym stanie faktycznym, do których należą między innymi: interpretacja z dnia 22 listopada 2019 r., nr 0114-KDIP3-2.4011.488.2019.3.EC; interpretacja z dnia 9 grudnia 2019 r., nr 0115-KDIT2-1.4011.381.2019 2 KK; interpretacja z dnia 6 grudnia 2019 r., nr 0115- KDWT.4011.3.2019.2.PSZ; interpretacja z dnia 3 grudnia 2019 r., nr 0115-KDIT3.4011.363.2019.1.PSZ; interpretacja z dnia 3 grudnia 2019 r., nr 0112-KDIL3-3.4011.368.2019.1 GM; interpretacja z dnia 3 grudnia 2019 r., nr 0113-KDIPT3.4011.427.2019.2.KU, interpretacja z dnia 3 grudnia 2019 r., nr 0114-KDIP3-2.4011.468.2019.2.AC; interpretacja z dni 29 listopada 2019 r., nr 0112-KDIL3-3.4011.365.2019.3.MM.

Mając powyższe na uwadze, zdaniem Wnioskodawcy, nie ulega wątpliwości, iż dochód z odpłatnego zbycia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczorozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT, co w konsekwencji oznacza, że Wnioskodawca będzie mógł skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu, według stawki 5%, do dochodów osiągniętych w roku 2024.

Mając na względzie powyższe, Wnioskodawca wnosi o uznanie jego stanowiska za prawidłowe.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

–prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy :

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

a)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;

b)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;

c)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy :

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2022 r. poz. 574, z późn. zm.)

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one:

prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2022 r. poz. 574, z późn. zm.):

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast zgodnie art. 4 ust. 3 ww. ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą m.in. w zakresie świadczenia szeroko rozumianych usług związanych z wytwarzaniem oprogramowania. Przeważającym PKD wskazanym w CEDG jest PKD 62.01.Z – Działalność związana z oprogramowaniem. Prowadzona działalność polega na projektowaniu, wykonywaniu, wdrażaniu, utrzymywaniu i rozwijaniu innowacyjnego oprogramowania.

We wniosku opisał Pan projekty, nad którymi pracował w latach 2020-2021 oraz projekt, nad którym pracuje obecnie:

(...)

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Wskazał Pan, że Pana prace polegające na tworzeniu, rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania mają (i miały) twórczy charakter, wymagają bowiem poszukiwania samodzielnie nowych rozwiązań, służą tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań, są innowacyjne. Oprogramowane tworzone przez Pana stanowi oryginalny wytwór twórczej pracy oraz przedmiot ochrony prawa autorskiego, jest nowym wytworem intelektu i nie jest kopią istniejących rozwiązań. Oryginalność każdego ww. programu komputerowego polega na stworzeniu rozwiązań, które będą każdorazowo realizowały potrzeby konkretnego klienta spółek, z którymi Pan współpracuje lub współpracował (Spółki 1 i 2 wskazane we wniosku). Klient zlecając Spółce nr 1 lub nr 2 wykonanie oprogramowania, nie zrobiłby tego, gdyby wcześniej nie ustalił, iż nie istnieją już dostępne rozwiązania. Gdyby gotowe rozwiązanie istniało, to Klienci Spółek skorzystali by z niego, nie zlecając wykonania oprogramowania Spółce.

Z tego powodu oprogramowanie jest oryginalne, gdyż zaspokaja potrzeby konkretnego i jednostkowego Klienta. Twórczość przejawia się również w opracowywaniu nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej opisanych powyżej. Ponadto, prace przez Pana wykonywane obejmują wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Prowadzone przez Pana prace nad oprogramowaniem nie mają charakteru incydentalnego, ale systematyczny, zaplanowany, zmierzają do osiągnięcia zaplanowanego celu w określonym czasie.

W uzupełnieniu wniosku potwierdził Pan, że w wypadku tworzenia programów komputerowych efektem Pana pracy są (i były) odrębne programy komputerowe, jak i zmiany w już istniejących programach komputerowych, przy czym:

-powstały kod zawsze wprowadza nową funkcjonalność do programu komputerowego,

-ich stworzenie wymagało wiedzy i umiejętności programistycznych, biznesowych oraz domenowych, rezultatu pracy nie dało się z góry określić i przewidzieć i nie miała ona charakteru powtarzalnego,

-Pana praca nie była jedynie pracą techniczną, z tym zastrzeżeniem, że przy tworzeniu oprogramowania praca techniczna wiąże się bezpośrednio z pracą twórczą.

Zatem prowadzona przez Pana działalność w zakresie tworzenia wymienionych programów komputerowych ma twórczy charakter.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Wskazał Pan, że działalność, w ramach której tworzy i rozwija oprogramowanie jest prowadzona w sposób uporządkowany, zaplanowany i metodyczny. Korzysta Pan z określonych metodologii programistycznych, które pomagają zorganizować pracę nad projektami oraz przygotowuje harmonogramy prac, które obejmują różne etapy projektu, takie jak analiza, projektowanie, implementacja i testowanie.

Systematyczność w Pana pracy polega na regularnym podejściu do zadań i ich realizacji zgodnie z ustalonymi celami. Stara się Pan unikać chaotycznego podejścia do projektów, co pozwala utrzymać wysoką jakość kodu i efektywność w dostarczaniu rozwiązań.

Zatem kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej w odniesieniu do wskazanych przez Pana programów komputerowych jest spełnione.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu.

Z opisu sprawy wynika, że ramach swojej działalności wykorzystuje Pan i rozwija przede wszystkim wiedzę i umiejętności z zakresu informatyki (programowania).

Miejscem wykorzystania wiedzy jest miejsce świadczenia usług. Dobiera Pan sposób wykorzystania wiedzy i przeprowadza jej selekcję osobiście, w ramach posiadanych umiejętności, doświadczenia i talentów, odpowiednio do potrzeb danego przypadku.

Głównie technologie internetowe w oparciu o jakie Pan działał i działa to: język programowania (...), (...), (...), (...). Każdy rozwijany program był oryginalny w kontekście danego klienta, z racji rozwiązywania specyficznych problemów, bądź implementowanie nowych rozwiązań.

Wprowadzanie przez Pana architektur typu (...) oraz (...) zapewnia unikatowość rozwiązań.

Zatem powyższe pozwala uznać, że wykorzystuje Pan istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest również zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:

-badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz

-prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

•nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

•łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

•kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

•wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

•nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;

•łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badan rozwojowych;

•kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;

•wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość ww. czynności służy:

•planowaniu produkcji oraz

•projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.

Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.

Wskazał Pan, że prace wykonywane przez Pana obejmują wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Nie mają charakteru incydentalnego, ale systematyczny, zaplanowany, zmierzają do osiągnięcia zaplanowanego celu w określonym czasie.

Efektem Pana działań jest powstanie wymienionych programów komputerowych.

Jak wcześniej wskazano, wytwarzanie, rozwijanie i ulepszanie przez Pana oprogramowania ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystywania wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Zatem powyższe pozwala uznać, że opisana działalność w zakresie tworzenia wymienionych programów spełnia warunki do uznania jej za prace rozwojowe.

W konsekwencji, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy, Pana działalność polegająca na tworzeniu wymienionych programów komputerowych spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Pana ani też całość prowadzonej przez Pana działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu – takich jak te, które zostały wymienione we wniosku i w warunkach działalności opisanych we wniosku i jego uzupełnieniu.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8)autorskie prawo do programu komputerowego

-podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w których osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do kwalifikowanego dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP BOX nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Jak wcześniej rozstrzygnięto, tworzy Pan programy komputerowe w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności badawczo-rozwojowej, spełniającej definicję wskazaną w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. W uzupełnieniu wniosku potwierdził Pan, że efekty Pana prac są odrębnymi programami komputerowymi. Tworzone programy komputerowe podlegają ochronie prawnej. Przenosi Pan na kontrahentów autorskie prawo majątkowe do wytworzonych programów komputerowych. Wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych do utworów mieści się w wynagrodzeniu za świadczone przez Pana usługi.

Od 1 kwietnia 2020 r. prowadzi Pan na bieżąco odrębną ewidencję, w której wyodrębnia koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane, jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509 ze zm. dalej: „ustawa o PAIPP”).

Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o PAIPP:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Mając powyższe na uwadze, autorskie prawo do programu komputerowego (oprogramowanie), wytwarzane samodzielnie przez Pana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programu komputerowego (oprogramowania) stanowi dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym, na podstawie art. 30ca ust. 1 ww. ustawy, może Pan zastosować stawkę opodatkowania 5% do kwalifikowanego dochodu osiągniętego z tych efektów Pana pracy, które są programami komputerowymi, do których autorskie prawa majątkowe przeniósł Pan w latach 2020-2021.

Będzie Pan mógł również zastosować stawkę opodatkowania 5% do kwalifikowanego dochodu osiągniętego z przeniesienia autorskich praw majątkowych do programów komputerowych w 2024 r., o ile zdarzenie przyszłe opisane we wniosku oraz powołane przepisy prawne nie ulegną zmianie.

Należy podkreślić, że wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

‒dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

‒wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejszą interpretację wydano w oparciu o opis zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

W odniesieniu do powołanych przez Pana interpretacji należy stwierdzić, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego niniejszą interpretację.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

•Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

–w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

–w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).