Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 4 stycznia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-2.4010.597.2023.1.MC
Czy wydatki na najem lokalu, opisanego w stanie faktycznym, stanowić będą wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych?
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
3 listopada 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 25 października 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy wydatki na najem lokalu, opisanego w stanie faktycznym, stanowić będą wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Wnioskodawcą jest „X” spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (…); dalej: „Spółka”). Spółka jest czynnym podatnikiem VAT oraz polskim rezydentem podatkowym. Spółka powstała 3 kwietnia 2023 r. w wyniku przekształcenia (…) spółki komandytowej w spółkę z o.o., w trybie art. 551 § 1 Kodeksu spółek handlowych.
Spółka, z dniem 1 czerwca 2023 r. - po uprzednich zmianach w strukturze właścicielskiej - rozpoczęła opodatkowanie na zasadach, o których mowa w rozdziale 6b ustawy CIT, tj. ryczałtem od dochodów spółek (dalej: „CIT estoński”, „eCIT”). Pierwszy rok opodatkowania CIT Estońskim, upływa z dniem 31 grudnia 2023 r.
Spółka spełnia wszystkie przesłanki do objęcia jej eCIT, o których mowa w art. 28j ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej też: „CIT”). W szczególności, złożyła w terminie zawiadomienie o wejście w reżim opodatkowania eCIT (ZAW-RD), wspólnikami Spółki są osoby fizyczne nieposiadające praw majątkowych związanych z prawem do otrzymania świadczenia jako założyciele (fundatorzy) lub beneficjenci fundacji, trustu lub innego podmiotu albo stosunku prawnego o charakterze powierniczym. Spółka nie jest posiadaczem udziałów, akcji w kapitale innej spółki, tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym lub w instytucji wspólnego inwestowania, ogółu praw i obowiązków w innej spółce niebędącej osobą prawną oraz innych praw majątkowych związanych z prawem do otrzymania świadczeń jako założyciel (fundator) lub beneficjent fundacji, trustu lub innego podmiotu albo stosunku prawnego o charakterze powierniczym. Spółka nie sporządza za okres opodatkowania ryczałtem sprawozdań finansowych zgodnie z MSR na podstawie art. 45 ust. 1a i 1b ustawy o rachunkowości z dnia 29 września 1994 r. Spółka nie jest przedsiębiorstwem finansowym, o którym mowa w art. 15c ust. 16 CIT. Spółka nie jest instytucją pożyczkową w rozumieniu art. 5 pkt 2a ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim. Spółka nie osiągała dochodów, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a CIT. Spółka nie jest postawiona w stan upadłości ani likwidacji.
Spółka zawarła 1 sierpnia 2023 r. - umowę najmu lokalu użytkowego (dalej: „Umowa”), usytuowanego na piętrze Stadionu Miejskiego. Wynajmującym jest (…) (dalej: „Wynajmujący”), który nie jest podmiotem powiązanym ze Spółką. Zgodnie z postanowieniami Umowy, Wynajmujący oddaje Najemcy (Spółce) do używania lokal użytkowy (dalej również: )(…), którego powierzchnia użytkowa wynosi 23,40 m2 wraz ze znajdującymi się w nim urządzeniami i wyposażeniem, których szczegółowy wykaz stanowi załącznik opisywanej umowy.
Zgodnie z treścią Umowy, Spółka obowiązana jest do uiszczania czynszu najmu. W ramach ww. czynszu Spółka otrzymuje świadczenia podstawowe oraz świadczenia dodatkowe.
W ramach świadczeń podstawowych, związanych z przedmiotem Umowy, Spółka otrzymuje:
a)klimatyzowany, nowocześnie urządzony 12 osobowy Lokal, z możliwością własnej aranżacji, wyposażony w zaplecze sanitarne,
b)możliwość korzystania z Lokalu poza dniami meczowymi oraz części wspólnej strefy (…) dedykowanej na inne spotkania, w tym również biznesowe (część wspólna wyposażona w meble (...)),
c)wyposażenie w telewizor LCD, Wi-Fi,
d)dedykowane wejście do strefy (…),
e)catering i bar podczas dnia meczowego (dla 12 osób),
f)profesjonalną obsługę kelnerską podczas dnia meczowego,
g)dedykowaną osobę do kontaktu,
h)2 miejsca parkingowe,
i)sprzątanie (…) przed dniem meczowym, po meczu.
W ramach świadczeń dodatkowych Spółce przysługuje:
a)prawo wykorzystania logotypu „(…) w działalności marketingowej i PR,
b)ekspozycja logo firmy wewnątrz i na zewnątrz lokalu,
c)ekspozycja logotypu na tablicy sponsorskiej w strefie (…),
d)ekspozycja logotypu na stronie internetowej Klubu (zakładka „Partnerzy"),
e)przynależność do elitarnego grona Partnerów (…) i możliwość udziału we wszystkich spotkaniach,
f)pierwszeństwo zakupu/wynajmu loży na kolejny sezon,
g)udział w prestiżowych eventach organizowanych przez (…),
h)wsparcie PR imprez Najemcy organizowanych na Stadionie (…) oraz w mediach społecznościowych.
Aktualnie Spółka korzysta już z następujących świadczeń dodatkowych:
1.ekspozycja logo firmy wewnątrz i na zewnątrz lokalu,
2.ekspozycja logotypu na tablicy sponsorskiej w strefie (…)
3.(…) firmowy prezentujący rozwiązania spółki X.
Dzięki tym świadczeniom dodatkowym, osoby trzecie mogą zapoznać się logo Spółki, co przyczyni się do zwiększenia rozpoznawalności wśród potencjalnych odbiorców usług Spółki.
Spółka wykorzystuje lokal użytkowy na potrzeby własne, jako salę konferencyjną i szkoleniową (z uwagi na dogodną lokalizację i dostępność parkingu, znaczna część spotkań wewnętrznych jest organizowana właśnie w najmowanym lokalu). W ramach spotkań wewnętrznych organizowane są także szkolenia i warsztaty dla pracowników Spółki (lokalizacja lokalu sprzyja pozytywnej atmosferze wśród pracowników i ich integracji, zwiększeniu motywacji do wykonywanych obowiązków oraz zbudowania pozytywnej relacji pomiędzy Spółką a jej pracownikami). Celem Spółki - takich działań - jest zwiększenie przychodów ze sprzedaży, generowanej przez tych pracowników.
Spółka wykorzystuje również ww. lokal do celów spotkań biznesowych z kontrahentami (spotkania indywidualne, których celem jest zawiązanie współpracy z kontrahentem). Intencją Spółki jest budowanie więzi ze swoimi Klientami, w tym poprzez spotkania osobiste (bez wykorzystywania środków komunikacji na odległość). W ocenie Spółki, taka lokalizacja spotkań, przyczyni się do większego zainteresowania samym spotkaniem z zarządem Spółki. To z kolei może mieć wpływ na osiągane przez Spółkę przychody. Dodatkowo, Spółka wykorzystuje lokal jako tzw. (…), celem prezentacji rozwiązań oferowanych przez Spółkę, np. systemów wideokonferencyjnych, projektorów, urządzeń wielofunkcyjnych.
Ponadto, Spółka organizuje również spotkania biznesowe - w szerszym gronie Klientów- w dni meczowe. Przy okazji takich spotkań również ma miejsce prezentacja produktów Spółki wystawionych w lokalu, odbywają się rozmowy biznesowe, niemniej celem tych spotkań jest zaciśnięcie więzi pomiędzy Spółką a jej kontrahentami (bądź zbudowanie relacji partnerskiej z potencjalnym Klientem). Zarząd Spółki nie zaprosiłby na spotkanie osób, z którymi nie wiąże oczekiwań co do potencjalnej współpracy (nie byłoby to racjonalne gospodarczo). Spółka posiada dowody, potwierdzające fakt, odbycia takich spotkań biznesowych (maile, SMSy, w których przesyłane są zaproszenia kontrahentów na spotkania).
Podsumowując, wydatki na najem lokalu służą potrzebom wewnętrznym Spółki (w tym integracji pracowników), celom reklamowym, podtrzymaniu i nawiązaniu kontaktów biznesowych, budowy długotrwałych relacji, tworzeniu pozytywnego wizerunku firmy, promowaniu Spółki, wzrostowi zainteresowania ofertą Spółki.
Pytanie
Czy wydatki na najem lokalu, opisanego w stanie faktycznym, stanowić będą wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych?
Państwa stanowisko w sprawie
Wydatki na najem lokalu, opisanego w stanie faktycznym, nie będą stanowić wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.
Zgodnie z art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej też: „CIT”) opodatkowaniu ryczałtem podlega dochód odpowiadający wysokości wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą (dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą). W ustawie CIT nie została zawarta definicja legalna tego pojęcia. W treści Objaśnień MF proponuje takie rozumienie tego pojęcia, która nakazywałoby się odnosić do korelacji tych wydatków z przychodami podatnika.
Z opublikowanych przez Ministerstwo Finansów Objaśnień ws. ryczałtu od dochodu spółek z 21 grudnia 2021 r. wynika, że „Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Te same cele powinny realizować wydatki związane z działalnością gospodarczą.”
W treści tychże objaśnień przeczytamy również, że: „sposób kwalifikacji tego dochodu uzależniony jest od indywidualnego stanu faktycznego, w jakim pozostaje spółka. W ocenie wydatków kwalifikujących się do tego rodzaju dochodów można się posiłkować kwalifikacją wydatków do kosztów niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, na podstawie art. 15 ust. 1, wynikającą z praktyki podmiotu jak również bogatego orzecznictwa sądowo-administracyjnego. Wprawdzie pojęcie „wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą” nie jest tożsame z pojęciem „wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów”, jednak należy zwrócić uwagę na podobieństwo, jakie może je cechować. Podobieństwa pomiędzy wydatkami niezwiązanymi z działalnością gospodarczą a wydatkami niestanowiącymi kosztów uzyskania przychodu, należy upatrywać przede wszystkim w celu ich poniesienia. Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Te same cele powinny realizować wydatki związane z działalnością gospodarczą. Należy bowiem zwrócić uwagę, że jedną z immanentnych cech działalności gospodarczej, która wyróżnia ją od innego rodzaju aktywności, jest jej zarobkowy charakter”.
O ile, na zasadach ogólnych, opisane w stanie faktycznym wydatki można byłoby rozpatrywać w kontekście ewentualnych wydatków na reprezentację (stanowiących wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 CIT, o tyle w przypadku opodatkowania CIT Estońskim, należy ustalić ewentualny związek takich wydatków z działalnością gospodarczą Spółki.
Tak jak wskazano w stanie faktycznym, lokal jest wykorzystywany zarówno do celów własnych Spółki (spotkania wewnętrzne, szkolenia, warsztaty) jak i do celów spotkań z kontrahentami, co Spółka może udowodnić. Skoro zaś lokal jest wykorzystywany na potrzeby działalności Spółki, nie może stanowić wydatku niezwiązanego z działalnością, w świetle wykładni literalnej przepisu art. 28m ust. 1 pkt 3 CIT.
Z kolei odnosząc się do treści przytoczonych Objaśnień, w kontekście podobieństwa pomiędzy wydatkami niezwiązanymi z działalnością gospodarczą a wydatkami niestanowiącymi kosztów uzyskania przychodu, należy zauważyć, że Ministerstwo Finansów kładzie w tym względzie nacisk na cel poniesienia wydatku. Z objaśnień wynika, że jeżeli wydatek ma związek (pozostaje w związku) z przychodami, tj. ma na celu osiągnięcie przychodów lub został poniesiony w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, to taki wydatek nie stanowi wydatku niezwiązanego z działalnością gospodarczą.
Jak wskazano w stanie faktycznym, lokal jest wykorzystywany zarówno do celów wewnętrznych jak i na cele organizacji spotkań z kontrahentami Spółki (na zasadach ogólnych wydatek na nabycie usługi najmu powierzchni stanowiłby tzw. koszt pośredni). Z kolei organizacja spotkań w dni meczowe, w których uczestniczy szersze grono kontrahentów, ma na celu „zaciśnięcie” więzi pomiędzy Spółką a Jej kontrahentami (generującymi najwyższe obroty). Takie spotkania mogą się bowiem przyczynić do lepszych relacji pomiędzy stronami, co może wpłynąć na zwiększenie przychodów w Spółce jak również zabezpieczenie ich źródła (Kontrahenci mogą czuć się bardziej zobowiązani wobec Spółki, a w konsekwencji pozostać przy trwających kontraktach).
Z drugiej strony przecież nie jest w interesie („prywatnym”) Spółki, ponoszenie wydatków, na zapewnienie „atrakcji” podmiotom niepowiązanym ze Spółką (koszty najmu obniżą dochód Spółki, a więc i ewentualny zysk do podziału pomiędzy Wspólników będzie niższy) - gdyby Spółka nie upatrywała się z organizacji takich spotkań wzrostu przychodów czy utrzymania ich poziomów, nie pozwoliłaby sobie na takie przedsięwzięcie.
Wskazać należy, że również Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, w wydatkach zmierzających do zaciśnięcia więzi pomiędzy podatnikami a jej kontrahentami, nie dostrzega dochodu z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarcza, o ile takie wydatki pozostają w związku z przychodami Spółki.
W stanie faktycznym opisanym w interpretacji indywidualnej z 3 lutego 2023 r., Znak: 0114-KDIP2-2.4010.231.2022.1.AP, wskazano, że: „Spółka organizuje spotkania biznesowe z osobami reprezentującymi jej klientów (tj. składy budowlane (DIY), salony łazienkowe i architektów), które odbywają się w siedzibie Wnioskodawcy lub w innym wspólnie ustalonym miejscu (np. restauracji). Wnioskodawca ponosi koszty tego typu spotkań (np. opłacenia rachunku w restauracji). Celem spotkań z kontrahentami jest nawiązanie i podtrzymanie kontaktów biznesowych, budowa długotrwałych i osobistych relacji, tworzenie pozytywnego wizerunku firmy, promowanie marki oraz wzrost zainteresowania produktami Wnioskodawcy”. W tym zakresie Dyrektor KIS uznał, że: „Mogą być zatem uznane za związane z działalnością gospodarczą ww. wydatki ponoszone na organizację spotkań biznesowych z kontrahentami oraz prezenty, gadżety, słodycze i okolicznościowe upominki (np. świąteczne zestawy prezentów), jeżeli ich poniesienie miało na celu stworzenie dobrych relacji z kontrahentem. Jak bowiem Państwo wskazują w opisie sprawy, wydatki te służą do nawiązania i podtrzymania kontaktów biznesowych, budowy długotrwałych i osobistych relacji, tworzenie pozytywnego wizerunku firmy, promowanie marki oraz wzrost zainteresowania Państwa produktami”.
Podobnie uznał Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 7 sierpnia 2023 r., Znak: 0111-KDIB1-2.4010.306.2023.1.EJ, gdzie wskazano, że: „mogą być zatem uznane za związane z działalnością wydatki na spotkania z osobami reprezentującymi firmy będące jej stałymi lub potencjalnymi kontrahentami, jak i wydatki na prezenty (o różnej wartości, w tym alkohol), jeżeli ich przekazanie miało na celu stworzenie dobrych relacji z kontrahentem. Jak bowiem wskazuje Wnioskodawca w opisie sprawy, wydatki te służą podtrzymaniu kontaktów biznesowych, budowy długotrwałych relacji, tworzeniu pozytywnego wizerunku firmy, promowaniu Ośrodka, wzrostowi zainteresowania ofertą Ośrodka. Ponadto, przekazywanie podarunków również ma na celu wykreowanie pozytywnej opinii o Spółce, a także budowanie jej wizerunku jako zaufanego partnera gospodarczego, przekonania o wysokiej jakości udzielanych usług i świadczeń, co przekłada się na wysokość osiąganego przychodu”.
Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy wydatki na najem lokalu, opisanego w stanie faktycznym, nie będą stanowić wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Na wstępie należy zaznaczyć, że pytanie przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (Państwa zapytania). Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nieobjęte pytaniem, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.
Zgodnie z art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”):
Opodatkowaniu ryczałtem podlega dochód odpowiadający wysokości wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą (dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą).
W myśl art. 28n ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT:
Podstawę opodatkowania ryczałtem stanowi suma dochodu z tytułu ukrytych zysków i dochodu z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą ustalona w miesiącu, w którym wykonano świadczenie lub dokonano wypłaty lub wydatku.
Stosownie do art. 28t ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT:
Ryczałt od dochodu z tytułu ukrytych zysków i dochodu z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą płatny jest do 20-go dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano wypłaty, wydatku lub wykonano świadczenie.
W katalogu dochodów do opodatkowania w systemie ryczałtu ustawodawca w art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT wymienił m.in. dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą podatnika odpowiada wysokości takich wydatków.
Dochody niezwiązane z działalnością gospodarczą mogą częściowo pokrywać się z dochodami stanowiącymi ukryte zyski. W przypadku jednak wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą nie jest konieczne i wymagane badanie powiązań z podmiotem na rzecz którego dokonywana jest wypłata lub z którym dokonuje się transakcji.
Z przepisów ustawy o CIT nie wynika wprost jakiego rodzaju wydatki mogą być uznane za dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Ustawodawca jedynie w art. 28m ust. 4a ustawy o CIT doprecyzował, że wydatkami niezwiązanymi z działalnością gospodarczą są wydatki i odpisy amortyzacyjne oraz odpisy z tytułu trwałej utraty wartości od składników majątku (np. samochodów osobowych), które są wykorzystywane w celach mieszanych.
Przepisy Rozdziału 6b ustawy o CIT nie zawierają definicji legalnej wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą. W związku z powyższym, aby ustalić jakie kategorie wydatków oraz kosztów mieszczą się w zakresie wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą, należy odwołać się do znaczenia, jakie posiada niniejsze pojęcie w języku powszechnym. W tym aspekcie warto odnotować, że jedną z immanentnych cech działalności gospodarczej, która wyróżnia ją od innego rodzaju aktywności, jest jej zarobkowy charakter. Zatem za wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą można uznać m.in. takie wydatki i koszty, które nie są ponoszone w celu osiągnięcia przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.
Ustawa nie zawiera definicji pojęcia „wydatek niezwiązany z działalnością gospodarczą.” Tutaj, jednakże, w pewnym stopniu pomocny może być wydany przez Ministerstwo Finansów „Przewodnik do Ryczałtu od dochodów spółek” z dnia 23 grudnia 2021 r., w którym zaznaczono, iż „Sposób kwalifikacji tego dochodu uzależniony jest od indywidualnego stanu faktycznego, w jakim pozostaje spółka. W ocenie wydatków kwalifikujących się do tego rodzaju dochodów można się posiłkować kwalifikacją wydatków do kosztów niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, na podstawie art. 15 ust. 1, wynikającą z praktyki podmiotu jak również bogatego orzecznictwa sądowo-administracyjnego. Wprawdzie pojęcie „wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą” nie jest tożsame z pojęciem „wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów”, jednak należy zwrócić uwagę na podobieństwo, jakie może je cechować. Podobieństwa pomiędzy wydatkami niezwiązanymi z działalnością gospodarczą a wydatkami niestanowiącymi kosztów uzyskania przychodu, należy upatrywać przede wszystkim w celu ich poniesienia. Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Te same cele powinny realizować wydatki związane z działalnością gospodarczą Należy bowiem zwrócić uwagę, że jedną z immanentnych cech działalności gospodarczej, która wyróżnia ją od innego rodzaju aktywności, jest jej zarobkowy charakter.”
Biorąc powyższe pod uwagę, przy ocenie wydatków kwalifikujących się do wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą, jak wskazano powyżej, należy się posiłkować kwalifikacją wydatków do kosztów niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, wynikającą z praktyki podmiotu jak również orzecznictwa sądowo-administracyjnego.
Państwa wątpliwości dotyczą kwestii ustalenia, czy wydatki na najem lokalu, opisanego w stanie faktycznym, stanowić będą wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT.
Stwierdzić należy, że wynajem przedmiotowego lokalu będzie opodatkowany ryczałtem od dochodów spółek jako wydatek niezwiązany z działalnością gospodarczą. Na gruncie analizowanej sprawy nie sposób uznać, że wydatki na wynajem lokalu (loży na stadionie) jest wydatkiem związanym z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą.
Zauważyć należy, że choć koszty reprezentacji mają co do zasady związek z działalnością gospodarczą, to nie oznacza, że nie mogą zostać uznane za wydatek niezwiązany z działalnością gospodarczą w myśl przepisu art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT. W każdym przypadku należy przeprowadzić analizę konkretnego wydatku w okolicznościach danej sprawy.
Na gruncie analizowanej spawy trudno jednoznacznie powiązać wydatek na wynajem lokalu (loży na stadionie) z prowadzoną działalnością gospodarczą Spółki jako ukierunkowany na osiągnięcie przychodu przez Spółkę. Trudno uznać, że wynajem lokalu w postaci loży na stadionie służy zakładanym celem spotkań – konferencją i szkoleniom/warsztatom, a także spotkaniom biznesowym z kontrahentami. Nie sposób uznać, że wynajem loży miałaby na celu stworzenie dogodnych warunków do takich spotkań i rozmów. Wynajem loży nie jest konieczny, czy też niezbędny dla takich spotkań, trudno jest doszukać się w tym przypadku związku wynajmu lokalu w postaci loży na stadionie z osiąganiem przychodów przez Wnioskodawcę.
Obiektywie nie można uznać, że najem loży ma celu stworzenie dogodnych warunków do rozmów i współpracy. Najem lokalu na spotkania wewnętrzne czy też biznesowe ma służyć polepszeniu warunków tej współpracy, a co za tym idzie wpływać na zwiększenie osiąganego przychodu, lecz uzyskiwanie tego efektu poprzez najem loży na stadionie wraz z infrastrukturą należy uznać za pozostające poza związkiem przyczynowo-skutkowym zakładającym dążenie do osiągnięcia przychodu.
Oczywiście nie można negować faktu, że wydatki na najem loży na stadionie mogą w określonym stopniu stanowić przestrzeń dla rozwijania „wszelakich” relacji biznesowych, w szczególności, gdy z loży można korzystać według własnego uznania każdego dnia, jako wyjątkowego gabinetu, biura lub firmowej sali konferencyjnej. Niemniej jednak wydatków ponoszonych na wynajem loży na stadionie nie można uznać jako niezbędnych do realizacji celów spotkań biznesowych czy też wewnętrznych.
Jak wynika z opisu sprawy Spółka w ramach umowy otrzymuje:
-klimatyzowany, nowocześnie urządzony 12 osobowy Lokal (23,40 m2), z możliwością własnej aranżacji, wyposażony w zaplecze sanitarne,
-możliwość korzystania z Lokalu poza dniami meczowymi oraz części wspólnej strefy (…) dedykowanej na inne spotkania, w tym również biznesowe (część wspólna wyposażona w meble (...)),
-wyposażenie w telewizor LCD, Wi-Fi,
-dedykowane wejście do strefy (…),
-catering i bar podczas dnia meczowego (dla 12 osób),
-profesjonalną obsługę kelnerską podczas dnia meczowego,
-dedykowaną osobę do kontaktu,
-2 miejsca parkingowe,
-sprzątanie (…) przed dniem meczowym, po meczu.
Taki zakres nabywanych usług wraz z najmowanym lokalem nie wskazuje na biznesowe przeznaczenie najmowanego lokalu. Uznać należy, że Spółka najmuje lożę na stadionie w celach rozrywkowych, a takie niewątpliwie nie są związane z działalnością gospodarczą Spółki. Tej oceny nie zmieniają poboczne świadczenia dodatkowe, które wykorzystuje Spółka w postaci ekspozycji logo firmy wewnątrz i na zewnątrz lokalu, ekspozycji logotypu na tablicy sponsorskiej w strefie (…) firmowego prezentującego rozwiązania Wnioskodawcy. Jak sama Spółka wskazuje są to dodatkowe świadczenia, natomiast podstawowe - dominujące świadczenie to najem lokalu w postaci loży na stadionie. W analizowanej sprawie najem loży na stadionie to działanie spółki nakierowane na rozrywkę i rekreację, co pozostaje w sprzeczności z ponoszeniem przez podmiot gospodarczy wydatków nakierowanych na osiągnięcie przychodów, czyli takich które są związane z prowadzoną działalnością gospodarczą spółki.
Tym samym wydatki na najem lokalu (loży na stadionie) będą stanowić wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT opodatkowane ryczałtem od dochodów spółek.
Zatem Państwa stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia
Odnosząc się do przywołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych wskazać należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego. Natomiast Organ, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkuje się wydanymi rozstrzygnięciami, to nie ma możliwości zastosowania ich wprost, ponieważ nie stanowią materialnego prawa podatkowego.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right