Interpretacja indywidualna z dnia 4 stycznia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.719.2023.1.DW

Dotyczy ustalenia, czy Spółka ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów na gruncie art. 15 ust. 1 Ustawy CIT wydatki na zakup Produktów udostępnianych Personelowi wskazanych w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

8 grudnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek, z 8 grudnia 2023 r., o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy Spółka ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów na gruncie art. 15 ust. 1 Ustawy CIT wydatki na zakup Produktów udostępnianych Personelowi wskazanych w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością mającą siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: „CIT”), podlegającym w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu oraz czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: „VAT”).

Wnioskodawca należy do (…) dostarczającej wysokiej klasy rozwiązania dla branży (…).

Spółka prowadzi przede wszystkim działalność produkcyjną. Dodatkowo, w ramach Spółki funkcjonują działy odpowiedzialne za zapewnienie określonych funkcji wspierających działalność operacyjną Wnioskodawcy, w tym z zakresu m.in. zadań księgowych i podatkowych, sprawozdawczości, zarządzania zasobami ludzkimi oraz obsługi płacowej, obsługi nieruchomości, logistyki, obsługi klienta.

W celu prowadzenia działalności gospodarczej Spółka zatrudnia pracowników oraz korzysta z usług współpracowników, tj. osób współpracujących ze Spółką na podstawie umów cywilnoprawnych, w tym na podstawie umów zlecenia, o dzieło, o współpracę (dalej łącznie jako: „Personel”).

Wnioskodawca, na mocy przepisów § 13 oraz § 112 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. z 2003 r. Nr 169, poz. 1650), zapewnia Personelowi dostęp do wody i innych napojów, w tym kawy, herbaty, mleka, soków, z przeznaczeniem do ich konsumpcji na miejscu i czasie wykonywania obowiązków zawodowych. Produkty te są dostępne we wspólnych pomieszczeniach socjalnych, biurowych i kuchniach Wnioskodawcy, a ich wykorzystanie nie jest ewidencjonowane ani limitowane.

Poza ww. podstawowymi produktami, Spółka udostępnia nieodpłatnie Personelowi także produkty spożywcze w postaci owoców i warzyw (dalej: „Produkty”, „Artykuły”). Artykuły te są ogólnodostępne dla Personelu w miejscu i czasie wykonywania przez nich obowiązków związanych ze świadczeniem pracy, usług, przy czym ich ilość jest ograniczona do wysokości dokonanego w danym okresie zamówienia. W powyższym zakresie Spółka również nie prowadzi ewidencji pozwalającej określić zużycie przedmiotowych Produktów przez Personel. Wnioskodawca podkreśla, że zakup Produktów jest udokumentowany prawidłowo wystawionymi na Spółkę fakturami i dokonywany ze środków obrotowych Spółki. Wydatki te nie są finansowane z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych i nie są w żaden sposób zwracane Spółce.

Przedmiotowe Produkty nabywane przez Spółkę nie stanowią towarów wystawnych, okazałych ani luksusowych. Spółka nie jest zobowiązana do zapewnienie przedmiotowych Artykułów na podstawie przepisów prawa pracy, natomiast ich udostępnianie jest obecnie powszechną praktyką na rynku, która zachęca do podjęcia i kontynuowania zatrudnienia u danego pracodawcy. Wnioskodawca zapewnia więc dostęp do Artykułów uwzględniając współczesne standardy i trendy rynkowe oraz oczekiwania zatrudnianych osób w celu utrzymania statusu konkurencyjnego miejsca pracy. Powyższe wynika z potrzeby utrzymania wykwalifikowanej, doświadczonej kadry oraz z dbałości o efektywność i wysoką jakość świadczonej pracy, czy usług.

Z perspektywy Wnioskodawcy udostępnienie Produktów Personelowi wpływa pozytywnie na atmosferę w Spółce, ma na celu utrzymać oraz podwyższyć morale panujące w Spółce, wpływa na integrację Personelu, utrzymanie motywacji do należytego wykonywania obowiązków i odpowiedniego poziomu satysfakcji z pracy, a także zachęca do wykonywania pracy w siedzibie Spółki i w konsekwencji, zwiększenie efektywności ich pracy.

Dbając o komfort pracy Personelu, Spółka działa także z zamiarem szerzenia pozytywnej opinii na swój temat jako przyjaznego i zdrowego środowiska pracy, co z kolei ma zwiększyć atrakcyjność Wnioskodawcy jako miejsca pracy i przyciągnąć do Spółki nowe osoby oraz zmniejszyć ilość odejść aktualnych.

Ponadto, założeniem dostarczania Produktów jest dbanie o zdrowie Personelu i tym samym zmniejszenie absencji wywołanych ich chorobami.

Pytanie

Czy Spółka ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów na gruncie art. 15 ust. 1 Ustawy CIT, wydatki na zakup Produktów udostępnianych Personelowi wskazanych w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów na gruncie art. 15 ust. 1 Ustawy CIT, wydatki na zakup Produktów udostępnianych Personelowi wskazanych w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy CIT (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 Ustawy CIT.

Jak wynika z przytoczonego przepisu, wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami, tj. poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie, zwiększenie przychodu albo zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodu.

Wskazać należy, że Ustawa CIT przewiduje zamknięty katalog wydatków, których nie można uznać za koszt uzyskania przychodów, w konsekwencji czego podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (niewymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy CIT), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu bądź zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów.

Zatem, do kosztów uzyskania przychodów każdy podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, z wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Wynika z tego, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki, związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy CIT.

Zatem, aby dany wydatek stanowił koszt uzyskania przychodów, musi on spełniać następujące warunki:

- został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

- jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

- pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

- poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

- został właściwie udokumentowany,

- nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Z powyższego wynika, iż kwalifikacja konkretnego wydatku jako kosztu uzyskania przychodu, uzależniona jest od rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności, podatnik w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien przewidzieć, że wydatek ten przyczyni się do powstania przychodu, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodu.

Jak natomiast wskazano w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, udostępnienie Personelowi Artykułów ma związek z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą, gdyż są one przeznaczone dla Personelu w miejscu i czasie wykonywania przez nich zadań na rzecz Spółki.

Ponadto, zapewnienie przedmiotowych Produktów Personelowi wiąże się z powstaniem, zwiększeniem przychodu albo zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodu, bowiem ma na celu:

- szerzenie pozytywnej opinii na temat Spółki jako przyjaznego i zdrowego środowiska pracy, utrzymanie statusu konkurencyjnego miejsca pracy, co z kolei ma zwiększyć atrakcyjność Wnioskodawcy jako miejsca pracy i przyciągnąć do Spółki nowe osoby oraz zmniejszyć ilość odejść aktualnych i w konsekwencji utrzymać wykwalifikowany, doświadczony personel, którego praca ma realnie wpływ na generowanie zysków Spółki;

- zwiększenie efektywności i wysokiej jakości świadczonej pracy, czy usług poprzez zachowanie pozytywnej atmosfery w Spółce;

- podwyższenie morale panujących wśród Personelu, zapewnienie integracji między ww. osobami;

- utrzymanie motywacji do należytego wykonywania obowiązków i odpowiedniego poziomu satysfakcji z pracy oraz zachęcenie do wykonywania pracy w siedzibie Spółki;

- zmniejszenie absencji Personelu wywołanych chorobami i tym samym zabezpieczenie ciągłej działalności Spółki poprzez zminimalizowanie ryzyka nagłej, a także długotrwałej nieobecności, mniejszą liczbę godzin przepracowanych w Spółce w danym okresie, co wiąże się z uszczuplonym zyskiem Spółki.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca wskazuje, że zakup i udostępnianie Artykułów Personelowi wiąże się bezpośrednio z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą, ma realny wpływ na wynik pracy i powoduje korzyści o charakterze ekonomicznym, bowiem Wnioskodawca w związku z powyższym oczekuje zwiększenia przychodu.

Zatem, koszty związane z zakupem Personelowi Produktów spełniają przesłanki wynikające z art. 15 ust. 1 Ustawy CIT, gdyż są ponoszone w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, a jednocześnie nie mieszczą się w żadnej z kategorii wydatków nie stanowiących kosztów podatkowych, wskazanych w art. 16 ust. 1 Ustawy CIT i tym samym mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Jednocześnie, Wnioskodawca podkreśla, iż wydatki na zakup Artykułów są każdorazowo odpowiednio udokumentowane fakturą wystawioną na Wnioskodawcę, pokryte ze środków obrotowych Wnioskodawcy oraz nie są finansowane z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych, w tym też w żaden sposób zwracane Spółce.

Dodatkowo, Spółka zaznacza, iż wydatki poniesione na zakup przedmiotowych Produktów nie znajdują się w katalogu wydatków wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 Ustawy CIT.

W szczególności, Wnioskodawca podkreśla, iż wydatki te nie stanowią kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 Ustawy CIT. Przepis ten odnosi się m.in. do żywności oraz napojów, przy czym należy zaznaczyć, że ww. regulacja nie wyklucza z kosztów uzyskania przychodów wszelkich wydatków na żywność i napoje, a tylko takie z nich, które stanowią tzw. koszty reprezentacji, przez które rozumie się wydatki służące wytworzeniu pozytywnego wizerunku podatnika, rozumianego jako wizerunek zewnętrzy o wystawnym charakterze. Wnioskodawca wskazuje, że nie można natomiast mówić o kosztach reprezentacji w przypadku zwyczajowego, niewykraczającego poza ogólnie przyjęte w danym czasie i miejscu normy (w tym mając na uwadze oczekiwania rynku pracy). Celem zakupu Artykułów nie jest stworzenie pozytywnego wizerunku, obrazu Wnioskodawcy w relacjach z kontrahentami, a działania te nakierowane są do własnego Personelu.

Stanowisko pozwalające zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zakup artykułów spożywczych, w tym owoców i warzyw, tj. Produktów będących przedmiotem niniejszego wniosku, przeznaczonych do spożycia przez Personel, zostało niejednokrotnie potwierdzone w interpretacjach podatkowych.

Przykładowo w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 26 października 2023 r., sygn. 0114-KDIP2-2.4010.465.2023.1.KW wskazano, iż: „Wydatki ponoszone przez Spółkę dotyczące zakupu owoców i warzyw z przeznaczeniem dla Pracowników i Współpracowników są bowiem przejawem starań Spółki o kondycję i samopoczucie pracowników, co w dalszej perspektywie może przyczyniać się do poprawy atmosfery w miejscu pracy, zwiększania motywacji do pracy, wzrostu wydajności pracy. To z kolei pozwoli szybciej i sprawniej zrealizować cele biznesowe założone przez Spółkę, co może przełożyć się na uzyskiwane przez Spółkę przychody. Ponadto, udostępnienie pracownikom warzyw i owoców ma ich zachęcić do kontynuowania pracy u Wnioskodawcy. Koszty poniesione przez Spółkę na zakup owoców i warzyw udostępnianych do ogólnej konsumpcji Pracownikom i Współpracownikom Spółki w czasie ich pracy, nie należą także do kategorii kosztów reprezentacyjnych. Wydatki na zakup owoców i warzyw w istocie mają wpływ na stworzenie odpowiednich warunków do wykonywania obowiązków przez Pracowników i Współpracowników. Zapewnienie Personelowi owoców i warzyw ma na celu między innymi zachęcenie do podjęcia i kontynuowania pracy u Wnioskodawcy i prowadzi do zmniejszenia fluktuacji, Personelu, co bez wątpienia przyczynia się do zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów. Odnosząc powyższe rozważania do opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku stwierdzić należy, że Spółka ma prawo zaliczyć poniesione wydatki na zakup owoców i warzyw, udostępnianych w biurach Spółki Pracownikom i Współpracownikom do kosztów uzyskania przychodów. Wydatki te nie stanowią kosztów reprezentacji, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT”.

Analogiczne stanowisko zostało zaprezentowane w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 22 sierpnia 2022 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.548.2022.1.JG, zgodnie z którą: „Odnosząc powyższe rozważania do opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku stwierdzić należy, że wydatki na artykuły spożywcze, takie jak: woda, kawa, herbata, soki, cukier, mleko, soki, ciasta, ciastka, herbatniki, paluszki, cukierki, czekoladki, słodycze, owoce, przekąski, napoje energetyczne, ww. napoje niegazowane i gazowane typu coca-cola, sprite itp. udostępniane we wspólnych pomieszczeniach socjalnych, biurowych, kuchniach Wnioskodawcy pracownikom, współpracownikom podczas ich pracy, mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Wydatki te nie stanowią kosztów reprezentacji, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p.”.

Tak też wskazał Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 22 czerwca 2023 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.226.2023.3.JF: „Przenosząc powyższe rozważania na grunt rozpoznawanej sprawy zauważyć należy, że opisane w zdarzeniu przyszłym wydatki poniesione na Personel (Pracowników i Współpracowników) spełniają kryteria przesłanki pozytywnej zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodu, tj. związku ponoszonych wydatków z osiąganiem przychodów lub zachowaniem albo zabezpieczeniem ich źródła. Wydatki ponoszone przez Spółkę dotyczące zakupu artykułów spożywczych z przeznaczeniem dla pracowników są bowiem przejawem starań Spółki o kondycję i samopoczucie pracowników, co w dalszej perspektywie może przyczyniać się do poprawy atmosfery w miejscu pracy, zwiększania motywacji do pracy, wzrostu wydajności pracy. To z kolei pozwoli szybciej i sprawniej zrealizować cele biznesowe założone przez Spółkę, co może przełożyć się na uzyskiwane przez Spółkę przychody. Zapewnienie dostępu do produktów spożywczych czy zamówienie posiłków z dostawą ma również zachęcać Personel do wspólnego spędzania przerw (np.: obiadowej, czy przerwy na kawę) w pracy w kuchniach i w biurach Wnioskodawcy, co powinno usprawniać wymianę wiedzy i informacji pomiędzy Personelem oraz poprawić komunikację. Ponadto, udostępnienie pracownikom artykułów spożywczych ma ich zachęcić do podjęcia i kontynuowania pracy u Wnioskodawcy”.

Powyższe znajduje także potwierdzenie w:

- Interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 20 października 2022 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.572.2022.1.IM: „Odnosząc powyższe rozważania do opisu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku stwierdzić należy, że wydatki na zakup artykułów spożywczych, leków i artykułów higienicznych, udostępnione pracownikom podczas ich pracy, mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów”;

- Interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 30 maja 2022 r., sygn. 0111-KDIB1-2.4010.146.2022.1.AK: „Odnosząc powyższego rozważania do opisu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku stwierdzić należy, że wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę w związku z nabyciem artykułów spożywczych takich jak woda, kawa, herbata, cukier, mleko, napoje, soki, ciastka, czekoladki, herbatniki, paluszki, cukierki, owoce, napoje typu coca-cola, sprite itp., które są udostępniane w biurze Spółki pracownikom i współpracownikom mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Wydatki te nie stanowią kosztów reprezentacji, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p.”;

- Interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 20 października 2022 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.572.2022.1.IM: „Bezsprzecznie bowiem stworzenie przyjaznej atmosfery w miejscu pracy, dbałość o pracownika wiąże te osoby z Wnioskodawcą co przekłada się na większą efektywność podejmowanych przez ww. osoby działań, skutkiem czego są wyższe przychody Wnioskodawcy. (...) stwierdzić należy, że wydatki na zakup artykułów spożywczych, leków i artykułów higienicznych, udostępnione pracownikom podczas ich pracy, mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów”.

Odnosząc powyższe do analizowanego stanu faktycznego należy uznać, że Spółka ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów na gruncie art. 15 ust. 1 Ustawy CIT, wydatki na zakup Produktów udostępnianych Personelowi wskazanych w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm., dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),

albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.