Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 8 stycznia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-2.4011.782.2023.2.MM
Zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów wydatków na wyjazd integracyjny.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
Dnia 13 listopada 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 13 listopada 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 4 stycznia 2024 r. (wpływ 4 stycznia 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Prowadzi Pani jednoosobową działalność gospodarczą z zakresu rehabilitacji i zatrudnia 8 pracowników na podstawie umowy o pracę. W dniach (…)2023 zorganizowała Pani dla nich wyjazd integracyjny w góry.
Celem wyjazdu było zwiększenie efektywności i zaangażowania pracowników oraz poprawa współpracy między samymi pracownikami, jak również pracownikami i pracodawcą.
Wydatki poniesione w związku z wyjazdem integracyjnym zostały potwierdzone fakturą dotyczącą pobytu w hotelu i opłaty parkingowej.
Poniesione wydatki nie były związane z działalnością socjalną.
Nie dokonuje Pani odpisów na ZFŚS, tym samym wydatki związane z wyjazdem nie zostały sfinansowane ze środków ZFŚŚ
Całość została sfinansowana ze środków obrotowych prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej.
Informuje Pani, że prowadzi PKPiR.
Działalność prowadzona jest pod adresem (…).
Pytanie
Czy wskazany wydatek dotyczący pobytu w hotelu i opłaty parkingowej poniesiony w związku z wyjazdem integracyjnym może zostać uznany przez Panią za koszt uzyskania przychodu?
Pani stanowisko w sprawie
W Pani ocenie – poprawienie atmosfery pracy i zintegrowanie pracowników z pracodawcą w konsekwencji wpłynie na efektywność i jakość świadczonej pracy, bowiem efektywność pracy wykonywanej przez silny, zmotywowany i zharmonizowany zespół przekłada się na wielkość przychodów uzyskiwanych przez firmę.
W związku z powyższym uważa Pani, że:
-istnieje związek przyczynowo-skutkowym z przychodem, a wydatek został poniesiony w celu osiągnięcia przychodu i zabezpieczenia źródła przychodu,
-poniesiony wydatek nie znajduje się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
-wydatek został właściwie udokumentowany.
Tym samym ten wydatek związany z wyjazdem integracyjnym obejmujący koszty pobytu w hotelu i opłaty parkingowej można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku, jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):
Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
Wyrażenie „w celu osiągnięcia przychodu” zawarte we wskazanym art. 22 ust. 1 tej ustawy, oznacza, że nie wszystkie wydatki ponoszone przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością, podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodów musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tych przychodów, zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów.
Zauważam, że przez sformułowanie „w celu” należy rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodów), a dążenie podatnika ma przymiot „celowości”.
Zatem możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku jako kosztu uzyskania przychodów jest uzależniona od rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności, podatnik w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien przewidzieć, że wydatek ten przyczyni się do powstania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia ich źródła.
Warunkiem uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów jest łączne spełnienie następujących przesłanek:
-został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodów podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
-jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
-pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
-poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
-został właściwie udokumentowany,
-nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
Podatnik, kwalifikując poniesione wydatki do kosztów uzyskania przychodów, powinien kierować się podstawową zasadą zaistnienia związku przyczynowo-skutkowego między poniesionym kosztem a możliwością osiągnięcia z tego tytułu przychodów, ponieważ to na nim spoczywa ciężar udowodnienia, że jego poniesienie ma (lub może mieć) wpływ na wysokość osiąganych przychodów (albo na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów). Ustawodawca wyraźnie wiąże koszty uzyskania przychodów z celem ich poniesienia, jakim jest osiągnięcie przychodów (zachowanie, zabezpieczenie źródła przychodów).
W ramach tych wydatków mieszczą się także tzw. koszty pracownicze. Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenia zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie, diety, wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników itp. Mogą również obejmować wydatki ponoszone na rzecz pracowników w postaci organizowania imprez integracyjnych, wyjazdów integracyjnych. Co do zasady bowiem imprezy, wyjazdy te związane są z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą oraz mają na celu poprawę atmosfery pracy, zacieśnianie więzi wśród pracowników i zintegrowanie pracowników z pracodawcą. To w konsekwencji powinno przełożyć się na lepszą pracę oraz zwiększenie efektywności pracy, a tym samym ma to wpływ na wyniki pracy, tj. osiągane przychody. Z tego względu są to wydatki związane z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą.
W myśl art. 23 ust. 1 pkt 42 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków pracodawcy na działalność socjalną, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych; kosztem uzyskania przychodów są jednak świadczenia urlopowe wypłacone zgodnie z przepisami o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych oraz koszty, o których mowa w art. 22 ust. 1p pkt 2.
A zatem, jeśli wydatki na zorganizowanie imprez integracyjnych, wyjazdów integracyjnych będą sfinansowane ze środków funduszu świadczeń socjalnych, nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodów w związku z ich enumeratywnym wyłączeniem z kosztów podatkowych.
Natomiast w przypadku sfinansowania organizacji imprez integracyjnych, wyjazdów integracyjnych ze środków obrotowych pracodawcy, wydatki poniesione na ich organizację mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.
Z wniosku wynika, że prowadzi Pani jednoosobową działalność gospodarczą z zakresu rehabilitacji i zatrudnia 8 pracowników na podstawie umowy o pracę. Zorganizowała Pani dla nich wyjazd integracyjny w góry. Celem wyjazdu było zwiększenie efektywności i zaangażowania pracowników oraz poprawa współpracy między samymi pracownikami, jak również pracownikami i pracodawcą. Poniesione wydatki nie były związane z działalnością socjalną. Nie dokonuje Pani odpisów na ZFŚS, tym samym wydatki związane z wyjazdem nie zostały sfinansowane ze środków ZFŚS. Całość została sfinansowana ze środków obrotowych prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej.
Stąd stwierdzam, że wydatki związane z opisanymi powyżej działaniami mają związek z Pani przychodami osiąganymi w związku z prowadzoną jednoosobową działalnością gospodarczą, spełniają bowiem przesłankę celowości ich poniesienia wynikająca z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami (służą zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów) oraz nie zostały wymienione w negatywnym katalogu kosztów zawartym w art. 23 ust. 1 tej ustawy.
Reasumując – wskazany wydatek dotyczący pobytu w hotelu i opłaty parkingowej poniesiony w związku z wyjazdem integracyjnym może zostać uznany przez Panią za koszt uzyskania przychodów.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła, i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right