Interpretacja indywidualna z dnia 9 stycznia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-1.4011.863.2023.3.DJ
Możliwość skorzystania z ulgi na powrót.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
26 listopada 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 26 listopada 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości skorzystania z ulgi na powrót. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwania – pismami z 26 grudnia 2023 r. (wpływ 26 grudnia 2023 r.) oraz 7 stycznia 2024 r. (wpływ 7 stycznia 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Opis sytuacji: obywatelstwo rosyjskie (osoba polskiego pochodzenia), Karta Polaka (decyzja z dnia (…) 2021 r.), kraj stałego zamieszkania do (…) 2022 r. - Rosja [dokumenty potwierdzające - historia zatrudnienia w "książce pracy", meldunek (pieczątka w paszporcie wewnętrznym)]. Wiza krajowa RP z dnia (…) 2022 r., wjazd na terytorium RP w celu osiedlenia się (…) 2022 r. (wcześniej miał Pan krótkotrwałą wizytę do RP od (…) grudnia 2018 r. do (…) stycznia 2019 r. w celu turystycznym). Wymienione okoliczności są potwierdzone pieczątkami w paszporcie.
Pesel nadany (…) 2022 r. Umowa o pracę na terytorium RP zawarta (…) 2022 r., pracuje Pan do dziś. Dochód z ww. umowy jest jedynym źródłem dochodu. Od tego momentu rezydencja podatkowa Polska. Wniosek o udzielenie zezwolenia na pobyt stały (…) 2022 r., decyzja z dnia (…) 2022 r., Karta Polaka straciła ważność i została zwrócona do (…) Urzędu Wojewódzkiego.
Ponadto, w pismach stanowiących uzupełnienia wniosku doprecyzował Pan, że chce Pan skorzystać z ulgi na powrót w latach 2023, 2024, 2025, 2026.
W latach 2023, 2024, 2025, 2026 będzie Pan uzyskiwał dochody ze stosunku pracy. W 2022 roku przeniósł Pan swoje miejsce zamieszkania do Polski, a mianowicie (…) 2022 r. [pieczątka Straży Granicznej (przejście graniczne «(…)») strona 9 paszportu].
W latach 2019-2021 miał Pan miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Rosji, zgodnie z wewnętrznym prawem tego kraju. W okresie od początku roku 2022 do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmienił Pan miejsce zamieszkania na Rzeczpospolitą Polską, miał Pan miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Rosji, zgodnie z wewnętrznym prawem tego kraju. W latach 2019, 2020, 2021 nie przebywał Pan na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni. Miał Pan krótkotrwały pobyt na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w celu turystycznym w okresie od (…) grudnia 2018 r. do (…) stycznia 2019 r. (pieczątki Straży Granicznej, strona 7 paszportu). W latach 2019-2021 oraz w okresie od początku roku 2022 do dnia poprzedzającego dzień w którym zmienił Pan miejsce zamieszkania na Rzeczpospolitą Polską, miał Pan stałe miejsce zamieszkania w Rosji. Od momentu zmiany miejsca zamieszkania w 2022 roku na Rzeczpospolitą Polską przebywał Pan na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym 2022 (nieprzerwanie od dnia (…) 2022 r.).
Od momentu przyjazdu do Polski w 2022 roku w każdym z lat (2023-2026), w których chce Pan skorzystać z ulgi na powrót centrum Pana interesów osobistych i gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) będzie znajdowało się w Polsce.
W przeszłości nie miał Pan miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieprzerwanie przez co najmniej 5 lat. W latach 2019-2021 oraz w okresie od początku roku 2022 do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmienił Pan miejsce zamieszkania na Rzeczpospolitą Polską, miał Pan powiązania osobiste z Polską, a mianowicie polskie pochodzenie (Pana babcia była Polką), natomiast rodzina (żona i małoletnie dziecko pozostawały na Pana utrzymaniu w Rosji). W latach 2019-2021 oraz w okresie od początku roku 2022 do dnia poprzedzającego dzień w którym zmienił Pan miejsce zamieszkania na Rzeczpospolitą Polską nie miał Pan powiązań majątkowych z Polską, w podanym okresie źródło dochodów - umowa o pracę, nieruchomości (mieszkanie 3-pokojowe), konto bankowe, ubezpieczenia na życie i zdrowie, ruchomości (samochód) posiadał Pan w Rosji. W Rosji w latach 2019-2021 oraz w okresie od początku roku 2022 do dnia poprzedzającego dzień w którym zmienił Pan miejsce zamieszkania na Rzeczpospolitą Polską był Pan członkiem zarządu (…). W latach 2019-2021 oraz w okresie od początku roku 2022 do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmienił Pan miejsce zamieszkania na Rzeczpospolitą Polską zazwyczaj przebywał Pan w Rosji (brak długotrwałych wyjazdów).
Nie posiada Pan certyfikatu rezydencji dla celów podatkowych Rosji do dnia zmiany miejsca zamieszkania na terytorium Polski w 2022 roku wydanego przez właściwy organ administracji podatkowej. Posiada Pan inne dowody dokumentujące miejsce zamieszkania dla celów podatkowych poza Polską (w Rosji) w latach 2019-2021 oraz w roku 2022 do dnia zmiany miejsca zamieszkania na terytorium Polski, a mianowicie:
-zameldowanie na pobyt stały (pieczątka w paszporcie wewnętrznym);
-zaświadczenia o dochodach i wysokości podatku za okres 2019-2021;
-historia zatrudnienia od 2004 roku (ostatni wpis (…) 2022 r. - data zwolnienia z pracy);
-wyciąg bankowy za okres 2019-2022.
Nie posiada Pan obywatelstwa polskiego (wniosek o uznanie za obywatela polskiego będzie złożony w lutym 2024 r.). Nie posiada Pan obywatelstwa państw członkowskich Unii Europejskiej lub państwa należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo Konfederacji Szwajcarskiej.
Przeniesienie przez Pana miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w 2022 roku nastąpiło w związku z posiadaniem Karty Polaka (uprawnień, wynikających z posiadania). Posiadał Pan ważną Kartę Polaka na moment przeniesienia miejsca zamieszkania do Polski w 2022 roku. Okres ważności Karty Polaka od (…) 2021 r. do (…) 2031 r., utraciła ważność w związku z wydaniem karty stałego pobytu (…) 2023 r. (…), a to z kolei wiązało się z obowiązkiem zwrotu do organów państwowych Karty Polaka, zgodnie z art. 20 ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 7 września 2007 r. o Karcie Polaka (tj. Dz. U. z 2023 r. poz. 192) - art. 229 ust. 7 ustawy o cudzoziemcach.
W wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlega Pan w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.
Pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniach podania)
Czy ma Pan możliwość skorzystania z ulgi na powrót w latach 2023-2026?
Pana stanowisko w sprawie (ostatecznie przeformułowane w uzupełnieniach wniosku)
Może Pan skorzystać w latach 2023-2026 z ulgi na powrót zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):
Wolne od podatku dochodowego są przychody podatnika, który przeniósł miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł, osiągnięte:
a)ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej i spółdzielczego stosunku pracy,
b)z umów zlecenia, o których mowa w art. 13 pkt 8,
c)z pozarolniczej działalności gospodarczej, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30c albo art. 30ca albo ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym w zakresie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych,
d)z zasiłku macierzyńskiego, o którym mowa w ustawie z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa
- w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych, licząc od początku roku, w którym podatnik przeniósł to miejsce zamieszkania, albo od początku roku następnego, z zastrzeżeniem ust. 39, 43 i 44.
Na podstawie art. 21 ust. 39 ww. ustawy:
Przy obliczaniu kwoty przychodów podlegających zwolnieniu od podatku na podstawie ust. 1 pkt 148 i 152-154 nie uwzględnia się przychodów podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym na podstawie niniejszej ustawy, zwolnionych od podatku dochodowego oraz od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Stosownie do art. 21 ust. 43 ww. ustawy:
Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 152, przysługuje pod warunkiem, że:
1)w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podatnik podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu oraz
2)podatnik nie miał miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w okresie obejmującym:
a)trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz
b)okres od początku roku, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz
3)podatnik:
a)posiada obywatelstwo polskie, Kartę Polaka lub obywatelstwo innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo Konfederacji Szwajcarskiej lub
b)miał miejsce zamieszkania:
- nieprzerwanie co najmniej przez okres, o którym mowa w pkt 2, w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, Konfederacji Szwajcarskiej, Australii, Republice Chile, Państwie Izrael, Japonii, Kanadzie, Meksykańskich Stanach Zjednoczonych, Nowej Zelandii, Republice Korei, Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej lub Stanach Zjednoczonych Ameryki, lub
- na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieprzerwanie przez co najmniej 5 lat kalendarzowych poprzedzających okres, o którym mowa w pkt 2, oraz
4)posiada certyfikat rezydencji lub inny dowód dokumentujący miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia, oraz
5)nie korzystał uprzednio, w całości lub w części, z tego zwolnienia - w przypadku podatników, którzy ponownie przeniosą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
W myśl natomiast art. 21 ust. 44 ww. ustawy:
Suma przychodów zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 pkt 148 i 152-154 nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty 85 528 zł.
Ww. przepisy zostały wprowadzone z dniem 1 stycznia 2022 r. przez art. 1 pkt 13 lit. a) tiret 13 ustawy z dnia 23 listopada 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 ze zm.).
Ponadto, z art. 53 ww. ustawy zmieniającej wynika, że:
Zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy zmienianej w art. 1, ma zastosowanie do podatników, którzy przenieśli miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej po dniu 31 grudnia 2021 r.
W konsekwencji, zwolnienie przedmiotowe, o którym mowa w ww. art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych polega na zwolnieniu od podatku dochodowego niektórych przychodów osiągniętych w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych przez podatników, którzy w wyniku przeniesienia po dniu 31 grudnia 2021 r. miejsca zamieszkania na terytorium Polski podlegają w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.
Jak wynika z art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:
1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
W świetle art. 4a ww. ustawy:
Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.
Zatem, ww. ulga, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 przedmiotowej ustawy polega na zwolnieniu od podatku dochodowego od osób fizycznych niektórych przychodów osiągniętych w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych przez podatników, którzy – tak jak Pan – przenieśli miejsce zamieszkania na terytorium Polski po 31 grudnia 2021 r.
W celu skorzystania z ww. preferencji podatkowej, tj. tzw. „ulgi na powrót” spełnione muszą być jednak wszystkie dodatkowe warunki wskazane w art. 21 ust. 39, 43 i 44 ustawy.
Aby zapewnić sobie możliwość skorzystania z omawianej preferencji podatkowej, należy zarówno przez trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmieniono miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz w okresie od początku roku, w którym zmieniono miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do dnia poprzedzającego ten dzień, nie posiadać miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i co istotne – w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej należy mieć nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Z treści wniosku wynika, że do Polski przeprowadził się Pan (przeniósł Pan swoje miejsce zamieszkania) (…) 2022 r. i w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlega Pan w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Zatem, warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych został spełniony.
W okresie trzech lat kalendarzowych poprzedzających rok 2022, w którym przeprowadził się Pan na stałe do Polski, nie miał Pani miejsca zamieszkania na terytorium Polski, bowiem w okresie tym do przyjazdu w (…) 2022 r. do Polski mieszkał Pan w Rosji. Zatem, zrealizował Pan także wymagania wskazane w art. 21 ust. 43 pkt 2 lit. a) ww. ustawy. Spełnił Pan również warunek określony w art. 21 ust. 43 pkt 2 lit. b) ww. ustawy, gdyż jak wyjaśnił Pan w uzupełnieniu podania: W okresie od początku roku 2022 do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmienił Pan miejsce zamieszkania na Rzeczpospolitą Polską, miał Pan miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Rosji, zgodnie z wewnętrznym prawem tego kraju.
Co jednak najistotniejsze, jednym z wymagań, wymienionych w art. 21 ust. 43 pkt 3 ww. ustawy jest posiadanie przez podatnika Karty Polaka lub spełnienie jednego z pozostałych warunków wynikających z tego przepisu.
W tym miejscu wyjaśnić należy, że stosownie do art. 229 ust. 7 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 519 ze zm.):
Wydanie karty pobytu cudzoziemcowi, o którym mowa w art. 195 ust. 1 pkt 9, następuje po zwróceniu przez niego Karty Polaka, zgodnie z art. 20 ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 7 września 2007 r. o Karcie Polaka (Dz.U. z 2019 r. poz. 1598 oraz z 2022 r. poz. 91).
W myśl art. 195 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy:
Zezwolenia na pobyt stały udziela się cudzoziemcowi na czas nieoznaczony, na jego wniosek, jeżeli posiada ważną Kartę Polaka i zamierza osiedlić się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na stałe.
Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 7 września 2007 r. o Karcie Polaka (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 192):
Ustawa określa uprawnienia osoby, której przyznano Kartę Polaka, zwanej dalej „posiadaczem Karty Polaka”, zasady przyznawania, utraty ważności i unieważniania Karty Polaka oraz właściwość i tryb postępowania organów w tych sprawach.
Stosownie do art. 2 ust. 1-3 ww. ustawy:
Karta Polaka może być przyznana osobie, która deklaruje przynależność do Narodu Polskiego i spełni łącznie następujące warunki:
1)wykaże swój związek z polskością przez przynajmniej podstawową znajomość języka polskiego, który uważa za język ojczysty, oraz znajomość i kultywowanie polskich tradycji i zwyczajów;
2)w obecności konsula Rzeczypospolitej Polskiej, zwanego dalej „konsulem”, lub w przypadku, o którym mowa w art. 12 ust. 4 – wojewody, albo wyznaczonego przez niego pracownika, złoży pisemną deklarację przynależności do Narodu Polskiego;
3)wykaże, że jest narodowości polskiej lub co najmniej jedno z jej rodziców lub dziadków albo dwoje pradziadków było narodowości polskiej, albo przedstawi zaświadczenie organizacji polskiej lub polonijnej potwierdzające aktywne zaangażowanie w działalność na rzecz języka i kultury polskiej lub polskiej mniejszości narodowej przez okres co najmniej ostatnich trzech lat;
4)złoży oświadczenie, że ona lub jej wstępni nie repatriowali się lub nie zostali repatriowani z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, na podstawie umów repatriacyjnych zawartych w latach 1944-1957 przez Rzeczpospolitą Polską albo przez Polską Rzeczpospolitą Ludową z Białoruską Socjalistyczną Republiką Radziecką, Ukraińską Socjalistyczną Republiką Radziecką, Litewską Socjalistyczną Republiką Radziecką i Związkiem Socjalistycznych Republik Radzieckich, do jednego z państw będących stroną tych umów.
Karta Polaka może być przyznana osobie:
1)nieposiadającej w dniu złożenia wniosku o wydanie Karty Polaka oraz w dniu przyznania Karty Polaka obywatelstwa polskiego lub
2)nieposiadającej zezwolenia na pobyt stały na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, lub
3)posiadającej status bezpaństwowca.
Karta Polaka może być także przyznana osobie, której polskie pochodzenie zostało stwierdzone zgodnie z przepisami ustawy z dnia 9 listopada 2000 r. o repatriacji (Dz. U. z 2022 r. poz. 1105), pod warunkiem wykazania się znajomością języka polskiego w stopniu co najmniej podstawowym. Przepisy art. 13 ust. 7 i 8 stosuje się odpowiednio.
Jak wynika z art. 17 ww. ustawy:
1.Karta Polaka jest ważna przez okres 10 lat od dnia jej przyznania, z zastrzeżeniem ust. 2a i 3.
2.Jeżeli posiadacz Karty Polaka złoży wniosek o przedłużenie jej ważności, ważność Karty Polaka jest przedłużana na okres kolejnych 10 lat. Wniosek może zostać złożony nie wcześniej niż 6 miesięcy przed upływem terminu jej ważności.
2a.Karta Polaka przyznana osobie, która ukończyła 65 lat, jest ważna na czas nieoznaczony.
3.Karta Polaka przyznana małoletniemu jest ważna przez okres 10 lat od dnia jej przyznania, jednak nie dłużej niż do dnia, w którym upływa rok od dnia uzyskania przez niego pełnoletności.
4.Jeżeli po osiągnięciu pełnoletności, najpóźniej na 3 miesiące przed terminem, o którym mowa w ust. 3, posiadacz Karty Polaka złoży wniosek o przedłużenie jej ważności oraz podpisze deklarację przynależności do Narodu Polskiego, o której mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2, ważność Karty Polaka jest przedłużana na okres kolejnych 10 lat.
5.(uchylony)
6.Jeżeli w okresie ważności Karty Polaka nastąpiła zmiana danych jej posiadacza uwidocznionych w tej Karcie, na wniosek posiadacza lub jego przedstawiciela ustawowego, na podstawie przedłożonych dokumentów stanu cywilnego, właściwy konsul, a w przypadku, o którym mowa w art. 12 ust. 4 - wojewoda, wydaje Kartę Polaka z uwzględnieniem zmienionych danych.
7.Nowa Karta Polaka wydawana w związku ze zmianą danych lub duplikat Karty Polaka wydawane są na okres 10 lat; przepisy ust. 2a i 3 stosuje się odpowiednio.
W świetle art. 18 ww. ustawy:
1.Kartę Polaka osobie, której ją przyznano, wydaje konsul a w przypadku, o którym mowa w art. 12 ust. 4 – wojewoda, albo inna wyznaczona przez niego osoba.
2.Jeżeli jest to możliwe, wręczenie Karty Polaka następuje w sposób uroczysty.
3.Korzystanie z uprawnień, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 3-5, wymaga okazywania Karty Polaka oraz ważnego dokumentu potwierdzającego tożsamość jej posiadacza.
4.W przypadku zagubienia lub zniszczenia Karty Polaka właściwy konsul lub wojewoda, na wniosek jej posiadacza, wydaje duplikat Karty Polaka.
Zgodnie z art. 20 ww. ustawy:
1.Konsul lub w przypadku, o którym mowa w art. 12 ust. 4 – wojewoda, w drodze decyzji, z urzędu unieważnia Kartę Polaka w przypadku:
1)gdy po otrzymaniu Karty Polaka jej posiadacz zachowuje się w sposób uwłaczający Rzeczypospolitej Polskiej lub Polakom;
2)gdy zachodzi jedna z przesłanek określonych w art. 19 pkt 2, 5 lub 6;
3)zrzeczenia się Karty Polaka;
4)gdy na podstawie art. 17 ust. 6 wydał nową Kartę Polaka zawierającą zmienione dane.
1a. Jeżeli posiadacz Karty Polaka nabył obywatelstwo polskie albo uzyskał zezwolenie na pobyt stały na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, posiadana przez niego Karta Polaka traci ważność z mocy prawa z dniem wydania dokumentu potwierdzającego nabycie obywatelstwa polskiego albo uzyskania zezwolenia na pobyt stały.
2.W przypadku, o którym mowa w ust. 1, posiadacz Karty Polaka niezwłocznie zwraca Kartę Polaka konsulowi albo wojewodzie, który ją wydał.
3.W przypadku, o którym mowa w ust. 1a, posiadacz Karty Polaka zwraca Kartę Polaka wojewodzie właściwemu ze względu na miejsce pobytu, nie później niż w terminie 14 dni od dnia, w którym:
1)doręczono mu dokument potwierdzający nabycie obywatelstwa polskiego albo
2)decyzja o uzyskaniu zezwolenia na pobyt stały stała się ostateczna.
Wobec literalnego brzmienia przepisów regulujących przedmiotowe zwolnienie, w tym w szczególności zestawiając brzmienie lit. a) i b) w art. 21 ust. 43 pkt 3 ww. ustawy wskazać należy, że w przypadku tzw. „ulgi na powrót” powinniśmy mieć do czynienia z jedną z kategorii podatników „powracających” – tj. z podatnikiem, który we wcześniejszym okresie miał określone w lit. b) miejsce zamieszkania lub posiada np. Kartę Polaka wymienioną w lit. a) przepisu.
Przeniesienie Pana miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nastąpiło w związku z posiadaniem przez Pana Karty Polaka. Późniejszy zwrot karty Polaka wynikający z obowiązku nałożonego na Pana przepisami ustawy o cudzoziemcach nie pozbawia Pana prawa do skorzystania z ulgi. Zauważyć należy, że mając na względzie unormowania dotyczące przyznawania, utraty ważności i unieważniania Karty Polaka wskazać należy, że podatnik, który posiada Kartę Polaka (art. 21 ust. 43 pkt 3 lit. a ww. ustawy) to osoba, która ma przyznaną i ważną Kartę Polaka na moment przeniesienia miejsca zamieszkania do Polski – co ma miejsce w niniejszej sprawie. Jak Pan bowiem wskazał w uzupełnieniach podania: Przeniesienie przez Pana miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w 2022 roku nastąpiło w związku z posiadaniem Karty Polaka (uprawnień, wynikających z posiadania). Posiadał Pan ważną Kartę Polaka na moment przeniesienia miejsca zamieszkania do Polski w 2022 roku. Zatem spełnił Pan warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 3 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Kolejnym istotnym kryterium umożliwiającym zastosowanie „ulgi na powrót” jest stosownie do art. 21 ust. 43 pkt 4 ustawy, posiadanie certyfikatu rezydencji lub innych dowodów dokumentujących miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia.
Zgodnie z art. 5a pkt 21 ww. ustawy:
Ilekroć w ustawie mowa jest o certyfikacie rezydencji - oznacza to zaświadczenie o miejscu zamieszkania podatnika dla celów podatkowych wydane przez właściwy organ administracji podatkowej państwa miejsca zamieszkania podatnika.
Z treści ww. regulacji wynika, że dokumentowanie miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do „ulgi na powrót” może alternatywnie nastąpić posiadanym przez podatnika certyfikatem rezydencji lub innym dowodem. Wystarczy zatem, że podatnik posiada inne dokumenty, które potwierdzą jego miejsce zamieszkania w innym państwie, niemniej muszą być to dokumenty potwierdzające miejsce zamieszkania dla celów podatkowych. Takimi dokumentami mogą być np. umowa o pracę, albo umowa najmu mieszkania za granicą, albo zaświadczenie od byłego pracodawcy.
Choć przepisy podatkowe nie wymieniają w tym zakresie żadnego katalogu, to należy pamiętać, że zgodnie z art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.):
Jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.
Powyższe oznacza, że innymi dowodami wskazującymi na miejsce zamieszkania poza Polską mogą być m.in. umowa o pracę, historia zatrudnienia, zagraniczne zeznania podatkowe, zagraniczna umowa najmu nieruchomości, paski wynagrodzeń, wyciągi bankowe czy też zagraniczne zaświadczenie od pracodawcy. Można w tym zakresie przedstawić również inne dowody.
Z przedstawionego przez Pana opisu zdarzenia wynika że posiada Pan inne dowody dokumentujące, że Pana miejsce zamieszkania dla celów podatkowych przed przyjazdem do Polski znajdowało się poza Polską (w Rosji). Spełnił Pan zatem warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Jednocześnie, w sposób oczywisty spełnił Pan również obwarowanie wynikające z art. 21 ust. 43 pkt 5 cytowanej ustawy podatkowej, jako że skorzystanie z rzeczonej ulgi jest możliwe dopiero poczynając od rozliczenia za rok 2022.
Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, że na gruncie opisanego zdarzenia przyszłego będzie Panu przysługiwało prawo do skorzystania z tzw. „ulgi na powrót”, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przedmiotowym zwolnieniem z opodatkowania może Pan objąć przychody, które będzie Pan uzyskiwał ze stosunku z pracy, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł. Zgodnie z Pana wolą, będzie Pan mógł skorzystać z tej ulgi w latach 2023-2026.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Ponadto, wskazać należy – co już wyjaśniono w wysłanych do Pana wezwaniach – że nie jestem uprawniony do analizowania i oceny dokumentów załączonych do wniosku o interpretację lub jego uzupełnień. Wszystkie istotne dla sprawy informacje powinny znaleźć się w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego – zatem dołączone przez Pana do wniosku oraz jego uzupełnień załączniki nie podlegały analizie w toku niniejszego postępowania.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).