Interpretacja indywidualna z dnia 21 grudnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT2.4011.456.2023.1.MM

Opodatkowanie wynagrodzenia otrzymywanego od norweskiego pracodawcy z tytułu pracy wykonywanej na pokładzie statku powietrznego.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

27 września 2023 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy sposobu opodatkowania wynagrodzenia otrzymywanego od norweskiego pracodawcy z tytułu pracy wykonywanej na pokładzie statku powietrznego.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Jest Pan osobą fizyczną, posiadającą w myśl obowiązujących przepisów podatkowych rezydencję podatkową w Polsce, gdzie posiada Pan także centrum interesów życiowych.

W 2017 r. świadczył Pan pracę na podstawie umowy o pracę norweskiemu przewoźnikowi (...), jako pilot statków powietrznych. Były to jedyne Pana dochody. Nie osiągał Pan żadnych dochodów w Polsce.

Dochody uzyskiwane od pracodawcy norweskiego wykazał Pan w zeznaniu rocznym PIT-36 składanym razem z żoną w następujący sposób:

1.W poz. 43 przychód uzyskany w Norwegii;

2.W poz. 44 zryczałtowane koszty uzyskania przychodu na dojazdy w wysokości 1668,72 (dla pracownika dojeżdżającego z innej miejscowości);

3.W poz. 45 dochód uzyskany w Norwegii;

4.W poz. 47 kwota miesięcznych zaliczek podatku dochodowego zapłaconych bezpośrednio przez Pana do urzędu skarbowego zgodnie z Pana miejscem zamieszkania;

5.W poz. 153 składki na ubezpieczenie społeczne (emerytalne) zapłacone w Norwegii zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a updof. Kwoty wykazane przez płatnika składek w rocznym rozliczeniu uzyskanym od pracodawcy (polski PIT-11, w Norwegii LOAN);

6.W poz. 207 (suma należnych zaliczek za rok podatkowy, w tym zaliczek pobranych przez płatników, o których mowa w art. 30 ustawy) kwota zapłaconego podatku przez Pana i płatników podatku dochodowego. Podatek zapłacony przez Pana w formie zaliczek na podatek dochodowy wpłacanych co miesiąc do urzędu skarbowego zgodnie z Pana miejscem zamieszkania.

Do zeznania rocznego nie dołączył Pan załącznika ZG.

Pytania

1.Czy powinien Pan wykazywać w poz. 43 w PIT-36 za rok 2017 przychody z Norwegii i pozostałych pozycjach w części D.1 w PIT-36?

2.Czy powinien Pan dochody z Norwegii wykazać w załączniku ZG w części C.1 w poz. 8?

3.Czy w PIT-36 za 2017 r. powinien Pan w poz. 188 wykazać kwotę dochodów osiągniętych za granicą, o którą zwiększona jest podstawa obliczenia podatku do ustalenia stopy procentowej (przeliczonej na złote)?

4.Czy powinien Pan w poz. 191 wykazać kwotę podatku z zastosowaniem stopy procentowej uwzględniającej dochody wykazane w poz. 188 PIT-36?

5.Czy powinien Pan w poz. 215 (suma wpłaconych zaliczek, oraz zaliczek pobranych przez płatników) wykazać sumę kwot zapłaconego podatku:

a)przez siebie w formie wpłacanych osobiście zaliczek na podatek dochodowy co miesiąc do urzędu skarbowego zgodnie z Pana miejscem zamieszkania,

b)podatek pobrany przez płatnika – pracodawcę żony, wykazany z poz. 98 w PIT-36 za 2017 r.?

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem, uzyskując dochody tylko w Norwegii w 2017 r. nie wypełnia Pan poz. 43 w PIT-36 i pozostałych pozycji części D.1 w PIT-36, ponieważ dochody z Norwegii z tytułu świadczenia pracy były zwolnione z opodatkowania w Polsce (zgodnie z podpisaną Konwencją między Polską i Norwegią).

Dochody z Norwegii powinien Pan wykazać w załączniku ZG do PIT-36 za 2017 r.

W poz. 188 PIT-36 za 2017 r. powinien Pan wykazać kwotę dochodów osiągniętych za granicą, o którą zwiększona jest podstawa obliczenia podatku do ustalenia stopy procentowej (przeliczonej na złote).

W poz. 215 zeznania rocznego PIT-36 za 2017 r. powinien Pan wykazać sumę wpłaconych zaliczek, oraz zaliczek pobranych przez płatników czyli sumę kwot zapłaconego przez Pana podatku bezpośrednio w formie wpłacanych osobiście zaliczek na podatek dochodowy co miesiąc do urzędu skarbowego zgodnie z miejscem Pana zamieszkania oraz podatek pobrany przez płatnika – pracodawcę żony – wykazany z poz. 98 w PIT-36 za 2017 r.

Stoi Pan na stanowisku, że uzyskując dochody w Norwegii z tytułu umowy o pracę, nie uzyskując jednocześnie żadnych dochodów w Polsce ale rozliczając się wspólnie z małżonką zgodnie z wnioskiem, o którym mowa w art. 6 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych powinien Pan w rozliczeniu rocznym dochody z zagranicy wykazać w załączniku ZG do PIT-36 i w poz. 188 PIT-36, zaś w poz. 191 powinien Pan obliczyć podatek od podstawy opodatkowania (kwota dochodów uzyskana na terytorium Polski – dochód żony po odliczeniach od dochodu) z zastosowaniem stopy procentowej (art. 27 ust. 8).

Uważa Pan, że zgodnie z art. 14 punkt 1 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Norwegii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się opodatkowania w zakresie podatków od dochodu oraz Protokół do tej Konwencji, podpisanej w Warszawie dnia 9 września 2009 r. dochody uzyskiwane przez Pana z Norwegii są zwolnione z opodatkowania.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2647 ze zm.):

Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W świetle art. 3 ust. 1a ww. ustawy:

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Stosownie do art. 4a cyt. ustawy:

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z opisu zdarzenia wynika, że jest Pan osobą fizyczną, posiadającą w myśl obowiązujących przepisów podatkowych rezydencję podatkową w Polsce, gdzie posiada Pan także centrum interesów życiowych. W 2017 r. świadczył Pan pracę na podstawie umowy o pracę norweskiemu przewoźnikowi (...), jako pilot statków powietrznych. Były to jedyne Pana dochody. Nie osiągał Pan żadnych dochodów w Polsce.

Mając zatem na uwadze, że w 2017 r. świadczył Pan pracę na podstawie umowy o pracę norweskiemu przewoźnikowi należy odnieść się do przepisów Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Norwegii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu podpisanej w Warszawie dnia 9 września 2009 r. (Dz. U. z 2010 r. Nr 134, poz. 899).

Stosownie do art. 14 ust. 1 tej Konwencji:

Z zastrzeżeniem postanowień artykułów 15 oraz 17 i 18 niniejszej Konwencji, wynagrodzenia, pensje oraz inne podobne świadczenia uzyskane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie w związku z wykonywaniem pracy najemnej podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że praca wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca jest tam wykonywana, to otrzymane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Państwie.

W myśl art. 14 ust. 4 ww. Konwencji:

Jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje wynagrodzenie w związku z wykonywaniem pracy najemnej na pokładzie statku powietrznego, wynagrodzenie to podlega opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

Z uwagi na to, że art. 14 ust. 4 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Norwegii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu odnosi się wprost do opodatkowania dochodów z wynagrodzenia otrzymywanego w związku z wykonywaniem pracy najemnej na pokładzie statku powietrznego, to przepis ten (nie zaś wskazany przez Pana art. 14 ust. 1 tej Konwencji) ma zastosowanie w opisanym stanie faktycznym. Z ww. przepisu wynika, że Pana wynagrodzenie wypłacane przez norweskiego pracodawcę z tytułu wykonywania pracy na statku powietrznym podlegało opodatkowaniu tylko w Polsce.

W Polsce dochód z tytułu pracy najemnej podlega opodatkowaniu zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 6 ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2018 r.:

Małżonkowie podlegają odrębnemu opodatkowaniu od osiąganych przez nich dochodów.

Małżonkowie podlegający obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, między którymi istnieje przez cały rok podatkowy wspólność majątkowa, pozostający w związku małżeńskim przez cały rok podatkowy mogą być, z zastrzeżeniem ust. 8, na wspólny wniosek wyrażony w zeznaniu podatkowym, opodatkowani łącznie od sumy swoich dochodów określonych zgodnie z art. 9 ust. 1 i 1a, po uprzednim odliczeniu, odrębnie przez każdego z małżonków, kwot określonych w art. 26 i art. 26e; w tym przypadku podatek określa się na imię obojga małżonków w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy łącznych dochodów małżonków.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ww. ustawy:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Źródłem przychodów jest stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Na podstawie art. 11 ust. 1 tej ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2018 r.:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 11a ust. 1 ustawy:

Przychody w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy:

Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Należy zauważyć, że użyty w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwrot „w szczególności” oznacza, że wymieniane kategorie przychodów stanowią katalog otwarty. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym. Ponadto treść tego przepisu wskazuje, że do przychodów pracownika zaliczyć należy praktycznie wszystkie otrzymane przez niego świadczenia, które mógł on otrzymać od pracodawcy. Są nimi bowiem nie tylko wynagrodzenia, czyli świadczenia wprost wynikające z zawartej umowy o pracę, ale również wszystkie inne przychody (świadczenia), niezależnie od podstawy ich wypłaty, jeżeli w jakikolwiek sposób wiążą się z faktem wykonywania pracy. Oznacza to, że do przychodów pracownika ustawodawca zaliczył nie tylko pieniądze, ale także wartość świadczeń w naturze, czy świadczeń nieodpłatnych otrzymanych od pracodawcy.

Zatem wynagrodzenie, które otrzymywał Pan w związku z umową o pracę zawartą z norweskim pracodawcą z tytułu pracy na statku powietrznym należy zaliczyć do przychodów ze stosunku pracy, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Skoro ww. dochody podlegają opodatkowaniu w Polsce jako przychód ze stosunku pracy, to zastosowanie znajduje zasada samodzielnego obliczania i wpłacania przez podatnika zaliczek na podatek dochodowy.

W myśl bowiem art. 44 ust. 1a pkt 1 ww. ustawy:

Podatnicy osiągający dochody bez pośrednictwa płatników ze stosunku pracy z zagranicy, są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy, według zasad określonych w ust. 3a.

Zasady ustalania zaliczek wynikają z art. 44 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2018 r.:

Podatnicy uzyskujący dochody, o których mowa w ust. 1a, są obowiązani w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dochód był uzyskany, a za grudzień - w terminie złożenia zeznania podatkowego, wpłacać zaliczki miesięczne, stosując do uzyskanego dochodu najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Za dochód, o którym mowa w zdaniu pierwszym, uważa się uzyskane w ciągu miesiąca przychody po odliczeniu miesięcznych kosztów uzyskania w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 lub 9 oraz zapłaconych w danym miesiącu składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lub 2a. Przy obliczaniu zaliczki podatnik może stosować wyższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Biorąc zatem pod uwagę przedstawione przez Pana okoliczności stwierdzić należy, że skoro bez pośrednictwa płatnika uzyskiwał Pan dochody ze stosunku pracy z zagranicy (z Norwegii), a pracę na podstawie umowy zawartej z norweskim pracodawcą wykonywał na pokładzie statku powietrznego, to był Pan zobowiązany do obliczania (od dochodu) bez wezwania i wpłacania w ciągu roku podatkowego zaliczek na podatek dochodowy, według zasad określonych w ww. art. 44 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wysokość przychodu osiąganego w walucie obcej, w myśl art. 11a ust. 1 ustawy, powinien Pan przeliczać na złote według kursu średniego waluty ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu.

W celu obliczaniu dochodu mógł Pan pomniejszyć przychód o koszty uzyskania przychodu, o których mowa w art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zaliczkę na podatek dochodowy od ww. wynagrodzeń uzyskanych od norweskiego pracodawcy był Pan zobowiązany obliczać według najniższej stawki określonej w skali podatkowej, lub według własnego uznania zastosować większą stawkę podatkową. Ustawodawca wyraźnie wskazał, że zaliczkę tę oblicza się od miesięcznych dochodów przy zastosowaniu najniższej stawki podatku określonej w skali lub przy zastosowaniu wyższej stawki określonej w tejże skali.

Natomiast po zakończeniu roku podatkowego, zgodnie z art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, miał Pan obowiązek złożenia zeznania podatkowego o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty).

Stosownie bowiem do art. 45 ust. 1 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2018 r.:

Podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 1aa, 7 i 8.

Zatem dochody uzyskane przez Pana w 2017 r. z tytułu wynagrodzenia wypłacanego przez norweskiego pracodawcę za pracę wykonywaną na statku powietrznym zobowiązany był Pan wykazywać w rocznym zeznaniu podatkowym składanym na druku PIT-36. W przypadku zeznania podatkowegoza 2017 r. był to formularz PIT-36_(25).

Druk tego formularza przeznaczony jest bowiem dla podatników, do których ma zastosowanie art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i którzy niezależnie od liczby źródeł przychodów uzyskali m.in. przychody, od których byli obowiązani samodzielnie opłacać zaliczki na podatek. Do ww. druku nie był Pan zobowiązany dołączać załącznika PIT-ZG, gdyż załącznik ten jest przeznaczony dla osób, do których ma zastosowanie jedna z metod unikania opodatkowania, o których mowa w art. 27 ust. 8, 9 i 9a ww. ustawy_.

Przychody ze stosunku pracy uzyskiwane przez Pana od norweskiego pracodawcy z tytułu pracy wykonywanej na statku powietrznym, zobowiązany był Pan wykazać w poz. 43 ww. zeznania podatkowego, jako „Należności ze stosunku: pracy, służbowego, spółdzielczego i z pracy nakładczej, a także zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacone przez zakład pracy”.

Skoro Pana wynagrodzenie uzyskiwane od norweskiego pracodawcy z tytułu pracy na pokładzie statku powietrznego – podlegało opodatkowaniu tylko w Polsce, to nie znajduje do niego zastosowania metoda wyłączenia z progresją, o której mowa w art. 27 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dlatego też w ww. zeznaniu podatkowym – PIT -36 nie był Pan zobowiązany do wypełniania poz. 188 i 191, gdyż pozycje te przeznaczone są do wyliczenia stopy procentowej, która w opisanym stanie faktycznym nie znajduje zastosowania.

Samodzielnie wpłacone przez siebie zaliczki od dochodów uzyskiwanych w związku z umową o pracę zawartą z norweskim pracodawcą powinien Pan wykazywać w PIT -36 w pozycji 47 „Należna zaliczka, w tym zaliczka pobrana przez płatnika” przyporządkowanej do źródła przychodu jakim jest stosunek pracy. Należne zaliczki z tytułu pracy wykonywanej na rzecz norweskiego pracodawcy powinny być również wykazane w pozycji „Należne zaliczki, o których mowa w art. 44 ust. 1a, 1c i 7 ustawy – podatnik”.

Zaliczki wpłacone przez płatnika od wynagrodzeń żony powinien Pan wykazać w pozycji 98 „Należna zaliczka, w tym zaliczka pobrana przez płatnika” przyporządkowanej do źródła przychodu jakim jest stosunek pracy.

Sumę zaliczek wpłaconych przez Pana samodzielnie oraz pobranych przez płatnika żony był Pan zobowiązany wykazać w poz. 215.

Od sumy uzyskanych w 2017 r. przez Pana i żonę dochodów, podlegających opodatkowaniu stosownie do przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (w tym również dochodów uzyskanych przez Pana od pracodawcy norweskiego z tytułu pracy na statku powietrznym) był Pan zobowiązany obliczyć podatek dochodowy według skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwzględnieniem uregulowań zawartych w art. 6 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Końcowo podkreślić należy, że oznaczenia literowe konkretnych części formularzy, jak i oznaczenia numerowe/literowe wierszy i kolumn, mogą się różnić w zależności od tego, którego roku podatkowego dotyczy formularz PIT-36.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

•Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; (dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).