Wyrok Trybunału (piąta izba) z dnia 21 grudnia 2023 r. AUTOTECHNICA FLEET SERVICES d.o.o., anciennement ANTERRA d.o.o. przeciwko Hrvatska agencija za nadzor financijskih usluga., sygn. C-278/22

Artykuł 2 ust. 2 lit. b) dyrektywy 2006/123/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 grudnia 2006 r. dotyczącej usług na rynku wewnętrznymnależy interpretować w ten sposób, że:usługi świadczone z tytułu umowy długoterminowego wynajmu samochodów nabytych przez leasingodawcę na życzenie leasingobiorcy w celu oddania mu ich w najem w zamian za opłatę nie stanowią „usług finansowych” w rozumieniu tego przepisu, chyba że:umowa najmu zawiera obowiązek zakupu pojazdu po zakończeniu okresu leasingu,opłaty uiszczane na mocy tej umowy przez leasingobiorcę mają umożliwić leasingodawcy pełną amortyzację kosztów, jakie poniósł on w związku z nabyciem pojazdu, lubrzeczona umowa przenosi również ryzyko związane z wartością końcową pojazdu w momencie upływu okresu obowiązywania tej umowy.Artykuł 9 ust. 1 i art. 10 ust. 1 i 2 dyrektywy 2006/123należy interpretować w ten sposób, że:stoją one na przeszkodzie uregulowaniom państwa członkowskiego, które po pierwsze, wprowadzają system zezwoleń w rozumieniu art. 4 pkt 6 tej dyrektywy w odniesieniu do świadczenia usług długoterminowego wynajmu samochodów w ramach umowy, która nie dotyczy świadczenia usług finansowych w rozumieniu art. 2 ust. 2 lit. b) wskazanej dyrektywy, a po drugie, upoważniają organ krajowy zarządzający tym systemem do nałożenia wymogów i ograniczeń na przedsiębiorstwa, które świadczą takie usługi, chyba że system ten jest zgodny z wymogami przewidzianymi w art. 9 ust. 1 i art. 10 ust. 1 i 2 tej dyrektywy.