Interpretacja indywidualna z dnia 13 grudnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDSL1-1.4011.387.2023.2.DS

Preferencyjne opodatkowanie dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box).

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych stanów faktycznych w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 października 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 9 października 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box). Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 21 listopada 2023 r. (wpływ 21 listopada 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanów faktycznych

Wnioskodawca od września 2022 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą z podanymi kodami PKD: 62.02.Z, 62.03.Z, 63.11.Z. Przeważająca działalność Wnioskodawcy skupiona jest natomiast na czynnościach sklasyfikowanych pod PKD 62.01.Z - działalność związana z oprogramowaniem, a konkretnie na czynnościach związanych z wytwarzaniem oprogramowania. Wnioskodawca zajmuje się w szczególności (...).

Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: Ustawa PIT) i rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Wnioskodawca na podstawie umowy o współpracy z podmiotem zagranicznym (dalej: Spółka) świadczył w 2022 r. usługi programistyczne. W ramach tej umowy Wnioskodawca przenosił na Spółkę całość autorskich praw majątkowych do programu komputerowego, za co otrzymywał wynagrodzenie. Wynagrodzenie wypłacane było Wnioskodawcy w walucie obcej (dolary amerykańskie).

Wnioskodawca nie posiadał i nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego określonego w ustawie z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. z 2019 r. poz. 1402).

Wnioskodawca nie nabywał wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty, ani praw autorskich innych podmiotów. Oprogramowanie (rozumiane również jako nowsze wersje już istniejącego oprogramowania, które zawierają dodatkowe funkcjonalności lub pozbawione są zidentyfikowanych błędów) wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Niego działalności gospodarczej były rezultatem Jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji stanowiły utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W przypadku, gdy Wnioskodawca rozwijał lub ulepszał oprogramowanie stworzone przez inne osoby, czynił to na podstawie łączącej Go ze Spółką umowy, w ramach praw przysługujących Spółce do tego oprogramowania. Oprogramowanie rozwijane i ulepszane przez Wnioskodawcę również stanowiło utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W ramach omawianej działalności gospodarczej, w ramach współpracy ze Spółką, Wnioskodawca tworzył, rozbudowywał i modyfikował systemy informatyczne (oprogramowanie).

Wytwarzanie omawianego oprogramowania miało miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) w celu zwiększania zasobów wiedzy lub wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Wytwarzanie, rozwijanie i ulepszanie omawianego oprogramowania nie miało charakteru działań rutynowych, ani okresowych zmian. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności nabywał, łączył, kształtował i wykorzystywał dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług), niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących.

Twórczą działalność Wnioskodawcy odnosić należy nie do praktyki gospodarczej sensu largo, a do praktyki gospodarczej danego podmiotu, jak wskazano w Objaśnieniach Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej IP Box. W tym kontekście należy wskazać, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, na rzecz Spółki opracowywał nowe i ulepszał istniejące już funkcjonalności i czynił to z wykorzystaniem aktualnie posiadanej wiedzy i umiejętności.

Zgodnie z definicją zawartą w słowniku języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć - powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

W ocenie Wnioskodawcy tworzone przez Niego autorskie oprogramowanie wypełnia powyższą definicję, a zatem stanowi przejaw działalności twórczej. W ramach wykonywanych przez Wnioskodawcę prac powstawały bowiem rozwiązania/ narzędzia dotychczas niefunkcjonujące w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy ani Spółki.

Wytwarzanie, rozwijanie i ulepszanie autorskiego oprogramowania przez Wnioskodawcę odbywało się zatem w ramach prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej, a konkretnie prac rozwojowych. Wnioskodawca stale poszerza swoją wiedzę programistyczną i stosuje ją do projektowania i wytwarzania nowych oraz rozwoju istniejących programów komputerowych.

Prowadzone prace mają charakter długoterminowy, zorganizowany i systematyczny.

Z uwagi na fakt iż, jak wskazano powyżej, Wnioskodawca przenosił na Spółkę w ramach zawartej umowy całość autorskich praw majątkowych do wytwarzanego w omówiony sposób oprogramowania, Wnioskodawca osiągał dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Z momentem przekazania prawa stały się własnością Spółki. Własność ta jest pełna, nieodwołana oraz uprawniająca do rozporządzania prawem na wszelkich polach eksploatacji, w szczególności: prawa do trwałego lub czasowego zwielokrotnienia programu komputerowego w całości lub w części jakimikolwiek środkami i w jakiejkolwiek formie, w tym wprowadzanie, wyświetlanie, stosowanie, przekazywanie i przechowywanie programu komputerowego; tłumaczenia, przystosowania, zmiany układu lub jakichkolwiek innych zmian w programie komputerowym; rozpowszechniania, w tym użyczenia lub najmu, programu komputerowego lub jego kopii; wprowadzenia do pamięci komputera i sieci multimedialnych.

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca ponosi szereg kosztów wspierających tworzenie oprogramowania i kodu źródłowego. W analizowanym okresie były to w szczególności koszty usługi księgowej umożliwiającej poprawne wywiązywanie się z ciążących na Wnioskodawcy obowiązków prawnych.

W związku z obowiązującymi od 1 stycznia 2019 r. regulacjami w Ustawie PIT, Wnioskodawca chciałby skorzystać z przepisów art. 30ca i art. 30cb Ustawy PIT, które umożliwiają zastosowanie 5% stawki opodatkowania odnośnie do dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego (art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8 Ustawy PIT).

W konsekwencji, Wnioskodawca zamierza w korekcie zeznania rocznego za rok 2022 rozliczyć dochód uzyskany z autorskiego prawa do programu komputerowego w ramach opisanej współpracy ze Spółką z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5% (dalej: IP Box).

Jednocześnie Wnioskodawca oświadcza, że w celu skorzystania z IP Box rozpoczął prowadzenie począwszy od września 2022 r. odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodną z wymogami art. 30cb Ustawy PIT ewidencję, pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 Ustawy PIT przypadających na każde wyżej wymienione prawo i zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

W piśmie z 21 listopada 2023 r. uzupełnił Pan opis okoliczności sprawy o następujące informacje:

1)jakiego rodzaju „Oprogramowanie” tworzył Pan, rozwijał, rozbudowywał i modyfikował w oparciu o zlecone przez Zleceniodawcę prace programistyczne, w stosunku do których przenosił Pan autorskie prawa majątkowe na rzecz Zleceniodawcy (należy przedstawić ich opis, przeznaczenie, funkcje) oraz na czym polega ich innowacyjność?

Odpowiedź:

Tak jak wskazano w opisie stanu faktycznego Wnioskodawca zajmuje się w szczególności tworzeniem oprogramowania (...). W analizowanym okresie Wnioskodawca przygotowywał m.in. nowe wersje oprogramowania (stanowiące samoistne programy komputerowe):

(...).

Dzięki powyższym programom komputerowym możliwe było (...), co było niemożliwe do osiągnięcia bez wdrożenia w/w Oprogramowania.

(...).

2)w odniesieniu do Pana działalności, w ramach której tworzył Pan i rozwijał „Oprogramowania” proszę wyjaśnić:

a)jakimi zasobami wiedzy dysponował Pan przed rozpoczęciem realizacji poszczególnego „Oprogramowania”?

Odpowiedź:

Wnioskodawca dysponował dogłębną i kompleksową wiedzą z zakresu języków programowania (…). Jak również wieloletnim doświadczeniem w zakresie projektowania rozwiązań w obszarze aplikacji web, komunikacji klient-serwer, projektowaniu i wdrażania interfejsów użytkownika (znajomość tzw. dobrych praktyk i dostępności).

b)jaki rodzaj wiedzy i umiejętności wykorzystywał i rozwijał Pan w ramach tej działalności? Przy użyciu jakich „innowacyjnych technologii” powstawały poszczególne innowacyjne rozwiązania, jakie nowe zastosowania i usprawnienia odróżniały tworzone oprogramowania od już istniejących?

Odpowiedź:

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca wykorzystywał i rozwijał swoją wiedzę z zakresu wskazanego w punkcie a). Nowe rozwiązania powstawały w wyniku łączenia posiadanej przez Wnioskodawcę wiedzy z rozwiązaniami już funkcjonującymi w Spółce co pozwalało na wytworzenie rozwiązań działających szybciej, pełniej oraz bardziej niezawodnie.

c)jakie produkty, usługi, procesy oferował/oferuje Pan dotychczas w swojej działalności?

Odpowiedź:

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca oferował oraz oferuje usługi programistyczne.

d)na jakich rozwiązaniach wiedzowych, technicznych, technologicznych, czy programistycznych oparte były te produkty, usługi, procesy?

Odpowiedź:

Oferowane usługi oparte były o programowanie w języku (…).

Dodatkowo niezwykle przydatna była również wiedza w zakresie projektowania i wdrażania aplikacji Web, komunikacji klient-serwer czy projektowania i wdrażania interfejsów użytkownika.

e)co Pan zaplanował i jakie cele Pan postawił?

Odpowiedź:

Plany i cele były każdorazowo konsultowane ze Spółką celem maksymalizacji wartości dodanej dla Klienta. Cele i plany były wykonane, co potwierdza wytworzenie programów komputerowych i przeniesienie praw autorskich do nich, co szczegółowo wskazane jest w prowadzonej przez Wnioskodawcę ewidencji dla celów ulgi IP Box.

f)co jest efektem działań, tj. jakie nowe zastosowanie powstało przy realizacji opisanego projektu?

Odpowiedź:

W ramach świadczonych przez Wnioskodawcę usług w analizowanym roku powstał:

(...).

g)w jaki sposób realizował Pan zaplanowane przedsięwzięcie?

Odpowiedź:

Realizacja wskazanych celów odbywała się poprzez metodyczne świadczenie usług, bieżące konsultacje ze Spółką, aż do osiągnięcia wymaganego rezultatu. Następnie prawa autorskie do konkretnego programu komputerowego były przenoszone na Spółkę.

3)w czym przejawia się twórczy charakter działalności opisanej we wniosku w odniesieniu do „Oprogramowania”, których dotyczy wniosek? Należy wyjaśnić jakie konkretne działania podejmował/podejmuje Pan w celu opracowania nowego/rozwijanego „Oprogramowania”, a w szczególności:

a)jakie konkretne działania zmierzające do usprawnienia wytworzonego już wcześniej w praktyce gospodarczej „Oprogramowania”, zostały podjęte w celu realizacji zlecanych zadań?

Odpowiedź:

Jak wskazano w Objaśnieniach Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej IP Box (s. 12, pkt 33) „na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej, w stopniu minimalnym, wystarczające jest działanie twórcze na skalę przedsiębiorstwa, tzn. przedsiębiorca we własnym zakresie (w ramach prowadzonych prac badawczo-rozwojowych) opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy, usługi, nawet jeżeli podobne rozwiązanie zostało już opracowane przez inny podmiot. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika”.

Programy komputerowe wytworzone przez Wnioskodawcę stanowiły rozwiązania niefunkcjonujące wcześniej w Spółce lub funkcjonujące w sposób wolniejszy, mniej pełny i bardziej zawodny. Dopiero praca Wnioskodawcy przyczyniła się do poprawy tych elementów. Zostało to osiągnięte poprzez odpowiednie zmiany w kodzie źródłowym, zmiany lub dodanie nowych funkcjonalności lub wprowadzenie zupełnie nowych rozwiązań informatycznych.

b)w oparciu o jakie technologie zostało wytworzone/rozwinięte przez Pana „Oprogramowanie”? Jakie konkretnie narzędzia, nowe koncepcje, rozwiązania niewystępujące w Pana praktyce gospodarczej zastosowano? Co powoduje, że wytworzone nowe „Oprogramowanie”, różni się od rozwiązań już funkcjonujących u Pana? Na czym polega oryginalność tego „Oprogramowania”?

c)zastosowanie jakich technologii (rozwiązań, narzędzi) powoduje, że „Oprogramowanie”, po jego wytworzeniu lub rozwinięciu różni się od rozwiązań już funkcjonujących u Pana?

Odpowiedź:

Każde Oprogramowanie wytwarzane przez Wnioskodawcę jest rozwiązaniem „szytym na miarę”. Oznacza to, że w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy nie funkcjonują dwa identyczne oprogramowania, a każdorazowo różnią się one od siebie funkcjonalnością lub zastosowanymi rozwiązaniami technicznymi. Ich oryginalność wynika z każdorazowego łączenia, kształtowania i wykorzystywania dostępnej wiedzy i umiejętności Wnioskodawcy do wytworzenia Oprogramowania bardziej innowacyjnego - szybszego, pełniejszego i bardziej niezawodnego.

4)wobec wskazania we wniosku, że:

a)jakie cele na wstępie postawił Pan sobie w zakresie poszczególnych realizowanych „Oprogramowań”, oraz źródeł finansowania zaplanowanych prac?

Odpowiedź:

Cele były każdorazowo konsultowane ze Spółką celem maksymalizacji wartości dodanej dla Klienta. Najczęstszymi celami było wprowadzenie nowych funkcjonalności i/lub poprawa funkcjonalności już istniejących rozumiana jako wprowadzenie działania szybszego, pełniejszego i/lub bardziej niezawodnego. Określenie konkretnych celów było jednak każdorazowo przedmiotem ustaleń ze Spółką.

Finansowanie zaplanowanych prac odbywało się ze środków własnych Wnioskodawcy, co stanowiło element kalkulacyjny należnego od Spółki wynagrodzenia.

b)jakie konkretnie cele zostały osiągnięte, w ramach jakich zasobów ludzkich, rzeczowych i finansowych nastąpiło opracowanie konkretnego rozwiązania praktycznego problemu lub innowacyjnego rozwiązania?

Odpowiedź:

Cele polegające na wprowadzeniu nowych funkcjonalności i/lub poprawie funkcjonalności już istniejących były każdorazowo osiągane, co potwierdza wytworzenie programów komputerowych i przeniesienie praw autorskich do nich, co szczegółowo wskazane jest w prowadzonej przez Wnioskodawcę ewidencji dla celów ulgi IP Box.

Osiąganie założonych celów było dokonywane z zastosowaniem posiadanych przez Wnioskodawcę zasobów ludzkich (Wnioskodawca), rzeczowych (infrastruktura informatyczna) i finansowych (zaangażowane środki własne Wnioskodawcy).

c)na czym polega systematyczność w odniesieniu do Pana działań w zakresie wykonywanych przez Pana czynności?

Odpowiedź:

Wytwarzanie Oprogramowania odbywało się w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany, co Wnioskodawca rozumie pod pojęciem systematyczności.

d)jakie harmonogramy w związku z tym zostały opracowane (w jakim okresie), a które z nich zostały faktycznie zrealizowane w stosunku do jakiego programu komputerowego?

Odpowiedź:

W ramach prowadzonych prac Wnioskodawca nie tworzył żadnych harmonogramów. Z tego względu powyższe pytanie uznajemy za bezprzedmiotowe w pozostałej części.

5)czy w każdym przypadku – tj. zarówno w przypadku tworzenia, jak i w przypadku rozwijania/ulepszania/modyfikowania „oprogramowania komputerowego” – efekty Pana prac były/są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych? Czy przysługiwały Panu osobiste i majątkowe prawa autorskie do tych „oprogramowania komputerowego”?

Odpowiedź:

Tak – w każdym przypadku tworzenia, jak i rozwijania/ulepszania/modyfikowania Oprogramowania efekty prac były/są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Tak – Wnioskodawcy każdorazowo przysługiwały osobiste i majątkowe prawa autorskie do Oprogramowania.

6)czy Pana działania polegające na rozwijaniu „Oprogramowania”, zmierzały do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego oprogramowania?

Odpowiedź:

Tak – działania Wnioskodawcy polegające na rozwijaniu Oprogramowania zmierzały do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego Oprogramowania.

7)czy w przypadku rozwoju „Oprogramowania” – efekt Pana pracy w postaci powstałych rozwiązań, bezpośrednio w wyniku ich stworzenia, przed implementacją, stanowią nowe, odrębne od tego oprogramowania, utwory w postaci programu komputerowego podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych?

Odpowiedź:

Tak – w przypadku rozwoju Oprogramowania efekty prac w postaci powstałych rozwiązań, bezpośrednio w wyniku ich stworzenia, przed implementacją, stanowiły nowe, odrębne od tego oprogramowania, utwory w postaci programu komputerowego podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

8)czy wszystkie „rozwiązania”, „oprogramowania”, „utwory”, „efekty” to programy komputerowe, które są tworzone i rozwijane bezpośrednio przez Pana? Sposób, w jaki używa Pan ww. pojęć nie pozwala na stwierdzenie, czy różne pojęcia określają różne efekty Pana prac, czy pojęcia te są używane zamiennie, żeby określić ten sam efekt Pana prac?

Odpowiedź:

Tak – „rozwiązania”, „oprogramowania”, „utwory”, „efekty” to programy komputerowe, które są tworzone i rozwijane bezpośrednio przez Wnioskodawcę. Pojęcia te używane są przez Wnioskodawcę w sposób zamienny.

9)czy efekty Pana pracy, które nazywa Pan „Oprogramowaniem”, zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.:

-zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;

-nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny;

-nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Zleceniodawcę?

Odpowiedź:

Tak – efekty pracy w postaci Oprogramowania, zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych tj. zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej; nie są efektem pracy, która ma charakter powtarzalny i są twórczą realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Spółkę.

10)czy efekty Pana samodzielnej pracy, które nazywa Pan odpowiednio „Oprogramowaniem”, zawsze były/są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych? Czy przysługują Panu osobiste i majątkowe prawa autorskie do tych „Oprogramowań”?

Odpowiedź:

Tak – efekty samodzielnej pracy Wnioskodawcy (Oprogramowanie), zawsze były/są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Tak – Wnioskodawcy przysługują osobiste i majątkowe prawa autorskie do tych Oprogramowań.

11)czy sposób „przeniesienia” każdego z majątkowych praw autorskich do programu komputerowego następowało zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy?

Odpowiedź:

Tak – sposób przeniesienia każdego z majątkowych praw autorskich do programu komputerowego następowało zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy, tj. w formie pisemnej na podstawie łączącej Wnioskodawcę ze Spółką umowy.

12)czy ponosił Pan odpowiedzialność za efekty swojej pracy w stosunku do osób trzecich (innych niż Zleceniodawca)?

Odpowiedź:

Tak – Wnioskodawca ponosił odpowiedzialność za efekty swojej pracy w stosunku do osób trzecich (innych niż Spółka) na zasadach ogólnych.

13)czy usługi świadczone przez Pana, zgodnie z zawartą umową, były wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego te czynności?

Odpowiedź:

Nie – Wnioskodawca ma pełną dowolność związaną z miejscem i czasem wykonania usług objętych Umową. Wnioskodawca nie pracuje pod kierownictwem, choć z oczywistych względów Klient ma prawo do udzielania sugestii co do kształtu prac czy wnoszenia uwag do finalnego kształtu prac wykonywanych przez Wnioskodawcę.

14)czy wykonując usługi, opisane we wniosku, ponosił Pan ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością?

Odpowiedź:

Tak – Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością na zasadach ogólnych.

15)jaką formą opodatkowana jest Pana działalność gospodarcza (wg skali podatkowej, tzw. podatkiem „liniowym”, ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, w formie karty podatkowej)?

Odpowiedź:

Dochody Wnioskodawcy uzyskiwane w ramach działalności gospodarczej opodatkowane są na zasadach ogólnych, tj. skalą podatkową.

16)czy wynagrodzenie od Zleceniodawcy było łączną zapłatą za całość czynności, jakie realizował Pan w ramach umowy, czy umowa ta wyodrębniała wartość wynagrodzenia należną za poszczególne rodzaje czynności (jeśli tak, proszę wskazać za jakie), w tym za przenoszenie na Zleceniodawcę praw autorskich do efektów Pana prac?

Odpowiedź:

Wynagrodzenie od Spółki było określone jako łączna zapłata za całość czynności realizowanych w ramach umowy.

17)w jaki sposób umowy ze Zleceniodawcą regulują kwestię Pana wynagrodzenia? Czy otrzymywał/otrzymuje Pan wynagrodzenie:

-wyłącznie z tytułu przenoszenia na Zleceniodawcę praw do „Oprogramowania”, (jeśli tak, proszę wskazać, jakie to prawa);

-także z tytułu innych czynności (jeśli tak, proszę wskazać jakich)?

Odpowiedź:

Otrzymywane wynagrodzenie składa się z:

-wynagrodzenia z tytułu przenoszenia praw autorskich do Oprogramowania oraz

-wynagrodzenia ze tytułu innych czynności, które nie służą wytworzeniu praw autorskich (jak np. czynności administracyjne, czynności, które nie mają charakteru twórczego, a dotyczą rutynowych działań, nieznaczne zmiany techniczne, które nie powodują powstania nowego Oprogramowania, etc.)

18)czy faktury, które wystawiał Pan na rzecz Klientów wyodrębniały wynagrodzenie z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do poszczególnych efektów Pana prac na Klienta? Jeśli nie, prosimy by Pan wskazał dlaczego i w jaki sposób określał Pan wartość wynagrodzenia z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich?

Odpowiedź:

Nie – faktury wystawiane na rzecz Spółki nie wyodrębniały wynagrodzenia z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do poszczególnych efektów prac na Klienta. Podział wynagrodzenia na związane z przenoszeniem praw autorskich oraz związane z pozostałymi czynnościami leżał w wyłącznej gestii Wnioskodawcy i był dokonywany w oparciu o szacowaną wartość rynkową danego prawa.

19)w jaki sposób poszczególne umowy ze Zleceniodawcą regulowały kwestię sposobu (trybu, zasad) przenoszenia przez Pana na Zleceniodawcę praw do konkretnego stworzonego przez Pana „Oprogramowania”,? W jaki sposób odbywało się wyodrębnienie konkretnego „Oprogramowania”, i przeniesienie praw do tego efektu Pana pracy na Zleceniodawcę (jakie czynności realizowaliście odpowiednio Pan i Zleceniodawca)? Co potwierdza przeniesienie tych praw?

Odpowiedź:

Przeniesienie praw autorskich do Oprogramowania następowało automatycznie (bez podejmowania przez Wnioskodawcę i Spółkę dodatkowych czynności) na podstawie łączącej strony umowy. Przeniesienie było warunkowe tj. z zastrzeżeniem zapłaty należnego wynagrodzenia.

20)w odniesieniu do kosztu usługi księgowej, którego dotyczy pytanie postawione przez Pana jako czwarte, tj. kosztu który chciałby Pan uwzględnić we wskaźniku nexus, należy wskazać jaki jest funkcjonalny ich związek z poszczególnymi działaniami obejmującymi tworzenie i rozwijanie „Oprogramowania”?

Odpowiedź:

Dzięki prowadzeniu księgowości przez wykwalifikowanych specjalistów Wnioskodawca ma więcej czasu na wykonywanie prac programistycznych, co przekłada się na jakość tworzonego programu komputerowego. Również należy podkreślić, że prowadzenie księgowości jest niezbędne do prowadzenia działalności per se, w tym również prowadzenia działalności-badawczo-rozwojowej.

21)w jaki sposób, według jakich kryteriów przyporządkowywał Pan wydatki na usługi księgowe z Pana czwartego pytania do działań obejmujących tworzenie i rozwijanie „Oprogramowania”? Czy zawsze zaliczał Pan do wskaźnika nexus wszystkie wydatki, jakie przypisuje Pan do kosztów uzyskania przychodów z konkretnego „Oprogramowania”? Czy stosował Pan inne zasady przyporządkowania wydatków do wskaźników nexus (jeśli tak, proszę wyjaśnić te zasady)?

Odpowiedź:

Do kosztów związanych z tworzeniem i rozwijaniem Oprogramowania przyjmowana jest całość kosztu usługi księgowej.

Do wskaźnika nexus Wnioskodawca zalicza wszystkie wydatki, jakie przypisuje do kosztów uzyskania przychodów z konkretnego Oprogramowania. Z uwagi na fakt, że działalność Wnioskodawcy ma charakter wysokomarżowy jedynym wydatkiem tego typu jest właśnie koszt usługi księgowej.

Na marginesie Wnioskodawca chciałby wskazać, że uznaje przedmiotowe pytanie Organu jako pozbawione związku z pytaniami zadanymi we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej. Pytanie 4 dotyczyło określenia czy usługa księgowa może być uwzględniona we wskaźniku nexus, stąd brak jest podstaw do pytań organu o sposób ustalania tego wskaźnika w odniesieniu do innych wydatków (gdyby występowały).

22)w związku z informacją, że „Wnioskodawca na podstawie umowy o współpracy z podmiotem zagranicznym (dalej: Spółka) świadczył w 2022 r. usługi programistyczne. W ramach tej umowy Wnioskodawca przenosił na Spółkę całość autorskich praw majątkowych do programu komputerowego, za co otrzymywał wynagrodzenie. Wynagrodzenie wypłacane było Wnioskodawcy w walucie obcej (dolary amerykańskie)”, proszę wskazać w jakim kraju podmiot ten miał siedzibę?

Odpowiedź:

W ocenie Wnioskodawcy odpowiedź na powyższe pytanie nie ma żadnego przełożenia na sytuację prawnopodatkową Wnioskodawcy, w tym w szczególności nie wpływa na odpowiedzi na pytania zawarte we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej. Zaspokajając jednak ciekawość organu Wnioskodawca wskazuje, że Spółka miała i ma siedzibę w Stanach Zjednoczonych.

23)jeśli usługi były wykonywane w kraju, w którym podmiot ten miał siedzibę, to proszę wskazać, czy działalność gospodarcza w tym państwie była prowadzona za pośrednictwem zakładu w rozumieniu umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej między Polską a tym państwem?

Odpowiedź:

Nie – działalność Wnioskodawcy nie była prowadzona przez zakład położony na terytorium Stanów Zjednoczonych.

Pytania

1.Czy prawo autorskie do oprogramowania komputerowego wytwarzanego samodzielnie przez Wnioskodawcę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 Ustawy PIT?

2.Czy dochód ze zbycia prawa autorskiego do oprogramowania komputerowego lub jego części jest kwalifikowanym dochodem w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 7 Ustawy PIT?

3.Czy w odniesieniu do zaistniałego stanu faktycznego Wnioskodawca będzie uprawniony do zastosowania stawki 5% podatku dochodowego od osób fizycznych w odniesieniu do dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania komputerowego tworzonego w ramach zawartej umowy?

4.Czy ustalając wskaźnik NEXUS, Wnioskodawca będzie miał prawo do uwzględniania kosztu usługi księgowej do litery „a” wskaźnika?

Pana stanowisko w zakresie pytania nr 1.

W ocenie Wnioskodawcy wytwarzane przez Niego prawo autorskie do oprogramowania komputerowego jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 Ustawy PIT.

Uzasadnienie.

Art. 30ca ust. 2 Ustawy PIT wskazuje zamknięty katalog praw własności intelektualnych, z których dochód może zostać objęty ulgą IP Box. Autorskie prawo do programu komputerowego stanowi jedno z praw własności intelektualnych wskazanych w art. 30ca ust. 2 pkt 8 Ustawy PIT.

Przy czym, by można było mówić o „kwalifikowanym” prawie własności intelektualnej przepis ten wymaga również by spełnione zostały dwa kryteria:

·przedmiot ochrony jest wytworzony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, oraz

·prawo własności intelektualnej podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Należy uznać, że oprogramowanie komputerowe lub jego część, stanowią przedmiot ochrony praw autorskich. Artykuł 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych kwalifikuje programy komputerowe jako utwory będące przedmiotem jego ochrony i to już z momentem ich wytworzenia, bez konieczności spełnienia jakichkolwiek wymogów formalnych.

Biorąc pod uwagę przedstawiony przez Wnioskodawcę stan faktyczny można stwierdzić, że przedmiotem ochrony prawa autorskiego jest oprogramowanie wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach umowy łączącej go ze Spółką.

Zdaniem Wnioskodawcy prawo autorskie do oprogramowania wytwarzanego przez niego w sposób samodzielny w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w kontekście przedstawionej działalności zalicza się do kwalifikowanych praw własności w rozumieniu art. 30ca ust. 2 Ustawy PIT, gdyż jest ono wymienione w zamkniętym katalogu praw własności intelektualnych sprecyzowanych w tym przepisie, podlega ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a jego przedmiot został wytworzony przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Pana stanowisko w zakresie pytania nr 2.

Dochód ze zbycia prawa autorskiego do oprogramowania komputerowego lub jego części jest – zdaniem Wnioskodawcy – kwalifikowanym dochodem w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 7 Ustawy PIT.

Uzasadnienie.

W myśl art. 30ca ust. 3 Ustawy PIT podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Zgodnie z ust. 7 ww. przepisu dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

·z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

·ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

·z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

·z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 Ustawy PIT wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika określonego w tym przepisie.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego Wnioskodawca na podstawie zawartej ramowej umowy o świadczenie usług ze Spółką świadczy usługi programistyczne, w ramach której przenosi na Spółkę całość autorskich praw majątkowych do programu komputerowego, za co otrzymuje wynagrodzenie.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy dochód otrzymany ze zbycia oprogramowania w ramach świadczenia usług na podstawie umowy łączącej ją ze Spółką stanowi kwalifikowany dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 7 Ustawy PIT. Stanowi on bowiem dochód z Oprogramowania będącego kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Pana stanowisko w zakresie pytania nr 3.

Zdaniem Wnioskodawcy spełnia on wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy będzie on uprawniony do zastosowania stawki 5% podatku dochodowego od osób fizycznych w odniesieniu do dochodu uzyskiwanego w 2022 r. z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania komputerowego tworzonego w ramach zawartej umowy.

Uzasadnienie.

W ocenie Wnioskodawcy spełnia on wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 Ustawy PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Z kolei zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest między innymi autorskie prawo do programu komputerowego – podlegające ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

W przypadku wytwarzania autorskiego prawa do programu komputerowego, warunkami determinującymi możliwość skorzystania z omawianej w niniejszym wniosku preferencyjnej stawki opodatkowania, są w szczególności:

1)wymóg prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej,

2)wymóg objęcia ochroną prawną autorskich praw do wytworzonego programu komputerowego,

3)wymóg prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem autorskiego prawa do programu komputerowego,

4)wymóg przeniesienia praw autorskich do wytworzonego oprogramowania na podmiot trzeci,

5)wymóg prowadzenia odrębnej od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencji, o której mowa w art. 30cb Ustawy PIT.

Ad. 1) Jak zostało wskazane w opisie zdarzenia przyszłego Wnioskodawca, posiadający na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy, prowadził i nadal prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą.

Ad. 2) Zgodnie z art. 74 ust. 1 i 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie, o ile przepisy ustawy nie stanowią inaczej. Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Jednocześnie, zarówno ustawy podatkowe, jak i ustawy pozapodatkowe, w szczególności ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych, nie definiują pojęcia „autorskie prawo do programu komputerowego”. Wśród przedstawicieli doktryny przyjmuje się, że programem komputerowym jest uporządkowany zestaw instrukcji (poleceń) skierowanych do komputera, których wykonanie przez komputer prowadzi do uzyskania określonego rezultatu (por.: G. Jyż, Autorskoprawna ochrona programów komputerowych w Polsce, R.Pr. 1995, Nr 4, s. 39). Podobnie, zgodnie z Polską Normą PN-ISO/IEC 2382-1:1996 -1.05.01, program komputerowy to jednostka syntaktyczna zgodna z zasadami konkretnego języka programowania, składająca się z deklaracji i instrukcji lub rozkazów potrzebnych do rozwiązania funkcji, zadania lub problemu (por.: M. Szmit, Wybrane zagadnienia sądowo-informatycznego, Warszawa 2014, s. 178).

Podobne, szerokie rozumienie programu komputerowego zaprezentował Minister Finansów wskazując, że: „program komputerowy to w szczególności zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu. A contrario, żaden wytwór nie jest programem komputerowym, jeżeli nie służy do wyrażania w sposób pośredni lub bezpośredni algorytmów lub logicznych relacji pomiędzy funkcjami, które mają zostać wykonane i fizycznymi możliwościami urządzeń używanych do digitalizacji. Przy czym pojęcie „komputer” nie powinno ograniczać się do PC, lecz powinno odnosić do wszystkich urządzeń, w których program komputerowy może być wykorzystywany w celu realizacji funkcji, do których został stworzony, a zatem i telefonów czy też tabletów lub innych urządzeń. Nie jest bowiem istotny nośnik programu komputerowego, lecz jego źródła (kod źródłowy i kod wynikowy) oraz funkcjonalność”. (por. Objaśnienia podatkowe z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczące preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej IP BOX).

Na tle przedstawionego stanu oraz przy uwzględnieniu powyższych definicji, Wnioskodawca nie ma wątpliwości, że przedmiotem działalności gospodarczej jest tworzenie oprogramowania komputerowego, które podlega ochronie prawnej w oparciu o przepisy ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Ad. 3) Zdaniem Wnioskodawcy prowadził, prowadzi oraz będzie prowadziła działalność badawczo-rozwojową bezpośrednio związaną z wytworzeniem autorskiego prawa do programu komputerowego.

Ad. 4) Zgodnie z zawartą umową, Wnioskodawca przenosi całość autorskich praw majątkowych do wytwarzanego oprogramowania komputerowego, a tym samym osiąga dochody ze sprzedaży prawa własności intelektualnej.

Ad. 5) Wnioskodawca, zgodnie z art. 30cb Ustawy PIT prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 na wyżej wymienione prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo- rozwojowych.

Prowadzenie przedmiotowej ewidencji Wnioskodawca rozpoczął począwszy od września 2022 r. i za ten miesiąc rozpocznie stosowanie ulgi IP Box.

Pana stanowisko w zakresie pytania nr 4.

W ocenie Wnioskodawcy ustalając wskaźnik NEXUS Wnioskodawca będzie miał prawo do uwzględniania kosztu usługi księgowej do litery „a” wskaźnika.

Uzasadnienie.

Zdaniem Wnioskodawcy ustalając wskaźnik NEXUS, Wnioskodawca będzie miał prawo do uwzględniania kosztu usługi księgowej do litery „a” wskaźnika. Ustawodawca w art. 30ca ust. 4 Ustawy PIT, wskazuje, że podatnik chcący skorzystać z preferencyjnej stawki podatkowej, zobowiązany jest obliczyć tzw. wskaźnik NEXUS. Jedną ze składowych mających zastosowanie w przedmiotowym wskaźniku, są koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Zastrzeżono przy tym, że nie wszystkie koszty uznać można za kwalifikowane. Nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej wartość odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami. Ustawodawca posłużył się tu katalogiem otwartym takich kosztów. Jednak, wykładnia tego przepisu powinna prowadzić do uznania, że mowa tu o tzw. kosztach pasywnych i to w części finansowej oraz takich, które dotyczą miejsca powstawania prawa własności intelektualnej.

Aktywność gospodarcza Wnioskodawcy jest działalnością wysokomarżową, co oznacza, że nie ponosi on znaczących kosztów jej prowadzenia. Niemniej jednak korzysta z profesjonalnych usług księgowych, które związane z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością programistyczną. Księgowość wskazuje jakie koszty są kosztami poniesionymi w danym okresie, pomaga wskazać prawidłowość przyporządkowania ze strony księgowej danych kosztów do IP, kalkuluje powstałe różnice kursowe, umożliwia rozdział faktury za usługi, a ponadto wskazuje pod którą pozycją dany koszt znajduje się w KPiR.

Ponoszony w ten sposób wydatek nie jest związanych z konkretną wykonywaną przez Wnioskodawcę pracą rozwojową. Niemniej jednak Wnioskodawca – jeśli w danym okresie powstaje więcej niż jedno prawo własności intelektualnej – jest w stanie przyporządkować koszt do danego prawa na podstawie klucza przychodowego.

W ocenie Wnioskodawcy tego typu wydatek powinien móc on zaliczyć do litery „a” wskaźnika NEXUS.

Niniejszym Wnioskodawca prosi o potwierdzenie prawidłowości jego stanowiska.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy:

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy:

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

W związku z tym, że przepisy dotyczące IP Box odnoszą się do działalności badawczo-rozwojowej, należy także przytoczyć definicje, które wynikają w tym zakresie z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 742 ze zm.).

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że:

Na podstawie art. 4 ust. 2 tej ustawy:

Natomiast zgodnie art. 4 ust. 3 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, na podstawie umowy o współpracy z podmiotem zagranicznym (dalej: Spółka), świadczył Pan w 2022 r. usługi programistyczne. Zajmuje się Pan w szczególności (...). W ramach współpracy ze Spółką, tworzył Pan, rozbudowywał i modyfikował systemy informatyczne (oprogramowanie). Wytwarzane w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności gospodarczej przez Pana oprogramowanie (rozumiane również jako nowsze wersje już istniejącego oprogramowania, które zawierają dodatkowe funkcjonalności lub pozbawione są zidentyfikowanych błędów) były rezultatem jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji stanowiły utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Oprogramowanie rozwijane i ulepszane przez Pana również stanowiło utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wytwarzanie oprogramowania miało miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Pana działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) w celu zwiększania zasobów wiedzy lub wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Wytwarzanie, rozwijanie i ulepszanie oprogramowania nie miało charakteru działań rutynowych, ani okresowych zmian.

W analizowanym okresie przygotowywał Pan m.in. nowe wersje oprogramowania (stanowiące samoistne programy komputerowe):

(...).

Dzięki powyższym programom komputerowym możliwe było (...), co było niemożliwe do osiągnięcia bez wdrożenia ww. Oprogramowania. (...).

W każdym przypadku tworzenia, jak i rozwijania/ulepszania/modyfikowania Oprogramowania efekty prac były/są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Każdorazowo przysługiwały Panu osobiste i majątkowe prawa autorskie do Oprogramowania. W przypadku rozwoju Oprogramowania efekty prac w postaci powstałych rozwiązań, bezpośrednio w wyniku ich stworzenia, przed implementacją, stanowiły nowe, odrębne od tego oprogramowania, utwory w postaci programu komputerowego podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wszystkie „rozwiązania”, „oprogramowania”, „utwory”, „efekty” to programy komputerowe, które są przez Pana bezpośrednio tworzone i rozwijane. Pojęcia te używane są przez Wnioskodawcę w sposób zamienny.

Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego ocena czy prowadzone przez Pana prace programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Pana efektów tych prac (programów opisanych we wniosku).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

W opisie sprawy wskazał Pan, że wytwarzanie oprogramowania miało miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Pana działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) w celu zwiększania zasobów wiedzy lub wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Wytwarzanie, rozwijanie i ulepszanie omawianego oprogramowania nie miało charakteru działań rutynowych, ani okresowych zmian. W ramach prowadzonej działalności nabywał Pan, łączył, kształtował i wykorzystywał dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług), niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, na rzecz Spółki opracowywał Pan nowe i ulepszał istniejące już funkcjonalności i czynił to z wykorzystaniem aktualnie posiadanej wiedzy i umiejętności. Nowe rozwiązania powstawały w wyniku łączenia posiadanej przez Pana wiedzy z rozwiązaniami już funkcjonującymi w Spółce co pozwalało na wytworzenie rozwiązań działających szybciej, pełniej oraz bardziej niezawodnie. Stale poszerza Pan swoją wiedzę programistyczną i stosuje ją do projektowania i wytwarzania nowych oraz rozwoju istniejących programów komputerowych. Dysponował Pan dogłębną i kompleksową wiedzą z zakresu języków programowania (…). Jak również dysponował Pan wieloletnim doświadczeniem w zakresie projektowania rozwiązań w obszarze aplikacji web, komunikacji klient-serwer, projektowaniu i wdrażania interfejsów użytkownika (znajomość tzw. dobrych praktyk i dostępności). Dodatkowo niezwykle przydatna była Panu również wiedza w zakresie projektowania i wdrażania aplikacji Web, komunikacji klient-serwer czy projektowania i wdrażania interfejsów użytkownika. Wytworzone przez Pana programy komputerowe stanowiły rozwiązania niefunkcjonujące wcześniej w Spółce lub funkcjonujące w sposób wolniejszy, mniej pełny i bardziej zawodny. Dopiero Pana praca przyczyniła się do poprawy tych elementów. Zostało to osiągnięte poprzez odpowiednie zmiany w kodzie źródłowym, zmiany lub dodanie nowych funkcjonalności lub wprowadzenie zupełnie nowych rozwiązań informatycznych. Każde Oprogramowanie wytwarzane przez Pana jest rozwiązaniem „szytym na miarę”. Oznacza to, że w Pana praktyce gospodarczej nie funkcjonują dwa identyczne oprogramowania, a każdorazowo różnią się one od siebie funkcjonalnością lub zastosowanymi rozwiązaniami technicznymi. Ich oryginalność wynika z każdorazowego łączenia, kształtowania i wykorzystywania dostępnej Pana wiedzy i umiejętności do wytworzenia Oprogramowania bardziej innowacyjnego – szybszego, pełniejszego i bardziej niezawodnego.

Zatem prowadzona przez Pana działalność w zakresie tworzenia i rozwijania wymienionych programów komputerowych ma twórczy charakter.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej, tj. prowadzenie działalności w sposób systematyczny, jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny.

Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Wyjaśnił Pan, że w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Pana działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) w celu zwiększania zasobów wiedzy lub wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań, wytwarza Pan oprogramowanie. Wytwarzanie, rozwijanie i ulepszanie omawianego oprogramowania nie miało charakteru działań rutynowych, ani okresowych zmian. Realizacja wskazanych celów odbywała się poprzez metodyczne świadczenie usług, bieżące konsultacje ze Spółką, aż do osiągnięcia wymaganego rezultatu. Następnie prawa autorskie do konkretnego programu komputerowego były przenoszone na Spółkę. Cele były każdorazowo konsultowane ze Spółką celem maksymalizacji wartości dodanej dla Klienta. Najczęstszymi celami było wprowadzenie nowych funkcjonalności i/lub poprawa funkcjonalności już istniejących rozumiana jako wprowadzenie działania szybszego, pełniejszego i/lub bardziej niezawodnego. Określenie konkretnych celów było jednak każdorazowo przedmiotem ustaleń ze Spółką. Osiąganie założonych celów było dokonywane z zastosowaniem posiadanych przez Pana zasobów ludzkich (Pan), rzeczowych (infrastruktura informatyczna) i finansowych (zaangażowane własne Pana środki). Wytwarzanie Oprogramowania odbywało się w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. Prowadzone prace mają charakter długoterminowy, zorganizowany i systematyczny.

Zatem kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej, tj. prowadzenie działalności w sposób systematyczny, w odniesieniu do wskazanego przez Pana oprogramowania jest spełnione.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu.

Z opisu sprawy wynika, że w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Pana działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) w celu zwiększania zasobów wiedzy lub wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań, wytwarza Pan oprogramowanie. Realizacja wskazanych celów odbywała się poprzez metodyczne świadczenie usług, bieżące konsultacje ze Spółką, aż do osiągnięcia wymaganego rezultatu. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, na rzecz Spółki opracowywał Pan nowe i ulepszał istniejące już funkcjonalności i czynił to z wykorzystaniem aktualnie posiadanej wiedzy i umiejętności. Nowe rozwiązania powstawały w wyniku łączenia posiadanej przez Pana wiedzy z rozwiązaniami już funkcjonującymi w Spółce co pozwalało na wytworzenie rozwiązań działających szybciej, pełniej oraz bardziej niezawodnie. Stale poszerza Pan swoją wiedzę programistyczną i stosuje ją do projektowania i wytwarzania nowych oraz rozwoju istniejących programów komputerowych. Dysponował Pan dogłębną i kompleksową wiedzą z zakresu języków programowania (…). Jak również dysponował Pan wieloletnim doświadczeniem w zakresie projektowania rozwiązań w obszarze aplikacji web, komunikacji klient-serwer, projektowaniu i wdrażania interfejsów użytkownika (znajomość tzw. dobrych praktyk i dostępności). Dodatkowo niezwykle przydatna była Panu również wiedza w zakresie projektowania i wdrażania aplikacji Web, komunikacji klient-serwer czy projektowania i wdrażania interfejsów użytkownika. Wytworzone przez Pana programy komputerowe stanowiły rozwiązania niefunkcjonujące wcześniej w Spółce lub funkcjonujące w sposób wolniejszy, mniej pełny i bardziej zawodny. Dopiero Pana praca przyczyniła się do poprawy tych elementów. Zostało to osiągnięte poprzez odpowiednie zmiany w kodzie źródłowym, zmiany lub dodanie nowych funkcjonalności lub wprowadzenie zupełnie nowych rozwiązań informatycznych. Każde Oprogramowanie wytwarzane przez Pana jest rozwiązaniem „szytym na miarę”. Cele były każdorazowo konsultowane ze Spółką celem maksymalizacji wartości dodanej dla Klienta. Najczęstszymi celami było wprowadzenie nowych funkcjonalności i/lub poprawa funkcjonalności już istniejących rozumiana jako wprowadzenie działania szybszego, pełniejszego i/lub bardziej niezawodnego. Określenie konkretnych celów było jednak każdorazowo przedmiotem ustaleń ze Spółką. Osiąganie założonych celów było dokonywane z zastosowaniem posiadanych przez Pana zasobów ludzkich (Pan), rzeczowych (infrastruktura informatyczna) i finansowych (zaangażowane własne Pana środki).

Zatem powyższe pozwala uznać, że wykorzystuje Pan istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:

-badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz

-prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Pojęcie działalności badawczo-rozwojowej obejmuje również prace rozwojowe w rozumieniu Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce.

Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

·nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

·nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;

·łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badań rozwojowych;

·kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;

·wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość ww. czynności służy:

·planowaniu produkcji oraz

·projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.

Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.

Jak wskazuje Pan we wniosku, w ramach prowadzonej działalności nabywał Pan, łączył, kształtował i wykorzystywał dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług), niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Wytwarzanie oprogramowania miało miejsce w ramach bezpośrednio prowadzonej przez Pana działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) w celu zwiększania zasobów wiedzy lub wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Wytwarzanie, rozwijanie i ulepszanie omawianego oprogramowania nie miało charakteru działań rutynowych, ani okresowych zmian. Prowadzone prace mają charakter długoterminowy, zorganizowany i systematyczny. W każdym przypadku tworzenia, jak i rozwijania/ulepszania/modyfikowania Oprogramowania efekty prac były/są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Każde Oprogramowanie wytwarzane przez Pana jest rozwiązaniem „szytym na miarę”. Oznacza to, że w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy nie funkcjonują dwa identyczne oprogramowania, a każdorazowo różnią się one od siebie funkcjonalnością lub zastosowanymi rozwiązaniami technicznymi. Ich oryginalność wynika z każdorazowego łączenia, kształtowania i wykorzystywania dostępnej wiedzy i umiejętności Wnioskodawcy do wytworzenia Oprogramowania bardziej innowacyjnego – szybszego, pełniejszego i bardziej niezawodnego. Przy tworzeniu i rozwijaniu wymienionych we wniosku programów komputerowych dysponował Pan dogłębną i kompleksową wiedzą z zakresu języków programowania (…). Jak również dysponował Pan wieloletnim doświadczeniem w zakresie projektowania rozwiązań w obszarze aplikacji web, komunikacji klient-serwer, projektowaniu i wdrażania interfejsów użytkownika (znajomość tzw. dobrych praktyk i dostępności). Dodatkowo niezwykle przydatna była Panu również wiedza w zakresie projektowania i wdrażania aplikacji Web, komunikacji klient-serwer czy projektowania i wdrażania interfejsów użytkownika.

Zatem powyższe pozwala uznać, że opisana działalność w zakresie tworzenia i rozwijania wymienionego oprogramowania spełnia warunki do uznania jej za prace rozwojowe.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Pana ani też całość prowadzonej przez Pana działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu – takich jak te, które zostały wymienione we wniosku i jego uzupełnieniu i w warunkach działalności wynikających z wniosku i jego uzupełnienia.

W konsekwencji, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy, należy stwierdzić, że działalność prowadzona przez Pana polegająca na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Zgodnie natomiast z ust. 4 art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Stosownie do treści art. 30ca ust. 7 przywołanej ustawy:

Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP BOX nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do przedstawionego opisu sprawy, należy wskazać, że:

-na podstawie umowy o współpracy z podmiotem zagranicznym świadczył Pan w 2022 r. usługi programistycznie, w ramach których tworzył Pan oraz rozwijał oprogramowanie w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;

-efekty pracy, które nazywa Pan „Oprogramowaniem” zawsze były/są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych i zawsze są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 tej ustawy;

-przenosi Pan odpłatnie ogół praw autorskich na rzecz Spółki (zleceniodawcy) na mocy umowy, przeniesienie praw majątkowych na Spółkę następuje na podstawie pisemnej umowy na wskazanych polach eksploatacji, zawartej z zachowaniem formy wskazanej w art. 53 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;

-w prowadzonej ewidencji na bieżąco wyodrębnia Pan każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

-prowadzi Pan na bieżąco od września 2022 r. odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane, jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2509 ze zm.).

Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy:

Mając powyższe na uwadze, autorskie prawo do programu komputerowego (oprogramowania), tworzone i rozwijane samodzielnie przez Pana jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programu komputerowego (oprogramowania) stanowi dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym może Pan zastosować stawkę opodatkowania 5% do kwalifikowanego dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, na podstawie przepisów art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za rok 2022 (uzyskanych od września 2022 r.).

Przechodząc do kwestii, które z wydatków ponoszonych przez Pana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej są kosztami poniesionymi na prowadzoną bezpośrednio przez Pana działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej tutejszy Organ wyjaśnia, co następuje.

Należy przede wszystkim podkreślić, że wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

-dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

-wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

-dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz

-wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Z objaśnień podatkowych z 15 lipca 2019 r. wynika bowiem, że „Obliczając wysokość dochodu z kwalifikowanego IP, który w dalszej kolejności zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus w celu obliczenia końcowego dochodu podlegającego 5% stawce podatku, niezbędne jest określenie związanych z kwalifikowanym IP przychodów oraz kosztów. Konieczne jest więc wskazanie przez podatnika przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. Zatem, dochodem z kwalifikowanego IP jest nadwyżka sumy przychodów osiągnięta z tego kwalifikowanego IP nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą z kwalifikowanego IP”.

Przechodząc do Pana wątpliwości dotyczących uznania ponoszonych przez Pana wydatków za koszty konieczne do wyliczenia wskaźnika, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

‒wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

‒kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

‒dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym powinien Pan również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Przyjąć należy zatem, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy także zauważyć, że w przypadku poniesienia wydatku na zakup środka trwałego, który podlega amortyzacji podatkowej oraz ma związek z wytworzeniem, rozwojem, ulepszeniem kwalifikowanego IP, cały wydatek nie może zostać uwzględniony we wskaźniku nexus. Uwzględnić można jedynie odpisy amortyzacyjne dokonane przez podatnika w roku podatkowym, w którym będzie korzystał z preferencyjnej stawki podatkowej.

Reasumując, wydatki ponoszone przez Pana na usługi księgowe, przy zachowaniu właściwej proporcji, mogą zostać uznane za koszty do obliczenia wskaźnika nexus, o których mowa w lit. „a” wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako koszty prowadzonej bezpośrednio przez Pana działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanów faktycznych, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Ponadto zaznaczam, że okoliczność wykazania wartości wynagrodzenia za przeniesienie prawa własności intelektualnej w umowie lub fakturze nie podlega ocenie w drodze interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez Wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).