Interpretacja indywidualna z dnia 13 grudnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-2.4012.560.2023.1.RM

Prawo do opodatkowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów stawką VAT 0%.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

30 listopada 2023 r., za pośrednictwem ePUAP, wpłynął Państwa wniosek z 30 listopada 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do opodatkowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów stawką VAT w wysokości 0%. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Głównym przedmiotem działalności (...) Sp. z o.o. („Wnioskodawca”) jest sprzedaż hurtowa alkoholi oraz napojów bezalkoholowych. W ramach swojej aktywności gospodarczej dystrybuują Państwo produkty pośród podmiotów działających na rynku krajowym jak i podmiotów zagranicznych. Jesteście Państwo zarejestrowani jako czynny podatnik podatku od towarów i usług („VAT”).

W okresie od września do grudnia 2020 r., dokonywali Państwo wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów w stawce 0% VAT na rzecz podmiotu prowadzącego działalność na terenie Francji („Kontrahent”).

Szczegółowe warunki każdej dostawy były ustalane pomiędzy Państwem oraz Kontrahentem ustnie - co wynikało z konieczności każdorazowego i dynamicznego uwzględniania różnic powstających na skutek zmieniających się kursów walut oraz cen usług transportowych. Po uzgodnieniu parametrów transakcji, przystępowali Państwo do organizacji dostawy. To Państwo odpowiadali za dostarczenie towarów pod wskazane przez Kontrahenta adresy na terenie Francji - dostawy były dokonywane bezpośrednio do klientów Kontrahenta. Za organizację transportu odpowiadała Państwa Spółka, która transport towarów zlecała wyspecjalizowanemu podmiotowi. Koszty transportu były każdorazowo uwzględniane w jednostkowej cenie produktu ustalonej pomiędzy Państwem, a Kontrahentem.

Dostawa towarów była potwierdzana przez odbiorców, a Państwo otrzymywali podpisane przez wszystkie strony, dokumenty CMR. Posiadają Państwo dokumenty potwierdzające, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju (Francja).

Kontrahent poinformował, że jest on czynnym podatnikiem VAT UE.

Państwo potwierdzili również status Kontrahenta jako czynnego podatnika VAT UE przy wykorzystaniu elektronicznego dostępu do systemu VIES (narzędzie internetowe udostępnione przez Komisję Europejską). Dodatkowo przy okazji każdej transakcji weryfikowali Państwo status Kontrahenta poprzez system VIES, a dostawy były realizowane wyłącznie po pozytywnej weryfikacji Kontrahenta w tym systemie. Na tej podstawie stosowali Państwo do transakcji z Kontrahentem stawkę 0% właściwą dla transakcji wewnątrzwspólnotowych.

W (...) 2020 r., po wystawieniu faktur pro forma - lecz przed dokonaniem kolejnych dostaw - zostali Państwo poinformowani przez polską administrację podatkową, że Kontrahent - wbrew uzyskiwanym przez Państwa potwierdzeniom z systemu VIES - nie był aktywnym podatnikiem VAT UE w okresie (...) - (...) 2020 r. Z uwagi na uzyskane informacje, zakończyli Państwo współpracę z Kontrahentem. Ostatnie z planowanych dostaw nie zostały zrealizowane.

Pytanie

Czy w przedstawionym wyżej stanie faktycznym, mieli Państwo prawo do zastosowania stawki 0% do dokonywanych na rzecz Kontrahenta wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów (przy założeniu spełnienia pozostałych wymaganych prawem przesłanek), w sytuacji pozytywnej weryfikacji w systemie VIES (za pośrednictwem oficjalnego internetowego narzędzia udostępnionego przez Komisję Europejską), nawet gdyby następczo okazało się, iż na moment dostawy Kontrahent - nie posiadał statusu aktywnego podatnika VAT UE?

Państwa stanowisko w sprawie

Państwa zdaniem, mieli Państwo prawo do zastosowania stawki 0% do transakcji wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na podstawie pozytywnej weryfikacji w systemie VIES nawet wówczas, gdyby w wyniku późniejszej aktualizacji danych w systemie VIES, następczo okazało się, iż na moment dostawy Kontrahent nie posiadał statusu aktywnego podatnika VAT UE. W szczególności nie powinni Państwo ponosić konsekwencji nieprawidłowego funkcjonowania systemu VIES.

Uzasadnienie

Komisja Europejska we współpracy z państwami członkowskim UE uruchomiła powszechny i oficjalny dostęp do zasobów systemu VIES. System ten zapewnia w czasie rzeczywistym dostęp do tego samego systemu VIES, na podstawie którego organy podatkowe pozyskują informację na temat statusu podatników zarejestrowanych w innych państwach członkowskich UE.

System VIES został uregulowany w Rozporządzeniu Rady (WE) nr 904/2010.

Zgodnie z przepisem art. 17 Rozporządzenia, wszystkie państwa członkowskie UE prowadzą elektroniczną bazę danych, w której przechowują i przetwarzają informacje charakterystyczne dla transakcji wewnątrzwspólnotowych. Równocześnie art. 19 Rozporządzenia stanowi, że państwa członkowskie odpowiadają za uaktualnianie baz danych, a także ich kompletność i dokładność. Równocześnie, zgodnie z art. 20 ust. 1 Rozporządzenia, wszelkie zmiany muszą być wprowadzane do systemu niezwłocznie. Co jednak najważniejsze dla niniejszego wniosku, państwa członkowskie - na podstawie art. 23 Rozporządzenia - są zobowiązane do zapewnienia, aby numer identyfikacyjny VAT był oznaczony jako nieważny, co najmniej, gdy (i) podatnik zaprzestał działalności gospodarczej lub (ii) zgłoszone dane były niezgodne z rzeczywistością.

Z powyższych przepisów można wyciągnąć następujące wnioski:

1)obowiązkiem państw członkowskich UE jest należyte prowadzenie elektronicznej bazy danych - co wiąże się z faktem, że wyłącznie konkretne państwo członkowskie dysponuje pełną wiedzą w zakresie danych podmiotów znajdujących się w prowadzonych przez te państwa bazach danych;

2)dane przekazywane są w czasie rzeczywistym, tj. uwzględniany jest aktualny, bieżący stan informacji;

3)dane znajdujące się w elektronicznych bazach danych mają walor kompletności, dokładności oraz aktualności.

W konsekwencji, dane znajdujące się w systemie VIES, do którego Komisja Europejska uruchomiła bezpośredni i powszechny dostęp oraz informacje z niego uzyskiwane posiadają walor kompletności, dokładności i aktualności, za co odpowiadają administracje podatkowe państw członkowskich.

Z tego powodu uważają Państwo, że mieli Państwo prawo oczekiwać, że zawarta w VIES informacja o posiadaniu przez Kontrahenta statusu aktywnego podatnika VAT jest zgodna z rzeczywistością. W szczególności, Państwa zdaniem, nie mogą Państwo ponosić negatywnych konsekwencji nieprawidłowego funkcjonowania systemu VIES - mechanizmu, który opiera się na kompetencjach weryfikacyjnych przysługujących organom podatkowym państw członkowskich, a w konsekwencji kompetencjach daleko wykraczających poza kompetencje Spółki.

Co istotne z perspektywy zadanego we wniosku pytania, opieszałość niektórych zagranicznych administracji podatkowych państw UE (w Państwa przypadku - administracji francuskiej) w przekazywaniu terminowo danych na temat składanych deklaracji podatkowych VAT przez podatników unijnych lub ich nieprzekazywania, powoduje, że podatnik korzystający z systemu VIES może być wprowadzony w błąd, czego przykładem jest opisywany stan faktyczny.

W tym zakresie, Spółka w szczególności zwraca uwagę na wyrok TSUE z 6 września 2012 r. o sygn. akt C-273/11, w którym TSUE jednoznacznie wskazał, że podatnicy nie mogą ponosić negatywnych konsekwencji nieaktualności rejestrów prowadzonych przez organy podatkowe państw członkowskich: „Tymczasem biorąc pod uwagę, że obowiązek sprawdzania, czy dany podmiot jest podatnikiem, spoczywa na właściwym organie krajowym zanim ten ostatni nada podatnikowi numer identyfikacyjny VAT, a ewentualna nieprawidłowość takiego rejestru nie powinna prowadzić do pozbawienia podmiotu gospodarczego, który oparł się na danych ujętych w tymże rejestrze, prawa do odliczenia, z którego miałby możność skorzystać. Jak słusznie podnosi Komisja Europejska, byłoby sprzeczne z zasadą proporcjonalności, by sprzedawca był zobowiązany do uiszczenia podatku VAT tylko dlatego, że wykreślono z mocą wsteczną numer identyfikacyjny VAT kupującego.

W konsekwencji na pytanie trzecie należy odpowiedzieć, że zwolnienie dostawy wewnątrzwspólnotowej w rozumieniu art. 138 ust. 1 dyrektywy 2006/112 nie może zostać odmówione sprzedawcy z tego tylko powodu, że administracja skarbowa innego państwa członkowskiego wykreśliła numer identyfikacyjny VAT kupującego, przy czym choć wykreślenia tego dokonano po dostawie towaru, miało ono skutek wsteczny od dnia wcześniejszego w stosunku do tej dostawy”.

Zauważają Państwo, że analogiczne stanowisko wyrażane jest również:

1)w doktrynie - A. Bartosiewicz VAT. Komentarz, wyd. XVI, Warszawa 2022, art. 42: „prawo do zastosowania stawki 0% będzie miał także podatnik, który potwierdzi status swojego kontrahenta na oficjalnej witrynie Unii Europejskiej dotyczącej systemu VIES w określonym dniu, nawet jeśli później, wskutek zaktualizowania danych w systemie VIES, okaże się, iż w rzeczywistości podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy nieposiadającego już wówczas ważnego numeru identyfikacyjnego dla transakcji wewnątrzwspólnotowych. Jeśli podatnik będzie działał w dobrej wierze, to zachowa prawo do stawki 0% VAT”.

2)w indywidualnych interpretacjach podatkowych:

Przykładowo w interpretacji z dnia 8 września 2017 r., znak O114-KDIP1-2.4012.220.2017.2.RD, podatnik wskazał: „Kolejne transakcje, jakie odbywały się między podmiotami, realizowane były wedle zamówień mailowych oraz szczegółowych ustaleń telefonicznych, nie budziły żadnych wątpliwości o wiarygodności tego kontrahenta, co potwierdzały informacje w systemie VIES, gdzie Wnioskodawca sprawdzał status podatnika jako aktywnego, jednak nie drukował potwierdzenia, gdyż aktywność w systemie VIES brał jako pewnik”.

W takich okolicznościach Dyrektor KIS stanął na stanowisku, że „należy zgodzić się z Wnioskodawcą, iż do dnia do którego kontrahent widniał jako aktywny podatnik VAT w systemie VIES (tj. 19 sierpnia 2016 r.) miał prawo stosować preferencyjną stawkę 0% VAT dla transakcji wewnątrzwspólnotowych na rzecz kontrahenta z Wielkiej Brytanii”.

Mając na uwadze powyższe, Państwa zdaniem, w związku z każdorazowym potwierdzaniem przez Państwa pozytywnego statusu Kontrahenta w systemie VIES (oraz przy założeniu spełnienia pozostałych wymaganych prawem przesłanek) mieli Państwo prawo zastosować do wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów stawkę 0% VAT. Nie mogą Państwo bowiem ponosić konsekwencji nieprawidłowego funkcjonowania systemu VIES. Przyjęcie innej wykładni prowadziłoby do zaakceptowania możliwości obciążania podatników skutkami zaniechań administracji podatkowych państw członkowskich.

Prawidłowość wykładni, zgodnie z którą nieprawidłowe funkcjonowanie w systemie VIES nie może szkodzić podatnikowi została wielokrotnie potwierdzona w licznych interpretacjach indywidualnych (interpretacja indywidualna z dnia 15 czerwca 2015 r., znak IPPP3/4512-264/15-3/MC, interpretacja indywidualna z dnia 9 czerwca 2015 r., znak IPPP3/4512-276/15-3/RD, interpretacja indywidualna z dnia 9 czerwca 2015 r., znak IPPP3/4512-281/15-2/RD, interpretacja indywidualna z dnia 9 czerwca 2015 r., znak IPPP3/4512-279/15-2/RD, interpretacja indywidualna z dnia 11 czerwca 2015 r., znak IPPP3/4512-265/15-3/MC, interpretacja indywidualna z dnia 11 czerwca 2015 r., znak IPPP3/4512-364/15-2/MC, interpretacja indywidualna z dnia 1 czerwca 2015 r., znak IPPP3/4512-274/15-3/RD, interpretacja indywidualna z dnia 1 czerwca 2015 r., znak IPPP3/4512-283/15-2/RD, interpretacja indywidualna z dnia 23 kwietnia 2015 r., znak IPPP3/4512-81/15-2/KB, interpretacja indywidualna z dnia 13 lutego 2015 r., znak IPPP3/443-1188/14-3/JŻ, interpretacja indywidualna z dnia 10 listopada 2014 r., znak IPTPP2/443-683/14-2/JSz, interpretacja indywidualna z dnia 10 stycznia 2013 r., znak IPPP3/443-601/12-5/KT).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.; dalej jako: „ustawa”):

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają określone czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.

Przy czym, według art. 2 pkt 1 i 3 ustawy:

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy:

Natomiast w świetle art. 2 pkt 6 ustawy:

Artykuł 13 ust. 1 ustawy stanowi, że:

Stosownie do art. 13 ust. 2 ustawy:

Przepis art. 13 ust. 6 ustawy stanowi, że:

Powyższe regulacje wskazują, że w sytuacji gdy wywóz towarów następuje w wyniku dokonania dostawy towarów (sprzedaży) z ustalonym nabywcą, w celu przeniesienia na konkretny podmiot prawa do rozporządzania wywożonym towarem jak właściciel - to zachodzi wówczas transakcja wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (WDT). Warunkiem uznania danej dostawy towarów (której towarzyszy przemieszczenie z Polski do innego kraju członkowskiego) za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów jest dokonanie jej na rzecz podmiotu zidentyfikowanego na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium Polski. Tak więc, co do zasady, przy spełnieniu warunków dotyczących podmiotów biorących udział w transakcji, w przypadku gdy w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ustawy następuje wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego UE, wówczas występuje wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów. W takiej sytuacji dochodzi do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w sprzedaży, której po stronie nabywcy odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w zakupie.

Jednocześnie, zgodnie z art. 41 ust. 3 ustawy:

W myśl art. 42 ust. 1 ustawy:

Na mocy art. 42 ust. 1a ustawy:

Ww. warunki muszą być spełnione łącznie. Spełnienie pierwszego z nich ma zagwarantować, że czynność zostanie potraktowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie w kraju odbiorcy i zostanie tam faktycznie opodatkowana, a drugi wskazuje, że istotnie nastąpił wywóz towarów z jednego państwa członkowskiego (z kraju) i jego transport (przemieszczenie) do innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju. Istotą transakcji wewnątrzwspólnotowych jest faktyczne opodatkowanie dostawy towaru w państwie przeznaczenia (do którego towar jest docelowo przemieszczany).

Jak stanowi art. 42 ust. 2 ustawy:

Stosownie do art. 42 ust. 3 ustawy:

Jak stanowi art. 42 ust. 14 ustawy:

Brzmienie art. 42 ustawy, w tym wynikający z niego wymóg podania przez nabywcę dwuliterowego kodu stosowanego dla podatku od wartości dodanej nadanego przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy oraz obowiązek wykazania transakcji w informacji podsumowującej, jest wynikiem implementacji Dyrektywy Rady (UE) 2018/1910 z 4 grudnia 2018 r. zmieniającej dyrektywę 2006/112/WE w odniesieniu do harmonizacji i uproszczenia niektórych przepisów w systemie podatku od wartości dodanej dotyczących opodatkowania handlu między państwami członkowskimi.

Zgodnie z punktem 7 preambuły do ww. Dyrektywy:

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, że dostawa towarów do nabywcy z innego kraju członkowskiego, który nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE, nie może podlegać opodatkowaniu stawką podatku VAT w wysokości 0%.

Wspomniana Dyrektywa 2018/1910 wprowadziła zmianę w art. 138 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE z 2006 r. nr 347/1), który brzmi następująco:

Zatem zmiana dokonana Dyrektywą Rady (UE) 2018/1910 dodała istotny warunek materialny zastosowania zwolnienia w odniesieniu do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Powoduje on, że w sytuacji gdy nabywca towarów nie poda dostawcy swojego numeru VAT UE lub jeżeli podany numer identyfikacyjny VAT nadano w państwie członkowskim, z którego towary są wysyłane lub transportowane, warunki dotyczące stosowania zwolnienia określone w art. 138 Dyrektywy 2006/112/WE Rady należy uznać za niespełnione i w konsekwencji dostawca musi naliczyć podatek VAT.

Z opisu sprawy wynika, że jesteście Państwo zarejestrowani jako czynny podatnik podatku VAT. Przedmiotem Państwa działalności jest dystrybucja produktów (alkohol i napoje bezalkoholowe) na rynku krajowym i zagranicznym.

Od (...) do (...) 2020 r., dokonywali Państwo wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów na rzecz podmiotu prowadzącego działalność we Francji (Kontrahent), stosując do nich stawkę VAT w wysokości 0%. Szczegółowe warunki każdej dostawy ustalali Państwo z Kontrahentem ustnie. Byli Państwo podmiotem odpowiedzialnym za dostarczenie towarów do Francji, bezpośrednio do klientów Kontrahenta. Wykonanie transportu towarów zlecali Państwo wyspecjalizowanemu podmiotowi. Koszty transportu były uwzględniane w ustalonej z Kontrahentem jednostkowej cenie produktu. Odbiorcy potwierdzali dostawę towarów - otrzymywali Państwo podpisane przez wszystkie strony dokumenty CMR. Posiadają Państwo dokumenty potwierdzające, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, zostały wywiezione z Polski i dostarczone do nabywcy we Francji.

Kontrahent poinformował, że jest czynnym podatnikiem VAT UE. Państwo, każdorazowo sprawdzali jego status w systemie VIES i wyłącznie po pozytywnej weryfikacji stosowali Państwo stawkę VAT 0% właściwą dla transakcji wewnątrzwspólnotowych.

W (...) 2020 r., polska administracja podatkowa poinformowała Państwa, że od (...) do (...) 2020 r. Kontrahent nie był aktywnym podatnikiem VAT UE.

Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy w opisanej sytuacji, mieli Państwo prawo opodatkować wewnątrzwspólnotową dostawę towarów stawką VAT w wysokości 0% (przy założeniu spełnienia pozostałych przesłanek wymaganych prawem), na podstawie pozytywnej weryfikacji Kontrahenta w systemie VIES, pomimo, że później okazało się, że na moment dostawy Kontrahent nie posiadał statusu aktywnego podatnika VAT UE.

Odnosząc się do przedstawionych wątpliwości należy podkreślić, że zgodnie z powołanym art. 42 ust. 1 pkt 1 ustawy (z uwzględnieniem zmian wprowadzonych pakietem Quick Fixes) – od 1 stycznia 2020 roku, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku VAT 0%, pod warunkiem że podatnik dokonał dostawy towarów na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, i że nabywca podał ten numer podatnikowi.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że od (…) do (…) 2020 r., dokonywali Państwo wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów na rzecz Kontrahenta z Francji. Towary były dostarczane przez wyspecjalizowany podmiot działający na Państwa rzecz, do klienta Kontrahenta we Francji i posiadają Państwo dokumenty, które potwierdzają, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, zostały wywiezione z Polski i dostarczone do nabywcy we Francji. Jednocześnie Państwo jesteście czynnym podatnikiem VAT. Przy tym, Kontrahent poinformował Państwa, że jest czynnym podatnikiem VAT UE, co Państwo każdorazowo weryfikowali w systemie VIES. Niemniej jednak, z informacji uzyskanych od polskiej administracji podatkowej wynika, że w okresie dokonywania transakcji, tj. od (…) do (…) 2020 r. Kontrahent nie był aktywnym podatnikiem VAT UE. Należy zatem stwierdzić, że nie została spełniona przesłanka wynikająca z art. 42 ust. 1 pkt 1 ustawy. W związku z powyższym należy uznać, że nie mieli Państwo prawa do opodatkowania dokonanych transakcji stawką VAT 0%.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika bowiem, że dokonywali Państwo wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów na rzecz Kontrahenta, który nie posiadał ważnego francuskiego numeru identyfikacyjnego dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych (VAT UE). Natomiast obowiązek posiadania takiego numeru przez Kontrahenta wynika wprost z cytowanego przepisu. Zatem brak numeru identyfikacyjnego VAT UE nabywcy (Kontrahenta) powoduje, że nie mieli Państwo prawa do zastosowania stawki VAT 0% dla dostaw towarów dokonanych na rzecz Kontrahenta.

Zatem, skoro z uwagi na brak ważnego numeru identyfikacyjnego dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nabywcy (Kontrahenta) nie został spełniony warunek materialny wymieniony w art. 42 ust. 1 pkt 1 ustawy dla zastosowania do opisanej transakcji stawki VAT w wysokości 0%, powinni Państwo dostawę towarów dokonaną na rzecz Kontrahenta opodatkować w Polsce z zastosowaniem stawki podatku VAT właściwej dla przemieszczonych towarów.

Tym samym Państwa stanowisko należy uznać za nieprawidłowe.

Na poparcie własnego stanowiska w sprawie powołali Państwo wyrok TSUE z 6 września 2012 r. o sygn. akt C-273/11 oraz interpretacje prawa podatkowego. Wyjaśniamy, że wskazane przez Państwa rozstrzygnięcia oraz orzeczenie TSUE nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości opodatkowania transakcji objętej Państwa wnioskiem, ponieważ zostały wydane w odmiennym stanie prawnym, tj. przed wprowadzeniem do porządku prawnego pakietu „Quick Fixes”.

Do stycznia 2020 r., aby zastosować stawkę VAT w wysokości 0%, nabywca towarów musiał mieć właściwy i ważny numer VAT na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych. Niemniej jednak był to warunek o charakterze formalnym, który jeśli nie został spełniony nie musiał pozbawiać podatnika prawa do zastosowania preferencyjnej stawki podatku VAT, przy spełnieniu innych przesłanek materialnych. Zmiany prawa wprowadzone 1 stycznia 2020 r. spowodowały, że warunek, aby nabywca towarów posługiwał się odpowiednim numerem VAT na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych przestał być warunkiem formalnym i stał się warunkiem materialnym, którego niespełnienie uniemożliwia zastosowanie stawki podatku VAT 0%. Zatem, skoro Państwa Kontrahent w okresie dokonywania dostaw objętych wnioskiem, nie posiadał ważnego numeru identyfikacji podatkowej nadanego we Francji na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych, Organ nie mógł zgodzić się z Państwem i uznać, że w takim przypadku mieli Państwo prawo do opodatkowania opisanych wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów stawką VAT 0%.

Przy tym, odnosząc się do Państwa argumentacji, Organ zastrzega, że ustalenie czy podatnik działa w dobrej wierze i z należytą starannością, może być stwierdzone ostatecznie jedynie w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej bądź kontroli celno-skarbowej, przeprowadzonej przez właściwy organ podatkowy, a nie w postępowaniu dotyczącym wydania interpretacji indywidualnej. W odniesieniu do Państwa sytuacji oznacza to, że w wydanej dla Państwa interpretacji Organ nie mógł ocenić, czy pozyskiwanie danych dotyczących statusu podatkowego Kontrahenta z systemu VIES było postępowaniem prawidłowym i wystarczającym do stwierdzenia, że nabywca towarów posiada ważny numer identyfikacji podatkowej nadany we Francji dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych (VAT UE) a w konsekwencji, czy na podstawie danych zawartych w systemie VIES mieli Państwo prawo do opodatkowania transakcji preferencyjną stawką VAT 0%. Ocena prawidłowości postępowania podatnika w okolicznościach opisanych powyżej może być weryfikowana jedynie przez właściwe organy podatkowe. Również kwestia, czy system VIES funkcjonuje prawidłowo i czy zawiera aktualne dane nie mogła być przedmiotem analizy w drodze interpretacji indywidualnej. W wydanej interpretacji Organ odniósł się wyłącznie do spełnienia przesłanek prawa materialnego w zakresie rozliczeń transakcji wewnątrzwspólnotowych. Jako element stanu faktycznego przyjęto informację, że w okresie dokonywania transakcji, tj. od września do grudnia 2020 r. Kontrahent nie był aktywnym podatnikiem VAT UE (informacja uzyskana od polskiej administracji podatkowej).

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).