Interpretacja indywidualna z dnia 23 listopada 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-2.4010.421.2023.2.SP

Ustalenie czy Spółka spełnia przesłankę określoną w art. 24m ust. 1 pkt 2 lit. e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie spełnienia przesłanki, o której mowa w art. 24m ust. 1 pkt 2 lit. e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

3 sierpnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 3 sierpnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie spełnienia przesłanki określonej w art. 24m ust. 1 pkt 2 lit. e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Uzupełnili go Państwo pismem z 18 października 2023 r. (data wpływu tego samego dnia).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

A. S.A. (dalej: „A.” lub „Spółka”) powstała w 2010 roku (pierwotnie jako spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, a następnie została przekształcona w 2017 roku w spółkę akcyjną) i działa w branży (…). Spółka posiada nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Polski zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o CIT.

Od sierpnia 2017 r. do stycznia 2023 r. A. była spółką notowaną w alternatywnym systemie obrotu B. organizowanym przez C. W styczniu 2023 r. akcje A. zostały dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym organizowanym przez C. na tzw. głównym parkiecie.

Spółka samodzielnie wykonuje podstawowe funkcje gospodarcze i prowadzi rzeczywistą działalność gospodarczą na terytorium Polski w rozumieniu ustawy o CIT.

Przedmiotem działalności A. jest (…), które następnie są szczegółowo opracowywane poprzez podmioty zależne od A.

Spółka jest 100% udziałowcem jednej spółki zależnej z siedzibą w Polsce (nazwa spółki zależnej: D. sp. z o.o.) prowadzącej działalność w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. W przyszłości, w ramach prowadzonego modelu biznesowego, A. będzie tworzyć kolejne spółki zależne (dalej: „Spółki celowe”). Zgodnie z założeniami, wszystkie Spółki celowe mają być prowadzone w formie spółek z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Polsce.

Struktura Grupy A. jest wynikiem koncepcji biznesowej i modelu działania A., które przewidują kolejno: opracowanie innowacyjnego projektu, jego rozwój w ramach spółki celowej, a następnie komercjalizację projektu w Spółce celowej i/lub sprzedaż projektu albo spółki celowej na rzecz globalnego podmiotu. W przyszłości, w miarę pojawiania się nowych projektów, A. może zdecydować o utworzeniu w Grupie A. nowych Spółek celowych.

Istniejąca Spółka celowa ani żadna ze Spółek celowych, które mogą być utworzone w przyszłości nie posiada i nie będzie posiadać akcji, udziałów ani tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym lub w instytucji wspólnego inwestowania oraz innych praw majątkowych związanych z prawem do otrzymania świadczenia jako założyciel (fundator) lub beneficjent fundacji, trustu lub innego podmiotu albo stosunku prawnego o charakterze powierniczym lub praw o podobnym charakterze.

Ani Spółka, ani istniejąca Spółka celowa lub Spółki celowe, które mogą być utworzone w przyszłości nie tworzy i nie będzie tworzyć podatkowej grupy kapitałowej. Ani Spółka, ani żadne ze Spółek celowych nie korzysta i nie będzie korzystać ze zwolnień, o których mowa w art. 17 ust. 1 punkt 34 i 34a Ustawy o CIT.

Na dzień sprzedaży udziałów w Spółkach celowych Spółka spełniać będzie warunek, o którym mowa w art. 24m ust. 2 Ustawy o CIT - tj. m.in. przed dniem zbycia udziałów w jakiejkolwiek ze Spółek celowych Spółka będzie posiadać te zbywane udziały przez nieprzerwany okres co najmniej 2 lat (Spółka będzie wyłącznym udziałowcem każdej ze Spółek celowych).

Spółka na dzień złożenia niniejszego wniosku posiada akcjonariuszy instytucjonalnych i innych, którzy mogą posiadać powyżej lub poniżej 5% ogólnej liczby głosów w Spółce.

Spółka będzie w posiadaniu informacji na temat bezpośrednich i pośrednich akcjonariuszy, którzy posiadają przynajmniej 5% ogólnej liczby głosów w Spółce.

Spółka publiczna co do zasady nie posiada informacji na temat tego, kto jest jej choćby bezpośrednim akcjonariuszem w sytuacji, w której nie posiada akcji dających mu prawo do co najmniej 5% głosów w organie stanowiącym spółki. Jedyne działanie jakie spółka publiczna może podjąć w celu ustalenia akcjonariuszy, którzy nie przekraczają progu 5% w ogólnej liczbie głosów, to zwrócić się z wnioskiem do Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych (...) (dalej: „KDPW”) o identyfikację wszystkich swoich akcjonariuszy bezpośrednich na podstawie art. 68j ust. 1 i 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi („ustawa o obrocie”). W związku z powyższym spółka publiczna może ustalić kompletną listę swoich akcjonariuszy bezpośrednich na wskazany przez spółkę publiczną dzień, przy czym dane są aktualne na koniec sesji giełdowej danego dnia.

W kolejnym dniu dane o akcjonariuszach bezpośrednich mogą ulec dezaktualizacji na skutek transakcji zawieranych przez akcjonariuszy, na które spółka nie ma wpływu. Wykaz akcjonariuszy jest w każdym wypadku przekazywany według stanu na datę wsteczną w stosunku do daty otrzymania wykazu.

Jest to jedyny sposób, w jaki spółka publiczna posiada możliwość weryfikacji wypełnienia warunku z art. 24m ust. 1 pkt 2 lit. e ustawy o CIT, tj. ustalenia listy akcjonariuszy. A. może również cyklicznie sprawdzać wypełnienie powyższych okoliczności, w celu wykazania, że przedmiotowy warunek spełniony jest nieprzerwanie przez okres co najmniej 2 lat.

W praktyce A. nie ma jednak możliwości weryfikacji, czy jej akcjonariuszem pośrednim posiadającym mniej niż 5% akcji (np. dysponującym choćby 1 akcją) nie jest osoba lub podmiot z siedzibą na terytorium lub w kraju wymienionym w art. 24m ust. 1 pkt 2 lit. e tiret od jeden do trzy ustawy o CIT.

Zważywszy na obecne uregulowania prawne, Spółka może uzyskać informacje o akcjonariuszach bezpośrednich oraz pośrednich w zakresie opisanym w niniejszym wniosku na dzień złożenia oświadczenia, o którym mowa w art. 24o ust. 1 ustawy o CIT.

Niemniej, A. powzięła wątpliwości w zakresie spełnienia ustawowych możliwości zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 24o ust. 1 ustawy o CIT w przypadku zbycia udziałów Spółki celowej.

Uzupełnienie pismem z 18 października 2023 r.

Według założeń Spółki, będzie ona posiadać bezpośrednio na podstawie tytułu własności co najmniej 10% udziałów w kapitałach spółek zależnych – taka sytuacja przyjmowana jest przez Spółkę dla potrzeb niniejszego wniosku.

Spółka bowiem rozumie, że w celu zastosowania zwolnienia z art. 24o ustawy o CIT konieczne jest posiadanie przez spółkę holdingową bezpośrednio na podstawie tytułu własności co najmniej 10% udziałów (akcji) w kapitale spółki zależnej.

Warunki opisane we wniosku będą spełnione przez spółkę nieprzerwanie przez okres co najmniej dwóch lat, poprzedzających dzień zbycia udziałów i uzyskanie przychodu z tego tytułu, w poszczególnych spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością.

Spółka jest w stanie ustalić swoich akcjonariuszy bezpośrednich korzystając z przysługujących jej instrumentów prawnych – tj. możliwości zwrócenia się do Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych o identyfikację wszystkich swoich akcjonariuszy bezpośrednich na podstawie art. 68j ust. 1 i 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi. Mechanizm ten będzie wykorzystywany przez Spółkę w 2-letnim okresie poprzedzającym sprzedaż udziałów (akcji). W praktyce jest to jedyny sposób, w jaki spółka publiczna posiada możliwość weryfikacji wypełnienia warunku z art. 24m ust. 1 pkt 2 lit. e ustawy o CIT, tj. ustalenia listy akcjonariuszy. Niemniej, powyższe ustalenia dotyczą stanu na moment zamknięcia sesji giełdowej. Wynika to z faktu, że informacje przekazywane przez Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych przedstawiają stan na zakończenie notowań w danym dniu.

Niemniej, akcjonariusze bezpośredni oraz pośredni posiadający przynajmniej 5% ogólnej liczby głosów w Spółce z mocy prawa są obowiązani do poinformowania Spółki o tym fakcie. Ponadto, w przypadku gdy akcjonariuszem Spółki jest fundusz inwestycyjny zamknięty Spółka, z uwagi na tajemnicę zawodową (art. 280 ustawy o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi), nie będzie w stanie pozyskać informacji na temat uczestników tego funduszu (tj. poznania dalszej struktury właścicielskiej).

W zakresie akcjonariuszy pośrednich posiadających mniej niż 5% ogólnej liczby głosów w Spółce, z obiektywnych przyczyn, brak jest możliwości pozyskania informacji na ten temat. Wynika to z faktu, że Spółka jest podmiotem notowanym na C. Zatem weryfikacja dalszej struktury właścicielskiej (akcjonariuszy pośrednich) posiadających mniej niż 5% ogólnej liczby głosów w Spółce jest obowiązkiem przekraczającym możliwości Spółki.

Ponadto, nie można wykluczyć, że w przyszłości inwestorem posiadającym akcje Spółki może być podmiot notowany na giełdzie (akcje Spółki są bowiem możliwe do nabycia w ramach wolnego obrotu). W praktyce oznacza to, że dalsza struktura właścicielska takiego inwestora (tj. jego akcjonariusze bezpośredni i pośredni) może również podlegać ciągłym zmianom z uwagi na handel akcjami inwestora. Zatem, nie będzie możliwe uzyskanie pełnej informacji na temat struktury własnościowej akcjonariuszy – w zakresie dalszej struktury właścicielskiej akcjonariatu (akcjonariuszy pośrednich).

Określony w art. 24m pkt 2 lit. e ustawy o CIT warunek spełnienia definicji spółki holdingowej, zgodnie z jego literalnym brzmieniem, wskazuje na konieczność identyfikacji przez Spółkę jej akcjonariuszy pośrednich. Należy jednak zaznaczyć, że warunek ten, w przypadku Spółki będącej podmiotem notowanym na C., będzie w praktyce niemożliwy do realizacji.

W tym miejscu konieczne jest odwołanie do wypracowanego podejścia sądów administracyjnych, wedle którego nie można interpretować przepisów w taki sposób, aby ich efektem było nałożenie na beneficjenta obowiązków niemożliwych do zrealizowania (patrz np. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 23 kwietnia 2013 r. sygn. akt II GSK 51/12). Takie działanie prowadzi wprost do naruszenia wyrażonej w art. 2 Konstytucji RP zasady zaufania do państwa i prawa. Przedmiotową zasadę wyjaśnił również Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 13 marca 2007 r. sygn. akt K 8/07 wskazując że: „należy zaznaczyć, że ustawodawca nie może nakładać na adresatów prawa obowiązków niemożliwych do wykonania”. Oznacza to, że prawo nie może, zgodnie z zasadą impossibilium nulla obligatio, nakładać na obywateli obowiązków niemożliwych do spełnienia. Trybunał Konstytucyjny w swym orzecznictwie przyjął, że nie ogranicza on zakresu oddziaływania zasady ochrony zaufania wyłącznie do procesu stanowienia prawa, gdyż wyraźnie akcentuje potrzebę ochrony zaufania obywateli również w procesie stosowania prawa. TK ustalił, że ochronie konstytucyjnej podlega nie tylko zaufanie obywateli „(...) do litery prawa, ale przede wszystkim do sposobu jego interpretacji przyjmowanej w praktyce stosowania prawa przez organy państwa”.

Mając na względzie powyższe, w ocenie Spółki, warunek o którym mowa w art. 24m pkt 2 lit. e ustawy o CIT (winno być art. 24m ust. 1 pkt 2 lit. e) powinien być interpretowany, w szczególności z perspektywy wykładni celowościowej, tj. uwzględniając przedstawioną we wniosku strukturę właścicielską, analizowanie pośredniego posiadania udziałów w Spółce (w świetle definicji spółki holdingowej), powinno się kończyć na poziomie bezpośredniego akcjonariatu spółki giełdowej, tj. bez uwzględnienia „dalszej struktury właścicielskiej akcjonariatu”.

W kontekście rozumienia warunku z art. 24m pkt 2 lit. e ustawy o CIT (obecnie art. 24m ust. 1 pkt 2 lit. e – dop. organu) wypowiedział się Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, który w wyroku z dnia 4 kwietnia 2023 r. sygn. akt III SA/Wa 2245/22 wskazał, że: „Zdaniem Sądu wymóg określony w art. 24m pkt 2 lit. e u.p.d.o.p. w zakresie wykazania przez wszystkich udziałowców (akcjonariuszy) na wszystkich pośrednich poziomach struktury holdingowej jest nieproporcjonalny i sprzeczny z wykładnią celowościową wprowadzonych do u.p.d.o.p. przepisów dotyczących polskiej spółki holdingowej.”

Ponadto, w przedmiotowym wyroku WSA w Warszawie przedstawił następujące stanowisko: „Podnieść należy, że oczekiwanie przez organy podatkowe na przedstawienie przez podmiot starający się o przymiot polskiej spółki holdingowej, a także w konsekwencji o prawo do zastosowania zwolnienia, w sytuacji istnienia inwestorów giełdowych, których liczba i poziom inwestycji kapitałowych zmienia się w sposób dynamiczny uznać należy za wymóg o charakterze nieproporcjonalnym do celu wprowadzonej instytucji”.

Na marginesie, Spółka w złożonym wniosku, przyjmując maksymalne możliwe działania w zakresie identyfikacji akcjonariuszy, wskazała, że jest w stanie pozyskać informacje na temat akcjonariuszy pośrednich posiadających co najmniej 5% ogólnej liczby głosów w Spółce. Niemniej, jeśli akcjonariuszem Spółki zostałby inny podmiot będący spółką publiczną notowaną na giełdzie lub alternatywnym systemie obrotu, Spółka nie będzie w stanie ustalić akcjonariuszy pośrednich.

Konkludując, Spółka nie jest w stanie jednoznacznie określić spełnienia warunku z art. 24m pkt 2 lit. e ustawy o CIT (winno być art. 24m ust. 1 pkt 2 lit. e) z uwagi na brak możliwości zidentyfikowania wszystkich akcjonariuszy pośrednich i bezpośrednich.

Niemniej, w sytuacji w jakiej znajduje się Spółka, w ocenie Wnioskodawcy, identyfikacja akcjonariuszy Spółki powinna kończyć się na akcjonariuszach bezpośrednich, tj. bez uwzględniania dalszej struktury właścicielskiej akcjonariatu (akcjonariuszy pośrednich). Podejście to stoi w zgodzie z aktualną wykładnią sądów administracyjnych przedstawioną powyżej.

W przypadku zbycia udziałów (akcji) przez Spółkę w spółce zależnej, Spółka na co najmniej 5 dni przed dniem zbycia udziałów (akcji) złoży właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego oświadczenie o zamiarze skorzystania ze zwolnienia określonego w art. 24o ustawy o CIT.

Według założeń Spółki, D. sp. z o.o. oraz spółki zależne tworzone w przyszłości (zwane we wniosku „Spółkami celowymi”) nie będą posiadały co najmniej 50% wartości aktywów, bezpośrednio lub pośrednio, w postaci nieruchomości położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub w postaci praw do takich nieruchomości.

Pytania

Czy jeśli A., zweryfikuje za pomocą dostępnych narzędzi prawnych opisanych powyżej, na dzień złożenia oświadczenia, o którym mowa w art. 24o ust. 1 ustawy o CIT, że:

a) żaden z jej akcjonariuszy bezpośrednich i pośrednich posiadających akcje A. uprawniające do prawa głosu podczas walnego zgromadzenia A. przekraczającego próg 5% ogólnej liczby głosów nie posiada siedziby lub zarządu lub zarejestrowania lub położenia na terytorium lub w kraju wymienionym w art. 24m ust. 1 pkt 2 lit. e tiret od jeden do trzy ustawy o CIT, oraz

b) żaden z jej akcjonariuszy bezpośrednich nie posiada siedziby lub zarządu lub zarejestrowania lub położenia na terytorium lub w kraju wymienionym w art. 24m ust. 1 pkt 2 lit. e tiret od jeden do trzy ustawy o CIT,

- może uznać, że spełnia przesłankę, o której mowa w art. 24m ust. 1 pkt 2 lit. e ustawy o CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę dostępne A. narzędzia prawne do identyfikacji swoich akcjonariuszy bezpośrednich i pośrednich, A. jako spółka publiczna, której akcje dopuszczone są do obrotu na rynku regulowanym po ustaleniu, że na dzień złożenia oświadczenia, o którym mowa w art. 24o ust. 1 ustawy o CIT:

• żaden z jej akcjonariuszy bezpośrednich i pośrednich posiadających akcje A. uprawniające do prawa głosu podczas walnego zgromadzenia A. przekraczającego próg 5% ogólnej liczby głosów nie posiada siedziby lub zarządu lub zarejestrowania lub położenia na terytorium lub w kraju wymienionym w art. 24m ust. 1 pkt 2 lit. e tiret od jeden do trzy ustawy o CIT, oraz
• żaden z jej akcjonariuszy bezpośrednich nie posiada siedziby lub zarządu lub zarejestrowania lub położenia na terytorium lub w kraju wymienionym w art. 24m ust. 1 pkt 2 lit. e tiret od jeden do trzy ustawy o CIT,

- może uznać, że spełnia przesłankę, o której mowa w art. 24m ust. 1 pkt 2 lit. e ustawy o CIT.

Uzasadnienie stanowiska

Zgodnie z art. 24m ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT pojęcie spółka holdingowa oznacza spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością, prostą spółkę akcyjną albo spółkę akcyjną będącą podatnikiem, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy o CIT, spełniającą łącznie następujące warunki:

a)posiada bezpośrednio na podstawie tytułu własności co najmniej 10% udziałów (akcji) w kapitale spółki zależnej,

b)nie jest spółką tworzącą podatkową grupę kapitałową,

c)nie korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a,

d)prowadzi rzeczywistą działalność gospodarczą, przy czym przepis art. 24a ust. 18 stosuje się odpowiednio,

e)udziałów (akcji) w tej spółce nie posiada, pośrednio lub bezpośrednio, udziałowiec (akcjonariusz) mający siedzibę lub zarząd lub zarejestrowany lub położony na terytorium lub w kraju:

• wymienionym w przepisach wydanych na podstawie art. 11j ust. 2,
• wskazanym w unijnym wykazie jurysdykcji niechętnych współpracy do celów podatkowych przyjmowanym przez Radę Unii Europejskiej, o którym mowa w art. 86a § 10 pkt 1 Ordynacji podatkowej,
• z którym Rzeczpospolita Polska nie ratyfikowała umowy międzynarodowej, w szczególności umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, albo Unia Europejska nie ratyfikowała umowy międzynarodowej, stanowiącej podstawę do uzyskania od organów podatkowych tego państwa informacji podatkowych.

Opisana w art. 24m ust. 1 pkt 2 lit. e ustawy o CIT przesłanka dotycząca szeroko rozumianego pochodzenia lub związku udziałowców i akcjonariuszy podatnika (choćby pośrednich) powinna mieć zastosowanie do spółek publicznych w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o ofercie publicznej i warunkach wprowadzania instrumentów finansowych do zorganizowanego systemu obrotu oraz o spółkach publicznych (dalej: „ustawa o ofercie”), gdyż w tym zakresie ustawa o CIT nie przewiduje ani wyjątku, ani wyłączenia.

Spółką publiczną w rozumieniu ww. ustawy o ofercie jest spółka, której co najmniej jedna akcja jest dopuszczona do obrotu na rynku regulowanym lub wprowadzona do obrotu w alternatywnym systemie obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (art. 4 pkt 20 ustawy o ofercie). A. jest spółką publiczną, ponieważ jej akcje dopuszczone są do obrotu na rynku regulowanym C.

Z powyższej regulacji wynika, że podatnik będący spółką publiczną chcąc skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 24o ust. 1 ustawy o CIT musi spełnić kryteria przewidziane dla spółki holdingowej, w tym podjąć działania w celu ustalenia, czy w ramach jego akcjonariatu nie występują bezpośrednio lub pośrednio akcjonariusze posiadający siedzibę, zarząd, miejsce rejestracji lub położenie na terytorium lub kraju wskazanym przez przepisy, do których referuje art. 24m ust. 1 pkt 2 lit. e ustawy o CIT.

Spółki publiczne z uwagi na strukturę własności, a także istotę powodu notowania ich instrumentów finansowych na rynku regulowanym (dotarcie do szerokiego grona inwestorów, w tym inwestorów indywidualnych, a także dokonywania co do zasady swobodnych transakcji tymi akcjami w dni sesyjne) zasadniczo nie mają wiedzy na temat ich akcjonariuszy (zarówno pośrednich, jak i bezpośrednich), za wyjątkiem tych którzy przekraczają określone ustawą o ofercie progi procentowego udziału w ogólnej liczbie głosów podczas walnego zgromadzenia. Wobec spółek publicznych nie są stosowane także przepisy dot. rejestru akcjonariuszy (art. 328¹ § 1 k.s.h.), który prowadzony jest dla spółek niepublicznych. Dodatkowo akcjonariat spółki publicznej każdego dnia sesji fluktuuje, a spółka publiczna nie ma wpływu na to, kto zakupi jej akcje w ramach systemu transakcji (...).

Jako że art. 24m ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT nie wyłącza z zakresu pojęcia spółki holdingowej spółki publicznej, to należy dojść do wniosku, że spółka publiczna także może być za takową uznana. Przy czym spółka publiczna ma ograniczone możliwości identyfikacji swoich akcjonariuszy. Ograniczenie wynika z dostępnych dla spółki publicznej narzędzi prawnych do ustalenia swoich akcjonariuszy bezpośrednich oraz pośrednich, jak również ograniczeń czasowych związanych z momentem, na który takie ustalenie może mieć miejsce.

Spółka publiczna chcąc dokonać identyfikacji swoich akcjonariuszy w celu ich weryfikacji pod kątem przesłanki z art. 24m ust. 1 pkt 2 lit. e ustawy o CIT, posiada opisane narzędzia prawne.

Spółka publiczna ma możliwość ustalenia wszystkich akcjonariuszy zarówno bezpośrednich, jak i pośrednich, którzy z uwagi na posiadane akcje przekraczają minimalny próg 5% w ogólnej liczbie głosów podczas walnego zgromadzenia. Bowiem akcjonariusze, którzy pośrednio lub bezpośrednio przekraczają progi w ogólnej liczbie głosów, o których mowa w art. 69 ust. 1 i 2 ustawy o ofercie, są zobowiązani do zawiadomienia spółki o tym fakcie.

Zgodnie z art. 69 ust. 1 ustawy o ofercie, ten kto:

1) osiągnął lub przekroczył 5%, 10%, 15%, 20%, 25%, 33%, 33%%, 50%, 75% albo 90% ogólnej liczby głosów w spółce publicznej albo

2) posiadał co najmniej 5%, 10%, 15%, 20%, 25%, 33%, 33%%, 50%, 75% albo 90% ogólnej liczby głosów w tej spółce, a w wyniku zmniejszenia tego udziału osiągnął odpowiednio 5%, 10%, 15%, 20%, 25%, 33%, 33%%, 50%, 75% albo 90% lub mniej ogólnej liczby głosów

- jest obowiązany niezwłocznie zawiadomić o tym Komisję oraz spółkę, nie później niż w terminie 4 dni roboczych od dnia, w którym dowiedział się o zmianie udziału w ogólnej liczbie głosów lub przy zachowaniu należytej staranności mógł się o niej dowiedzieć, a w przypadku zmiany wynikającej z nabycia lub zbycia akcji spółki publicznej w transakcji zawartej na rynku regulowanym lub w alternatywnym systemie obrotu - nie później niż w terminie 6 dni sesyjnych od dnia zawarcia transakcji.

Z kolei zgodnie z art. 69 ust. 2 ustawy o ofercie, obowiązek dokonania zawiadomienia, o którym mowa w art. 69 ust. 1 ustawy o ofercie, powstaje również w przypadku:

1)zmiany dotychczas posiadanego udziału ponad 10% ogólnej liczby głosów o co najmniej:

a) 2% ogólnej liczby głosów – w spółce publicznej, której akcje są dopuszczone do obrotu na rynku oficjalnych notowań,

b) 5% ogólnej liczby głosów – w spółce publicznej, której akcje są dopuszczone do obrotu na innym rynku regulowanym niż określony w lit. a lub wprowadzone do alternatywnego systemu obrotu;

2)zmiany dotychczas posiadanego udziału ponad 33% ogólnej liczby głosów o co najmniej 1% ogólnej liczby głosów.

Dodatkowo zgodnie z art. 87 ust. 5 pkt 1 ustawy o ofercie, do liczby głosów, która powoduje powstanie obowiązków określonych w ww. przepisach po stronie podmiotu dominującego – wlicza się liczbę głosów posiadanych przez jego podmioty zależne (akcjonariusz pośredni).

Z powyższego wynika, że spółka publiczna posiada co do zasady aktualne dane na temat wszystkich swoich akcjonariuszy, zarówno pośrednich, jak i bezpośrednich, którzy znaleźli się w posiadaniu akcji dających co najmniej 5% ogólnej liczby głosów w spółce publicznej, bowiem podmioty te muszą zawiadomić spółkę publiczną o fakcie przekroczenia ww. progu i kolejnych progów wskazanych w ustawie.

Nieco odmiennie kształtuje się sytuacja akcjonariuszy, którzy nie przekraczają progu 5% ogólnej liczy głosów. Spółka publiczna co do zasady nie posiada informacji na temat tego, kto jest jej nawet bezpośrednim akcjonariuszem w sytuacji, w której nie posiada akcji dających mu prawo do co najmniej 5% głosów w organie stanowiącym spółki.

Dlatego też jedyne działanie jakie spółka publiczna może podjąć w celu ustalenia akcjonariuszy, którzy nie przekraczają progu 5% w ogólnej liczbie głosów, to zwrócić się z wnioskiem do KDPW o identyfikację wszystkich swoich akcjonariuszy bezpośrednich na podstawie art. 68j ust. 1 i 3 ustawy o obrocie.

Zgodnie z art. 68j ust. 1 ustawy o obrocie na żądanie spółki giełdowej lub osoby upoważnionej przez spółkę giełdową podmioty prowadzące rachunki papierów wartościowych lub rachunki zbiorcze są obowiązane udostępnić spółce giełdowej lub tej osobie informacje umożliwiające identyfikację akcjonariuszy spółki giełdowej oraz liczby wyemitowanych przez nią akcji, posiadanych przez każdego z tych akcjonariuszy, według stanu na wskazany w tym żądaniu dzień, przypadający nie wcześniej niż na dzień jego złożenia. Z kolei zgodnie z art. 68j ust. 3 ustawy o ofercie, w przypadku gdy akcje spółki giełdowej są rejestrowane w depozycie papierów wartościowych, spółka ta może zebrać informacje, o których mowa w ust. 1, za pośrednictwem KDPW. W takim przypadku spółka giełdowa lub upoważniona przez nią osoba powinny złożyć żądanie do KDPW, a żądanie to powinno wskazywać KDPW jako upoważnionego odbiorcę informacji oraz zawierać dyspozycję jego dalszego przekazywania.

Zgodnie z §190d i n. Szczegółowych Zasad Działania Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych (dalej: „Szczegółowe Zasady KDPW”) emitent we wniosku o udostępnienie danych na temat akcjonariuszy określa dzień, według stanu na który mają zostać przygotowane informacje o akcjonariuszach oraz termin emitenta, przez który należy rozumieć ostatni dzień, do kiedy podmiot prowadzący rachunek papierów wartościowych akcjonariusza (poszczególne firmy inwestycyjne) może przekazać do KDPW informacje dotyczące tożsamości akcjonariuszy. Termin emitenta powinien zostać wyznaczony tak, aby przypadał on nie wcześniej, niż 10 dnia po dniu złożenia żądania, a zarazem nie wcześniej, niż 3 dnia po dniu, na który następuje badanie stanu akcjonariatu. Raport z danymi akcjonariuszy jest udostępniany przez KDPW emitentowi (spółce publicznej) następnego dnia roboczego po terminie emitenta.

W związku z powyższym spółka publiczna może ustalić kompletną listę swoich akcjonariuszy bezpośrednich na wskazany przez spółkę publiczną dzień, przy czy dane są aktualne na koniec sesji giełdowej danego dnia. W kolejnym dniu dane o akcjonariuszach bezpośrednich mogą ulec dezaktualizacji na skutek transakcji zawieranych przez akcjonariuszy, na które spółka nie ma wpływu. Wykaz akcjonariuszy jest w każdym wypadku przekazywany według stanu na datę wsteczną w stosunku do daty otrzymania wykazu.

Jest to jedyny sposób, w jaki spółka publiczna posiada możliwość weryfikacji wypełnienia warunku z art. 24m ust. 1 pkt 2 lit. e ustawy o CIT, tj. ustalenia listy akcjonariuszy. A. może również cyklicznie sprawdzać wypełnienie powyższych okoliczności, w celu wykazania, że przedmiotowy warunek spełniony jest nieprzerwanie przez okres co najmniej 2 lat.

Za kluczowy dzień ustalenia kompletnej listy swoich bezpośrednich akcjonariuszy z punktu widzenia zwolnienia, o którym mowa w art. 24o ust. 1 ustawy o CIT należy uznać przede wszystkim dzień złożenia oświadczenia, o którym mowa w art. 24o ust. 1 ustawy o CIT. W tym bowiem dniu podatnik (będący spółką publiczną) składa oświadczenie, o tym że zamierza skorzystać ze zwolnienia podatkowego, czym czyni skutecznym ewentualny fakt samego zwolnienia.

Biorąc zatem powyższe pod uwagę w ocenie A., A. jako spółka publiczna, której akcje dopuszczone są do obrotu na rynku regulowanym może podjąć wyłącznie następujące działania celem ustalenie spełnienia przesłanki, o której mowa w art. 24m ust. 1 pkt 2 lit. e ustawy o CIT:

• po pierwsze, weryfikacja na dzień złożenia oświadczenia, o którym mowa w art. 24o ust. 1 ustawy o CIT siedziby lub zarządu lub zarejestrowania lub położenia akcjonariuszy bezpośrednich oraz akcjonariuszy pośrednich, którzy posiadają akcje uprawniające poszczególnych akcjonariuszy do prawa głosu podczas walnego zgromadzenia A przekraczającego próg 5% ogólnej liczby głosów;
• po drugie, weryfikacja na dzień złożenia oświadczenia, o którym mowa w art. 24o ust. 1 ustawy o CIT siedziby lub zarządu lub zarejestrowania lub położenia akcjonariuszy bezpośrednich A.

Powyższe działania zgodnie z przepisami prawa, w tym ustawą o ofercie, ustawą o obrocie, Kodeksem spółek handlowych stanowią jedyną prawnie dopuszczalną formę weryfikacji akcjonariuszy spółki publicznej i ich pochodzenia.

Zatem w ocenie A. podjęcie ww. działań i ustalenie, że żaden z akcjonariuszy ustalonych w ten sposób nie posiada siedziby lub zarządu lub zarejestrowania lub położenia na terytorium lub w kraju wymienionym w art. 24m ust. 1 pkt 2 lit. e tiret od jeden do trzy ustawy o CIT, powoduje że A. może w sposób uprawniony skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 24o ust. 1 ustawy o CIT, pod warunkiem spełnienia pozostałych przesłanek do uznania A. za spółkę holdingową oraz złożenia oświadczenia, o którym mowa w art. 24o ust. 1 ustawy o CIT.

Stanowisko przeciwne prowadziłoby do wniosku, że spółki publiczne są całkowicie wyłączone z możliwości skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 24o ust. 1 ustawy o CIT, ponieważ spółki te nigdy nie będą miały całkowitej pewności co do tego, czy ich akcjonariuszem pośrednim dysponującym choćby 1 akcją nie jest osoba lub podmiot z siedzibą na terytorium lub w kraju wymienionym w art. 24m ust. 1 pkt 2 lit. e tiret od jeden do trzy ustawy o CIT. W praktyce bowiem realizacja tego warunku przez A. w zakresie akcjonariuszy pośrednich posiadających mniej niż 5% akcji A. jest niemożliwa, z uwagi na posiadany przez nią status spółki publicznej notowanej na rynku regulowanym.

Specyfika funkcjonowania spółek publicznych oraz przedstawione powyżej regulacje ustawy o obrocie, ustawy o ofercie i Szczegółowych Zasad KDPW, o ile nie zostały w sposób bezpośredni uwzględnione przez ustawodawcę w treści przepisów Rozdziału 5b ustawy o CIT, o tyle powinny być w sposób adekwatny uwzględnione dla celów oceny spełnienia przez podatnika warunku z art. 24m ust. 1 pkt 2 lit. e ustawy o CIT, a w konsekwencji możliwości zastosowania zwolnienia z art. 24o ust. 1 ustawy o CIT.

Ustawodawca, ustawą z dnia 7 października 2022 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.2022.2180) dokonał zmian w regulacjach Rozdziału 5b ustawy o CIT – tj. w zakresie opodatkowania spółek holdingowych. W uzasadnieniu do projektu ustawy zmieniającej wskazano że: „Wprowadzenie do polskich przepisów podatkowych rozwiązania, umożliwiającego skorzystanie przez spółkę holdingową z możliwości redukcji obciążeń podatkowych, ma wspierać rozwój gospodarczy Polski oraz wzmacniać jej wizerunek jako miejsca atrakcyjnego dla inwestycji. Reżim holdingowy stanowi pewną alternatywę względem instytucji podatkowej grupy kapitałowej. Jego podstawowym celem jest zapewnienie polskim przedsiębiorcom korzystnych warunków zakładania i kontroli grup holdingowych oraz stworzenie konkurencyjnego otoczenia podatkowego, które będzie sprzyjać powrotowi polskich przedsiębiorców z zagranicznych jurysdykcji. Dodatkowo, reżim holdingowy ma za zadanie stworzenie dla inwestorów zagranicznych korzystnego środowiska do lokowania w Polsce spółek holdingowych (np. regionalnych), co przełoży się na wzrost kapitału obecnego w Polsce”.

W kontekście powyższego należy wskazać, że ustawodawca projektując przepisy o opodatkowaniu spółek holdingowych miał przede wszystkim na celu wzmocnienie wizerunku Polski jako miejsca atrakcyjnego dla inwestycji. W konsekwencji, w sposób niewątpliwy, celem ustawodawcy było również wsparcie spółek publicznych, których akcje w wyniku możliwości skorzystania przez spółki publiczne z przedmiotowej ulgi stałyby się o wiele bardziej atrakcyjne do nabycia (zastosowanie ulgi). W szczególności dotyczy to podmiotów o modelu biznesowym zbliżonym do A., tj. podmiotów, które rozwijają innowacyjne i przełomowe koncepcje biznesowe tworząc spółki celowe dla poszczególnych projektów. Zastosowanie przez A. przedmiotowej ulgi niewątpliwie mogłoby uatrakcyjnić akcje Spółki w oczach inwestorów, co odpowiadałoby idei stojącej u podstaw wprowadzenia regulacji o opodatkowaniu spółek holdingowych.

Ponadto, jak wskazano w treści uzasadnienia do ustawy zmieniającej, reżim holdingowy według założeń powinien zapewnić polskim przedsiębiorcom korzystne warunki zakładania i kontroli grup holdingowych oraz stworzyć konkurencyjne otoczenie podatkowe, które będzie sprzyjać powrotowi polskich przedsiębiorstw z zagranicznych jurysdykcji. W tym kontekście należy zauważyć, że A. w swojej dotychczasowej historii posiadał wyłącznie polską strukturę holdingową (tj. spółki zależne od A. miały siedzibę w Polsce). Zatem, regulacje o opodatkowaniu spółek holdingowych według koncepcji ustawodawcy miały służyć właśnie takim podmiotom.

Mając na względzie powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, celem regulacji o opodatkowaniu spółek holdingowych, w tym zwolnienia z art. 24o ust. 1 ustawy o CIT, było umożliwienie zastosowania tych przepisów również przez spółki publiczne.

W konsekwencji, biorąc pod uwagę wszelkie dostępne A. narzędzia prawne do identyfikacji swoich akcjonariuszy bezpośrednich i pośrednich, A. jako spółka publiczna, której akcje dopuszczone są do obrotu na rynku regulowanym po ustaleniu, że na dzień złożenia oświadczenia, o którym mowa w art. 24o ust. 1 ustawy o CIT:

• żaden z jej akcjonariuszy bezpośrednich i pośrednich posiadających akcje A. uprawniające do prawa głosu podczas walnego zgromadzenia A. przekraczającego próg 5% ogólnej liczby głosów nie posiada siedziby lub zarządu lub zarejestrowania lub położenia na terytorium lub w kraju wymienionym w art. 24m ust. 1 pkt 2 lit. e tiret od jeden do trzy ustawy o CIT, oraz
• żaden z jej akcjonariuszy bezpośrednich nie posiada siedziby lub zarządu lub zarejestrowania lub położenia na terytorium lub w kraju wymienionym w art. 24m ust. 1 pkt 2 lit. e tiret od jeden do trzy ustawy o CIT,

- może uznać, że spełnia przesłankę, o której mowa w art. 24m ust. 1 pkt 2 lit. e ustawy o CIT.

Prawidłowość powyższego podejścia potwierdza również aktualne podejście organów podatkowych, tj. interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 7 grudnia 2022 r. nr 0114-KDIP2-2.4010.67.2022.2.SP, w której podatnik posiadający status spółki publicznej notowanej na giełdzie uzyskał pozytywne rozstrzygnięcie w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 24o ust. 1 ustawy o CIT. W przedmiotowej interpretacji wskazano że: „Spółka - będąca spółką publiczną (notowaną na giełdzie) - podejmie wszelkie możliwe kroki, aby ustalić skład jej akcjonariuszy na dzień dokonania transakcji. Dodatkowo, tam gdzie jest to możliwe, ustali skład udziałowców/akcjonariuszy tych spółek, o których wiadomo, że są akcjonariuszami Spółki”.

Wobec powyższego, tj. zgodnie z zaprezentowaną przez Wnioskodawcę analizą uzasadnienia do przepisów o opodatkowaniu spółek holdingowych oraz aktualnego podejścia organów podatkowych - spółka publiczna uprawniona jest do zastosowania zwolnienia z art. 24o ust. 1 ustawy o CIT w opisanych powyżej okolicznościach.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na mocy przepisów ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r., poz. 2105, dalej: „ustawa nowelizująca”, „Polski Ład”) od 1 stycznia 2022 r. wprowadzono do ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2022 r., poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawa o CIT” lub „udpop”) szereg zmian, a także dodano nowe przepisy, w tym nowe preferencje podatkowe dla spółek holdingowych (rozdział 5b ustawy o CIT), które mają sprzyjać lokalizacji spółek holdingowych w Polsce.

W ramach tzw. „Polskiego Ładu” od 1 stycznia 2022 r. wprowadzono do polskiego systemu prawnego instytucję spółki holdingowej. Są to zmiany mające na celu wzmocnienie konkurencyjności polskiego systemu podatkowego. Regulacja jest skierowana do polskich spółek holdingowych, które posiadają krajowe lub zagraniczne spółki zależne. Stanowi ona alternatywę dla funkcjonującej instytucji Podatkowej Grupy Kapitałowej (PGK), gdyż ani spółki zależne spółek holdingowych, ani same spółki holdingowe nie mogą wchodzić w skład PGK.

Przepisy dotyczące m.in. spółek holdingowych zostały zmienione ustawą z dnia 7 października 2022 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2022 r. poz. 2180 dalej jako „Ustawa nowelizująca”).

Zgodnie z art. 20 ust. 1 Ustawy nowelizującej:

Zgodnie z aktualnie obowiązującą wersją (od 1 stycznia 2023 r.) art. 24m ust. 1 pkt 1–3 ustawy o CIT, ilekroć w niniejszym rozdziale jest mowa o:

Zgodnie z art. 24m ust. 2 ustawy o CIT,

Na podstawie art. 24o ustawy o CIT:

Celem zmian ww. przepisów, które weszły w życie 1 stycznia 2023 r. było doprecyzowanie przepisów i zapobieżenie ewentualnym wątpliwościom co do okresu, w którym powinny być spełnione warunki konieczne dla możliwości skorzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych dywidendy lub zysków ze zbycia udziałów (akcji) krajowej spółki zależnej albo zagranicznej spółki zależnej. Wynika to wprost z uzasadnienia do Rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Druk sejmowy nr 2544).

Jak wynika z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego pełnią Państwo rolę spółki holdingowej. Wprost spełniają Państwo większość wymagań koniecznych do uznania Państwa za „spółkę holdingową” zgodnie z definicją zawartą w art. 24m ust. 1 pkt 2 updop. Spółka na dzień złożenia niniejszego wniosku posiada akcjonariuszy instytucjonalnych i innych, którzy mogą posiadać powyżej lub poniżej 5% ogólnej liczby głosów w Spółce. Spółka będzie w posiadaniu informacji na temat bezpośrednich i pośrednich akcjonariuszy, którzy posiadają przynajmniej 5% ogólnej liczby głosów w Spółce. Jak wskazano, są Państwo w stanie ustalić swoich akcjonariuszy bezpośrednich korzystając z przysługujących jej instrumentów prawnych – tj. możliwości zwrócenia się do Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych o identyfikację wszystkich swoich akcjonariuszy bezpośrednich na podstawie art. 68j ust. 1 i 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi. Powyższe ustalenia dotyczą stanu na moment zamknięcia sesji giełdowej. Wynika to z faktu, że informacje przekazywane przez Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych przedstawiają stan na zakończenie notowań w danym dniu. Akcjonariusze bezpośredni oraz pośredni posiadający przynajmniej 5% ogólnej liczby głosów w Spółce z mocy prawa są obowiązani do poinformowania Spółki o tym fakcie. Ponadto, w przypadku gdy akcjonariuszem Spółki jest fundusz inwestycyjny zamknięty Spółka, z uwagi na tajemnicę zawodową nie będzie w stanie pozyskać informacji na temat uczestników tego funduszu. Wskazali Państwo ponadto, że w zakresie akcjonariuszy pośrednich posiadających mniej niż 5% ogólnej liczby głosów w Spółce, z obiektywnych przyczyn, brak jest możliwości pozyskania informacji na ten temat. Weryfikacja dalszej struktury właścicielskiej posiadających mniej niż 5% ogólnej liczby głosów w Spółce jest obowiązkiem przekraczającym możliwości Spółki. W przyszłości inwestorem posiadającym akcje Spółki może być podmiot notowany na giełdzie. Oznacza to, że dalsza struktura właścicielska takiego inwestora może również podlegać ciągłym zmianom z uwagi na handel akcjami inwestora. Zatem, nie będzie możliwe uzyskanie pełnej informacji na temat struktury własnościowej akcjonariuszy – w zakresie dalszej struktury właścicielskiej akcjonariatu (akcjonariuszy pośrednich).

Wątpliwości będące przedmiotem wniosku dotyczą spełnienia warunku określonego w art. 24m ust. 1 pkt 2 lit. e ustawy o CIT.

Określony w art. 24m ust. 1 pkt 2 lit. e ustawy o CIT, warunek spełnienia definicji spółki holdingowej, jako wpływający pośrednio na uzyskanie prawa do zwolnienia określonego w art. 24o ust. 1 ustawy o CIT, należy w pierwszej kolejności rozpatrywać zgodnie z jego literalnym brzmieniem.

Zgodnie z jego treścią, udziałów w Spółce nie może posiadać, pośrednio lub bezpośrednio, udziałowiec (akcjonariusz) mający siedzibę lub zarząd lub zarejestrowany lub położony na terytoriach lub w krajach określonych w tym przepisie tj. w tzw. raju podatkowym, kraju wskazanym w unijnym wykazie jurysdykcji niechętnych współpracy do celów podatkowych, kraju z którym Polska lub UE nie zawarła umowy będącej podstawą wymiany informacji.

Przedstawiony opis wskazuje, że nie są Państwo w stanie pozyskać informacji nt. danych wszystkich pośrednich i bezpośrednich udziałowców (akcjonariuszy) w Spółce. Zatem, na podstawie przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, nie można wykluczyć, że pośrednimi oraz bezpośrednimi udziałowcami (akcjonariuszami) w Spółce będą również podmioty mające siedzibę lub zarząd lub zarejestrowane, położone na terytoriach lub w krajach określonych w art. 24m ust. 1 pkt 2 lit. e ustawy CIT (tj. w tzw. „raju podatkowym”, kraju wskazanym w unijnym wykazie jurysdykcji niechętnych współpracy do celów podatkowych lub kraju z którym Polska lub UE nie zawarła umowy będącej podstawą wymiany informacji).

Powyższe uniemożliwia ocenę przedstawionego stanowiska jako prawidłowe. W związku z tym, nie spełniają Państwo jednego z warunków zawartych w definicji spółki holdingowej, co skutkuje brakiem możliwości zwolnienia dochodu z tytułu zbycia udziałów krajowych spółek zależnych na podstawie art. 24o ust. 1 ustawy o CIT.

Z ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie wynika, aby analizowanie bezpośredniego i pośredniego posiadania udziałów w spółce holdingowej (w świetle art. 24m ust. 1 pkt 2 lit. e ustawy o CIT) powinno dotyczyć jedynie akcjonariuszy bezpośrednich w Spółce lub akcjonariuszy posiadających akcje Spółki uprawniające do prawa głosu podczas walnego zgromadzenia Spółki przekraczającego próg 5% ogólnej liczby głosów, tj. bez uwzględnienia „dalszej struktury właścicielskiej akcjonariatu”. Należy zatem stwierdzić, że zgodnie z przedstawionym opisem zdarzenia przyszłego nie mogą Państwo uznać, iż spełniają przesłankę o której mowa w art. 24m ust. 1 pkt 2 lit. e ustawy o CIT.

Zauważyć należy, że w uzasadnieniu wprowadzanych zmian w zakresie spółek holdingowych (Druk sejmowy 1532) w odniesieniu do ograniczenia zakresu definicji spółek zależnych, wskazano, że ma to na celu objęcie reżimem holdingowym tzw. struktur jednopoziomowych (o stosunkowo prostej strukturze powiązań właścicielskich). Proponowane podejście ma utrudnić wykorzystywanie tego typu powiązań do niedozwolonych optymalizacji. Przedstawiona we wniosku struktura ma charakter wielopoziomowy, przez co nie można zidentyfikować wszystkich pośrednich udziałowców Spółki, co ze względu na powyższe uniemożliwia skorzystanie z preferencji podatkowych przewidzianych dla spółki holdingowej.

W świetle powyższego, Państwa stanowisko należy uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

W odniesieniu do powołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych prawa podatkowego należy stwierdzić, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie są one wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację. Powołane interpretacje organu nie stanowią źródła prawa, wiążą strony w konkretnych indywidualnych sprawach, więc zawartego w nim stanowiska organu nie można wprost przenosić na grunt innej sprawy. Każdą sprawę tut. organ jest zobowiązany rozpatrywać indywidualnie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.