Interpretacja indywidualna z dnia 28 listopada 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.646.2023.1.DW

Czy po stronie Spółki powstanie przychód z tytułu nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy CIT, jeśli w zarządzie Spółki zasiadają osoby zatrudnione w Spółce dominującej (jedyny udziałowiec).

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

6 listopada 2023 r. wpłynął Państwa wniosek, z 24 października 2023 r., o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy w związku z tym, że Spółka nie ponosi kosztu wynagrodzenia członków jej zarządu, którzy są jednocześnie członkami zarządu Spółki Dominującej (i od której otrzymują wynagrodzenie na podstawie zawartych umów o pracę), po stronie Spółki powstanie przychód z tytułu nieodpłatnego świadczenia na gruncie art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT.

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

Spółka (...) (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i rezydentem podatkowym w Polsce, a w konsekwencji podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Wnioskodawca działa w branży (…), specjalizując się m.in. w (…).

Struktura udziałowa w Spółce jest następująca: 100% udziałów w Spółce posiada spółka (…) (dalej: „Spółka Dominująca”), która również ma siedzibę w Polsce i jest polskim rezydentem podatkowym, podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych od całości swoich dochodów w Rzeczpospolitej Polskiej, bez względu na miejsce ich osiągania.

Funkcję członków zarządu Wnioskodawcy pełnią trzy osoby fizyczne na podstawie powołania. Zarząd Spółki nie otrzymuje bezpośrednio od Spółki wynagrodzenia z tytułu pełnienia swoich funkcji. Te same trzy osoby pełnią również funkcje członków zarządu Spółki Dominującej. Członkowie zarządu Spółki Dominującej otrzymują od niej wynagrodzenie na podstawie zawartych umów o pracę ze Spółką Dominującą.

Pełnienie funkcji w zarządzie Spółki przez te same osoby, które pełnią rolę członków zarządu Spółki Dominującej, umożliwia właściwe zarządzanie spółkami wchodzącymi w skład grupy, co finalnie przynosi wymierne korzyści ekonomiczne. Spółka Dominująca bowiem, jako jedyny udziałowiec Wnioskodawcy, dąży do postawionych w ramach grupy celów, a decyzje zarządcze podejmowane w Spółce są konsekwencją realizacji założeń grupowych.

Pytanie

Czy, w związku z tym, że Spółka nie ponosi kosztu wynagrodzenia członków jej zarządu, którzy są jednocześnie członkami zarządu Spółki Dominującej (i od której otrzymują wynagrodzenie na podstawie zawartych umów o pracę), po stronie Spółki powstanie przychód z tytułu nieodpłatnego świadczenia na gruncie art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm. dalej: „ustawa o CIT”)?

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy, w związku z tym, że Spółka nie ponosi kosztu wynagrodzenia członków jej zarządu, którzy są jednocześnie członkami zarządu Spółki Dominującej (i od której otrzymują wynagrodzenie na podstawie zawartych umów o pracę), po stronie Spółki nie powstanie przychód z tytułu nieodpłatnego świadczenia na gruncie art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT.

Uzasadnienie

Zasady funkcjonowania i powoływania zarządu w spółkach z o. o. regulują przepisy ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1467 z późn. zm., dalej: „k.s.h.”). Zgodnie z art. 201 § 1 k.s.h., zarząd prowadzi sprawy spółki i reprezentuje spółkę.

Z kolei w § 3 wskazano, że do zarządu mogą być powołane osoby spośród wspólników lub spoza ich grona. Ponadto, stosownie do § 4, członek zarządu jest powoływany i odwoływany uchwałą wspólników, chyba że umowa spółki stanowi inaczej. Użyte w tym przepisie sformułowanie „powołanie” jest określeniem ogólnym i obejmuje każdą formę prowadzącą do nawiązania stosunku organizacyjnego do pełnienia funkcji, a członkowie zarządu mogą pełnić swoje funkcje w oparciu o akt powołania, umowę o pracę lub umowę o zarządzanie.

W tym miejscu należy podkreślić, iż przepisy k.s.h. nie regulują kwestii wynagrodzenia członków zarządu. Tym samym w sytuacji, gdy k.s.h. nie nakłada obowiązku przyznania wynagrodzenia członkom zarządu z tytułu pełnienia przez nich tych funkcji, przyjąć należy, iż brak takiego wynagrodzenia w związku z pełnionymi funkcjami przez członków zarządu jest możliwe oraz prawnie dopuszczalne.

Należy zatem dokonać oceny, czy na podstawie przepisów ustawy o CIT, w analizowanej sprawie powstanie przychód z nieodpłatnego świadczenia po stronie Spółki w związku z pełnieniem funkcji przez członków zarządu bez wynagrodzenia.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o CIT, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Przepisy ustawy o CIT nie definiują jednak pojęcia przychodu. W art. 12 ustawy o CIT, zawarty został jednak otwarty katalog niektórych kategorii przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, przychodami są w szczególności wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe, w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.

Jakkolwiek ustawa o CIT wskazuje, iż przychodami jest wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, to nie definiuje jednak tych pojęć, wskazując jedynie w jaki sposób należy ustalić ich wartość. Stosownie do art. 12 ust. 6 ustawy o CIT, wartość świadczeń w naturze, w tym nieodpłatnych świadczeń, ustala się:

 1) jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców;

 2) jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu;

 3) jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu - w wysokości równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu;

 4) w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

Zgodnie zaś z art. 12 ust. 6a ustawy o CIT, wartością świadczeń częściowo odpłatnych stanowiącą przychód podatnika jest różnica między wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 6, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika. Przepis art. 14 ust. 3 stosuje się odpowiednio.

Mając na uwadze powyższe, aby dane świadczenie stanowiło świadczenie nieodpłatne, podlegające opodatkowaniu na podstawie przepisów ustawy o CIT, musi dojść do powstania stosunku, w ramach którego jeden podmiot dokonuje świadczenia na rzecz drugiego podmiotu, a ten drugi podmiot otrzymuje to świadczenie nieodpłatnie - nie będzie zobowiązany do wykonania jakiegokolwiek świadczenia wzajemnego bądź przekazania innego ekwiwalentu.

W związku z brakiem ustawowej definicji „nieodpłatnego świadczenia”, w celu wyjaśnienia niniejszego pojęcia Wnioskodawca odwołuje się do poglądów wyrażanych w orzeczeniach:

- W uchwałach z 18 listopada 2002 r., sygn. akt FPS 9/02 oraz z 16 października 2006 r., sygn. akt II FPS 1/06 NSA stwierdził, że w zakres pojęcia „nieodpłatnego świadczenia” na gruncie art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT wchodzą wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

- W wyroku z 8 lipca 2014 r., sygn. akt K 7/13 Trybunał Konstytucyjny również dokonał analizy pojęcia „nieodpłatnego świadczenia”. Powołany wyrok dotyczył co prawda przychodów z nieodpłatnych świadczeń w podatku dochodowym od osób fizycznych, jednakże mając na uwadze podobieństwo regulacji dotyczących tych przychodów na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych i podatku dochodowego od osób prawnych, w ocenie Spółki rozważania zawarte w tym wyroku należy uznać za adekwatne również do stanu faktycznego występującego w sprawie będącej przedmiotem niniejszego wniosku. W wyroku tym Trybunał Konstytucyjny wskazał, że przysporzenie może przybrać postać zarówno zwiększenia aktywów podatnika, jak i uniknięcia (zaoszczędzenia) wydatków, które podatnik musiałby ponieść. Przesłanką uznania przysporzenia na rzecz podatnika za nieodpłatne świadczenie powodujące powstanie przychodu podatkowego jest zgoda podatnika na otrzymanie tego przysporzenia. Przysporzenie to musi zatem być przyjęte przez podatnika na zasadzie dobrowolności. Wiąże się z tym także kolejna z przesłanego uznania przysporzenia za nieodpłatne świadczenie powodujące powstanie przychodu podlegającego opodatkowaniu a mianowicie warunek ażeby świadczenie to zostało poniesione wyłącznie w interesie podatnika otrzymującego to świadczenie.

Z powyższego wynika zatem, iż dla uznania danego świadczenia za nieodpłatne konieczne jest uzyskanie przez podatnika korzyści majątkowej (w postaci zwiększenia aktywów lub uniknięcia wydatków), która nie wiąże się z koniecznością poniesienia przez niego żadnych wydatków, czy obowiązkiem wykonania świadczenia wzajemnego lub innej formy ekwiwalentu na rzecz drugiego podmiotu.

Przenosząc powyższe na grunt analizowanej sprawy, należy wskazać, że powołanie do zarządu Spółki tych samych osób, które zasiadają także w zarządzie Spółki Dominującej, wiąże się z oczekiwaniami tejże Spółki Dominującej w zakresie otrzymania przyszłych korzyści materialnych. Pełnienie bowiem zarządu przez Spółkę Dominującą w jej spółce zależnej skutkować może dla jedynego udziałowca Spółki powstaniem wymiernych korzyści ekonomicznych, w postaci spodziewanych w przyszłości świadczeń, np. w formie dywidendy, możliwości osiągnięcia przychodu z odpłatnego zbycia udziałów w Spółce lub z umorzenia udziałów czy też prawo do otrzymania majątku Spółki w razie jej likwidacji. Nie sposób zatem uznać, iż Wnioskodawca otrzymuje nieodpłatnie świadczenie w postaci pracy członków zarządu pełniących swoje funkcje bez wynagrodzenia.

Należy zauważyć, iż wyznaczenie członka zarządu do uczestniczenia w zarządzaniu Spółki (spółki zależnej w stosunku do Spółki Dominującej) zapewni Spółce Dominującej możliwość efektywnego sprawowania kontroli oraz nadzoru nad sprawami Spółki i przez to wpływ na sposób prowadzenia przez nią działalności gospodarczej, jej rozwój i w dalszej kolejności także wysokość osiąganych przez nią zysków. Ze względu na strukturę udziałową, korzyści te będą bezpośrednie - Spółka Dominująca, jako jedyny udziałowiec Wnioskodawcy może otrzymać dywidendę od Wnioskodawcy, która będzie wynikiem prawidłowego zarządzania Spółką.

Podkreślenia w tym miejscu wymaga również fakt, iż Spółka Dominująca jako osoba prawna nie może zasiadać w zarządzie Wnioskodawcy. Dlatego też, do pełnienia funkcji w zarządzie oddelegowani zostali członkowie zarządu Spółki Dominującej, którzy wykonują te czynności, które wykonywaliby udziałowcy będący osobami fizycznymi. Członkowie zarządu wyznaczeni przez jedynego udziałowca - Spółkę Dominującą - pełniąc swoje funkcje w zarządzie Wnioskodawcy w praktyce realizują cele gospodarcze właściciela w stosunku do spółki zależnej. Uwzględniając strukturę właścicielską (100% udziałów w Spółce posiada Spółka Dominująca) nie ulega zatem wątpliwości, iż decyzje zarządcze podejmowane w Spółce są konsekwencją realizacji założeń ustalonych w ramach grupy przez Spółkę Dominująca i dlatego zasadnym jest, aby to Spółka Dominująca stojąca na czele grupy bezpośrednio ponosiła koszty wynagrodzenia członków zarządu.

W relacji Spółka Dominująca i Wnioskodawca ważne jest, aby Spółka była właściwie zarządzana, co w ostatecznym rozrachunku sprowadzać się będzie do osiągnięcia wymiernych korzyści ekonomicznych w postaci m.in. wypracowanych zysków. I to właśnie ta korzyść stanowić będzie świadczenie wzajemne (ekwiwalent) za sprawowanie w Spółce funkcji zarządczych. W ocenie Spółki nie jest warunkiem koniecznym wypłacanie przez Wnioskodawcę wynagrodzenia członkom zarządu za sprawowane przez nich funkcje aby występowało świadczenie wzajemne ze strony Wnioskodawcy. W analizowanej sytuacji ekwiwalentem za czynności zarządcze jest bowiem oczekiwanie przyszłych korzyści ekonomicznych Spółki Dominującej jako jedynego udziałowca Spółki np. w postaci dywidend, możliwości osiągnięcia przychodu z odpłatnego zbycia udziałów w Spółce lub z umorzenia udziałów czy też prawo do otrzymania majątku Spółki w razie jej likwidacji.

Dlatego też w ocenie Spółki sam brak bezpośredniego przepływu wynagrodzenia ze Spółki dla osób zasiadających w jej zarządzie nie może być powodem powstania w Spółce przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia, gdyż tego rodzaju świadczenia nieodpłatnego Spółka nie uzyskuje. Istnieje bowiem wyraźny związek pomiędzy wykonywaniem zarządu w Spółce, a wspomnianymi powyżej korzyściami jakich Spółka Dominująca może oczekiwać w związku z posiadaniem udziałów w Spółce i efektywnym zarządzaniem Spółką. W ocenie Wnioskodawcy należy zatem uznać, iż zarządzanie Spółką przez trzech członków zarządu pełniących również funkcje zarządcze w Spółce Dominującej nie ma z perspektywy Wnioskodawcy charakteru nieodpłatnego, z uwagi na wzajemność świadczeń jakie Spółka może w przyszłości przekazywać Spółce Dominującej np. w postaci dywidendy, możliwości osiągnięcia przychodu z odpłatnego zbycia udziałów w Spółce lub z umorzenia udziałów czy też prawo do otrzymania majątku Spółki w razie jej likwidacji. Korzyści te, a w szczególności dywidenda stanowią swego rodzaju „zapłatę” za sprawowanie funkcji zarządczych.

Mając powyższe na uwadze, w ocenie Wnioskodawcy brak jest zatem przesłanek do uznania, iż Spółka uzyskuje nieodpłatne świadczenie, które stanowi dla niej przychód o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Należy podkreślić, że stanowisko wyrażone przez Wnioskodawcę w analizowanej sprawie znajduje również potwierdzenie w licznych interpretacjach podatkowych wydawanych w analogicznych stanach prawnych. Przykładowo:

- Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 2 lutego 2023 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.890.2022.1.AN, w której organ w całości uznał za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy wyrażone we wniosku odstępując od uzasadnienia prawnego oceny na podstawie art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej. W uzasadnieniu wnioskodawca wskazał, cyt.: „Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, że w związku z nieodpłatnym pełnieniem funkcji w zarządzie przez jego członków, Spółka nie uzyskuje nieodpłatnego świadczenia. Jak zostało wskazane, warunkiem powstania nieodpłatnego świadczenia jest brak ciążącego na podmiocie uzyskującym takie świadczenie obowiązku wykonania świadczenia wzajemnego. W analizowanym przypadku, Spółka Dominująca oczekuje z kolei, że w przyszłości uzyska w zamian za czynności podejmowane przez członków zarządu korzyści o charakterze majątkowym. Korzyści te (w szczególności prawo do otrzymania dywidendy) stanowią swego rodzaju „zapłatę” za sprawowanie funkcji zarządczych. Należy więc uznać, że w przedstawionym stanie faktycznym istnieje świadczenie ekwiwalentne w postaci korzyści, których spodziewa się Spółka Dominująca, w przypadku np. wypłaty dywidendy.”;

- Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 9 stycznia 2023 r., sygn. 0114-KDIP2-2.4010.219.2022.1.PK, w której organ stwierdził, cyt.: „Odnosząc się do Państwa wątpliwości wskazać należy, że skoro Spółka Dominująca z tytułu podjętych czynności zarządczych uzyska w przyszłości świadczenia ekwiwalentne (np. wypłata dywidendy), sprawowanie funkcji członka zarządu bez wynagrodzenia w podmiocie zależnym (Państwa Spółka), nie stanowi dla Państwa nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.”;

- Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 25 listopada 2022 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.139.2022.1.MR1;

- Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 7 listopada 2022 r., sygn. 0111-KDIB1-2.4010.664.2022.1.ANK;

- Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 7 listopada 2022 r., sygn. 0111-KDIB1-1.4010.676.2022.1.MF;

- Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 23 czerwca 2022 r., sygn. 0111-KDIB1-2.4010.324.2022.1.EJ;

- Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 6 czerwca 2022 r., sygn. 0111-KDIB2-1.4010.275.2022.1.MKU.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji opisanej we wniosku, w której członkowie zarządu będą pełnili swoje funkcje w Spółce bez wynagrodzenia, na podstawie powołania, będąc jednocześnie członkami zarządu Spółki Dominującej – jako zatrudnieni w niej pracownicy, po stronie Wnioskodawcy nie powstanie przychód z tytułu otrzymania nieodpłatnego świadczenia na gruncie art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm., dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).

Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),

albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.