Interpretacja indywidualna z dnia 22 listopada 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.635.2023.2.JS

Uznanie wykonywanych czynności za świadczenie usług, ustalenie miejsca opodatkowania tych czynności oraz ich dokumentowanie.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

11 września 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 18 sierpnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy uznania wykonywanych przez Państwa czynności za świadczenie usług, ustalenia miejsca opodatkowania tych czynności oraz ich dokumentowania. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 15 listopada 2023 r. (wpływ 15 listopada 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Sp. z o.o., dalej jako Spółka lub Wnioskodawczyni, prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji metalowych systemów rynnowych oraz elementów mocujących i montażowych do systemów solarnych. Spółka posiada wieloletnie doświadczenie w dziedzinie obróbki i kształtowania blach, produkcji elementów systemu odwodnienia dachu, a także w tłoczeniu, gięciu i profilowaniu elementów montażowych i mocujących wykonywanych z różnych gatunków stali, miedzi, cynku i aluminium. Spółka jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny.

Do 31.12.2022 r. Spółka prowadziła współpracę z podmiotem powiązanym GmbH z siedzibą w Niemczech (dalej jako Spółka Powiązana) na następujących zasadach:

-Spółka Powiązana przemieszczała z Niemiec do Polski należący do niej materiał wsadowy (aluminium - śruby, dalej jako Materiał),

-na zlecenie Spółki Powiązanej Wnioskodawczyni wykonywała usługi obróbki (uszlachetniania) na powierzonym jej Materiale, w tym procesie nie dodawała do Materiału żadnych kupionych przez siebie elementów, tzn. jej świadczenie polegało wyłącznie na wykonaniu na Materiale usługi obróbki, Spółka nie nabywała własności Materiału,

-po wykonaniu przez Wnioskodawczynię usługi obróbki Spółka Powiązana przemieszczała uszlachetniony Materiał z powrotem do Niemiec.

Spółka Powiązana nie posiadała i nie posiada w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej.

Ponadto w piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że:

1.W okresie współpracy ze Spółką Powiązaną, o której mowa we wniosku, Wnioskodawczyni była zarejestrowana jako czynny podatnik VAT.

2.W okresie współpracy z Wnioskodawczynią Spółka Powiązana z siedzibą w Niemczech była podatnikiem w rozumieniu art. 28a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

3.Opisany we wniosku materiał powierzony (przemieszczany przez Spółkę Powiązaną z Niemiec do Polski) to profile aluminiowe oraz materiał złączny - śruby, nakrętki, uszczelki, podkładki. Również występowały materiały opakunkowe - kartony. Realizowana przez Wnioskodawczynię usługa uszlachetniania na tym materiale obejmowała czynności takie jak cięcie, gięcie, otworowanie, skrawanie, montaż. W efekcie powstawał wyrób końcowy, tj. elementy montażowe do systemów fotowoltaicznych. Po wykonaniu przez Wnioskodawczynię usługi w opisanym zakresie Spółka Powiązana przemieszczała uszlachetniony materiał (wyrób końcowy) z powrotem do Niemiec.

Pytanie

Czy Wnioskodawczyni postępowała prawidłowo, traktując wykonywane na rzecz Spółki Powiązanej świadczenie jako usługę w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, do której znajduje zastosowanie art. 28b ustawy o podatku od towarów i usług, i dokumentując te czynności fakturami bez wykazywania podatku od towarów i usług, z adnotacją „odwrotne obciążenie”?

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawczyni postępowała ona prawidłowo, traktując wykonywane na rzecz Spółki Powiązanej świadczenie jako usługę w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570, dalej jako ustawa o VAT), do której znajduje zastosowanie art. 28b ustawy o VAT, i dokumentując te czynności fakturami bez wykazywania podatku od towarów i usług, z adnotacją „odwrotne obciążenie”.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów rozumie się co do zasady przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast pod pojęciem świadczenia usług rozumie się zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT zasadniczo każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Opisane w stanie faktycznym świadczenie Wnioskodawczyni nie ma cech dostawy towarów, ponieważ w jego wykonaniu Wnioskodawczyni nie przenosi na Spółkę Powiązaną prawa do rozporządzania jak właściciel w odniesieniu do żadnych towarów. Właścicielem Materiału pozostaje przez cały czas Spółka Powiązana, która przemieszcza ten Materiał do Polski, a następnie powierza go Wnioskodawczyni celem dokonania przez tę ostatnią jego uszlachetnienia. Po wykonaniu usługi przez Wnioskodawczynię Spółka Powiązana przemieszcza uszlachetniony Materiał powrotnie na terytorium Niemiec. Wnioskodawczyni na żadnym etapie nie nabywa prawa do rozporządzania Materiałem jak właściciel, stąd też prawa takiego nie może przenieść na inny podmiot. Z tego względu świadczenie Wnioskodawczyni zakwalifikować należy jako świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

Wskazać tu należy, iż określenie prawidłowego sposobu fakturowania za usługi wymaga ustalenia, w którym kraju dana usługa podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Krajem opodatkowania usług świadczonych transgranicznie jest państwo, w którym znajduje się miejsce świadczenia usługi. O miejscu świadczenia usług stanowią z kolei przepisy zawarte w art. 28b-28n ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy o VAT, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Z kolei art. 28b ust. 2 stanowi, że w przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Zdaniem Wnioskodawczyni do usług obróbki / uszlachetnienia Materiału (aluminium - śruby) na rzecz Spółki Powiązanej nie znajdują zastosowania szczególne zasady ustalania miejsca świadczenia usług, o których mowa w art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy o VAT. Ponadto Spółka Powiązana nie posiadała i nie posiada w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, co wyłącza w tym przypadku zastosowanie art. 28b ust. 2 ustawy o VAT.

Wobec powyższego miejsce świadczenia przedmiotowych usług należy określić na zasadzie ogólnej ustanowionej w art. 28b ust. 1 ustawy o VAT. Tym samym miejscem świadczenia usług wykonywanych przez Wnioskodawczynię na rzecz Spółki Powiązanej było miejsce siedziby Spółki Powiązanej, czyli terytorium Niemiec. Z tego względu usługi te nie podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i wystawiane przez Wnioskodawczynię faktury nie powinny tego podatku zawierać.

Zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi, faktura powinna zawierać wyrazy „odwrotne obciążenie”. Spółka zatem zasadnie dokumentowała opisane we wniosku usługi świadczone na rzecz Spółki Powiązanej fakturami z adnotacją „odwrotne obciążenie” na podstawie art. 106e ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Z powołanego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.

W myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy:

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy:

Jak stanowi art. 2 pkt 6 ustawy:

Należy zauważyć, że dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, rozumiana jest przez ustawodawcę, jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W określeniu „jak właściciel” zawiera się możliwość uznania za dostawę faktycznego przeniesienia władztwa nad rzeczą. W rozumieniu ustawy „dostawa” oznacza wszelkiego rodzaju rozporządzanie towarem (sprzedaż, zamiana, darowizna, oraz każdą inną czynność, która w aspekcie ekonomicznym będzie prowadziła do podobnego rezultatu). Pojęcie „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” dotyczy tego rodzaju czynności, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nim jak właściciel. Należy przy tym uznać, że chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Ponieważ istotą dostawy towarów nie jest przeniesienie prawa własności, zatem zwrotu „prawo do rozporządzania jak właściciel” nie można interpretować jako „prawa własności”. Co więcej, czynności przejścia własności ekonomicznej nie musi towarzyszyć przejście własności w sensie prawnym, ponieważ „dostawa towarów” nie ogranicza się wyłącznie do zbycia prawa własności rzeczy.

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie niebędące dostawą towarów i świadczone na rzecz innego podmiotu. Powołane przepisy wskazują, że pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji. Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy:

Według art. 15 ust. 2 ustawy:

Kwestie dotyczące miejsca świadczenia przy świadczeniu usług uregulowane zostały w rozdziale 3 działu V ustawy (art. 28a do 28o ustawy).

Na mocy art. 28a ustawy:

Wskazany art. 28a ustawy wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalania miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji, jest podmiot wykonujący samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Ogólna zasada dotycząca określania miejsca świadczenia usług na rzecz podatników zawarta została w art. 28b ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 28b ust. 2 ustawy:

Z niniejszych przepisów ustawy wynika zatem, że co do zasady, usługa świadczona na rzecz podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy inna niż wskazana w art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy podlega opodatkowaniu w miejscu siedziby działalności gospodarczej usługobiorcy, chyba że jest świadczona dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej usługobiorcy, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, wówczas miejscem świadczenia tej usługi jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, dla którego ta usługa jest świadczona.

Natomiast zasady wystawiania faktur regulują przepisy art. 106a-106q ustawy.

Zgodnie z art. 106a pkt 2 ustawy:

Na mocy art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy:

Dane, które powinna zawierać faktura, zostały wskazane w art. 106e ust. 1 ustawy, w tym w pkt 1-18 wymieniono:

Stosownie do art. 106e ust. 5 pkt 1 ustawy:

Z opisu sprawy wynika, że prowadzą Państwo działalność gospodarczą w zakresie produkcji metalowych systemów rynnowych oraz elementów mocujących i montażowych do systemów solarnych. Posiadają Państwo wieloletnie doświadczenie w dziedzinie obróbki i kształtowania blach, produkcji elementów systemu odwodnienia dachu, a także w tłoczeniu, gięciu i profilowaniu elementów montażowych i mocujących wykonywanych z różnych gatunków stali, miedzi, cynku i aluminium. Do 31.12.2022 r. prowadzili Państwo współpracę ze Spółką Powiązaną z siedzibą w Niemczech na następujących zasadach:

-Spółka Powiązana przemieszczała z Niemiec do Polski należący do niej materiał wsadowy (aluminium - śruby, dalej jako Materiał),

-na zlecenie Spółki Powiązanej wykonywali Państwo usługi obróbki (uszlachetniania) na powierzonym Państwu Materiale, w tym procesie nie dodawaliście do Materiału żadnych kupionych przez siebie elementów, tzn. Państwa świadczenie polegało wyłącznie na wykonaniu na Materiale usługi obróbki, nie nabywaliście własności Materiału,

-po wykonaniu przez Państwa usługi obróbki Spółka Powiązana przemieszczała uszlachetniony Materiał z powrotem do Niemiec.

W okresie współpracy ze Spółką Powiązaną byli Państwo zarejestrowani jako czynny podatnik VAT. Spółka Powiązana nie posiadała i nie posiada w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej. W okresie współpracy z Państwem Spółka Powiązana z siedzibą w Niemczech była podatnikiem w rozumieniu art. 28a ustawy. Opisany we wniosku materiał powierzony (przemieszczany przez Spółkę Powiązaną z Niemiec do Polski) to profile aluminiowe oraz materiał złączny - śruby, nakrętki, uszczelki, podkładki. Również występowały materiały opakunkowe - kartony. Realizowana przez Państwa usługa uszlachetniania na tym materiale obejmowała czynności takie jak cięcie, gięcie, otworowanie, skrawanie, montaż. W efekcie powstawał wyrób końcowy, tj. elementy montażowe do systemów fotowoltaicznych. Po wykonaniu przez Państwa usługi w opisanym zakresie Spółka Powiązana przemieszczała uszlachetniony materiał (wyrób końcowy) z powrotem do Niemiec.

W celu odniesienia się do kwestii objętych zakresem zadanych pytań należy zauważyć, że w praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się świadczenia natury kompleksowej, czyli takie, które nie dają się w prosty sposób zaklasyfikować do danej kategorii, bowiem składają się z kilku pojedynczych świadczeń. Wobec tego w każdym przypadku dla określenia skutków podatkowych transakcji złożonych należy badać, czy mamy do czynienia z kompozycją świadczenia głównego (dominującego) wzbogaconą jedynie o świadczenia pomocnicze, czy też dostawca realizuje kilka odrębnych i niezależnych świadczeń.

W sytuacji, gdy mamy do czynienia ze świadczeniem złożonym – świadczeniem dwóch lub więcej czynności (dostaw lub usług), tak ściśle ze sobą powiązanych, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jedno świadczenie do celów stosowania podatku VAT. Zdarzenie to należy traktować jako jednolite świadczenie, w którym kilka elementów należy uznać za konstytutywne do świadczenia głównego. Zatem należy ustalić charakter świadczonej czynności, a tym samym zidentyfikować dominujące składniki danego świadczenia.

Świadczenie kompleksowe (złożone), to zgodnie z orzecznictwem TSUE szereg działań podejmowanych przez podatnika na rzecz konsumenta, które z gospodarczego punktu widzenia tworzy jedną całość i z podatkowego punktu widzenia nie powinno być w sposób sztuczny dzielone.

Natomiast o tym, czy będziemy mieli do czynienia z dostawą towarów, czy świadczeniem usług, powinien przesądzić element, który w ramach danego świadczenia ma charakter dominujący (np. wyroki TSUE: z dnia 2 maja 1996 r. w sprawie C-231/94, Faaborg – Gelting Linien; z dnia 25 lutego 1999 r. w sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ltd przeciwko Commissioners of Custom and Excise; z dnia 27 października 2005 r. w sprawie C-41/04, Levob Verzekeringen BV i OV Bank NV v Staatssecretaris van Financien, z glosą P. Selera, opubl. Lex/el. 2010). Jeżeli elementem dominującym w ramach danej transakcji będzie wydanie towaru w celu przeniesienia prawa do rozporządzania nim jak właściciel, zaś pozostałe czynności będą miały charakter pomocniczy lub uboczny, wówczas transakcja powinna być traktowana jako dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy. Natomiast w przypadku, gdy istotą transakcji będą inne czynności, to mimo, że w ramach takiej transakcji może także wystąpić wydanie towaru, powinna być ona traktowana jako świadczenie usług.

W sprawie C 111/05 TSUE stwierdził, że „o ile w istocie stosunek pomiędzy ceną dobra a ceną usług jest obiektywną przesłanką stanowiącą wskazówkę, którą można uwzględnić przy dokonywaniu kwalifikacji transakcji będącej przedmiotem sprawy przed sądem krajowym, to jednak, jak to podnosi Komisja Wspólnot Europejskich w swoich pisemnych uwagach, koszt materiałów i prac nie może samodzielnie mieć decydującego znaczenia”.

Przy tym należy wyjaśnić, że pojęcie „świadczenia usług na ruchomym majątku rzeczowym” nie zostało zdefiniowane na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług. Przez ruchomy majątek rzeczowy należy rozumieć towary niebędące nieruchomościami. Za usługi na ruchomym majątku rzeczowym uznaje się m.in. naprawę rzeczy ruchomych, usługi serwisowe i gwarancyjne związane z ww. rzeczami, instalację, montaż i demontaż rzeczy ruchomych, przetwarzanie i uszlachetnianie. Istota usług świadczonych na ruchomym majątku rzeczowym opiera się na założeniu, że usługodawca otrzymuje od zleceniodawcy materiał i przetwarza go w taki sposób, aby otrzymać pożądany przez zleceniodawcę wyrób. Przepisy nie określają rodzaju, ani charakteru prac jakie mogą być wykonane w ramach usług na ruchomym majątku rzeczowym. Mogą to zatem być prace drobne, a także świadczenia złożone, wymagające zaangażowania wielu różnego rodzaju prac.

Przenosząc powyższe ustalenia na grunt rozpatrywanej sprawy należy zauważyć, że czynności takie jak cięcie, gięcie, otworowanie, skrawanie, montaż stanowią świadczenie złożone (kompleksowe). Opisane we wniosku czynności są ze sobą powiązane i w aspekcie gospodarczym tworzą jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter. Intencją (celem) Spółki Powiązanej było wykonanie przez Państwa usługi obróbki (uszlachetniania) na powierzonym Państwu Materiale tak, aby w efekcie powstawał wyrób końcowy, tj. elementy montażowe do systemów fotowoltaicznych. W procesie obróbki (uszlachetniania) nie dodawaliście Państwo do Materiału żadnych kupionych przez siebie elementów, tzn. Państwa świadczenie polegało wyłącznie na wykonaniu na Materiale usługi obróbki, nie nabywaliście własności Materiału. Spółka Powiązana otrzymała jedno świadczenie polegające na usłudze obróbki (uszlachetniania) na powierzonym Materiale jako niezbędnym do wykonania ww. świadczenia.

Tym samym mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy należy stwierdzić, że wykonywane przez Państwa czynności na rzecz Spółki Powiązanej na powierzonym Materiale, w wyniku których powstał wyrób końcowy, tj. elementy montażowe do systemów fotowoltaicznych, powinny być traktowane, a tym samym opodatkowane jako świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy.

Odnosząc się natomiast do kwestii dotyczących miejsca świadczenia usług wskazać należy, że do przedmiotowych usług nie znajdują zastosowania szczególne zasady ustalania miejsca świadczenia usług wynikające z art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy. Jednocześnie w opisie sprawy wskazali Państwo, że w okresie współpracy z Państwem Spółka Powiązana z siedzibą w Niemczech była podatnikiem w rozumieniu art. 28a ustawy oraz nie posiadała i nie posiada w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej.

Wobec powyższego, miejscem świadczenia przez Państwa usług na rzecz Spółki Powiązanej jest – stosownie do art. 28b ust. 1 ustawy – miejsce, w którym Spółka Powiązana posiada siedzibę działalności gospodarczej, tj. w analizowanym przypadku w Niemczech. Tym samym ww. usługi obróbki (uszlachetniania) wykonywane przez Państwa na powierzonym Materiale nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski.

Jednocześnie należy wskazać, że w przypadku gdy usługi obróbki (uszlachetniania) świadczone są przez Państwa na rzecz Spółki Powiązanej, której siedziba działalności gospodarczej znajduje się na terytorium Niemiec, obowiązek rozliczenia podatku zostaje przeniesiony na nabywcę usługi. Zatem to Spółka Powiązana jest zobowiązana do rozliczenia podatku w kraju siedziby działalności gospodarczej (Niemczech).

W związku z powyższym, świadcząc usługi obróbki (uszlachetniania) na rzecz Spółki Powiązanej, której miejscem świadczenia jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, a podmiotem zobowiązanym do zapłaty podatku od wartości dodanej jest Spółka Powiązana, są Państwo zobowiązani do udokumentowania tej transakcji fakturą, która stosownie do art. 106e ust. 5 pkt 1 ustawy może nie zawierać danych określonych w ust. 1 pkt 10 i 12-14, tj. m.in. stawki i kwoty podatku oraz sumy wartości sprzedaży netto. Przy czym, zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 18 ustawy, faktura ta powinna być opatrzona adnotacją „odwrotne obciążenie”, natomiast nie może zawierać podatku VAT.

Podsumowując, wykonywane przez Państwa na rzecz Spółki Powiązanej czynności stanowią usługi w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, do których znajduje zastosowanie art. 28b ust. 1 ustawy oraz winny zostać udokumentowane fakturami bez wykazywania podatku od towarów i usług, z adnotacją „odwrotne obciążenie”.

Zatem Państwa stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem sprawy i zastosujecie się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa:

·Zgodnie z art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),

albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).