Interpretacja indywidualna z dnia 21 listopada 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.652.2023.2.KT

Niepodleganie opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży udziału we współwłasności działki.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 września 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 19 września 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży udziału we współwłasności działki nr 1. Uzupełniła go Pani pismami z 14 listopada 2023 r. (wpływ 14 listopada 2023 r. oraz 2 listopada 2023 r.)

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawczyni i jej dwie siostry nabyły w częściach po 1/3 spadek po rodzicach, w skład którego wchodziły nieruchomości składające się z kilku działek, m.in. działki nr 1, nr 2 i nr 3. Działkę nr 1 Wnioskodawczyni i jej dwie siostry zamierzają sprzedać.

Wnioskodawczyni jest polskim rezydentem podatkowym i nie prowadzi działalności gospodarczej, nigdy nie była i nie jest też obecnie zarejestrowana jako podatnik VAT. Wnioskodawczyni pozostaje w stosunku pracy.

Wnioskodawczyni i jej dwie siostry nabyły spadek po rodzicach w następujący sposób: postanowieniem z dnia … września 1991 r. Sąd Rejonowy w ... orzekł, że spadek po ojcu nabyły w częściach, każda po 1/4 Wnioskodawczyni, jej dwie siostry i matka (własność nieruchomości nabyły w części po 1/8). Zaś postanowieniem z dnia … lipca 2007 r. Sąd Rejonowy stwierdził, że spadek po matce nabyła Wnioskodawczyni i jej dwie siostry w częściach po 1/3 (własność nieruchomości nabyły w części po 5/24). Ostatecznie Wnioskodawczyni i jej dwie siostry są współwłaścicielami nieruchomości w częściach po 1/3.

Dla działki gruntu o numerze 1, o powierzchni ... ha, położonej w ... przy ul. ... bez numeru, obrębie ..., Sąd Rejonowy dla ...-… w ... … Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą o nr … .

Dla działek o numerach 2 i 3, o łącznym obszarze ... ha, położonej w ... przy ul. ... bez numeru, obrębie ..., Sąd Rejonowy dla ...-… w ... … Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą o nr ....

W związku z nabyciem działek w drodze spadku, Wnioskodawczyni nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu działek nr 1, nr 2 i nr 3.

W dniu … czerwca 2019 r. Wnioskodawczyni i jej siostry zawarły umowę dzierżawy działki nr 3 na czas oznaczony do dnia … lipca 2022 r. Wcześniej działka nr 3 nie była wykorzystywana przez Wnioskodawczynię i jej siostry w żaden sposób, nawet do działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług.

Wnioskodawczyni i jej siostry nie wystawiały działki nr 3 na sprzedaż, nie czyniły żadnych starań celem znalezienia kupującego. W 2022 r. zgłosił się do nich kontrahent (czynny podatnik VAT) zainteresowany nabyciem działki o nr 3 o łącznej powierzchni ... ha. Nabywcą nieruchomości miał być inny podmiot niż dotychczasowy dzierżawca.

Działka o nr 3 jest niezabudowana, zgodnie z wypisem z rejestru gruntów są to grunty orne, grunty pod rowami. Ani Wnioskodawczyni ani jej siostry nie występowały nigdy z wnioskiem o wydanie decyzji o warunkach zabudowy dotyczącej ww. działki, wnioskiem o pozwolenie na budowę, nie dokonywały też geodezyjnego podziału działki. Działka jest objęta obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego zgodnie z uchwałą nr … Rady Miejskiej w ... z dnia … lipca 2021 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla części obszaru miasta ... położnej w rejonie ulic: ..., ... i ... oraz granic miasta ... jako tereny oznaczone symbolem 5P/U - tereny przemysłowe. W dniu … kwietnia 2022 r. zawarta została przedwstępna umowa sprzedaży działki o numerze 3, jednak do podpisania umowy przyrzeczonej nigdy nie doszło. Zgodnie z ustaleniami stron, umowa przyrzeczona powinna zostać zawarta do … października 2022 r., po spełnieniu się następujących warunków:

1.uzyskania zaświadczeń, wydanych przez urząd skarbowy w trybie art. 30 ustawy – Ordynacja podatkowa, urząd gminy oraz Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych w trybie art. 306g lub 306e ustawy – Ordynacja podatkowa oraz zaświadczeń, wydanych przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych i Kasę Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, potwierdzających, że Sprzedający nie zalega z płatnością należnych podatków i innych należności publicznoprawnych;

2.przeprowadzeniu przez Kupującego procesu analizy stanu prawnego przedmiotu Sprzedaży i uznaniu przez Kupującego, według jego oceny, wyników tej analizy za satysfakcjonujące,

3.uzyskaniu przez Kupującego – na jego koszt i jego staraniem ustaleń, z których wynikałoby, iż warunki glebowo-środowiskowe przedmiotu sprzedaży (działki nr 3) umożliwiają realizację zamierzonej przez Kupującego inwestycji;

4.potwierdzeniu przez Kupującego – na jego koszt i jego staraniem, że warunki techniczne (zaopatrzenie w media: wodę, energię elektryczną i gaz oraz odprowadzanie wód deszczowych i roztopowych) umożliwiają realizację zamierzonej inwestycji na przedmiocie sprzedaży;

5.potwierdzeniu, że przedmiot sprzedaży posiada dostęp do drogi publicznej;

6.zawarciu przez Kupującego umowy najmu dotyczącej budynku, który ma zostać wybudowany między innymi na przedmiocie sprzedaży;

7.uzyskaniu przez Kupującego ostatecznej decyzji potwierdzającej, że przedmiot sprzedaży został wyłączony z produkcji rolnej albo zaświadczenia potwierdzającego, że może on zostać wyłączony z produkcji rolniczej bez konieczności wydawania decyzji zezwalającej na takie wyłączenie;

8.uzyskaniu przez Kupującego ostatecznej decyzji zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej pozwolenia na budowę, dotyczącej przedmiotu sprzedaży i zezwalającej na realizację między innymi na nim inwestycji, polegającej na wybudowaniu zespołu budynków magazynowo-logistycznych, najpóźniej do daty zawarcia umowy sprzedaży;

9.przedłożeniu przez sprzedającego na wezwanie Kupującego poświadczonych notarialnie kopii dokumentów potwierdzających tożsamość sprzedających, to jest dowodów osobistych lub paszportów;

10.co najmniej dwukrotnym podpisaniu lub przekazaniu Kupującemu przez sprzedającego – na wezwanie Kupującego – oświadczenia dotyczącego zgodności działań sprzedających z wymogami oraz procedurami w zakresie przeciwdziałania praniu brudnych pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu oraz uzyskaniu przez sprzedającego na wezwanie Kupującego wszelkich informacji oraz dokumentów oraz przeprowadzaniu na ich podstawie przez Kupującego bądź wskazany przez Kupującego podmiot weryfikacji sprzedających w ramach procedury zwanej „Know your customer”;

11.uzyskaniu przez Kupującego zgody wspólników kupującego na nabycie przedmiotu sprzedaży; uzyskaniu przez sprzedające interpretacji indywidualnej podatkowej dotyczącej sposobu opodatkowania transakcji sprzedaży oraz w przypadku konieczności opodatkowania podatkiem VAT, zgłoszeniu się i zarejestrowaniu do właściwego Urzędu Skarbowego jako czynny podatnik VAT oraz ujawnieniu sprzedających na tzw. białej liście podatników VAT.

Ponadto, zgodnie z postanowieniami ww. umowy przedwstępnej dotyczącej działki nr 3 Wnioskodawczyni i jej siostry udzieliły przedstawicielom Kupującego i Kupującemu pełnomocnictw, m.in. do uzyskania warunków technicznych przyłączenia przedmiotu sprzedaży do infrastruktury technicznej, w szczególności przyłączenia do sieci energetycznej, gazowej, teleinformatycznej, wodociągowej, ciepłowniczej, kanalizacji deszczowej i sanitarnej lub innej infrastruktury technicznej umożliwiającej odprowadzanie wód opadowych, oraz włączenia do dróg, uzyskania decyzji o wyłączeniu gruntów z produkcji rolniczej, zmiany kwalifikacji gruntów oraz uzyskania decyzji dotyczącej gospodarowania masami ziemi podlegającymi ochronie, uzyskania decyzji na lokalizację zjazdu z przedmiotu sprzedaży oraz zgody wydanej przez zarządcę drogi na włączenie się do ruchu aut obsługujących zamierzoną przez Kupującego inwestycję, zawarcia w imieniu Sprzedających umów przyłączenia do sieci oraz umów drogowych określających warunki włączenia do dróg, do wystąpienia do właściwego dostawcy lub dystrybutora energii elektrycznej i gazowej celem uzyskania technicznych warunków przyłączenia do sieci elektroenergetycznej i gazowej, w tym składania i podpisywania wniosków i innych dokumentów, ich zmiany, cofania oraz odbioru.

Zgodnie z postanowieniami umowy przedwstępnej dotyczącej działki nr 3 wszelkie decyzje, uzgodnienia, opinie, warunki techniczne i konieczne w celu ich uzyskania działania faktyczne miały zostać wykonane i uzyskane przez Kupującego i na jego wyłączny koszt i ryzyko, a Kupujący nie miał prawa dochodzenia od sprzedającego jakichkolwiek należności za poniesione koszty i wydatki potrzebne do uzyskania warunków, bez względu na to czy umowa sprzedaży zostanie zawarta, czy też z jakiegokolwiek powodu do jej zawarcia nie dojdzie.

Z niewiadomych dla Wnioskodawczyni przyczyn, zainteresowany zakupem działki nr 3 wycofał się z zakupu. Zainteresowany zakupem działki nr 3 nie wpłacił Wnioskodawczyni zadatku. Ponieważ Wnioskodawczyni już wcześniej domyślała się, że umowa przyrzeczona nie zostanie zawarta, nie podejmowała żadnych czynności, których zrealizowanie warunkowało podpisanie umowy przyrzeczonej. Wnioskodawczyni nie otrzymała żadnej korespondencji z organów administracji, urzędów i instytucji, do których miał zgłosić się zainteresowany zakupem działki nr 3. Na tej podstawie przypuszcza, że także on nie podjął żadnych czynności prawnych, w szczególności nie uzyskał ostatecznej decyzji potwierdzającej, że działka nr 3 została wyłączona z produkcji rolnej oraz nie uzyskał decyzji zatwierdzających projekt budowlany i udzielających pozwolenia na budowę dotyczących działki nr 3.

W związku z planowaną sprzedażą działki nr 3 Wnioskodawczyni złożyła wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. W dniu 14 lipca 2023 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydał interpretację o numerze 0113-KDIPT1-2.4012.353.2022.2.PRP. Interpretacja odnosiła się do zdarzenia przyszłego dotyczącego działki nr 3, które ostatecznie nie wystąpiło.

Wnioskodawczyni nie dokonywała nigdy wcześniej sprzedaży działek czy nieruchomości. Sprzedaż działki nr 3 była pierwszą planowaną transakcją, która ostatecznie nie doszła do skutku. Obecnie Wnioskodawczyni i jej siostry zamierzają sprzedać działkę o numerze 1, której są współwłaścicielkami.

Niniejszy wniosek dotyczy działki o numerze 1.

Działka ta nigdy nie była wykorzystywana przez Wnioskodawczynię i jej siostry w żaden sposób, nawet do działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług. Działka nie była przedmiotem najmu, dzierżawy i nie służyła prowadzeniu przez Wnioskodawczynię jakiejkolwiek działalności handlowej, usługowej czy wytwórczej. Działka jest działką rolną, na której znajdują się łąki i pastwiska.

Wnioskodawczyni nie jest rolnikiem ryczałtowym i nie prowadzi działalności rolniczej.

Wnioskodawczyni i jej siostry są w wieku przedemerytalnym i zamierzają sprzedać działkę, aby uzyskane w ten sposób środki pieniężne przeznaczyć na zaspokojenie potrzeb osobistych swoich i swojej najbliższej rodziny. Decyzja o sprzedaży wynika z faktu stałego niewykorzystywania działki, z posiadaniem której wiąże się obowiązek ponoszenia kosztów, braku pomysłu i możliwości efektywnego jej zagospodarowania, zamiaru zaspokojenia potrzeb osobistych, chęci podniesienia komfortu życia i poprawy warunków bytowych. Wnioskodawczyni nie zamierza nabywać innych nieruchomości w celu ich dalszej odsprzedaży i nie zamierza uczynić ze sprzedaży nieruchomości stałego źródła utrzymania.

Zainteresowanego zakupem działki o numerze 1 Wnioskodawczyni znalazła za pośrednictwem biura obrotu nieruchomościami. W dniu … sierpnia 2023 r. zawarta została w formie aktu notarialnego przedwstępna umowa sprzedaży, zgodnie z którą umowa przyrzeczona powinna zostać zawarta do dnia … grudnia 2023 r. Wnioskodawczyni nie udzieliła nikomu pełnomocnictwa do dokonywania jakichkolwiek czynności związanych z przedmiotową nieruchomością ani do występowania w jej imieniu do organów administracji, urzędów i instytucji oraz nie udzieliła zgody na takie czynności. Kupującym udział w działce ma być czynny podatnik podatku od towarów i usług. Kupujący nie wpłacił Wnioskodawczyni zadatku.

Działka gruntu numer 1 położona jest w ... przy ulicy ... bez numeru, obrębie ewidencyjnym ..., zawiera powierzchnię ... ha i leży w terenach sklasyfikowanych jako: lasy oznaczonych symbolem „L” w klasie V, jako pastwiska trwałe oznaczonych symbolem „Ps” w klasie V oraz jako grunty rolne oznaczonych symbolem „R” w klasie VI. Przedmiotowa nieruchomość jest niezabudowana, nieogrodzona oraz posiada bezpośredni i prawidłowy dostęp do drogi publicznej. Wnioskodawczyni ani jej siostry nie występowały nigdy z wnioskiem o wydanie decyzji o warunkach zabudowy dotyczącej ww. działki, wnioskiem o pozwolenie na budowę, nie dokonywały też geodezyjnego podziału działki. Działka jest objęta obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego zgodnie z uchwałą nr ... Rady Miejskiej w ... z dnia … lipca 2021 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla części obszaru miasta ... położnej w rejonie ulic: ..., ... i ... oraz granic miasta ... jako tereny oznaczone symbolami 6P/U – tereny zabudowy produkcyjnej, składów i magazynów oraz zabudowy usługowej, 1ZL – lasy i zalesienia.

Ponadto w uzupełnieniu wskazano:

W przedwstępnej umowie sprzedaży działki nr 1 Wnioskodawczyni złożyła oświadczenie, że działka nr 1 nie jest obciążona żadnymi prawami rzeczowymi ograniczonymi, wolna jest od wszelkich obciążeń i zajęć, praw i roszczeń osób trzecich zarówno rzeczowych jak i obligacyjnych, w szczególności nie jest przedmiotem użyczenia bądź umów o korzystanie zawartych pod innym tytułem prawnym, ani też nie jest oddana do korzystania bez tytułu prawnego i w takim stanie prawnym zobowiązuje się ją zachować do dnia zawarcia umowy przeniesienia własności.

Wnioskodawczyni oświadczyła, że zobowiązuje się sprzedać działkę w stanie wolnym od wszelkich obciążeń, praw i roszczeń osób trzecich, zaś przyszły nabywca oświadczył, że przedmiotową nieruchomość w stanie wolnym od wszelkich obciążeń, praw i roszczeń osób trzecich, za cenę podaną w umowie zobowiązuje się kupić.

W przedwstępnej umowie sprzedaży strony umówiły się, że:

• Wnioskodawczyni w ciągu 21 dni od dnia zawarcia umowy przedwstępnej złoży do właściwego organu podatkowego wniosek o wydanie interpretacji podatkowej, w zakresie opodatkowania sprzedaży działki nr 1 podatkiem od towarów i usług i uzyskaną interpretację prawa podatkowego przedłoży stronie kupującej,
• w przypadku konieczności opodatkowania podatkiem od towarów i usług ww. transakcji, najpóźniej w ciągu 14 dni roboczych od dnia otrzymania przez Wnioskodawczynię interpretacji prawa podatkowego, zostanie zawarty aneks, na mocy którego strony powiększą wskazaną w umowie cenę o należny podatek VAT,
• w razie zawarcia umowy przeniesienia własności, Wnioskodawczyni zobowiązana będzie wydać działkę nr 1 stronie kupującej do wyłącznego posiadania w stanie niepogorszonym, po zapłaceniu całej należnej łącznej ceny sprzedaży, pod warunkiem, że Nadleśniczy właściwego Nadleśnictwa nie skorzysta z prawa pierwokupu,
• Wnioskodawczyni zobowiązała się przedłożyć do aktu notarialnego obejmującego przyrzeczoną umowę sprzedaży:
• aktualny wypis z rejestru gruntów dla przedmiotowej nieruchomości,
• aktualne zaświadczenie dotyczące przeznaczenia przedmiotowej nieruchomości w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, bądź zaświadczenie o braku planu zagospodarowania przestrzennego,
• aktualne zaświadczenie wydane przez Zarząd Zieleni Miejskiej w ..., z którego wynikać będzie, że przedmiotowa nieruchomość nie jest objęta uproszczonym planem urządzenia lasu ani decyzją, o której mowa w art. 19 ust. 3 ustawy o lasach,
• odpis skrócony aktu małżeństwa jednej ze współwłaścicielek działki.

Wzajemne prawa i obowiązki stron wynikające z przedwstępnej umowy sprzedaży zostały określone powyżej. Najważniejszym warunkiem, który musi zostać spełniony w celu zawarcia ostatecznej umowy sprzedaży działki nr 1 jest nieskorzystanie przez Nadleśniczego właściwego Nadleśnictwa z prawa pierwokupu.

W umowie przedwstępnej Wnioskodawczyni nie udzieliła nikomu pełnomocnictwa do dokonywania jakichkolwiek czynności związanych z przedmiotową nieruchomością ani do występowania w jej imieniu do organów administracji, urzędów i instytucji oraz nie udzieliła zgody na takie czynności.

Kupujący nie ma żadnego prawa, aby do momentu zawarcia finalnej umowy sprzedaży dokonywać na działce jakichkolwiek robót i inwestycji w infrastrukturę działki nr 1.

Kupujący nie ma prawa do uzyskania warunków technicznych przyłączenia działki do infrastruktury technicznej, w szczególności przyłączenia do sieci energetycznej, gazowej, teleinformatycznej, wodociągowej, ciepłowniczej, kanalizacji deszczowej i sanitarnej. Kupujący nie ma prawa do uzyskania decyzji o wyłączeniu gruntów z produkcji rolniczej czy zmiany kwalifikacji gruntów oraz do ubiegania się o wydanie decyzji zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej pozwolenia na budowę jakiejkolwiek inwestycji na przedmiotowej działce przed datą zawarcia umowy sprzedaży.

Pytanie

Czy planowana przez Wnioskodawczynię sprzedaż udziału we współwłasności działki gruntu o numerze ewidencyjnym 1 będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Pani stanowisko w sprawie (z uwzględnieniem uzupełnienia)

Zdaniem Wnioskodawczyni, planowana sprzedaż udziału we współwłasności działki gruntu nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż będzie czynnością mieszczącą się w ramach zarządu majątkiem prywatnym, niemającą cech działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Tym samym dokonując planowanej sprzedaży udziału we współwłasności działki Wnioskodawczyni nie będzie występowała w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 931 ze zm.), zwana dalej „ustawą” lub „ustawą o VAT”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z kolei art. 2 pkt 6 ustawy stanowi, że ilekroć w ustawie mówi się o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Towarem jest także udział w prawie własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości.

Na podstawie art. 98 ustawy dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2022 r., poz. 1360), każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli.

Jednocześnie art. 7 ust. 1 ustawy o VAT definiuje dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z powyższymi przepisami sprzedaż udziału we współwłasności nieruchomości jest niewątpliwie odpłatną dostawą towarów mieszczącą się w zakresie ustawy o podatku od towarów i usług. Jednakże, aby dostawa była opodatkowana, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Według art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Zgodnie z art. 15 ust. 2 działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zwrócić uwagę, iż warunkiem koniecznym do opodatkowania podatkiem od towarów i usług danej transakcji nie jest sam fakt bycia podatnikiem, ale występowanie w takiej roli w odniesieniu do konkretnej transakcji wchodzącej w zakres działalności gospodarczej podmiotu. Natomiast ani formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, ani okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości, nie mogą przesądzać o opodatkowaniu jej bez każdorazowego ustalenia czy w odniesieniu do tej konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika VAT.

W opisanym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawczyni będzie występowała jako współwłaściciel, a nie jako podmiot prowadzący działalność gospodarczą. Zbywane mienie nie może być przypisane do działalności gospodarczej, ponieważ Wnioskodawczyni nie będzie działała w charakterze handlowca profesjonalnie zajmującego się nabywaniem i sprzedażą towarów. Opisana w zdarzeniu przyszłym nieruchomość została nabyta w wyniku spadku i nie służyła prowadzeniu przez Wnioskodawczynię jakiejkolwiek działalności handlowej, usługowej czy wytwórczej. W szczególności nie była oddawana w odpłatną dzierżawę, najem oraz w użytkowanie wieczyste.

Wnioskodawczyni nie pozyskała mienia celem jego dalszej odsprzedaży. Samo nieodpłatne nabycie mienia i jego posiadanie nie jest wystarczające do uznania, że konstytuuje ono działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT. Nabycie nieruchomości miało charakter nieodpłatny oraz nie wiązało się z prawem Wnioskodawczyni do odliczenia podatku od towarów i usług.

Wnioskodawczyni planuje sprzedaż posiadanego udziału w nieruchomości, ale w jej ocenie działania te będą stanowiły zwykłe rozporządzenie majątkiem osobistym, nie będą podejmowane w celu uzyskania stałego dochodu, ale będą wynikały z występowania obiektywnych przesłanek, tj. stałego niewykorzystywania działki, z posiadaniem której wiąże się obowiązek ponoszenia kosztów, braku pomysłu i możliwości efektywnego jej zagospodarowania, zamiaru zaspokojenia potrzeb osobistych swoich i swojej najbliższej rodziny, chęci podniesienia komfortu życia i poprawy warunków bytowych. Wnioskodawczyni nie zamierza nabywać innych nieruchomości w celu ich dalszej odsprzedaży i nie zamierza uczynić ze sprzedaży nieruchomości stałego źródła utrzymania.

Jak wynika z wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 9 maja 2014 r., sygn. akt I FSK 811/13, osoby podejmującej działania, które nie wykraczają poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności, nie można uznać za podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT i przyjąć, że sprzedaż nieruchomości będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Zaprezentowany pogląd NSA wpisuje się w stanowisko zawarte w wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej „TSUE”) z dnia 15 września 2011 r., w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10 Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie. Trybunał stwierdził, że za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, producenta tj. wykazuje aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Z orzeczenia TSUE wyprowadzić można wniosek, że nie będzie podlegała podatkowi VAT sprzedaż, która nie polega na wyzbywaniu się lub wykorzystywaniu własności dóbr materialnych lub niematerialnych dla celów zarobkowych w celu stałego osiągania zysku.

W kontekście orzeczeń TSUE można stwierdzić, że o występowaniu sprzedającego jako podatnika VAT (przedsiębiorcy w rozumieniu polskiej ustawy o podatku od towarów i usług) można mówić tylko w przypadku zaangażowania przez niego środków właściwych dla obrotu profesjonalnego, tj. wykraczających poza gospodarowanie majątkiem prywatnym.

Trybunał orzekł ponadto, że kryterium rozróżnienia między czynnościami wykonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania przepisów dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą, nie są ani liczba transakcji czy długość okresu, w jakim te transakcje następują, ani wysokość osiągniętych z nich przychodów. Całość wymienionych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych.

A zatem, z orzeczenia TSUE wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą.

Ażeby czynność uznać za dokonaną w ramach prowadzonej działalności gospodarczej należy wykazać, że w momencie jej realizacji podmiot miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, oraz że wykorzystywane przez niego towary czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności. Tym samym w przypadku sprzedaży gruntu (dla uznania takiej czynności za związaną z działalnością gospodarczą) należy ustalić, czy nieruchomość była wykorzystywana w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy grunt został nabyty na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności handlowej i w celu jego odsprzedaży.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawczyni nabyła udział w działce w drodze spadku po rodzicach. Nabycie nie zostało zatem dokonane w celach zarobkowych, w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, ani też w celu jej odsprzedaży.

Szczególnie w przypadku prowadzenia działalności gospodarczej związanej z działaniami handlowymi, zamiar częstotliwego wykonywania danej czynności, o której mowa w ustawie o VAT, podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług musi być ujawniony już w momencie jego nabycia, nie zaś sprzedaży.

Nieuzasadnione będzie zatem twierdzenie, że sprzedaż udziału w nieruchomości nabytej w drodze spadku, niezależnie od tego, czy będzie dokonana w częściach, czy też w całości, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ze skutkiem uznania spadkobiercy za podatnika podatku VAT, zobowiązanego do rozliczenia podatku od towarów i usług, z tytułu zbycia otrzymanego majątku.

Reasumując, Wnioskodawczyni dokonując transakcji sprzedaży udziału w nieruchomości nie będzie występowała w charakterze podatnika w rozumieniu ustawy, a czynność ta nie będzie nosiła znamion działalności gospodarczej, zatem nie będzie zobowiązana do uiszczenia podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tych czynności.

Wnioskodawczyni nabyła udział w nieruchomości w drodze spadku, a nie z zamiarem dalszej odsprzedaży czy też wykorzystywania w ramach działalności gospodarczej – a więc nie w celach handlowych, lecz prywatnych.

Wnioskodawczyni zamierza sprzedać udział w niezabudowanej działce należącej do jej majątku prywatnego, w ramach zarządu majątkiem prywatnym, co oznacza, że podejmie działania w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o VAT nie mają zastosowania.

W celu sprzedaży Wnioskodawczyni nie dokonała żadnych czynności zmierzających do uatrakcyjnienia działki, w szczególności nie dokonała jej uzbrojenia. Wnioskodawczyni nie podejmuje aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, nie będzie angażować środków podobnych do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, a zatem nie będzie można przypisać jej znamion prowadzenia działalności gospodarczej, co mogłoby przesądzić o uzyskaniu przez nią statusu podatnika.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, że nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji oraz nie prowadzi zorganizowanej działalności gospodarczej w tym zakresie. Z opisu sprawy nie wynika, aby dokonując sprzedaży udziału w działce Wnioskodawczyni działała w charakterze handlowca. Nie zamierzała uatrakcyjnić działki, nie ogrodziła jej, nie uzbroiła, nie zamierza nabywać kolejnych nieruchomości w celu ich dalszej odsprzedaży, nie tworzy baz kupujących jak to czynią deweloperzy i nie zamierza uczynić ze sprzedaży nieruchomości stałego źródła utrzymania.

Zachowanie Wnioskodawczyni mieści się w zarządzaniu własnymi aktywami majątkowymi, a sprzedając udział w działce skorzysta z przysługującego jej prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Okoliczności faktyczne opisanej sprawy wskazują jednoznacznie, że Wnioskodawczyni w stosunku do konkretnej czynności sprzedaży udziału w działce nr 1 nie podejmowała czynności charakterystycznych dla obrotu gospodarczego i z tego względu nie ma podstaw do obciążenia sprzedaży podatkiem VAT.

Dzierżawa innej działki o numerze 3, której Wnioskodawczyni jest współwłaścicielką i zawarcie przedwstępnej umowy sprzedaży tej działki (do podpisania umowy przyrzeczonej nigdy nie doszło) oraz udzielenie pełnomocnictw do wykonywania czynności związanych z tą nieruchomością, do występowania w imieniu Wnioskodawczyni do organów administracji, urzędów i instytucji oraz udzielenie zgody na takie czynności pozostaje bez wpływu na uznanie, że Wnioskodawczyni w odniesieniu do obecnie sprzedawanego udziału w działce nr 1 działa jako podatnik podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze powyższe oraz treść powołanych przepisów prawa stwierdzić należy, że w niniejszej sprawie nie wystąpią okoliczności, które łącznie wskazywałyby, że planowana sprzedaż udziału w działce nr 1 będzie uznana za działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ww. ustawy, a zatem planowana transakcja, jako mieszcząca się w ramach zarządu majątkiem prywatnym nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ponadto w uzupełnieniu wskazano:

Mając na uwadze doprecyzowanie opisu sprawy i udzielenie odpowiedzi na zadane w wezwaniu pytania, stwierdzić należy, że planowana sprzedaż udziału w działce nr 1 będzie uznana za transakcję mieszczącą się w ramach zarządu majątkiem prywatnym i nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Oprócz argumentów przedstawionych we wniosku przemawia za tym także fakt, że w przedwstępnej umowie sprzedaży Wnioskodawczyni złożyła oświadczenie, że działka nie jest obciążona żadnymi prawami rzeczowymi ograniczonymi, wolna jest od wszelkich obciążeń i zajęć, praw i roszczeń osób trzecich zarówno rzeczowych jak i obligacyjnych, w szczególności nie jest przedmiotem użyczenia bądź umów o korzystanie zawartych pod innym tytułem prawnym, ani też nie jest oddana do korzystania bez tytułu prawnego i w takim stanie prawnym zobowiązuje się ją zachować do dnia zawarcia umowy przeniesienia własności.

Ponadto, Wnioskodawczyni nie udzieliła nikomu pełnomocnictwa do dokonywania jakichkolwiek czynności związanych z przedmiotową nieruchomością ani do występowania w jej imieniu do organów administracji, urzędów i instytucji oraz nie udzieliła zgody na takie czynności.

Kupujący nie ma żadnego prawa, aby do momentu zawarcia finalnej umowy sprzedaży dokonywać na działce jakichkolwiek robót i inwestycji w infrastrukturę działki nr 1.

Kupujący nie ma prawa do uzyskania warunków technicznych przyłączenia działki do infrastruktury technicznej, w szczególności przyłączenia do sieci energetycznej, gazowej, teleinformatycznej, wodociągowej, ciepłowniczej, kanalizacji deszczowej i sanitarnej. Kupujący nie ma prawa do uzyskania decyzji o wyłączeniu gruntów z produkcji rolniczej czy zmiany kwalifikacji oraz do ubiegania się o wydanie decyzji zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej pozwolenia na budowę jakiejkolwiek inwestycji na przedmiotowej działce przed datą zawarcia umowy sprzedaży.

Z opisu sprawy nie wynika, aby dokonując sprzedaży udziału w działce Wnioskodawczyni działała w charakterze handlowca. Nie zamierzała uatrakcyjnić działki wcześniej, nie ogrodziła jej i nie uzbroiła, ani też nie udzieliła zgody na tego typu działania w przedwstępnej umowie sprzedaży. Wnioskodawczyni dokonując transakcji sprzedaży udziału w nieruchomości nie będzie występowała w charakterze podatnika w rozumieniu ustawy, a czynność ta nie będzie nosiła znamion działalności gospodarczej, zatem nie będzie zobowiązana do uiszczenia podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej „ustawą o VAT”:

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy o VAT:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT:

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy o VAT:

Zatem w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, należy przyjąć, że zbycie nieruchomości gruntowych (działek) traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

Towarem jest także udział w prawie własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, ze zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE”:

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.).

Zgodnie z art. 195 ustawy Kodeks cywilny:

Jak stanowi art. 196 § 1 ustawy Kodeks cywilny:

W myśl art. 196 § 2 ustawy Kodeks cywilny:

Stosownie do art. 46 § 1 ustawy Kodeks cywilny:

Art. 198 ustawy Kodeks cywilny stanowi, że:

Natomiast na mocy art. 8 ust. 1 ustawy o VAT:

Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT, bądź świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT.

Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT:

Jak stanowi art. 15 ust. 2 ustawy o VAT:

Na podstawie art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE:

Jednocześnie w art. 12 ust. 1 lit. b) powołanej Dyrektywy 2006/112/WE wskazano:

W myśl art. 12 ust. 3 Dyrektywy 2006/112/WE:

Na podstawie art. 2 ust. 1 lit. a) Dyrektywy 2006/112/WE:

Z przytoczonych regulacji prawa wspólnotowego wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Uznanie, iż dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą.

Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy o VAT, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy. Ocenie podlegać muszą przede wszystkim działania, jakie podejmuje zbywca w celu dokonania sprzedaży.

Z opisu sprawy wynika, że Pani wraz z dwiema siostrami są współwłaścicielami działki nr 1, którą nabyły w spadku po rodzicach. Nie prowadzi Pani działalności gospodarczej, nigdy Pani nie była i nie jest też obecnie zarejestrowana jako podatnik VAT. W związku z nabyciem ww. działki w drodze spadku, nie przysługiwało Pani prawo do odliczenia podatku naliczonego. Działka ta nigdy nie była wykorzystywana przez Panią i jej siostry w żaden sposób, nawet do działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług. Działka nie była przedmiotem najmu, dzierżawy i nie służyła prowadzeniu przez Panią jakiejkolwiek działalności handlowej, usługowej czy wytwórczej. Działka jest działką rolną, na której znajdują się łąki i pastwiska. Nie jest Pani rolnikiem ryczałtowym i nie prowadzi działalności rolniczej. Zainteresowanego zakupem działki o numerze 1 znalazła Pani za pośrednictwem biura obrotu nieruchomościami. W dniu … sierpnia 2023 r. zawarta została w formie aktu notarialnego przedwstępna umowa sprzedaży, zgodnie z którą umowa przyrzeczona powinna zostać zawarta do dnia … grudnia 2023 r. W przedwstępnej umowie sprzedaży złożyła Pani oświadczenie, że ww. działka nie jest obciążona żadnymi prawami rzeczowymi ograniczonymi, wolna jest od wszelkich obciążeń i zajęć, praw i roszczeń osób trzecich zarówno rzeczowych, jak i obligacyjnych, w szczególności nie jest przedmiotem użyczenia bądź umów o korzystanie zawartych pod innym tytułem prawnym, ani też nie jest oddana do korzystania bez tytułu prawnego i w takim stanie prawnym zobowiązuje się ją zachować do dnia zawarcia umowy przeniesienia własności. Nie udzieliła Pani nikomu pełnomocnictwa do dokonywania jakichkolwiek czynności związanych z przedmiotową nieruchomością ani do występowania w Pani imieniu do organów administracji, urzędów i instytucji oraz nie udzieliła Pani zgody na takie czynności. Kupujący nie ma żadnego prawa, aby do momentu zawarcia finalnej umowy sprzedaży dokonywać na działce jakichkolwiek robót i inwestycji w infrastrukturę. Przedmiotowa nieruchomość jest niezabudowana, nieogrodzona oraz posiada bezpośredni i prawidłowy dostęp do drogi publicznej. Ani Pani ani siostry nie występowały nigdy z wnioskiem o wydanie decyzji o warunkach zabudowy dotyczącej ww. działki, wnioskiem o pozwolenie na budowę, nie dokonywały też geodezyjnego podziału działki.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że z całokształtu okoliczności sprawy nie wynika taka Pani aktywność, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Zatem należy uznać, że sprzedaż przez Panią udziału we współwłasności działki nr 1 nie będzie stanowić działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Brak jest bowiem przesłanek świadczących o takiej Pani aktywności w przedmiocie zbycia ww. udziału we współwłasności działki nr 1, która jest porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem. Nie będzie występować bowiem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że dostawa przedmiotowego udziału we współwłasności ww. działki będzie wypełniać przesłanki działalności gospodarczej. Jak wynika z całokształtu okoliczności sprawy, nie podejmowała Pani aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców.

Konsekwentnie, w przedmiotowej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać, że w związku ze sprzedażą przez Panią udziału we współwłasności działki nr 1 będzie występować Pani w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Działania podejmowane przez Panią należą zatem do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. W związku z tym, będzie korzystać Pani z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

Wobec powyższego, dokonując sprzedaży udziału we współwłasności działki nr 1 nie będzie działała Pani w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Zatem sprzedaż udziału we współwłasności działki nr 1 nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Zatem uznałem Pani stanowisko za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Powyższe rozstrzygnięcie obejmuje zakresem tylko wyłącznie Pani sytuację przedstawioną w zdarzeniu przyszłym i jednocześnie nie wywiera skutku prawnego dla pozostałych współwłaścicieli działki nr 1.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem sprawy i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa:

·Stosownie do art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),

albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.