Interpretacja indywidualna z dnia 20 listopada 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.637.2023.2.SR

Opodatkowanie dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

6 września 2023 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej, uzupełniony pismem złożonym 24 września 2023 r., który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem złożonym 13 listopada 2023 r.

Treść wniosku jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1) Zainteresowany będący stroną postępowania: Pan …,

2) Zainteresowany niebędący stroną postępowania:Pan ….

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Zainteresowani to osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, jako wspólnicy spółki jawnej (dalej także łącznie jako: „Wnioskodawca”), pod firmą … (dalej: „Spółka”). Każdy ze wspólników jest polskim rezydentem podatkowym w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. podlega w Polsce opodatkowaniu od całości osiąganych dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów i korzysta z opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej według zasad określonych w art. 30c ww. ustawy. Spółka jest transparentna podatkowo, co oznacza, że wszelkie należności podatkowe są rozliczane przez jej wspólników, w tym Zainteresowanego będącego stroną postępowania, proporcjonalnie do praw udziału w zyskach Spółki.

Głównym przedmiotem działalności Spółki jawnej jest działalność związana z oprogramowaniem (Kod PKD: 62.01.Z). Działalność polega na świadczeniu usług związanych z tworzeniem i wdrażaniem oprogramowania komputerowego wspierającego działalność biznesową klientów. W działalności Spółki można wyróżnić projekty (dalej: „Projekty Rozwojowe”) polegające na opracowaniu i stworzeniu na zlecenie klienta oprogramowania komputerowego dedykowanego indywidualnie dla jego potrzeb. Realizacja Projektów Rozwojowych odbywa się na podstawie umowy o wykonanie konkretnego projektu.

W ramach Projektów Rozwojowych Spółka tworzy na zamówienie klienta oprogramowanie (dalej: „Program Komputerowy”), które powstaje w efekcie prac prowadzonych przez Spółkę. Oprogramowanie tworzone jest w oparciu o specyfikację wymagań dostarczoną przez klienta lub wypracowaną z nim wspólnie przez Spółkę. Po stronie Spółki jest wykonanie całego projektu począwszy od zaplanowania prac projektowych, przez opracowanie rozwiązań, aż po przygotowanie i wdrożenie wersji produkcyjnej oprogramowania. Podkreślenia wymaga fakt, że utwory tworzone i rozwijane przez Spółkę w ramach Projektów Rozwojowych są chronione przez art. 74 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 ze zm.).

Zgodnie z umową, klient nabywa całość autorskich praw majątkowych do Programu Komputerowego za co dokonuje zapłaty wynagrodzenia umownego. Ponadto Spółka przenosi na klienta prawo do wykonywania autorskich praw zależnych do Programu Komputerowego. Przychód z Projektów Rozwojowych jest przychodem z odpłatnego przeniesienia będących własnością Spółki autorskich praw majątkowych do Programów Komputerowych.

Projekty Rozwojowe mają skomplikowany charakter i każdorazowo wymagają podjęcia wielu prac i czynności o charakterze programistycznym. Mają one przymiot indywidualności, innowacyjności oraz niepowtarzalny charakter, są także prowadzone w sposób systematyczny. Spółka opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy, które w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących w Spółce, poprzez stworzenie nowych nieistniejących w ofercie Spółki rozwiązań programistycznych. Działania te nie mają charakteru wprowadzania rutynowych i okresowych zmian.

W związku z opisaną powyżej działalnością Spółki, Zainteresowani planują opodatkowanie dochodów z opisanych powyżej Projektów Rozwojowych (dochodów z przeniesienia praw autorskich do Programów Komputerowych) preferencyjną stawką 5% podatku dochodowego.

W celu obliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej do opodatkowania preferencyjną stawką podatku dochodowego, Spółka:

1)dokonuje wyodrębnienia Programów Komputerowych powstałych w ramach Projektów Rozwojowych w księgach rachunkowych,

2)prowadzi księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów ze sprzedaży praw autorskich odrębnie dla każdego Programu Komputerowego,

3)wyodrębnia koszty bezpośrednio związane z danym Programem Komputerowym w sposób zapewniający wyliczenie wskaźnika nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych według metody opisanej poniżej,

4)ustala koszty uzyskania przychodów ze sprzedaży praw autorskich odrębnie dla każdego Programu Komputerowego według metody opisanej poniżej.

W oparciu o tak prowadzoną ewidencję możliwe jest ustalenie dochodu ze sprzedaży praw autorskich do Programów Komputerowych oraz wartości wskaźnika nexus odrębnie dla każdego Programu Komputerowego.

Spółka ponosi koszty sprzętu komputerowego i licencji na narzędzia programistyczne, które są wykorzystywane do tworzenia Programu Komputerowego. Jednocześnie jest to bezpośredni koszt związany z tworzonymi kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej.

Zasadniczo w Spółce nie występują inne koszty, które można uznać za koszty bezpośrednio związane z określonym Programem Komputerowym. Wnioskodawca nie wyklucza jednak możliwości, że takie wydatki mogą zostać poniesione.

Zainteresowani zamierzają obliczać podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania stawką 5% jako iloczyn kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętego przez Spółkę oraz udziału w zysku Spółki przypadającym danemu Zainteresowanemu w danym roku. Kwalifikowany dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej będzie natomiast ustalany jako suma dochodów z poszczególnych Projektów Rozwojowych (czyli ze sprzedaży poszczególnych praw autorskich do Programów Komputerowych) przemnożonych przez odpowiadające danym projektom wartości wskaźnika nexus.

Wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczy 2020 r., 2021 r. oraz przyszłych lat podatkowych, zakładając, że stan faktyczny oraz aktualnie obowiązujące przepisy dotyczące IP Box nie ulegną zmianie.

Tworząc Oprogramowanie opisane we wniosku, Spółka nie prowadziła i nie prowadzi samodzielnie badań naukowych, o których mowa w art. 4 ust. 2 pkt 1 lub 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 574 ze zm.). Spółka prowadzi prace rozwojowe od początku okresu, którego dotyczy wniosek w związku z tworzeniem na zlecenie kontrahentów Programów Komputerowych i będzie, w sposób opisany we wniosku, prowadzić takie prace również w przyszłości. Prace rozwojowe prowadzone przez Spółkę dotyczą planowania, analizy i projektowania Programów Komputerowych – obejmują nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej wiedzy i umiejętności (w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania) do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia nowych produktów, procesów lub usług. Celem prac jest stworzenie Programu Komputerowego zgodnie z oczekiwaniem i potrzebami danego klienta. Spółka każdorazowo przeprowadza szczegółową analizę indywidualnych potrzeb danego kontrahenta lub finalnego odbiorcy Programu, zapoznaje się ze specyfiką danej branży. Następnie Spółka bada i projektuje możliwe rozwiązania oraz dobiera właściwą technologię dla wytworzenia danego Programu Komputerowego i jego implementacji. W dalszej kolejności Spółka prowadzi prace nad tworzeniem Programu Komputerowego – tworzy nowe funkcjonalności, przygotowuje koncepcje rozwiązania uwzględniając języki programowania i technologie wybrane na etapie projektowania. Prace twórcze Spółki wykonywane są w sposób systematyczny, w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystywaniu zasobów wiedzy, które nie występowały wcześniej zarówno po stronie Spółki, jak i danego kontrahenta – są to więc rozwiązania w tej skali innowacyjne i nie są wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie okresowych i rutynowych zmian. Prace rozwojowe, których dotyczy wniosek kończą się wynikiem pozytywnym. Wynik jest ustalony w formie Programu Komputerowego napisanego w języku programistycznym. Spółka wykorzystuje te wyniki jako produkt będący celem umowy zawieranej z danym klientem, przenosząc przysługujące jej autorskie prawa majątkowe do tego Programu Komputerowego za wynagrodzeniem na rzecz danego klienta. W wyniku prac rozwojowych prowadzonych w ramach Projektów Rozwojowych projektowane i tworzone są nowe, konkretne Programy Komputerowe (jako produkty) dla określonego kontrahenta. Programy Komputerowe tworzone na zlecenie kontrahentów w ramach Projektów Rozwojowych są zawsze efektem prac rozwojowych – brak przeprowadzenia takich prac oznaczałby, że Spółka nie stworzyłaby Programu Komputerowego i nie byłaby w stanie wywiązać się z zawieranych w tym zakresie umów. W każdym przypadku Program Komputerowy będący wynikiem prac rozwojowych stanowi odrębny utwór w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Stworzone przez Spółkę produkty – Programy Komputerowe mają nowy, innowacyjny charakter w zakresie działalności prowadzonej zarówno przez Spółkę, jak i przez jej kontrahentów. Każdy stworzony Program Komputerowy wymaga indywidualnego podejścia, szczególnego zasobu wiedzy i technologii oraz dotyczyć ma innego środowiska sprzętowego, biznesowego lub programowego. Programy Komputerowe tworzone przez Spółkę odznaczają się oryginalnym, twórczym charakterem. Proces tworzenia Programów Komputerowych objętych wnioskiem nie stanowi i nie będzie stanowił mechanicznych, rutynowych bądź okresowych działań Spółki, tym samym więc przedmiotowe Programy Komputerowe nie są wynikiem takich działań. Pod pojęciem „Programu Komputerowego” (zamiennie z „Oprogramowaniem”) na gruncie przedstawionego stanu faktycznego rozumieć należy zapisany przy pomocy wybranego języka programowania algorytm rozwiązania określonego zadania – zestaw instrukcji/kodów źródłowych przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu, zgodnego z celami danego Kontrahenta, wykonany na podstawie zawartej umowy. Funkcjonalnie Program Komputerowy obejmuje części składowe takie jak m.in. kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, kod wynikowy, interfejs. Pojęcie „Programu Komputerowego” w przedstawionym wniosku zawsze obejmuje przy tym odrębny program komputerowy, który podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Spółka tworzy Programy Komputerowe według określonych każdorazowo wymagań klienta, dotyczących oczekiwanego przez niego, zindywidualizowanego końcowego rezultatu. Spółka wykonuje prace nad dużą liczbą Projektów Rozwojowych, stąd też różny charakter mają stworzone w ramach jej działalności Programy Komputerowe. Programy Komputerowe głównie wspierają sferę marketingową i sprzedażową klienta, uwzględniając potrzeby wynikające również z branży, w której działa dany klient. Spółka między innymi tworzy Programy Komputerowe odpowiedzialne za funkcjonowanie stron internetowych, w sposób gwarantujący użytkownikowi docelowemu unikalne doświadczenia oraz atrakcyjność użytkowo-wizualną. Spółka szczególną wagę przykłada do badania zachowań użytkowników danego Oprogramowania oraz panujących trendów i tworzenia rozwiązań, dzięki którym używanie Oprogramowania jest łatwiejsze, bardziej intuicyjne i przyjemniejsze. Rozwiązania te każdorazowo są indywidualnie opracowywane dla każdego Kontrahenta, w zależności od jego potrzeb, oczekiwań i w szczególności celów biznesowych. Efektem samodzielnej pracy Spółki jest powstanie Programów Komputerowych według indywidualnych oczekiwań i specyfikacji danego klienta, stanowiących odrębny utwór w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Oprogramowanie tworzone w ramach działalności Spółki spełnia zawsze warunki uznania go za utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Oprogramowanie tworzone dla klientów w ramach Projektów Rozwojowych cechuje się każdorazowo oryginalnym, twórczym charakterem i stanowią kreację nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej. Tworzenie Oprogramowania nie ma charakteru powtarzalnego i nie jest efektem pracy, która wymaga jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty daj się z góry określić. Oprogramowanie, które powstaje w ramach Projektów Rozwojowych jest każdorazowo tworzone w oparciu o oczekiwania i potrzeby danego klienta i stanowi nowy, nieistniejący wcześniej u takiego kontrahenta produkt lub proces. Tworzenie Oprogramowania jest pracą twórczą, ponieważ wymaga podjęcia wielu indywidualnych czynności i prac o charakterze programistycznym, dostosowanych do specyfiki danego Projektu Rozwojowego, a także zdobywania nowej wiedzy i umiejętności z różnych dziedzin przez członków zespołu pracujących przy stworzeniu danego Programu Komputerowego. Działania podejmowane w związku z tworzeniem Programu Komputerowego w ramach Projektu Rozwojowego, jak zostało to wskazane w treści wniosku, nie stanowią wprowadzania rutynowych lub okresowych zmian. Każde Oprogramowanie stworzone w ramach Projektu Rozwojowego charakteryzuje się indywidualnością, innowacyjnością oraz niepowtarzalnym charakterem. Efekty pracy, określone we wniosku jako Oprogramowanie powstałe w ramach Projektów Rozwojowych są zawsze odrębnymi Programami Komputerowymi, które podlegają ochronie zgodnie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Spółce przysługują autorskie prawa majątkowe do Programów Komputerowych, które są następnie przenoszone na rzecz kontrahentów. Oprogramowanie zawsze wiąże się z podejmowaniem prac rozwojowych przez Spółkę. Spółka wyjaśnia ponownie, że jej zapytanie dotyczy wyłącznie Oprogramowania tworzonego w ramach Projektów Rozwojowych, na indywidualne zamówienie określonego kontrahenta, posiadającego cechy indywidualności, innowacyjności oraz niepowtarzalny charakter. Każde takie Oprogramowanie jest wynikiem odrębnym prac rozwojowych prowadzonych przez Spółkę. Oprogramowanie zawsze było efektem prac rozwojowych w rozumieniu przepisów Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Spółka ponosi odpowiedzialność za efekty swojej pracy w stosunku do osób trzecich (innych niż zleceniodawca/Kontrahent). Sposób „przeniesienia” każdego z majątkowych praw autorskich do programu komputerowego następuje zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy. Spółka prowadzi na bieżąco rejestry i ewidencje w sposób pozwalający na wyodrębnienie przychodów podlegających opodatkowaniu według stawki 5% z przeniesienia autorskich praw majątkowych do Programu Komputerowego. Spółka w prowadzonej dokumentacji (w księgach rachunkowych) rozdziela Programy Komputerowe powstałe w ramach Projektów Rozwojowych od Pozostałych Projektów. Prowadzone w ten sposób księgi rachunkowe zapewniają ustalenie przychodów ze sprzedaży praw autorskich odrębnie dla każdego Programu Komputerowego. Spółka również wyodrębnia w prowadzonych księgach rachunkowych (na kontach analitycznych) koszty przez nią ponoszone, związane bezpośrednio z danym Programem Komputerowym w taki sposób, by było możliwe określenie wskaźnika nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że:

1.Wnioskodawca przedstawia konkretne programy komputerowe, a mianowicie jest to oprogramowanie wspierające sferę marketingową i sprzedażową klienta, uwzględniając potrzeby wynikające również z branży, w której działa dany klient. Wnioskodawca tworzy oprogramowanie odpowiedzialne za funkcjonowanie stron internetowych, w sposób gwarantujący użytkownikowi docelowemu unikalne doświadczenia oraz atrakcyjność użytkowo-wizualną. Dzięki funkcjom oprogramowania przy tworzeniu oprogramowania i jego rozwoju badane są zachowania użytkowników danego oprogramowania oraz panujące trendy co wpływa na to, że tworzone oprogramowanie jest łatwiejsze, bardziej intuicyjne i przyjemniejsze w odbiorze dla użytkownika końcowego. Wnioskodawca często w swoich programach rozwiązuje problemy, które w danej branży nie były jeszcze rozwiązane poprzez program komputerowy. W wielu przypadkach powstają również integracje różnorakich usług, które dopiero po odpowiednim połączeniu ze sobą w jednym programie dają ogrom nowych możliwości. Poprzez analizę potrzeb klienta oraz problemów jakie sprawia mu brak określonego oprogramowania lub brak satysfakcji z obecnego, powstają programy, które są w stanie nie tylko poprawić wydajność np. zespołu rozliczeniowego domu maklerskiego kilkunastokrotnie, ale również wskazać błędy w przetwarzanych danych. Każdorazowo programy komputerowe tworzone i rozwijane przez Wnioskodawcę mają innowacyjny, unikalny charakter, ponieważ stanowią nowe rozszerzenia i funkcjonalności oprogramowania pozwalającego wspierającego sferę marketingową i sprzedażową klienta. Innowacyjne rozwiązania, które stosuje Wnioskodawca to odpowiedni dobór metod programistycznych i technologii, dobór odpowiedniej struktury danych, który zawsze jest zależny od indywidualnej inwencji Wnioskodawcy, a który ma zapewnić stworzenie konkretnego rozwiązania z wykorzystaniem najbardziej wydajnych i odpowiednich metod oraz środków.

-W celu realizacji projektów, w ramach których Wnioskodawca tworzy i ulepsza oprogramowanie, Wnioskodawca podejmuje szereg działań zmierzających do usprawnienia istniejącego już wcześniej oprogramowania, począwszy od ustalenia wymagań podmiotu zlecającego i sformułowania w związku z tym problemu rozwojowego, przez analizę funkcjonowania dotychczasowego programu, wykorzystanie posiadanej przez Wnioskodawcę wiedzy w celu wymyślenia i zaproponowania innego, bardziej nowoczesnego rozwiązania, które zmieniłoby na lepsze motorykę programu i niosłoby za sobą dodatkowe, nowe funkcjonalności, które uczyniłyby działanie programu bardziej atrakcyjnym dla użytkownika, aż po stworzenie kodu źródłowego i wynikowego nadpisanego fragmentu oprogramowania, który sam w sobie stanowił samodzielny program komputerowy podlegający ochronie na mocy przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca podejmuje następujące działania zmierzające do usprawnienia oprogramowania opisanego powyżej:

·projektowanie nowszej bardziej niezawodnej architektury oprogramowania,

·implementację (tworzenie) oprogramowania,

·testowanie oprogramowania,

·konieczność projektowania stosownych algorytmów,

·tworzenie i dodawanie nowych funkcji oprogramowania,

·wykorzystanie nowoczesnych paradygmatów programowania.

-Wnioskodawca wykonywał i wykonuje działania w sposób systematyczny, zaplanowany, metodyczny.

-Wnioskodawca tworzy oprogramowanie w językach/technologiach: (...). Okoliczność dodania nowych, zupełnie od nowa opracowanych funkcjonalności, parametrów działania, zasad działania i nowych cech powoduje, że wytworzone nowe „Oprogramowanie” różni się od rozwiązań już funkcjonujących u Wnioskodawcy i Jego Zleceniodawcy. Powstaje nowy produkt, który nie istniał wcześniej. Oryginalność polega na zastosowaniu oryginalnych, nowatorskich rozwiązań programistycznych. Oryginalność wynika również z faktu, że „Oprogramowanie” stanowi efekt pracy Wnioskodawcy, przy której wykonywaniu Wnioskodawca miał zapewnioną swobodę tworzenia, a praca Wnioskodawcy nie polegała na kopiowaniu istniejącego już utworu. Oryginalność wynika również z faktu, że efekty działania Wnioskodawcy stanowią coś wcześniej nieznanego jego twórcy – Wnioskodawcy. Oprogramowanie tworzone i rozwijane na rzecz klienta Wnioskodawcy powoduje stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności, co oznacza, że cecha twórczości i oryginalności jest spełniona. Tworzone oprogramowania są oryginalne, nie mają swoich odpowiedników na rynku (nie ma takich rozwiązań na rynku) i odpowiadają na potrzeby klienta Wnioskodawcy. Ponadto oprogramowanie wyróżnia się wykorzystaniem nowoczesnych paradygmatów programowania; oprogramowanie, które wytwarza Wnioskodawca, jest łatwe w utrzymaniu i rozwoju.

-Każdorazowe zastosowanie odpowiednio dobranej i zaprojektowanej przez Wnioskodawcę mieszanki technologii działającej w oparciu o rozwiązania chmurowe, powoduje, że oprogramowanie po jego wytworzeniu lub rozwinięciu różni się od rozwiązań już u Niego funkcjonujących. Oprogramowanie jest dostosowane do konkretnych potrzeb podmiotów zlecających – tworzone są różne funkcjonalności różnych systemów, rozwiązania stosowane do wytworzenia każdej z nich wymagają zindywidualizowanego podejścia, kreatywności, nie powielają się. Wnioskodawca wskazuje, że stosowanie odpowiednich innowacyjnych algorytmów danych stanowi dodatkowy wyróżnik.

-Działania Wnioskodawcy polegające na rozwijaniu/ulepszaniu oprogramowania zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego oprogramowania.

-Nowy, ulepszony charakter produktów nie jest wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do tych produktów.

-Wytwarzane i rozwijane przez Wnioskodawcę oprogramowanie, stanowi przejaw działalności twórczej Wnioskodawcy o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej). Twórczy charakter działalności opisanej we wniosku w odniesieniu do „oprogramowania”, którego dotyczy wniosek przejawia się w wytworzeniu przez Wnioskodawcę programów komputerowych o cechach, funkcjonalnościach i specyfikacji niewystępujących wcześniej w praktyce gospodarczej. Wnioskodawca podkreśla, że każde zadanie lub problem w zakresie tworzenia oprogramowania można rozwiązać na wiele różnych sposobów przy wykorzystaniu wielu dostępnych narzędzi. Wybór, dostosowanie oraz ulepszenie już istniejących rozwiązań zależy tylko i wyłącznie od Jego wiedzy, doświadczenia oraz wyobraźni. Wnioskodawca wybiera bowiem rodzaj i sposób analizowania danych celem możliwości zastosowania ich do nowych lub ulepszonych programów/oprogramowań i przygotowuje do nich analizę. Wnioskodawca wskazuje, że wykonywane czynności nie są projektami powtarzalnymi – każdy nowy program komputerowy wymaga indywidualnego podejścia, tj. w szczególności odpowiedniego zasobu wiedzy i znajomości technologii oraz ma dotyczyć innego środowiska programowego, sprzętowego lub biznesowego. Wnioskodawca w swojej działalności zawsze stara się dostarczyć najnowsze rozwiązania w branży, zapoznając się z obecnym stanem techniki w branży IT oraz z aktualnymi zastosowaniami wprowadzonymi w działalności Wnioskodawcy.

2.Efekty pracy Wnioskodawcy w postaci programów komputerowych lub ich części zawsze są/będą utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.:

a)zawsze odznaczały się/będą odznaczały się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;

b)nie były/nie będą efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny;

c)nie były/nie będą jedynie „techniczną”, a „twórczą” realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Zleceniodawcę.

3.a)Systematyczność polega na prowadzeniu prac w metodyczny sposób, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego, tj. określenie celu jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac (ustalenie harmonogramu prac, kolejności wykonywania poszczególnych czynności), weryfikacja (ustalenie czy zostały osiągnięte założone efekty prac, ewentualne wprowadzanie poprawek i udoskonaleń prowadzących do osiągnięcia założonego rezultatu), zakończenie (zdanie efektów prac).

b)Celem Wnioskodawcy jest dostarczenie klientowi programów komputerowych realizujących założenia biznesowe klienta, tj. w szczególności:

·tworzenie kodu spełniającego założone wskaźniki jakości i efektywności,

·tworzenie kodu z zachowaniem odpowiedniej struktury (w tym z wykorzystaniem optymalnych narzędzi, funkcji i języków programowania),

·tworzenie kodu programu komputerowego, który realizuje cele biznesowe klientów,

·tworzenie rozszerzeń funkcjonalności oprogramowania opisanego we wniosku,

·wprowadzenie konkurencyjnych różnic, wyróżniających produkt Zleceniodawcy od innych produktów na rynku;

·umożliwienie skalowalności poprzez wykorzystanie nowoczesnych paradygmatów programowania;

·zwiększenie wydajności.

Źródła finansowania – środki własne Wnioskodawcy.

c)Harmonogramy prac są ustalane na bieżąco w toku realizacji projektów. W trakcie prac może dochodzić do zmiany harmonogramów, np. poprzez zmiany terminów zakończenia poszczególnych etapów prac. Tak realizowane, dynamiczne harmonogramy były przez Wnioskodawcę zawsze faktycznie zrealizowane w odniesieniu do ww. programów komputerowych.

d)Opracowanie ww. programów komputerowych nastąpiło z wykorzystaniem pracy własnej oraz własnych środków finansowych w ramach indywidualnej pracy kreatywnej, realizowanej w porozumieniu z przedstawicielami klienta. W wymienionych programach Wnioskodawca realizował cele Wnioskodawcy wymienione w odpowiedzi na pytanie d myślnik 1. Stopień realizacji założonych celów był wystarczający dla uznania, że oprogramowanie wypełnia cele biznesowe klienta.

4.a)W pierwszej kolejności Wnioskodawca dysponował opisem ogólnym, jaki problem chce rozwiązać klient. Klient zgłasza również problemy, które Wnioskodawca rozwiązuje.

Niektóre z tych problemów to:

·potrzeba usprawnienia procesów biznesowych,

·potrzeba poprawy obsługi klienta,

·potrzeba stworzenia nowych produktów,

·potrzeba rozwiązania złożonych problemów technicznych.

Wnioskodawca przeprowadził rozeznanie rynku istniejących rozwiązań dla problemów, z którymi borykali się klienci. Wnioskodawca nie znalazł żadnego rozwiązania, które spełniałoby ich wszystkie oczekiwania, dlatego postanowił stworzyć własne rozwiązanie, które byłoby dostosowane do ich indywidualnych potrzeb. Zasobami wiedzy, którymi Wnioskodawca dysponował są technologie informatyczne, czyli wiedza o oprogramowaniu i narzędziach informatycznych, występujących zarówno w ogólnym stanie nauki, jak i w środowisku, w którym funkcjonować ma program przez Wnioskodawcę wytworzony. Ustawodawca jednakże nie przewidział minimalnego progu skalowalności zwiększenia zasobów wiedzy, dlatego istotny jest element celowościowy, jaki Wnioskodawca uwzględnia w swojej działalności.

b)Wnioskodawca wykorzystuje i rozwija w ramach działalności wiedzę i umiejętności w zakresie oprogramowania wspierającego sferę marketingową i sprzedażową klienta i tworzeniu funkcjonalności do tego oprogramowania i zapotrzebowania rynkowego na konkretne rozwiązania informatyczne. Wnioskodawca tworzy oprogramowanie w językach/technologiach: (...). Każdorazowo programy komputerowe tworzone i rozwijane przez Wnioskodawcę mają innowacyjny, unikalny charakter, ponieważ stanowią nowe rozszerzenia i funkcjonalności oprogramowania służącego do obsługi przedsiębiorstwa. Innowacyjne rozwiązania, które stosuje Wnioskodawca to odpowiedni dobór algorytmów, dobór odpowiedniej struktury danych, który zawsze jest zależny od indywidualnej inwencji Wnioskodawcy, a który ma zapewnić stworzenie konkretnego rozwiązania z wykorzystaniem najbardziej wydajnych i odpowiednich metod oraz środków.

Nowe zastosowania i usprawnienia, które odróżniają oprogramowanie od już istniejących, to:

·łatwość użytkowania,

·stabilność,

·niezawodność,

·czytelniejsze i bardziej intuicyjne wyglądy interfejsu,

·wprowadzenie konkurencyjnych różnic, wyróżniających produkt Zleceniodawcy od innych produktów na rynku,

·umożliwienie skalowalności poprzez wykorzystanie nowoczesnych paradygmatów programowania,

·zwiększenie wydajności.

c)Wiedza i umiejętności Wnioskodawcy są wykorzystywane w następujących miejscach:

·podczas projektowania architektury oprogramowania,

·podczas implementacji oprogramowania,

·podczas testowania oprogramowania.

W oparciu o swoje doświadczenie w realizowaniu podobnych projektów w przeszłości każdorazowo kreatywnie wybiera i dostosowuje wykorzystywane rozwiązania programistyczne tak, aby jak najpełniej zaspokoić potrzeby biznesowe zleceniodawcy.

d)Produkty oferowane przez Wnioskodawcę oparte są na specjalistycznej wiedzy Wnioskodawcy w zakresie tworzenia programów komputerowych rozszerzających funkcjonalności oprogramowania do obsługi przedsiębiorstwa i zapotrzebowania rynkowego na konkretne rozwiązania informatyczne oraz wiedzy w zakresie algorytmów, doboru odpowiedniej struktury danych.

e)Nowym zastosowaniem jest powstanie zupełnie nowych programów komputerowych rozszerzających funkcjonalności oprogramowania opisane powyżej zapewniających:

·łatwości użytkowania oprogramowania,

·stabilność oprogramowania,

·niezawodność oprogramowania,

·czytelniejszych i bardziej intuicyjnych wyglądów interfejsu

·wprowadzenie konkurencyjnych różnic, wyróżniających produkt Zleceniodawcy od innych produktów na rynku;

·umożliwienie skalowalności poprzez wykorzystanie nowoczesnych paradygmatów programowania;

·zwiększenie wydajności.

5.Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność za efekty swojej pracy w stosunku do osób trzecich (innych niż Zleceniodawca).

6.Wraz z momentem upływu okresu rozliczeniowego Wnioskodawca przenosi na kontrahenta prawa do stworzonego w tym okresie oprogramowania za co otrzymuje zapłatę wynagrodzenia w kwocie wynikającej z umowy oraz prowadzonych rejestrów realizowanych prac

7.Program komputerowy tworzony przez Wnioskodawcę wersjonowany jest przez Niego w odpowiednim systemie, który następnie systematycznie jest synchronizowany z wersją przenoszoną na kontrahenta na platformie, z której korzysta. Przeniesienie następowało z momentem zapłaty należnego Wnioskodawcy wynagrodzenia. Wnioskodawca tworzy dany program komputerowy, który podlega ochronie na gruncie prawa autorskiego i przenosi go fizycznie na klienta umieszczając w repozytorium na serwerze klienta. Przeniesienie praw potwierdza umowa i umieszczenie go na serwerze

8.Umowy ze Zleceniodawcami przewidują stałe okresy miesięczne.

9.Wskazując we wniosku, że „(…) W oparciu o tak prowadzoną ewidencję możliwe jest ustalenie dochodu ze sprzedaży praw autorskich do Programów Komputerowych oraz wartości wskaźnika Nexus odrębnie dla każdego Programu Komputerowego” oraz „Spółka prowadzi na bieżąco rejestry i ewidencje w sposób pozwalający na wyodrębnienie przychodów podlegających opodatkowaniu według stawki 5% z przeniesienia autorskich praw majątkowych do Programu Komputerowego” Wnioskodawca ma na myśli odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, o której mowa w art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

10.Odrębna ewidencja, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest prowadzona od początku realizacji działalności opisanej we wniosku zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP.

11.W latach następnych Wnioskodawca będzie kontynuował działalność na takich samych warunkach, jak wskazano w treści wniosku.

Pytania

1.Czy działalność podejmowana w ramach Spółki polegająca na tworzeniu Programów Komputerowych w ramach Projektów Rozwojowych stanowi działalność badawczo- rozwojową, o której mowa w art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w rozumieniu art. 5a pkt 38 ww. ustawy?

2.Czy w przedstawionym stanie faktycznym możliwe jest zastosowanie przez Zainteresowanych stawki opodatkowania 5% do osiągniętego kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, wyliczonego w sposób opisany we wniosku?

Pana stanowisko w sprawie

Ad 1

Definicję działalności badawczo-rozwojowej przedstawia art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Definicje badań naukowych i prac rozwojowych zostały zawarte w art. 5a pkt 39 i pkt 40 powoływanej wyżej ustawy i rozumiane są zgodnie z art. 4 ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl tych przepisów, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych, rozumie się:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast przez prace rozwojowe rozumie się działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzi On działalność twórczą obejmującą prace rozwojowe. Twórczość wspomnianej działalności wynika z wytwarzania nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w Jego praktyce gospodarczej lub na tyle nowatorskich, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących, to znaczy wprowadzających to, czego jeszcze nie było. Spółka wykorzystuje przy tym inwencję twórczą i korzysta z posiadanej przez współpracujących specjalistów wiedzy i umiejętności.

Niniejsze przesądza m.in. o elemencie „twórczym” owej działalności tzn. są to działania, które choćby w minimalnym stopniu odróżniają się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem posiadają cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia (objaśnienia podatkowe Ministra Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczące preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP Box).

Wyjaśnić należy, że programowanie jest pracą polegającą na tworzeniu zindywidualizowanego kodu, którego tylko efekt jest z góry ustalony. Warto dodać, że istnieje nieskończona ilość rozwiązań, które mogą do tego efektu doprowadzić. Praca programisty polega na doborze najbardziej wydajnych i odpowiednich metod oraz środków, które mają zapewnić stworzenie konkretnej funkcjonalności. Należy podkreślić, że programy komputerowe stworzone przez Spółkę na rzecz klientów stanowią dla nich istotne usprawnienie i zapewniają nowe funkcjonalności. Z tego powodu, zdaniem Wnioskodawcy, stworzone programy stanowią przejaw twórczej działalności o charakterze twórczym oraz są one innowacyjne zarówno w prowadzonej przez Spółkę działalności, jak i jej klienta.

Twórczość Spółki odnosi się również do przejawu jej działalności – autorskich praw do programów komputerowych, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Jednocześnie podkreślić należy, że przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia. Ochrona ta obejmuje również fragmenty utworu i utwory w wersji nieukończonej.

Wnioskodawca powody do twierdzenia, że działalność Spółki obejmuje prace rozwojowe, wywodzi z faktu, że w swoich projektach Spółka rozwija niezbędne dla branży doświadczenie, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy, Spółka prowadzi działalność badawczo- rozwojową, o której mowa w art. 5a pkt 38 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a dokładniej jej działalność spełnia przesłanki prac rozwojowych.

Ad 2

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Artykuł 30ca ust. 1 i nast. ww. ustawy, wskazują, że dla zastosowania 5% stawki podatku dochodowego konieczne jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

1)prowadzenie przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;

2)wytwarzanie w ramach działalności kwalifikowanych praw własności intelektualnej;

3)uzyskiwanie dochodu z kwalifikowanych prawa własności intelektualnej;

4)określenie wysokości dochodu jaki może być objęty preferencyjną stawką podatku za pomocą wskaźnika nexus dla każdego kwalifikowanego IP odrębnie;

5)prowadzenie odrębnej ewidencji operacji finansowych związanych z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej.

Natomiast, zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ww. ustawy, do katalogu kwalifikowanych praw własności intelektualnej należy między innymi zaliczyć autorskie prawo do programu komputerowego, które podlega ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. Tworzone w ramach działalności Spółki programy komputerowe są efektem prac, które specjaliści wynagradzani przez Spółkę planują i tworzą od podstaw. Wszystkie te działania, bez wątpienia należy traktować jako rezultat indywidualnej oraz twórczej działalności intelektualnej, przez co należy kwalifikować je jako utwory, którym przysługuje ochrona na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Co istotne, jak wskazano w stanowisku Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1, Programy Komputerowe tworzone są przez Spółkę w ramach prowadzonej przez nią działalności badawczo-rozwojowej. Zgodnie z art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym. Dlatego Zainteresowani będą zobowiązani do ustalenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej dla każdego Programu Komputerowego.

Stosownie do art. 30ca ust. 4 ww. ustawy, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika wskazanego w ustawie (tzw. wskaźnik nexus). Przy czym w myśl art. 30ca ust. 5 ww. ustawy, do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Natomiast, stosownie do art. 30ca ust. 6 ww. ustawy, w przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

W zakresie ustalenia kosztów wytworzenia kwalifikowanych praw własności intelektualnych Spółka prowadzi odpowiednią ewidencję czasu pracy współpracujących specjalistów, która pozwala na dokładne śledzenie czasu poświęconego przez nich na realizację określonych projektów. Sprawia to, że wynagrodzenie przez nich otrzymane może zostać uznane za koszt bezpośredni wytworzenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wszelkie koszty pośrednie ponoszone przez Spółkę zostaną przypisane do poszczególnych projektów proporcjonalnie do uzyskiwanych z nich przychodów.

W wyniku zawartych umów z klientami Spółka osiąga dochody w zamian za przeniesienie całości majątkowych praw autorskich do oprogramowania. Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka osiąga zatem dochody z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a także prowadzi ewidencję księgową zapewniającą możliwość ustalenia tych dochodów. W celu obliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej do opodatkowania preferencyjną stawką podatku dochodowego stosowany jest poruszony powyżej wskaźnik nexus ustalony odrębnie dla każdego Programu Komputerowego.

Biorąc pod uwagę wszystkie przedstawione we wniosku okoliczności, w ocenie Zainteresowanych, spełniają Oni wszystkie kryteria określone w art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a zatem w rozliczeniu rocznym, jako wspólnicy Spółki, będą mogli skorzystać ze stawki 5% podatku od kwalifikowanego dochodu uzyskiwanego z tytułu sprzedaży autorskich praw majątkowych do Programów Komputerowych wyliczonego w sposób opisany we wniosku.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 ze zm.; t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.; t j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy:

W myśl art. 5a pkt 6 ww. ustawy:

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Na podstawie art. 8 ust. 1 ww. ustawy:

Stosownie do art. 8 ust. 2 ww. ustawy:

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą:

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że:

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 742 ze zm.):

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Z opisu sprawy wynika, że głównym przedmiotem działalności Spółki jawnej, w której Zainteresowani są wspólnikami, jest działalność związana z oprogramowaniem, która polega na świadczeniu usług związanych z tworzeniem i wdrażaniem oprogramowania komputerowego wspierającego działalność biznesową klientów. W działalności Spółki można wyróżnić projekty polegające na opracowaniu i stworzeniu na zlecenie klienta oprogramowania komputerowego dedykowanego indywidualnie dla jego potrzeb.

W opisie sprawy Zainteresowani wskazali tworzone i rozwijane oprogramowanie:

-oprogramowanie wspierające sferę marketingową i sprzedażową klienta, uwzględniając potrzeby wynikające również z branży, w której działa dany klient; oprogramowanie odpowiedzialne za funkcjonowanie stron internetowych, w sposób gwarantujący użytkownikowi docelowemu unikalne doświadczenia oraz atrakcyjność użytkowo-wizualną.

Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego ocena, czy prowadzone przez Zainteresowanych prace programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Nich efektów tych prac. 

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem, twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

W opisie sprawy Zainteresowani wskazali, że:

-Głównym przedmiotem działalności Spółki jest działalność związana z oprogramowaniem. Działalność polega na świadczeniu usług związanych z tworzeniem i wdrażaniem oprogramowania komputerowego wspierającego działalność biznesową klientów. W działalności Spółki można wyróżnić projekty (które Spółka nazywa „Projekty Rozwojowe”) polegające na opracowaniu i stworzeniu na zlecenie klienta oprogramowania komputerowego dedykowanego indywidualnie dla jego potrzeb. Realizacja Projektów Rozwojowych odbywa się na podstawie umowy o wykonanie konkretnego projektu.

-W ramach Projektów Rozwojowych Spółka tworzy na zamówienie klienta oprogramowanie (które nazywa „Program Komputerowy”), które powstaje w efekcie prac prowadzonych przez Spółkę. Utwory tworzone i rozwijane przez Spółkę w ramach Projektów Rozwojowych są chronione przez art. 74 ust. 1 i 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

-Projekty Rozwojowe mają skomplikowany charakter i każdorazowo wymagają podjęcia wielu prac i czynności o charakterze programistycznym. Mają one przymiot indywidualności, innowacyjności oraz niepowtarzalny charakter, są także prowadzone w sposób systematyczny. Spółka opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy, które w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących w Spółce, poprzez stworzenie nowych nieistniejących w ofercie Spółki rozwiązań programistycznych.

-W wyniku prac rozwojowych prowadzonych w ramach Projektów Rozwojowych projektowane i tworzone są nowe, konkretne Programy Komputerowe (jako produkty) dla określonego kontrahenta. Programy Komputerowe tworzone na zlecenie kontrahentów w ramach Projektów Rozwojowych są zawsze efektem prac rozwojowych. Stworzone przez Spółkę produkty – Programy Komputerowe mają nowy, innowacyjny charakter w zakresie działalności prowadzonej zarówno przez Spółkę, jak i przez jej kontrahentów. Każdy stworzony Program Komputerowy wymaga indywidualnego podejścia, szczególnego zasobu wiedzy i technologii oraz dotyczyć ma innego środowiska sprzętowego, biznesowego lub programowego. Programy Komputerowe tworzone przez Spółkę odznaczają się oryginalnym, twórczym charakterem.

Zatem, prowadzona przez Zainteresowanych działalność w zakresie tworzenia i rozwijania wymienionych programów komputerowych ma twórczy charakter.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Zainteresowani w opisie sprawy wyjaśnili, że:

-Oprogramowanie tworzone jest w oparciu o specyfikację wymagań dostarczoną przez klienta lub wypracowaną z nim wspólnie przez Spółkę. Po stronie Spółki jest wykonanie całego projektu począwszy od zaplanowania prac projektowych, przez opracowanie rozwiązań, aż po przygotowanie i wdrożenie wersji produkcyjnej oprogramowania.

-Prace twórcze Spółki wykonywane są w sposób systematyczny, w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystywaniu zasobów wiedzy, które nie występowały wcześniej zarówno po stronie Spółki, jak i danego kontrahenta.

-Zainteresowani wykonywali i wykonują działania w sposób systematyczny, zaplanowany, metodyczny.

-Systematyczność polega na prowadzeniu prac w metodyczny sposób, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego, tj. określenie celu jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac (ustalenie harmonogramu prac, kolejności wykonywania poszczególnych czynności), weryfikacja (ustalenie czy zostały osiągnięte założone efekty prac, ewentualne wprowadzanie poprawek i udoskonaleń prowadzących do osiągnięcia założonego rezultatu), zakończenie (zdanie efektów prac).

Zatem, kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej w odniesieniu do wskazanych przez Zainteresowanych programów komputerowych jest spełnione.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Z opisu sprawy wynika, że:

-Zainteresowani wykorzystują i rozwijają w ramach działalności wiedzę i umiejętności w zakresie oprogramowania wspierającego sferę marketingową i sprzedażową klienta i tworzeniu funkcjonalności do tego oprogramowania i zapotrzebowania rynkowego na konkretne rozwiązania informatyczne. Zainteresowani tworzą oprogramowanie w językach/technologiach: (...). Każdorazowo programy komputerowe tworzone i rozwijane przez Zainteresowanych mają innowacyjny, unikalny charakter, ponieważ stanowią nowe rozszerzenia i funkcjonalności oprogramowania służącego do obsługi przedsiębiorstwa. Innowacyjne rozwiązania, które stosują Zainteresowani to odpowiedni dobór algorytmów, dobór odpowiedniej struktury danych, który zawsze jest zależny od indywidualnej inwencji Zainteresowanych, a który ma zapewnić stworzenie konkretnego rozwiązania z wykorzystaniem najbardziej wydajnych i odpowiednich metod oraz środków.

-Wiedza i umiejętności Zainteresowanych są wykorzystywane w następujących miejscach:

·podczas projektowania architektury oprogramowania,

·podczas implementacji oprogramowania,

·podczas testowania oprogramowania.

W oparciu o swoje doświadczenie w realizowaniu podobnych projektów w przeszłości Zainteresowani każdorazowo kreatywnie wybierają i dostosowują wykorzystywane rozwiązania programistyczne tak, aby jak najpełniej zaspokoić potrzeby biznesowe zleceniodawcy.

-Produkty oferowane przez Spółkę oparte są na specjalistycznej wiedzy Zainteresowanych w zakresie tworzenia programów komputerowych rozszerzających funkcjonalności oprogramowania do obsługi przedsiębiorstwa i zapotrzebowania rynkowego na konkretne rozwiązania informatyczne oraz wiedzy w zakresie algorytmów, doboru odpowiedniej struktury danych.

Zatem, powyższe pozwala uznać, że Zainteresowani wykorzystują istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:

·badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz

·prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ww. ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 ww. ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Pojęcie działalności badawczo-rozwojowej obejmuje również prace rozwojowe w rozumieniu Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce.

Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

·nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

·nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;

·łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badań rozwojowych;

·kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;

·wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość ww. czynności służy:

·planowaniu produkcji oraz

·projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.

Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.

Jak sami Zainteresowani wskazali we wniosku:

-Spółka opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy, które w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących w Spółce, poprzez stworzenie nowych nieistniejących w ofercie Spółki rozwiązań programistycznych. Działania te nie mają charakteru wprowadzania rutynowych i okresowych zmian.

-Prace twórcze Spółki wykonywane są w sposób systematyczny, w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystywaniu zasobów wiedzy, które nie występowały wcześniej zarówno po stronie Spółki, jak i danego kontrahenta – są to więc rozwiązania w tej skali innowacyjne i nie są wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie okresowych i rutynowych zmian.

-Proces tworzenia wymienionych we wniosku programów komputerowych nie stanowi i nie będzie stanowił mechanicznych, rutynowych bądź okresowych działań Spółki, tym samym więc przedmiotowe programy komputerowe nie są wynikiem takich działań.

Zatem, powyższe pozwala uznać, że opisana działalność w zakresie tworzenia i rozwijania wymienionych programów komputerowych spełnia warunki do uznania jej za prace rozwojowe.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Zainteresowanychani też całość prowadzonej przez Nich działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu – takich jak te, które zostały wymienione we wniosku i jego uzupełnieniu i w warunkach działalności wynikających z wniosku i jego uzupełnienia.

W konsekwencji, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy, stwierdzić należy, że działalnośćZainteresowanych polegająca na tworzeniu i rozwijaniu wymienionych programów komputerowych spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

Stosownie do art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie z kolei do treści art. 30ca ust. 4 ww. ustawy:

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Stosownie do art. 30ca ust. 6 ww. ustawy:

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 ww. ustawy:

W myśl art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Ponadto, należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jak stanowi art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 ww. ustawy:

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do przedstawionego opisu sprawy, należy wskazać, że:

-Zainteresowanitworzą oraz rozwijają oprogramowanie komputerowe w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Zainteresowanych działalności badawczo-rozwojowej, spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

-W ramach działalności spółki na zamówienie klienta tworzone jest oprogramowanie, które powstaje w efekcie prac prowadzonych przez spółkę. Utwory tworzone i rozwijane są chronione przez art. 74 ust. 1 i 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W każdym przypadku program komputerowy będący wynikiem prac rozwojowych stanowi odrębny utwór w rozumieniu art. 74 ww. ustawy.

-Zgodnie z umową, klient nabywa całość autorskich praw majątkowych do programu komputerowego za co dokonuje zapłaty wynagrodzenia umownego. Prawo do wykonywania autorskich praw zależnych do programu komputerowego jest przenoszone odpłatnie na klienta.

-Odrębna ewidencja, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest prowadzona od początku realizacji działalności opisanej we wniosku zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane, jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2059 ze zm.).

Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

W związku z powyższym, autorskie prawo do programu komputerowego tworzonego oraz rozwijanego przez Zainteresowanych w ramach działalności gospodarczej w zakresie, w jakim stanowi nowe i indywidualne rozwiązania, które są bezpośrednim efektem prac badawczo-rozwojowych Zainteresowanych jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (kwalifikowanym IP) w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym, Zainteresowani mogą zastosować stawkę 5% do dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej od momentu rozpoczęcia prowadzenia ewidencji, o której mowa w art. 30cb ust. 1-2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za 2020 r. i 2021 r., a także Zainteresowanym przysługiwać będzie prawo do skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodów uzyskanych w przyszłych latach, jeżeli nie zmieni się stan faktyczny lub nie ulegną zmianie przepisy prawa podatkowego w tym zakresie.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Należy zastrzec, że interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku w kontekście zadanych pytań, natomiast nie rozstrzyga innych kwestii wynikających z opisu sprawy, które nie były przedmiotem pytania i własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Państwa chroniła w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

Pan … (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).