Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok SN z dnia 20 września 2023 r., sygn. III USKP 86/22

Nietezowane

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Jarosław Sobutka (przewodniczący, sprawozdawca)

‎SSN Romuald Dalewski

‎SSN Renata Żywicka

w sprawie z odwołania J.O.
od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w Opolu
‎o wysokość kapitału początkowego i emerytury,
‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 20 września 2023 r.,
‎skargi kasacyjnej odwołującego się od wyroku Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu
‎z dnia 30 października 2019 r., sygn. akt III AUa 471/19,

oddala skargę kasacyjną.

UZASADNIENIE

Wnioskodawca J .O. odwołał się od dwóch decyzji ZUS Oddział w Opolu, tj. z dnia 26 lutego 2018 r., którą organ rentowy ponownie ustalił wnioskodawcy wysokość kapitału początkowego na dzień 1 stycznia 1999 r. oraz z dnia 14 marca 2018 r., którą organ rentowy przeliczył wnioskodawcy emeryturę poczynając od dnia 18 stycznia 2018 r.

Wyrokiem z 26 lutego 2019 r. Sąd Okręgowy w Opolu oddalił odwołanie od obu decyzji i zasądził od wnioskodawcy na rzecz strony pozwanej kwotę 180 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Po rozpoznaniu apelacji J. O. od wyroku Sądu Okręgowego w Opolu Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 26 lutego 2019 r. Sąd Apelacyjny we Wrocławiu III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych, wyrokiem z dnia 30 października 2019 r., oddalił apelację. Zdaniem Sądu Apelacyjnego, Sąd I instancji trafnie uznał, że brak jest podstaw do podwyższenia do wartości minimalnej świadczenia przyznanego wnioskodawcy, prawidłowo argumentując, iż wysokość tego świadczenia została ustalona w sposób w pełni odpowiadający wskazanym przepisom prawa. Sąd odwoławczy przyjął za własne ustalenia oraz ocenę prawną Sądu I instancji prezentowaną w uzasadnieniu jego wyroku. Sąd odwoławczy wskazał, że wnioskodawca wykazał tylko 7 lat i 2 miesiące okresów prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce, z których to okresów ubezpieczenia Zakład w całości wyliczył mu emeryturę według przepisów art. 26 ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Tak wyliczone świadczenie jest niższe od emerytury minimalnej. Zdaniem Sądu zakład słusznie nie zastosował art. 87 ww. ustawy, tj. nie podwyższył emerytury do kwoty emerytury minimalnej, gdyż wnioskodawca nie wykazał w Polsce 25 lat okresów składkowych i nieskładkowych. Wnioskodawca posiada wprawdzie okresy ubezpieczenia w Niemczech, pozwalające mu na nabycie emerytury w Polsce w pełnej wysokości, lecz sprzeciwia się doliczeniu tych okresów przy obliczaniu emerytury z polskiego systemu zabezpieczenia społecznego, gdyż zamierza złożyć wniosek o emeryturę w Niemczech, gdzie stale mieszka od 1981 r.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00