Interpretacja indywidualna z dnia 15 listopada 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDWB.4010.71.2023.4.KKM

Czy wykupienie przez Wnioskodawcę ubezpieczenia na życie obejmującego prezesa zarządu spółki będącej Wnioskodawcą oraz dwóch Wykonawców będzie stanowiło koszt uzyskania przychodów.

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy wykupienie przez Wnioskodawcę ubezpieczenia na życie będzie stanowiło koszt uzyskania przychodów:

-w części dotyczącej polisy prezesa zarządu spółki – jest prawidłowe,

-w części dotyczącej polis Wykonawców zatrudnionych w oparciu o umowę o współpracy (B2B) – jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

11 sierpnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 7 sierpnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia czy wykupienie przez Wnioskodawcę ubezpieczenia na życie obejmującego prezesa zarządu spółki będącej Wnioskodawcą oraz dwóch Wykonawców będzie stanowiło koszt uzyskania przychodów.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwania – pismem z 13 października 2023 r. (wpływ 17 października 2023 r. ), pismem z 24 października 2023 r. (wpływ 26 października 2023 r.) oraz pismem z 6 listopada 2023 r. (wpływ 13 listopada 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością działa pod firmą (…) (dalej: „Wnioskodawca”). Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą pod adresem (…), zarejestrowaną w Krajowym Rejestrze Sądowym pod numerem KRS (…), numerem NIP (…) i numerem REGON (…).

Wnioskodawca ma nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „ustawa o CIT”). Wnioskodawca jest również czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca posiada dwóch wspólników, z czego jeden z nich jest jedynym członkiem zarządu.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy usługi pośrednictwa w sprzedaży polis ubezpieczeniowych. Zarówno prezes zarządu, jak i dwie osoby fizyczne pracujące na rzecz Wnioskodawcy w oparciu o umowę o współpracę (dalej: „Wykonawcy”) wykonują czynności agencyjne; pośredniczą w sprzedaży ubezpieczeń (zarówno majątkowych jak i na życie), prowadzą szkolenia oraz prowadzą media społecznościowe Wnioskodawcy. Część wymienionych powyżej usług wiąże się z koniecznością długich podróży służbowych celem dojazdu do klienta. Dodatkowo, prezes zarządu ze względu na pełnioną funkcję często wybiera się w długie podróże służbowe celem podpisywania umów o współpracy z klientami czy poszukiwania kontrahentów. Zarówno prezes zarządu oraz Wykonawcy są więc narażeni na ryzyko komunikacyjne w związku z podróżami służbowymi, jak i Wnioskodawca narażony jest na ryzyko finansowe związane z wyżej wymienionymi czynnikami. Podstawowym ryzykiem, którego Wnioskodawca chce uniknąć jest długotrwały brak możliwości świadczenia usług przez potencjalnie poszkodowanych ubezpieczonych.

Wnioskodawca wniósł o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie zaliczenia w koszty uzyskania przychodów ubezpieczenia na życie obejmującego prezesa zarządu spółki będącej Wnioskodawcą, jak i Wykonawców na rzecz Wnioskodawcy. Polisa miałaby obejmować ubezpieczenie pod względem finansowym, takimi jak śmierć naturalna prezesa zarządu lub Wykonawców, śmierć w nieszczęśliwym wypadku, oraz zabezpieczyć spółkę w zakresie przeprowadzenia sukcesji.

Istotne elementy opisu zdarzenia przyszłego zawarto również we własnym stanowisku w sprawie, gdzie wskazano, że celem objęcia ubezpieczeniem jest zwiększenie atrakcyjności zatrudnienia, a co za tym idzie zwiększenie lojalności ubezpieczonych wobec Wnioskodawcy, zabezpieczenie zdrowia i życia Wykonawców i prezesa zarządu w związku z wykonywaną pracą oraz odciążenie Wnioskodawcy od potencjalnego ryzyka finansowego wiążącego się z nieszczęśliwymi wypadkami.

Uzupełnienia wniosku

Prezes Zarządu pełni funkcję na podstawie powołania.

Podstawą dokonywania na rzecz Prezesa Zarządu świadczeń w postaci uiszczania przez Wnioskodawcę składek z tytułu opisanego we wniosku ubezpieczenia jest uchwała zarządu i z niej wynika takowe prawo.

Opisywane we wniosku świadczenia dotyczą ryzyk mieszczących się w dziale I w grupach 1, 3 i 5 oraz w dziale II w grupach 1 i 2 załącznika do ustawy z dnia 11 września 2015 roku o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej.

Uprawniony do otrzymania świadczenia będzie Prezes Zarządu oraz Wykonawcy.

Spółka nie wie jak finalnie będzie wyglądała umowa ubezpieczenia. Natomiast planuje wykluczyć:

- Wypłatę kwoty stanowiącej wartość odstąpienia od umowy,

- Możliwość zaciągania zobowiązań pod zastaw praw,

- Wypłatę z tytułu dożycia wieku;

w umowach dot. opisanych we wniosku ubezpieczeń w okresie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego w którym je zawarto lub odnowiono.

Świadczenia dokonywane przez Wnioskodawcę na rzecz osób zatrudnionych w oparciu o umowę o współpracę w postaci uiszczenia przez Wnioskodawcę składek z tytułu ubezpieczenia na życie, nie stanowią dla tych osób pozapłacowego elementu wynagrodzenia, należnego im za świadczone usługi. Umowa w związku z ubezpieczeniem to niezależna umowa nie łącząca się z umowami wykonawców w kontekście wynagrodzenia za świadczone usługi.

Umowy o współpracę to umowy B2B. Natomiast Wykonawcy są podmiotami prowadzącymi działalność gospodarczą.

Zgodnie z wnioskiem „Zarówno prezes zarządu, jak i 2 osoby fizyczne pracujące na rzecz Wnioskodawcy w oparciu o umowę o współpracę (dalej: „Wykonawcy”) wykonują czynności; prowadzą szkolenia sportowe oraz prowadzą media społecznościowe Wnioskodawcy. Część wymienionych powyżej usług wiążę się z koniecznością długich podroży służbowych celem dojazdu do klienta. Dodatkowo, prezes zarządu ze względu na pełnioną funkcję często wybiera się w długie podróże służbowe celem podpisywania umów o współpracy z klientami czy poszukiwania kontrahentów. Zarówno prezes zarządu oraz Wykonawcy są wiec narażeni na ryzyko komunikacyjne w związku z podróżami służbowymi, jak i Wnioskodawca narażony jest na ryzyko finansowe związane z wyżej wymienionymi czynnikami. Podstawowym ryzykiem, którego Wnioskodawca chce uniknąć jest długotrwały brak możliwości świadczenia usług przez potencjalnie poszkodowanych ubezpieczonych.”

Zdaniem Wnioskodawcy powyższy koszt jest pośrednim kosztem w działalności spółki. Zgodnie z definicją ustawową kosztami uzyskania przychodów są wydatki poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem tych wydatków, które wprost zostały wyłączone z możliwości zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów. Jak podkreśla się w orzecznictwie: „warunkiem uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu jest łączne spełnienie następujących warunków” - faktycznego (rzeczywistego) poniesienia wydatku przez podatnika, istnienie związku z prowadzoną przez podatnika działalnością oraz poniesienie go w celu uzyskania przychodu, jego zwiększenia, bądź zachowania źródła przychodu” (Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 kwietnia 2018 r., sygn. akt II FSK 1140/16).

Wydatki na ubezpieczenie są niewątpliwie powiązane z przychodami spółki (ponoszone są w celu zachowania, zabezpieczenia jak i uzyskania ogółu przychodów z ich pracy- art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych - dalej u.p.d.o.p).

Jako konieczne do spełnienia warunki przy kwalifikacji kosztu do kosztów uzyskania przychodów zarówno w literaturze, jak i orzecznictwie przyjmuje się, że koszt: 

- musi być poniesiony przez podatnika,

- musi być definitywny,

- musi pozostawać w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

- musi pozostawać w związku przyczynowo skutkowym o jakim mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT lub służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów,

- nie może być wymieniony w negatywnym katalogu z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, musi być właściwie udokumentowany.

Pytanie

Czy wykupienie przez Wnioskodawcę ubezpieczenia na życie obejmującego prezesa zarządu spółki będącej Wnioskodawcą oraz dwóch Wykonawców będzie stanowiło koszt uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Ubezpieczenie obejmuje prywatną opiekę medyczną dla ubezpieczonych, na którą składają się bezpłatne wizyty u lekarzy, pakiet bezpłatnych badań diagnostycznych oraz pakiet badań diagnostycznych objętych zniżką oraz całodobowa infolinia medyczna. Ubezpieczenie obejmuje również usługi medyczne związane z powrotem do zdrowia na skutek ciężkiej choroby, trwałego uszczerbku na zdrowiu, leczenie szpitalne związane z chorobą, wypadkiem komunikacyjnym, wypadkiem przy pracy czy nieszczęśliwym wypadkiem.

Poszczególne usługi dostępne w ramach ubezpieczenia są zebrane w formie tabeli, gdzie każdy rodzaj dostępnej usługi zawiera stosowną adnotację o bezpłatności danego świadczenia albo o rabacie przysługującym na świadczenie albo o górnym koszcie świadczenia, które ubezpieczenie pokrywa.

Wnioskodawca jest zdania, że wydatki poniesione na opłacenie ubezpieczenia na życie na rzecz Wykonawców i prezesa zarządu Wnioskodawcy będą spełniały przesłankę z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT. Celem objęcia ubezpieczeniem jest zwiększenie atrakcyjności zatrudnienia, a co za tym idzie zwiększenie lojalności ubezpieczonych wobec Wnioskodawcy, zabezpieczenie zdrowia i życia Wykonawców i prezesa zarządu w związku z wykonywaną pracą oraz odciążenie Wnioskodawcy od potencjalnego ryzyka finansowego wiążącego się z nieszczęśliwymi wypadkami. Zdaniem Wnioskodawcy, zakres ubezpieczenia oraz jego cel realizują jedną z przesłanek uznania danego kosztu za koszt uzyskania przychodu, tj. zabezpieczają źródło uzyskania przychodów dając objętym ubezpieczeniem dodatkowy komfort, który równoważy trudności wynikające z ryzyka zawodowego, oraz pokrywają się z przesłanką przełożenia się na przychody Wnioskodawcy, ponieważ zapewniają ubezpieczonych, że wybierając się w daleką podróż na spotkanie z klientem są zabezpieczeni na okoliczność nieszczęśliwego wypadku, co stanowi czynnik motywujący do pozyskania klienta usytuowanego daleko, a co za tym idzie, może przyczynić się do uzyskania przychodu przez Wnioskodawcę

Dodatkowo, koszty składek opłaconych przez Wnioskodawcę z tytułu zawartych umów ubezpieczenia nie mieszczą się w katalogu przesłanek negatywnych wskazanych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Według art. 16 ust. 1 pkt. 38a, za koszty uzyskania przychodów nie uznaje się wydatków na rzecz osób wchodzących w skład rad nadzorczych, komisji rewizyjnych lub organów stanowiących osób prawnych oraz spółek komandytowych i komandytowo-akcyjnych mających siedzibę na terenie Polski z wyjątkiem wynagrodzeń wypłacanych z tytułu pełnionych funkcji.

Art 201 §1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks Spółek Handlowych (dalej: „KSH") stanowi, że to zarząd prowadzi sprawy spółki i ją reprezentuje. Oznacza to, że zarząd prowadzi sprawy spółki we wszystkich obszarach niezastrzeżonych wyraźnie do kompetencji innych organów spółki oraz reprezentuje spółkę. Prowadzenie spraw spółki dotyczy sfery wewnętrznej funkcjonowania spółki (podejmowania decyzji organizacyjnych i gospodarczych w spółce), natomiast reprezentacja odnosi się do relacji zewnętrznych (składania oświadczeń woli wobec innych niż spółka uczestników obrotu prawnego).

Z tego powodu należy stwierdzić, że nie znajduje zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 38a ustawy o CIT, ponieważ zarząd nie jest organem stanowiącym, lecz organem zarządzającym i wykonawczym.

Do tych samych wniosków odnośnie stosowania art. 16 ust. 1 pkt 38a doszedł Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 4 lutego 2022 r., sygn. 0111-KDIB2-1.4010.330.2021.2.BJ. Zdaniem Wnioskodawcy, jego sytuacja jest bardzo zbliżona do zdarzenia przyszłego opisanego w przytoczonej interpretacji indywidualnej, z tą różnicą, że wykupione przez Wnioskodawcę ubezpieczenie ma obejmować tylko ubezpieczenie na życie, bez elementów ubezpieczeniowego funduszu kapitałowego.

Umowa ubezpieczenia nie uwzględnia możliwości zwrotu środków na wypadek rozwiązania umowy, jak, możliwości zaciągania zastawu na poczet praw wynikających z umowy jak i wypłaty z tytułu dożycia wieku oznaczonego w umowie.

Wnioskodawca ma ponadto świadomość wymogów zawartych w art. 2031 KSH, który stanowi, że uchwała wspólników może ustalać zasady wynagradzania członków zarządu, w szczególności maksymalną wysokość wynagrodzenia, przyznawania członkom zarządu prawa do świadczeń dodatkowych lub maksymalną wartość takich świadczeń. Wynagrodzenie członków zarządu zatrudnionych na podstawie umowy o pracę lub innej umowy określa organ albo osoba powołana uchwałą zgromadzenia wspólników do zawarcia umowy z członkiem zarządu. Oznacza to, że jeżeli prawo do rzeczonego ubezpieczenia będącego dodatkowym świadczeniem powołanego członka zarządu będzie wynikało z uchwały zgromadzenia wspólników lub z samej umowy spółki, będzie można zaliczyć koszty opłacanych składek do kosztów uzyskania przychodów spółki będącej Wnioskodawcą.

Mając powyższe na uwadze, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wykupienie ubezpieczenia na życie, którym będzie objęty prezes zarządu oraz dwóch Wykonawców spółki stanowić będzie dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”):

W świetle powyższego przepisu, ocena prawna konkretnego wydatku poniesionego przez podatnika wymaga odniesienia się do kryterium celowości jego poniesienia oraz uwzględnienia wyłączeń z kategorii kosztów uzyskania przychodów określonych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT. Odnosząc się do przesłanki celowości wydatku należy podkreślić, że kosztem uzyskania przychodów są zarówno wydatki, których poniesienie bezpośrednio przekłada się na uzyskanie konkretnych przychodów, jak i te, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako zmierzające do ich osiągnięcia. W każdym przypadku konieczne jest jednak zaistnienie związku pomiędzy poniesionym kosztem, a uzyskiwaniem, bądź też szansą uzyskiwania przychodów przez podmiot ponoszący ten koszt.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, które nie są wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT. Koszty ponoszone przez podatnika należy oceniać pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku musi mieć wpływ na powstanie, zwiększenie lub zabezpieczenie tego przychodu.

Jednocześnie, wydatki te nie mogą znajdować się w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

W tym miejscu należy zauważyć, że ustawodawca nie definiuje, co należy rozumieć pod pojęciami: „w celu” osiągnięcia przychodu, jak i „zachowanie” lub „zabezpieczenie” źródła przychodów.

Zgodnie z definicjami zawartymi w Słowniku języka polskiego PWN, pojęcie:

1. „celowość” oznacza: „przydatność do jakichś potrzeb”, „świadome zmierzanie do celu”, „taki przebieg zjawisk, zdarzeń, działań ludzkich, jakby w swym rozwoju zmierzały one do określonego celu”,

2. „zabezpieczyć” oznacza: „zapewnienie ochrony przed czymś niebezpiecznym lub szkodliwym”, „uczynienie bezpiecznym”, „zapewnienie utrzymania czegoś w dotychczasowym stanie”, „zapewnienie komuś środków do życia”, „zapewnienie zaspokojenia roszczenia lub wykonanie kary”, natomiast

3. „zachować” oznacza: „pozostać w posiadaniu czegoś”, „dochować coś w niezmienionym stanie mimo upływu czasu lub niesprzyjających okoliczności”, „uchronić przed zapomnieniem”.

Można więc przyjąć, że koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów to takie koszty, które są poniesione w trakcie dążenia do uzyskania przychodów. Określony cel musi być widoczny w momencie ponoszenia kosztu. Ponadto, poniesione koszty winny omawiany cel realizować lub co najmniej zakładać jego realność. Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to takie koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu występowały w nienaruszonym stanie oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast jako zabezpieczenie źródła przychodów powinno się przyjmować koszty poniesione na ochronienie istniejącego źródła przychodów, w taki sposób, aby to źródło funkcjonowało w bezpieczny sposób.

Podsumowując, wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu zaistnieje związek przyczynowy i koszt nie będzie objęty dyspozycją art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Odnosząc się do kwestii związanej z możliwością zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków z tytułu ubezpieczenia obejmującego prezesa zarządu Spółki należy wskazać, że świadczenie to jest pośrednio związane z prowadzoną przez Spółkę działalnością. Wykupione ubezpieczenie ma zapewnić prezesowi zarządu bezpieczeństwo/ochronę w przypadku wypadku podczas wykonywania czynności służbowych. Dodatkowo ma ono pełnić funkcję motywującą. Co do zasady zatem, płacone przez Spółkę składki na ubezpieczenie prezesa zarządu można uznać za wydatki ponoszone w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Jednakże z uwagi na fakt, że w analizowanym przypadku prezes zarządu jest jednocześnie udziałowcem Spółki, ocena prawna przedmiotowych wydatków wymaga odniesienia się do postanowień art. 16 ust. 1 pkt 38 ustawy o CIT, zgodnie z którym:

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje pojęcia „świadczenia” oraz „jednostronnego świadczenia”. Należy więc przyjąć rozumienie tego pojęcia w języku potocznym. Świadczenie jednostronne to zobowiązanie, przy którym tylko jedna z objętych nim stron jest uprawniona, tj. takie, które nie jest wynikiem lub podstawą świadczenia wzajemnego, mającego charakter ekwiwalentny, przy czym przez pojęcie świadczenia należy rozumieć obowiązek wykonania „czegoś na czyjąś rzecz” (Słownik języka polskiego, PWN, 2003 r.).

Zatem w dyspozycji ww. przepisu mieszczą się sytuacje, gdy spółka kapitałowa wykonuje świadczenie na rzecz swojego wspólnika, nie otrzymując w zamian żadnego świadczenia wzajemnego. Nie znajdzie on natomiast zastosowania w przypadku, gdy świadczenia wypłacane na rzecz udziałowca dotyczą pełnienia funkcji w organie zarządzającym. Odpowiada im wówczas wykonywanie przez tą osobę fizyczną określonych czynności na rzecz spółki, co wyklucza możliwość uznania tych świadczeń za mające charakter jednostronny.

W sprawie nie można mówić o świadczeniu jednostronnym, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 38 ustawy o CIT, bowiem w przedstawionym opisie sprawy świadczeniu Spółki na rzecz prezesa zarządu w postaci opłacania składki ubezpieczeniowej odpowiada jego wzajemne świadczenie na rzecz Spółki w postaci wykonywania przez niego określonych czynności i zadań wynikających z pełnionej funkcji.

Istotne znaczenie dla kwalifikacji prawnej świadczeń na rzecz członków zarządu ma również unormowanie art. 16 ust. 1 pkt 38a ustawy o CIT, zgodnie z którym:

Zgodnie z art. 201 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t. j. Dz.U. 2022 poz. 1467 ze zm.):

Oznacza to, że zarząd prowadzi sprawy spółki we wszystkich obszarach niezastrzeżonych wyraźnie do kompetencji innych organów spółki oraz reprezentuje spółkę. Prowadzenie spraw spółki dotyczy sfery wewnętrznej funkcjonowania spółki (podejmowania decyzji organizacyjnych i gospodarczych w spółce), natomiast reprezentacja odnosi się do relacji zewnętrznych (składania oświadczeń woli wobec innych niż spółka uczestników obrotu prawnego).

Treść przepisu art. 16 ust. 1 pkt 38a ustawy o CIT, nie uwzględnia zatem wydatków na rzecz osób wchodzących w skład organów zarządzających osób prawnych, pozwalając tym samym na zaliczanie do kosztów uzyskania przychodów również innych niż wynagrodzenie z tytułu pełnionej funkcji wydatków ponoszonych na rzecz tych osób, przy zachowaniu ogólnych warunków wynikających z treści art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Mając na uwadze powyższe, wydatki z tytułu ubezpieczenia na życie obejmującego prezesa zarządu Spółki, wypłacane na podstawie uchwały zarządu, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów. Państwa stanowisko w powyższym zakresie należało zatem uznać za prawidłowe.

Odnosząc się natomiast do wydatków poniesionych z tytułu składek na rzecz dwóch osób fizycznych, z którymi Wnioskodawca zawarł umowy o współpracę (B2B) należy wskazać, że przepis art. 16 ust. 1 pkt 59 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie obejmuje swym zakresem sytuacji, gdy ubezpieczonym są osoby niebędące pracownikami ubezpieczającego. Zatem skoro wydatki dotyczące składki z tytułu ubezpieczenia będą inne osoby, z którymi Wnioskodawca pozostaje w relacji na podstawie umowy cywilnoprawnej nie znajdują się w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, tym samym, wydatki te mogą być oceniane jedynie pod kątem spełnienia przesłanek wymienionych w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W ocenie Organu, pomiędzy poniesionym kosztem składki na rzecz osób zatrudnionych w oparciu o umowę o współpracę a osiągniętymi przez Wnioskodawcę przychodami nie zachodzi związek o jakim mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT. Bowiem, jak wynika z opisu sprawy, świadczenia dokonywane przez Wnioskodawcę na rzecz osób zatrudnionych w oparciu o umowę o współpracę w postaci uiszczenia przez Wnioskodawcę składek z tytułu ubezpieczenia na życie, nie stanowią dla tych osób pozapłacowego elementu wynagrodzenia, należnego im za Świadczone usługi.

Umowa w związku z ubezpieczeniem to niezależna umowa nie łącząca się z umowami wykonawców w kontekście wynagrodzenia za świadczone usługi. W konsekwencji wydatki poniesione z tego tytułu na rzecz Wykonawców nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodów.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy wykupienie przez Wnioskodawcę ubezpieczenia na życie będzie stanowiło koszt uzyskania przychodów:

-w części dotyczącej polisy prezesa zarządu spółki – jest prawidłowe,

-w części dotyczącej polis Wykonawców zatrudnionych w oparciu o umowę o współpracy (B2B) – jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).