Interpretacja indywidualna z dnia 14 listopada 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-1.4012.662.2023.2.MSO

Interpretacja w zakresie braku opodatkowania podatkiem VAT otrzymanej dotacji, braku odrębnego opodatkowania podatkiem VAT przekazania Instalacji do korzystania w okresie trwania Umów, braku odrębnego opodatkowania podatkiem VAT przekazania Mieszkańcom własności Instalacji wraz z upływem okresu trwania Umów, braku prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki ponoszone na realizację Projektu.

Interpretacja indywidualna

- stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

8 września 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 5 września 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:

- braku opodatkowania podatkiem VAT otrzymanej dotacji (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)

- braku odrębnego opodatkowania podatkiem VAT przekazania Instalacji do korzystania w okresie trwania Umów (pytanie oznaczone we wniosku nr 2),

- braku odrębnego opodatkowania podatkiem VAT przekazania Mieszkańcom własności Instalacji wraz z upływem okresu trwania Umów (pytanie oznaczone we wniosku nr 3),

- braku prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki ponoszone na realizację Projektu (pytanie oznaczone we wniosku nr 4).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Gmina S w partnerstwie z Gminą K realizuje projekt pt.: „(…)”.

Projekt jest dofinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa (…) na lata 2014-2020 – (…). W ramach projektu obie gminy budują instalacje kolektorów słonecznych i kotłów na pellet. Niniejszy wniosek dotyczy tylko kolektorów słonecznych instalowanych przez Gminę S.

W zakresie realizowanym przez Gminę S projekt obejmuje wykonanie robót budowlanych w ilości (…) szt. nowych instalacji kolektorów słonecznych do podgrzania ciepłej wody użytkowej w budynkach mieszkalnych na terenie gminy S, na potrzeby wytwarzania energii cieplnej do celów socjalno-bytowych.

Beneficjentami/Partnerami projektu są jednostki samorządu terytorialnego – w tym Gmina S, która funkcjonuje na podstawie ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym oraz Statutu. Gmina S posiada osobowość prawną, jest zarejestrowana jako czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz jako jednostka samorządu terytorialnego realizująca zadania własne wynikające z ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2022 r. poz. 559), służące – zgodnie z art. 7 tej ustawy – zaspokojeniu zbiorowych potrzeb wspólnoty.

Stosownie do dyspozycji art. 2 ust. 1 tejże ustawy, gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Do zakresu działania gmin – w oparciu o art. 6 ust. 1 cytowanej ustawy – należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Oprócz wykonywania zadań własnych Wnioskodawca podejmuje czynności wypełniające definicję działalności gospodarczej zawartą w art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 z późn. zm.), dalej: ustawy o VAT.

Ciepła woda użytkowa w budynkach mieszkalnych na obszarze gminy w większości ogrzewana jest z indywidualnych kotłowni węglowych. Instalacje indywidualne są jednym z większych emiterów zanieczyszczeń do atmosfery, gdyż lokalne źródła ciepła zazwyczaj charakteryzują się niską sprawnością i brakiem jakichkolwiek urządzeń ochrony atmosfery. Wykorzystanie węgla kamiennego powoduje znaczną emisję zanieczyszczeń do atmosfery, w tym CO₂ i pyłu PM₁₀. Problemem głównym jest: niska efektywność energetyczna budynków mieszkalnych powodująca zwiększoną emisję zanieczyszczeń do atmosfery i zanieczyszczenie powietrza, jak również niedostateczny poziom wykorzystania odnawialnych źródeł energii.

Przyczyną problemu jest przede wszystkim niska sprawność instalacji c.o., c.w.u., źródła ciepła, a także wysokie zapotrzebowanie na energię cieplną budynków. Stwarza to konieczność poszukiwania niekonwencjonalnych źródeł energii, czyli takich które w procesie przetwarzania (spalania) nie wykorzystują organicznych paliw kopalnych.

Najbezpieczniejszymi źródłami energii, niewzbudzającymi sprzeciwów społecznych są odnawialne źródła energii, w tym m.in.: energia promieniowania słonecznego.

W celu sfinansowania tych działań władze gmin partnerskich podjęły porozumienie o przystąpieniu do realizacji niniejszego projektu, która reguluje wszelkie uprawnienia, obowiązki i odpowiedzialność partnerów oraz określa gminę K jako Lidera projektu, a Gminę S jako Partnera projektu.

Celem głównym projektu jest: poprawa efektywności energetycznej budynków i wzrost produkcji energii cieplnej ze źródeł odnawialnych w gminach: K i S, a w konsekwencji zmniejszenie emisji zanieczyszczeń do atmosfery (w tym: C0₂ i pyłu PM₁₀).

Zarówno Lider – Gmina K jak i Partner – Gmina S samodzielnie będą wybierać Wykonawcę zadania i zawierać z nim umowę w zakresie tej części zadania, która dotyczy terenu jego gminy, co oznacza, że stroną umowy z wykonawcami będzie dana gmina, a faktury dokumentujące wydatki ponoszone przez gminę na instalacje montowane na jej terenie będą wystawiane tylko na tą gminę. Potrzeby odbiorców zdefiniowane zostały poprzez przeprowadzone wizje techniczne przez wykwalifikowanych inspektorów, którzy dobrali instalacje do potrzeb przyszłych użytkowników. Instalacje zostaną zamontowane w miejscu uzgodnionym z użytkownikiem obiektu i zgodnym z obowiązującymi przepisami i normami umożliwiającymi bezproblemową obsługę i serwis. Roboty budowlane nie spowodują zmiany funkcji użytkowej obiektów, ani też funkcji użytkowych poszczególnych pomieszczeń. Żaden budynek po wykonaniu przedmiotowych robót nie zmieni swojej kubatury, ani powierzchni zabudowy, jak również nie zostanie zmienione zagospodarowanie terenu wokół niego. Oferty dostarczone przez Wykonawców będą obejmować całość zadania dla danej gminy, tj. wykonanie projektu, montaż, roboty budowlane oraz wszystkie dostawy i usługi konieczne do przeprowadzenia przedsięwzięcia, aż do momentu przekazania do użytkowania, jak również te prace dodatkowe i elementy instalacji, które nie zostały wyszczególnione, lecz będą niezbędne dla poprawnego funkcjonowania i stabilnego działania oraz wymaganych prac konserwacyjnych, jak również dla uzyskania gwarancji sprawnego i bezawaryjnego działania.

W zakresie Gminy S projekt będzie finansowany z dwóch źródeł, dotacją ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa (…) na lata 2014-2020 oraz wkładu własnego Gminy S. Dotacja ze środków EFRR odpowiadać będzie 85% wartości kosztów kwalifikowanych, wkład własny Gminy S odpowiadać będzie pozostałym kosztom. Warunki dofinansowania określa podpisana przez Lidera projektu umowa o dofinansowanie, natomiast ustalenia w zakresie wzajemnych zobowiązań oraz rozliczeń rzeczowo-finansowych pomiędzy każdą z gmin partnerskich, a jej mieszkańcem zawarte są w umowach organizacyjno-finansowych. Gmina S zawiera ze swoimi mieszkańcami umowy w oparciu o jeden obowiązujący dla wszystkich uczestników projektu wzór.

Umowa organizacyjno-finansowa właściwa dla przedmiotowego projektu wprowadza następujące zasady:

- zamontowana w ramach projektu instalacja odnawialnych źródeł energii będzie wykorzystywana przez mieszkańca wyłącznie na potrzeby własne gospodarstwa domowego;

- w budynku mieszkalnym, dla którego ma zostać zamontowana instalacja OZE nie jest prowadzona przez mieszkańca (właściciela/li nieruchomości), jak i osoby trzecie działalność gospodarcza lub prowadzona jest działalność gospodarcza, ale bez wykorzystania produktów projektu i zobowiązuje się, że nie będzie używana w okresie trwałości Projektu w ramach prowadzonej działalności gospodarczej;

- instalacja zostanie umieszczona na nieruchomości lub budynku, którego mieszkaniec jest właścicielem, współwłaścicielem lub posiada do nieruchomości/budynku inny tytuł prawny;

- właściciel upoważnia gminę do występowania w jego imieniu przed właściwymi organami administracyjnymi, przy ubieganiu się o uzyskanie przewidzianych przepisami prawa niezbędnych opinii, decyzji, zezwoleń i innych dokumentów niezbędnych dla prawidłowej realizacji projektu.

Umowa określa warunki organizacyjne:

- Gmina zobowiązuje się do zabezpieczenia rzeczowej realizacji projektu, na którą składa się wyłonienie wykonawców kolektorów słonecznych zgodnie z przepisami ustawy – Prawo zamówień publicznych, ustalenie harmonogramu montażu instalacji OZE, sprawowanie bieżącego nadzoru nad przebiegiem prac, przeprowadzenie odbiorów końcowych oraz rozliczenie finansowe przedmiotowego projektu oraz przeniesienie praw własności na Właściciela po zakończeniu okresu trwałości projektu,

- Właściciel wyraża zgodę, aby wykonawca wyłoniony przez Gminę zamontował instalację kolektorów słonecznych i przeprowadził wszelkie niezbędne do jego funkcjonowania roboty w i na budynku,

- Wykonawca instalacji kolektorów słonecznych dokona jej montażu i uruchomienia w budynku Właściciela na co składa się montaż urządzeń i włączenie do wewnętrznej instalacji wodnej.

Umowa określa warunki własnościowe i eksploatacyjne:

- po zakończeniu prac montażowych zamontowane w budynku Właściciela wyposażenie i urządzenia wchodzące w skład instalacji kolektorów słonecznych pozostaną własnością Gminy przez 5 lat od otrzymania ostatniej płatności przez Gminę w ramach dofinansowania projektu,

- od dnia spisania końcowego odbioru robót Gmina nieodpłatnie użycza Właścicielowi wyposażenia i urządzenia wchodzące w skład instalacji wskazanej w umowie do korzystania zgodnie z jego przeznaczeniem, tj. do produkcji energii cieplnej wyłącznie na potrzeby gospodarstwa domowego do zakończenia okresu trwania umowy,

- po upływie okresu trwania umowy kompletna instalacja kolektorów słonecznych zostanie przekazana nieodpłatnie Właścicielowi na własność. Sposób przeniesienia prawa własności zostanie uregulowany na podstawie odrębnej umowy.

Umowa zawiera także kwestie dotyczące zachowania trwałości projektu:

W okresie pięciu lat od dnia otrzymania płatności końcowej na rzecz Gminy, tam gdzie ma to zastosowanie nie zajdzie żadna z poniższych okoliczności:

-zaprzestanie działalności produkcyjnej lub przeniesienie jej poza obszar objęty programem,

-zmiana własności elementu infrastruktury, która daje przedsiębiorstwu lub podmiotowi publicznemu nienależne korzyści,

-istotna zmiana wpływająca na charakter operacji, jej cele lub warunki wdrażania, która mogłaby doprowadzić do naruszenia jej pierwotnych celów.

Umowa określa warunki finansowe:

Gmina zobowiązuje się do wykonania na nieruchomości mieszkańca robót budowlanych polegających na montażu kolektorów słonecznych. Mieszkańcy nie wnoszą wkładu własnego do projektu.

Umowy zawierane są na czas określony od dnia podpisania umowy do dnia przeniesienia prawa własności instalacji kolektorów słonecznych na Właściciela na podstawie zapisów umowy, co nastąpi po 5 latach od przekazania Gminie ostatniej płatności w ramach dofinansowania projektu.

W świetle przedstawionych powyżej okoliczności przyszłego stanu faktycznego Gmina powzięła wątpliwość co do skutków podatkowych realizacji tego projektu w zakresie kolektorów słonecznych co podyktowało konieczność wystąpienia z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej.

Realizacja przedmiotowego Projektu była uzależniona od otrzymania dofinansowania. Nie zrealizowalibyśmy Projektu, jeśli nie otrzymalibyśmy dofinansowania. Otrzymanego dofinansowanie nie możemy przeznaczyć na inny cel niż realizowany Projekt. W trakcie realizacji Projektu jesteśmy zobowiązani do rozliczania się z otrzymanych środków finansowych z instytucją nadzorującą Urzędem (…) w przypadku kontroli wydatkowanych środków. W przypadku niezrealizowania Projektu będziemy zobowiązani do zwrotu otrzymanych środków pieniężnych. W przypadku odstąpienia mieszkańca od umowy, w jego miejsce wchodzi następna chętna osoba z listy rezerwowej, której nieruchomość ma takie same parametry instalacji kolektorów słonecznych.

Pismem z 18 października 2023 r. (data wpływu 23 października 2023 r.) uzupełnili Państwo opis zdarzenia przyszłego m.in. o następujące informacje:

1.Realizacja projektu pn. „(…)”, objętego zakresem wniosku, nie ma i nie będzie miała na celu osiągnięcie przez Gminę S stałego dochodu, zysku.

2.Usługi nabywane w związku z realizacją ww. zadnia są i będą wykorzystywane do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Pytania

1. Czy dofinansowanie otrzymane przez gminę od Instytucji Zarządzającej RPO W(...) poprzez rachunek bankowy na pokrycie kosztów wykonania instalacji kolektorów słonecznych na budynkach należących do mieszkańców gminy stanowi obrót w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy o VAT?

2. Czy gmina będzie zobligowana do odrębnego opodatkowania podatkiem VAT przekazania instalacji kolektorów słonecznych w nieodpłatne użyczenie mieszkańcom w okresie pięciu lat od montażu?

3. Czy przekazanie mieszkańcowi po upływie okresu trwałości Projektu prawa własności instalacji kolektorów słonecznych bez dodatkowego wynagrodzenia będzie podlegało opodatkowaniu VAT?

4. Czy gminie będzie przysługiwało pełne prawo do obniżenia kwot podatku należnego o kwoty podatku naliczonego wynikające z faktur otrzymywanych od wykonawców robót montażowo-budowlanych dokumentujących wydatki ponoszone na realizację Projektu – tj. wykonanie instalacji kolektorów słonecznych na nieruchomościach należących do mieszkańców Gminy?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1

Naszym zdaniem, dofinansowanie otrzymane od Instytucji (…) na pokrycie kosztów wykonania instalacji kolektorów słonecznych na budynkach należących do mieszkańców nie stanowi obrotu w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy o VAT.

Ad. 2

Naszym zdaniem nie będziemy zobligowani do odrębnego opodatkowania podatkiem VAT przekazania instalacji kolektorów słonecznych mieszkańcom, biorącym udział w Projekcie w okresie 5 lat od montażu. Świadczenie polegające na użyczeniu przedmiotowej infrastruktury nie będzie realizowane w celu osiągnięcia zysku i nastąpi nieodpłatnie. Będzie poza zakresem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a realizując tę czynność nie wystąpimy w charakterze podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

Ad. 3

Przekazanie mieszkańcowi po upływie okresu trwałości Projektu prawa własności instalacji kolektorów słonecznych bez dodatkowego wynagrodzenia nie będzie podlegało opodatkowaniu VAT.

Ad. 4

Naszym zdaniem, Gminie S zarejestrowanej jako czynny podatnik VAT, nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwot podatku należnego o kwoty podatku naliczonego wynikające z faktur otrzymywanych od wykonawców robót montażowo budowlanych dokumentujących wydatki ponoszone na realizację Projektu – tj. wykonanie instalacji kolektorów słonecznych na rzecz mieszkańców Gminy S.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2023 r. 1570 ze zm.), zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o VAT”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 2 pkt 6 ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży – rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Z kolei, stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 w tym również:

1.przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Jak stanowi art. 8 ust. 2a ustawy, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Zauważyć również należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny. Zatem pod pojęciem odpłatności rozumieć należy prawo podmiotu sprzedającego towar lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).

W dorobku orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej przyjmuje się, że odpłatność ma miejsce wtedy, gdy istnieje bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług a otrzymanym wynagrodzeniem, przy czym wynagrodzenie jakkolwiek musi być wyrażone w pieniądzu, to jednak nie musi być w tej formie dokonane. Należy podkreślić, że na gruncie przepisów o podatku od towarów i usług bez znaczenia pozostaje to, czy kwota uzyskanego wynagrodzenia (cena) została skalkulowana tak, że stanowi tylko koszt wytworzenia towaru lub wykonania usługi, czy została powiększona także o zysk sprzedającego. Skoro przepisy nie określają formy zapłaty za świadczoną usługę należy uznać, że zobowiązanie usługobiorcy może mieć postać świadczenia nie tylko określonej sumy pieniędzy, ale także świadczenie innej usługi (usługi wzajemnej). Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. Ponadto, aby dana czynność (świadczenie) podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy świadczoną usługą a świadczeniem wzajemnym. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia.

Odpłatność określana jest przez strony umowy i jeśli strony ustalą zapłatę wówczas wykonane świadczenie staje się odpłatne. W przypadku istnienia świadczenia wzajemnego otrzymanego przez świadczącego usługę, należy uznać czynności wykonywane w ramach zawartej umowy za odpłatne świadczenie usług określone w art. 8 ust. 1 ustawy, podlegające opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

Ponadto stwierdzić należy, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (dostawa lub usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r. s. 1 ze zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE”, „Podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.

„Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Przepis ten stwierdza, że wykorzystywanie własności dóbr materialnych lub niematerialnych do celów zarobkowych w sposób ciągły, należy w szczególności uznać za działalność gospodarczą.

Z opisu sprawy wynika, że są Państwo zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Realizują Państwo projekt pn.: „(…)”. W ramach projektu budują Państwo instalacje kolektorów słonecznych i kotłów na pellet. Celem głównym projektu jest: poprawa efektywności energetycznej budynków i wzrost produkcji energii cieplnej ze źródeł odnawialnych w gminach: K i S, a w konsekwencji zmniejszenie emisji zanieczyszczeń do atmosfery (w tym: CO₂ i pyłu PM₁₀).

Faktury dokumentujące wydatki ponoszone przez Państwa na instalacje montowane na terenie Gminy będą wystawiane na Państwa. Projekt będzie finansowany z dotacji ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa (…) na lata 2014-2020 oraz Państwa wkładu własnego. Dotacja ze źródeł EFRR odpowiadać będzie 85% wartości kosztów kwalifikowanych, a Państwa wkład będzie odpowiadał pozostałym kosztom. Instalacje odnawialnych źródeł energii będą wykorzystywane przez mieszkańców wyłącznie na potrzeby własne gospodarstwa domowego. Po zakończeniu prac montażowych zamontowane w budynku właściciela wyposażenie i urządzenia wchodzące w skład instalacji pozostaną Państwa własnością przez 5 lat od otrzymania ostatniej płatności w ramach dofinasowania Projektu. Od dnia spisania końcowego odbioru robót nieodpłatnie użyczają Państwo właścicielowi wyposażenia i urządzenia wchodzące w skład instalacji wskazanej w umowie do korzystania zgodnie z jego przeznaczeniem, tj. do produkcji energii cieplnej wyłącznie na potrzeby gospodarstwa domowego do zakończenia okresu trwania umowy. Mieszkańcy nie wnoszą wkładu własnego do Projektu. Umowy zawierane są na czas określony od dnia podpisania umowy do dnia przeniesienie prawa własności instalacji na właściciela na podstawie zapisów umowy, co nastąpi po 5 latach od przekazania Państwu ostatniej płatności w ramach dofinasowania projektu. Wskazali Państwo, że realizacja przedmiotowego Projektu była uzależniona od otrzymania dofinansowania. Nie zrealizowaliby Państwo Projektu, jeśli nie otrzymaliby Państwo dofinansowania. Otrzymane dofinansowanie nie mogą Państwo przeznaczyć na inny cel niż realizowany Projekt. W trakcie realizacji Projektu są Państwo zobowiązani do rozliczenia się z otrzymanych środków finansowych z instytucją nadzorującą. W przypadku niezrealizowania Projektu będą Państwo zobowiązani do zwrotu otrzymanych środków pieniężnych.

Realizacja projektu pn. „(…)”, objętego zakresem wniosku, nie ma i nie będzie miała na celu osiągnięcie przez Gminę S stałego dochodu, zysku.

Usługi nabywane w związku z realizacją ww. zadania są i będą wykorzystywane do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Na tle przedstawionych okoliczności sprawy Państwa wątpliwości w pierwszej kolejności dotyczą kwestii podlegania opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług otrzymanej dotacji na dofinasowanie projektu pn.: „(…)”.

Mając na uwadze przedstawioną na wstępnie analizę przepisów podatkowych, w pierwszej kolejności należy rozstrzygnąć, czy realizacja przez Państwa ww. Projektu polegającego na montażu odnawialnych źródeł energii jest dokonywana w ramach działalności gospodarczej zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 ww. ustawy.

Odnosząc się do okoliczności sprawy zasadnym jest odwołanie się do wyroku TSUE z 30 marca 2023 r. w sprawie C-612/21 (Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej przeciwko Gminie O.).

W wyroku tym TSUE wskazał, iż aby czynności dokonywane przez gminę w ramach promowania odnawialnych źródeł energii były objęte zakresem stosowania dyrektywy 2006/112, powinny one, po pierwsze, stanowić dostawę lub świadczenie usług, które gmina ta wykonuje odpłatnie na rzecz swoich mieszkańców w rozumieniu art. 2 ust. 1 lit. a) i c) tej dyrektywy, a po drugie, być dokonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu art. 9 ust. 1 rzeczonej dyrektywy, tak aby owa gmina działała również w charakterze podatnika (pkt 24).

W pkt 42 wyroku Trybunał wskazał, że art. 2 ust. 1, art. 9 ust. 1 i art. 13 ust. 1 dyrektywy 2006/112 należy interpretować w ten sposób, że dostawy towarów i świadczenia usług podlegających opodatkowaniu VAT nie stanowi dostarczenie i zainstalowanie przez gminę, za pośrednictwem przedsiębiorstwa, systemów OZE na rzecz jej mieszkańców będących właścicielami nieruchomości, którzy wyrazili wolę wyposażenia tych nieruchomości w takie systemy, jeżeli taka działalność nie ma na celu osiągania stałego dochodu i skutkuje jedynie zapłatą przez tych mieszkańców kwot pokrywających najwyżej jedną czwartą poniesionych kosztów, a pozostała część jest finansowana ze środków publicznych.

TSUE wskazał, że w konsekwencji o ile w świetle powyższych rozważań należy uznać, że gmina O., nie wykonuje działalności wchodzącej w zakres stosowania dyrektywy 2006/112, nie jest konieczne ustalenie, czy działalność ta byłaby również wyłączona z tego zakresu stosowania na podstawie art. 13 ust. 1 tej dyrektywy.

Trybunał w przedmiocie dokonania świadczenia usług w ramach działalności gospodarczej zauważył, że po pierwsze, podczas gdy przedsiębiorca dąży do stałego osiągania dochodu (zob. podobnie wyrok z dnia 20 stycznia 2021 r., AJFP Sibiu i DGRFP Braãov, C‑655/19, EU:C:2021:40, pkt 27–29 i przytoczone tam orzecznictwo), gmina O. wskazała we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej, (…) że nie zamierza świadczyć regularnie usług instalacji systemów OZE i nie zatrudnia ani nie zamierza zatrudniać pracowników w tym celu, co odróżnia niniejszą sprawę od spraw, w których świadczenia gminne miały charakter trwały (pkt 36).

Po drugie, (…) gmina O. wydaje się ograniczać do zaproponowania swoim mieszkańcom będącym właścicielami nieruchomości, którzy mogą być zainteresowani systemami OZE, w ramach programu regionalnego mającego na celu umożliwienie przejścia na gospodarkę niskoemisyjną, dostarczenia i zainstalowania u nich tych systemów OZE za pośrednictwem przedsiębiorstwa wybranego w wyniku przetargu, w zamian za ich udział nieprzekraczający 25% kosztów podlegających dofinansowaniu związanych z tą dostawą i z tą instalacją, podczas gdy owa gmina płaci danemu przedsiębiorstwu wynagrodzenie za te same dostawę i instalację po cenie rynkowej (pkt 37).

Tymczasem (…) jeżeli gmina odzyskuje – w drodze otrzymywanych przez nią wkładów – jedynie niewielką część poniesionych przez siebie kosztów, a pozostała część jest finansowana ze środków publicznych, taka różnica między tymi kosztami a kwotami otrzymanymi w zamian za oferowane usługi może sugerować, że wkłady te należy raczej uznać za opłatę aniżeli wynagrodzenie (zob. podobnie wyrok z dnia 12 maja 2016 r., Gemeente Borsele i Staatssecretaris van Financiën, C‑520/14, EU:C:2016:334, pkt 33 i przytoczone tam orzecznictwo). W konsekwencji nawet biorąc pod uwagę płatności przyznane gminie O. przez dane województwo, które wynoszą 75% kosztów podlegających dofinansowaniu, suma kwot otrzymanych od zainteresowanych właścicieli z jednej strony i od owego województwa z drugiej strony pozostaje strukturalnie niższa od łącznych kosztów faktycznie poniesionych przez tę gminę, co nie odpowiada podejściu, jakie przyjąłby w danym wypadku instalator systemów OZE, który przy ustalaniu swoich cen starałby się zawrzeć w nich swoje koszty i osiągnąć marżę zysku. Natomiast wspomniana gmina ponosi jedynie ryzyko strat, nie mając perspektywy zysku.

Po trzecie, nie wydaje się ekonomicznie opłacalne, aby taki instalator systemów OZE obciążał odbiorców swoich dostaw towarów i świadczenia usług jedynie najwyżej jedną czwartą poniesionych przez siebie kosztów, oczekując jednocześnie rekompensaty w postaci dofinansowania za zasadniczą część pozostałych trzech czwartych tych kosztów. Taki mechanizm nie tylko stawiałby jego przepływy pieniężne w sytuacji strukturalnie deficytowej, ale ponadto stwarzałby nietypowy stopień niepewności dla podatnika, ponieważ kwestia, czy i w jakim zakresie osoba trzecia zwróci tak istotną część poniesionych kosztów, pozostaje faktycznie otwarta do czasu podjęcia przez tę osobę trzecią decyzji, co następuje po tym, jak sporne transakcje zostaną dokonane.

Podsumowując TSUE wskazał, że artykuł 2 ust. 1, art. 9 ust. 1 i art. 13 ust. 1 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że: dostawy towarów i świadczenia usług podlegających opodatkowaniu podatkiem od wartości dodanej nie stanowi dostarczenie i zainstalowanie przez gminę, za pośrednictwem przedsiębiorstwa, systemów odnawialnych źródeł energii na rzecz jej mieszkańców będących właścicielami nieruchomości, którzy wyrazili wolę wyposażenia tych nieruchomości w takie systemy, jeżeli taka działalność nie ma na celu osiągania stałego dochodu i skutkuje jedynie zapłatą przez tych mieszkańców kwot pokrywających najwyżej jedną czwartą poniesionych kosztów, a pozostała część jest finansowana ze środków publicznych.

Rozpatrując Państwa wątpliwości należy uwzględnić ww. wyrok w sprawie C-612/21.

Jak Państwo wskazali,celem głównym Projektu jest: poprawa efektywności energetycznej budynków i wzrost produkcji energii cieplnej ze źródeł odnawialnych, a w konsekwencji zmniejszenie emisji zanieczyszczeń do atmosfery (w tym: C0₂ i pyłu PM₁₀).

Warto zaznaczyć – w świetle tezy 36 przywołanego wcześniej wyroku TSUE – że Państwa działalność ukierunkowana jest na wzrost produkcji energii cieplnej ze źródeł odnawialnych. Realizacja inwestycji dotyczącej przedmiotowego Projektu nie ma na celu osiągnięcia przez Państwa żadnych zysków ani korzyści finansowych. Realizując przedsięwzięcie nie będą Państwo wykonywali działalności w celach zarobkowych.

Państwa celem nie jest stałe i zorganizowane wykonywanie takiej działalności w celach zarobkowych na warunkach w jakich wykonują je podmioty gospodarcze trudniące się montażem takich instalacji, lecz celem Państwa działania jest zmniejszenie emisji zanieczyszczenia do atmosfery (czyli interes społeczny).

Nie jest to zatem sposób działania występujący w przypadku zwykłej działalności gospodarczej.

W wyniku Państwa działań nie wystąpią znaczące zakłócenia konkurencji, które prowadzić by mogły do wyłączenia z dostaw dla ostatecznego konsumenta innych podmiotów (w tym przypadku prywatnych firm działających w zakresie instalacji odnawialnych źródeł energii). Działają Państwo bowiem jako świadczeniobiorca dokonujący zakupu od podmiotów prywatnych i samodzielnie wybiorą Państwo wykonawcę zadania.

Z wniosku nie wynika, aby w okresie trwałości Projektu mieli Państwo ponosić koszty związane z eksploatacją, obsługą techniczną czy konserwacją instalacji, jak również nie wynika, aby mieli Państwo ponosić opłaty z tytułu użytkowania instalacji.

Istotne jest również, że na realizację projektu otrzymają Państwo dofinansowanie w wysokości 85% wartości kosztów kwalifikowanych, natomiast pozostałe koszty ponoszą Państwo we własnym zakresie.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że czynności wykonywane przez Państwa na rzecz mieszkańców nie będą stanowić dostawy towarów lub świadczenia usług w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy oraz art. 8 ust. 1 ustawy i realizując te czynności nie będą Państwo wykonywali działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Czynności te nie będą podlegały zatem opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości dotyczących kwestii podlegania opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług otrzymanej dotacji oraz wpłat mieszkańców Gminy z tytułu wkładu własnego na realizację przedmiotowego Projektu, należy wskazać, że zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W myśl art. 29a ust. 6 ustawy, podstawa opodatkowania obejmuje:

1.podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;

2.koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Z przepisu tego wynika, że podstawę opodatkowania w podatku od towarów i usług stanowi wynagrodzenie, które dostawca lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów albo świadczenia usług. Wynagrodzenie to oznacza wartość rzeczywiście otrzymaną (lub która ma być otrzymana) w konkretnym przypadku.

Dla określenia, czy dane dotacje (subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze) są, czy też nie są opodatkowane, istotne są szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania.

Kryterium uznania dotacji za stanowiącą podstawę opodatkowania jest zatem stwierdzenie, że dotacja dokonywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dotacje nie dające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowią podstawy opodatkowania w rozumieniu przepisu art. 29a ust. 1 ustawy.

Zauważyć należy, że dotacja/dofinansowanie nie funkcjonuje samodzielnie, nie podlega opodatkowaniu jako odrębna kwota, lecz wyłącznie w odniesieniu do czynności, do której jest wypłacana. Jeżeli czynność, do której dopłata jest przyznawana nie jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, to i dopłata do tej czynności nie stanowi elementu ceny oraz nie może być włączona do podstawy opodatkowania.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że w analizowanym przypadku nie występuje związek pomiędzy otrzymanym przez Państwa dofinansowaniem na realizację Projektu a czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jak bowiem wyżej wskazano, w zakresie realizacji Projektu nie będą Państwo wykonywać działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, Państwa działania w zakresie dostawy, montażu i uruchomieniu instalacji solarnych i fotowoltaicznych nie stanowią dostawy towarów, ani świadczenia usług podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wobec powyższego, otrzymane przez Państwa dofinansowanie przeznaczone na realizację Projektu nie będzie zwiększało podstawy opodatkowania w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy, a tym samym nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Mają Państwo także wątpliwości, czy będą Państwo zobligowani do odrębnego opodatkowania podatkiem VAT przekazania instalacji kolektorów słonecznych w nieodpłatne użyczenie mieszkańcom w okresie pięciu lat od montażu (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) oraz czy przekazanie mieszkańcowi po upływie okresu trwałości Projektu prawa własności instalacji kolektorów słonecznych bez dodatkowego wynagrodzenia będzie podlegało opodatkowaniu VAT (pytanie oznaczone nr 3).

Należy w tym miejscu wyjaśnić, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady, podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem.

Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte – w przypadku dostawy towarów – w art. 7 ust. 2 ustawy.

Na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2. wszelkie inne darowizny

– jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Zatem opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, a także wszelkie inne darowizny, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów, ich imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych (…).

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, to wszelkie przekazanie lub zużycie towarów bez wynagrodzenia (nieodpłatne przekazanie), pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

W myśl natomiast art. 8 ust. 2 ustawy,za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;

2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika

Zatem co do zasady, opodatkowaniu podlega odpłatne świadczenie usług, w tym przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej. Ponadto, usługa o charakterze nieodpłatnym, tj. w ramach której odbiorca świadczenia nie jest obowiązany do żadnego świadczenia ekwiwalentnego na rzecz świadczącego usługę, może podlegać opodatkowaniu, jeżeli świadczenie usługi nastąpi dla celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

W opisie sprawy wskazali Państwo, że po zakończeniu realizacji Projektu przedmiotowe instalacje przez 5 lat będą Państwa własnością i nieodpłatnie użyczą je Państwo właścicielowi. Po tym czasie zostaną nieodpłatnie przekazane właścicielowi na własność.

W rozpatrywanej sprawie analizie podlega nie samo przekazanie mieszkańcom instalacji kolektorów słonecznych w nieodpłatne użyczenie w okresie pięciu lat od montażu oraz przekazanie prawa własności tych instalacji po upływie okresu trwałości Projektu, lecz całe zadanie realizowane na rzecz mieszkańców.

Jak zostało wyjaśnione wyżej, realizując opisany Projekt nie świadczą Państwo czynności na rzecz mieszkańców i tym samym nie wykonują działalności gospodarczej.

Zatem skoro w zakresie realizacji Projektu nie będą Państwo wykonywać działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, to w tym przypadku tj. w odniesieniu do wskazanego przez Państwa przekazania instalacji kolektorów słonecznych w nieodpłatne użyczenie mieszkańcom w okresie pięciu lat od montażu, jak również w odniesieniu do przekazania mieszkańcowi po upływie okresu trwałości Projektu prawa własności instalacji kolektorów słonecznych bez dodatkowego wynagrodzenia, nie działają Państwo w charakterze podatnika podatku VAT i nie mają zastosowania art. 7 ust. 2 oraz art. 8 ust. 2 ustawy o VAT.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 2 i nr 3 jest prawidłowe.

Odnosząc się natomiast do kwestii prawa do obniżenia podatku należnego o kwoty podatku naliczonego wynikające z faktur otrzymywanych od wykonawców robót montażowo-budowlanych dokumentujących wydatki ponoszone na realizację Projektu – tj. wykonanie instalacji kolektorów słonecznych na nieruchomościach należących do mieszkańców Gminy, należy wskazać, że podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego, zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a.nabycia towarów i usług,

b.dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z przywołanych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik zarejestrowany jako podatnik VAT czynny, a towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Na mocy art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z ww. regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Wskazać należy również, że aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności powinien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej, do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT, jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny.

Jak już wcześniej wskazano realizacja przedmiotowego Projektu nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie będą Państwo dokonywać dostawy towarów ani świadczenia usług podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Wobec powyższego, w niniejszej sprawie nie będzie występował związek pomiędzy dokonywanymi przez Państwa zakupami, a czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT.

Mając zatem na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że nie będzie przysługiwało Państwu prawo do obniżenia kwot podatku należnego o kwoty podatku naliczonego wynikające z faktur otrzymywanych od wykonawców robót montażowo-budowlanych dokumentujących wydatki ponoszone na realizację Projektu – tj. wykonanie instalacji kolektorów słonecznych na nieruchomościach należących do mieszkańców Gminy. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie będą spełnione – wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy – przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. ponoszone wydatki na realizację zadania nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego nr 4 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem sprawy i zastosują się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1.z zastosowaniem art. 119a;

2.w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.) dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.