Interpretacja indywidualna z dnia 10 listopada 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-1.4010.401.2023.2.RH

Dotyczy ustalenia, czy w okolicznościach stanu faktycznego opisanego we wniosku, w związku z uzyskaniem przez Spółkę przychodu z tytułu nieodpłatnego nabycia wartości niematerialnych i prawnych na skutek realizacji Umowy Offsetowej, Spółce przysługuje zwolnienie z podatku dochodowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 42a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

26 lipca 2023 r. do Naczelnika (…) Urzędu Skarbowego w (…) wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej. Ww. wniosek został przekazany do tut. Organu w załączeniu przy piśmie z 27 lipca 2023 r. Znak: 1471-SWW1.4000.586.2023 (data wpływu 27 lipca 2023 r.). Państwa wniosek dotyczy ustalenia czy w okolicznościach stanu faktycznego opisanego we wniosku, w związku z uzyskaniem przez Spółkę przychodu z tytułu nieodpłatnego nabycia wartości niematerialnych i prawnych na skutek realizacji Umowy Offsetowej, Spółce przysługuje zwolnienie z podatku dochodowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 42a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 20 października 2023 r. (data wpływu tego samego dnia).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

X Spółka Akcyjna (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych o nieograniczonym obowiązku podatkowym w Polsce. Głównym przedmiotem działalności Spółki jest produkcja (…).

Spółka w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej realizowała zobowiązanie (…), wynikające z tzw. Umowy Offsetowej zawartej w dn. (…) z X., dalej zwany „kontrahentem X”, który występował w roli zagranicznego dostawcy. Zgodnie z zawartą umową Wnioskodawca realizował rolę offsetobiorcy.

Zgodnie z przepisami Ustawy z dnia 26 czerwca 2014 r. o niektórych umowach zawieranych w związku z realizacją zamówień o podstawowym znaczeniu dla bezpieczeństwa państwa (Dz. U. z 2022, poz. 1218, dalej: „Ustawa Offsetowa”) przez umowę offsetową należy rozumieć umowę zawartą między Skarbem Państwa a zagranicznym dostawcą, określającą w szczególności wartość, przedmiot i harmonogram wykonania zobowiązań offsetowych oraz warunki, na jakich te zobowiązania mają być wykonane, mającą na celu ochronę podstawowych interesów bezpieczeństwa państwa zgodnie z art. 346 ust. 1 lit. b TFUE (Traktatu o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej).

Z kolei zobowiązanie offsetowe stanowi zobowiązanie zagranicznego dostawcy wobec Skarbu Państwa i offsetobiorcy, polegające w szczególności na przekazaniu technologii lub know-how, wraz z przeniesieniem autorskich praw majątkowych lub praw do korzystania z utworu na podstawie udzielonej licencji, zapewniające wymaganą przez Skarb Państwa niezależność od zagranicznego dostawcy w celu utrzymania lub ustanowienia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej potencjału w zakresie przeniesienia zdolności produkcyjnych, serwisowych i obsługowo-naprawczych, a także innych, niezbędnych z punktu widzenia ochrony podstawowych interesów bezpieczeństwa państwa. Zagranicznym dostawcą jest strona umowy dostawy lub inny podmiot, który wykonuje umowę offsetową za stronę umowy dostawy, w tym konsorcjum, rząd innego państwa lub agenda rządowa, które ubiegają się o udzielenie zamówienia mającego na celu ochronę podstawowych interesów bezpieczeństwa państwa, i złożyła ofertę offsetową.

Przez offsetobiorcę należy rozumieć podmiot wykonujący działalność gospodarczą w zakresie, o którym mowa w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 13 czerwca 2019 r. o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym (Dz. U. z 2022 r. poz. 268 i 275), z miejscem zamieszkania albo siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a także jednostkę sektora finansów publicznych oraz podmiot, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1,2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2022 r. poz. 574, 583, 655, 682 i 807).

Przedmiotem zobowiązań offsetowych będących skutkiem Umowy Offsetowej zawartej w dn. (…), kształtującej relacje między Spółką a kontrahentem X, jest zawarcie i wykonanie umowy (tzw. Umowy Sublicencji) lub umów dotyczących nieodpłatnego przekazania technologii, know-how i pakietu danych technicznych, oraz praw do korzystania z przekazanej technologii (Sublicencji), które umożliwią Spółce produkcję kompletnych Y.

W ramach wykonania zobowiązań offsetowych na podstawie Umowy Sublicencji kontrahent X:

- wyda Wnioskodawcy świadectwo Certyfikowanego Producenta oraz Wnioskodawca uzyska status Sublicencjonowanego Dostawcy Y;

- udzieli pomocy, w tym wsparcia technicznego, Wnioskodawcy w procesie uzyskania certyfikatu producenta;

- udzieli wsparcia technicznego Wnioskodawcy w procesie certyfikowania Y przez polskie organy certyfikujące.

W ramach Umowy Offsetowej zawartej w dn. (…) z kontrahentem X Spółka i kontrahent X ustalili, że dojdzie do realizacji (…) zobowiązań offsetowych. Wykonanie zobowiązania offsetowego oznaczonego nr (…) (będącego przedmiotem zapytania) miało zgodnie z zaplanowanym harmonogramem nastąpić do (…). Efektem realizacji zobowiązania offsetowego, wynikającego z tzw. Umowy Offsetowej było uzyskanie przez Spółkę certyfikatu kwalifikowanego producenta, co wiązało się z nieodpłatnym nabyciem przez Spółkę wartości niematerialnej i prawnej. Zobowiązania offsetowe są uważane za wykonane, ich wykonanie zostaje zatwierdzone, a wartości zaliczone na poczet Wartości Umowy Offsetowej po zaistnieniu uzgodnionych przez strony Umowy Offsetowej zdarzeń. Zobowiązanie offsetowe oznaczone nr (…) jest uważane za wykonane po wydaniu przez kontrahenta X na rzecz Wnioskodawcy świadectwa Certyfikowanego Producenta oraz po udzieleniu wsparcia przez kontrahenta X w procesie certyfikacji Y przez podmiot Z oraz przez odpowiednie polskie instytucje certyfikujące.

Umowa Offsetowa została zawarta z kontrahentem X w dn. (…), a wykonanie zobowiązania offsetowego oznaczonego nr (…) (będącego przedmiotem zapytania) nastąpiło już w trakcie obowiązywania „Ustawy Offsetowej” z dnia (…). Umowa Offsetowa kształtująca relacje pomiędzy Wnioskodawcą a kontrahentem X została zawarta w okresie, gdy obowiązywały przepisy Ustawy z dnia 10 września 1999 r. o niektórych umowach kompensacyjnych zawieranych w związku z umowami dostaw na potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa (Dz. U. z 2013 r. poz. 716).

Ustawa z dnia 26 czerwca 2014 r. o niektórych umowach zawieranych w związku z realizacją zamówień o podstawowym znaczeniu dla bezpieczeństwa państwa, na podstawie jej art. 37, uchyliła i zastąpiła Ustawę z dnia 10 września 1999 r. o niektórych umowach kompensacyjnych zawieranych w związku z umowami dostaw na potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa. „Nowa” Ustawa Offsetowa z dnia 26 czerwca 2014 r. wprowadziła pewne zmiany w porównaniu do wcześniej obowiązujących przepisów wprowadzonych „starą” Ustawą Offsetową z dnia 10 września 1999 r. Głównymi zmianami ważnymi dla offsetobiorcy są m.in.:

- brak możliwości uzyskania wsparcia finansowego od offsetodawcy,

- brak mnożników przy zaliczaniu zobowiązań offsetowych,

- na skutek zmian instytucją odpowiedzialną za zawieranie i rozliczanie umów offsetowych jest Ministerstwo Obrony Narodowej, a nie jak poprzednio Ministerstwo Gospodarki.

Zgodnie z przepisami „nowej” Ustawy Offsetowej z dn. 26 czerwca 2014 r., offsetobiorcy nadal pozyskują nieodpłatnie wartości niematerialne i prawne z tytułu zawarcia umów licencyjnych na produkcję i sprzedaż wyrobów w ramach przeprowadzonego transferu technologii.

Zgodnie z art. 29 Ustawy Offsetowej z 26 czerwca 2014 r. wejście w życie umowy offsetowej oraz stwierdzenie jej wykonania wymaga zatwierdzenia przez Radę Ministrów. Umowa Offsetowa z dn. (…) weszła w życie w dn. (…) (wtedy miało miejsce zatwierdzenie przez Radę Ministrów).

W uzupełnieniu wniosku z 20 października 2023 r. Wnioskodawca wskazał m.in., że:

Uzyskał dochody z tytułu określonego w art. 17 ust. 1 pkt 42a lit. a) ustawy o CIT.

Ww. dochody zostały uzyskane przez Wnioskodawcę w 2023 r. Wykonanie zobowiązania offsetowego oznaczonego nr (…) (będącego przedmiotem zapytania) nastąpiło zgodnie z zaplanowanym harmonogramem do (…).

Aktualnie Ministerstwo Rozwoju i Technologii jest w trakcie sporządzania protokołu pokontrolnego w zakresie zatwierdzenia wykonania zobowiązania offsetowego oznaczonego nr (…) z Umowy Offsetowej. Stosowny protokół zostanie podpisany przez Ministerstwo i przesłany do X S.A. w okolicach połowy (…) zgodnie z dyspozycją art. 15 ustawy z dnia 10 września 1999 r. o niektórych umowach kompensacyjnych zawieranych w związku z umowami dostaw na potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa (Dz. U. z 2013 r., poz. 716).

Pytanie

Czy w okolicznościach stanu faktycznego opisanego we wniosku, w związku z uzyskaniem przez Spółkę przychodu z tytułu nieodpłatnego nabycia wartości niematerialnych i prawnych na skutek realizacji Umowy Offsetowej, Spółce przysługuje zwolnienie z podatku dochodowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 42a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Spółki, w okolicznościach stanu faktycznego opisanego we wniosku, w związku z uzyskaniem przez Spółkę przychodu z tytułu nieodpłatnego nabycia wartości niematerialnych i prawnych na skutek realizacji Umowy Offsetowej, Spółce przysługuje zwolnienie z podatku dochodowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 42a Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

UZASADNIENIE STANOWISKA WNIOSKODAWCY

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 42a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2022 r. poz. 2587, dalej: „ustawa o CIT”) wolne od podatku są dochody uzyskane przez podatników mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z tytułu:

 a) nieodpłatnego nabycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, w tym uzyskanych informacji w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how),

 b) nieodpłatnego nabycia prawa do używania środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, w tym uzyskanych informacji w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know- how), na podstawie umowy użyczenia lub umowy o podobnym charakterze,

 c) nieodpłatnego nabycia usług szkoleniowych,

 d) otrzymania bezzwrotnego wsparcia finansowego, pod warunkiem że wsparcie to jest przeznaczone i zostanie wykorzystane wyłącznie na produkty wojskowe

- będących przedmiotem zobowiązania offsetowego w ramach wykonywania umów zawieranych przez Skarb Państwa, których wejście w życie oraz stwierdzenie wykonania zostało zatwierdzone przez Radę Ministrów zgodnie z ustawą z dnia 26 czerwca 2014 r. o niektórych umowach zawieranych w związku z realizacją zamówień o podstawowym znaczeniu dla bezpieczeństwa państwa (Dz. U. z 2022 r. poz. 1218).

Umowa Offsetowa kształtująca relacje pomiędzy Wnioskodawcą a kontrahentem X została zawarta w dn. (…), a wykonanie zobowiązania offsetowego będącego przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji następuje w (…), tj. już w trakcie obowiązywania „Ustawy Offsetowej” z dnia 26 czerwca 2014 r. Umowa offsetowa została zawarta z kontrahentem X w okresie, gdy obowiązywały przepisy Ustawy z dnia 10 września 1999 r. o niektórych umowach kompensacyjnych zawieranych w związku z umowami dostaw na potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa (Dz. U. z 2013 r. poz. 716).

Wnioskodawca ma wątpliwości dotyczące możliwości zaklasyfikowania uzyskanych przez niego dochodów z opisywanych w stanie faktycznym wartości niematerialnych i prawnych do dochodów zwolnionych z podatku dochodowego opisanych w art. 17 ust. 1 pkt 42a ustawy o CIT. Powyższe wynika z okoliczności wskazujących, że Umowa Offsetowa kształtująca relacje pomiędzy Wnioskodawcą a kontrahentem X została zawarta w dn. (…), a więc przed wejściem w życie przepisów Ustawy Offsetowej wskazanej w art. 17 ust. 1 pkt 42a ustawy o CIT i jednocześnie wykonanie zobowiązania offsetowego, będącego przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji, następuje już w trakcie obowiązywania „Ustawy Offsetowej” z dnia 26 czerwca 2014 r. (w 2023 roku).

W ocenie Wnioskodawcy, nie budzi wątpliwości, że opisany we wniosku stan faktyczny mieści się w hipotezie normy prawnej wyrażonej art. 17 ust. 1 pkt 42a ustawy o CIT. Wniosek więc nie dotyczy oceny, czy w zaistniałym stanie faktycznym spełnione są warunki do uznania, że mamy do czynienia np. z nieodpłatnym nabyciem wartości niematerialnych i prawnych, w tym uzyskanych informacji w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how), czy też mamy do czynienia z nieodpłatnym nabyciem prawa do używania środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, na podstawie umowy użyczenia lub umowy o podobnym charakterze, etc. Zaistniały stan faktyczny bez wątpienia kwalifikuje się bowiem do sytuacji objętych hipotezą normy prawnej wyrażonej tym przepisem i okoliczności te, jako takie, nie budzą wątpliwości Wnioskodawcy. Wątpliwość Spółki dotyczy jedynie tego, że art. 17 ust. 1 pkt 42a ustawy o CIT odnosi się wyłącznie do umów zawartych i zatwierdzonych pod rządami Ustawy z dnia 26 czerwca 2014 r. o niektórych umowach zawieranych w związku z realizacją zamówień o podstawowym znaczeniu dla bezpieczeństwa państwa, a nie odwołuje się do umów zawartych bezpośrednio pod rządami Ustawy z dnia 10 września 1999 r. o niektórych umowach kompensacyjnych zawieranych w związku z umowami dostaw na potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa - czyli tej, pod rządami, której została zawarta i zatwierdzona Umowa Offsetowa kształtująca relacje między Wnioskodawcą a kontrahentem X.

Ustawa Offsetowa z dnia 26 czerwca 2014 r., na podstawie jej art. 37, uchyliła i zastąpiła Ustawę Offsetową z dnia 10 września 1999 r. Zgodnie z art. 29 Ustawy Offsetowej z 26 czerwca 2014 r. wejście w życie umowy offsetowej oraz stwierdzenie jej wykonania wymaga zatwierdzenia przez Radę Ministrów. Umowa Offsetowa z dn. (…) weszła w życie w dn. (…) (wtedy miało miejsce zatwierdzenie przez Radę Ministrów).

Przed wejściem w życie zwolnienia wskazanego w art. 17 ust. 1 pkt 42a ustawy o CIT (tj. przed 2020 r.) obowiązywało przez określony czas, wprowadzane na podstawie rozporządzeń Ministra Finansów, zaniechanie poboru podatku od dochodów uzyskanych przez podatników z tytułu nieodpłatnego nabycia wartości niematerialnych i prawnych, w tym uzyskanych informacji w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how) będących przedmiotem zobowiązania offsetowego w ramach wykonywania (enumeratywnie wymienionych) określonych umów offsetowych.

Zaniechanie poboru podatku dochodowego w odniesieniu do dochodów Spółki uzyskanych z tytułu nieodpłatnego nabycia wartości niematerialnych i prawnych na skutek realizacji zawartej z kontrahentem X Umowy Offsetowej z dn. (…) zostało uregulowane w następujących rozporządzeniach Ministra Finansów:

- dla dochodów uzyskanych od dnia 1 stycznia 2014 r. do dnia 31 grudnia 2015 r. zostało uregulowane w Rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 23 lipca 2014 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów podatników podatku dochodowego od osób fizycznych i podatku dochodowego od osób prawnych (Dz.U.2014.994),

- dla dochodów uzyskanych od dnia 1 stycznia 2016 r. do dnia 31 grudnia 2017 r. zostało uregulowane w Rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 31 maja 2016 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów podatników podatku dochodowego od osób fizycznych i podatku dochodowego od osób prawnych uzyskanych w następstwie wykonania umów offsetowych (Dz.U.2016.838),

- dla dochodów uzyskanych od dnia 1 stycznia 2018 r. do dnia 31 grudnia 2019 r. zostało uregulowane w Rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 7 stycznia 2019 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów uzyskanych w następstwie wykonania umów offsetowych (Dz.U.2019.41).

Zgodnie z § 1 ust. 1 pkt 1 i 2 wymienionego wyżej Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 lipca 2014 r. zarządza się zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych i podatku dochodowego od osób prawnych od dochodów uzyskanych przez podatników mających miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z tytułu nieodpłatnego nabycia:

 1) środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, w tym uzyskanych informacji w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how),

 2) prawa do używania środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, w tym uzyskanych informacji w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how), na podstawie umowy użyczenia lub umowy o podobnym charakterze,

- w następstwie wykonywania umowy offsetowej z dnia (…) zawartej pomiędzy Skarbem Państwa Rzeczypospolitej Polskiej a kontrahentem X (...).

Z kolei w myśl § 1 ust. 1 pkt 1 i 2 wymienionego wyżej Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 7 stycznia 2019 r. zarządza się zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych i podatku dochodowego od osób prawnych od dochodów uzyskanych przez podatników mających miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z tytułu nieodpłatnego nabycia:

 1) środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, w tym uzyskanych informacji w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how),

 2) prawa do używania środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, w tym uzyskanych informacji w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how), na podstawie umowy użyczenia lub umowy o podobnym charakterze,

- będących przedmiotem zobowiązania offsetowego w ramach wykonywania umów, o których mowa w § 2.

W § 2 wymieniono z kolei m.in. Umowę Offsetową z dnia (…) zawartą pomiędzy Skarbem Państwa Rzeczypospolitej Polskiej a kontrahentem X.

Analogiczny przepis do wskazanego powyżej zawarto również w wymienionym wyżej Rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 31 maja 2016 r.

Treść wymienionych przepisów wskazuje, że zaniechanie poboru podatku dochodowego w odniesieniu do dochodów Spółki uzyskanych z tytułu nieodpłatnego nabycia wartości niematerialnych i prawnych na skutek realizacji zawartej z kontrahentem X Umowy Offsetowej z (…) obowiązywało w tym samym zakresie w sposób ciągły.

W obecnym stanie prawnym, od 2020 r. nie obowiązują kolejne nowe rozporządzenia Ministra Finansów w przedmiocie zaniechania poboru podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku dochodowego od osób prawnych w związku z wykonywaniem umów offsetowych. Natomiast w ramach nowelizacji ustawy o CIT został wprowadzony - na podstawie Ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. 2018, poz.2193), nowy wymieniony wyżej przepis art. 17 ust. 1 pkt 42a ustawy o CIT. Co prawda treść przepisu art. 17 ust. 1 pkt 42a ustawy o CIT może sugerować, że zwolnienie określonych dochodów z podatku dochodowego dotyczy tylko dochodów wynikających z umów offsetowych, których wejście w życie oraz stwierdzenie wykonania zostało zatwierdzone zgodnie z Ustawą Offsetową z dn. z 26 czerwca 2014 r. W opinii Wnioskodawcy w celu zrozumienia tego przepisu należy jednak sięgnąć do uzasadnienia nowelizacji ustawy o CIT wprowadzonej na podstawie Ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw.

W uzasadnieniu tym ustawodawca wskazuje, że uregulowane w art. 17 ust. 1 pkt 42a ustawy o CIT zwolnienie od podatku określonych rodzajów dochodów z tytułu nieodpłatnych świadczeń uzyskiwanych w związku z realizacją umów offsetowych ma na celu przeniesienie na poziom ustawowy regulacji wynikającej dotychczas z rozporządzeń Ministra Finansów. W uzasadnieniu do ustawy podkreślono, iż minister właściwy ds. finansów publicznych wydał już kilkanaście rozporządzeń o zaniechaniu poboru podatku od ww. dochodów. Mając na uwadze ten fakt oraz charakter dochodów objętych zaniechaniem poboru ustawodawcy wydawało się uzasadnione wdrożenie go na stałe do systemu podatków dochodowych.

Ponadto w uzasadnieniu do ustawy nowelizującej wskazano, że regulacja art. 17 ust. 1 pkt 42a ustawy o CIT „wskazuje na stosowanie zwolnienia dochodów (przychodów) uzyskiwanych przez polskie podmioty w następstwie wykonania umów offsetowych po dniu 31 grudnia 2019 roku. Dochody (przychody) uzyskiwane przed tą datą zwolnione są z opodatkowania na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego.” W uzasadnieniu do ustawy nowelizującej ustawodawca wskazuje zatem, że przeniesienie do ustawy przepisów regulowanych dotychczas rozporządzeniami ma jedynie charakter zmiany technicznej, a istota przepisu regulującego zwolnienie (a wcześniej zaniechanie poboru podatku) nie zmieniła się. Biorąc pod uwagę wykładnię celowościową przepisu art. 17 ust. 1 pkt 42a ustawy o CIT oraz równocześnie okoliczność, iż Ustawa Offsetowa z dnia 26 czerwca 2014 r., na podstawie jej art. 37, uchyliła i zastąpiła Ustawę Offsetową z dnia 10 września 1999 r., to w opinii Wnioskodawcy należy uznać, iż wartości niematerialne i prawne nieodpłatnie nabyte na podstawie umów offsetowych zawartych w okresie obowiązywania Ustawy Offsetowej z dnia 10 września 1999 r. zmienionej postawieniami Ustawy Offsetowej z dnia 26 czerwca 2014 r. podlegają od 2020 r. stosownemu zwolnieniu.

Ponadto uwzględniając cel, charakter oraz istotę zwolnienia wskazanego w art. 17 ust. 1 pkt 42a ustawy o CIT opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów Spółki osiągniętych z tytułu nieodpłatnego nabycia wartości niematerialnych i prawnych na skutek realizacji Umowy Offsetowej przeczyłoby racjonalności prowadzonej przez państwo polityki w zakresie bezpieczeństwa narodowego oraz wypaczałoby cele konsekwentnie dotychczas realizowanej przez państwo w tym zakresie polityki podatkowej. Skoro za pomocą kolejnych rozporządzeń Ministra Finansów w przedmiocie zaniechania poboru podatku dochodowego w związku z wykonywaniem umów offsetowych wprowadzane były przepisy, na skutek których Wnioskodawca jako offsetobiorca nie był zobowiązany do uiszczenia podatku dochodowego, a okoliczności wykonywania przez niego Umowy Offsetowej z (…) się nie zmieniły, to nieracjonalnym byłoby opodatkowanie jego dochodów z tytułu nieodpłatnego nabycia wartości niematerialnych i prawnych na skutek realizacji tej umowy.

Uwzględniając przedstawiony we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej stan faktyczny, w opinii Spółki, zwolnienie określone w art. 17 ust. 1 pkt 42a ustawy o CIT może być stosowane w odniesieniu do dochodów Spółki osiągniętych z tytułu nieodpłatnego nabycia wartości niematerialnych i prawnych na skutek realizacji w 2023 roku Umowy Offsetowej zawartej w (…), a więc przed dniem wejścia w życie „Ustawy Offsetowej” z dnia 26 czerwca 2014 r.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”):

Przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

W myśl art. 7 ust. 2 ustawy o CIT:

Dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Sposób ujęcia przedmiotu opodatkowania w podatku dochodowym od osób prawnych nie jest przypadkowy i pozwala na wyprowadzenie wniosku o objęciu zakresem ustawy wszystkich zdarzeń, z którymi wiąże się dla podatnika konkretna korzyść o wymiarze finansowym powodująca zwiększenie aktywów lub zmniejszenie pasywów. Wystąpienie każdego zdarzenia powodującego wymierną korzyść po stronie podatnika skutkuje obowiązkiem opodatkowania osiągniętej nadwyżki ponad koszty jej uzyskania przez podatnika. Nie jest przy tym istotne źródło korzyści, chodzi bowiem o każdy przypadek powodujący wzrost wartości majątku lub zmniejszenie zobowiązań ciążących na podatniku. Przyjęte rozwiązanie legislacyjne pozwala na stosowanie przepisów ustawy niezależnie od specyfiki podmiotów podlegających opodatkowaniu, zmieniających się okoliczności i rzeczywistości gospodarczej, jak również ewolucji różnego rodzaju instrumentów wykorzystywanych w obrocie gospodarczym.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera legalnej definicji przychodu.

Zwrócić należy uwagę, że katalog przychodów wymienionych w ustawie ma charakter otwarty i jedynie przykładowy. Ustawodawca nie wprowadził do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ogólnej definicji przychodu.

W art. 12 ust. 1 ustawy o CIT wskazane zostały jedynie przykładowe przysporzenia zaliczane do tej kategorii.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy o CIT:

Przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności:

 1) otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe,

 2) wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.

Według art. 12 ust. 5 powołanej ustawy:

Wartość otrzymanych rzeczy lub praw, w tym otrzymanych nieodpłatnie, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania, z zastrzeżeniem ust. 6b.

Należy zaznaczyć, że o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów danej osoby prawnej decyduje jego definitywny charakter w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa tej osoby prawnej.

Przychodem są zatem wszelkie przysporzenia majątkowe o charakterze trwałym, bezzwrotnym, definitywnym, których rzeczywiste otrzymanie powoduje obowiązek zapłaty podatku dochodowego.

W świetle ww. przepisu, otrzymane w sposób definitywny środki pieniężne (np. w postaci pomocy publicznej) stanowią, co do zasady, przychód dla celów podatku dochodowego od osób prawnych.

Na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy o CIT można więc stwierdzić, że co do zasady przychodem jest każda wartość wchodząca do majątku podatnika, powiększająca jego aktywa. Przy czym, sformułowanie „otrzymane” oznacza, że pieniądze, wartości pieniężne i inne świadczenia muszą wpłynąć na rachunek bankowy podatnika, bądź faktycznie podatnik otrzymał je w inny sposób (np. zapłata gotówką, nabycie prawa). Przychód powstaje zatem z momentem jego faktycznego uzyskania przez podatnika.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych w artykule 17 przewiduje szereg zwolnień dla środków otrzymywanych w związku z realizacją określonych projektów i czynności. W ten sposób przepis art. 17 ustawy o CIT wprowadza instytucję zwolnień przedmiotowych, będących ulgami podatkowymi.

Zwolnienie przedmiotowe powoduje, że nie powstaje w tym zakresie zobowiązanie podatkowe.

Co ważne, wszelkie zwolnienia i ulgi podatkowe w systemie prawa podatkowego są wyjątkiem i odstępstwem od zasady sprawiedliwości podatkowej (powszechności i równości opodatkowania), zatem ich stosowanie nie może opierać się o wykładnię rozszerzającą, systemową czy też celowościową.

Jak wynika z treści złożonego przez Państwa wniosku wraz z jego uzupełnieniem:

 1. jesteście podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych o nieograniczonym obowiązku podatkowym w Polsce, głównym przedmiotem działalności Spółki jest produkcja (…);

 2. Spółka zawarła umowę offsetową, gdzie pełnicie role offsetobiorcy;

 3. przedmiotem zobowiązań offsetowych będących skutkiem Umowy Offsetowej zawartej w (…), kształtującej relacje między Spółką a kontrahentem X, jest zawarcie i wykonanie umowy (tzw. Umowy Sublicencji) lub umów dotyczących nieodpłatnego przekazania technologii, know-how i pakietu danych technicznych, oraz praw do korzystania z przekazanej technologii (Sublicencji), które umożliwią Spółce produkcję kompletnych Y;

 4. w ramach wykonania zobowiązań offsetowych na podstawie Umowy Sublicencji kontrahent X:

- wyda Wnioskodawcy świadectwo Certyfikowanego Producenta oraz Wnioskodawca uzyska status Sublicencjonowanego Dostawcy Y,

- udzieli pomocy, w tym wsparcia technicznego, Wnioskodawcy w procesie uzyskania certyfikatu producenta,

- udzieli wsparcia technicznego Wnioskodawcy w procesie certyfikowania Y przez polskie organy certyfikujące;

 5. efektem realizacji zobowiązania offsetowego, wynikającego z tzw. Umowy Offsetowej było uzyskanie przez Spółkę certyfikatu kwalifikowanego producenta, co wiązało się z nieodpłatnym nabyciem przez Spółkę wartości niematerialnej i prawnej;

6.Wnioskodawca uzyskał dochody z tytułu określonego w art. 17 ust. 1 pkt 42a lit. a) ustawy o CIT;

7.ww. dochody zostały uzyskane przez Wnioskodawcę w 2023 r. Wykonanie zobowiązania offsetowego oznaczonego nr (..) (będącego przedmiotem zapytania) nastąpiło zgodnie z zaplanowanym harmonogramem do (…);

8.aktualnie Ministerstwo Rozwoju i Technologii jest w trakcie sporządzania protokołu pokontrolnego w zakresie zatwierdzenia wykonania zobowiązania offsetowego oznaczonego nr (…) z Umowy Offsetowej. Stosowny protokół zostanie podpisany przez Ministerstwo i przesłany do X S.A. w okolicach połowy listopada br. zgodnie z dyspozycją art. 15 ustawy z dnia 10 września 1999 r. o niektórych umowach kompensacyjnych zawieranych w związku z umowami dostaw na potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa (Dz. U. z 2013 r., poz. 716).

Przedmiotem Państwa wątpliwości jest kwestia ustalenia, czy w związku z uzyskaniem przez Spółkę przychodu z tytułu nieodpłatnego nabycia wartości niematerialnych i prawnych na skutek realizacji w 2023 r. Umowy Offsetowej zawartej w dniu (…), a więc przed wejściem w życie Ustawy Offsetowej z dnia 26 czerwca 2014 r., Spółce przysługuje zwolnienie z podatku dochodowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 42a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 42a ustawy o CIT:

Wolne od podatku są dochody uzyskane przez podatników mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z tytułu:

 a) nieodpłatnego nabycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, w tym uzyskanych informacji w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how),

 b) nieodpłatnego nabycia prawa do używania środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, w tym uzyskanych informacji w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how), na podstawie umowy użyczenia lub umowy o podobnym charakterze,

 c) nieodpłatnego nabycia usług szkoleniowych,

 d) otrzymania bezzwrotnego wsparcia finansowego, pod warunkiem że wsparcie to jest przeznaczone i zostanie wykorzystane wyłącznie na produkty wojskowe

- będących przedmiotem zobowiązania offsetowego w ramach wykonywania umów zawieranych przez Skarb Państwa, których wejście w życie oraz stwierdzenie wykonania zostało zatwierdzone przez Radę Ministrów zgodnie z ustawą z dnia 26 czerwca 2014 r. o niektórych umowach zawieranych w związku z realizacją zamówień o podstawowym znaczeniu dla bezpieczeństwa państwa (Dz.U. z 2022 r. poz. 1218).

Zwolnienie podatkowe zawarte w art. 17 ust. 1 pkt 42a ustawy o CIT jest kierowane do ściśle określonego grona podatników oraz obejmuje określone dochody w związku z otrzymaniem nieodpłatnego nabycia wartości niematerialnych i prawnych na skutek realizacji Umowy Offsetowej, przez co ograniczają zakres podmiotowy zwolnienia poprzez wyłączenie spod możliwości jego zastosowania dochodów innych podatników.

Ponadto wskazać należy, że jednoznaczny efekt literalnej wykładni przepisu art. 17 ust. 1 pkt 42a ustawy o CIT nie uzasadnia dalszej wykładni celowościowej pozwalającej na zastosowanie zwolnienia wbrew wykładni literalnej. Należy bowiem zauważyć, że wynik wykładni językowej powinien być wprawdzie zweryfikowany dyrektywami wykładni systemowej i funkcjonalnej, jednakże nieprzekraczalną granicą wykładni przy użyciu obu tych dyrektyw stanowi dopuszczalne znaczenie językowe normy. Wykładnia językowa jest punktem wyjścia dla wszelkiej wykładni prawa i zakreśla jej granice w ramach możliwego sensu słów zawartych w tekście prawnym. Szczególne znaczenie ma to stwierdzenie w przypadku prawa podatkowego z uwagi na jego tetyczny i z istoty swojej ingerencyjny charakter. Mimo to, czasami należy zastosować inną metodę wykładni, w tym wykładni celowościowej w związku z tym, iż nie można pomijać faktu, że przepisy dotyczące zwolnień podatkowych zostały wprowadzone po to, aby doprowadzić do realizacji określonego celu, który został uznany przez ustawodawcę za istotny. Przy wykładni tych przepisów należy kierować się zasadą efektywności, tzn. dokonać interpretacji przepisu w taki sposób, aby najlepiej zapewnić realizację preferowanych przez ustawodawcę zamierzeń. Ponadto ustawodawca posiada przy tym swobodę w określaniu warunków skorzystania z ulg i zwolnień podatkowych. Niemniej jednak wyjątkowy charakter tych przepisów sprawia, że nie można domniemywać, ani uzupełniać przesłanek, które uprawniają do skorzystania z nich w drodze dokonania wykładni celowościowej, jeżeli przepisy prawa wyraźnie ich nie przewidują. Zgodnie z dominującą linią orzeczniczą niedopuszczalne jest dokonywanie rozszerzającej interpretacji przepisów prawa, regulujących kwestię zwolnień i ulg podatkowych.

Zwolnieniu mogą podlegać dochody (przychody) uzyskane w wyniku zawarcia Umowy Offsetowej, a więc konieczne jest odwołanie się do ustawy z dnia 26 czerwca 2014 r. o niektórych umowach zawieranych w związku z realizacją zamówień o podstawowym znaczeniu dla bezpieczeństwa państwa (t.j. Dz.U. z 2022 r., poz. 1218 ze zm.), w zakresie rozumienia sformułowania „umowa offsetowa” zawartego w przepisach podatkowych.

I tak, stosownie do art. 2 ust. 1 ww. ustawy umową offsetową określamy:

umowę zawartą między Skarbem Państwa a zagranicznym dostawcą, określającą w szczególności wartość, przedmiot i harmonogram wykonania zobowiązań offsetowych oraz warunki, na jakich te zobowiązania mają być wykonane, mającą na celu ochronę podstawowych interesów bezpieczeństwa państwa zgodnie z art. 346 ust. 1 lit. b TFUE.

Natomiast w myśl art. 34 przywołanej ustawy:

 1. Do umów offsetowych zawartych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe.

 2. Do zmian umów offsetowych zawartych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, dokonywanych po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe.

 3. Do postępowań o zawarcie umowy offsetowej wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości w zakresie ustalenia czy w okolicznościach stanu faktycznego opisanego we wniosku, w związku z uzyskaniem przez Spółkę przychodu z tytułu nieodpłatnego nabycia wartości niematerialnych i prawnych na skutek realizacji Umowy Offsetowej, Spółce przysługuje zwolnienie z podatku dochodowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 42a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w pierwszej kolejności należy przeanalizować czy art. 17 ust. 1 pkt 42a ustawy o CIT odnosi się wyłącznie do umów zawartych i zatwierdzonych po 26 czerwca 2014 r. Odpowiedzi w tym zakresie należy szukać w powołanym wyżej przepisie ustawy o niektórych umowach zawieranych związku z realizacją zamówień o podstawowym znaczeniu dla bezpieczeństwa państwa. Zgodnie z art. 34 powołanej ustawy do wszystkich umów offsetowych, które zostały zawarte i zmienione przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, tj. 26 czerwca 2014 r., a więc dotyczy to również Państwa Umowy offsetowej, która została zawarta (...) stosować należy przepisy dotychczasowe.

W związku z powyższym w odniesieniu do Państwa wątpliwości wskazać należy, że w niniejszej sprawie przepis art. 17 ust. 1 pkt 42a ustawy o CIT nie będzie miał zastosowania, ponieważ z tego przepisu wprost wynika, że zwolnienie to dotyczy zobowiązania offsetowego w ramach wykonywania umów zawieranych przez Skarb Państwa, których wejście w życie oraz stwierdzenie wykonania zostało zatwierdzone przez Radę Ministrów zgodnie z ustawą z dnia 26 czerwca 2014 r. o niektórych umowach zawieranych w związku z realizacją zamówień o podstawowym znaczeniu dla bezpieczeństwa państwa. Natomiast Umowa Offsetowa kształtująca relacje pomiędzy Wnioskodawcą a kontrahentem X została zawarta w okresie, gdy obowiązywały przepisy Ustawy z dnia 10 września 1999 r. o niektórych umowach kompensacyjnych zawieranych w związku z umowami dostaw na potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa (Dz. U. z 2013 r. poz. 716). Ponadto jak wskazano wyżej art. 34 ustawy o niektórych umowach zawieranych w związku z realizacją zamówień o podstawowym znaczeniu dla bezpieczeństwa państwa do wszystkich umów offsetowych, które zostały zawarte i zmienione przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, tj. 26 czerwca 2014 r., a więc dotyczy to również Państwa Umowy offsetowej, która została zawarta (…) stosować należy przepisy dotychczasowe. Powyższe oznacza, że wskazane przez Państwa dochody nie będą mogły skorzystać ze zwolnienia z art. 17 ust. 1 pkt 42a ustawy o CIT.

Ponadto wskazać należy, że na dzień podpisania Umowy offsetowej, a więc (…) obowiązywała ustawa offsetowa z dnia 10 września 1999 r. (Dz.U. Nr 80, poz. 903), gdzie w art. 1 ust. 2 wskazano, że:

Minister Obrony Narodowej w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki i ministrem właściwym do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, wykaz uzbrojenia i sprzętu wojskowego, którego zakup jest objęty obowiązkiem zawarcia umowy offsetowej. Wykaz powinien obejmować środki walki, sprzęt techniczny, wyposażenie i środki materiałowe, części zamienne, materiały eksploatacyjne oraz oprogramowanie i systemy, które ze względu na swoje wymagania lub właściwości techniczno-konstrukcyjne oraz sposób zaprojektowania lub wykonania są przeznaczone wyłącznie do celów wojskowych. Wykaz powinien obejmować również wyroby i technologie, jeżeli zostały zmodyfikowane do celów wyłącznie wojskowych.

Wskazać należy, że zanim art. 17 ust. 1 pkt 42a ustawy o CIT miał moc prawną, obowiązywało wprowadzone na podstawie rozporządzeń Ministra Finansów, zaniechanie poboru podatku m.in. od dochodów uzyskanych przez podatników z tytułu nieodpłatnego nabycia wartości niematerialnych i prawnych, w tym uzyskanych informacji w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how) będących przedmiotem zobowiązania offsetowego w ramach wykonywania (enumeratywnie wymienionych) określonych umów offsetowych. Na podstawie tychże rozporządzeń w powiązaniu z ustawą z dnia 10 września 1999 r. o niektórych umowach kompensacyjnych zawieranych w związku z umowami dostaw na potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa - czyli tej, pod rządami, której została zawarta i zatwierdzona Umowa Offsetowa kształtująca relacje między Wnioskodawcą a kontrahentem X, Wnioskodawcy nieprzerwanie przysługiwało w tym samym zakresie zaniechanie poboru podatku z tego tytułu. Niemniej jednak, ze względu na fakt że 1 stycznia 2019 r. wszedł w życie przepis art. 17 ust. 1 pkt 42a, Minister Finansów nie wydał po tej dacie rozporządzenia w sprawie zaniechania poboru podatku. Ostatnim rozporządzeniem było Rozporządzenie Ministra Finansów w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów uzyskanych w następstwie wykonania umów offsetowych z dnia 7 stycznia 2019 r., które dotyczyło zaniechania poboru podatku od dochodów uzyskanych od 1 stycznia 2018 r. do 31 grudnia 2019 r.

Z treści wniosku wynika, że protokół pokontrolny w zakresie zatwierdzenia wykonania zobowiązania offsetowego oznaczonego nr (…) z Umowy Offsetowej zostanie podpisane zgodnie z dyspozycją art. 15 ustawy z dnia 10 września 1999 r. o niektórych umowach kompensacyjnych zawieranych w związku z umowami dostaw na potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa (Dz. U. z 2013 r., poz. 716). Fakt, że zatwierdzenie wykonania umowy offsetowej zostanie podpisany przez ministra właściwego do spraw gospodarki jednoznacznie wskazuje, że dochody z 2023 r. uzyskane przez wnioskodawcę z tytułu nieodpłatnego nabycia wartości niematerialnych i prawnych będących przedmiotem zobowiązania offsetowego, powstałego na podstawie tzw. starej ustawy offsetowej. Jednocześnie podatnik nie ma prawa do skorzystania z zaniechania poboru podatku dochodowego, ponieważ ostatnie rozporządzenie Ministra Finansów w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów uzyskanych w następstwie wykonania umów offsetowych ma zastosowanie do dochodów uzyskanych od dnia 1 stycznia 2018 r. do dnia 31 grudnia 2019 r. (rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 7 stycznia 2019 r.).

Skoro zatem do Wnioskodawcy nie ma zastosowania zwolnienie z art. 17 ust. 1 pkt 42a ustawy o CIT, ze względu na to, że Wnioskodawca zawarł umowę przed 26 czerwca 2014 r., a także do obecnie uzyskanych dochodów na podstawie zawartej w 2013 r. Umowy Offsetowej, nie ma obecnie rozporządzenia Ministra Finansów dotyczącego zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów uzyskanych w następstwie wykonania umów offsetowych, to dochód uzyskany z tego tytułu będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Zatem nie można zgodzić się z Wnioskodawcą, że zwolnienie określone w art. 17 ust. 1 pkt 42a ustawy o CIT może być stosowane w odniesieniu do dochodów Spółki osiągniętych z tytułu nieodpłatnego nabycia wartości niematerialnych i prawnych na skutek realizacji w 2023 roku Umowy Offsetowej zawartej w dn. (…), a więc przed dniem wejścia w życie „Ustawy Offsetowej” z dnia 26 czerwca 2014 r.

Z uwagi na powyższe stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanego przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie ustalony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).

Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383).