Wyrok Sądu (trzecia izba) z dnia 28 stycznia 2015 r. Akzo Nobel NV i in. przeciwko Komisji Europejskej., sygn. T-345/12
Strony
W sprawie T‑345/12
Akzo Nobel NV , z siedzibą w Amsterdamie (Niderlandy),
Akzo Chemicals Holding AB , z siedzibą w Nacka (Szwecja),
Eka Chemicals AB , z siedzibą w Bohus (Szwecja),
reprezentowane przez adwokatów C. Swaaka oraz R. Wesselinga,
strona skarżąca,
przeciwko
Komisji Europejskiej , reprezentowanej przez C. Giolita, M. Kellerbauera oraz G. Meessena, działających w charakterze pełnomocników,
strona pozwana,
popieranej przez:
CDC Hydrogene Peroxide Cartel Damage Claims (CDC Hydrogene Peroxide) , z siedzibą w Brukseli (Belgia), reprezentowaną przez adwokata T. Funkego,
interwenient,
mającej za przedmiot skargę o stwierdzenie nieważności decyzji Komisji C(2012) 3533 z dnia 24 maja 2012 r. w przedmiocie oddalenia wniosku o zachowanie poufności złożonego przez spółki Akzo Nobel, Akzo Chemicals Holding i Eka Chemicals na podstawie art. 8 decyzji 2011/695/UE przewodniczącego Komisji Europejskiej z dnia 13 października 2011 r. w sprawie funkcji i zakresu uprawnień urzędnika przeprowadzającego spotkanie wyjaśniające w niektórych postępowaniach z zakresu konkurencji (sprawa COMP/38.620 – Nadtlenek wodoru i nadboran sodu),
SĄD (trzecia izba)
w składzie S. Papasavvas, prezes, N.J. Forwood (sprawozdawca) i E. Bieliūnas, sędziowie,
sekretarz: S. Spyropoulos, administrator,
uwzględniając pisemny etap postępowania i po przeprowadzeniu rozprawy w dniu 9 kwietnia 2014 r.,
wydaje następujący
Wyrok
Motywy wyroku
Okoliczności powstania sporu
1. W dniu 3 maja 2006 r. Komisja Wspólnot Europejskich przyjęła decyzję C(2006) 1766 wersja ostateczna dotyczącą postępowania na mocy art. 81 [WE] i art. 53 porozumienia o EOG w sprawie przeciwko Akzo Nobel NV, Akzo Chemicals Holding AB, EKA Chemicals AB, Degussa AG, Edison SpA, FMC Corporation, FMC Foret SA, Kemira OYJ, L’Air Liquide SA, Chemoxal SA, Snia SpA, Caffaro Srl, Solvay SA/NV, Solvay Solexis SpA, Total SA, Elf Aquitaine SA i Arkema SA (sprawa COMP/38.620 – Nadtlenek wodoru i nadboran sodu) (zwaną dalej „decyzją w sprawie Nadtlenek wodoru i nadboran sodu”).