Wyrok Sądu (czwarta izba w składzie powiększonym) z dnia 3 lutego 2021 r. Giulia Moi przeciwko Parlamentowi Europejskiemu., sygn. T-17/19

 WYROK SĄDU (czwarta izba w składzie powiększonym)

z dnia 3 lutego 2021 r. (*1) (i)

Prawo instytucjonalne – Parlament – Mobbing – Decyzje przewodniczącego Parlamentu stwierdzające zaistnienie mobbingu wobec dwóch akredytowanych asystentów parlamentarnych oraz nakładające na posła do Parlamentu Europejskiego sankcję w postaci utraty prawa do otrzymywania dziennej diety na utrzymanie przez okres 12 dni – Artykuły 11 i 166 regulaminu Parlamentu – Wewnętrzne postępowanie odwoławcze – Decyzja prezydium Parlamentu utrzymująca w mocy nałożoną sankcję – Artykuł 167 regulaminu Parlamentu – Skarga o stwierdzenie nieważności – Termin do wniesienia skargi – Dopuszczalność – Prawo do obrony – Odpowiedzialność pozaumowna

W sprawie T‑17/19

Giulia Moi, zamieszkała w [dane osobowe] (Włochy), którą reprezentują M. Pisano i P. Setzu, adwokaci,

strona skarżąca,

przeciwko

Parlamentowi Europejskiemu, który reprezentują T. Lazian, S. Seyr i M. Windisch, w charakterze pełnomocników,

strona pozwana,

mającej za przedmiot, po pierwsze, tytułem żądania głównego, oparte na art. 263 TFUE żądanie stwierdzenia nieważności różnych aktów wydanych w ramach wszczętego wobec skarżącej postępowania w sprawie ustalenia i ukarania przypadków mobbingu, oraz, tytułem żądania ewentualnego, żądanie stwierdzenia zbyt daleko idącego lub nieproporcjonalnego charakteru sankcji nałożonej na nią i jej zastępcę w stosunku do sankcji przewidzianej w art. 166 lit. a) regulaminu Parlamentu, a także, po drugie, oparte na art. 268 TFUE żądanie zasądzenia od Parlamentu odszkodowania na jej rzecz oraz nakazanie przewodniczącemu Parlamentu ogłoszenia tej informacji na posiedzeniu plenarnym Parlamentu,

SĄD (czwarta izba w składzie powiększonym),

w składzie: S. Gervasoni, prezes, L. Madise, P. Nihoul (sprawozdawca), R. Frendo i J. Martín y Pérez de Nanclares, sędziowie,

sekretarz: J. Palacio González, główny administrator,