Opinia rzecznika generalnego G. Hogana przedstawiona w dniu 23 września 2021 r. I GmbH przeciwko Finanzamt H., sygn. C-228/20

1.

W jakich okolicznościach szpital prywatny jest uprawniony do zastosowania zwolnienia z VAT przewidzianego dla świadczeń medycznych i opieki zdrowotnej zapewnianej przez szpitale publiczne? Jak zobaczymy, pytanie to nastręcza niemałych trudności, jednak tej kwestii dotyczy w istocie rozpatrywane odwołanie prejudycjalne, odnoszące się do interpretacji art. 132 ust. 1 lit. b) dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. 2006, L 347, s. 1, zwanej dalej „dyrektywą VAT”). To właśnie ten przepis przewiduje zwolnienie dla określonych świadczeń z zakresu ochrony zdrowia wykonywanych przez określone typy placówek medycznych.

2.

Zwolnienia przewidziane w art. 132 dyrektywy VAT wynikają ze względów politycznych, które niekoniecznie są całkowicie spójne. Jak zauważył D. Berlin, postęp na drodze do harmonizacji podatku VAT w wielu momentach kierowany był względami o charakterze w znacznej mierze praktycznym, które z kolei często podyktowane były realiami polityki krajowej [poszczególnych państw] i czynnikami regionalnymi (2).

3.

Odwołanie w niniejszej sprawie wniesione zostało przez Niedersächsisches Finanzgericht (sąd do spraw finansowych dla Dolnej Saksonii, Niemcy) w kontekście sporu pomiędzy spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, I, a Finanzamt H (urzędem skarbowym w H, Niemcy) dotyczącego zwolnienia z VAT dla usług szpitalnych świadczonych przez I w latach podatkowych 2009–2012. Odnotowawszy, że pomiędzy istotnymi przepisami prawa krajowego a brzmieniem art. 132 ust. 1 lit. b) dyrektywy VAT wystąpiło pewne napięcie, sąd odsyłający zdecydował się zwrócić się do Trybunału z pytaniem, w jaki sposób przepis ten powinien być interpretowany.