Opinia rzecznik generalnej L. Mediny przedstawiona w dniu 24 lutego 2022 r. KM przeciwko Instituto Nacional de la Seguridad Social (INSS)., sygn. C-625/20

1.

Zgodnie ze słynnym cytatem przypisywanym Markowi Twainowi „są trzy rodzaje kłamstw: kłamstwa, bezczelne kłamstwa i statystyki” (). Cytat ten ilustruje, jak dużą siłę przekonywania w dziedzinie unijnego prawa antydyskryminacyjnego mają liczby, a jednocześnie sugeruje zachowanie ostrożności wówczas, gdy cała argumentacja zasadza się jedynie na nich. Z jednej strony liczby i dane statystyczne mają istotne znaczenie przy stwierdzaniu istnienia dyskryminacji pośredniej, ponieważ osoba, która twierdzi, że padła jej ofiarą, może mieć obowiązek udowodnienia, iż grupa ludzi, do której należy, znajduje się w szczególnie niekorzystnym położeniu w porównaniu z inną grupą. Z drugiej strony posługiwanie się liczbami i statystykami w celu wykazania istnienia dyskryminacji pośredniej może nastręczyć problemów, gdyż rezultaty mogą być różne w zależności od grupy referencyjnej przyjętej na potrzeby dokonania porównania. Jak elokwentnie ujął to jeden z autorów, „dyskryminacja nie jest zjawiskiem statycznym”, lecz „podlega zmianom, dostosowuje się do nowych okoliczności, natomiast gdy poddać ją wiwisekcji, staje się niedookreślona, a nawet nieuchwytna” (). W związku z tym niezwykle ważne jest, aby grupy te zostały zidentyfikowane w konkretny i precyzyjny sposób.