Opinia rzecznika generalnego A. Rantosa przedstawiona w dniu 24 lutego 2022 r. Danske Slagtermestre przeciwko Komisji Europejskiej., sygn. C-99/21 P

1.

W swoim odwołaniu Danske Slagtermestre żąda uchylenia postanowienia Sądu Unii Europejskiej z dnia 1 grudnia 2020 r., Danske Slagtermestre/Komisja (T‑486/18, niepublikowanego, zwanego dalej zaskarżonym postanowieniem, EU:T:2020:576), w którym Sąd odrzucił jako niedopuszczalną jej skargę o stwierdzenie nieważności decyzji Komisji Europejskiej C(2018) 2259 final z dnia 19 kwietnia 2018 r. w sprawie pomocy państwa SA.37433 (2017/FC) – Dania (zwanej dalej „sporną decyzją”), stwierdzającej po przeprowadzeniu wstępnego etapu postępowania wyjaśniającego, że opłata ustanowiona w lov nr. 902/2013 om ændring af lov om betalingsregler for spildevandsforsyningsselskaber m.v. (Betalingsstruktur for vandafledningsbidrag, bemyndigelse til opgørelse af særbidrag for behandling af særlig forurenet spildevand m.v.) [ustawie nr 902/2013 zmieniającej ustawę ustanawiającą zasady dotyczące opłat należnych od podmiotów odprowadzających ścieki (struktura opłat za odprowadzanie ścieków, umożliwiająca ustanowienie szczególnych opłat za oczyszczanie szczególnie zanieczyszczonych ścieków itp.)] z dnia 4 lipca 2013 r. (zwana dalej „spornym środkiem”) nie stanowi pomocy państwa w rozumieniu art. 107 ust. 1 TFUE.

2.

Sprawa ta daje Trybunałowi sposobność do uściślenia przesłanek dopuszczalności skargi wniesionej przez konkurentów beneficjentów środków pomocy w ramach trzeciej hipotezy, o której mowa w art. 263 akapit czwarty TFUE, a w szczególności pojęć „bezpośredniego oddziaływania” i „środków wykonawczych”, zgodnie z ich wykładnią dokonaną przez Trybunał w wyroku z dnia 6 listopada 2018 r., Scuola Elementare Maria Montessori/Komisja, Komisja/Scuola Elementare Maria Montessori i Komisja/Ferracci ().