Opinia rzecznik generalnej L Mediny przedstawiona w dniu 12 maja 2022 r. Szef Krajowej Administracji Skarbowej przeciwko O. Funduszowi Inwestycyjnemu Zamkniętemu reprezentowany przez O S.A., sygn. C-250/21

1.

W niniejszej sprawie Naczelny Sąd Administracyjny (Polska) zwrócił się do Trybunału z pytaniem dotyczącym opodatkowania podatkiem od wartości dodanej (VAT) transakcji, która ma być przeprowadzona na podstawie umowy o subpartycypację.

2.

Ujmując rzecz schematycznie: zgodnie z przewidzianą przez podatnika umową o subpartycypację, której dotyczy postępowanie główne, fundusz inwestycyjny A płaci bankowi B z góry określoną kwotę w chwili zawarcia umowy. W zamian za tę płatność bank B (zwany dalej „inicjatorem”), który pożyczył środki pieniężne C (zwanemu dalej „dłużnikiem podstawowym”), zobowiązuje się zapłacić funduszowi inwestycyjnemu A (zwanemu dalej „subpartycypantem”) wpływy uzyskane przez inicjatora z tytułu pierwotnej umowy pożyczki zawartej z dłużnikiem podstawowym. Podczas gdy przepływy środków pieniężnych i ryzyko zostają usunięte z bilansu inicjatora i przeniesione na fundusz inwestycyjny, którego dotyczy niniejsza sprawa, inicjator zachowuje prawny tytuł własności do aktywów.

3.

Ściślej rzecz biorąc, do Trybunału zwrócono się o ustalenie, czy usługi świadczone przez fundusz inwestycyjny na podstawie umowy o subpartycypację, której dotyczy sprawa, stanowią „udzielanie kredytów i pośrednictwo kredytowe oraz zarządzanie kredytami przez kredytodawcę” w rozumieniu art. 135 ust. 1 lit. b) dyrektywy 2006/112/WE (). Jeżeli tak, usługi te wchodziłyby w zakres zwolnienia z VAT przewidzianego tym przepisem. W mojej ocenie pytanie to ma istotne następstwa praktyczne dla prawa dotyczącego papierów wartościowych, ponieważ odpowiedź Trybunału może wpłynąć na wyniki i atrakcyjność takich transakcji finansowych, co czyni tę sprawę szczególnie delikatną.