Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 16 czerwca 2022 r. Komisja Europejska przeciwko Republice Austrii., sygn. C-328/20

1)Poprzez wprowadzenie mechanizmu dostosowania wynikającego ze zmian wprowadzonych w § 8a Bundesgesetz betreffend den Familienlastenausgleich durch Beihilfen (ustawy federalnej o kompensacji kosztów utrzymania rodziny w drodze zasiłków) z dnia 24 października 1967 r., w brzmieniu zmienionym przez Bundesgesetz mit dem das Familienlastenausgleichsgesetz 1967, das Einkommensteuergesetz 1988 und das Entwicklungshelfergesetz geändert werden (ustawę federalną z dnia 4 grudnia 2018 r. zmieniającą ustawę federalną o kompensacji kosztów utrzymania rodziny w drodze zasiłków z 1967 r., ustawę federalną o podatku dochodowym od osób fizycznych z 1988 r. i ustawę w sprawie pracowników organizacji na rzecz rozwoju) i w § 33 Bundesgesetz über die Besteuerung des Einkommens natürlicher Personen (ustawy federalnej o podatku dochodowym od osób fizycznych) z dnia 7 lipca 1988 r., zmienionej przez Jahressteuergesetz 2018 (roczną ustawę podatkową z 2018 r.) z dnia 14 sierpnia 2018 r. oraz przez ustawę federalną z dnia 4 grudnia 2018 r. zmieniającą ustawę federalną o kompensacji kosztów utrzymania rodziny w drodze zasiłków z 1967 r., ustawę federalną o podatku dochodowym od osób fizycznych z 1988 r. i ustawę w sprawie pracowników organizacji na rzecz rozwoju, mającego zastosowanie do zasiłków rodzinnych i ulgi podatkowej na pozostające na utrzymaniu dziecko w odniesieniu do pracowników, których dzieci zamieszkują na stałe w innym państwie członkowskim, Republika Austrii uchybiła zobowiązaniom, które na niej ciążą na mocy art. 4 i 67 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego, a także art. 7 ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 492/2011 z dnia 5 kwietnia 2011 r. w sprawie swobodnego przepływu pracowników wewnątrz Unii.2)Poprzez wprowadzenie mechanizmu dostosowania wynikającego ze zmian wprowadzonych w § 8a Bundesgesetz betreffend den Familienlastenausgleich durch Beihilfen (ustawy federalnej o kompensacji kosztów utrzymania rodziny w drodze zasiłków) z dnia 24 października 1967 r., w brzmieniu zmienionym przez Bundesgesetz mit dem das Familienlastenausgleichsgesetz 1967, das Einkommensteuergesetz 1988 und das Entwicklungshelfergesetz geändert werden (ustawę federalną z dnia 4 grudnia 2018 r. zmieniającą ustawę federalną o kompensacji kosztów utrzymania rodziny w drodze zasiłków z 1967 r., ustawę federalną o podatku dochodowym od osób fizycznych z 1988 r. i ustawę w sprawie pracowników organizacji na rzecz rozwoju) i w § 33 Bundesgesetz über die Besteuerung des Einkommens natürlicher Personen (ustawy federalnej o podatku dochodowym od osób fizycznych) z dnia 7 lipca 1988 r., zmienionej przez Jahressteuergesetz 2018 (roczną ustawę podatkową z 2018 r.) z dnia 14 sierpnia 2018 r. oraz przez ustawę federalną z dnia 4 grudnia 2018 r. zmieniającą ustawę federalną o kompensacji kosztów utrzymania rodziny w drodze zasiłków z 1967 r., ustawę federalną o podatku dochodowym od osób fizycznych z 1988 r. i ustawę w sprawie pracowników organizacji na rzecz rozwoju, w odniesieniu do „Familienbonus Plus” (dodatkowej premii rodzinnej), ulgi podatkowej dla gospodarstwa domowego o jednym dochodzie, ulgi podatkowej dla rodzica samotnie wychowującego dziecko oraz ulgi podatkowej z tytułu świadczeń alimentacyjnych, mającego zastosowanie do pracowników migrujących, których dzieci zamieszkują na stałe w innym państwie członkowskim, Republika Austrii uchybiła zobowiązaniom, które na niej ciążą na mocy art. 7 ust. 2 rozporządzenia nr 492/2011.3)Republika Austrii pokrywa własne koszty i koszty poniesione przez Komisję Europejską.4)Republika Czeska, Królestwo Danii, Republika Chorwacji, Rzeczpospolita Polska, Rumunia, Republika Słowenii i Republika Słowacka oraz Królestwo Norwegii i Urząd Nadzoru EFTA pokrywają własne koszty.