Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Opinia rzecznika generalnego Emiliou przedstawiona w dniu 7 lipca 2022 r. Freikirche der Siebenten-Tags-Adventisten in Deutschland KdöR przeciwko Bildungsdirektion für Vorarlberg., sygn. C-372/21

 OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

NICHOLASA EMILIOU

przedstawiona w dniu 7 lipca 2022 r. (1)

Sprawa C‑372/21

Freikirche der Siebenten-Tags-Adventisten in Deutschland KdöR

przy udziale:

Bildungsdirektion für Vorarlberg

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Verwaltungsgerichtshof (trybunał administracyjny, Austria)]

Odesłanie prejudycjalne – Artykuł 49 TFUE – Swoboda przedsiębiorczości – Artykuł 17 TFUE – Kościoły i stowarzyszenia lub wspólnoty religijne – Przyznanie subwencji dla szkoły prywatnej uznanej za wyznaniową przez związek wyznaniowy z siedzibą w innym państwie członkowskim

I. Wprowadzenie

1.

Artykuł 17 ust. 1 TFUE stanowi, że Unia „szanuje status przyznany na mocy prawa krajowego kościołom i stowarzyszeniom lub wspólnotom religijnym w państwach członkowskich i nie narusza tego statusu”. Z kolei zgodnie z art. 49 ust. 1 TFUE „[o]graniczenia swobody przedsiębiorczości obywateli jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego są zakazane”.

2.

Niniejsza sprawa dotyczy relacji między tymi dwoma postanowieniami. W szczególności podniesione zostały w niej dwie kwestie.

3.

Po pierwsze, konieczne jest rozstrzygnięcie, czy art. 17 ust. 1 TFUE stoi na przeszkodzie stosowaniu zasad Unii w dziedzinie swobodnego przepływu usług w sytuacji, w której związek wyznaniowy z siedzibą w jednym państwie członkowskim uznaje szkołę w innym państwie członkowskim za wyznaniową i występuje w tym drugim państwie członkowskim o przyznanie subwencji ze środków publicznych. Po drugie, jeżeli tak nie jest, należy ustalić, czy można skutecznie powoływać się na te zasady w odniesieniu do działalności gospodarczej, która – w razie zniesienia w przyjmującym państwie członkowskim zarzucanego ograniczenia – utraciłaby charakter gospodarczy.

II. Krajowe ramy prawne

4.

Paragraf 1 Gesetz vom 20. Mai 1874 betreffend die gesetzliche Anerkennung von Religionsgesellschaften (austriackiej ustawy o prawnym uznaniu związków wyznaniowych, zwanej dalej „AnerkennungsG”) () stanowi:

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00