Wyrok Trybunału (ósma izba) z dnia 15 września 2022 r. Postępowanie karne przeciwko DD., sygn. C-347/21

Artykuł 8 ust. 1 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/343 z dnia 9 marca 2016 r. w sprawie wzmocnienia niektórych aspektów domniemania niewinności i prawa do obecności na rozprawie w postępowaniu karnym i art. 3 ust. 1 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/48/UE z dnia 22 października 2013 r. w sprawie prawa dostępu do adwokata w postępowaniu karnym i w postępowaniu dotyczącym europejskiego nakazu aresztowania oraz w sprawie prawa do poinformowania osoby trzeciej o pozbawieniu wolności i prawa do porozumiewania się z osobami trzecimi i organami konsularnymi w czasie pozbawienia wolnościnależy interpretować w ten sposób, żew sytuacji gdy w celu zapewnienia poszanowania prawa oskarżonego do obecności na rozprawie i jego prawa dostępu do adwokata sąd krajowy przeprowadza dodatkowe przesłuchanie świadka oskarżenia, ponieważ z przyczyn od nich niezależnych oskarżony i jego adwokat nie mogli uczestniczyć w poprzednim przesłuchaniu tego świadka, wystarczy, by oskarżony i jego adwokat mogli swobodnie zadawać pytania temu świadkowi, pod warunkiem że przed tym dodatkowym przesłuchaniem oskarżony i jego adwokat otrzymali odpis protokołu poprzedniego przesłuchania tego samego świadka. W tych okolicznościach nie ma potrzeby powtarzania w całości przesłuchania, które odbyło się pod nieobecność oskarżonego i jego adwokata, i unieważnienia w ten sposób czynności procesowych dokonanych w toku tamtego przesłuchania.