Opinia rzecznik generalnej J. Kokott przedstawiona w dniu 27 października 2022 r. CJ przeciwko Openbaar Ministerie., sygn. C-492/22 PPU

1.

Niniejszy wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym, złożony przez Rechtbank Amsterdam (sąd rejonowy w Amsterdamie, Niderlandy), dotyczy wykładni art. 6 ust. 2, art. 12 i art. 24 ust. 1 decyzji ramowej Rady 2002/584/WSiSW z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie europejskiego nakazu aresztowania i procedury wydawania osób między państwami członkowskimi (Dz.U. 2002, L 190, s. 1), zmienionej decyzją ramową Rady 2009/299/WSiSW z dnia 26 lutego 2009 r. (Dz.U. 2009, L 81, s. 24) (zwaną dalej „decyzją ramową 2002/584”), a także art. 6, 47 i 48 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej (zwanej dalej „kartą”).

2.

Wniosek ten złożono w związku z wykonywaniem w Niderlandach europejskiego nakazu aresztowania wydanego w dniu 31 sierpnia 2021 r. przez Sąd Okręgowy w Krakowie Wydział III Karny (Polska) w celu wykonania kary pozbawienia wolności orzeczonej wobec CJ, obywatela polskiego.

3.

Pytania prejudycjalne dotyczą zasadniczo warunków, w których przekazanie osoby może zostać odroczone na podstawie art. 24 ust. 1 decyzji ramowej 2002/584 w celu przeprowadzenia równoległego postępowania karnego w wykonującym nakaz państwie członkowskim, przy jednoczesnym pozostawieniu tej osoby w areszcie. W tym kontekście należy wyjaśnić, w szczególności, zakres pojęcia „wykonującego nakaz organu sądowego” oraz konsekwencje aktów wydanych przez organ niesądowy, w tym warunki, w jakich skuteczna kontrola sądowa przez niezawisły sąd może konwalidować taki akt.