Wyrok Sądu (siódma izba) z dnia 9 listopada 2022 r. (Fragmenty). QM przeciwko Agencja Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Ścigania., sygn. T-164/21

1

W skardze wniesionej na podstawie art. 270 TFUE skarżący, QM, wnosi o stwierdzenie nieważności decyzji Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Ścigania (Europol) z dnia 27 maja 2020 r. o nieprzedłużeniu z nim na czas nieokreślony umowy o pracę (zwanej dalej „zaskarżoną decyzją”), a także, w razie potrzeby, o stwierdzenie nieważności decyzji z dnia 18 grudnia 2020 r. oddalającej jego zażalenie (zwanej dalej „decyzją oddalającą zażalenie”).

10

W dniu 7 stycznia 2020 r. rozpoczęła się procedura przedłużenia na czas nieokreślony umowy o pracę ze skarżącym, zgodnie z przepisami obowiązującymi w Europolu.

[…]

18

Pismem z dnia 5 maja 2020 r. (zwanym dalej „pismem informacyjnym z dnia 5 maja 2020 r.”) dyrektor wykonawcza, działająca w charakterze organu upoważnionego do zawierania umów o pracę (zwanego dalej „OUZU”), poinformowała skarżącego o zamiarze nieprzedłużenia z nim na czas nieokreślony umowy o pracę, wskazując jednocześnie, że do celów realizacji strategii Europolu, zatytułowanej „Europol Strategy 2020+” (zwanej dalej „strategią Europolu 2020+”), i obowiązków powierzonych Europolowi w ramach programu „EU Interoperability Agenda” przyszły dyrektor departamentu [] powinien posiadać dodatkowe umiejętności i kwalifikacje, których skarżący nie posiada.