Interpretacja indywidualna z dnia 6 listopada 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.547.2023.2.KT

Brak rozpoznania importu towarów w momencie sprzedaży żelazostopów przez podmiot z Ukrainy oraz uznanie z tytułu ww. sprzedaży za podatnika w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT.

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe w zakresie braku rozpoznania importu towarów w momencie sprzedaży Państwu żelazostopów przez podmiot z Ukrainy oraz nieprawidłowe w zakresie nieuznania Państwa z tytułu ww. sprzedaży za podatnika w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

3 sierpnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 12 czerwca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku rozpoznania importu towarów w momencie sprzedaży Państwu żelazostopów przez podmiot z Ukrainy oraz nieuznania Państwa z tytułu ww. sprzedaży za podatnika w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT. Uzupełnili go Państwo pismem z 9 października 2023 r. (wpływ 9 października 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca zawarł z podmiotem z państwa trzeciego (Ukraina) umowę komisu. Na mocy tej umowy komitent (podmiot z Ukrainy) zlecił, a komisant zobowiązał się we własnym imieniu i na rachunek komitenta do sprzedaży na zasadzie komisu żelazostopów.

Sprzedaż towaru miała nastąpić na rzecz kontrahentów z terenu Unii Europejskiej, a także z krajów trzecich. Komitent miał zachować własność towaru do momentu sprzedaży ich przez komisanta kontrahentowi. Jednak żelazostopy objęte powołaną umową nie zostały sprzedane. Strony umowy (komitent – komisant) zawarły porozumienie, w którym potwierdzają fakt zawarcia umowy komisu oraz to, że towar nie został sprzedany.

Następnie – na mocy tego porozumienia – strony postanawiają rozwiązać umowę komisu uznając, że dotychczasowe zobowiązania stron z niej wynikające zostały należycie wykonane, a jedyne zobowiązanie, jakie pozostaje, to zobowiązanie strony-2 (komisanta) do zwrotu towaru (w zakresie niesprzedanych żelazostopów) oraz ewentualne roszczenia związane z jakością żelazostopów dostarczonych przez stronę-1 oraz inne roszczenia, które mogą podnosić nabywcy żelazostopów.

Strony jednocześnie postanawiają zawrzeć umowę sprzedaży towarów, gdzie Wnioskodawca staje się ich nabywcą. Towary w momencie sprzedaży znajdują się na terytorium Polski (zostały przemieszczone z terytorium Ukrainy na terytorium kraju). Dla towarów został wcześniej rozpoznany import, a należności z tego tytułu zostały rozliczone. Cena sprzedaży żelazostopów jest taka sama jak w momencie importu.

Ponadto w uzupełnieniu wskazano:

Spółka … jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny. Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem VAT-UE, zgodnie z art. 97 ust. 4 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U.2023.1570 t.j.).

Transakcję sprzedaży żelazostopów przez podmiot z Ukrainy na rzecz spółki … dokumentuje faktura.

Podmiot z Ukrainy jest podatnikiem nieposiadającym siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, tj. Polski. Podmiot z Ukrainy nie jest zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług na terytorium kraju, tj. Polski.

Pytania

1.Czy w momencie sprzedaży żelazostopów Wnioskodawcy przez podmiot z Ukrainy należy rozpoznać import towarów?

2.Czy dla tej transakcji, sprzedaży żelazostopów, podatnikiem jest nabywca?

Państwa stanowisko w sprawie

1.W momencie sprzedaży żelazostopów Wnioskodawcy przez podmiot z Ukrainy nie należy rozpoznawać importu. Towary już w związku z zawartą wcześniej umową komisu zostały dopuszczone do obrotu na terytorium Polski.

Zgodnie z art. 5 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej: „ustawa VAT”), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem” podlegają:

1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2)eksport towarów;

3)import towarów na terytorium kraju;

4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Zaś zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 7 powołanej ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o imporcie towarów – rozumie się przez to przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej.

Zatem import żelazostopów został rozpoznany w momencie przywozu ich na terytorium Polski, co stanowiło element transakcji objętej umową komisu. Natomiast sprzedaż żelazostopów Wnioskodawcy po rozwiązaniu umowy komisu będzie stanowiła odpłatną dostawę towarów na terytorium kraju.

2.Dla opisanej transakcji nabywca nie jest podatnikiem.

Zgodnie z treścią art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy VAT, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, nabywające towary, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

a) dokonującym ich dostawy na terytorium kraju jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, a w przypadku dostawy towarów:

- innych niż gaz w systemie gazowym, energia elektryczna w systemie elektroenergetycznym, energia cieplna lub chłodnicza przez sieci dystrybucji energii cieplnej lub chłodniczej,

- innej niż transfer bonów jednego przeznaczenia

- podatnik ten nie jest zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4,

b) nabywcą jest:

- w przypadku nabycia gazu w systemie gazowym, energii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym, energii cieplnej lub chłodniczej przez sieci dystrybucji energii cieplnej lub chłodniczej – podmiot zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4 lub art. 97 ust. 4,

- w przypadku transferu bonów jednego przeznaczenia, w przypadku których miejscem dostawy towarów, których te bony dotyczą, jest terytorium kraju – podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15,

- w pozostałych przypadkach – podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju i zarejestrowana zgodnie z art. 97 ust. 4,

c) dostawa towarów nie jest dokonywana w ramach wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość lub sprzedaży na odległość towarów importowanych rozliczanej w procedurze szczególnej, o której mowa w dziale XII w rozdziale 9. lub na zasadach odpowiadających tym regulacjom.

Powyższy przepis nie będzie miał jednak zastosowania w tej sytuacji, gdyż przywóz towarów na terytorium Polski został poprzedzony procedurą importową, w której Wnioskodawca był importerem w rozumieniu przepisów prawa celnego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe w zakresie braku rozpoznania importu towarów w momencie sprzedaży Państwu żelazostopów przez podmiot z Ukrainy oraz nieprawidłowe w zakresie nieuznania Państwa z tytułu ww. sprzedaży za podatnika w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej „ustawą o VAT”:

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają ww. czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju.

Na mocy art. 2 pkt 1, 3, 5, 6 i 7 ustawy o VAT:

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT:

Jak stanowi art. 15 ust. 1 ustawy o VAT:

Stosownie do treści art. 15 ust. 2 ustawy o VAT:

Podatek od towarów i usług jest podatkiem o charakterze terytorialnym – opodatkowaniu w danym państwie podlegają tylko te czynności, które zostaną uznane za wykonane w tym państwie. Dlatego też, w przypadku transakcji transgranicznych, zarówno świadczenia usług jak i dostawy towarów, istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej czynności. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależy, czy konkretna transakcja podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Miejsce świadczenia (opodatkowania) przy dostawie towarów uzależnione jest od sposobu, w jaki jest realizowana dostawa.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT:

Z okoliczności sprawy wynika, że zawarli Państwo z podmiotem z państwa trzeciego (Ukraina) umowę komisu. Na mocy tej umowy komitent (podmiot z Ukrainy) zlecił, a komisant (Państwo) zobowiązał się we własnym imieniu i na rachunek komitenta do sprzedaży na zasadzie komisu żelazostopów. Sprzedaż towaru miała nastąpić na rzecz kontrahentów z terenu Unii Europejskiej, a także z krajów trzecich. Komitent miał zachować własność towaru do momentu sprzedaży ich przez komisanta kontrahentowi. Jednak żelazostopy objęte powołaną umową nie zostały sprzedane. Strony umowy (komitent – komisant) zawarły porozumienie, w którym potwierdzają fakt zawarcia umowy komisu oraz to, że towar nie został sprzedany. Następnie – na mocy tego porozumienia – strony postanawiają rozwiązać umowę komisu uznając, że dotychczasowe zobowiązania stron z niej wynikające zostały należycie wykonane, a jedyne zobowiązanie, jakie pozostaje, to zobowiązanie strony-2 (komisanta) do zwrotu towaru (w zakresie niesprzedanych żelazostopów) oraz ewentualne roszczenia związane z jakością żelazostopów dostarczonych przez stronę-1 oraz inne roszczenia, które mogą podnosić nabywcy żelazostopów. Strony jednocześnie postanawiają zawrzeć umowę sprzedaży towarów, gdzie stają się Państwo ich nabywcą. Towary w momencie sprzedaży znajdują się na terytorium Polski (zostały przemieszczone z terytorium Ukrainy na terytorium kraju). Dla towarów został wcześniej rozpoznany import, a należności z tego tytułu zostały rozliczone. Cena sprzedaży żelazostopów jest taka sama jak w momencie importu.

W analizowanej sprawie należy zauważyć, że po rozwiązaniu umowy komisu i zobowiązaniu się Państwa do zwrotu towaru (żelazostopów) na rzecz komitenta (podmiotu z Ukrainy), nastąpiła dostawa towarów (żelazostopów) przez podmiot z Ukrainy na Państwa rzecz. Towary w momencie dostawy znajdowały się na terytorium kraju. Zatem w ramach tej transakcji dostawy dokonanej po rozwiązaniu umowy komisu na Państwa rzecz nie doszło do przywozu towarów (żelazostopów) z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej. W konsekwencji stwierdzić należy, że w ramach przedmiotowej transakcji, tj. nabycia przez Państwa żelazostopów nie doszło do importu towarów.

W związku z powyższym stanowisko w zakresie pytania nr 1 uznałem za prawidłowe.

Odnosząc się natomiast do kwestii objętej pytaniem nr 2 należy w pierwszej kolejności ustalić miejsce opodatkowania przedmiotowej transakcji, tj. dostawy żelazostopów przez podmiot z Ukrainy na Państwa rzecz, po rozwiązaniu umowy komisu.

Biorąc pod uwagę okoliczności sprawy należy zauważyć, że skoro towary (żelazostopy) w momencie dostawy znajdują się na terytorium kraju, to w niniejszej sprawie znajdzie zastosowanie art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT. A zatem miejscem opodatkowania jest miejsce, w którym żelazostopy (towar) znajdują się w momencie dostawy – w przedmiotowym przypadku w Polsce. W konsekwencji, dostawa żelazostopów, po rozwiązaniu umowy komisu, dokonywana przez podmiot z Ukrainy na Państwa rzecz będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT na terytorium Polski, stosownie do art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT:

W myśl art. 17 ust. 2 ustawy o VAT:

Wskazać należy, że regulacje stanowiące o definicji podatnika w podatku od towarów i usług mają zasadnicze znaczenie dla zakresu opodatkowania. O ile bowiem określenie czynności podlegających opodatkowaniu wyznacza jego zakres przedmiotowy, o tyle zdefiniowanie podatnika wskazuje na podmiotowy zakres opodatkowania.

Powołane przepisy wskazują na sytuację, w której podatnikiem staje się nabywca towaru, jeśli dokonał on nabycia od dostawcy spoza terytorium Polski. Wynika z nich, że dla uznania nabywcy za podatnika zagraniczny dostawca towarów nie może być zarejestrowany w Polsce dla celów VAT (przy dostawie towarów innych niż gaz w systemie gazowym, energia elektryczna w systemie elektroenergetycznym, energia cieplna lub chłodnicza przez sieci dystrybucji energii cieplnej lub chłodniczej). Jeśli zatem towary, dostarczane są przez podmiot niemający siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności w Polsce i podmiot ten nie jest zarejestrowany w Polsce, a miejscem dostawy jest terytorium kraju, to nabywca tych towarów będzie podatnikiem zobowiązanym do rozliczenia podatku należnego z tytułu tych transakcji (tzw. instytucja odwrotnego obciążenia).

Mając zatem na uwadze powołane przepisy oraz przedstawiony opis sprawy należy zauważyć, że skoro nabycie przez Państwa (zarejestrowanego czynnego podatnika podatku VAT posiadającego siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju) żelazostopów, po rozwiązaniu umowy komisu, nastąpiło od podmiotu z Ukrainy, który nie posiada na terytorium kraju, tj. Polski siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej oraz podmiot ten nie jest zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4 ustawy o VAT, to Państwo – stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT – są podatnikiem z tytułu nabycia ww. żelazostopów i są zobowiązani do rozliczenia podatku należnego z tytułu tej transakcji.

W związku z powyższym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 uznałem za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (pytań). Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniami, nie mogą być, zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, rozpatrzone.

Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem sprawy, a to Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem. Zatem, wydając przedmiotową interpretację Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celnoskarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem sprawy i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa:

·Stosownie do art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),

albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.