Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 3 listopada 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-3.4012.304.2023.7.PJ
Wydanie interpretacji indywidualnej, która dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie powstania obowiązku podatkowego w związku z połączeniem spółek.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
Państwa wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie powstania obowiązku podatkowego w związku ze połączeniem spółek wpłynął 9 sierpnia 2023 r. Wniosek uzupełnili Państwo pismem z 24 października 2023 r. stanowiącym odpowiedź na wezwanie Organu.
Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem
1) Zainteresowana będąca stroną postępowania: X.
2) Zainteresowana niebędąca stroną postępowania: Y.
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Wnioskodawca, tj. spółka X. (dalej: „Wnioskodawca”) zamierza w kilku transakcjach nabyć całość udziałów w spółce Y. (dalej: „Zainteresowany”) (Zainteresowany oraz Wnioskodawca mogą być dalej łącznie zwane „Spółkami”).
Nabycie przez Wnioskodawcę całości udziałów w Zainteresowanym będzie w części finansowane kredytem inwestycyjnym zaciągniętym w tym celu przez Wnioskodawcę.
Wnioskodawca nabędzie 100% udziałów w Zainteresowanym od aktualnych wspólników, tj. Z., V., Q. oraz W.
Z. posiada w kapitale zakładowym Wnioskodawcy 100% udziałów oraz 64% udziałów w kapitale zakładowym Zainteresowanego.
Po nabyciu przez Wnioskodawcę 100% udziałów w Zainteresowanym, Zainteresowany oraz Wnioskodawca ulegną połączeniu poprzez przejęcie Zainteresowanego przez Wnioskodawcę (dalej „Połączenie”). Celem połączenia jest uproszczenie struktury prowadzonej działalności przez wspólnika Z.
Połączenie Spółek nastąpi bez podwyższania kapitału zakładowego Wnioskodawcy (spółki przejmującej) i emisji nowych udziałów.
W wyniku Połączenia ustanie byt prawny Zainteresowanego, a Wnioskodawca przejmie na mocy art. 494 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1467 z późn. zm., dalej „KSH”) cały majątek Zainteresowanego i wstąpi we wszystkie prawa i obowiązki Zainteresowanego (sukcesja uniwersalna).
Zainteresowany jest polskim rezydentem podatkowym, podlegającym w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).
Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, będącą polskim rezydentem podatkowym podlegającym w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).
Zainteresowany i Wnioskodawca będą w chwili Połączenia opodatkowane na zasadach ogólnych CIT, tj. w stawce CIT 19%.
W momencie Połączenia Wnioskodawca będzie posiadał 100% udziałów w Zainteresowanym.
Wnioskodawca przyjmie dla celów podatkowych przejęte składniki majątku Zainteresowanego w wartości wynikającej z jej ksiąg podatkowych. Ponadto podejmowane działania restrukturyzacyjne podyktowane są strategią biznesową i tym samym połączenie zostanie przeprowadzone z uzasadnionych przyczyn ekonomicznych, a ich celem nie będzie uniknięcie ani uchylenie się od opodatkowania. Przyczyną Połączenia jest w szczególności uproszczenie struktury biznesowej i organizacyjnej poprzez scalenie spółek, ułatwienie procesu zarządzania płynnością finansową, ułatwienie dokonywania rozliczeń z bankami, urzędami skarbowymi oraz innymi podmiotami, usprawnienie procesów w zakresie zarządzania składnikami majątku należącymi aktualnie do Zainteresowanego, uproszczenie, dokumentacji i rachunkowości, zapewnienie efektywniejszego procesu decyzyjnego, a tym samym Połączenie zostanie przeprowadzone z uzasadnionych przyczyn ekonomicznych, a ich celem nie będzie uniknięcie ani uchylenie się od opodatkowania.
Uzupełnienie wniosku
Wnioskodawca nabędzie całość udziałów w Zainteresowanym na podstawie umów sprzedaży udziałów zawartych z dotychczasowymi właścicielami udziałów Zainteresowanego, tj. z Z., V., Q. oraz W.
Ustalona na dzień poprzedzający dzień łączenia wartość rynkowa majątku podmiotu przejmowanego otrzymanego przez Spółkę Przejmującą nie będzie przewyższać wartości przyjętej dla celów podatkowych składników tego majątku.
Spółka Przejmująca przypisze do działalności prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wartości składników majątku Spółki Przejmowanej otrzymanych przez Spółkę Przejmowaną w drodze łączenia
Pytania w zakresie podatku od towarów i usług
1) Czy opisane w stanie faktycznym Połączenie Spółek spowoduje powstanie po stronie Wnioskodawcy obowiązku podatkowego na gruncie ustawy o VAT? (oznaczone we wniosku jako 2.)
2) Czy opisane w stanie faktycznym Połączenie Spółek spowoduje powstanie po stronie Zainteresowanego obowiązku podatkowego na gruncie ustawy o VAT? (oznaczone we wniosku jako 5.)
Państwa stanowisko w sprawie w zakresie podatku do towarów i usług
Połączenie spółek nie spowoduje powstania po stronie Wnioskodawcy obowiązku podatkowego na gruncie ustawy o VAT.
Uzasadnienie
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT podlegają:
1) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju,
2) eksport towarów,
3) import towarów na terytorium kraju,
4) wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju,
5) wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Połączenie nie wiąże się z dostawą towarów ani usług, wobec czego nie podlega przepisom ustawy o VAT. Nadto, gdyby Połączenie traktować jako zbycie przedsiębiorstwa, to ustawa o VAT wprost wyłącza opodatkowanie takiej czynności na gruncie art. 6 pkt 1.
W ocenie Wnioskodawcy, w omawianym stanie faktycznym Połączenie Spółek nie spowoduje po stronie Zainteresowanego przychodu do opodatkowania na gruncie ustawy o CIT oraz nie spowoduje powstania po stronie Zainteresowanego żadnych obowiązków podatkowych na gruncie ustawy o VAT i PCC. Zainteresowany jak podmiot przejmowany przestanie istnieć. Zgodnie natomiast z art. 93 § 2 pkt 1) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 z późn. zm. „OrdP”) osoba prawna powstała na skutek łączenia poprzez przejęcie innej osoby prawnej wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki przejmowanej osoby prawnej. Ponadto, zgodnie z art. 493 § 3 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1467 z późn. zm., dalej „KSH”) połączenie następuje z dniem wpisania połączenia do rejestru właściwego według siedziby spółki przejmującej a wpis ten wywołuje skutek wykreślenia spółki przejmowanej z rejestru. Zgodnie z art. 493 § 1 KSH spółka przejmowana zostaje rozwiązana w dniu wykreślenia z rejestru.
Wobec powyższego, nie powstaną skutki podatkowe po stronie Zainteresowanego (tj. Spółki przejmowanej) z uwagi na fakt, że zdarzenie przyszłe opisane we wniosku (tj. połączenie Spółek), będzie skutkowało rozwiązaniem Zainteresowanego - a wiec zakończeniem jego bytu prawnego. Wszelkie obowiązki prawne, w tym obowiązki podatkowe, mogą po dniu zdarzenia prawnego dotyczyć jedynie Wnioskodawcy, tj. Spółki przejmującej, będącej sukcesorem wszelkich praw i obowiązków, w tym praw i obowiązków podatkowych Spółki przejmowanej - o czym stanowi art. 93 § OrdP.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie oceny zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług – jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570) – zwanej dalej ustawą:
Opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:
a) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
b) eksport towarów;
c) import towarów na terytorium kraju;
d) wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
e) wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
W świetle art. 2 pkt 6 ustawy:
Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Jednocześnie na mocy art. 6 pkt 1 ustawy:
Przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.
Przepisy art. 6 wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy. Są tutaj wskazane te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszczące się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług. Z uwagi jednakże na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.
Przy czym należy zaznaczyć, że użyte w cyt. przepisie sformułowanie „transakcje zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.
Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma on zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.
Należy zauważyć, że powyższa regulacja stanowi implementację art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady.
W świetle art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady, w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.
Jak już wskazano, ustawodawca na mocy art. 6 pkt 1 ustawy wyłączył od opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.
Zaznaczyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”. Dlatego też, dla potrzeb przepisów ustawy o podatku od towarów i usług należy posłużyć się definicją sformułowaną w art. 551 ustawy dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2022 r., poz. 1360 ze zm.), zwanej dalej „Kodeks cywilny”. Zgodnie z tym przepisem:
Przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:
1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
8. tajemnice przedsiębiorstwa;
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
Natomiast definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta jest w art. 2 pkt 27e ustawy, pod którym to pojęciem rozumie się:
Organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.
Przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym, funkcjonalnym i materialnym. Składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej. Należy jednocześnie podkreślić, że o tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją.
W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji sprzedaży. Jednak nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tytko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.
W myśl ww. przepisów, w przypadku gdy zostaną spełnione warunki określone w art. 551 Kodeksu cywilnego, dotyczące definicji przedsiębiorstwa, to zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy, połączenie spółek będzie czynnością, która będzie wyłączona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.
W tym miejscu warto się odnieść do orzecznictwa TSUE. W wyroku z 29 października 2009 r. w sprawie Skatteverket przeciwko AB SKF C-29/08 TSUE stwierdził, że przekazanie całości aktywów w ten sposób, że oznacza ono przekazanie przedsiębiorstwa, które obejmuje składniki materialne i niematerialne, łącznie składające się na przedsiębiorstwo nie oznacza tylko zwykłego zbycia towarów takiego jak sprzedaż zapasów produktów. Dalej Trybunał wyraził pogląd, że przekazanie całości aktywów nie mieści się w zakresie stosowania szóstej dyrektywy, zbycie udziałów prowadzące do przekazania całości aktywów nie stanowi działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT. Podsumowując tę kwestię, TSUE wskazał, że w zakresie, w jakim zbycie akcji można zrównać z przekazaniem całości lub części przedsiębiorstwa w rozumieniu VI dyrektywy bądź dyrektywy 2006/112 oraz pod warunkiem, że zainteresowane państwo członkowskie skorzystało z możliwości przewidzianej w tych przepisach, transakcja ta nie stanowi działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT. Stanowisko Trybunału opiera się na funkcjonalnym podobieństwie pomiędzy zbyciem udziałów i zbyciem przedsiębiorstwa.
W tym miejscu należy wskazać na instytucję łączenia spółek, wynikającą z przepisów ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1467 ze zm.), zwanej dalej KSH.
Zgodnie z art. 491 § 1 KSH,
spółki kapitałowe mogą się łączyć między sobą oraz ze spółkami osobowymi; spółka osobowa nie może jednakże być spółką przejmującą albo spółką nowo zawiązaną.
W myśl art. 492 § 1 pkt 1 KSH,
połączenie może być dokonane przez przeniesienie całego majątku spółki (przejmowanej) na inną spółkę (przejmującą) za udziały lub akcje, które spółka przejmująca wydaje wspólnikom spółki przejmowanej (łączenie się przez przejęcie).
Według art. 493 § 1 i § 2 KSH,
spółka przejmowana albo spółki łączące się przez zawiązanie nowej spółki zostają rozwiązane, bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego, w dniu wykreślenia z rejestru. Połączenie następuje z dniem wpisania połączenia do rejestru właściwego według siedziby, odpowiednio spółki przejmującej albo spółki nowo zawiązanej (dzień połączenia). Wpis ten wywołuje skutek wykreślenia spółki przejmowanej albo spółek łączących się przez zawiązanie nowej spółki, z uwzględnieniem art. 507.
Z kolei art. 494 § 1 i § 2 KSH, jako główny skutek połączenia spółek, co dotyczy również łączenia przez przejęcie, wskazuje zasadę sukcesji generalnej, ustanawiając spółkę przejmującą następcą prawnym spółki przejmowanej.
Zgodnie z art. 494 § 1 KSH,
spółka przejmująca albo spółka nowo zawiązana wstępuje z dniem połączenia we wszystkie prawa i obowiązki spółki przejmowanej albo spółek łączących się przez zawiązanie nowej spółki.
W myśl art. 494 § 2 KSH,
na spółkę przejmującą albo spółkę nowo zawiązaną przechodzą z dniem połączenia w szczególności zezwolenia, koncesje oraz ulgi, które zostały przyznane spółce przejmowanej albo którejkolwiek ze spółek łączących się przez zawiązanie nowej spółki, chyba że ustawa lub decyzja o udzieleniu zezwolenia, koncesji lub ulgi stanowi inaczej.
Zagadnienie sukcesji podatkowej w polskim prawie podatkowym regulują przepisy zawarte w art. 93-93e ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa. W przepisach tych ustawodawca przedstawił katalog sytuacji, w których zachodzi sukcesja podatkowa, tj. sukcesja praw i obowiązków następców prawnych oraz podmiotów przekształcanych.
W myśl art. 93 § 1 pkt 1 powołanej ustawy,
osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku łączenia się osób prawnych wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki każdej z łączących się osób lub spółek.
Stosownie do treści art. 93 § 2 pkt 1 ww. ustawy,
przepis § 1 stosuje się odpowiednio do osoby prawnej łączącej się przez przejęcie innej osoby prawnej (osób prawnych).
Wskazać należy, że z chwilą planowanego połączenia Spółki Przejmowanej i Spółki Przejmującej, ustanie nie tylko byt cywilnoprawny Spółki Przejmowanej, ale także prawnopodatkowy. Z tą chwilą Spółka Przejmowana przestanie istnieć jako podatnik VAT. Jednocześnie, zgodnie z powołanym art. 93 Ordynacji podatkowej, prawa i obowiązki, związane z działalnością tej Spółki, przejdą z chwilą rejestracji połączenia na Spółkę Przejmującą, gdyż z dniem połączenia, Spółka Przejmująca wstąpi we wszystkie prawa i obowiązki Spółki Przejmowanej i stanie się jej następcą prawnym dla celów podatkowych.
Jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawca zamierza w kilku transakcjach nabyć całość udziałów w spółce pod firmą Y. Wnioskodawca nabędzie 100% udziałów w Zainteresowanym od aktualnych wspólników. Po nabyciu przez Wnioskodawcę 100% udziałów w Zainteresowanym, Zainteresowany oraz Wnioskodawca ulegną połączeniu poprzez przejęcie Zainteresowanego przez Wnioskodawcę. Celem połączenia jest uproszczenie struktury prowadzonej działalności. Połączenie Spółek nastąpi bez podwyższania kapitału zakładowego Wnioskodawcy (spółki przejmującej) i emisji nowych udziałów. W wyniku Połączenia ustanie byt prawny Zainteresowanego, a Wnioskodawca przejmie na mocy art. 494 § 1 Kodeksu spółek handlowych. Cały majątek Zainteresowanego i wstąpi we wszystkie prawa i obowiązki Zainteresowanego. W momencie Połączenia Wnioskodawca będzie posiadał 100% udziałów w Zainteresowanym. Wnioskodawca przyjmie dla celów podatkowych przejęte składniki majątku Zainteresowanego w wartości wynikającej z jej ksiąg podatkowych.
W sprawie będącej przedmiotem wniosku należy mieć na uwadze, że na mocy powołanego art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Ponadto, jak już wyżej wspomniano, pojęcie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawa towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, w tym również łączenie się przez przejęcie w trybie art. 492 § 1 pkt 1 KSH.
W przypadku łączenia się osób prawnych mamy do czynienia z czynnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług. Należy jednak zauważyć, że transakcje, których przedmiotem jest przedsiębiorstwo, z uwagi na wyłączenie przewidziane w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, nie podlegają opodatkowaniu tym podatkiem.
Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy, wskazać należy, że połączenie Spółki Przejmującej ze Spółką Przejmowaną poprzez przejęcie Spółki Przejmowanej, stanowi w istocie zbycie całości przedsiębiorstwa tej spółki. Transakcję tę, należy zatem uznać za zbycie przedsiębiorstwa, która to czynność podlega wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na mocy art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.
Biorąc powyższe pod uwagę, należy wskazać, że planowana transakcja połączenia, którego skutkiem jest przejęcie całego majątku (przedsiębiorstwa) Spółki Przejmowanej przez Spółkę Przejmującą, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż do czynności tej zastosowanie będzie miał przepis art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym przepisów tej ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa. Wskazali Państwo bowiem, że połączenie będzie dokonane poprzez przeniesienie całego majątku Spółki Przejmowanej na podstawie art. 492 § 1 pkt 1 KSH. Przedmiotem przeniesienia będzie przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny. Zatem mając na uwadze przywołane przepisy prawa należy stwierdzić, że transakcja połączenia spółek dokonana na podstawie art. 492 § 1 pkt 1 KSH i skutkująca przeniesieniem całego majątku Spółki Przejmowanej do Spółki Przejmującej mieści się w pojęciu „zbycia przedsiębiorstwa”.
W konsekwencji powyższego, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy, transakcja połączenia spółek przez przejęcie jednej z nich będzie wyłączona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.
Podsumowując, opisane Połączenie Spółek w trybie łączenia przez przejęcie całości majątku Spółki Przejmowanej nie będzie podlegało opodatkowaniu VAT na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług.
Tym samym Spółka Przejmowana nie będzie wykonywać czynności opodatkowanej VAT i w związku z tym nie będzie podatnikiem podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT.
Na Spółce Przejmującej również nie będzie ciążyć obowiązek podatkowy, ponieważ jako nabywca nie będzie dokonywać czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług.
W związku z powyższym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 i 2 jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy w zakresie podatku od towarów i usług. W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatku od czynności cywilnoprawnych wydane zostaną odrębne rozstrzygnięcia.
Zaznaczenia wymaga, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651, ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
X. (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634, ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).
Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right