Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 6 listopada 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDWP.4011.129.2023.1.AS
Możliwość wyboru norm szacunkowych w działach specjalnych produkcji rolnej.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
5 października 2023 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych w związku z osiąganiem dochodów z działów specjalnych produkcji rolnej.
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Pan i Pana małżonka są osobami fizycznymi posiadającymi miejsce zamieszkania na terytorium Polski, podlegającymi w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób fizycznych zajmującymi się prowadzeniem działalności rolniczej. Pomiędzy małżonkami istnieje ustawowa wspólność majątkowa.
W skład tej działalności wchodzą także działy specjalne produkcji rolnej. Małżonkowie są rolnikami indywidualnymi w rozumieniu art. 6 ustawy z dnia 11 kwietnia 2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego (Dz.U.2022.2569 t. j. z dnia 2022.12.12 z późn. zm.) Prowadzone gospodarstwo jest gospodarstwem rolnym w rozumieniu przepisów o podatku rolnym i gospodarstwem rodzinnym w rozumieniu art. 5 powołanej w zdaniu poprzednim ustawy. Zajmuje się Pan prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej. Natomiast Pana małżonka zajmuje się prowadzeniem produkcji rolniczej w części nie stanowiącej działów specjalnych. Nadto zarejestrował Pan jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług rolniczych. Ta działalność jest wykonywana sporadycznie i aktualnie jest zawieszona.
Z uwagi na przepisy na art. 15 ust 4 i art. 96 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U Dz.U.2023.1570 t. j. z dnia 2023.08.09 ) nie było możliwe złożenia odrębnego zgłoszenia jako podatnika VAT przez każdego z małżonków.
Faktury dokumentujące dostawę towarów i usług oraz faktury dokumentujące nabycia towarów i usług prowadzonej działalności wystawiane są na Pana zarówno z działalności rolniczej stanowiącej działy specjalne jak i z pozostałej działalności rolniczej. Przedmiotem działalności w zakresie działów specjalnych jest tucz drobiu rzeźnego w rozmiarach przekraczających wielkości określone w załączniku nr 2 do ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U.2022.2647 t .j. z dnia 2022.12.16 z późn. zm.). W 2022 r. z całości działalności przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy przekroczyły równowartość w walucie polskiej 2 000 000 euro.
W 2023 r. prowadzi Pan księgi rachunkowe na podstawie których oblicza zaliczki na podatek dochodowy. Przewidywane przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych uzyskane w 2023 r. razem przez obojga małżonków przekroczą równowartość w walucie polskiej 2 000 000 euro.
Powziął Pan wątpliwość czy obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych należy ustalić dla obojga małżonków wspólnie czy odrębnie dla każdego z małżonków.
Pytania
1.Czy przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy dla celów ustalenia obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych należy ustalać łącznie dla małżonków pomiędzy którymi istnieje ustawowa wspólność majątkowa czy odrębnie dla każdego z małżonków?
2.Czy będzie miał Pan prawo w 2024 r. do opodatkowania dochodów z działów specjalnych z zastosowaniem norm szacunkowych jeżeli przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy przypadający łącznie obojgu małżonkom osiągną co najmniej równowartość w walucie polskiej 2 000 000 euro, a przychody przypadające na Pana nie osiągną co najmniej równowartości w walucie polskiej 2 000 000 euro ?
Pana stanowisko w sprawie
Stosownie do postanowień art. 2 ust. 1 pkt 2 przepisy ustawy z dnia 29 września 1994 roku o rachunkowości (Dz.U.2023.120 t.j. z dnia 2023.01.16 z późn. zm.) stosuje się osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych i przedsiębiorstwa w spadku, spółek jawnych osób fizycznych, spółek partnerskich oraz przedsiębiorstw w spadku działających zgodnie z ustawą z dnia 5 lipca 2018 r. o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej i innych ułatwieniach związanych z sukcesją przedsiębiorstw (Dz. U. z 2021 r. poz. 170), jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy wyniosły co najmniej równowartość w walucie polskiej 2 000 000 euro.
Z powołanego przepisu wynika, że obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych należy ustalać odrębnie dla każdego z małżonków (jako osób fizycznych)! odrębnie dla innych podmiotów wskazanych w powołanym przepisie (np. spółek cywilnych, jawnych, partnerskich). Takiego obowiązku dla małżeństw ustawa nie nakłada.
Pana zdaniem obowiązek powstaje w momencie kiedy osoba fizyczna (każdy z małżonków odrębnie) osiągnie przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy co najmniej w równowartości w walucie polskiej 2 000 000 euro.
Stosownie do postanowień art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz.U.2020.1359 t.j. z dnia 2020.08.10 z późn. zm.) z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy ustawowa wspólność majątkowa do której stosownie do postanowień art. 31 § 2 pkt 1 tej ustawy wchodzi między innymi pobrane wynagrodzenie za pracę i dochody z innej działalności zarobkowej każdego z małżonków, dochody z majątku wspólnego, jak również z dochody z majątku osobistego każdego z małżonków.
Oznacza to, że przychody uzyskane z prowadzonej gospodarstwa, działów specjalnych produkcji rolnej i ewentualnie innych wskazanych w zdaniu poprzednim źródeł stanowią własność łączną obojga małżonków.
Stosownie do postanowień art. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U.2022.2647 t.j. z dnia 2022.12.16 z póżn. zm.) małżonkowie podlegają odrębnemu opodatkowaniu od osiągniętych przez nich dochodów. Natomiast stosownie do postanowień art. 8 tej ustawy przychody ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania określa się proporcjonalnie dla każdego podatnika dla jego prawa do udziału w zysku. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się że prawa do udziału we wspólnej własności są równe.
Pana zdaniem ustalając przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy odrębnie dla każdego z małżonków dla potrzeb ustalenia obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych należy do połowy przychodów uzyskanych ze źródeł objętych ustawową wspólnością majątkową dodać przychody osiągnięte ze źródeł które nie wchodzą to ustawowej wspólności majątkowej jeżeli takie wystąpią.
W tej sytuacji obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych wystąpi tylko u tego z małżonków, którego przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy osiągną co najmniej co najmniej równowartość w walucie polskiej 2 000 000 euro .
W opisanej sytuacji będzie Pan miał prawo w 2024 r. odstąpić od prowadzenia ksiąg rachunkowych i będzie miał prawo do opodatkowania dochodów z działów specjalnych z zastosowaniem norm szacunkowych jeżeli łączne przychody netto małżonków ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy osiągną co najmniej równowartość w walucie polskiej 2 000 000 euro a przychody przypadające na Pana będą mniejsze niż równowartość w walucie polskiej 2 000 000 euro .
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 553 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.):
Za gospodarstwo rolne uważa się grunty rolne wraz z gruntami leśnymi, budynkami lub ich częściami, urządzeniami i inwentarzem, jeżeli stanowią lub mogą stanowić zorganizowaną całość gospodarczą, oraz prawami związanymi z prowadzeniem gospodarstwa rolnego.
Z kolei, zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 kwietnia 2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego, (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2569 ze zm.):
Za gospodarstwo rodzinne uważa się gospodarstwo rolne:
1.prowadzone przez rolnika indywidualnego oraz
2.w którym łączna powierzchnia użytków rolnych jest nie większa niż 300 ha.
Przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.) – co do zasady – dotyczą opodatkowania wszelkich dochodów osób fizycznych.
Jednakże przepisów tej ustawy, zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1:
Nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.
Zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Działalnością rolniczą, w rozumieniu ust. 1 pkt 1, jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:
1.miesiąc - w przypadku roślin,
2.16 dni - w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi lub kaczek,
3.6 tygodni - w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,
4. 2 miesiące - w przypadku pozostałych zwierząt
- licząc od dnia nabycia.
Stosownie do art. 2 ust. 3 ww. ustawy:
Działami specjalnymi produkcji rolnej są: uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin "in vitro", fermowa hodowla i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowla i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, hodowla dżdżownic, hodowla entomofagów, hodowla jedwabników, prowadzenie pasiek oraz hodowla i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym.
W myśl art. 2 ust. 3a wyżej cytowanej ustawy:
Nie stanowią działów specjalnych produkcji rolnej uprawy, hodowla i chów zwierząt w rozmiarach nieprzekraczających wielkości określonych w załączniku nr 2 do ustawy, zwanym "załącznikiem nr 2".
Artykuł 9 ust. 1 ustawy stanowi, że:
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy:
Działy specjalne produkcji rolnej stanowią odrębne źródło przychodów.
Stosownie do regulacji art. 15 ust. 1 ww. ustawy:
Przychód z działów specjalnych produkcji rolnej ustala się według zasad określonych w art. 14, jeżeli podatnik prowadzi księgi wykazujące te przychody. O zamiarze założenia ksiąg podatnik jest obowiązany zawiadomić właściwego naczelnika urzędu skarbowego przed rozpoczęciem roku podatkowego albo przed rozpoczęciem prowadzenia działów specjalnych produkcji rolnej, jeżeli nastąpiło ono w ciągu roku, z zastrzeżeniem ust. 2.
Regulacja art. 15 ust. 2 ww. ustawy określa, że:
W przypadku gdy obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych wynika z przepisów o rachunkowości, przychód z działów specjalnych produkcji rolnej ustala się na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych według zasad określonych w art. 14. W takim przypadku nie ma obowiązku zawiadamiania właściwego naczelnika urzędu skarbowego o założeniu ksiąg rachunkowych.
Zasady ustalania dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej określa przepis art. 24 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Dochodem (stratą) z działów specjalnych produkcji rolnej jest różnica pomiędzy przychodem z tytułu prowadzenia tych działów a poniesionymi kosztami uzyskania, powiększona o wartość przyrostu stada zwierząt na koniec roku podatkowego w porównaniu ze stanem na początek roku i pomniejszona o wartość ubytków w tym stadzie w ciągu roku podatkowego. Dochód z działów specjalnych produkcji rolnej, jeżeli podatnik nie prowadzi ksiąg, o których mowa w art. 15, ustala się przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu z określonej powierzchni upraw lub jednostki produkcji zwierzęcej, określonych w załączniku nr 2.
W myśl powyższego przepisu dochód z tego źródła może być ustalony w dwojaki sposób:
- przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu z określonej powierzchni upraw lub jednostki produkcji zwierzęcej, wyszczególnionych w załączniku nr 2 ustawy,
- w oparciu o prowadzoną przez podatnika księgę rachunkową.
Zgodnie z art. 24a ust. 4 ww. ustawy:
Obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych dotyczy osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich, jeżeli ich przychody, w rozumieniu art. 14, za poprzedni rok podatkowy wyniosły w walucie polskiej co najmniej równowartość kwoty określonej w euro w przepisach o rachunkowości.
W myśl art. 24a ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Osoba fizyczna, spółka cywilna osób fizycznych, spółka jawna osób fizycznych lub spółka partnerska może prowadzić księgi rachunkowe również od początku następnego roku podatkowego, jeżeli przychody, w rozumieniu art. 14, za poprzedni rok podatkowy są niższe niż równowartość w walucie polskiej kwoty określonej w euro w przepisach o rachunkowości. W tym przypadku podatnik informuje o prowadzeniu ksiąg rachunkowych w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1 lub ust. 1a pkt 2, składanym za rok podatkowy, w którym były prowadzone. Jeżeli księgi prowadziła spółka cywilna osób fizycznych, spółka jawna osób fizycznych lub spółka partnerska, informację składają wszyscy wspólnicy.
W odniesieniu do źródła przychodów, jakim są działy specjalne produkcji rolnej, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie rozstrzyga o obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych, a jedynie określa konsekwencje dla opodatkowania tego źródła przychodów w przypadku, gdy obowiązek ten wynika z odrębnych przepisów.
Limit kwotowy wskazany w art. 24a ust. 4 ww. ustawy, zobowiązujący podatnika do zaprowadzenia ksiąg rachunkowych precyzuje art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 120).
Stanowi on, iż przepisy ustawy o rachunkowości stosuje się, z zastrzeżeniem ust. 3, do mających siedzibę lub miejsce sprawowania zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej:
Osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych i przedsiębiorstwa w spadku, spółek jawnych osób fizycznych, spółek partnerskich oraz przedsiębiorstw w spadku działających zgodnie z ustawą z dnia 5 lipca 2018 r. o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej i innych ułatwieniach związanych z sukcesją przedsiębiorstw (Dz. U. z 2021 r. poz. 170), jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy wyniosły co najmniej równowartość w walucie polskiej 2 000 000 euro.
Przy czym wielkość wyrażoną w euro – stosownie do art. 3 ust. 3 ww. ustawy o rachunkowości:
Przelicza się na walutę polską po średnim kursie ogłoszonym przez Narodowy Bank Polski, na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok obrotowy.
Z powyższego wynika, że wyboru sposobu ustalania dochodu ze źródła, którym są prowadzone działy specjalne produkcji rolnej, tj. na podstawie ksiąg bądź norm szacunkowych dokonuje sam podatnik. Jednakże możliwość wyboru sposobu ustalania dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej jest ograniczona wielkością uzyskiwanego przychodu z tego źródła. Obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych zależy bowiem od formy prawnej jednostki lub wielkości osiąganych przychodów, nie zaś od przedmiotu działalności i sposobu opodatkowania. Jeżeli więc przychody netto osób fizycznych prowadzących działy specjalne produkcji rolnej przekroczą kwotę określoną w art. 2 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy o rachunkowości – tj. kwotę 2 000 000 euro – osoby te są zobowiązane do stosowania przepisów o rachunkowości i założenia ksiąg rachunkowych od nowego roku podatkowego, następującego po roku, w którym ich przychód uzyskany z prowadzenia działów specjalnych produkcji rolnej przekroczył ww. limit.
Przystępując do oceny skutków podatkowych opisanej we wniosku sytuacji w pierwszej kolejności wskazać należy, że do ustalenia określonego w ustawie o rachunkowości limitu przychodów zobowiązujących do założenia ksiąg rachunkowych – każdy z małżonków powinien ustalić odrębnie.
Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe.
Stosownie do art. 8 ust. 2 ww. ustawy:
Zasady wyrażone w ust.1 stosuje się odpowiednio do rozliczenia kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat.
W konsekwencji opodatkowanie uzyskanych przez małżonków dochodów z prowadzonych wspólnie działów specjalnych produkcji rolnej winno nastąpić zgodnie z ww. zasadami, a więc w szczególności z uwzględnieniem ustalonego przez nich prawa do udziału w zysku.
Z dalszej analizy powołanych regulacji prawnych wynika, że konsekwencją uzyskania przez osobę fizyczną, spółkę cywilną osób fizycznych, spółkę jawną osób fizycznych oraz spółkę partnerską określonych w przepisach ustawy o rachunkowości łącznych przychodów netto ze sprzedaży towarów w kwocie określonej w art. 2 ust. 1 pkt 2 tej ustawy – jest obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych.
Na podstawie art. 43 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Podatnicy, którzy dochody z działów specjalnych produkcji rolnej ustalają przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu z określonej powierzchni upraw lub jednostki produkcji zwierzęcej, określonych w załączniku nr 2, są obowiązani składać w terminie do dnia 20 stycznia roku podatkowego urzędowi skarbowemu deklarację według ustalonego wzoru o rodzajach i rozmiarach zamierzonej produkcji w roku podatkowym.
Wobec powyższego, analiza okoliczności opisanego zdarzenia przyszłego w kontekście omówionych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że limit przychodów netto uzyskanych w ramach rodzinnego gospodarstwa rolnego w kwocie 2 000 000 euro, o którym mowa w cytowanym art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości, zobowiązujących do założenia ksiąg rachunkowych – dotyczy każdego z małżonków odrębnie.
Zatem jeżeli suma przychodów netto osiągniętych w 2023 r. przez Pana – proporcjonalnie do udziału w zysku - będzie niższa niż równowartość w walucie polskiej 2.000.000 euro to -w świetle przepisów o rachunkowości – nie będzie ciążył na Panu obowiązek prowadzenia w 2024 r. ksiąg rachunkowych w prowadzonym rodzinnym gospodarstwie rolnym, pomimo osiągnięcia wspólnie z żoną przychodów netto powyżej równowartości w walucie polskiej 2 000 000 euro.
W konsekwencji będzie Pan mógł w 2024 r. wybrać metodę określenia dochodu z prowadzonych działów specjalnych na podstawie art. 24 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. na podstawie norm szacunkowych.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – niniejsza interpretacja jest wiążąca dla Pana jako osoby występującej z wnioskiem. Nie wywiera natomiast skutku prawnego dla Pana żony.
Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pana sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i musi się Pan zastosować do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…).
Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right