Interpretacja

TEMATY:

Interpretacja indywidualna z dnia 6 listopada 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-3.4015.192.2023.1.BD

Wycofania samochodów ze spółki jawnej i przekazania ich własności do majątków wspólników tej spółki.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od spadków i darowizn w części dotyczącej Pani jako wspólnika – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

6 września 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 1 września 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od spadków i darowizn m.in. w zakresie skutków podatkowych jakie mogą powstać po Pani stronie w wyniku wycofania samochodów ze spółki jawnej i przekazania ich własności do majątków wspólników tej spółki.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Pani E. G. – Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną, jednym z czterech wspólników spółki jawnej i posiada w niej 25% udziału w zyskach i stratach. Drugim wspólnikiem spółki jawnej jest osoba fizyczna, mąż Wnioskodawczyni, który również posiada 25% udziału w zyskach i stratach. Pozostałych dwoje wspólników to również osoby fizyczne posiadające po 25% udziałów w zyskach i stratach, które są również małżeństwem. W obydwu małżeństwach obowiązuje ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej. Przedmiotem działalności spółki jest między innymi sprzedaż hurtowa (…).

Spółka nie jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych.

Z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawczyni opodatkowana jest podatkiem liniowym na podstawie art. 30c ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pozostali wspólnicy tak samo. W 2024 r. sposób opodatkowania Wnioskodawczyni oraz pozostałych wspólników może ulec zmianie lub pozostać niezmieniony; nie jest to okoliczność, którą Wnioskodawczyni może dzisiaj rozstrzygnąć.

Od 16 września 2023 r. spółka stanie się właścicielem dwóch samochodów osobowych tej samej marki i typu oraz tego samego roku produkcji, o jednakowej cenie zakupu i takiej samej wartości, które zostaną wpisane do ewidencji środków trwałych spółki (nabycie nastąpi po zakończeniu umowy leasingu). Samochody nie będą amortyzowane. Cena zakupu każdego samochodu (z wyjątkiem połowy podatku od towarów i usług) zostanie jednorazowo zaliczona do kosztów uzyskania przychodów spółki, a połowa naliczonego podatku od towarów i usług zostanie odliczona od podatku należnego spółki jako podatek naliczony.

W 2023 r. ww. samochody osobowe nie będą już spółce potrzebne do działalności, wobec czego wspólnicy zamierzają wykreślić je z ewidencji środków trwałych spółki, a następnie przenieść je nieodpłatnie do majątku prywatnego wspólników zgodnie z ich udziałem w zyskach i stratach spółki, tj. Wnioskodawczyni i jej małżonek uzyskają na współwłasność majątkową małżeńską jeden samochód, a pozostali dwaj wspólnicy uzyskają na współwłasność majątkową małżeńską drugi samochód.

Przeniesienie samochodów do majątku prywatnego wspólników nastąpi na podstawie uchwały wspólników o wycofaniu samochodów z ewidencji środków trwałych spółki i przeniesieniu ich do majątku prywatnego wspólników oraz na podstawie umowy nieodpłatnego przeniesienia własności samochodów do majątku prywatnego wspólników, zawartej pomiędzy spółką a wspólnikami w wykonaniu ww. uchwały wspólników. Umowa ta będzie umową nienazwaną i nie przyjmie formy umowy darowizny pomiędzy spółką a wspólnikami.

Pytanie

Czy przeniesienie jednego z samochodów do majątku prywatnego Pani i Pani małżonka będzie czynnością opodatkowaną podatkiem od spadków i darowizn?

Pani stanowisko w sprawie

Pani zdaniem, przeniesienie jednego z samochodów stanowiącego własność spółki jawnej do majątku prywatnego Pani i Pani małżonka nie będzie czynnością opodatkowaną podatkiem od spadków i darowizn, z przyczyn następujących.

Przywołując art. 1 ust. 1, art. 1 ust. 2, art. 1a oraz art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn, stwierdziła Pani, że:

- Katalog czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn określony w art. 1 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn jest katalogiem zamkniętym. Wobec tego jedynie wymienione w nim tytuły nabycia własności rzeczy lub praw majątkowych stanowią przypadki podlegające opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn;

- Określony w zacytowanych przepisach przedmiot opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn wskazuje, iż jest nim co do zasady nieodpłatne nabycie własności rzeczy i praw majątkowych, wyłącznie z tytułów w nim wymienionych. Istota ekonomiczna tego podatku tkwi więc w przyroście majątkowym podatnika, a konkretnie we wzbogaceniu podatnika na skutek przejęcia majątku pod tytułem darmym.

Ustawa o podatku od spadków i darowizn nie zawiera definicji darowizny, ani zniesienia współwłasności, w związku z tym należy odwołać się do odpowiednich przepisów uregulowanych w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny.

Zgodnie z art 888 § 1 ustawy – Kodeks cywilny przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Podstawową cechą umowy darowizny jest bezpłatne świadczenie darczyńcy na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku. Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego – świadczenie musi wzbogacić obdarowanego.

W dalszej części swojego stanowiska powołała się Pani również na treść art. 195, art. 210 § 1 oraz art. 211 i 212 Kodeksu cywilnego, stwierdzając, że w ramach wymienionych trybów ustawodawca przewiduje trzy sposoby zniesienia współwłasności:

-podział rzeczy wspólnej, czyli np. podzielenie jednej nieruchomości na kilka mniejszych (tzw. podział fizyczny),

-przyznanie rzeczy jednemu lub niektórym ze współwłaścicieli,

-sprzedaż rzeczy wspólnej (tzw. podział cywilny).

Ze zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, że Pani z małżonkiem i pozostali dwaj wspólnicy spółki jawnej, posiadają po 25% udziału w zyskach i stratach spółki jawnej. Spółka jest właścicielem dwóch samochodów osobowych o takiej samej wartości. Wspólnicy planują wycofanie samochodów ze spółki oraz nieodpłatne ich przeniesienie do majątków prywatnych. Pani wraz z małżonkiem uzyska do współwłasności majątkowej małżeńskiej jeden samochód, a pozostali dwaj wspólnicy uzyskają do ich współwłasności majątkowej małżeńskiej drugi samochód. Przeniesienie samochodów do majątku prywatnego wspólników nastąpi na podstawie uchwały wspólników o wycofaniu samochodów ze spółki oraz na podstawie umowy nieodpłatnego przeniesienia własności samochodów do majątku prywatnego wspólników. Umowa ta będzie umową nienazwaną i nie przyjmie formy umowy darowizny.

Skoro więc, czynność nieodpłatnego przeniesienia własności samochodów na rzecz wspólników (w tym Pani) będzie umową nienazwaną, przenoszącą prawo własności w następstwie wykonania uchwały wspólników o wycofaniu samochodów i przeniesieniu ich do majątku prywatnego wspólników i nie przybierze postaci umowy darowizny, a także nie będzie umową nieodpłatnego zniesienia współwłasności – to z tytułu dokonania tej czynności nie powstanie obowiązek podatkowy w zakresie podatku od spadków i darowizn.

W Pani ocenie, po Pani stronie nie dojdzie do nabycia na podstawie czynności, która podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Umowa nieodpłatnego przeniesienia własności samochodu, która zostanie zawarta w wykonaniu uchwały wspólników o przeniesieniu samochodów do majątku prywatnego wspólników, nie będzie żadną z czynności prawnych wskazanych w art. 1 ust. 1 ustawy, w tym nie będzie umową darowizny. Będzie to umowa nienazwana, nieobjęta katalogiem czynności opodatkowanych podatkiem od spadków i darowizn.

Na poparcie swojego stanowiska powołała się Pani na interpretację indywidualną.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1774 ze zm.):

Podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem :

1)dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego;

2)darowizny, polecenia darczyńcy;

3)zasiedzenia;

4)nieodpłatnego zniesienia współwłasności;

5)zachowku, jeżeli uprawniony nie uzyskał go w postaci uczynionej przez spadkodawcę darowizny lub w drodze dziedziczenia albo w postaci zapisu;

6)nieodpłatnej: renty, użytkowania oraz służebności.

Stosownie do art. 1 ust. 2 ww. ustawy:

Podatkowi temu podlega również nabycie praw do wkładu oszczędnościowego na podstawie dyspozycji wkładem na wypadek śmierci oraz nabycie jednostek uczestnictwa na podstawie dyspozycji uczestnika funduszu inwestycyjnego otwartego albo specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego na wypadek jego śmierci.

W myśl art. 1a omawianej ustawy:

Przepisy ustawy o nieodpłatnym zniesieniu współwłasności stosuje się odpowiednio do nieodpłatnego:

1)nabycia własności rzeczy wspólnej (wspólnego prawa majątkowego) albo jej części przez niektórych dotychczasowych współwłaścicieli na dalszą współwłasność;

2)wyodrębnienia własności lokali na rzecz niektórych lub wszystkich współwłaścicieli.

Katalog czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn określony w art. 1 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn jest katalogiem zamkniętym. Wobec tego jedynie wymienione w nim tytuły nabycia własności rzeczy lub praw majątkowych stanowią przypadki podlegające opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Określony w zacytowanych przepisach przedmiot opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn wskazuje, iż jest nim co do zasady nieodpłatne nabycie własności rzeczy i praw majątkowych, wyłącznie z tytułów w nim wymienionych. Istota ekonomiczna tego podatku tkwi więc w przyroście majątkowym podatnika, a konkretnie we wzbogaceniu podatnika na skutek przejęcia majątku pod tytułem darmym.

W myśl art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn:

Obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

Zgodnie z art. 888 § 1 ustawy Kodeks cywilny:

Przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Z kolei w myśl art. 195 Kodeksu cywilnego:

Własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność).

Zgodnie z art. 210 § 1 Kodeksu cywilnego:

Każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Uprawnienie to może być wyłączone przez czynność prawną na czas nie dłuższy niż lat pięć. Jednakże w ostatnim roku przed upływem zastrzeżonego terminu dopuszczalne jest jego przedłużenie na dalsze lat pięć; przedłużenie można ponowić.

Przepisy art. 211 i 212 Kodeksu cywilnego regulują sposoby wyjścia ze stanu współwłasności. Zgodnie z nimi, zniesienie współwłasności może nastąpić m.in. w drodze umowy między współwłaścicielami.

W ramach wymienionych trybów ustawodawca przewiduje trzy sposoby zniesienia współwłasności:

-podział rzeczy wspólnej, czyli np. podzielenie jednej nieruchomości na kilka mniejszych (tzw. podział fizyczny),

-przyznanie rzeczy jednemu lub niektórym ze współwłaścicieli,

-sprzedaż rzeczy wspólnej (tzw. podział cywilny).

Z opisu wniosku wynika, że Pani razem z małżonkiem i pozostali dwaj wspólnicy spółki jawnej, posiadają po 25% udziału w zyskach i stratach spółki jawnej. Spółka jest właścicielem dwóch samochodów osobowych o takiej samej wartości. Wspólnicy planują wycofanie samochodów ze spółki oraz nieodpłatne ich przeniesienie do majątków prywatnych. Pani wraz z małżonkiem uzyska do współwłasności majątkowej małżeńskiej jeden samochód, a pozostali dwaj wspólnicy uzyskają do ich współwłasności majątkowej małżeńskiej drugi samochód. Przeniesienie samochodów do majątku prywatnego wspólników nastąpi na podstawie uchwały wspólników o wycofaniu samochodów ze spółki oraz na podstawie umowy nieodpłatnego przeniesienia własności samochodów do majątku prywatnego wspólników. Umowa ta będzie umową nienazwaną i nie przyjmie formy umowy darowizny.

Skoro więc czynność nieodpłatnego przeniesienia współwłasności samochodu na Pani rzecz (jako jednego ze wspólników) będzie umową nienazwaną, przenoszącą prawo współwłasności w następstwie wykonania uchwały wspólników o wycofaniu samochodów i przeniesieniu ich do majątku prywatnego wspólników (w wysokości udziałów zgodnych z udziałami w zyskach i stratach spółki) i nie przybierze postaci:

- umowy darowizny,

- a także nie będzie umową nieodpłatnego zniesienia współwłasności

-to opisane przez Panią nabycie nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Powyższe oznacza, że po Pani stronie nie powstanie obowiązek podatkowy w podatku od spadków i darowizn.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Przedmiotowa interpretacja – zgodnie ze złożonym wnioskiem, została wydana wyłącznie dla Pani (wspólnika spółki jawnej). Stosownie bowiem do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem, tylko Pani może czerpać z wydanej interpretacji ochronę prawną. Interpretacja ta stanowi ocenę Pani stanowiska wyłącznie w zakresie powstania po Pani stronie (wspólnika spółki jawnej) skutków podatkowych w podatku od spadków i darowizn.

Dlatego też w ramach tego wniosku – w zakresie, w jakim pyta Pani o skutki podatkowe, jakie mogą powstać po stronie Pani męża – wydano odrębne rozstrzygnięcie, tj. odmowę wszczęcia postępowania znak: 0111-KDIB2-3.4015.214.2023.1.BD.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.

Dane dokumentu

Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 6 listopada 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-3.4015.192.2023.1.BD