Interpretacja

TEMATY:

Interpretacja indywidualna z dnia 6 listopada 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.509.2023.1.JG

Czy odpisy amortyzacyjne od WNIP ujmowanych przez Spółkę w Ewidencji na zasadach opisanych w stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym) wniosku będą stanowiły dla Wnioskodawcy koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 3 ustawy o CIT?

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

6 września 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia, o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy odpisy amortyzacyjne od WNIP ujmowanych przez Spółkę w Ewidencji na zasadach opisanych w stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym) wniosku będą stanowiły dla Wnioskodawcy koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 3 ustawy o CIT.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

(…) (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Spółka nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego, o którym mowa w art. 17 ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. z 2021 r. poz. 706 oraz z 2022 r. poz. 1079).

Spółka prowadzi działalność gospodarczą, w ramach której świadczy usługi finansowe skierowane do firm z branży transportowej w relacjach międzynarodowych i krajowych. Do świadczenia powyższych usług Spółka wykorzystuje system komputerowy (dalej: „System” lub „SW”), składający się z kilku modułów m.in. aplikacji wewnętrznych (…), panelu obsługi klienta i części serwerowej.

Ponadto, Spółka udziela licencji do Systemu spółce powiązanej, która wykorzystuje go w celu świadczenia usług windykacyjnych.

W celu ustawicznego rozwoju świadczonych przez siebie usług, Spółka stale prowadzi prace mające na celu rozwijanie i udoskonalanie Systemu, które są niezbędne do ulepszania obecnie świadczonych usług oraz świadczenia nowych usług na rzecz klientów. Powyższe prace przebiegają zgodnie z opisanym poniżej modelem.

Opis modelu prac związanych z udoskonalaniem Systemu.

1) Zgłoszenie zapotrzebowania.

Rozpoczęcie prac wynika ze zgłaszanego zapotrzebowania na zmiany, które Spółka zbiera m.in. od kadry menadżerskiej, zarządu czy liderów poszczególnych zespołów lub współpracującego ze Spółką podmiotu zewnętrznego.

Z uwagi na zakres danego zagadnienia i jego przedmiot oraz znaczenie dla Spółki, Wnioskodawca dzieli projekty planowane do realizacji na podstawie zgłoszonych potrzeb na:

- innowacje, tj. zmiany polegające na wprowadzeniu nowych lub ulepszonych, innowacyjnych funkcjonalności (dalej: „Innowacje”), które obejmują:

- tzw. Historie użytkownika (ang. User Stories), tj. pojedyncze zadania, lub

- tzw. Epiki, tj. kluczowe dla biznesu Wnioskodawcy projekty, dla których na etapie realizacji zostaje przypisany Project Manager ze strony Spółki oraz

- tzw. utrzymanie, tj. zmiany polegające na utrzymaniu Systemu lub usunięciu błędów w Systemie (dalej: „Utrzymanie”).

W dalszej części wniosku prace związane z Innowacjami określane są łącznie jako: „Prace B+R”.

2) Opracowanie koncepcji (projektowanie funkcjonalności).

Każda zgłoszona potrzeba opisywana jest w narzędziu do zarządzania projektami IT. Na tym etapie dokonywana jest transformacja potrzeby w funkcjonalność Systemu, w ramach czego zachodzi proces kreatywny tworzenia konkretnego rozwiązania informatycznego, które ma na celu realizację zgłoszonych potrzeb (projektowanie funkcjonalności).

Za zaprojektowanie nowych funkcjonalności odpowiedzialny jest wyłącznie wewnętrzny zespół IT funkcjonujący w Spółce (dalej: „Zespół IT”), który został utworzony w celu prowadzenia i koordynacji prowadzonych przez nią Prac B+R. W dalszej części wniosku Spółka opisuje szczegółowy zakres działań podejmowanych przez Zespół IT w ramach Prac B+R. Poza Zespołem IT Spółka nie posiada własnego personelu bezpośrednio zaangażowanego w rozwój Systemu.

Działania Zespołu IT w zakresie Prac B+R polegają przede wszystkim na opracowywaniu koncepcji nowych funkcjonalności oraz ich specyfikacji. Zespół IT zajmuje się opracowaniem koncepcji nowych funkcjonalności również w sytuacji, gdy z inicjatywą wprowadzenia jakiegoś rozwiązania i wstępnym projektem wystąpi podmiot zewnętrzny, np. jeden z wykonawców odpowiedzialnych za wytworzenie warstwy technicznej nowych funkcjonalności (szerzej o wykonawcach w kolejnym punkcie).

3) Realizacja koncepcji.

Za wykonanie zaprojektowanych funkcjonalności (tj. wytworzenie ich warstwy technicznej, informatycznej) odpowiedzialne są zespoły informatyczne działające w strukturze zewnętrznych usługodawców, którzy świadczą usługi programistyczne na rzecz Spółki, na podstawie zawartych ze Spółką umów (dalej: „Wykonawcy”). Zespół IT współpracuje z Wykonawcami w fazie wykonania oprogramowania, w szczególności nadzoruje przebieg prac oraz weryfikuje i zatwierdza kluczowe rezultaty prac.

Wykonawcy realizują prace w tzw. sprintach (dwutygodniowych odcinkach), w trakcie których mogą co prawda podejmować bieżące decyzje dotyczące kształtu oprogramowania (nie każde odstępstwo od specyfikacji przekazanej przez Spółkę musi być konsultowane z Zespołem IT), jednakże ograniczają się one do kwestii natury „technicznej”, np. wyboru właściwych narzędzi informatycznych. Decyzje dotyczące aspektów funkcjonalnych oprogramowania podejmowane są wyłącznie przez Zespół IT.

Do kompetencji Zespołu IT należy również testowanie projektu udoskonalonego oprogramowania - Wykonawcy przekazują wytworzone funkcjonalności na środowisko testowe i dokonują ich prezentacji, po czym Zespół IT decyduje o wdrożeniu oprogramowania przekazanego przez Wykonawców do użytku lub konieczności przeprowadzenia dodatkowych prac. Techniczne zamknięcie zlecenia jest dokonywane przez Wykonawców, jednak następuje ono dopiero po decyzji Zespołu IT o akceptacji dostarczonego oprogramowania. To do Zespołu IT należy zatem w każdym przypadku decyzja o ostatecznym kształcie oprogramowania i tym samym, zakończeniu etapu realizacji koncepcji danej funkcjonalności.

Rezultatem prac poszczególnych Wykonawców są kody źródłowe (fragmenty kodu źródłowego Systemu) do nowych funkcjonalności, stanowiące utwory w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509, dalej: „ustawa o prawie autorskim”), które przekazywane są na zakończenie każdego sprintu. Wnioskodawcy przekazują ww. rezultaty prac Spółce łącznie ze wszystkimi przysługującymi do nich autorskimi prawami majątkowymi lub licencją do tych praw. Kody źródłowe przekazane przez Wykonawców przechowywane są w repozytorium kodów, do którego dostęp posiada Wnioskodawca.

Rezultatem prac w fazie realizacji koncepcji jest ulepszona wersja Systemu, na którą składają się nowe funkcjonalności wytworzone i przekazane Spółce w ramach sprintów. Taka wersja jest przyjmowana przez Spółkę do używania i wykorzystywana w prowadzonej działalności gospodarczej polegającej na świadczeniu usług finansowych. Jednocześnie, po oddaniu do używania, ulepszony System jest poddawany dalszym obserwacjom i analizom nakierowanym na dalsze jego ulepszenie. Na podstawie jego praktycznego działania podejmowane są decyzje odnośnie do kierunku jego dalszego rozwoju.

Prowadzone przez Spółkę Prace B+R mają więc charakter ustawicznego i ciągłego dążenia do udoskonalenia Systemu, poprzez tworzenie jego kolejnych ulepszonych wersji, w których to wersjach wykorzystywane są kody źródłowe przekazywane przez Wykonawców. Jednocześnie wspomniane kody źródłowe są wykorzystywane przez Spółkę do innych projektów prowadzonych w ramach Prac B+R, są rozwijane w ramach tych prac (poprzez dopisywanie kolejnych fragmentów kodu w toku kolejnych sprintów) lub mogą stanowić bazę dla nowych rozwiązań informatycznych wprowadzanych do Systemu.

Prace B+R prowadzone przez Wnioskodawcę polegają zatem na ustawicznym i ciągłym ulepszaniu Systemu, służącego Spółce do świadczenia usług finansowych, a tym samym również do ulepszania usług świadczonych przez Spółkę. Prace te prowadzone są przy uwzględnieniu wniosków zgromadzonych w ramach opisanych powyżej działań i w oparciu o kody źródłowe (fragmenty kodu źródłowego) nabywane od Wykonawców.

Koszty Prac B+R.

Najistotniejszą grupą kosztów ponoszonych przez Spółkę w toku opisanych powyżej Prac B+R są wydatki ponoszone na nabycie od Wykonawców odpowiednio praw autorskich do utworów wytworzonych przez Wykonawców w związku ze świadczeniem usług programistycznych na rzecz Spółki lub na nabycie licencji do utworów, np. narzędzi, metodologii lub kodów źródłowych pochodzących od stron trzecich, niebędących Wykonawcami (zazwyczaj wówczas gdy Wykonawcy sami nie posiadają praw autorskich do takich elementów). Spółka przewiduje, że nabywane od Wykonawców prawa autorskie oraz licencje będą wykorzystywane przez okres dłuższy niż rok, jako elementy ulepszonej wersji Systemu wykorzystywanego do prowadzenia działalności gospodarczej.

Wskazane prawa autorskie do utworów podlegają ujęciu jako wartości niematerialne i prawne. Spółka ujmuje w swojej ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych (dalej: „Ewidencja”) całość praw autorskich do utworów w postaci funkcjonalności wytworzonych przez danego Wykonawcę w danym okresie rozliczeniowym jako wartości niematerialne i prawne (dalej: „WNIP”), które to prawa autorskie są przenoszone na Wnioskodawcę wraz z zapłatą wynagrodzenia należnego Wykonawcom. WNIP mogą obejmować przekazane prawa autorskie do utworów powstałych w danym okresie lub licencje udzielone przez Wykonawców.

Jako wartość początkową danej wartości niematerialnej i prawnej Spółka przyjmuje natomiast kwotę netto wynikającą z faktury wystawionej przez Wykonawcę, powiększoną o kwotę podatku od towarów i usług, w stosunku do której Spółce nie przysługuje prawo do odliczenia.

Wnioskodawca zaznacza, że koszty poniesione na opisane we wniosku Prace B+R, w tym w szczególności koszty nabycia praw autorskich i licencji, które Wnioskodawca rozpoznaje w formie odpisów amortyzacyjnych są dla Spółki kosztami uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 z późn. zm.; dalej: „ustawa o CIT”) i są wyodrębniane w prowadzonej przez Spółkę ewidencji rachunkowej zgodnie z art. 9 ust. 1b tej ustawy.

Ponadto, wydatki te nie były, nie są i nie zostaną zwrócone Spółce w jakiekolwiek formie ani nie są uwzględnione w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku dochodowego w związku z działalnością na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia lub w związku z działalnością określoną w decyzji o wsparciu, o której mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT.

Wobec powyżej opisanego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), Wnioskodawca chciałby potwierdzić możliwość zastosowania przepisów ustawy o CIT dotyczących ulgi, o której mowa w art. 18d ust. 1 ustawy o CIT (dalej: „Ulga B+R”), poprzez uznanie odpisów amortyzacyjnych od opisanych powyżej WNIP za koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową (kosztów kwalifikowanych Ulgi B+R).

Pytanie

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy, odpisy amortyzacyjne od WNIP ujmowanych przez Spółkę w Ewidencji na zasadach opisanych w stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym) wniosku, będą stanowiły dla Wnioskodawcy koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 3 ustawy o CIT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy o CIT, podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Zgodnie natomiast z art. 18d ust. 3 ustawy o CIT za koszty kwalifikowane uznaje się dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej (z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością).

W związku z tym ustawodawca wskazuje następujące warunki skorzystania z Ulgi B+R względem odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od wartości niematerialnych i prawnych:

1) podatnik prowadzi działalność badawczo-rozwojową oraz

2) wartości niematerialne i prawne wykorzystywane są w tej działalności badawczo-rozwojowej, a podatnik rozpoznaje koszty nabycia wartości niematerialnej i prawnej w swoim rachunku podatkowym w drodze odpisów amortyzacyjnych.

Prace B+R jako działalność badawczo rozwojowa.

Ustawa o CIT definiuje działalność badawczo-rozwojową w art. 4a pkt 26. Zgodnie z tym przepisem działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W ocenie Wnioskodawcy, opisana w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym) działalność podejmowana przez Spółkę stanowi prace rozwojowe, które zgodnie z powołaną definicją są jednym z przejawów działalności badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z art. 4a pkt 28 ustawy o CIT, przez prace rozwojowe należy rozumieć prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 742 z późn. zm.; dalej: „ustawa o szkolnictwie wyższym”).

Przepis ten wskazuje, że za prace rozwojowe uznaje się działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Biorąc pod uwagę przytoczoną definicję działalności badawczo-rozwojowej oraz prac rozwojowych, w ocenie Wnioskodawcy, uznanie określonej działalności Spółki za prace rozwojowe stanowiące działalność badawczo-rozwojową uwarunkowane jest spełnieniem przez nią łącznie następujących kryteriów:

1) działalność stanowi działalność twórczą;

2) działalność podejmowana jest w sposób systematyczny;

3) celem działalności jest zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań lub działalność polega na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług;

4) działalność nie stanowi rutynowych i okresowych zmian, nawet jeśli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

W opinii Wnioskodawcy, realizowane przez niego Prace B+R stanowią prace rozwojowe, ponieważ wszystkie wskazane wyżej przesłanki są spełnione:

Ad 1) działalność ta stanowi działalność twórczą;

Zdaniem Wnioskodawcy, opisana przez Spółkę działalność ma charakter twórczy. W celu zdefiniowania pojęcia „twórczości” można posłużyć się definicją utworu zawartą w art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim, który stanowi, że:

„Przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).”

Zgodnie natomiast z art. 1 ust. 2 pkt 1 ustawy o prawie autorskim, przedmiotem prawa autorskiego są w szczególności utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi czy znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe).

Powyższe oznacza, że aby przejaw myśli ludzkiej uznać za utwór, musi on spełnić następujące kryteria:

- musi być rezultatem działalności człowieka;

- wymagane jest tzw. utrwalenie dzieła;

- musi się w nim przejawiać działalność twórcza;

- konieczne jest, aby ta działalność miała indywidualny charakter.

Zdaniem Spółki, realizowane przez nią Prace B+R prowadzą do powstawania utworów w rozumieniu tej definicji, w szczególności w postaci ulepszonej wersji Systemu (jako całości), jak również w postaci składających się na ulepszony System kodów źródłowych, które są wytwarzane w ramach Prac B+R, ponieważ zarówno ulepszone wersje Systemu, jak i składające się na nie kody źródłowe noszą wszelkie cechy utworu.

Wynika to z następujących okoliczności:

- System, jak i jego elementy, są rezultatem działalności człowieka;

- System, jak i jego elementy składowe, mają charakter utrwalony;

- założenia Systemu, jak i jego elementów, ich układ oraz kompozycja mają twórczy charakter (ich powstanie ma charakter kreatywny);

- rezultat w postaci innowacyjnych rozwiązań informatycznych nie jest wynikiem pracy rutynowej lub szablonowej i statystycznie nieprawdopodobne jest stworzenie takich samych rozwiązań w przyszłości przez inną osobę, co definiuje ich indywidualny charakter.

O przesłance twórczości wielokrotnie wypowiadały się także organy podatkowe. Przykładowo, w interpretacji indywidualnej z 7 lutego 2023 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.806.2022.2.ZK Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: „Dyrektor KIS”) stwierdził, iż:

„Z ustawowej definicji wynika zatem, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, iż działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru”.

Niewątpliwie tworzenie innowacyjnych funkcjonalności oparte o wykorzystanie wiedzy i kompetencji wykwalifikowanych specjalistów tworzących Zespół IT będzie zdaniem Wnioskodawcy spełniało cechy twórczości.

Ad 2) działalność podejmowana jest w sposób systematyczny;

W przypadku Wnioskodawcy, systematyczność podejmowanych Prac B+R nie powinna budzić żadnych wątpliwości. Prace związane z ulepszaniem Systemu stanowią jeden z nieodzownych elementów w prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej, gdyż jest on wykorzystywany przez Spółkę do świadczenia usług finansowych (oraz jest przedmiotem licencji udzielonej podmiotowi powiązanemu, który wykorzystuje go do świadczenia usługi windykacji). Rozwój Systemu jest zatem niezbędny do doskonalenia obecnych oraz świadczenia nowych usług na rzecz klientów.

Spółka w tym celu stale gromadzi zgłoszenia dotyczące zapotrzebowania na zmiany w Systemie od swoich pracowników, kadry menedżerskiej czy też podmiotu zewnętrznego, na podstawie których planowane i prowadzone są następnie Prace B+R w ustrukturyzowany sposób (w drodze etapów opisanych w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym wniosku). O systematyczności podejmowanych przez Spółkę prac świadczy w jej ocenie również fakt wyodrębnienia w jej strukturze Zespołu IT, który składa się z wysoko wykwalifikowanych specjalistów i który jest odpowiedzialny za tworzenie nowych funkcjonalności oraz innych zmian implementowanych do Systemu.

Ad 3) celem działalności jest zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań;

Według Spółki również cel prowadzonych przez nią Prac B+R spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej z art. 4a pkt 26 ustawy o CIT. Jak wskazał Dyrektor KIS m.in. w interpretacji indywidualnej z 12 lipca 2023 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.312.2023.1.JG w odniesieniu do działalności badawczo-rozwojowej:

„(...) taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań”.

Spółka, zwiększając zasoby wiedzy oraz wykorzystując dostępną już wiedzę, tworzy nowe lub ulepszone funkcjonalności Systemu, a tym samym zwiększa możliwości Systemu i rozwija go o nowe rozwiązania, co prowadzi do rozwoju i ulepszania świadczonych przez Spółkę usług. Dyrektor KIS w interpretacji indywidualnej z dnia 25 marca 2021 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.453.2020.2.MR stwierdził o istocie innowacyjności w procesie prowadzenia działalności gospodarczej, że:

„Zjawisko innowacyjności jest nierozłącznie związane z każdą prowadzoną działalnością gospodarczą. Gospodarka konkurencyjna wymaga od prowadzonej działalności gospodarczej wprowadzania nowości, czy też przeprowadzania zmian w zakresie oferowanych dóbr i usług, biorąc pod uwagę dostosowanie tej działalności specjalnie do potrzeb i wymagań klientów (...)”.

Właśnie wprowadzanie nowości, pozwalających na konkurowanie z innymi podmiotami na rynku usług finansowych skierowanych do firm działających w branży logistycznej i transportowej, wspiera i umacnia pozycję Spółki, a prowadzone przez nią Prace B+R są niezbędnym elementem do osiągnięcia tego celu.

Ad 3) działalność polega na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług;

Spółka nabywa od innych podmiotów potrzebną wiedzę i umiejętności, łączy je i wykorzystuje do tworzenia nowych zastosowań. Prace B+R realizowane przez Spółkę obejmują projektowanie i tworzenie nowych funkcjonalności, które prowadzą do zmiany i ulepszenia Systemu, dzięki czemu Spółka udoskonala i rozszerza ofertę swoich usług. Powyższe oznacza, że działalność podejmowana przez Spółkę spełnia pozytywną przesłankę przedstawioną w definicji prac rozwojowych.

Ad 4) działalność nie stanowi rutynowych i okresowych zmian, nawet jeśli takie zmiany mają charakter ulepszeń;

Prace B+R realizowane przez Spółkę obejmują tworzenie nowych funkcjonalności do Systemu. Wszystkie czynności służące realizacji tych zadań, mają charakter kreatywny i innowacyjny. W ocenie Spółki, co zostało również potwierdzone przez Dyrektora KIS w licznych interpretacjach podatkowych, za prace rozwojowe nie należy uznawać takich działań, które, chociaż wiążą się z ulepszaniem Systemu, są prowadzone w sposób rutynowy lub mają charakter okresowych zmian. W związku z powyższym Spółka wyłącza prace klasyfikowane jako Utrzymanie, które obejmują wprowadzenie zmian zapewniających utrzymanie Systemu oraz usunięcie błędów, z zakresu Prac B+R, jako niespełniających definicji prac rozwojowych dla celów Ulgi B+R.

Reasumując, realizowane przez Spółkę Prace B+R:

1) mają charakter twórczy, gdyż są ukierunkowane na wypracowanie lub wykorzystanie dostępnych zasobów wiedzy do tworzenia nowych funkcjonalności Systemu;

2) są prowadzone w sposób systematyczny, według metodologii i przez dedykowany Zespół IT, składający się ze specjalistów posiadających odpowiednie kompetencje i wykształcenie;

3) mają określony cel, którym jest zdobywanie i wykorzystywanie wiedzy do tworzenia nowych, innowacyjnych rozwiązań informatycznych, tj. nowych funkcjonalności do Systemu;

4) dotyczą opracowywania nowych produktów (tj. nowych usług) lub istotnych ulepszeń w istniejących produktach przy wykorzystaniu nabywanej wiedzy i umiejętności;

5) nie polegają w szczególności na wprowadzaniu rutynowych, standardowych oraz okresowych zmian.

Wnioskodawca pragnie również podkreślić, że okoliczność, iż za wytworzenie warstwy technicznej oprogramowania odpowiadają zespoły informatyczne działające w strukturze Wykonawców w żaden sposób nie wyklucza możliwości uznania prowadzonych przez Spółkę Prac B+R za działalność badawczo-rozwojową. Jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) Spółka, poprzez Zespół IT, jest wyłącznie odpowiedzialna za proces koncepcyjny tworzenia nowych funkcjonalności, tj. analizę potrzeb i opracowanie koncepcji (specyfikacji) oprogramowania, a jedynie wykonanie warstwy technicznej (informatycznej) jest powierzane Wykonawcom. Przy czym również na tym etapie Zespół IT jest zaangażowany w prace programistyczne, gdzie może uczestniczyć w bieżących decyzjach technicznych.

Rozstrzygnięcia dotyczące aspektów funkcjonalnych oprogramowania są podejmowane wyłącznie przez Zespół IT, jak również do Zespołu IT należy decyzja o wdrożeniu oprogramowania przekazanego przez Wykonawców lub też konieczności przeprowadzenia dodatkowych prac. Zatem, sama Spółka realizuje prace twórcze, których celem jest opracowanie funkcjonalności Systemu służących do udoskonalania lub poszerzania zakresu świadczonych usług. Natomiast na zewnątrz zlecane są prace o charakterze wykonawczym, polegającym na opracowaniu warstwy informatycznej tych rozwiązań.

Zbieżne z powyższym stanowisko przedstawił Dyrektor KIS m.in. w interpretacji indywidualnej z 12 kwietnia 2022 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.702.2021.2.IM, w której uznał za działalność B+R działania pracowników wnioskodawcy, polegające na opracowywaniu nowych rozwiązań informatycznych, których wykonawcą (na podstawie przekazanej mu dokumentacji technicznej) był zewnętrzny podmiot (podobnie interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z 21 września 2020 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.328.2020.1.IM).

W związku z powyższym należy uznać, że opisane prace B+R realizowane przez Spółkę spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie uprawnia do skorzystania z Ulgi B+R, o której mowa w art. 18d ustawy o CIT.

Odpisy amortyzacyjne od WNIP jako koszty kwalifikowane ulgi B+R.

Zdaniem Wnioskodawcy, odpisy amortyzacyjne od WNIP będą stanowiły dla Spółki koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 3 ustawy o CIT, ponieważ:

1) koszty nabycia praw autorskich i licencji od Wykonawców stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodów;

2) koszty nabycia praw autorskich i licencji powinny być rozpoznane w rachunku podatkowym w drodze odpisów amortyzacyjnych od wartości niematerialnych i prawnych (tu: WNIP);

3) Spółka będzie wykorzystywała ww. wartości niematerialne i prawne w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej (tu: do Prac B+R).

W dalszej części Wnioskodawca omawia szczegółowo ww. kwestie.

Ad 1) Rozpoznanie wydatków na nabycie praw autorskich i licencji od Wykonawców jako kosztów uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Z przytoczonego przepisu wynika, że koszty uzyskania przychodów określone zostały w sposób generalny, poprzez zestaw określonych cech. Aby koszt (wydatek) poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodów, koszt spełniać musi następujące przesłanki:

a. został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik);

b. ma definitywny (rzeczywisty) charakter, tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona;

c. pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą;

d. został poniesiony w celu uzyskania przychodów lub w celu zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów;

e. został właściwie udokumentowany;

f. nie został wymieniony w katalogu kosztów wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów zawartym w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

W ocenie Wnioskodawcy, w przypadku kosztów nabycia praw autorskich i licencji od Wykonawców spełnione są wszystkie wymienione powyżej warunki uznania za koszty uzyskania przychodów, o czym świadczą przede wszystkim następujące okoliczności:

Ad a. poniesienie kosztów nabycia praw autorskich i licencji od Wykonawców;

W toku prowadzenia Prac B+R Spółka współpracuje z Wykonawcami, od których nabywa prawa autorskie lub licencje do utworów. Za każdorazowe przekazanie praw autorskich lub licencji przez Wykonawcę Spółka zobowiązana jest do zapłaty ustalonego w umowie wynagrodzenia, które dokumentowane jest każdorazowo fakturą wystawianą przez Wykonawcę. Poniesienie kosztów przez Spółkę nastąpi więc na podstawie otrzymanych od Wykonawców faktur.

Ad b. definitywny charakter kosztów nabycia praw autorskich i licencji od Wykonawców;

Poniesione przez Spółkę koszty nabycia praw autorskich i licencji nie są i nie będą Spółce jakkolwiek zwracane, w tym nie stanowią przedmiotu dotacji lub dofinansowań ze strony odrębnych podmiotów. W związku z tym, zdaniem Spółki, brak jest wątpliwości odnośnie do definitywnego charakteru wspomnianych powyżej kosztów.

Powyższe rozumienie przesłanki dotyczącej definitywnego charakteru kosztu stanowiącego koszt uzyskania przychodów znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez organy podatkowe. Przykładowo, w interpretacji indywidualnej z 9 marca 2022 r., sygn. 0111- KDIB1-1.4010.12.2022.1.AW, Dyrektor KIS, definiując warunki uznania kosztu za koszt uzyskania przychodów, wskazał, że koszt jest definitywny (rzeczywisty) wówczas, gdy: „(...) wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona”.

Ad c. związek wydatków na nabycie praw autorskich i licencji od Wykonawców z prowadzoną działalnością gospodarczą;

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, w ramach której świadczy usługi finansowe skierowane do firm działających w branży logistycznej i transportowej. W tym celu Spółka wykorzystuje System, który jest w sposób stały i ustawiczny udoskonalany w ramach prowadzonych przez Wnioskodawcę Prac B+R.

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty nabycia autorskich praw majątkowych oraz licencji od Wykonawców stanowią podstawowe koszty przeprowadzenia Prac B+R, które są niezbędne do udoskonalania Systemu, a tym samym do ulepszania obecnie świadczonych usług oraz świadczenia nowych usług na rzecz klientów.

Wobec tego, w ocenie Wnioskodawcy, charakter przedmiotowych kosztów wykazuje ścisły związek z działalnością gospodarczą prowadzoną przez Spółkę, w szczególności z oferowaniem nowych lub ulepszonych produktów usług.

Ad d. poniesienie wydatków na nabycie praw autorskich i licencji od Wykonawców w celu osiągnięcia przychodu;

Jak już wskazano powyżej, koszty nabycia praw autorskich i licencji od Wykonawców stanowią wydatki na nabycie świadczeń, które przyczyniają się do rozwoju oferty usług świadczonych przez Spółkę na rzecz klientów. Efekty prac dostarczane przez Wykonawców prowadzą do udoskonalenia Systemu, który służy powyższym celom.

W konsekwencji, rezultaty działań Wykonawców w sposób ścisły i bezpośredni przekładają się na rozwój biznesowy działalności Spółki, a tym samym także na zdolność Spółki do generowania i zwiększania przychodów ze sprzedaży nowych lub zmienionych usług. Nie budzi zatem w ocenie Wnioskodawcy wątpliwości, że przedmiotowe koszty służyć mają osiągnięciu lub zwiększeniu przychodów osiąganych przez Spółkę ze sprzedaży świadczonych usług finansowych.

Ad e. udokumentowanie wydatków na nabycie praw autorskich i licencji od Wykonawców;

W przedmiotowej sprawie poniesienie wydatków na nabycie praw autorskich i licencji od Wykonawców dokumentowane jest przede wszystkim na podstawie faktur wystawianych przez Wykonawców. W ocenie Wnioskodawcy taki sposób udokumentowania tych wydatków jest wystarczający dla uznania ww. kosztów za koszty uzyskania przychodów.

Powyższe stanowisko potwierdza ukształtowana praktyka interpretacyjna organów podatkowych i sądów administracyjnych. Przykładowo, w kwestii właściwego udokumentowania wydatków stanowiących koszt uzyskania przychodów wypowiedział się Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w wyroku z 19 września 2017 r. (sygn. akt I SA/Bd 514/17), w którym stwierdził: „Nie będzie można uznać za prawidłową fakturę, gdy ta w rzeczywistości nie odpowiada zdarzeniu gospodarczemu, które dokumentuje, w szczególności, gdy zdarzenie gospodarcze w ogóle nie zaistniało, zaistniało w innej niż wskazano dacie lub w rozmiarach innych niż wynika z faktury bądź też zaistniało między innymi, niż to stwierdza faktura, podmiotami gospodarczymi. Podkreślenia wymaga, że rzetelność transakcji jest warunkiem sine qua non uznania wydatku za potrącalny koszt podatkowy”.

Ad f. Wydatki na nabycie praw autorskich i licencji od Wykonawców, a koszty ustawowo wyłączone z kosztów uzyskania przychodów;

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty odpowiadające wydatkom na nabycie praw autorskich i licencji od Wykonawców nie zostały wymienione w katalogu kosztów wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów zawartym w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Biorąc pod uwagę powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, wydatki na nabycie praw autorskich i licencji od Wykonawców spełniają wszystkie warunki konieczne do uznania ich za koszty uzyskania przychodów na gruncie ustawy o CIT, przy czym z uwagi na to, że świadczenia objęte tymi kosztami zaliczają się do katalogu wartości niematerialnych i prawnych zawartego w art. 16b ustawy o CIT, wydatki te zostaną rozpoznane w formie odpisów amortyzacyjnych, zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o CIT.

Ad 2) Rozpoznanie wydatków na nabycie praw autorskich i licencji od Wykonawców w drodze odpisów amortyzacyjnych.

Zgodnie z art. 16b ust. 1 pkt 4 i 5 ustawy o CIT, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte od innego podmiotu, nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania m.in. autorskie lub pokrewne prawa majątkowe oraz licencje, o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Kwestię autorskich i pokrewnych praw majątkowych reguluje ustawa o prawie autorskim. Na gruncie art. 1 ust. 1 tej ustawy, przedmiot prawa autorskiego stanowi każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Zgodnie z art. 1 ust. 2 pkt 1 ustawy o prawie autorskim, przedmiotem prawa autorskiego są w szczególności utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi czy znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe).

Natomiast zgodnie z art. 67 ust. 1 ustawy o prawie autorskim, twórca, na podstawie przysługującego mu prawa autorskiego, może udzielić upoważnienia do korzystania z utworu na wymienionych w umowie polach eksploatacji z określeniem zakresu, miejsca i czasu tego korzystania (tj. udzielić licencji).

Z powyższych regulacji jasno wynika, że programy komputerowe są utworem.

Konsekwentnie, prawa autorskie lub licencje do takich utworów mogą zostać ujęte w rachunku podatkowym jako wartość niematerialna i prawna, podlegająca amortyzacji, po łącznym spełnieniu następujących warunków:

a. zostały nabyte od innego podmiotu,

b. nadają się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania,

c. posiadają przewidywany okres używania dłuższy niż rok,

d. wykorzystywane są przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1 ustawy o CIT.

Ad a. nabycie praw autorskich i licencji od innego podmiotu;

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), Spółka będzie nabywała autorskie prawa majątkowe lub licencje do utworów w rozumieniu ustawy o prawie autorskim zgodnie z zawartymi z Wykonawcami umowami określającymi zasady przeniesienia praw autorskich lub udzielenia licencji. Przekazanie autorskich praw majątkowych lub odpowiednio udzielenie licencji do utworów następuje wraz z zapłatą wynagrodzenia należnego Wykonawcom.

Zdaniem Spółki, biorąc pod uwagę powyższe uregulowania oraz przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego, stwierdzić należy, że w ramach prowadzonych Prac B+R dochodzi do nabycia przez Spółkę autorskich praw majątkowych lub licencji do utworów w rozumieniu przepisów Prawa autorskiego, które składają się na ulepszoną wersję Systemu. Tym samym, warunek ten zostanie spełniony również w odniesieniu do WNIP ujmowanych przez Spółkę w Ewidencji zgodnie z przedstawionym we wniosku stanem faktycznym/zdarzeniem przyszły.

Ad. b prawa autorskie/licencje nadają się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania;

Prawa autorskie i licencje nabywane od Wykonawców będą w ocenie Spółki, nadawać się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania jako elementy ulepszonej wersji Systemu, która będzie wykorzystywana przez Spółkę do świadczenia usług finansowych.

Ad c. prawa autorskie/licencje o przewidywanym okresie używania dłuższy niż rok;

Spółka przewiduje, że prawa autorskie oraz licencje będą używane przez okres dłuższy niż rok, jako elementy ulepszonej wersji Systemu wykorzystywanego do prowadzenia działalności gospodarczej. Przy czym Spółka zamierza dalej rozwijać i udoskonalać System w ramach Prac B+R i nabyte od Wykonawców prawa autorskie oraz licencje będą wykorzystywane w tym procesie.

Ad d. prawa autorskie/licencje wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą;

Jak wskazano powyżej, prawa autorskie i licencje nabywane od Wykonawców będą służyć Spółce, jako elementy udoskonalonej wersji Systemu do świadczenia usług finansowych. W ten sposób Spółka będzie realizowała cel Prac B+R, jakim jest ulepszanie obecnie świadczonych usług oraz świadczenie nowych usług na rzecz klientów poprzez udoskonalenie wykorzystywanego do świadczenia tych usług Systemu.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Spółki, postępuje ona prawidłowo, ujmując w prowadzonej Ewidencji nabyte od Wykonawców prawa autorskie oraz licencje w sposób opisany w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym) i rozpoznając wydatki poniesione na ich nabycie w formie odpisów amortyzacyjnych.

Ad 3) Wykorzystanie wartości niematerialnej i prawnej w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

W ocenie Wnioskodawcy, WNIP wykorzystywane będą przez Spółkę w prowadzonej przez nią działalności badawczo-rozwojowej, wobec czego odpisy amortyzacyjne dokonywane od WNIP stanowić będą koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu w ramach Ulgi B+R.

Zgodnie ze wspomnianym art. 18d ust. 3 ustawy o CIT, za koszty kwalifikowane uznaje się dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

Zatem, aby podatnik mógł zaliczyć odpisy amortyzacyjne od wartości niematerialnych i prawnych do kosztów kwalifikowanych podlegających odliczeniu w ramach ulgi B+R, wartości niematerialne i prawne, od których dokonywane są odpisy amortyzacyjne, powinny być wykorzystywane w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

W tym zakresie, Wnioskodawca podkreśla, że prawa autorskie i licencje nabywane od Wykonawców służą Spółce do wdrażania kolejnych, udoskonalonych wersji Systemu, które to wersje obejmują rozwinięte lub nowe funkcjonalności. W ten sposób Spółka realizuje cel Prac B+R, jakim jest ulepszanie obecnie świadczonych usług oraz świadczenie nowych usług na rzecz klientów poprzez udoskonalenie wykorzystywanego do świadczenia tych usług Systemu. Nie ulega zatem wątpliwości, że WNIP są wykorzystywane przez Spółkę w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej. Nie zmienia tego fakt, że pod względem czasowym, niemal bezpośrednio po przekazaniu przez Wykonawców praw autorskich i licencji są one przyjmowane do używania (po ich przetestowaniu i akceptacji przez Spółkę), gdyż prawa te i licencje służą Spółce do implementacji kolejnych (ulepszonych) wersji Systemu, których powstanie jest w istocie rezultatem Prac B+R prowadzonych przez Spółkę.

Jednocześnie, prace nad opracowaniem i wdrażaniem nowych z perspektywy Spółki funkcjonalności do Systemu nie kończą się wraz z rozpoczęciem użytkowania jego ulepszonej wersji. Jak bowiem wskazał Wnioskodawca w opisie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), po przekazaniu ulepszonego Systemu do użytku w bieżącej działalności gospodarczej Wnioskodawcy, Spółka prowadzi dalsze prace mające na celu jego udoskonalenie.

W szczególności Spółka obserwuje i analizuje działanie ulepszonej wersji Systemu w warunkach jego faktycznego wykorzystania, tj. w toku regularnej działalności polegającej na świadczeniu usług finansowych. W efekcie podjętych działań Spółka jest w stanie wykryć ewentualne błędy oraz zidentyfikować obszary do poprawy pod względem efektywności działania lub zastosowanej technologii.

Wobec powyższego, w ocenie Wnioskodawcy, użytek dokonywany przez Spółkę z nabytych od Wykonawców WNIP ujmowanych w Ewidencji na zasadach opisanych wyżej, stanowi wykorzystanie WNIP w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 18d ust. 3 ustawy o CIT.

W szczególności zdaniem Wnioskodawcy, prowadzenie dalszych Prac B+R polegających na udoskonalaniu systemu świadczy o wykorzystaniu WNIP w prowadzonej przez Spółkę działalności badawczo-rozwojowej.

Zdaniem Wnioskodawcy, przepisy ustawy o CIT, regulujące stosowanie ulgi B+R w żaden sposób nie ograniczają pojęcia wykorzystania wartości niematerialnej i prawnej w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej. Wobec tego, zdaniem Spółki, przyjąć należy, że za wykorzystanie wartości niematerialnych i prawnych (tu: WNIP) w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej uznaje się każdy sposób, w jaki wartości niematerialne i prawne wykorzystywane są w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w tym także jeżeli te wartości niematerialne i prawne wykorzystywane są równocześnie w bieżącej działalności gospodarczej. Wnioskodawca stoi zatem na stanowisku, że wykorzystanie WNIP w działalności gospodarczej (komercyjnej), które jest nieodzowne do rozwoju tych WNIP, nie stanowi okoliczności ograniczającej możliwość uznania, że WNIP są wykorzystywane w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej (tu: Pracach B+R).

W analizowanej sprawie, jak wskazano w opisie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), ulepszona wersja Systemu, tj. rozszerzona o nowe funkcjonalności wytworzone (opracowane) technicznie przez Wykonawców w ramach sprintów, poddawana jest obserwacjom i analizom w celu określenia kierunku dalszego rozwoju Systemu. Praktyczna wiedza pozyskana przez Spółkę w trakcie wykorzystywania ulepszonej wersji Systemu w regularnej działalności usługowej służyć będzie do określenia, jakie funkcjonalności Systemu wymagają poprawy i ulepszenia w toku dalszych prac w ramach Prac B+R, czego nie są w stanie objąć testy przeprowadzane na etapie realizacji koncepcji. Ulepszona wersja Systemu poddawana jest więc badaniom i modyfikacjom nie tylko przed jej uruchomieniem, lecz także po oddaniu do użytkowania z uwagi na stały, systematyczny charakter Prac B+R, w ramach których Spółka realizuje strategię świadczenia usług finansowych o coraz wyższej jakości.

W szczególności, Wnioskodawca pragnie podkreślić, że celem prowadzenia przez Spółkę Prac B+R jest rozwój świadczonych przez siebie usług, który przyczyniać się będzie do rozwoju działalności prowadzonej przez Spółkę.

Biorąc pod uwagę powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, WNIP nabywane od Wykonawców są wartościami niematerialnymi i prawnymi wykorzystywanymi przez Spółkę do prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej, bez względu na fakt, że będą wykorzystywane (jako elementy ulepszonej wersji Systemu) w bieżącej działalności Spółki.

Podsumowując, w ocenie Spółki, WNIP ujmowane w Ewidencji na zasadach opisanych w stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym) wniosku są wykorzystywane do prowadzonej przez Spółkę działalności badawczo-rozwojowej (tu: Prac B+R), a zatem Spółka uprawniona jest do zaliczania odpisów amortyzacyjnych od WNIP do kosztów kwalifikowanych, zgodnie z art. 18d ust. 3 ustawy o CIT.

Reasumując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że odpisy amortyzacyjne od WNIP opisanych w stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym) wniosku będą dla Wnioskodawcy kosztami kwalifikowanymi prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, o których mowa w art. 18d ust. 3 ustawy o CIT, ze względu na spełnienie przez Spółkę wszelkich warunków związanych z możliwością zaliczenia tych kosztów do kosztów kwalifikowanych podlegających odliczeniu w ramach Ulgi B+R, tj.:

1) Spółka prowadzi działalność badawczo-rozwojową (Prace B+R) oraz

2) wartości niematerialne i prawne (WNIP), ujmowane przez Spółkę w Ewidencji na zasadach opisanych w stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym) wniosku, wykorzystywane są w tej działalności badawczo-rozwojowej, a Spółka rozpoznaje koszty ich nabycia w swoim rachunku podatkowym w drodze odpisów amortyzacyjnych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587, dalej: „updop”),

podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Rodzaje kosztów kwalifikowanych zostały wymienione przez ustawodawcę w art. 18d ust. 2-3 updop.

Zgodnie z art. 18d ust. 5 updop,

koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Natomiast zgodnie z treścią art. 18d ust. 6 updop,

podatnikowi, który w roku podatkowym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie zezwolenia.

Z art. 18d ust. 7 updop wynika, że kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

1. w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców - 200% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;

2. w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a - 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;

3. w przypadku pozostałych podatników - 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 2-5, ust. 2a i 3, oraz 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 1a.

Według brzmienia art. 18d ust. 8 updop,

odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia. Dokonując odliczenia, o którym mowa w zdaniu drugim, uwzględnia się kwoty pomniejszeń, o których mowa w art. 18db ust. 1.

Należy także zwrócić uwagę na brzmienie przepisu art. 9 ust. 1b updop, zgodnie z którym podatnicy prowadzący działalność badawczo-rozwojową, którzy zamierzają skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 18d, są obowiązani w ewidencji, o której mowa w ust. 1, wyodrębnić koszty działalności badawczo-rozwojowej.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy należy stwierdzić, że aby podatnikowi podatku dochodowego od osób prawnych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym powinny być łącznie spełnione następujące warunki:

1. podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową,

2. koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu updop,

3. koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 18d ust. 2 - 3 updop,

4. ww. koszty uzyskania przychodów stanowiły koszty kwalifikowane w rozumieniu updop, przy czym, jeżeli koszty kwalifikowane zostały poniesione w ramach badań podstawowych, badania te były prowadzone na podstawie umowy lub porozumienia z jednostką naukową w rozumieniu odrębnych przepisów,

5. jeżeli w roku podatkowym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu,

6. w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1b updop, podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej,

7. podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,

8. kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w updop,

9. koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Przedmiotem Państwa wątpliwości jest kwestia ustalenia, czy odpisy amortyzacyjne od WNIP ujmowanych przez Spółkę w Ewidencji na zasadach opisanych w stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym) wniosku będą stanowiły dla Wnioskodawcy koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 3 ustawy o CIT.

Na podstawie art. 18d ust. 3 updop,

za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

W pierwszej kolejności wskazać należy, że co do zasady odpisy amortyzacyjne dokonane od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w działalności badawczo-rozwojowej, mogą być objęte omawianą ulgą badawczo-rozwojową przy spełnieniu warunków wskazanych w art. 18d updop.

Zatem, istnieje możliwość zaliczenia do kosztów kwalifikowanych w rozumieniu art. 18d ust. 3 updop, w ramach limitów, odpisów amortyzacyjnych od wartości niematerialnych i prawnych jeżeli są one rzeczywiście wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej.

Choć ustawodawca nie użył w treści art. 18d ust. 3 updop sformułowania „wyłącznie”, to jednoznacznie wskazał, że za ww. koszty kwalifikowane podatnicy mogą uznać dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych, jak i wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli są one wykorzystywane w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Wyjaśnić zatem należy, że powyższe sformułowanie oznacza, że odpisy amortyzacyjne od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, w całości, stanowią koszt kwalifikowany, w myśl ww. przepisu, jeżeli składniki te są rzeczywiście wykorzystywane jedynie do działalności badawczo-rozwojowej.

Natomiast w sytuacji, gdy ww. składniki będą częściowo wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej a częściowo do bieżącej działalności, to w takim przypadku koszty odpisów amortyzacyjnych będą stanowić koszty kwalifikowane, tylko w takiej części, w jakiej środki trwałe i wartości niematerialne i prawne będą służyć prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Odnosząc cytowane powyżej przepisy do przedstawionego we wniosku opisu wskazać należy, że aby odpisy amortyzacyjne mogły stanowić koszty kwalifikowane na podstawie art. 18d ust. 3 updop, konieczne jest ich wykorzystywanie w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Stosownie do art. 4a pkt 26 updop,

przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 4a pkt 27 u.p.d.o.p.,

ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych, oznacza to:

a. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,

b. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, badania naukowe są działalnością obejmującą:

a. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

b. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do treści art. 4a pkt 28 u.p.d.o.p.:

ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych - oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,

prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 4a pkt 26 u.p.d.o.p., zgodnie z którą przez działalność badawczo-rozwojową, należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Z ustawowej definicji wynika zatem, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność - zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy - mający na celu tworzenie, tworzyć - powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem, twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Po drugie, z art. 4a pkt 26 u.p.d.o.p., wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem, słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Pamiętać trzeba, że w ramach prac rozwojowych następuje połączenie wyników prac badawczych z wiedzą techniczną w celu wprowadzenia do produkcji nowego lub zmodernizowanego wyrobu, nowej technologii czy nowego systemu organizacji. Innymi słowy, prowadzone systematyczne prace opierają się na istniejącej wiedzy, uzyskanej w wyniku działalności badawczej oraz/lub doświadczeń praktycznych i mają na celu wytworzenie nowych materiałów, produktów lub urządzeń, inicjowanie nowych i znaczące udoskonalenie już istniejących procesów, systemów i usług. Podmioty gospodarcze zajmujące się działalnością badawczo-rozwojową realizują ją obok swojej działalności podstawowej (np. przedsiębiorstwa przemysłowe dysponujące własnym zapleczem badawczo-rozwojowym, laboratoria, zakłady i ośrodki badawczo-rozwojowe, działy badawczo-technologiczne, biura konstrukcyjne i technologiczne, zakłady rozwoju technik, biura studiów i projektów itp.). Prace rozwojowe nie obejmują rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do istniejących produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, usług nawet jeśli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Z przedstawionego we wniosku opisu wynika, że Spółka prowadzi działalność gospodarczą, w ramach której świadczy usługi finansowe skierowane do firm z branży transportowej w relacjach międzynarodowych i krajowych. Do świadczenia powyższych usług Spółka wykorzystuje system komputerowy (dalej: „System” lub „SW”), składający się z kilku modułów m.in. aplikacji wewnętrznych (SW desktop i SW web), panelu obsługi klienta i części serwerowej. Ponadto, Spółka udziela licencji do Systemu spółce powiązanej, która wykorzystuje go w celu świadczenia usług windykacyjnych.

Zatem, skoro Wnioskodawca nabywa od Wykonawców kody źródłowe (fragmenty kodu źródłowego Systemu) do nowych funkcjonalności, stanowiące utwory w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509, dalej: „ustawa o prawie autorskim”), to nie można uznać, że prace polegające na udoskonaleniu i rozwijaniu Systemu prowadzone są w ramach działalności gospodarczej Spółki przez jej pracowników.

W rezultacie dokonywane odpisy amortyzacyjne nie są dokonywane od wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych do prowadzonych przez Wnioskodawcę praz rozwojowych.

W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawcy zgodnie z którym odpisy amortyzacyjne od WNIP ujmowanych przez Spółkę w Ewidencji na zasadach opisanych w stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym) wniosku będą stanowiły dla Wnioskodawcy koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 3 ustawy o CIT, jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Odnosząc się do powołanej przez Państwo we wniosku interpretacji indywidualnej oraz wyroków sądów administracyjnych stwierdzić należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach innych podmiotów i nie wiążą Organu w sprawie będącej przedmiotem wniosku.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm., dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).

Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

Obowiązki sprawozdawcze podatników – najważniejsze regulacje

Ulgi podatkowe na innowacje i rozwój

Dane dokumentu

Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 6 listopada 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.509.2023.1.JG