Interpretacja indywidualna z dnia 19 października 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-1.4012.435.2023.5.EW

Uznanie przekazywanego w drodze darowizny zespołu składników materialnych i niematerialnych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa i w konsekwencji uznania, że darowizna zorganizowanej części przedsiębiorstwa na rzecz małżonka pozostaje poza zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja indywidualna - stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

2 sierpnia 2023 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy uznania przekazywanego w drodze darowizny zespołu składników materialnych i niematerialnych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa i w konsekwencji uznania, że darowizna zorganizowanej części przedsiębiorstwa na rzecz małżonka pozostaje poza zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Uzupełniła go Pani - w odpowiedzi na wezwania - pismem z 1 października 2023 r., pismem z 6 października 2023 r. oraz pismem z 16 października 2023 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Prowadzi Pani jednoosobową działalność gospodarcza której przedmiotem są usługi restauracyjne i kosmetyczne SPA. W działalności wykorzystuje Pani środki trwałe w postaci 1/2 nieruchomości (dworek wraz z drogami wewnętrznymi), boisko sportowe, których jest Pani właścicielem we wskazanej wyżej 1/2 części zgodnie ze sporządzonym aktem notarialnym. Od 11 kwietnia 2020 r. działalność została zawieszona i taki stan utrzymywany jest do dnia dzisiejszego.

Wartość rynkowa Pani przedsiębiorstwa (1/2 posiadanej nieruchomość) wynosi ok 2 000 000 zł. Zamierza Pani przekazać w formie darowizny całe przedsiębiorstwo mężowi, z którym od 22 lipca 2002 r. ma rozdzielność majątkową. W związku z rozdzielnością majątkową jest Pani wyłącznym właścicielem wyżej wymienionej 1/2 środków trwałych. Po darowaniu przedsiębiorstwa planuje Pani likwidację działalności gospodarczej.

Do momentu zawieszenia działalność świadczona była w oparciu o:

• majątek trwały służący prowadzeniu działalności operacyjnej w zakresie świadczenia usług gastronomicznych i kosmetycznych,
• materiały (zapasy) niezbędne na potrzeby świadczenia usług gastronomicznych i kosmetycznych,
• własne rejestry kontrahentów, w tym odbiorców usług,
• własne wierzytelności i zobowiązania wynikające z działalności operacyjnej,
• ewidencję księgową,
• własny rachunek bankowy,
• własną strukturę organizacyjną (w tym pracowników).

Planuje Pani dokonanie darowizny swojego przedsiębiorstwa na rzecz małżonka stanowiącego zorganizowaną część przedsiębiorstwa (‘’ZCP‘’) w rozumieniu art. 6 pkt 1 w zw. z art. 2 pkt 27e Ustawy VAT.

W wyniku darowizny, na małżonka przeszłaby w szczególności własność Nieruchomości.

W konsekwencji darowane przedsiębiorstwo stanowi funkcjonalną całość, umożliwiającą samodzielne prowadzenie działalności w zakresie wynajmu nieruchomości własnych. Dodatkowo planuje Pani w związku z dokonaniem darowizny zaprzestanie prowadzenia działalności w zakresie wynajmu Nieruchomości.

Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego

Przedmiotem darowizny będą należące do Pani (stanowiące środki trwałe) i wykorzystywane w prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej składniki majątku:

1.związane ze świadczonymi usługami SPA i usługami kosmetycznymi;

a)wydzielone w nieruchomości pomieszczenia gabinetu kosmetycznego i pomieszczenia SPA,

b)wanna SPA,

c)sauna,

d)wyposażenie gabinetów i pomieszczeń w tym głównie meble i akcesoria kosmetyczne,

e)boisko wielofunkcyjne;

2.związane z prowadzoną działalnością gastronomiczną;

a)wydzielone w nieruchomości pomieszczenia do działalności restauracyjnej i gastronomicznej w tym pomieszczenia kuchenne i zaplecze kuchenne, sale restauracyjne,

b)wyposażenie kuchni w tym piece, meble, sprzęt AGD, akcesoria kuchenne,

c)wyposażenie sal restauracyjnych w tym stoły, krzesła, meble, akcesoria restauracyjne.

Wymienione składniki majątku wykorzystywała Pani do prowadzonych usług SPA, kosmetycznych i gastronomicznych do 11 kwietnia 2020 r. kiedy to zawiesiła Pani działalność gospodarczą. Z chwilą zawieszenia działalności na podstawie umowy bezpłatnego użyczenia składniki te wykorzystywane były w działalności Pani małżonka.

Pani zdaniem zespół składników służący prowadzeniu działalności operacyjnej w zakresie świadczenia usług gastronomicznych i kosmetycznych na dzień darowizny stanowią wyodrębnioną w Pani przedsiębiorstwie działalności na płaszczyznach organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej.

1.Wyodrębnienie na płaszczyźnie organizacyjnej potwierdzają następujące fakty:

a)działalności zarówno SPA, kosmetyczna i gastronomiczna prowadzone były i są w wyodrębnionych częściach pałacu w wydzielonych osobnych dostosowanych do potrzeb pomieszczeniach,

b)każda z działalności obsługiwana była i jest przez wyspecjalizowaną kadrę pracowniczą i każda działalność jest niezależna od drugiej,

c)składniki majątku są przyporządkowane do każdej działalności z osobna, tak więc każda usługa jest świadczona przy wykorzystaniu specjalistycznego i odpowiedniego tylko dla tej usługi sprzętu.

2.Wyodrębnienie na płaszczyźnie finansowej potwierdzają następujące fakty:

a)na podstawie prowadzonej przez Panią ewidencji księgowej w czasie prowadzenia działalności gospodarczej było możliwe przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do poszczególnych działalności,

b)przychody ewidencjonowane na kasie fiskalnej posiadały kody poszczególnych działalności, dzięki którym bez problemu można byłoby ustalić przychody w każdej z nich osobno,

c)podobnie wystawiane faktury zawierały dodatkowe informacje, które pozwalały na dokonanie zestawień przychodów z poszczególnych działalności,

d)koszty ewidencjonowane w podatkowej księdze przychodów i rozchodów również można było by bez problemu przyporządkować poszczególnym działalnościom biorąc pod uwagę rodzaj zakupu a także dostawcę.

3.Wyodrębnienie na płaszczyźnie organizacyjnej potwierdzają następujące fakty, że składniki majątku w oparciu o które prowadziła Pani działalność gospodarczą stanowią jednolite całości mające potencjalne zdolności do funkcjonowania jako samodzielne działy gospodarcze zarówno w zakresie świadczonych usług kosmetycznych jak i w zakresie świadczonych usług gastronomicznych, są od siebie całkowicie niezależne i działają jako wyodrębnione jednostki, które łączy tylko to, że jest Pani ich właścicielem.

Wyodrębnienie tych działalności przejawia się w:

a)działaniu w odrębnych, wydzielonych i odpowiednio przystosowanych pomieszczeniach,

b)świadczeniu usług przy wykorzystaniu indywidualnego, specjalistycznego odpowiedniego dla świadczenia tego typu usług sprzętu,

c)w żaden sposób sprzęt gastronomiczny nie może być wykorzystany przy świadczeniu usług kosmetycznych i SPA i na odwrót tak więc nie istnieje zastępowalność tych sprzętów,

d)do obsługi sprzętu i klientów przygotowani i zatrudnieni byli poszczególni pracownicy posiadający kwalifikacje i uprawnienia do świadczenia przedmiotowych usług. Tutaj również nie występowała tzw. „zastępowalność pracownicza” ponieważ trudno by osoba z uprawnieniami kucharza wykonywała usługi kosmetyczne bez uprawnień i na odwrót,

e)ewidencjonowanie przychodów również posiada cechy odrębności chociażby ze względu na kody PKD lub kody na kasie fiskalnej.

W związku z tym, że od 11 kwietnia 2020 r. ma Pani zawieszoną działalność gospodarczą, a co za tym idzie nie zatrudnia Pani żadnego pracownika, tak więc w ramach darowizny nie będzie miało miejsca przejęcie przez obdarowanego pracowników.

W związku z tym, że nie posiada Pani żadnych zobowiązań to w skład przedmiotowej darowizny nie wejdą żadne zobowiązania.

Na moment darowizny Pani małżonek posiada faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w takim samym zakresie w jakim Pani tą działalność prowadziła. Nie będzie musiał do tego angażować dodatkowych składników majątkowych ani podejmować dodatkowych działań faktycznych i prawnych.

Ponadto wskazała Pani również, że przysługiwało Pani prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia lub wytworzenia składników będących przedmiotem darowizny dla męża w skład której chodzą: ½ nieruchomości, wanna SPA, sauna, wyposażenie gabinetów i pomieszczeń w tym głównie meble i akcesoria kosmetyczne, boisko wielofunkcyjne, wyposażenie kuchni w tym piece, meble, sprzęt AGD, akcesoria kuchenne, wyposażenie sal restauracyjnych w tym stoły, krzesła, meble, akcesoria restauracyjne.

Pytanie

Czy transakcja polegająca na dokonaniu opisanej w opisie zdarzenia przyszłego darowizny na rzecz małżonka nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, o ile przedmiot darowizny będzie spełniał warunki do uznania go za zorganizowana część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 pkt 1 Ustawy VAT ?

Pani stanowisko w sprawie

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Pojęcie ‘’transakcji zbycia’’, należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu ‘’dostawy towarów’’ w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, ‘’zbycie’’ obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż darowizna, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma on zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Ww. przepis art. 2 pkt 27e ustawy o VAT natomiast stanowi, że pod pojęciem zorganizowanej częścią przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespól składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Co do zasady dokonanie darowizny rzeczy i praw majątkowych wykorzystywanych do prowadzenia działalność gospodarczej mogłoby potencjalnie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT albo jako świadczenie usług albo dostawa towarów (w zależności od tego jakie składniki majątkowe byłby darowane), jednak zgodnie z art. 6 pkt 1 Ustawy VAT przepisów ustawy niestosuje się m.in. do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej częścią przedsiębiorstwa.

Biorąc pod uwagę ww. art. 6 pkt 1 Ustawy VAT dokonanie przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego darowizny nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT, o ile przedmiot darowizny będzie stanowił ZCP w rozumieniu Ustawy VAT.

Zgodnie z definicją legalną sformułowaną w art. 2 pkt 27e Ustawy VAT, zorganizowana część przedsiębiorstwa oznacza na gruncie Ustawy VAT organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Jak wynika z utrwalonego orzecznictwa organów podatkowych, ZCP powstaje, jeżeli spełnione są następujące przesłanki (poniżej wskazuję, orzecznictwo oraz stanowiska organów skarbowych w odniesieniu do definicji ZCP na gruncie Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, które według mnie zachowują pełną aktualność na gruncie Ustawy VAT wobec identycznego brzmienia legalnej definicji zawartej w art. 2 pkt 27e Ustawy VAT oraz art. 4a pkt 4 Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych):

a.istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, obejmujący także zobowiązania.

b.zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;

c.składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;

d.zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące określone zadania gospodarcze.

Istotne znaczenie w powyższej definicji ma końcowy jej fragment. W celu ustalenia zatem, czy mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, zbadać należy, czy zespół składników majątkowych stanowić mógłby samodzielnie działające przedsiębiorstwo.

Wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne, niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie.

Ponadto wymogiem do uznania, aby zespól składników stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa, jest to by stanowił on zespół składników materialnych i niematerialnych - w tym zobowiązań. Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie.

Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością organizacyjną i finansową z możliwością samodzielnego funkcjonowania w razie zaistnienia takiej potrzeby w obrocie gospodarczym.

Jak wskazano w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 10 października 2008 r. (nr ILPB3/423-446/08-2/HS), zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, które w przyszłości mogą służyć do prowadzenia odrębnego zakładu, lecz zorganizowany, autonomiczny zespół tych składników. Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinny być w szczególności aktywa trwałe, obrotowe, a także czynnik ludzki czyli kadra pracownicza.

Kryterium pozwalającym na ocenę, czy doszło do wyodrębnienia organizacyjnego jest ustalenie roli, jaką pełniły składniki majątkowe i związane z nimi prawa materialne w funkcjonowaniu dotychczasowego przedsiębiorstwa (na ile stanowiły wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość; tak m.in. wskazał Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 26 listopada 2008r. nr IPPB5/423-6/08-3/MB).

Wyodrębnienie finansowe oznacza możliwość przypisania ZCP określonych wskaźników finansowych. Jak wyraził to Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 11 listopada 2008 r. (nr IP-PB3-423-816/08-2/MB), wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zgodnie z orzecznictwem organów podatkowych, odpowiednia ewidencja zdarzeń gospodarczych oznacza m.in. opracowywanie odrębnych planów finansowych i budżetów dla ZCP, wyodrębnienie kont księgowych właściwych wyłącznie do ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych dotyczących ZCP w zakładowym planie kont (por. m.in. interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 18 marca 2008 r. nr IBPB3/423-100/08/MS/KAN-3205/12/07). Wskazuje się również na celowość posiadania przez ZCP rachunku bankowego obsługującego działalność prowadzoną przez ZCP (tak m.in. wskazał Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 11 lutego 2008r. nr IP-PB3-423-418/07-2/MB).

Kryterium zdolności zespołu składników do stanowienia niezależnego przedsiębiorstwa, samodzielnie realizującego zadania gospodarcze sprowadza się do ustalenia, czy wyodrębniona organizacyjnie całość jest w stanie przejąć zadania oraz samodzielnie funkcjonować na rynku.

Nie budzi bowiem wątpliwości to, iż aby wydzielona część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych, musi ona posiadać potencjalną zdolność do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielny podmiot gospodarczy.

Składniki majątkowe: materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa (podobnie wskazał m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w piśmie z dnia 9 października 2008 r. znak IBPB3/423-659/08/MS).

Aktualność przedstawionego powyżej stanowiska organów podatkowych w analizowanym zakresie potwierdza interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 21 listopada 2011 r. (nr ILPB3/423-11-5/EK), w której wskazano, że wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa występuje w strukturze organizacyjnej podatnika. Ocena ta musi być dokonana według podstawowego kryterium, tj. ustalenia jaką rolę składniki majątkowe i związane z nimi prawa materialne odgrywały w funkcjonowaniu dotychczasowego przedsiębiorstwa (na ile stanowiły wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto, wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Tę ostatnią przesłankę rozumie się zazwyczaj jako potencjalną zdolność (zorganizowanej części przedsiębiorstwa) do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielnego podmiotu gospodarczego i to jeszcze w ramach istniejącego przedsiębiorstwa. Winno ono mieć również zdolność zaistnienia jako niezależne przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55(1) i 55(2) ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.).

Mając na uwadze powyższe, dla uznania, że zbywana część przedsiębiorstwa stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, istotne znaczenie ma ocena, czy ta zbywana część przedsiębiorstwa jest zdolna do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.

W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji sprzedaży. Jednak nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów.

Decydujące zatem jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.

W wyroku z dnia 27 listopada 2003 r. w sprawie Zita-Modes (C-497/01) Trybunał stwierdził, że „ pojęcie zbycia, czy to za wynagrodzeniem, czy też bez lub w charakterze aportu wniesionego do spółki, całości aktywów lub jej części, należy interpretować tak, iż obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz, w zależności od konkretnego przypadku, składnikami niematerialnymi, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej, natomiast nie obejmuje ono zwykłego zbycia aktywów, takiego jak sprzedaż zapasów produktów’’.

Z orzeczenia tego wynika ponadto, że w świetle tej normy dyrektywy nabywca całości lub części majątku podatnika powinien mieć zamiar prowadzenia działalności nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie działać tylko w celu niezwłocznego zlikwidowania danej działalności oraz sprzedaży ewentualnych zapasów.

Podobnie Trybunał wypowiedział się w wyroku z dnia 10 listopada 2011 r. w sprawie C-444/10 Finanzamt Ludenscheid przeciwko Christem Schriever, wskazując, że regulacja art. 5 (8) VI Dyrektywy Rady (obecnie art. 19 Dyrektywy 112) obejmuje przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą, nie obejmuje zaś samego zbycia towarów, jak sprzedaż zapasu produktów.

Jak wskazuje Trybunał, stwierdzenie, iż nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu art. 19 Dyrektywy 112, wymaga, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej. Kwestię, czy całość ta musi obejmować określone dobra, zarówno ruchome, jak nieruchome, należy rozpatrywać z punktu widzenia charakteru prowadzonej działalności gospodarczej.

Mając na uwadze powyższe orzeczenie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości należy stwierdzić, że zawarta w art. 2 pkt 27e ustawy definicja legalna zorganizowanej części przedsiębiorstwa musi być interpretowana przez pryzmat treści art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE i w powiązaniu z rozumieniem pojęcia "przekazania całości lub części majątku", wyłożonym przez Trybunał w ww. orzeczeniu. Trybunał Sprawiedliwości główny nacisk kładzie na badanie konkretnego przypadku, dopuszczając w pewnych przypadkach zbycie samych składników rzeczowych.

Tym samym, w myśl orzecznictwa Trybunału, składniki niematerialne nie stanowią konstytutywnego elementu uznania części majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w każdym przypadku. Tym bardziej, elementem tym nie mogą być obciążające zorganizowaną część przedsiębiorstwa zobowiązania. W tym zakresie Trybunał uznał bowiem, że pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, iż obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.

Podkreślić również należy, że Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku sygn. akt I FSK 1062/10 podtrzymał wyrok WSA w Poznaniu (sygn. akt I SA/Po 132/10) w zakresie uznania za czynność opodatkowaną wniesienia wkładu niepieniężnego w postaci przedsiębiorstwa z wyłączeniem nieruchomości. Sąd I instancji wskazał na składniki wymienione przez Spółkę składające się na jej przedsiębiorstwo i uznał, że charakter prowadzonej działalności gospodarczej (handel), zagwarantowanie korzystania z nieruchomości na podstawie umowy najmu, sprawiają, że wyłączenie ze składników przedsiębiorstwa nieruchomości nie niweczy możliwości kontynuowania działalności gospodarczej w dotychczasowym zakresie.

Reasumując, transakcja polegająca na dokonaniu przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego darowizny nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, o ile przedmiot darowizny będzie spełniał warunki do uznania go za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 pkt 1 Ustawy VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku w zakresie wyłączenia z opodatkowania podatkiem VAT darowizny na rzecz małżonka, o ile przedmiot darowizny będzie spełniał warunki do uznania go za zorganizowana część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 pkt 1 Ustawy VAT jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.) - zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 zakres przedmiotowy ustawy ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1) przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2) wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w przepisach ustawy jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jednocześnie na mocy art. 6 pkt 1 ustawy:

Przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zatem, w przypadku, gdy przedmiotem transakcji jest zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, czynność ta nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Pojęcie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, powinien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

W myśl art. 2 pkt 27e ustawy:

Ilekroć w przepisach ustawy jest mowa o zorganizowanej części przedsiębiorstwa - rozumie się przez to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy oraz zobowiązań, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest więc to, aby obejmowała ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona - obiektywnie oceniając - posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

W związku z powyższym, w rozumieniu przepisów podatkowych, aby określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Zatem, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

1.istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania;

2.zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;

3.składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;

4.zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Ponadto, przy ocenie czy składniki majątku powinny być uznane za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy uwzględnić należy następujące okoliczności:

1.zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji oraz

2.faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.

Wskazanej oceny należy dokonać na moment przeprowadzenia transakcji. Tym samym, w przypadku, gdy konieczne dla kontynuowania działalności gospodarczej jest angażowanie przez nabywcę innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji lub podejmowanie dodatkowych działań, brak jest możliwości stwierdzenia, że w danym przypadku zespół składników majątkowych stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

Podkreślić w tym miejscu należy, że nie wszystkie jednak elementy tworzące pojęcie zorganizowanej części przedsiębiorstwa są na tyle istotne, aby bez ich zbycia nie można było mówić o zbyciu zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy zorganizowanej części przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji zbycia. Jednak nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanej zorganizowanej części przedsiębiorstwa zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.

Jak stanowi art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 str. 1 ze zm.), wcześniej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy Rady 77/388/EWG z 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz. Urz. UE L 145 str. 1 ze zm.), w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.

Z powyższego przepisu wynika, że wprowadza on, tak samo jak ma to miejsce w ustawie o podatku od towarów i usług, możliwość wyłączenia z zakresu opodatkowania przekazania całości lub części majątku przedsiębiorstwa.

Aby zatem ocenić czy w danej, konkretnej sytuacji mamy do czynienia ze zbyciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa, należy dokładnie przeanalizować zarówno to, jakie składniki majątku będą przedmiotem transakcji, ale także czy istniejące między nimi funkcjonalne zależności pozwolą na kontynuowanie działalności zbywanej zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Przy dokonaniu tej analizy pomocne mogą okazać się orzeczenia TSUE.

W zakresie braku obowiązku opodatkowania czynności zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z 27 listopada 2003 r. sprawa C-497/01, Zita Modes Sarl, w którym stwierdził, że celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie - nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu - do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów. TSUE wskazał, że biorąc pod uwagę cel Dyrektywy, pojęcia w niej użyte powinny być interpretowane w sposób jednolity i niezależny (autonomiczny), uwzględniając kontekst i cel regulacji. W wyroku tym, dokonując wykładni funkcjonalnej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy, TSUE uznał, że celem wyłączenia zbycia przedsiębiorstwa z opodatkowania jest zapewnienie neutralności podatkowej takiej czynności, która obciążając stronę istotnym zobowiązaniem podatkowym i tak rodziłaby prawo do odliczenia lub zwrotu podatku naliczonego. Trybunał podkreślił, że przeniesienie, o jakim mowa w art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE, dotyczy między innymi części przedsiębiorstwa, a istotne znaczenie ma funkcjonalne powiązanie składników majątkowych umożliwiające realizację określonego zadania gospodarczego.

Zatem, w myśl orzecznictwa Trybunału, składniki niematerialne nie stanowią konstytutywnego elementu uznania części majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w każdym przypadku. Trybunał uznał, że pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.

Jak już wyjaśniono, zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich, by można było mówić o nich jak o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa w momencie przekazania określonych składników majątkowych (na ile stanowią w nim w tym momencie wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Z opisu sprawy wynika, że zamierza Pani przekazać w formie darowizny całe przedsiębiorstwo mężowi, z którym od 22 lipca 2002 r. ma Pani rozdzielność majątkową. W związku z rozdzielnością majątkową jest Pani wyłącznym właścicielem 1/2 środków trwałych. Po darowaniu przedsiębiorstwa planuje Pani likwidację działalności gospodarczej.

Przedmiotem darowizny będą należące do Pani (stanowiące środki trwałe) i wykorzystywane w prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej składniki majątku:

1.związane ze świadczonymi usługami SPA i usługami kosmetycznymi;

a)wydzielone w nieruchomości pomieszczenia gabinetu kosmetycznego i pomieszczenia SPA,

b)wanna SPA,

c)sauna,

d)wyposażenie gabinetów i pomieszczeń w tym głów nie meble i akcesoria kosmetyczne,

e)boisko wielofunkcyjne;

2.związane z prowadzoną działalnością gastronomiczną;

a)wydzielone w nieruchomości pomieszczenia do działalności restauracyjnej i gastronomicznej w tym pomieszczenia kuchenne i zaplecze kuchenne, sale restauracyjne,

b)wyposażenie kuchni w tym piece, meble, sprzęt AGD, akcesoria kuchenne,

c)wyposażenie sal restauracyjnych w tym stoły, krzesła, meble, akcesoria restauracyjne.

W związku z tym, że nie posiada Pani żadnych zobowiązań to w skład przedmiotowej darowizny nie wejdą żadne zobowiązania.

Na moment darowizny Pani małżonek posiada faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w takim samym zakresie w jakim Pani tą działalność prowadziła. Nie będzie musiał do tego angażować dodatkowych składników majątkowych ani podejmować dodatkowych działań faktycznych i prawnych.

W związku z tym, że od 11 kwietnia 2020 r. ma Pani zawieszoną działalność gospodarczą, a co za tym idzie nie zatrudnia Pani żadnego pracownika, tak więc w ramach darowizny nie będzie miało miejsca przejęcie przez obdarowanego pracowników.

Należy podkreślić, że - jak wskazała Pani we wniosku - wymienione składniki majątku wykorzystywała Pani do prowadzonych usług SPA, kosmetycznych i gastronomicznych do 11 kwietnia 2020 r. kiedy to zawiesiła Pani działalność gospodarczą. Z chwilą zawieszenia działalności na podstawie umowy bezpłatnego użyczenia składniki te wykorzystywane były w działalności Pani małżonka.

Kontynuowanie działalności gospodarczej przy zbyciu przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa należy rozumieć, jako sytuację, w której nabywca w związku z dokonanym nabyciem nadal prowadzi przedsiębiorstwo. Przy czym nie chodzi tu o prowadzenie jakiejkolwiek działalności z wykorzystaniem składników nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, a o prowadzenie nabytego przedsiębiorstwa.

W analizowanej sprawie z takim przypadkiem nie będziemy mieli do czynienia z uwagi na to, że Pani mąż nie będzie kontynuował działalności gospodarczej przy pomocy przejętych składników majątku w takim samym zakresie, w jakim robi to Pani, ponieważ jak Pani wskazała we wniosku 11 kwietnia 2020 r. zawiesiła Pani prowadzenie działalności gospodarczej. Od chwili zawieszenia działalności na podstawie umowy bezpłatnego użyczenia składniki te wykorzystywane były w działalności Pani małżonka. Na moment darowizny nie prowadzi Pani działalności w żadnym zakresie przy wykorzystaniu składników majątkowych będących przedmiotem darowizny, więc nie można mówić o kontynuowaniu przez Pani męża działalności prowadzonej przez Panią w tym samym zakresie.

Tym samym stwierdzić należy, że w analizowanej sprawie nie zostaną spełnione wszystkie przesłanki umożliwiające uznanie, że darowizna składników majątku Pani przedsiębiorstwa przenoszonych na Pani męża będą stanowiły czynności zbycia zorganizowanych części przedsiębiorstwa, o których mowa w art. 2 pkt 27e ustawy. Nie dojdzie więc do zastosowania wyłączenia spod zakresu opodatkowania podatkiem VAT przewidzianego w art. 6 pkt 1 ustawy.

W tym miejscu należy odnieść się do art. 888 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610):

Istota umowy darowizny

§ 1. Przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Z powołanego powyżej przepisu prawa cywilnego wynika zatem, że umowa darowizny należy do umów cywilnoprawnych przenoszących prawo własności na nabywcę określonych towarów (rzeczy).

Umowa darowizny jest czynnością prawną, na mocy której darczyńca zobowiązuje się do jednostronnego bezpłatnego świadczenia kosztem swojego majątku na rzecz obdarowanego, przy równoczesnym braku nałożenia na niego obowiązku świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę. Korzyść osiągana przez jedną stronę umowy nie znajduje odpowiednika po drugiej stronie.

Mając na uwadze powyższe należy wskazać, że w sytuacji kiedy przy nabyciu lub wytworzeniu towarów przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, to darowizna tych składników majątku, jako nieodpłatna dostawa, zostanie zrównana - zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy - z odpłatną dostawą towarów, która na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy będzie podlegała opodatkowaniu odpowiednią stawką podatku VAT.

Jak wynika z opisu sprawy przysługiwało Pani prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia lub wytworzenia składników będących przedmiotem darowizny dla męża w skład której chodzą: ½ nieruchomości, wanna SPA, sauna, wyposażenie gabinetów i pomieszczeń w tym głównie meble i akcesoria kosmetyczne, boisko wielofunkcyjne, wyposażenie kuchni w tym piece, meble, sprzęt AGD, akcesoria kuchenne, wyposażenie sal restauracyjnych w tym stoły, krzesła, meble, akcesoria restauracyjne.

W konsekwencji, mając na uwadze wskazane okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy, należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie darowizna składników majątku dla męża, która jak wyjaśniłem wyżej nie będzie podlegała wyłączeniu z opodatkowania na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy. Podlegała będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 7 ust. 2 w zw. z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, a po Pani stronie powstanie obowiązek podatkowy dla dostaw poszczególnych składników majątkowych według właściwych stawek podatku VAT.

Tym samym, Pani stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie wskazujemy, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).