Interpretacja indywidualna z dnia 13 października 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-2.4011.585.2023.1.KP

Uwzględnienie w kosztach uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych zdarzeń przyszłych w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Dnia 16 sierpnia 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 4 sierpnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzeń przyszłych

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, wspólnikiem spółki jawnej (…) (dalej jako Spółka), NIP: (…). Spółka nie jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (jest transparentna podatkowo). Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym, opodatkowanym w Polsce od całości swych przychodów.

Z uwagi na transparentność podatkową Spółki, uzyskiwane przychody z prowadzonej działalności gospodarczej są ustalane na poziomie wspólników (w tym Wnioskodawcy)  i podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Przychody z udziału w Spółce u Wnioskodawcy określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku Spółki. Według analogicznych zasad rozlicza się koszty uzyskania przychodów związane  z udziałem Wnioskodawcy w Spółce.

Środki trwałe wykorzystywane w działalności prowadzonej przez Spółkę są amortyzowane. Odpisy amortyzacyjne są uwzględniane w kosztach uzyskania przychodów wykazywanych przez Wnioskodawcę, proporcjonalnie do posiadanego przez niego udziału w zysku Spółki.

Spółka będzie właścicielem następujących obiektów.

1. Hala magazynowa z budynkiem socjalno-biurowym nr 1

Hala magazynowa o powierzchni 900 m2. Zaprojektowana została w konstrukcji stalowej. Fundamenty prefabrykowane wykonane będą z betonu zbrojonego z odpowiednimi otworami, do nich przykręcona będzie konstrukcja stalowa. Konstrukcja hali nie będzie trwale związana z gruntem. Elementy konstrukcyjne będą możliwe do demontażu, które można w razie potrzeby rozebrać bez utraty wartości i właściwości oraz zamontować na nowo w innym miejscu.

Budynek socjalno-biurowy o powierzchni 180 m2 będzie przyległy do hali, ale konstrukcyjnie będzie oddzielony. Wybudowany zostanie technologią tradycyjną, ściany będą murowane. Części trwałe związane z gruntem posadowionym na ławach fundamentowych.

Oba obiekty stykać się będą ze sobą, ale nie będą trwale ze sobą połączone. Demontaż jednej z części nie wpłynie destrukcyjnie na drugą część.

Oba obiekty stanowić będą odrębne środki trwałe w Spółce i różnić się będą od siebie pod względem podstawowej konstrukcji budowlanej oraz elementów budowlanych wykorzystywanych przy ich budowie.

Spółka zakwalifikuje halę magazynową do grupy 8, podgrupy 80, rodzaju 806 Klasyfikacji Środków Trwałych (tj. kioski, budki, domki campingowe, zadaszenia ochronne itp. różne obiekty wolnostojące, niezwiązane w sposób trwały z gruntem).

Spółka zakwalifikuje budynek socjalno-biurowy do grupy 1, podgrupy 10, rodzaju 105 Klasyfikacji Środków Trwałych (tj. budynki biurowe) i stosować będzie roczną stawkę amortyzacji w wysokości 2,5%, w ślad za załącznikiem nr 1 do ustawy o PIT.

2. Hala magazynowa z budynkiem socjalno-biurowym nr 2

Hala magazynowa o powierzchni 4000 m2. Zaprojektowana została w konstrukcji żelbetowej. Stopo-słupy prefabrykowane, czyli stopy wraz ze słupem wykonane jako gotowy element, montowane na podsypce cementowo-piaskowej w wykopie, pokryte warstwową płytą PIR. Dach stanowią prefabrykowane dźwigary żelbetowe, pokryte płytą PIR. Konstrukcja hali nie będzie trwale związana z gruntem. Elementy konstrukcyjne będą możliwe do demontażu, które można w razie potrzeby rozebrać bez utraty wartości i właściwości oraz zamontować na nowo w innym miejscu.

Budynek socjalno-biurowy o powierzchni 400 m2, przyległy do hali, ale konstrukcyjnie oddzielony. Wybudowany zostanie technologią tradycyjną, ściany murowane. Części trwałe związane z gruntem posadowionym na ławach fundamentowych.

Oba obiekty stykać się będą ze sobą, ale nie będą trwale ze sobą połączone. Demontaż jednej z części nie wpłynie destrukcyjnie na drugą część podstawowej konstrukcji budowlanej oraz elementów budowlanych wykorzystywanych przy ich budowie.

Spółka zakwalifikuje halę magazynową do grupy 8, podgrupy 80, rodzaju 806 Klasyfikacji Środków trwałych (tj. kioski, budki, domki campingowe, zadaszenia ochronne itp. różne obiekty wolnostojące, niezwiązane w sposób trwały z gruntem).

Spółka zakwalifikuje budynek socjalno-biurowy do grupy 1, podgrupy 10, rodzaju 105 Klasyfikacji Środków Trwałych (tj. budynki biurowe) i stosować będzie roczną stawkę amortyzacji w wysokości 2,5%, w ślad za załącznikiem nr 1 do ustawy o PIT.

3. Hala magazynowa z budynkiem socjalno-biurowym nr 3

Łączna powierzchnia hali i budynku to ok. 900 m2.

Hala magazynowa zaprojektowana w konstrukcji żelbetowej. Fundamenty prefabrykowane wykonane z betonu zbrojonego z odpowiednimi otworami, do nich zostanie przykręcona konstrukcja żelbetowa słupów nośnych. Konstrukcja dachu z prefabrykowanych dźwigarów żelbetowych z przykręconą obudową PIR.

Budynek socjalno-biurowy z systemowych elementów do demontażu. Budynek wybudowany zostanie w tej samej technologii co hala magazynowa. Prefabrykowana konstrukcja stropów, schodów i dachu. Obudowa ścian zewnętrznych z płyty PIR, ściany wewnętrzne  w zabudowie lekkiej suchej.

Konstrukcja hali, jak i budynku nie będzie trwale związana z gruntem. Hala z pomieszczeniem biurowym stanowić będzie jeden środek trwały przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej. Elementy konstrukcyjne zarówno hali, jak i biurowca można zdemontować  i postawić w innym miejscu, bez utraty wartości i właściwości. Spółka zakwalifikuje całość do grupy 8, podgrupy 80, rodzaju 806 Klasyfikacji Środków Trwałych (tj. kioski, budki, domki campingowe, zadaszenia ochronne itp. różne obiekty wolnostojące, niezwiązane sposób trwały z gruntem). W związku z powyższym, Wnioskodawca chce uzyskać odpowiedź na pytania wymienione poniżej.

Pytania

1.Dotyczy pkt nr 1 - Czy odpisy amortyzacyjne dokonywane od hali magazynowej mogą być uwzględniane w kosztach uzyskania przychodów Wnioskodawcy w wysokości 10% rocznej stawki amortyzacji (w ślad za art. 22i ust. 1 w zw. z pozycją 08 załącznika nr 1 do ustawy o PIT)?

2.Dotyczy pkt nr 2 - Czy odpisy amortyzacyjne dokonywane od hali magazynowej mogą być uwzględniane w kosztach uzyskania przychodów Wnioskodawcy w wysokości 10% rocznej stawki amortyzacji (w ślad za art. 22i ust. 1 w zw. z pozycją 08 załącznika nr 1 do ustawy o PIT)?

3.Dotyczy pkt nr 3 - Czy odpisy amortyzacyjne dokonywane łącznie od hali magazynowej i budynku socjalno-biurowego (jeden środek trwały) mogą być uwzględniane w kosztach uzyskania przychodów Wnioskodawcy w wysokości 10% rocznej stawki amortyzacji (w ślad za art. 22i ust. 1 w zw. z pozycją 08 załącznika nr 1 do ustawy o PIT)?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy (dotyczy pkt nr 1) odpisy amortyzacyjne dokonywane od hali magazynowej mogą być uwzględniane w kosztach uzyskania przychodów Wnioskodawcy  w wysokości 10% rocznej stawki amortyzacji (w ślad za art. 22i ust. 1 w zw. z pozycją  08 załącznika nr 1 do ustawy o PIT).

Uzasadnienie

Z treści przepisu art. 22a ust. 1 pkt 1 ustawy o PIT wynika, że amortyzacji podlegają,  z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1)budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

2)maszyny, urządzenia i środki transportu,

3)inne przedmioty

– o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

W myśl art. 22h ust. 1 pkt 1 ustawy o PIT odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych,  z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu,  w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), z zastrzeżeniem  art. 22e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór.

Stosownie do przepisu art. 22h ust. 2 ustawy o PIT podatnicy dokonują wyboru jednej  z metod amortyzacji przed rozpoczęciem amortyzacji środka trwałego, wybraną metodę należy stosować do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego.

Jak stanowi przepis art. 22i ust. 1 ustawy o PIT, odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1.

Stawki amortyzacyjne ustalone w wykazie stawek amortyzacyjnych stanowiącym załącznik do ww. ustawy są przyporządkowane do określonych symboli Klasyfikacji Środków Trwałych. W związku z tym, aby ustalić stawkę amortyzacyjną, konieczne jest określenie do jakiej grupy (podgrupy, rodzaju) Klasyfikacji Środków Trwałych środek trwały należy. Jest to konieczne dla właściwego ustalenia stawki amortyzacyjnej.

W niniejszej sprawie hala magazynowa kwalifikowana jest do grupy 8, podgrupy 80, rodzaju 806 Klasyfikacji Środków Trwałych (tj. kioski, budki, domki campingowe, zadaszenia ochronne itp. różne obiekty wolnostojące, niezwiązane w sposób trwały z gruntem).

To oznacza, że (dotyczy pkt nr 1) odpisy amortyzacyjne dokonywane od hali magazynowej mogą być uwzględniane w kosztach uzyskania przychodów Wnioskodawcy w wysokości 10% rocznej stawki amortyzacji (w ślad za art. 22i ust. 1 w zw. z pozycją 08 załącznika nr 1 do ustawy o PIT).

Zdaniem Wnioskodawcy (dotyczy pkt nr 2), odpisy amortyzacyjne dokonywane od hali magazynowej mogą być uwzględniane w kosztach uzyskania przychodów Wnioskodawcy  w wysokości 10% rocznej stawki amortyzacji (w ślad za art. 22i ust. 1 w zw. z pozycją  08 załącznika nr 1 do ustawy o PIT).

Uzasadnienie

Z treści przepisu art. 22a ust. 1 pkt 1 ustawy o PIT wynika, że amortyzacji podlegają,  z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1)budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

2)maszyny, urządzenia i środki transportu,

3)inne przedmioty

– o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

W myśl art. 22h ust. 1 pkt 1 ustawy o PIT odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych,  z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu,  w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), z zastrzeżeniem  art. 22e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór.

Stosownie do przepisu art. 22h ust. 2 ustawy o PIT podatnicy dokonują wyboru jednej  z metod amortyzacji przed rozpoczęciem amortyzacji środka trwałego, wybraną metodę należy stosować do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego.

Jak stanowi przepis art. 22i ust. 1 ustawy o PIT, odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1.

Stawki amortyzacyjne ustalone w wykazie stawek amortyzacyjnych stanowiącym załącznik do ww. ustawy są przyporządkowane do określonych symboli Klasyfikacji Środków Trwałych. W związku z tym, aby ustalić stawkę amortyzacyjną, konieczne jest określenie do jakiej grupy (podgrupy, rodzaju) Klasyfikacji Środków Trwałych środek trwały należy. Jest to konieczne dla właściwego ustalenia stawki amortyzacyjnej.

W niniejszej sprawie hala magazynowa kwalifikowana jest do grupy 8, podgrupy 80, rodzaju 806 Klasyfikacji Środków Trwałych (tj. kioski, budki, domki campingowe, zadaszenia ochronne itp. różne obiekty wolnostojące, niezwiązane w sposób trwały z gruntem).

To oznacza, że (dotyczy pkt nr 2) odpisy amortyzacyjne dokonywane od hali magazynowej mogą być uwzględniane w kosztach uzyskania przychodów Wnioskodawcy w wysokości 10% rocznej stawki amortyzacji (w ślad za art. 22i ust. 1 w zw. z pozycją 08 załącznika nr 1 do ustawy o PIT).

Zdaniem Wnioskodawcy (dotyczy pkt nr 3) odpisy amortyzacyjne dokonywane łącznie od hali magazynowej i budynku socjalno-biurowego (jeden środek trwały) mogą być uwzględniane w kosztach uzyskania przychodów Wnioskodawcy w wysokości 10% rocznej stawki amortyzacji (w ślad za art. 22i ust. 1 w zw. z pozycją 08 załącznika nr 1 do ustawy  o PIT).

Uzasadnienie

Z treści przepisu art. 22a ust. 1 pkt 1 ustawy o PIT wynika, że amortyzacji podlegają,  z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1)budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

2)maszyny, urządzenia i środki transportu,

3)inne przedmioty

– o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

W myśl art. 22h ust. 1 pkt 1 ustawy o PIT odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych,  z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu,  w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), z zastrzeżeniem  art. 22e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór.

Stosownie do przepisu art. 22h ust. 2 ustawy o PIT podatnicy dokonują wyboru jednej  z metod amortyzacji przed rozpoczęciem amortyzacji środka trwałego, wybraną metodę należy stosować do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego.

Jak stanowi przepis art. 22i ust. 1 ustawy o PIT, odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1.

Stawki amortyzacyjne ustalone w wykazie stawek amortyzacyjnych stanowiącym załącznik do ww. ustawy są przyporządkowane do określonych symboli Klasyfikacji Środków Trwałych. W związku z tym, aby ustalić stawkę amortyzacyjną, konieczne jest określenie do jakiej grupy (podgrupy, rodzaju) Klasyfikacji Środków Trwałych środek trwały należy. Jest to konieczne dla właściwego ustalenia stawki amortyzacyjnej.

W niniejszej sprawie hala magazynowa wraz z budynkiem socjalno-biurowym kwalifikowana jest do grupy 8, podgrupy 80, rodzaju 806 Klasyfikacji Środków Trwałych (tj. kioski, budki, domki campingowe, zadaszenia ochronne itp. różne obiekty wolnostojące, niezwiązane  w sposób trwały z gruntem).

To oznacza, że (dotyczy pkt nr 3) odpisy amortyzacyjne dokonywane łącznie od hali magazynowej i budynku socjalno-biurowego (jeden środek trwały) mogą być uwzględniane w kosztach uzyskania przychodów Wnioskodawcy w wysokości 10% rocznej stawki amortyzacji (w ślad za art. 22i ust. 1 w zw. z pozycją 08 załącznika nr 1 do ustawy o PIT).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów, winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

·pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami lub źródłem przychodów i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,

·nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

·być właściwie udokumentowany.

Generalnie należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z tą działalnością, których celem jest osiągnięcie przychodów bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów, o ile w myśl przepisów wskazanej ustawy nie podlegają wyłączeniu z tych kosztów. Przy czym – związek przyczynowy między poniesieniem wydatku a osiągnięciem przychodów bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem ich źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodów bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów.

Zgodnie z art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 22f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 22h ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 22h ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 22i ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Sposób ustalenia stawki amortyzacyjnej dla środków trwałych uzależniony jest od tego, do jakiego rodzaju środków trwałych, zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z 3 października 2016 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT) (Dz. U. z 2016 r. poz. 1864), określony środek zostanie zakwalifikowany. Klasyfikacja Środków Trwałych jest usystematyzowanym zbiorem obiektów majątku trwałego służącym m.in. do celów ewidencyjnych, ustalania stawek odpisów amortyzacyjnych oraz badań statystycznych. W Klasyfikacji Środków Trwałych za podstawową jednostkę ewidencji przyjmuje się pojedynczy element majątku trwałego spełniający określone funkcje w procesie wytwarzania wyrobów i świadczenia usług. Kwalifikacji środka trwałego do określonej grupy Klasyfikacji Środków Trwałych dokonuje sam podatnik.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że jest Pan wspólnikiem spółki jawnej niebędącej podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: Spółka). Spółka będzie właścicielem następujących obiektów:

-hala magazynowa z budynkiem socjalno-biurowym nr 1,

-hala magazynowa z budynkiem socjalno-biurowym nr 2,

-hala magazynowa z budynkiem socjalno-biurowym nr 3.

Konstrukcje hal magazynowych nr 1 i nr 2 nie będą trwale związane z gruntem. Elementy konstrukcyjne będą możliwe do demontażu, w razie potrzeby można je rozebrać bez utraty wartości i właściwości oraz zamontować na nowo w innym miejscu. Budynki socjalno-biurowe będą przylegały do hal magazynowych nr 1 i nr 2, ale konstrukcyjnie będą oddzielone. Budynki te zostaną wybudowane technologią tradycyjną, ściany będą murowane. Jak Pan wskazał, ww. hale magazynowe oraz budynki socjalno-biurowe będą stanowić w Spółce odrębne środki trwałe. Hale magazynowe zostaną zakwalifikowane przez Spółkę do grupy 8, podgrupy 80, rodzaju 806 Klasyfikacji Środków Trwałych. Natomiast budynki socjalno-biurowe nr 1 i nr 2 będą zakwalifikowane do grupy 1, podgrupy 10, rodzaju 105 Klasyfikacji Środków Trwałych.

Hala magazynowa z budynkiem socjalno-biurowym nr 3 – hala magazynowa, jak i budynek socjalno-biurowy nr 3 nie będą trwale związane z gruntem. Elementy konstrukcyjne zarówno hali, jak i biurowca można zdemontować i postawić w innym miejscu, bez utraty wartości i właściwości. Hala magazynowa z pomieszczeniem biurowym stanowić będą jeden środek trwały. Hala magazynowa z budynkiem socjalno-biurowym nr 3 zostanie zaklasyfikowana przez Spółkę do grupy 8, podgrupy 80, rodzaju 806 Klasyfikacji Środków Trwałych.

Z uwag szczegółowych do grupy 8, podgrupy 80 Klasyfikacji Środków Trwałych wynika, że do rodzaju 806 zaliczane są kioski, budki, domki kempingowe, zadaszenia ochronne i podobne różne obiekty wolnostojące, niezwiązane w sposób trwały z gruntem.

W związku z tym, że hala magazynowa nr 1, hala magazynowa nr 2 i hala magazynowa z budynkiem socjalno-biurowym nr 3, o których mowa w Pana wniosku, zostały zaklasyfikowane do grupy 8, podgrupy 80, rodzaju 806 Klasyfikacji Środków Trwałych, to stawka amortyzacyjna – zgodnie z wykazem rocznych stawek amortyzacyjnych zawartym w Załączniku Nr 1 do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – wynosi 10%.

Jednocześnie zauważam, że w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie natomiast z art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W konsekwencji, wspólnik spółki niebędącej osobą prawną (tu: Spółki) przychody i koszty podatkowe powinien rozliczać w wysokości ustalonej stosownie do jego udziału w zyskach tej spółki.

Reasumując – odpisy amortyzacyjne dokonywane od hali magazynowej nr 1 i nr 2 oraz hali magazynowej z budynkiem socjalno-biurowym nr 3, stanowiących środki trwałe, mogą być uwzględniane w Pana kosztach uzyskania przychodów w wysokości 10% rocznej stawki amortyzacji, zgodnie z art. 22i ust. 1 w zw. z pozycją 8 załącznika nr 1 do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, proporcjonalnie do Pana udziału w zyskach Spółki.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych, które Pan przedstawił, i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczam, że przedmiotem tej interpretacji indywidualnej jest wyłącznie ocena Pana stanowiska w zakresie możliwości zastosowania 10% stawki amortyzacyjnej przy ustalaniu odpisów amortyzacyjnych dla wskazanych przez Pana środków trwałych.

Przedmiotem interpretacji indywidualnej nie jest natomiast ocena prawidłowości dokonanej przez Pana klasyfikacji środków trwałych na gruncie Klasyfikacji Środków Trwałych do odpowiedniej grupy. Kwestii tej nie regulują przepisy prawa podatkowego, a tylko te przepisy, zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, mogą być przedmiotem interpretacji indywidualnej.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzeń przyszłych i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).