Interpretacja indywidualna z dnia 16 października 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-2.4010.418.2023.1.DP

Czy wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na roboty budowlane oraz opinie i ekspertyzy można bezpośrednio zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów jednorazowo w dacie ich poniesienia, czy też należy rozliczyć je w czasie jako ulepszenie budynku wykończalni tkanin będącego środkiem trwałym u Wnioskodawcy? Czy wydatki poniesione na opinie i ekspertyzy można bezpośrednio zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów jednorazowo w dacie ich poniesienia, czy też należy rozliczyć je w czasie jako ulepszenie środka trwałego budynku wykończalni tkanin czy też jako wartość początkową odrębnego środka trwałego jakim jest wytworzona przez Wnioskodawcę i przyjęta do środków trwałych elektrownia fotowoltaiczna?

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

16 sierpnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 7 sierpnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, który dotyczy sposobu zaliczenia do kosztów podatkowych wskazanych we wniosku wydatków poniesionych na roboty budowlane a także opinie i ekspertyzy.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Spółka (dalej także Wnioskodawca) z siedzibą w X jest spółką zajmującą się produkcją i sprzedażą (…). Rozlicza się z całości swoich dochodów w Polsce. Jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i posługuje się numerem NIP (…).

Spółka jest właścicielem budynków produkcyjnych w tym budynku wykończalni położonego przy ul. Y (dalej: budynek wykończalni (...)) wykorzystywanego do realizacji procesu wykończania (…) i ich magazynowania. Budynek ten ma ponad pięćdziesiąt lat i jest środkiem trwałym w Spółce. Budynek wykończalni (…) obejmuje halę główną produkcyjną, przybudówki do hali głównej, część biurową, części magazynowe.

Zarząd Spółki podjął decyzję, iż na dachu budynku wykończalni (…) zostanie posadowiona elektrownia fotowoltaiczna z wykorzystaniem środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa X na lata (…).

W czasie trwania procedury wyłaniania wykonawcy elektrowni fotowoltaicznej, zarząd Spółki zlecił wykonanie ekspertyz stanu technicznego dachu budynku wykończalni (…) w celu ustalenia czy nośność dachu pozostaje wystarczająca dla udźwignięcia ciężaru elektrowni fotowoltaicznej. Ekspertyzy obejmowały stan techniczny dźwigarów dachowych hali głównej wykończalni (…) w celu upewniania się, że konstrukcja wsporcza tej części dachu wykończalni (dźwigary (...) (...)) utrzyma ciężar elektrowni fotowoltaicznej. Zespół inżynierów pod kierownictwem (…) wykonał w marcu 2022 r. ekspertyzę techniczną stanu technicznego dźwigarów dachowych w hali wykończalni (...) przy ul. Y. Zespół ekspertów stwierdził, że cyt: „Stan powierzchni dźwigarów jest zadowalający, praktycznie nie występują uszkodzenia i „raki”. W czasie oględzin nie stwierdzono śladów zarysowań. Nie występują również rdzawe naloty świadczące o korozji zbrojenia”. Dalej eksperci stwierdzili, że cyt: „Płyty żebrowe stropodachu (...) znajdują się w dobrym stanie. Nie stwierdzono śladów zacieków. Widoczne są liczne odspojenia powłok malarskich, które stopniowo są odnawiane”. W dalszej części ekspertyzy inżynierowie wskazali, że cyt: „Stan techniczny dźwigarów (...) hali produkcyjnej ocenia się jako dobry, nie stwarzający zagrożenia bezpieczeństwa dla stateczności własnej, urządzeń i ludzi przebywających wewnątrz hali”. Eksperci poddali elementy konstrukcyjne dachu badaniom nieniszczącym w celu ustalenia klasy betonu dźwigarów (...). Badania wykazały, że beton w dźwigarach spełnia wymagania klasy C30/37. Eksperci wykonali także obliczenia kontrolne obciążeń dźwigarów (...), wskazali, że maksymalne dopuszczalne obciążenie w stadium eksploatacji wynosi 1900kg/mb i przy uwzględnieniu przyszłego obciążenia panelami fotowoltaicznymi, podwieszonej instalacji, a także ciężaru warstwy wykończeniowej dachu warunki maksymalnego dopuszczalnego obciążenia dźwigarów nie zostaną spełnione, tj. cyt: (...) obciążenie znacznie przekroczy obciążenie dopuszczalne w stadium eksploatacji. Wobec powyższych ustaleń zespół ekspertów stwierdził, że cyt: „(...) W celu wykonania instalacji fotowoltaicznej konieczne jest wykonanie wzmocnienia dźwigarów hali”. Po wykonaniu ekspertyzy została wystawiona przez firmę XYZ z siedzibą w X, NIP (…) faktura VAT nr (…) na kwotę (…) zł a Wnioskodawca uregulował w całości należność objętą tą fakturą.

Wobec zaleceń wynikających z wyżej opisanej ekspertyzy, Spółka zleciła wykonanie projektu wzmocnienia dźwigarów (...) oraz projektu wykonawczego panu A, (…) prowadzącemu działalność gospodarczą pod firmą EFG; projekty zostały opracowane w sierpniu 2022 r. i przekazane do Spółki. Należność za obydwa opracowania została uregulowana na podstawie dwóch faktur (…) na kwotę (…) zł oraz (…) na kwotę (…) zł. Roboty wzmocnienia dźwigarów dachu nad halą główną wykończalni w celu przystosowania tej części dachu do nowej funkcji jako stabilnego podłoża pod zamontowanie elektrowni fotowoltaicznej nastąpiło zgodnie z opisanymi projektami. Wykonanie wzmocnienia dźwigarów (...) (...) zakończyło się w dniu 4 stycznia 2023 r. Wykonanie robót zostało potwierdzone trzema fakturami nr (…), na kwotę (…) zł nr (…) na kwotę (…) zł, nr (…) na kwotę (…) zł. Wnioskodawca uregulował należności objęte tymi fakturami w całości.

Nadto firma EFG wykonała dwie ekspertyzy dotyczące stanu technicznego konstrukcji dachu w części biurowej budynku wykończalni oraz konstrukcji dachu budynków przybudówek do hali głównej budynku wykończalni pod kątem wpływu posadowienia paneli fotowoltaicznych na warstwy dachowe tych części budynku wykończalni i tym samym możliwości instalacji na tych częściach dachu paneli fotowoltaicznych. Z obydwu ekspertyz wyniknęło, że obciążenie panelami nie będzie miało negatywnego wpływu na warstwy dachowe nad budynkiem biurowym oraz nad budynkami przybudówek do hali głównej wykończalni. Każda z wyżej opisanych dwóch ekspertyz została objęta odrębną fakturą VAT nr (…) na wartość (…) zł oraz nr (…) na wartość (…) zł. Należność za te dwie ekspertyzy została uregulowana przez Wnioskodawcę w całości.

Eksperci nie wskazali w treści tych dwóch ekspertyz aby musiało dojść do jakiegokolwiek wzmocnienia czy innych zmian konstrukcji dachu nad częścią biurową oraz nad budynkami przybudówek do hali głównej wykończalni. Ekspertyzy te nie doprowadziły do podjęcia jakichkolwiek prac przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji którejkolwiek części dachu nad budynkiem wykończalni (...) lecz wydatki na nie pozostawały w związku z budową elektrowni fotowoltaicznej na dachu budynku wykończalni (...), której proces budowy zakończył się na przełomie czerwca i lipca 2023 r. i która to elektrownia została przyjęta w poczet środków trwałych stanowiących własność Wnioskodawcy.

Pytania

1.Czy wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na roboty budowlane wzmocnienia dźwigarów (...) (...) stanowiących konstrukcję dachu w hali głównej wykończalni (...) przy ul. Y w celu zmiany parametrów nośności tej części dachu dla potrzeb posadowienia na nim elektrowni fotowoltaicznej można bezpośrednio zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów jednorazowo w dacie ich poniesienia, czy też należy rozliczyć je w czasie jako ulepszenie budynku wykończalni (...) będącego środkiem trwałym u Wnioskodawcy?

2.Czy wydatki poniesione na opinie i ekspertyzy wykorzystane w celu realizacji robót budowlanych zmieniających parametry nośności dachu w części nad halą główną wykończalni (...) przy ul. Y można bezpośrednio zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów jednorazowo w dacie ich poniesienia, czy też należy rozliczyć je w czasie jako ulepszenie budynku wykończalni (...) będącego środkiem trwałym u Wnioskodawcy?

3.Czy wydatki poniesione na opinie i ekspertyzy, z których treści wyniknęło, iż nie ma żadnej potrzeby wykonania jakichkolwiek robót przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji części dachu nad budynkiem biurowym wykończalni (...) oraz nad budynkami przybudówek do hali wykończalni przy ul. Y w związku z posadowieniem na tych częściach dachu paneli fotowoltaicznych będących integralną częścią elektrowni fotowoltaicznej można bezpośrednio zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów jednorazowo w dacie ich poniesienia, czy też należy rozliczyć je w czasie jako ulepszenie środka trwałego budynku wykończalni (...) czy też jako wartość początkową odrębnego środka trwałego jakim jest wytworzona przez Wnioskodawcę i przyjęta do środków trwałych w lipcu 2023r. elektrownia fotowoltaiczna?

Państwa stanowisko w sprawie

1.Zdaniem Wnioskodawcy wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na roboty budowlane wzmocnienia dźwigarów (...) (...) stanowiących konstrukcję dachu w hali głównej wykończalni (...) przy ul. Y w celu zmiany parametrów nośności tej części dachu dla potrzeb posadowienia na nim elektrowni fotowoltaicznej należy rozliczyć w czasie jako ulepszenie budynku wykończalni (...) będącego środkiem trwałym u Wnioskodawcy.

2.Zdaniem Wnioskodawcy wydatki poniesione na opinie i ekspertyzy wykorzystane w celu realizacji robót budowlanych zmieniających parametry nośności dachu w części nad halą główną budynku wykończalni (...) przy ul. Y należy rozliczyć w czasie jako ulepszenie budynku wykończalni (...) będącego środkiem trwałym u Wnioskodawcy.

3.Zdaniem Wnioskodawcy wydatki poniesione na opinie i ekspertyzy, z których treści wyniknęło, iż nie ma żadnej potrzeby wykonania jakichkolwiek robót przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji części dachu nad budynkiem biurowym wykończalni (...) oraz nad budynkami przybudówek do hali wykończalni przy ul. Y w związku z posadowieniem także na tych częściach dachu paneli fotowoltaicznych będących integralną częścią elektrowni fotowoltaicznej należy rozliczyć w czasie jako wartość początkową odrębnego środka trwałego jakim jest wybudowana przez Wnioskodawcę i przyjęta do środków trwałych w lipcu 2023 r. elektrownia fotowoltaiczna.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2587 ze zm., dalej: pdop), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...).

Każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Kosztami uzyskania przychodów są wyłącznie takie koszty, które spełniają kumulatywnie warunki określone w cytowanym art. 15 ust. 1 pdop, tj.: zostały poniesione przez podatnika, ich poniesienie miało na celu uzyskanie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów, nie zostały wyłączone z kategorii kosztów podatkowych na podstawie art. 16 ust. 1 pdop.

Katalog wyłączeń z kategorii kosztów uzyskania przychodów zawarty w art. 16 ust. 1 pdop, ma charakter zamknięty. Wśród wydatków wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów, ustawodawca wymienił m.in. wydatki na:

-nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,

-nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,

-ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 16g ust. 13 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych.

Jednocześnie ustawodawca zastrzegł, że wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.

Wydatki te w momencie ich poniesienia nie stanowią bezpośrednio kosztów uzyskania przychodów. Koszt taki stanowią natomiast - zgodnie z art. 15 ust. 6 pdop - odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16 pdop.

Za środki trwałe podlegające amortyzacji, w świetle art. 16a ust. 1 ustawy, uznaje się stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania m.in. budowle i budynki, oraz lokale będące odrębną własnością (...) o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1 pdop.

Podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych stanowi wartość początkowa środków trwałych, ustalona zgodnie z zasadami ustalonymi w art. 16g pdop.

W myśl art. 16g ust. 1 pkt 2) pdop za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się w razie wytworzenia we własnym zakresie koszt wytworzenia.

Stosownie do art. 16g ust. 4 pdop za koszt wytworzenia uważa się wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi, i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się: kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania.

Z cytowanego wyżej przepisu art. 16g ust. 4 pdop wynika, że w przypadku wytworzenia środka trwałego przez podatnika - oprócz kosztów nazwanych w treści tego przepisu - wszystkie koszty dające się zaliczyć do wytworzenia środka trwałego stanowią jego wartość początkową, a który to środek trwały podlega amortyzacji w myśl art. 16a ust. 1 pdop. Innymi słowy koszt dający się zaliczyć do wytworzenia środka trwałego nie jest kosztem podatkowym jednorazowo w chwili jego poniesienia. Koszty dające się zaliczyć do wytworzenia środka trwałego są kosztem podatkowym jako odpisy z tytułu zużycia środków trwałych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16 pdop.

Z kolei w myśl art. 16g ust. 13 pdop, jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1 i 3-11, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 10 000 zł. Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 10 000 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.

Z treści art. 16g ust. 13 pdop wynika, że ulepszenie polega na przebudowie, rozbudowie, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji środka trwałego. Wyliczenie zawarte w omawianym przepisie stanowi katalog zamknięty, co oznacza, że tylko wydatki związane chociaż z jedną z tych prac, których poniesienie skutkuje wymienionymi efektami, mogą zostać uznane za wydatki ulepszające ten środek.

Ministerstwo Finansów w piśmie nr P03/722-160/94 z 13 marca 1995 r. wyjaśniło, że: „Do wydatków na ulepszenie środków trwałych zalicza się wydatki na ich:

1)przebudowę, czyli zmianę (poprawienie) istniejącego stanu środków trwałych na inny,

2)rozbudowę, tj. powiększenie (rozszerzenie) składników majątkowych, w szczególności zaś budynków i budowli, linii technologicznych itp.,

3)rekonstrukcję, tj. odtworzenie (odbudowanie) zużytych całkowicie lub częściowo składników majątkowych,

4)adaptację, tj. przystosowanie (przerobienie) składnika majątkowego do wykorzystywania go w innym celu, niż wykazywało jego pierwotne przeznaczenie albo nadanie temu składnikowi nowych cech użytkowych,

5)modernizację, tj. unowocześnienie środka trwałego”.

Wykonanie prac polegających na przebudowie, rozbudowie, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji nie jest wystarczające dla ustalenia, że doszło do ulepszenia środka trwałego. Ulepszenie środka trwałego następuje wówczas, gdy po dokonaniu nakładów na ten środek, dochodzi do wzrostu wartości użytkowej tego środka a nadto gdy wydatki te przekroczą w czasie roku kwotę 10.000 zł podlegają zaliczeniu do kosztów podatkowych poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane od podwyższonej wartości początkowej środka trwałego.

Wnioskodawca poniósł nakłady inwestycyjne na środek trwały - budynek wykończalni (...) przy ul. Y zlecając wykonanie robót wzmocnienia dźwigarów (...), będących konstrukcją dachu budynku nad halą produkcyjną wykończalni (...). Prace te spowodowały wzrost wartości użytkowej budynku wykończalni jako środka trwałego poprzez zwiększenie parametrów nośności dachu i tym samym możliwości posadowienia na nim elektrowni fotowoltaicznej. Prace te były konieczne z uwagi na posadowienie na dachu budynku wykończalni wsporczych konstrukcji budowlanych dla paneli fotowoltaicznych stanowiących część elektrowni fotowoltaicznej. Ciężar tych paneli wraz z budowlaną konstrukcją wsporczą powodował znaczne przekroczenie dotychczasowej nośności dachu nad halą produkcyjną budynku wykończalni, a co zagrażało bezpieczeństwu osób i mienia Wnioskodawcy.

Zdaniem Wnioskodawcy, wskutek robót wzmocnienia dźwigarów (...) doszło do przebudowy konstrukcji dachu nad halą produkcyjną budynku wykończalni w rozumieniu art. 16g ust. 13 pdop, gdyż zmieniły się parametry nośności dachu czyli nastąpiła zmiana (poprawienie) istniejącego dotąd stanu środka trwałego. Wydatki na te roboty budowalne oczywiście przekroczyły wartość 10.000 zł w roku podatkowym. Z tych względów wydatki na roboty budowalne wzmocnienia dźwigarów (...) są wydatkami na ulepszenie środka trwałego i powinny być rozliczone jak koszty podatkowe w czasie w postaci odpisów amortyzacyjnych.

Podobnie wydatki w postaci kosztów ekspertyz stanu technicznego dźwigarów (...) oraz opinii i projektów dotyczących sposobu wzmocnienia tych dźwigarów, powinny stanowić koszty ulepszeniowe zwiększające wartość budynku wykończalni i powinny być rozliczone w czasie w postaci odpisów amortyzacyjnych. Koszty te poprzedzały prace budowalne skutkujące przebudową dźwigarów dachu nad halą produkcyjną wykończalni (...) lecz bez ich poniesienia wzmocnienie dźwigarów dachu i tym samym zmiana parametrów jego nośności, nie byłyby możliwe do przeprowadzenia. Wydatki na te ekspertyzy, opinie i projekty dotyczące dźwigarów (...), przy każdej z nich przekroczyły wartość 10.000 zł. Wobec istnienia ścisłego związku wydatków na ekspertyzy, opinie i projekty wykorzystane do ulepszenia środka trwałego (przebudowa) w postaci budynku wykończalni (...) (wzmocnienie dźwigarów dachu w hali produkcyjnej wykończalni (...)) wydatki te winny powiększać wartość początkową tego środka trwałego i będą stanowiły koszty uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne.

Z kolei wydatki poniesione na ekspertyzy dotyczące stanu technicznego dachu nad częścią biurową budynku wykończalni (...) oraz nad przybudówkami przylegającymi do hali głównej wykończalni (...), które wykazały wystarczającą nośność tych części dachu oraz jego dobry stan techniczny dla potrzeb posadowienia na nich konstrukcji wsporczych i zamontowaniu na tych konstrukcjach paneli fotowoltaicznych, nie mogą być zaliczone do wydatków na ulepszenie środka trwałego, gdyż nie zostały wykorzystane do przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji ani modernizacji dachu. Wydatki te nie posłużyły ulepszeniu środka trwałego w postaci budynku wykończalni (...) i nie pozostają w żadnym związku z jego ulepszeniem.

Jednakże wykonanie ekspertyz dotyczących stanu technicznego dachu nad częścią biurową budynku wykończalni (...) oraz nad przybudówkami przylegającymi do hali głównej wykończalni (...), pozostawało w ścisłym związku z wytworzeniem przez Wnioskodawcę elektrowni fotowoltaicznej, zaliczonej do środków trwałych w lipcu 2023 r.

Wobec brzmienia art. 16g ust. 4 pdop wydatki na ekspertyzy wprawdzie niewykorzystane do ulepszenia środka trwałego jakim jest budynek wykończalni a konkretnie dach tego budynku są jednak kosztami dającymi się zaliczyć do wartości wytworzonego przez Wnioskodawcę środka trwałego w postaci elektrowni fotowoltaicznej.

Bez poniesienia tych wydatków w celu upewnienia się, że dach nad częścią biurową budynku wykończalni oraz dach nad przybudówkami do hali głównej wykończalni ma parametry i stan techniczny pozwalający na posadowienie na nim części elektrowni fotowoltaicznej, Wnioskodawca nie podjąłby decyzji o umieszczeniu w tych miejscach części elektrowni fotowoltaicznej.

Wydatki na niewykorzystane w ulepszeniu środka trwałego ekspertyzy nie są, zdaniem Wnioskodawcy, kosztem podatkowym w dacie jego poniesienia, gdyż nie byłyby one w ogóle poniesione przez Wnioskodawcę gdyby nie konieczność upewnienia się czy dach w tych częściach budynku wykończalni nadaje się do udźwignięcia części elektrowni fotowoltaicznej. Ścisły związek kosztów ekspertyz dotyczących stanu technicznego dachu nad częścią biurową budynku wykończalni (...) oraz nad przybudówkami przylegającymi do hali głównej wykończalni (...) z wytworzeniem środka trwałego jakim jest elektrownia fotowoltaiczna, pozwala zaliczyć te wydatki do wartości początkowej tego środka trwałego i rozliczyć je w czasie w odpisach amortyzacyjnych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.