Interpretacja indywidualna z dnia 5 października 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDST2-2.4011.302.2023.2.BM

Możliwość opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową (opodatkowanie IP-BOX).

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

29 czerwca 2023 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej. Uzupełnił go Pan w dniu 2 sierpnia 2023 r. (data wpływu).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

1)Przedmiot działalności Wnioskodawcy

A.B. jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (CEiDG) (dalej jako: Wnioskodawca bądź Przedsiębiorstwo). Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w związku z tym posiada nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 w zw. z art. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 z późn. zm.) (dalej jako: „ustawa o PIT”). Wnioskodawca rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej dnia 21 kwietnia 2023 r. Rozlicza osiągane przychody zgodnie z zasadami określonymi dla podatku liniowego (na podstawie art. 30c ustawy o PIT) i prowadzi Podatkową Księgę Przychodów i Rozchodów (PKPiR). Nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego, o którym mowa w ustawie z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (t.j. Dz. U. z dnia 2021 r. poz. 706), nie prowadzi również działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, ani na terenie objętym decyzją o wsparciu nowej inwestycji. Przedmiotem działalności Wnioskodawcy są:

1. Działań związanych ze stanowiskiem do badania (...).

2. Działań związanych z systemem sterowania i stworzeniem oprogramowania (...).

3. Pomoc merytoryczna przy stworzeniu systemu sterowania i oprogramowania (...) bazującego na własnym sterowniku.

4. Pomoc merytoryczna przy stworzeniu system sterowania i oprogramowania (...) do zastosowań przemysłowych.

5. Pomoc merytoryczna przy stworzeniu systemu sterowania i programowania (...) do zastosowań domowych.

2)Warunki współpracy Przedsiębiorstwa z Kontrahentem

Obecnie Przedsiębiorstwo świadczy usługi w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej na rzecz X S.A. (dalej jako: Spółka bądź Kontrahent). Wnioskodawca nie wyklucza, że w przyszłości podejmie współpracę również z innymi kontrahentami na podobnych warunkach. Wnioskodawca na podstawie zawartej umowy ze Spółką świadczy usługi programistyczne (szczegółowo opisane w pkt 1 powyżej). Sposób ich wykonania oraz użyte rozwiązania są wyborem Wnioskodawcy – nie jest on związany instrukcjami Spółki, co do sposobu świadczenia usług, nie wiążą go w tym zakresie polecenia Spółki i nie podlega on jej kierownictwu. Wnioskodawca jako przedsiębiorca ponosi odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat i czynności wykonywane w ramach zawartej umowy, a w szczególności za rażące zaniedbania. Ponosi też ryzyko gospodarcze, ponieważ w razie niepowodzenia realizowanego projektu straci Klienta – Spółka zaprzestanie z nim współpracy. Czynności wykonywane w ramach świadczenia usług programistycznych na rzecz Spółki nie są wykonywane pod kierownictwem, ani w miejscu i czasie przez nią wyznaczonym. Wnioskodawca ma możliwość wykonywania zleceń zdalnie, w różnych miejscach oraz czasie, a także nie jest związany sztywnymi godzinami pracy.

Zgodnie z treścią zawartej umowy Wnioskodawca przenosi majątkowe prawo autorskie do programu komputerowego na rzecz Spółki każdorazowo z chwilą zapłaty wynagrodzenia za dany okres rozliczeniowy (za dany miesiąc). Czynności prowadzące do powstania, w tym modyfikacji oraz ulepszeniu oprogramowania zasadniczo podzielić można na dwie kategorie:

1. Wnioskodawca realizuje od podstaw dane rozwiązanie informatyczne będące programem komputerowym, tworząc kod źródłowy oraz dokumentację techniczną, stając się jako twórca podmiotem, któremu przysługują autorskie prawa majątkowe do tak stworzonego programu komputerowego (oprogramowania),

2. Wnioskodawca realizuje prace polegające na rozwijaniu/ulepszaniu już istniejących rozwiązań informatycznych w postaci programów komputerowych (oprogramowania). W takiej sytuacji, z uwagi na twórczy charakter prac realizowanych przez Wnioskodawcę, powstaje zmodyfikowana/rozwinięta/ulepszona wersja opracowywanego rozwiązania, będąca odrębnym programem komputerowym (oprogramowaniem).

Wnioskodawca poza bezpośrednim tworzeniem kodu źródłowego, tworzy również dokumentację techniczną, na podstawie której tworzony jest kod źródłowy. Taka dokumentacja jest tworzona do każdej wytworzonej funkcjonalności. Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, że w zdecydowanej większości dokumentacja techniczna tworzona jest dodatkowo. Wnioskodawca realizuje zlecenia związane z tworzeniem oraz rozwijaniem/ulepszaniem oprogramowania samodzielnie lub jako członek zespołu programistów. Jednocześnie Wnioskodawca chciałby wskazać, że każdy programista pracujący w zespole działa w sposób niezależny, tzn. jest odpowiedzialny za własne zadania – każdy z programistów odpowiada za wytworzenie innej nowej funkcjonalności. Ponadto należy zaznaczyć, że Wnioskodawca realizuje zlecone zadania samodzielnie, a sposób ich wykonania leży tylko i wyłącznie w jego gestii. Cechą charakterystyczną pracy programisty jest dostosowanie oprogramowania do wymagań biznesowych Kontrahenta. W praktyce każdy projekt jest inny – Wnioskodawca jako programista musi wybrać odpowiednią technologię programowania, aby spełnić założenia biznesowe. Kod źródłowy tworzony przez Wnioskodawcę nosi znamiona unikalności, ponieważ nie istnieje drugi taki sam kod źródłowy. Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę jest wyrazem jego twórczego i indywidualnego działania, a w konsekwencji stanowi utwór podlegający ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Dotyczy to zarówno oprogramowania tworzonego od podstaw, jak i oprogramowania ulepszanego/rozwijanego o nowe funkcjonalności. Wnioskodawca w celu precyzyjnego przedstawienia stanu faktycznego wskazuje zakres przykładowych działań w projekcie:

(...)

Wnioskodawca realizując dany projekt programistyczny musi w sposób twórczy przełożyć oczekiwania Kontrahenta na określoną strukturę kodu źródłowego lub dokumentacji technicznej, a przy tym procesie nieodzowne jest wykorzystywanie własnej wiedzy, doświadczenia oraz kreatywności przy obsłudze narzędzi programistycznych, aby móc dane założenie wdrożyć jako sprawnie działający program komputerowy. Wnioskodawcy nie jest narzucony żaden konkretny sposób stworzenia oprogramowania, wobec czego korzysta ze swobody w tym zakresie. Każdorazowo w wyniku działalności twórczej powstają konkretne i odrębne utwory (programy komputerowe/oprogramowanie) podlegające ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Jak już zostało wcześniej wskazane Wnioskodawca tworzy oprogramowanie od podstaw lub rozwija/modyfikuje już istniejące oprogramowanie (często, które sam wytworzył, a następnie za wynagrodzeniem przeniósł autorskie prawa majątkowe). Nie będzie on więc właścicielem oprogramowania modyfikowanego, ale czasowo właścicielem składowych (części) oprogramowania, które powoduje finalnie ulepszenie owego oprogramowania modyfikowanego. Nowe oprogramowanie, które powoduje ulepszanie starego to nowe funkcjonalności, które są osobnym programem komputerowym. Zatem dodane funkcjonalności są częściami oprogramowania, które jest również przedmiotem praw autorskich oraz podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Właścicielem programu komputerowego, które powoduje ulepszenie oprogramowania właściwego (ulepszanego) stanie się więc finalnie Kontrahent. W wyniku ulepszania/modyfikacji powstają więc nowe kody, algorytmy w językach oprogramowania, a więc nowy program komputerowy stanowiący nowe prawo własności intelektualnej. Wnioskodawcy nie będzie przysługiwać licencja wyłączna do korzystania z tego prawa kwalifikowanego, ponieważ prawa autorskie do nowych funkcjonalności modyfikowanego oprogramowania, które to stanowią osobny program komputerowy przenosi za zapłatą wynagrodzenia. W przypadku wytworzenia przez Wnioskodawcę utworów stanowiących program komputerowy, Spółce przysługuje prawo do otrzymania wytworzonych przez Wnioskodawcę kodów źródłowych z prawem do ich modyfikacji.

W praktyce gospodarczej Wnioskodawcy mogą zdarzyć się trzy sytuacje:

1. projekt jest rozciągnięty w czasie, w związku z tym do jednego projektu można przypisać kilka faktur przychodowych,

2. projekt zamyka się w obrębie jednej faktury przychodowej,

3. w danym okresie czasu prowadzone są prace nad kilkoma projektami.

W celu kalkulacji wynagrodzenia przypadającego bezpośrednio na działalność twórczą, a w konsekwencji na dochód przypadający ze sprzedaży kwalifikowanego IP, Wnioskodawca prowadzi ewidencję czynności wykonywanych w ramach konkretnego projektu i czasu świadczenia usług przyporządkowanego na wykonanie tych czynności. Ewidencja ta pozwala na wyodrębnienie czasu świadczenia usług polegającego bezpośrednio na tworzeniu kodu źródłowego, dokumentacji technicznej (i w konsekwencji oprogramowania) oraz na pozostałe czynności wykonywane na rzecz Spółki, które nie są związane z działalnością twórczą w efekcie, której powstaje kwalifikowane IP jakim jest autorskie prawo do programu komputerowego. Na tej podstawie Wnioskodawca jest w stanie precyzyjnie określić wysokość dochodu przypadającego na bezpośrednią działalność twórczą w zakresie tworzenia/rozwijania/ulepszania oprogramowania, a tym samym do dochodu przypadającego na każde kwalifikowane IP. W związku z powyższym Wnioskodawca nie zamierza objąć preferencyjną 5% stawką podatku dochodowego całości uzyskiwanego dochodu, a jedynie tą część która bezpośrednio związaną z przeniesieniem autorskich praw majątkowych do oprogramowania, które powstało w efekcie twórczej pracy Wnioskodawcy.

3)Wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca poniósł następujące wydatki w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów:

1. Wydatki związane z zakupem sprzętu komputerowego niezbędnego do świadczenia usług programistycznych, a tym samym do tworzenia kodów źródłowych. Oprogramowanie wytwarzane jest przy pomocy komputera, zapisywane w jego pamięci i bez wykorzystania tego rodzaju sprzętu niemożliwe byłoby w ogóle jego zapisanie i odtworzenie.

2. Wydatki związane z zakupem oprogramowań, takich jak: środowiska programistyczne (np. (...)), oprogramowanie do obliczeń inżynierskich i modelowania matematycznego, oprogramowanie wykorzystujące duże modele językowe, programy graficzne do tworzenia dokumentacji, oprogramowanie biurowe, narzędzia do budowy infrastruktury IT (sieciowa) oraz AKPiA (automatyka kontrolna i pomiarowa) i literatura fachowa oraz specjalistyczna. Sam sprzęt komputerowy nie jest wystarczający dla sprawnego tworzenia i modyfikowania oprogramowania przy pomocy nowoczesnych, wysokopoziomowych języków programowania. W szybko zmieniającym się świecie technologii programistycznych niekorzystanie przez Wnioskodawcę z nowoczesnych rozwiązań technologicznych prowadziłoby efektywnie do spadku wydajności jego pracy. Tym samym koszty zakupu oprogramowań oraz narzędzi do budowy infrastruktury są niezbędne do świadczenia usług programistycznych, a tym samym tworzenia kwalifikowanych praw własności intelektualnej jakim jest autorskie prawo do programu komputerowego chronione na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Z kolei wydatki na zakup literatury fachowej oraz specjalistycznej pozwoli Wnioskodawcy na ciągły rozwój, co z kolei podniesie jego kwalifikacje w zakresie tworzenia, modyfikacji oraz ulepszenia oprogramowania komputerowego.

3. Wydatki związane z prowadzeniem księgowości oraz obsługą prawnopodatkową. Wydatki związane z obsługą księgową oraz doradztwem prawnopodatkowym są niezbędne w celu prawidłowego prowadzenia ewidencji zdarzeń gospodarczych na potrzeby ulgi IP BOX, a także w związku z wystąpieniem z wnioskiem o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej. Koszty te są nieodzowne, jeśli wytwarzane oprogramowanie ma być wykonywane zgodnie z zasadami lege artis. Ponadto Wnioskodawca dzięki prowadzeniu księgowości przez specjalistów ma więcej czasu na wykonywanie prac programistycznych, co przekłada się na jakość tworzonego programu komputerowego.

4. Wydatki na leasing lub wynajem samochodu osobowego, ubezpieczenie samochodu, wydatki eksploatacyjne i paliwo.

4)Prowadzenie ewidencji na potrzeby IP BOX.

Na potrzeby ulgi IP BOX Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, o której mowa w art. 30cb u.p.d.o.f. Ewidencja jest prowadzona w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane IP oraz w sposób pozwalający na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 3 u.p.d.o.f. przypadających na każde kwalifikowane IP, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu. Wnioskodawca rozpoczął prowadzenie przedmiotowej odrębnej od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencji od dnia 21 kwietnia 2023 r., a więc od dnia rozpoczęcia prowadzenia działalności gospodarczej. Wnioskodawca na potrzeby rozliczenia dochodu z uwzględnieniem preferencyjnej 5% stawki podatku dochodowego zamierza ustalać wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej poprzez iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w danym roku podatkowym i wskaźnika nexus obliczonego według wzoru, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 u.p.d.o.f. Wnioskodawca w przyszłości zamierza kontynuować współpracę ze Spółką lub zawierać podobne umowy o świadczenie usług programistycznych z innymi Kontrahentami. Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, że zakres działalności gospodarczej polegającej na świadczeniu usług programistycznych, a w efekcie na tworzeniu/ulepszaniu/rozwoju oprogramowania komputerowego nie ulegnie zmianie. Podstawa prawna Art. 5a pkt 38 oraz art. 30ca ustawy z dnia 26 lipca 1992 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2022 r. poz. 1 ze zm.; dalej jako: ustawa o PIT).

Uzupełnienie

Wnioskodawca zaznacza, że w opisie stanu faktycznego oraz w treści przedstawionego stanowiska używa naprzemiennie dwóch określeń – Program komputerowy oraz Oprogramowanie, które to należy rozumieć w sposób tożsamy.

Wnioskodawca pod pojęciem „Oprogramowanie” rozumie projekty, procedury, podprocedury, biblioteki oraz kontrolki realizowane w środowiskach programistycznych, takich jak (...), lub językach programowania (...) i podobnych.

W związku z powyższym, Oprogramowanie to w szczególności zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu. Przy czym przez pojęcie „komputer” należy również odnosić do wszystkich urządzeń, w których program komputerowy może być wykorzystywany w celu realizacji funkcji, do których został stworzony.

Wnioskodawca w ramach podejmowanej działalności zamierza opracować, wytworzyć oraz implementować między innymi następujące Oprogramowania (programy komputerowe):

1.kompleksowe projekty (software) obsługujące systemy kontrolno-pomiarowe stanowisk badawczych i testowych do badania urządzeń (...),

2.projekty (software) do maszyn i urządzeń wykorzystywanych w procesach (...),

3.procedury sterowania elementami AKPiA do maszyn i urządzeń wykorzystywanych w procesach (...),

4.dedykowane programy do wizualizacji i analizy danych pomiarowych.

W ramach dotychczasowej działalności Wnioskodawca wytworzył poniższe Oprogramowania:

(...)

Wszystkie wymienione wyżej programy komputerowe bazują na autorskich rozwiązaniach Wnioskodawcy, w tym w zakresie algorytmów oraz struktury oprogramowania.

W ramach podejmowanej działalności Wnioskodawca rozwija oraz ulepsza własne algorytmy, projekty, procedury, podprocedury oraz biblioteki, które to związane są bezpośrednio z systemami kontrolno-pomiarowymi stanowisk badawczych i testowych, jak również z maszynami oraz urządzeniami wykorzystywanymi w procesach (...). Wnioskodawca zakłada również modyfikowanie projektów, procedur, podprocedur oraz bibliotek na rzecz podmiotów zlecających te prace.

W ramach dotychczasowej działalności w zakresie oprogramowania Wnioskodawca modyfikował:

(...)

Twórczy charakter działalności Wnioskodawcy przejawia się poprzez nabywanie, łączenie, kształtowanie oraz wykorzystywanie dostępnej wiedzy oraz umiejętności w zakresie Oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania oraz tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów oraz procesów. Co więcej, Wnioskodawca wskazuje, że twórczy charakter podejmowanej przez niego działalności ma charakter kreacyjny, dzięki czemu powstaje nowy wytwór intelektu, tj. nowy program komputerowy (oprogramowanie). Jednocześnie Wnioskodawca zaznacza, że rezultaty jego działalności odróżniają się od innych rezultatów takiego samego działania – co z kolei spełnia definicję zawartą w doktrynie prawa autorskiego. Na marginesie warto również zaznaczyć, że podejmowana przez Wnioskodawcę działalność twórcza obejmuje skalę jego przedsiębiorstwa, a więc przejawia się opracowaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy, lub w znacznym stopniu odróżniających się od rozwiązań już funkcjonujących u niego.

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy – Wnioskodawca rozpoczął działalność twórczą od dnia 21 kwietnia 2023 r. przez co podjęte przez niego dotychczas prace dotyczą wytworzenia nowego Oprogramowania, a więc czegoś co wcześniej nie istniało w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy. Natomiast w ramach wytworzonego już wcześniej oprogramowania stworzono i zaimplementowano algorytm (...) Modyfikowane oprogramowanie jest rozwiązaniem prototypowym i jest dedykowane do typoszeregu prototypowych urządzeń (...). Z kolei prototyp to pierwszy egzemplarz nowego wyrobu, którego specyfika polega na tym, że odróżnia się od już oferowanych produktów istotnymi zmianami w zakresie konstrukcji, funkcjonalności, czy jakości.

Powyższe oznacza, że jeżeli modyfikowane oprogramowanie należy rozumieć jako rozwiązanie prototypowe, a więc rozwiązanie dotychczas nie funkcjonujące na rynku, to Wnioskodawca mógł je stworzyć tylko i wyłącznie poprzez podejmowanie działań o charakterze twórczym, z wykorzystaniem nowych koncepcji, narzędzi oraz rozwiązań, które do tej pory nie występowały w jego praktyce gospodarczej.

Tworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie realizowanie jest w oparciu o środowiska programistyczne takie jak (...), lub języki programowania (...) lub podobne. Wytworzone oprogramowanie służy między innymi do obsługi systemów (...). Z tego względu nie ma gotowych rozwiązań programistycznych (algorytmów, procedur) pozwalających na ich bezpośrednie zastosowanie. Elementy te muszą być przez Wnioskodawcę stworzone od podstaw lub w znaczącym stopniu zmodyfikowane. Z tego względu całe oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę ma charakter rozwiązań autorskich i nie występowało dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy.

Realizowane przez Wnioskodawcę algorytmy, programy, procedury i podprocedury są tworzone od podstaw ponieważ dotyczą rozwiązań prototypowych. Można tu wyróżnić następujące koncepcje i rozwiązania:

(...)

Zastosowane w powyższych przykładach rozwiązania algorytmiczne nie były wcześniej stosowane przez Wnioskodawcę. Nie są również częścią żadnych dodatkowych bibliotek do środowisk programistycznych i w związku z tym musiały być wytworzone od podstaw. Zakres realizowanych przez Wnioskodawcę działań dotyczy specyficznego zakresu techniki, w którym nie ma standardowych rozwiązań algorytmicznych i nie da się zastosować typowych rozwiązań stosowanych w IT. Z tego powodu tworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie w każdym przypadku różni się rozwiązaniami zastosowanych algorytmów w stosunku do dotychczas istniejącego oprogramowania.

Wnioskodawca wskazuje, że wytwarzane przez niego Oprogramowanie wykorzystywane jest w instalacjach, maszynach lub urządzeniach, które projektuje lub w sposób wiodący uczestniczy w ich projektowaniu. Jednocześnie należy zaznaczyć, że są to instalacje, maszyny lub urządzenia prototypowe nie mające swojego bezpośredniego odzwierciedlenia w gospodarce. Z tego względu nie ma gotowych rozwiązań programistycznych (algorytmów, procedur) pozwalających na ich bezpośrednie zastosowanie. Elementy te (algorytmy, procedury) muszą być przez Wnioskodawcę stworzone od podstaw lub w znaczącym stopniu zmodyfikowane. Całe oprogramowanie tworzone lub modyfikowane przez Wnioskodawcę ma charakter rozwiązań autorskich, jednostkowych i nie było wcześniej wykorzystane w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy. Przy wytwarzaniu oprogramowania Wnioskodawca wykorzystuje informacje z zakresu (...), wykraczające poza typowe rozwiązania przemysłowe.

W zakresie poszczególnych Oprogramowań (programów komputerowych) do maszyn i urządzeń (...) celem jest stworzenie wymaganych funkcjonalności przy minimalizacji obciążenia procesora, z zachowaniem przejrzystości kodu, co z kolei przełoży się na usprawnienie i będzie stanowiło wyraz charakteru twórczego działalności, przez co powstanie nowe rozwiązanie dotychczas nie funkcjonujące w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy, lub w znacznym stopniu odróżniające się od rozwiązań już funkcjonujących u niego. Powyższy cel jest bezpośrednio związany z drugim, nadrzędnym celem Wnioskodawcy, jakim jest nabywanie, łączenie, kształtowanie oraz wykorzystywanie dostępnej wiedzy oraz umiejętności w zakresie Oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania oraz tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów oraz procesów.

Wnioskodawca posiada źródła finansowania własne, pozyskane w ramach zawartej umowy z kontrahentem.

Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, że zamierza realizować założone cele w okresach miesięcznych.

Od momentu rozpoczęcia działalności Wnioskodawca realizuje prace związane ze stworzeniem oprogramowania do stanowiska testowego (...), dedykowanego oprogramowania do analizy danych pomiarowych.

Od początku prowadzenia działalności, Wnioskodawca realizował prace związane ze stworzeniem oprogramowania do stanowiska (...), dedykowanego oprogramowania do analizy danych pomiarowych.

Wnioskodawca wskazuje, że osiągnął dotychczas takie cele jak stworzenie poniższych Oprogramowań:

(...)

Ponadto Wnioskodawca realizuje nadrzędny cel jakim jest nabywanie, łączenie, kształtowanie oraz wykorzystywanie dostępnej wiedzy oraz umiejętności w zakresie Oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania oraz tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów oraz procesów.

Wszystkie podejmowane powyżej prace Wnioskodawca realizował sam, a więc jego zasobami ludzkimi są wyłącznie jego wiedza, umiejętności oraz motywacja. Do zasobów rzeczowych należy oprogramowanie (...). Z kolei do zasobów finansowych zaliczyć należy środki własne pozyskane od kontrahentów. Ze względu na wykorzystanie oprogramowania do prototypowych (...) jest to działanie innowacyjne. Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, że przez rozwiązanie prototypowe rozumie urządzenie o konstrukcji nie spotykanej dotychczas na rynku, lub jednostkową instalację testową (...), która również nie jest spotykana na dotychczasowych rynkach.

Wytworzone oprogramowanie realizowane było i będzie w ramach harmonogramu działań, które mają charakter ogólnych założeń. Z uwagi na specyfikę działalności związanej bezpośrednio z budową i badaniem prototypów oraz ciągłym rozwojem, poza harmonogramem, zakres tworzonego oprogramowania jest ustalany na bieżąco.

Jako pracownik naukowy (...) od 1997 r. Wnioskodawca realizował wiele prac o charakterze eksperymentalnym i teoretycznym. Jego zasoby wiedzy pochodzą z działalności naukowej i szeregu prac realizowanych na rzecz przemysłu (...). Dodatkowo doświadczenie zawodowe Wnioskodawcy obejmuje długookresowe zatrudnienie w dwóch firmach produkujących urządzenia (...). Ponadto Wnioskodawca wraz z prowadzeniem działalności twórczej nabywa nową wiedzę poprzez uczestnictwo w szkoleniach i konferencjach branżowych, konferencjach naukowych, analizę fachowej literatury technicznej i naukowej, bezpośrednie spotkania ze specjalistami z dziedziny, którą następnie wykorzystuje do doskonalenia planowania produkcji oraz projektowania oraz tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów oraz procesów.

W ramach działalności Wnioskodawca wykorzystuje i rozwija wiedzę oraz umiejętności z zakresu komunikacji sterowników PLC z urządzeniami zewnętrznymi, realizowanej w ramach protokołów przemysłowych oraz komunikacji z nadrzędną infrastrukturą IT. Tworzone oprogramowanie realizowane jest w oparciu o środowisko programistyczne w fazie prototypowania oraz o prototypową linię sterowników. Tworzone oprogramowanie wyróżnia się m.in(...) Tego typu rozwiązania algorytmiczne nie były dotychczas implementowane w procesach sterowania maszyn i urządzeń zarówno dla produkcji wielkoskalowej jak i dla rozwiązań przemysłowych. W związku z tym tworzone przez Wnioskodawcę Oprogramowanie ma charakter twórczy i innowacyjny. Jeżeli więc tego typu rozwiązania nie były dotychczas wykorzystywane w obrocie gospodarczym to tym bardziej Wnioskodawca nie mógł ich oferować w swojej dotychczasowej praktyce gospodarczej. Przedmiotowe rozwiązanie algorytmiczne stanowi więc wyraz zdobytej i rozwijanej na bieżąco wiedzy przez Wnioskodawcę.

W ramach prac związanych z tworzeniem i rozwijaniem Oprogramowania Wnioskodawca wykorzystuje wiedzę naukową i techniczną zdobytą w ponad 25 letniej karierze zawodowej. Ze względu na brak powszechnej dostępności jednoznacznych rozwiązań algorytmicznych w zakresie sterowania urządzeniami, maszynami i procesami (...) muszą one być tworzone do każdego rozwiązania osobno. Dlatego mają jak najbardziej charakter innowacyjny. Selekcja wiedzy wykorzystanej do tworzenia algorytmów i kodów źródłowych bazuje na doświadczeniu Wnioskodawcy w realizacji zbliżonych tematycznie projektów, ale nie takich samych. Wnioskodawca wykorzystuje zasób wiedzy jaką zdobył we wcześniejszych latach jako podstawę, na której może obecnie budować szerszy zakres wiedzy i doświadczenia, co z kolei przekłada się na twórczy charakter jego działalności, a to pozwala mu rozwijać nowe koncepcje i procedury w dotychczasowej praktyce gospodarczej. Dzięki zdobytym mocnym podstawom, z powodzeniem rozwija i poszerza swoje umiejętności, przy pomocą szkoleń oraz literatury branżowej.

Wnioskodawca wskazuje, że rozpoczął działalność twórczą od dnia 21 kwietnia 2023 r. Od tego dnia sukcesywnie powiększa dorobek przedsiębiorstwa i wdraża coraz to nowsze rozwiązania w swojej dotychczasowej praktyce gospodarczej. Dotychczas w swojej działalności oferuje takie produkty, usługi oraz procesy jak opracowywanie, wytwarzanie i implementację poniższych „Oprogramowań”:

•kompleksowych projektów (software) obsługujących systemy kontrolno-pomiarowe stanowisk badawczych i testowych do badania (...),

•projektów (software) do maszyn i urządzeń (...),

•procedur sterowania elementami AKPiA (...),

•dedykowanych programów do wizualizacji i analizy danych pomiarowych.

Żadne z powyższych produktów, usług oraz procesów nie są gotowymi produktami, usługami, czy procesami. Wraz ze zdobywaniem wiedzy, co przekłada się na rozwój praktyki gospodarczej Wnioskodawca ulepsza oferowane usługi, produkty oraz procesy, a także zamierza poszerzyć ich katalog.

Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, że w okresie od dnia 21 kwietnia 2023 r. (od dnia rozpoczęcia prowadzenia działalności twórczej) do dnia dzisiejszego stworzył oprogramowanie do stanowiska testowego, którego nie oferował przedtem w swojej praktyce gospodarczej. Ponadto stworzone Oprogramowanie nie występowało w obrocie gospodarczym jakiegokolwiek podmiotu gospodarczego, jest to więc rozwiązanie innowacyjne nie tylko w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy, ale i na skalę krajową.

Wskazane wyżej produkty, usługi oraz procesy bazują na unikatowym doświadczeniu Wnioskodawcy w zakresie sterowania (...). Doświadczenie Wnioskodawcy stanowi jednak jedynie podwaliny, dzięki którym może on rozwijać zdobytą dotychczas wiedzę i rozumie więcej procesów, a także ma możliwość wyciągania większej ilości wniosków, które wykorzystuje do planowania produkcji oraz projektowania oraz tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów oraz procesów, niewystępujących dotychczas w jego praktyce gospodarczej. Dzięki wiedzy i doświadczeniu z zakresu sterowania (...) może obecnie uczestniczyć w szkoleniach z zakresu środowisk programistycznych oraz zapoznawać się z literaturą branżową, które z kolei pozwalają mu tworzyć zmienione, ulepszone lub zupełnie nowe produkty oraz procesy.

Efektem podejmowanych przez Wnioskodawcę działań jest powstanie poniższych Oprogramowań (Programów komputerowych):

(...)

Każde z wyżej stworzonych przez Wnioskodawcę Oprogramowań wpłynęły m.in. na:

a)zmniejszenie czasu przeprowadzania testów (...),

b)zmniejszenie fluktuacji parametrów pracy stanowiska testowego w stanie quasiustalonym,

c)zmniejszenie niepewności pomiarów,

d)wytworzenie interfejsu użytkownika z wyświetlaniem parametrów mianowanych.

Wnioskodawca nie miał wcześniej możliwości uzyskania ww. efektów, a więc nie oferował ich przedtem w swojej praktyce gospodarczej. Stało się to dopiero możliwe dzięki autorskiemu Oprogramowaniu, które stworzył dzięki podejmowaniu działalności twórczej, przez co powiększył swój dobytek intelektualny w praktyce gospodarczej.

Wnioskodawca wskazuje, że wytwarzane oprogramowanie wykorzystywane jest w instalacjach, maszynach lub urządzeniach które projektuje lub w sposób wiodący uczestniczy w ich projektowaniu. Są to instalacje, maszyny lub urządzenia prototypowe, niemające swojego bezpośredniego odzwierciedlenia w gospodarce. Z tego względu najczęściej nie ma gotowych rozwiązań programistycznych (algorytmów, procedur) pozwalających na ich bezpośrednie zastosowanie. Elementy te (algorytmy, procedury) muszą być przez Wnioskodawcę stworzone od podstaw lub w znaczącym stopniu zmodyfikowane. Z tego względu całe tworzone oprogramowanie ma charakter rozwiązań autorskich, zawsze odznacza się oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze jest kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej.

Tworzone oprogramowanie nie jest efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny.

Wnioskodawca wskazuje, że podejmowane przez niego działania w zakresie oprogramowania nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą” realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Klientów.

Efekty pracy Wnioskodawcy są zawsze odrębnymi programami komputerowymi, podlegającymi ochronie na postawie ustawy i prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawcy przysługują majątkowe prawa autorskie do tego oprogramowania.

Wnioskodawca wskazuje, że ponosi odpowiedzialność za efekty swojej pracy w stosunku do osób trzecich. Wnioskodawca wyodrębnia na fakturze wynagrodzenie z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do poszczególnych efektów prac na Spółkę.

Wnioskodawca wskazuje, że „przeniesienie” każdego z majątkowych praw autorskich do programu komputerowego następuje zgodnie z wymogami przewidzianymi w art. 41 oraz art. 53 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, gdyż autorskie prawa majątkowe są przenoszone na podstawie umowy zawartej w formie pisemnej oraz protokołu odbioru programów komputerowych, a w treści umowy wymienione są szczegółowo pola eksploatacji znane w chwili jej zawarcia. Wnioskodawca wskazuje, że zgodnie z treścią umowy autorskie prawa majątkowe „przenosi” na kontrahenta wraz z zapłatą wynagrodzenia oraz podpisania protokołu odbioru programu komputerowego.

Wnioskodawca poniżej przedstawia katalog wydatków związanych z zakupem sprzętu komputerowego:

Nazwa data zakupu

1.Notebook (...) – 13 maja 2023 r.

2.Myszka bezprzewodowa (...) – 13 maja 2023 r.

3.Podstawka chłodząca (...) – 26 czerwca 2023 r.

4.Listwa (...) – 26 czerwca 2023 r.

5.Tablet (...) – 12 czerwca 2023 r.

6.Etui (...) – 12 czerwca 2023 r.

7.(...) – 13 lipca 2023 r.

Wnioskodawca wskazuje, że zakupione oprogramowania stanowią wartość niematerialną i prawną w prowadzonej działalności gospodarczej.

Wnioskodawca poniżej przestawia związek poszczególnych wydatków z poszczególnymi działaniami obejmującymi tworzenie oprogramowania:

1.Wydatki związane z zakupem sprzętu komputerowego – wydatki te są niezbędne do tego, aby móc tworzyć, rozwijać czy modyfikować oprogramowanie. Bez posiadanego sprzętu komputerowego Wnioskodawca nie mógł by tworzyć programów komputerowych z wykorzystaniem kodu źródłowego. Sama specyfika działalności twórczej związanej z tworzeniem, rozwijaniem oraz modyfikowaniem oprogramowania jest ściśle związana ze sprzętem komputerowym, bowiem stanowi on podstawowe narzędzie, dzięki któremu Wnioskodawca może wykonywać swoją działalność. Wymieniony we wniosku sprzęt komputerowy został wykorzystany m.in. do wytworzenia procedur sterowania stanowiskiem testowym do (...) i implementacji oprogramowania.

W związku z powyższym wydatki na sprzęt komputerowy były niezbędne do tego, aby Wnioskodawca wytworzył Oprogramowanie, realizując przy tym cele. Dzięki tym wydatkom mógł wykorzystać zdobytą wiedzę do tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów oraz procesów. Dzięki poniesionym wydatkom będzie mógł w dalszym stopniu wykorzystywać zdobytą wiedzę do ww. celów.

2.Wydatki związane z zakupem oprogramowań – wydatki te są niezbędne do tego, aby móc tworzyć, rozwijać czy modyfikować Oprogramowanie. Oprogramowanie (...).

W związku z powyższym, wydatki na zakup oprogramowania były niezbędne do tego aby Wnioskodawca wytworzył Oprogramowanie, realizując przy tym cele. Dzięki tym wydatkom mógł wykorzystać zdobytą wiedzę do tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów oraz procesów. Dzięki poniesionym wydatkom będzie mógł w dalszym stopniu wykorzystywać zdobytą wiedzę do ww. celów.

3.Wydatki związane z prowadzeniem księgowości oraz obsługą prawnopodatkową - wydatki związane z obsługą księgową oraz doradztwem prawnopodatkowym są niezbędne w celu prawidłowego prowadzenia ewidencji zdarzeń gospodarczych na potrzeby ulgi IP BOX, a także w związku z wystąpieniem z wnioskiem o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej. Koszty te są nieodzowne, jeśli wytwarzane oprogramowanie ma być wykonywane zgodnie z zasadami lege artis. Ponadto Wnioskodawca dzięki prowadzeniu księgowości przez specjalistów ma więcej czasu na wykonywanie prac programistycznych, co przekłada się na jakość tworzonego programu komputerowego.

4.Wydatki na leasing lub wynajem samochodu osobowego, ubezpieczenie samochodu, wydatki eksploatacyjne i paliwo – w tej części, w jakiej wydatki te są niezbędne do tego, aby udać się na spotkanie z kontrahentem, aby ustalić jakie ma wymagania i ustalić szczegóły zamówienia dotyczące tworzonego oraz modyfikowanego oprogramowania.

W odniesieniu do „dokumentacji technicznej”, o której mowa we wniosku Wnioskodawca wyjaśnia, że dokumentacja ta jest nierozerwalnie związana z wytwarzanym przez Wnioskodawcę oprogramowaniem i obejmuje prace projektowe prowadzące do rozwoju programu komputerowego, których charakter jest taki, że program komputerowy może korzystać z nich na późniejszym etapie. Obejmuje również instrukcje przeznaczone do komputera, które pozwalają przekształcić je do postaci kodu źródłowego.

W ramach projektów powstały i będą powstawać instrukcje komend adresowanych do komputera. Tworzona dokumentacja pozwala odtworzyć instrukcje przeznaczone dla komputera i przekształcić je do postaci kodu źródłowego. Każda stworzona przez Wnioskodawcę dokumentacja podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Każdy z członków zespołu jest odpowiedzialny za stworzenie danej funkcjonalności część/fragment/element, które stanowią, każde z osobna, odrębny program komputerowy podlegający ochronie określonej w art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Finalne główne oprogramowanie składa się z poszczególnych części/fragmentów/elementów (funkcjonalności) wytworzonych indywidualnie przez członków zespołu, które to odrębne funkcjonalności stanowią odrębne programy komputerowe i podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Jednocześnie Wnioskodawcy jako twórcy przysługują wyłączne autorskie prawa majątkowe do funkcjonalności stanowiących odrębne programy komputerowe podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca nie współtworzy funkcjonalności – programów komputerowych, jest on twórcą poszczególnych funkcjonalności, które każde z osobna stanowi odrębny program komputerowy (oprogramowanie) i do którego prawa autorskie Wnioskodawca przenosi wraz z wynagrodzeniem na kontrahenta.

Wnioskodawca osiąga dochód z tytułu odsprzedania prawa majątkowego do danej funkcjonalności, tj. części/fragmentu/elementu, który powstał w efekcie pracy twórczej Wnioskodawcy. Jednocześnie Wnioskodawca zaznacza, że poszczególne stworzone przez niego części/fragmenty/elementy same w sobie spełniają przesłanki uznania je za Oprogramowanie.

Osiągany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu odsprzedania prawa majątkowego do części/fragmentu /elementu, który stworzy w efekcie pracy twórczej jest odrębnym programem komputerowym podlegającym ochronie określonej w art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca osiąga dochód z tytułu odsprzedania prawa majątkowego do części/fragmentu/elementu, które powstają w efekcie jego pracy twórczej.

Zdaniem Wnioskodawcy, wytwarzane oraz rozwijane/ulepszane przez niego oprogramowanie spełnia przesłanki uznania go za kwalifikowane IP, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.

Pytania

1.Czy zgodnie z opisanym we wniosku stanem faktycznym, działalność Wnioskodawcy spełnia przesłankę uznania jej za działalność badawczo-rozwojową na gruncie art. 5a pkt 38 ustawy o PIT?

2.Czy programy komputerowe (oprogramowanie) wytwarzane oraz rozwijanie/ulepszane przez Wnioskodawcę spełniają przesłanki kwalifikowanego IP, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT?

3.Czy obliczając wskaźnik nexus Wnioskodawca będzie miał prawo do uwzględnienia w literze „a” kosztów opisanych w niniejszym wniosku?

4.Czy w przedstawionym stanie faktycznym, w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, jest on uprawniony do skorzystania z opodatkowania wynoszącego 5% podstawy opodatkowania na zasadach wskazanych w art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, wobec dochodu uzyskanego ze sprzedaży wytworzonego w ramach świadczonych usług Oprogramowania.

Pana stanowisko w sprawie

1.Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z opisanym we wniosku stanem faktycznym, podejmowana przez niego działalność spełnia przesłankę uznania jej za działalność badawczo-rozwojową na gruncie art. 5a pkt 38 ustawy o PIT.

2.Zdaniem Wnioskodawcy, wytwarzane oraz rozwijane/ulepszane przez niego oprogramowanie spełnia przesłanki uznania go za kwalifikowane IP, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.

3.Zdaniem Wnioskodawcy, obliczając wskaźnik nexus będzie on miał prawo do uwzględnienia w literze „a” kosztów opisanych w niniejszym wniosku.

4.Zdaniem Wnioskodawcy, jest on uprawniony do skorzystania z opodatkowania wynoszącego 5% podstawy opodatkowania na zasadach wskazanych w art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, wobec dochodu uzyskanego ze sprzedaży, wytworzonego w ramach świadczonych usług oprogramowania.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z treścią art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Użycie przez ustawodawcę spójnika „lub” oznacza, że dla uznania działalności gospodarczej podatnika za działalność badawczo-rozwojową wystarczające jest prowadzenie przez niego badań naukowych lub prac rozwojowych. Definicje badań naukowych i prac rozwojowych zostały zawarte w art. 5a pkt 39 i pkt 40 u.p.d.o.f. W myśl art. 5a pkt 39 u.p.d.o.f., ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych, oznacza to: a. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. b. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Prace rozwojowe z kolei w myśl art. 5a pkt 40 ustawy o PIT należy odczytywać poprzez definicję zawartą w art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r.- Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. W świetle art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce badania naukowe są działalnością obejmującą: 1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne; 2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Z kolei stosownie do treści art. 4 ust. 3 omawianej ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Według podręcznika Frascati działalność badawczo-rozwojowa musi być nowatorska, twórcza, nieprzewidywalna, metodyczna, możliwa do przeniesienia lub odtworzenia. W opinii Wnioskodawcy, prowadzona przez niego działalność związana z oprogramowaniem spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w części dotyczącej prowadzenia prac rozwojowych.

Zdaniem Wnioskodawcy, nabywa, łączy oraz kształtuje i wykorzystuje on aktualnie dostępną wiedzę i umiejętności z zakresu technologii programistycznych do projektowania i tworzenia nowych bądź ulepszonych programów komputerowych (oprogramowania), które w efekcie przyczynia się do zwiększenia jego zasobów wiedzy oraz umiejętności. Zdobytą wiedzę i umiejętności Wnioskodawca wykorzystuje w ramach realizacji bieżących bądź przyszłych projektów. Tworzenie dedykowanych rozwiązań informatycznych w postaci oprogramowania komputerowego wymaga od Wnioskodawcy podjęcia określonego wysiłku intelektualnego. Wskazać należy, że z uwagi na stopień skomplikowania technicznego rozwiązań tworzonych przez Wnioskodawcę w ramach dotychczas realizowanych projektach, Wnioskodawca musi zlokalizować oraz zidentyfikować aktualnie dostępną wiedzę z zakresu technologii programistycznych. Jednak z uwagi na dynamiczny rozwój szeroko rozumianego IT Wnioskodawca musi odpowiednio tą wiedzę wyselekcjonować według kryterium przydatności na potrzeby realizacji danego projektu. Oprogramowanie wytwarzane przez Wnioskodawcę nie jest wynikiem mechanicznych działań – tworzenie dedykowanych rozwiązań w postaci oprogramowania komputerowego wymaga od Wnioskodawcy podjęcia określonego wysiłku intelektualnego. W tym miejscu należy podkreślić, iż Wnioskodawca nie świadczy usług polegających na wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian w oprogramowaniu, jednak w razie wystąpienia błędów w kodzie źródłowym oprogramowania lub jego części Wnioskodawca odpowiedzialny jest za naprawienie tych błędów i przekazanie oprogramowania, które odpowiada pierwotnym wymaganiom Klienta. Rozwojowy charakter działalności Wnioskodawca objawia się przede wszystkim przy tworzeniu kodu źródłowego oprogramowania, który stanowi wyraz jego kreatywności, a tak wytworzony program komputerowy stanowi nowy wytwór intelektu. Wnioskodawca realizując dany projekt programistyczny musi w sposób twórczy przełożyć oczekiwania Kontrahenta na określoną strukturę kodu źródłowego lub algorytmów, a przy tym procesie nieodzowne jest wykorzystywanie własnej wiedzy, doświadczenia oraz kreatywności przy obsłudze narzędzi programistycznych, aby móc dane założenie wdrożyć jako sprawnie działający program komputerowy. Wnioskodawcy nie jest narzucony żaden konkretny sposób stworzenia oprogramowania, wobec czego korzysta ze swobody w tym zakresie.

Aby daną działalność można było uznać za działalność badawczo-rozwojową, musi ona łącznie spełniać następujące kryteria: a) twórczości; b) systematyczności; oraz c) zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). Prace wykonywane są w sposób twórczy, tj. prowadzą do powstania nowych utworów podlegających ochronie prawnej na podstawie art. 74 Pr.Aut. Tworzone lub ulepszane oprogramowanie posiada cechę stanowi nowy wytwór intelektu oraz posiada cechę nowości. Wnioskodawca realizując dany projekt określa dla niego cele, zasoby, a także wyznacza odpowiedni harmonogram. Usługi wykonywane przez Wnioskodawcę nie są wynikiem mechanicznych działań, a także nie są to czynności o charakterze rutynowym. Realizacja każdego projektu wymaga indywidualnego podejścia do problemu, a także zgromadzenia i wyselekcjonowania wiedzy oraz dobrania odpowiednich narzędzi informatycznych za pomocą, którego zostanie osiągnięty cel jakim jest wytworzenie oprogramowania komputerowego. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza robiący coś regularnie i starannie, o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu: też o efektach takich działań: planowy, metodyczny.

W opinii Wnioskodawcy, prowadzi on działalność w sposób metodyczny, zaplanowany i porządkowany. Minister Finansów w punkcie 40 objaśnień podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX wskazuje, że „wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany”. Wnioskodawca z uwagi na przedmiot swojej działalności gospodarczej regularnie realizuje określone projekty programistyczne, które nakierowane są na tworzenie nowych rozwiązań niewystępujących dotychczas w jego praktyce gospodarczej, ani w praktyce gospodarczej Kontrahentów.

Działania Wnioskodawcy nie mają charakteru jednorazowego, lecz prowadzone są w sposób ciągły i zorganizowany zgodnie z profesjonalnymi standardami. Działalność Wnioskodawcy w zakresie projektowania i tworzenia kodu źródłowego nie mają charakteru rutynowych lub okresowych zmian, lecz stanowią systematyczny rozwój konkretnego produktu (poczynając od jego tworzenia). Systematyczność działań Wnioskodawcy w zakresie świadczenia usług programistycznych na rzecz Spółki przejawia się w tym, że Wnioskodawca planuje realizację projektów i prowadzi te projekty przyjmując dla nich określone cele do osiągnięcia, harmonogramy realizacji i dostępne mu zasoby. Działalność ta ma zawsze określony cel, a mianowicie dąży do zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania jej do tworzenia nowych zastosowań. Z kolei kryterium zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania jej do tworzenia nowych zastosowań należy odnosić do wewnętrznej działalności danego podmiotu. Jak wskazano w objaśnieniach podatkowych IP BOX: „głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowych jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowszych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu”. Realizacja zleconych projektów programistycznych z uwagi na ich charakter oraz stopień skomplikowania każdorazowo wymaga od Wnioskodawcy zlokalizowania obecnie istniejącej wiedzy i zasobów w celu ustalenia i zaimplementowania najbardziej optymalnego rozwiązania. Jednocześnie Wnioskodawca z uwagi na obszerność informacji musi zdobytą wiedzą odpowiednio wyselekcjonować pod względem jej przydatności na potrzeby realizacji danego zlecenia. Wnioskodawca z każdym projektem rozwija swoją specjalistyczną wiedzę i umiejętności, a następnie wykorzystuje oraz będzie wykorzystywał do bieżących bądź przyszłych projektów.

Mając na uwadze powyższe Wnioskodawca stoi na stanowisku, że prowadzona przez niego działalność gospodarcza z zakresu świadczenia usług programistycznych spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w części dotyczącej prowadzenia prac rozwojowych.

Zgodnie z art. 30ca ust 4 i 5 u.p.d.o.f., wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru: (a+b) x 1,3 / (a+b+c+d), w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na: a. prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczorozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej; b. nabycie wyników prac badawczorozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3; c. nabycie wyników prac badawczorozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4; d. nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Do kosztów, o których mowa wyżej, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca poniósł lub planuje ponosić następujące wydatki w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów:

1.Wydatki związane z zakupem sprzętu komputerowego niezbędnego do świadczenia usług programistycznych, a tym samym do tworzenia kodów źródłowych. Oprogramowanie wytwarzane jest przy pomocy komputera, zapisywane w jego pamięci i bez wykorzystania tego rodzaju sprzętu niemożliwe byłoby w ogóle jego zapisanie i odtworzenie.

2.Wydatki związane z zakupem oprogramowań, takich jak: (...). Sam sprzęt komputerowy nie jest wystarczający dla sprawnego tworzenia i modyfikowania oprogramowania przy pomocy nowoczesnych, wysokopoziomowych języków programowania. W szybko zmieniającym się świecie technologii programistycznych niekorzystanie przez Wnioskodawcę z nowoczesnych rozwiązań technologicznych prowadziłoby efektywnie do spadku wydajności jego pracy. Tym samym koszty zakupu oprogramowań oraz narzędzi do budowy infrastruktury są niezbędne do świadczenia usług programistycznych, a tym samym tworzenia kwalifikowanych praw własności intelektualnej jakim jest autorskie prawo do programu komputerowego chronione na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Z kolei wydatki na zakup literatury fachowej oraz specjalistycznej pozwoli Wnioskodawcy na ciągły rozwój, co z kolei podniesie jego kwalifikacje w zakresie tworzenia, modyfikacji oraz ulepszenia oprogramowania komputerowego.

3.Wydatki związane z prowadzeniem księgowości oraz obsługą prawnopodatkową. Wydatki związane z obsługą księgową oraz doradztwem prawnopodatkowym są niezbędne w celu prawidłowego prowadzenie ewidencji zdarzeń gospodarczych na potrzeby ulgi IP BOX. Koszty te są nieodzowne, jeśli wytwarzane oprogramowanie ma być wykonywane zgodnie z zasadami lege artis. Ponadto Wnioskodawca dzięki prowadzeniu księgowości przez specjalistów ma więcej czasu na wykonywanie prac programistycznych, co przekłada się na jakość tworzonego programu komputerowego.

4.Wydatki na leasing lub wynajem samochodu osobowego, ubezpieczenie samochodu, wydatki eksploatacyjne i paliwo.

Biorąc pod uwagę opis stanu faktycznego oraz stanowisko Wnioskodawcy, w jego ocenie oprogramowanie, które podlega ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, powstałe w wyniku prowadzenia przez niego działalności stanowi kwalifikowane IP, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8. Tym samym, w ocenie Wnioskodawcy, dochód ten podlega opodatkowaniu preferencyjną 5% stawką podatku dochodowego.

W związku z powyższym w ocenie Wnioskodawcy, dochód ten podlega opodatkowaniu preferencyjną 5% stawką podatku dochodowego. Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie przedstawionego powyżej stanowiska.

Zdaniem Wnioskodawcy, obliczając wskaźnik nexus będzie on miał prawo do uwzględnienia w literze „a” kosztów opisanych w niniejszym wniosku.

Zdaniem Wnioskodawcy, jest on uprawniony do skorzystania z opodatkowania wynoszącego 5% podstawy opodatkowania na zasadach wskazanych w art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, wobec dochodu uzyskanego ze sprzedaży, wytworzonego w ramach świadczonych usług, oprogramowania.

Zgodnie z treścią art. 5a pkt 38 ustawy o PIT - działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Użycie przez ustawodawcę spójnika "lub" oznacza, że dla uznania działalności gospodarczej podatnika za działalność badawczo-rozwojową wystarczające jest prowadzenie przez niego badań naukowych lub prac rozwojowych.

Definicje badań naukowych i prac rozwojowych zostały zawarte w art. 5a pkt 39 i pkt 40 u.p.d.o.f. W myśl art. 5a pkt 39 u.p.d.o.f., ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych, oznacza to:

a. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

b. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Prace rozwojowe z kolei w myśl art. 5a pkt 40 ustawy o PIT należy odczytywać poprzez definicję zawartą w art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r.- Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W świetle art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Z kolei stosownie do treści art. 4 ust. 3 omawianej ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Według podręcznika Frascati działalność badawczo-rozwojowa musi być nowatorska, twórcza, nieprzewidywalna, metodyczna, możliwa do przeniesienia lub odtworzenia.

W opinii Wnioskodawcy, prowadzona przez niego działalność związana z oprogramowaniem spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w części dotyczącej prowadzenia prac rozwojowych.

Zdaniem Wnioskodawcy nabywa, łączy oraz kształtuje i wykorzystuje on aktualnie dostępną wiedzę i umiejętności z zakresu technologii programistycznych do projektowania i tworzenia nowych bądź ulepszonych programów komputerowych (oprogramowania), które w efekcie przyczynia się do zwiększenia jego zasobów wiedzy oraz umiejętności. Zdobytą wiedzę i umiejętności Wnioskodawca wykorzystuje w ramach realizacji bieżących bądź przyszłych projektów. Jako pracownik naukowy (...) od 1997 r. Wnioskodawca realizował wiele prac o charakterze eksperymentalnym i teoretycznym. Jego zasoby wiedzy pochodzą z działalności naukowej i szeregu prac realizowanych na rzecz przemysłu. Dodatkowo doświadczenie zawodowe Wnioskodawcy obejmuje długookresowe zatrudnienie w dwóch firmach produkujących urządzenia (...), gdzie pracował w m.in. zakresie tworzenia oprogramowania do systemów (...). Ponadto Wnioskodawca wraz z prowadzeniem działalności twórczej nabywa nową wiedzę poprzez uczestnictwo w szkoleniach i konferencjach branżowych, konferencjach naukowych, analizę fachowej literatury technicznej i naukowej, bezpośrednie spotkania ze specjalistami z dziedziny, którą następnie wykorzystuje do doskonalenia planowania produkcji oraz projektowania oraz tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów oraz procesów. Doświadczenie Wnioskodawcy stanowi jednak jedynie podwaliny, dzięki którym Wnioskodawca może rozwijać zdobytą dotychczas wiedzę i rozumie więcej procesów, a także ma możliwość wyciągania większej ilości wniosków, które wykorzystuje do planowania produkcji oraz projektowania oraz tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów oraz procesów, niewystępujących dotychczas w jego praktyce gospodarczej. Dzięki wiedzy i doświadczeniu z zakresu sterowania (...) może obecnie uczestniczyć w szkoleniach z zakresu środowisk programistycznych oraz zapoznawać się z literaturą branżową, które z kolei pozwalają mu tworzyć zmienione, ulepszone lub zupełnie nowe produkty oraz procesy. Tworzenie dedykowanych rozwiązań informatycznych w postaci oprogramowania komputerowego wymaga od Wnioskodawcy podjęcia określonego wysiłku intelektualnego.

Wskazać należy, że z uwagi na stopień skomplikowania technicznego rozwiązań tworzonych przez Wnioskodawcę w ramach dotychczas realizowanych projektach, Wnioskodawca musi zlokalizować oraz zidentyfikować aktualnie dostępną wiedzę z zakresu technologii programistycznych. Jednak z uwagi na dynamiczny rozwój szeroko rozumianego IT Wnioskodawca musi odpowiednio tą wiedzę wyselekcjonować według kryterium przydatności na potrzeby realizacji danego projektu.

Twórczy charakter działalności Wnioskodawcy przejawia się poprzez nabywanie, łączenie, kształtowanie oraz wykorzystywanie dostępnej wiedzy oraz umiejętności w zakresie Oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania oraz tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów oraz procesów. Co więcej, Wnioskodawca wskazuje, że twórczy charakter podejmowanej przez niego działalności ma charakter kreacyjny, dzięki czemu powstaje nowy wytwór intelektu, tj. nowy program komputerowy (oprogramowanie). Jednocześnie Wnioskodawca zaznacza, że rezultaty jego działalności odróżniają się od innych rezultatów takiego samego działania – co z kolei spełnia definicję zawartą w doktrynie prawa autorskiego. Na marginesie warto również zaznaczyć, że podejmowana przez Wnioskodawcę działalność twórcza obejmuje skalę jego przedsiębiorstwa, a więc przejawia się opracowaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy, lub w znacznym stopniu odróżniających się od rozwiązań już funkcjonujących u niego.

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy – Wnioskodawca rozpoczął działalność twórczą od dnia 21 kwietnia 2023 r. przez co podjęte przez niego dotychczas prace dotyczą wytworzenia nowego Oprogramowania, a więc czegoś co wcześniej nie istniało w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy. Natomiast w ramach wytworzonego już wcześniej oprogramowania stworzono i zaimplementowano algorytm (...). Z kolei prototyp to pierwszy egzemplarz nowego wyrobu, którego specyfika polega na tym, że odróżnia się od już oferowanych produktów istotnymi zmianami w zakresie konstrukcji, funkcjonalności, czy jakości.

Oprogramowanie wytwarzane przez Wnioskodawcę nie jest wynikiem mechanicznych działań – tworzenie dedykowanych rozwiązań w postaci oprogramowania komputerowego wymaga od Wnioskodawcy podjęcia określonego wysiłku intelektualnego. W tym miejscu należy podkreślić, iż Wnioskodawca nie świadczy usług polegających na wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian w oprogramowaniu, jednak w razie wystąpienia błędów w stworzonym oprogramowaniu Wnioskodawca odpowiedzialny jest za naprawienie tych błędów i przekazanie oprogramowania, które odpowiada pierwotnym wymaganiom Klienta.

Rozwojowy charakter działalności Wnioskodawca objawia się przede wszystkim przy tworzeniu Oprogramowań, które stanowią wyraz jego kreatywności, a tak wytworzony program komputerowy stanowi nowy wytwór intelektu. Wnioskodawca realizując dany projekt programistyczny musi w sposób twórczy przełożyć oczekiwania Kontrahenta na określoną strukturę kodu źródłowego, algorytmów, procedur, podprocedur, czy dokumentacji technicznej, a przy tym procesie nieodzowne jest wykorzystywanie własnej wiedzy, doświadczenia oraz kreatywności przy obsłudze narzędzi programistycznych, aby móc dane założenie wdrożyć jako sprawnie działający program komputerowy. Wnioskodawcy nie jest narzucony żaden konkretny sposób stworzenia oprogramowania, wobec czego korzysta ze swobody w tym zakresie.

Aby daną działalność można było uznać za działalność badawczo-rozwojową, musi ona łącznie spełniać następujące kryteria:

a) twórczości;

b) systematyczności; oraz

c) zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś).

Prace wykonywane są w sposób twórczy tj. prowadzą do powstania nowych utworów podlegających ochronie prawnej na podstawie art. 74 Pr.Aut. Tworzone lub ulepszane oprogramowanie posiada cechę stanowi nowy wytwór intelektu oraz posiada cechę nowości. Wnioskodawca realizując dany projekt określa dla niego cele, zasoby, a także wyznacza odpowiedni harmonogram – w tym przypadku z uwagi na specyfikę działalności – ogólne założenia. Usługi wykonywane przez Wnioskodawcę nie są wynikiem mechanicznych działań, a także nie są to czynności o charakterze rutynowym. Realizacja każdego projektu wymaga indywidualnego podejścia do problemu, a także zgromadzenia i wyselekcjonowania wiedzy oraz dobrania odpowiednich narzędzi informatycznych za pomocą, którego zostanie osiągnięty cel jakim jest wytworzenie oprogramowania komputerowego.

Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza robiący coś regularnie i starannie, o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu: też o efektach takich działań: planowy, metodyczny.

W opinii Wnioskodawcy, prowadzi on działalność w sposób metodyczny, zaplanowany i porządkowany. Minister Finansów w punkcie 40 objaśnień podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX wskazuje, że „wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany”. Wnioskodawca z uwagi na przedmiot swojej działalności gospodarczej regularnie realizuje określone projekty programistyczne, które nakierowane są na tworzenie nowych rozwiązań niewystępujących dotychczas w jej praktyce gospodarczej, ani w praktyce gospodarczej Kontrahentów. Działania Wnioskodawcy nie mają charakteru jednorazowego, lecz prowadzone są w sposób ciągły i zorganizowany zgodnie z profesjonalnymi standardami.

Działalność Wnioskodawcy w zakresie projektowania i tworzenia kodu źródłowego nie mają charakteru rutynowych lub okresowych zmian, lecz stanowią systematyczny rozwój konkretnego produktu (poczynając od jego tworzenia). Systematyczność działań Wnioskodawcy w zakresie świadczenia usług programistycznych na rzecz Spółki przejawia się w tym, że Wnioskodawca planuje realizację projektów i prowadzi te projekty przyjmując dla nich określone cele do osiągnięcia, harmonogramy realizacji i dostępne mu zasoby. Działalność ta ma zawsze określony cel, a mianowicie dąży do zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania jej do tworzenia nowych zastosowań. Z kolei kryterium zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania jej do tworzenia nowych zastosowań należy odnosić do wewnętrznej działalności danego podmiotu.

Jak wskazano w objaśnieniach podatkowych IP BOX „głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczorozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowszych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu”.

Realizacja zleconych projektów programistycznych z uwagi na ich charakter oraz stopień skomplikowania każdorazowo wymaga od Wnioskodawcy zlokalizowania obecnie istniejącej wiedzy i zasobów w celu ustalenia i zaimplementowania najbardziej optymalnego rozwiązania. Jednocześnie Wnioskodawca z uwagi na obszerność informacji musi zdobytą wiedzą odpowiednio wyselekcjonować pod względem jej przydatności na potrzeby realizacji danego zlecenia. Wnioskodawca z każdym projektem rozwija swoją specjalistyczną wiedzę i umiejętności, a następnie wykorzystuje oraz będzie wykorzystywał do bieżących bądź przyszłych projektów.

Mając na uwadze powyższe Wnioskodawca stoi na stanowisku, że prowadzona przez niego działalność gospodarcza z zakresu świadczenia usług programistycznych spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w części dotyczącej prowadzenia prac rozwojowych.

Zgodnie z art. 30ca ust 4 i 5 u.p.d.o.f., wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a+b) x 1,3 / (a+b+c+d) w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a. prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d. nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa wyżej, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca poniósł lub planuje ponosić następujące wydatki w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów:

Wydatki związane z zakupem sprzętu komputerowego - wydatki te są niezbędne do tego, aby móc tworzyć, rozwijać czy modyfikować oprogramowanie. Bez posiadanego sprzętu komputerowego Wnioskodawca nie mógł by tworzyć Programów komputerowych z wykorzystaniem kodu źródłowego. Sama specyfika działalności twórczej związanej z tworzeniem, rozwijaniem oraz modyfikowaniem oprogramowania jest ściśle związana ze sprzętem komputerowym, bowiem stanowi on podstawowe narzędzie, dzięki któremu Wnioskodawca może wykonywać swoją działalność. Wymieniony we wniosku sprzęt komputerowy został wykorzystany m.in. do wytworzenia procedur sterowania stanowiskiem testowym (...) i implementacji oprogramowania.

W związku z powyższym wydatki na sprzęt komputerowy były niezbędne do tego, aby Wnioskodawca wytworzył Oprogramowanie, realizując przy tym cele. Dzięki tym wydatkom mógł wykorzystać zdobytą wiedzę do tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów oraz procesów. Dzięki poniesionym wydatkom będzie mógł w dalszym stopniu wykorzystywać zdobytą wiedzę do ww. celów.

Oprogramowanie wytwarzane jest przy pomocy komputera, zapisywane w jego pamięci i bez wykorzystania tego rodzaju sprzętu niemożliwe byłoby w ogóle jego zapisanie i odtworzenie.

Wydatki związane z zakupem oprogramowań, takich jak: (...), oprogramowanie do obliczeń inżynierskich i modelowania matematycznego, oprogramowanie wykorzystujące duże modele językowe, programy graficzne do tworzenia dokumentacji, oprogramowanie biurowe, narzędzia do budowy infrastruktury IT (sieciowa) oraz AKPiA (automatyka kontrolna i pomiarowa) i literatura fachowa oraz specjalistyczna.

Sam sprzęt komputerowy nie jest wystarczający dla sprawnego tworzenia i modyfikowania oprogramowania przy pomocy nowoczesnych, wysokopoziomowych języków programowania. W szybko zmieniającym się świecie technologii programistycznych niekorzystanie przez Wnioskodawcę z nowoczesnych rozwiązań technologicznych prowadziłoby efektywnie do spadku wydajności jego pracy. Tym samym koszty zakupu oprogramowań oraz narzędzi do budowy infrastruktury są niezbędne do świadczenia usług programistycznych, a tym samym tworzenia kwalifikowanych praw własności intelektualnej jakim jest autorskie prawo do programu komputerowego chronione na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Z kolei wydatki na zakup literatury fachowej oraz specjalistycznej pozwoli Wnioskodawcy na ciągły rozwój, co z kolei podniesie jego kwalifikacje w zakresie tworzenia, modyfikacji oraz ulepszenia oprogramowania komputerowego.

Wydatki te są niezbędne do tego, aby móc tworzyć, rozwijać czy modyfikować Oprogramowanie. (...). W związku z powyższym, wydatki na zakup oprogramowania był niezbędny do tego aby Wnioskodawca wytworzył Oprogramowanie, realizując przy tym cele. Dzięki tym wydatkom mógł wykorzystać zdobytą wiedzę do tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów oraz procesów. Dzięki poniesionym wydatkom będzie mógł w dalszym stopniu wykorzystywać zdobytą wiedzę do ww. celów.

Wydatki związane z prowadzeniem księgowości oraz obsługą prawnopodatkową - wydatki związane z obsługą księgową oraz doradztwem prawnopodatkowym są niezbędne w celu prawidłowego prowadzenie ewidencji zdarzeń gospodarczych na potrzeby ulgi IP BOX. Koszty te są nieodzowne, jeśli wytwarzane oprogramowanie ma być wykonywane zgodnie z zasadami lege artis. Ponadto Wnioskodawca dzięki prowadzeniu księgowości przez specjalistów ma więcej czasu na wykonywanie prac programistycznych, co przekłada się na jakość tworzonego programu komputerowego.

Wydatki na leasing lub wynajem samochodu osobowego, ubezpieczenie samochodu, wydatki eksploatacyjne i paliwo - w tej części, w jakiej wydatki te są niezbędne do tego, aby udać się na spotkanie z kontrahentem, aby ustalić jakie ma wymagania i ustalić szczegóły zamówienia dotyczące tworzonego oraz modyfikowanego oprogramowania.

Mając powyższe na uwadze, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że poniesione przez niego wydatki są funkcjonalnie związane z działalnością związaną z tworzeniem Oprogramowania i tym samym ma prawo do uwzględnienia ich w literze „a” wskaźnika Nexus.

Biorąc pod uwagę opis stanu faktycznego oraz stanowisko Wnioskodawcy, w jego ocenie Oprogramowanie, które podlega ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, powstałe w wyniku prowadzenia przez niego działalności stanowi kwalifikowane IP, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8. Tym samym, w ocenie Wnioskodawcy dochód ten podlega opodatkowaniu preferencyjną 5% stawką podatku dochodowego.

W związku z powyższym w ocenie Wnioskodawcy dochód ten podlega opodatkowaniu preferencyjną 5% stawką podatku dochodowego.

Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie przedstawionego powyżej stanowiska.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.) stanowi, że:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

–prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2022 r. poz. 574, z późn. zm.),

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one:

prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t.j. Dz.U. z 2023 r., poz. 742 ze zm):

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Z opisu sprawy wynika, że w ramach prowadzonej działalności zajmuje się Pan świadczeniem usług programistycznych. Wskazał Pan szczegółowo, jaki konkretnie zakres usług realizuje w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej na rzecz X S.A. (dalej jako: Spółka bądź Kontrahent).

Znaczną część wniosku poświęcił Pan na opis dotyczący prac programistycznych i sposobu prowadzenia tych prac. Wskazał Pan, że realizuje od podstaw dane rozwiązanie informatyczne będące programem komputerowym, tworząc kod źródłowy oraz dokumentację techniczną, stając się jako twórca podmiotem, któremu przysługują autorskie prawa majątkowe do tak stworzonego programu komputerowego (oprogramowania), oraz realizuje prace podlegające na rozwijaniu/ulepszaniu już istniejących rozwiązań informatycznych w postaci programów komputerowych (oprogramowania). W takiej sytuacji, z uwagi na twórczy charakter prac, powstaje zmodyfikowana/rozwinięta/ulepszona wersja opracowywanego rozwiązania, będąca odrębnym programem komputerowym (oprogramowaniem).

W uzupełnieniu wniosku wymienił Pan Oprogramowania (programy komputerowe), które zamierza opracować, wytworzyć oraz implementować oraz oprogramowania, które w ramach dotychczasowej działalności już Pan zmodyfikował.

Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego ocena czy prowadzone przez Pana prace programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Pana efektów tych prac (programów opisanych we wniosku).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, jakie programy Pan stworzył, a także w jaki sposób je Pan modyfikował. Ze względu na wykorzystanie oprogramowania do prototypowych (...) jest to działanie innowacyjne. Jednocześnie wskazuje Pan, że przez rozwiązanie prototypowe rozumie urządzenie o konstrukcji niespotykanej dotychczas na rynku, lub jednostkową instalację testową dedykowaną do badania urządzeń (...), która również nie jest spotykana na dotychczasowych rynkach.

Twórczy charakter podejmowanej przez Pana działalności ma charakter kreacyjny, dzięki czemu powstaje nowy wytwór intelektu, tj. nowy program komputerowy (oprogramowanie). Jednocześnie, rezultaty Pana działalności odróżniają się od innych rezultatów takiego samego działania – co z kolei spełnia definicję zawartą w doktrynie prawa autorskiego. Na marginesie warto również zaznaczyć, że podejmowana przez Pana działalność twórcza obejmuje skalę jego przedsiębiorstwa, a więc przejawia się opracowaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w Pana praktyce gospodarczej, lub w znacznym stopniu odróżniających się od rozwiązań już u Pana funkcjonujących.

Zatem prowadzona przez Pana działalność w zakresie tworzenia wymienionych programów komputerowych ma twórczy charakter.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Wyjaśnił Pan, że działalność, w ramach której tworzy/rozwija oprogramowanie realizowana była i będzie w ramach harmonogramu działań, które mają charakter ogólnych założeń. Jednocześnie wskazuje Pan, że zamierza realizować założone cele w okresach miesięcznych.

Zatem kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej w odniesieniu do wskazanych przez Pana programów komputerowych jest spełnione.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu.

Wskazał Pan, że realizuje nadrzędny cel jakim jest nabywanie, łączenie, kształtowanie oraz wykorzystywanie dostępnej wiedzy oraz umiejętności w zakresie Oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania oraz tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów oraz procesów.

Wszystkie podejmowane prace realizował Pan sam, a więc Pana zasobami ludzkimi są wyłącznie Pana wiedza, umiejętności oraz motywacja. Do zasobów rzeczowych należy oprogramowanie (...). Z kolei do zasobów finansowych zaliczyć należy środki własne pozyskane od kontrahentów. Jako pracownik naukowy (...) od 1997 r. realizował Pan wiele prac o charakterze eksperymentalnym i teoretycznym. Pana zasoby wiedzy pochodzą z działalności naukowej i szeregu prac realizowanych na rzecz przemysłu. Ponadto, wraz z prowadzeniem działalności twórczej nabywa Pan nową wiedzę poprzez uczestnictwo w szkoleniach i konferencjach branżowych, konferencjach naukowych, analizę fachowej literatury technicznej i naukowej, bezpośrednie spotkania ze specjalistami z dziedziny, którą następnie wykorzystuje do doskonalenia planowania produkcji oraz projektowania oraz tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów oraz procesów.

W ramach prac związanych z tworzeniem i rozwijaniem Oprogramowania, wykorzystuje Pan wiedzę naukową i techniczną zdobytą w ponad 25-letniej karierze zawodowej. Ze względu na brak powszechnej dostępności jednoznacznych rozwiązań algorytmicznych w zakresie sterowania (...) muszą one być tworzone do każdego rozwiązania osobno. Dlatego mają jak najbardziej charakter innowacyjny. Selekcja wiedzy wykorzystanej do tworzenia algorytmów i kodów źródłowych bazuje na Pana doświadczeniu w realizacji zbliżonych tematycznie projektów, ale nie takich samych. Wykorzystuje Pan zasób wiedzy jaką zdobył we wcześniejszych latach jako podstawę, na której może obecnie budować szerszy zakres wiedzy i doświadczenia, co z kolei przekłada się na twórczy charakter Pana działalności, a to pozwala mu rozwijać nowe koncepcje i procedury w dotychczasowej praktyce gospodarczej. Dzięki zdobytym mocnym podstawom, z powodzeniem rozwija i poszerza swoje umiejętności, przy pomocą szkoleń oraz literatury branżowej.

Zatem powyższe pozwala uznać, że wykorzystuje Pan istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:

–badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz

–prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

•nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

•łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

•kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

•wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

•nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;

•łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badan rozwojowych;

•kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;

•wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość ww. czynności służy:

•planowaniu produkcji oraz

•projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.

Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.

Jak wskazuje Pan we wniosku, nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje Pan bowiem dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym w szczególności z zakresu oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania oraz tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów oraz procesów.

Podkreślił Pan, że tworzone przez Pana produkty, usługi oraz procesy bazują na unikatowym doświadczeniu w zakresie sterowania (...). Pana doświadczenie stanowi jednak jedynie podwaliny, dzięki którym może Pan rozwijać zdobytą dotychczas wiedzę i rozumie Pan więcej procesów, a także ma możliwość wyciągania większej ilości wniosków, które wykorzystuje do planowania produkcji oraz projektowania oraz tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów oraz procesów, niewystępujących dotychczas w jego praktyce gospodarczej. Dzięki wiedzy i doświadczeniu z zakresu sterowania (...) może Pan obecnie uczestniczyć w szkoleniach z zakresu środowisk programistycznych oraz zapoznawać się z literaturą branżową, które z kolei pozwalają mu tworzyć zmienione, ulepszone lub zupełnie nowe produkty oraz procesy.

Zatem powyższe pozwala uznać, że opisana działalność w zakresie tworzenia wymienionych programów spełnia warunki do uznania jej za prace rozwojowe.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8)autorskie prawo do programu komputerowego

–podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w których osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do kwalifikowanego dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP BOX nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Jak wcześniej rozstrzygnięto, tworzy Pan programy komputerowe w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności badawczo-rozwojowej, spełniającej definicję wskazaną w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. We wniosku wskazał Pan, że tworzone przez Pana Oprogramowanie jest wyrazem Pana twórczego i indywidualnego działania, a w konsekwencji stanowi utwór podlegający ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Dotyczy to zarówno oprogramowania tworzonego od podstaw, jak i oprogramowania ulepszanego/rozwijanego o nowe funkcjonalności.

Każdy z członków zespołu jest odpowiedzialny za stworzenie danej funkcjonalności część/fragment/element, które stanowią, każde z osobna, odrębny program komputerowy podlegający ochronie określonej w art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Finalne główne oprogramowanie składa się z poszczególnych części/fragmentów/elementów (funkcjonalności) wytworzonych indywidualnie przez członków zespołu, które to odrębne funkcjonalności stanowią odrębne programy komputerowe i podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Jednocześnie Wnioskodawcy jako twórcy przysługują wyłączne autorskie prawa majątkowe do funkcjonalności stanowiących odrębne programy komputerowe podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Efekty Pana pracy są zawsze odrębnymi programami komputerowymi, podlegającymi ochronie na postawie ustawy i prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawcy przysługują majątkowe prawa autorskie do tego oprogramowania.

Wskazał Pan, że przenosi Pan z majątkowe prawa autorskie do wytworzonego programu komputerowego, zgodnie z wymogami przewidzianymi w art. 41 oraz art. 53 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, gdyż autorskie prawa majątkowe są przenoszone na podstawie umowy zawartej w formie pisemnej oraz protokołu odbioru programów komputerowych, a w treści umowy wymienione są szczegółowo pola eksploatacji znane w chwili jej zawarcia. Zgodnie z treścią umowy autorskie prawa majątkowe przenosi Pan na kontrahenta wraz z zapłatą wynagrodzenia oraz podpisania protokołu odbioru programu komputerowego.

Ponadto z treści wniosku wynika, że prowadzi Pan odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, o której mowa w art. 30cb u.p.d.o.f . Ewidencja jest prowadzona w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane IP oraz w sposób pozwalający na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 3 u.p.d.o.f. przypadających na każde kwalifikowane IP, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu. Rozpoczął Pan prowadzenie ewidencji z dniem rozpoczęcia działalności gospodarczej, tj. 21 kwietnia 2023 roku.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane, jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2059 ze zm. dalej: „ustawa o PAIPP”).

Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o PAIPP:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Mając powyższe na uwadze, autorskie prawo do programu komputerowego (Oprogramowanie), wytwarzane samodzielnie przez Pana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programu komputerowego (Oprogramowanie) stanowi dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym, na podstawie art. 30ca ust. 1 ww. ustawy, może Pan zastosować stawkę opodatkowania 5% do kwalifikowanego dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Należy podkreślić, że wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

–dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

–wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przechodząc do Pana wątpliwości dotyczących uznania ponoszonych przez Pana wydatków za koszty konieczne do wyliczenia wskaźnika, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

–wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

–kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

–dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym powinien Pan również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Przyjąć należy zatem, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez Niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego, wydatki wskazane w opisie sprawy, przy zachowaniu właściwej proporcji, mogą stanowić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uwzględnione w literze „a” przy wyliczaniu wskaźnika nexus dla poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, w zakresie, w jakim służą prowadzeniu działalności badawczo-rozwojowej, której efektem jest powstanie kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Niniejszą interpretację wydano w oparciu o opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

•Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

–w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

–w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).