Interpretacja indywidualna z dnia 9 października 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-1.4012.414.2023.2.WK

Podatek od towarów i usług, który dotyczy ustalenia, czy od części sponsorskich wpłat rozumianych jako części kwot wpłacanych przez uczestników konwentu ponad koszt wejściówki na konwent zobowiązuje się odprowadzić podatek VAT.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

9 sierpnia 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 9 sierpnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy od części sponsorskich wpłat rozumianych jako części kwot wpłacanych przez uczestników konwentu ponad koszt wejściówki na konwent jest Pan zobowiązany odprowadzić podatek VAT. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 23 sierpnia 2023 r. (wpływ 23 sierpnia 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, posiadającą nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium kraju. Prowadzi On działalność gospodarczą w oparciu o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT).

Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest świadczenie usług w zakresie organizacji konwentów. Konwent jest rozumiany jako zjazd miłośników jakiegoś zjawiska kulturowego, jak na przykład konkretnego filmu, książki czy stylu w sztuce. Podczas konwentów organizowane są między innymi różnego rodzaju prelekcje, zabawy taneczne, turnieje i pokazy dla uczestników.

Usługi świadczone są osobom fizycznym, które wykupiły wejściówkę na konwent, na przykład w postaci biletów. Do ceny netto sprzedawanych wejściówek Wnioskodawca dolicza przy sprzedaży wartość podatku od towarów i usług. Zgodnie ze standardem przyjętym przy tego rodzaju działalności, Wnioskodawca umożliwia uczestnikom opłacenie wejściówki wpłacając kwotę większą niż wynosi cena wejściówki. Kupujący mogą dobrowolnie przelać wyższą kwotę pieniędzy podczas opłacania wejściówki lub wybrać w internetowym systemie sprzedażowym droższą opcję wykupienia wejściówki zwaną na przykład „opcją sponsorską”. Aby kupujący mogli wybrać w jakiej wysokości chcą udzielić wsparcia konwentowi często udostępniane jest kilka opcji sponsorskich np. „opcja sponsorska” i „opcja supersponsorska”. Kwota wpłacanych przez uczestnika środków pieniężnych, która przewyższa koszt wzięcia udziału w konwencie nazywana jest „wpłatą sponsorską”. Przykładowo, jeżeli koszt wejściówki na konwent wynosi 100 złotych, a uczestnik kupując wejściówkę wpłaci 150 złotych wtedy 50 złotych nazywane jest częścią sponsorską wpłaty. Wpłacenie jakiejkolwiek wpłaty sponsorskiej nie jest warunkiem wykupienia usługi, a osoby je wpłacające nie otrzymują w zamian żadnego ekwiwalentnego świadczenia. W ramach podziękowania za sponsorowanie konwentu sponsorzy, którzy przekroczą jakąś podaną z góry wysokość wsparcia są oznaczeni na stronie internetowej z listą uczestników w sposób wskazujący na to, że są sponsorami lub otrzymują podczas konwentu drobne upominki lub wyróżnienia, np. w postaci specjalnych identyfikatorów (np. identyfikatory sponsorów mają inny kolor niż identyfikatory innych uczestników), specjalnych sponsorskich koszulek, breloczków czy opasek. Niekiedy otrzymują też możliwość wybrania tury śniadaniowej lub pokoju hotelowego przed innymi uczestnikami, jeżeli w ramach konwentu udostępniony jest też nocleg. Rodzaj upominków często jest zależny od wysokości kwoty, jaką wpłacił sponsor (np. supersponsorzy dostają dodatkowy upominek względem zwykłych sponsorów), ale wartość upominków jest zawsze niewspółmierna do minimalnej kwoty, jaką muszą wnieść sponsorzy by je uzyskać.

Sponsorzy nie mają ponadto pełnej informacji, jakie wyrazy wdzięczności dostaną w zamian za sponsorowanie konwentu, gdyż część upominków pokazywana jest dopiero podczas konwentu lub po momencie, kiedy udostępniona jest możliwość wpłacania wpłat sponsorskich. Część sponsorska wpłaty jest dobrowolna. Uczestnicy nie muszą wpłacać części sponsorskiej wpłaty, by wziąć udział w konwencie. Wartość podziękowania za wsparcie jest wyraźnie mniejsza niż wysokość wsparcia, a wysokość wpłaty sponsorskiej nie jest z góry narzucana, jeżeli tylko jest techniczna możliwość, by wpłacający sam decydował, jaką kwotę wpłaca podczas opłacania usługi. Ponadto, działalność Wnioskodawcy byłaby kontynuowana nawet, jakby nie było sponsorów wpłacających części sponsorskie wpłat.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu sprawy

1. Na pytanie o treści: „jakie konkretnie korzyści otrzymują uczestnicy konwentu, którzy dokonają wpłat sponsorskich?”, odpowiedział Pan: „Możliwość wyboru tury śniadaniowej, upominek (np. podkładka pod kubek), nazwa „sponsor” lub „super-sponsor” przy nazwie użytkownika na stronie internetowej, a w przypadku super-sponsorów koszulka”.

2. Dodatkowe korzyści są dawane jedynie tym sponsorom, których wpłata jest wyższa niż określona z góry kwota. Na przykład, jeżeli minimalna kwota wymagana do bycia sponsorem jest ustalona na poziomie 55 zł to osoba, która wpłaci 30 zł powyżej kosztu wstępu na imprezę nie otrzyma żadnych dodatkowych korzyści, gdyż wpłata tej osoby jest niższa niż minimalna kwota nadpłaty wymagana do bycia sponsorem.

3. Na pytanie o treści: „czy ww. „formy podziękowania” otrzymują wyłącznie uczestnicy, którzy opłacili wejściówki w kwocie większej niż wynosi cena wejściówki?”, odpowiedział Pan: „Nie, niektóre z tych form podziękowania otrzymują czasem również uczestnicy wyróżniający się w inny sposób niż wpłacając kwotę sponsorską. Na przykład uczestnicy poprzednich edycji konwentu lub zwycięzcy jakiegoś konkursu”.

4. Sprzedaż prowadzona jest tylko za pomocą przelewów bankowych i dokumentowana jest za pomocą ewidencji sprzedaży bezrachunkowej, a jeżeli uczestnik wyrazi takie życzenie dokumentowana jest fakturą.

5. W pozycji nazwa towaru/usługi w przypadku kwoty wystarczającej, by wziąć udział w imprezie wpisywane są słowa „Wejściówka na” wraz z nazwą konwentu. Z kolei część kwoty wyższa niż wymagana, by wziąć udział w imprezie nazywana jest w tej pozycji „wpłatą sponsorską”.

6. Na pytanie o treści: „w jaki sposób wpłaty sponsorskie będą dokumentowane przez Państwa (jakim dokumentem)?”, odpowiedział Pan: „Za pomocą ewidencji sprzedaży bezrachunkowej z zaznaczeniem czy dana wpłata zawiera część sponsorską oraz wyodrębnieniem obu kwot (kosztu wejściówki i części sponsorskiej wpłaty)”.

7. Na pytanie o treści: „czy w przypadku sprzedaży wejściówki za kwotę wyższą niż wynosi cena wejściówki dokumentujecie Państwo ww. transakcję poprzez wystawienie jednego dokumentu sprzedaży (jakiego) i czy wykazujecie Państwo ww. świadczenia w jednej pozycji czy też dokonujecie Państwo wyodrębnienia ww. poszczególnych pozycji na dokumencie sprzedaży?”, odpowiedział Pan: „Dokumentujemy za pomocą ewidencji sprzedaży bezrachunkowej lub faktur, o ile kupujący zażyczy sobie dostać fakturę. Część sponsorska i opłata za udział w imprezie są wyodrębnione w obu dokumentach”.

8. Na pytanie o treści: „czy wartość upominku, jaki dostanie uczestnik konwentu zależy od wysokości wpłaconej wpłaty sponsorskiej?”, odpowiedział Pan, że: „Każda osoba, która uzyska status sponsora lub supersponsora otrzymuje ten sam upominek (ten sam co do rodzaju i wartości) co inni sponsorzy lub supersponsorzy. Różnica występuje tylko między poziomami wpłaty sponsorskiej. Na przykład może być tak, że poziom sponsora uzyskuje się wpłacając minimum 50 zł ponad koszt wzięcia udziału w imprezie a poziom supersponsora wpłacając minimum 150 zł ponad koszt wzięcia udziału w imprezie. Wszystkie osoby wpłacające wpłatę w przedziale od 50 do 149,99 zł ponad koszt wzięcia udziału w imprezie otrzymują ten sam upominek, ale osoby wpłacające 150 zł ponad koszt wzięcia udziału w imprezie lub więcej otrzymują nieco inny upominek”.

9. Wszystkie osoby wpłacające tą samą kwotę wpłaty sponsorskiej uzyskują ten sam upominek.

10.Różne konwenty mogą korzystać z różnych systemów płatności i sprzedaży biletów. Jeżeli dany system sprzedaży to umożliwia to uczestnicy mogą wpłacić dowolną wpłatę sponsorską. Uczestnicy wtedy sami decydują, jaką kwotę przeleją. Szerzej jest to opisane w punkcie 14.

11.Różne konwenty mogą korzystać z różnych systemów płatności i sprzedaży biletów. Jeżeli dany system sprzedaży to umożliwia to kwota sponsorska może być dowolnie mała. Szerzej jest to opisane w punkcie 14.

12.Uczestnicy nie mogą reklamować swojej własnej działalności w zamian za status sponsora.

13.Na pytanie o treści: „co oznacza użyte w treści wniosku sformułowanie, że „Wartość podziękowania za wsparcie jest wyraźnie mniejsza niż wysokość wsparcia, a wysokość wpłaty sponsorskiej nie jest z góry narzucana jeżeli tylko jest techniczna możliwość by wpłacający sam decydował jaką kwotę wpłaca podczas opłacania usługi”?”, udzielił Pan następującej odpowiedzi: „Techniczna możliwość decydowania o wielkości wpłaty jest związana z systemem płatności. W przypadku przelewów bankowych uczestnik sam dokonuje przelewu na konto bankowe i może zlecić przelew na dowolną kwotę. Ma więc techniczną możliwość decydowania o wielkości wpłaty. Istnieją jednak systemy sprzedaży wejściówek, w których system udostępnia tylko z góry zdefiniowane opcje kupna wejściówki, a następnie przekierowuje do systemu płatności, który udostępnia tylko możliwość wpłacenia kwoty narzuconej przez system sprzedaży. W takiej sytuacji nie ma technicznej możliwości, by wpłata sponsorska była dowolna. Szerzej jest to opisane w punkcie 14”.

14.Z kolei na pytanie o treści: „w związku ze wskazaniem w opisie sprawy, że: „Kupujący mogą dobrowolnie przelać wyższą kwotę pieniędzy podczas opłacania wejściówki lub wybrać w internetowym systemie sprzedażowym droższą opcję wykupienia wejściówki zwaną na przykład „opcją sponsorską” należy udzielić informacji jaka jest różnica pomiędzy „dobrowolnym przelaniem wyższej kwoty pieniędzy podczas opłacania wejściówki” a „wybraniem w internetowym systemie sprzedażowym droższej opcji wykupienia wejściówki zwanej na przykład – opcją sponsorską”?” udzielił Pan następującej odpowiedzi: „Z „dobrowolnym przelaniem wyższej kwoty pieniędzy podczas opłacania wejściówki” mamy do czynienia w sytuacji gdy płacący w momencie dokonywania zapłaty może zdecydować się na wpłacenie dowolnej kwoty. Taka sytuacja ma miejsce na przykład podczas dokonywania przelewu bankowego, podczas którego to osoba przelewająca decyduje o wysokości dokonywanego przelewu. Z kolei z „wybraniem w internetowym systemie sprzedażowym droższej opcji wykupienia wejściówki zwanej na przykład – „opcją sponsorską” mamy do czynienia gdy system sprzedażowy nie umożliwia kupującemu wybrania wielkości wpłacanej kwoty, ale umożliwia jedynie wybranie odgórnie narzuconych typów wejściówek a następnie przekierowuje użytkownika do systemu płatności, za pomocą którego użytkownik wpłaca narzuconą przez system sprzedażowy kwotę. W takiej sytuacji jedyną opcją umożliwienia kupującemu dokonanie wpłaty sponsorskiej jest zdefiniowanie w systemie tak zwanych biletów sponsorskich, czyli droższych biletów umożliwiających wpłatę środków w kwocie wyższej niż bilet umożliwiający wzięcie udziału w imprezie. W zależności od wybranego sposobu dokonywanej płatności – na różnych konwentach mogą być stosowane różne sposoby dokonywania płatności – kupujący może wpłacić dowolną lub z góry ustaloną wpłatę sponsorską”.

Pytanie

Czy od części sponsorskich wpłat rozumianych jako części kwot wpłacanych przez uczestników konwentu ponad koszt wejściówki na konwent Wnioskodawca zobowiązany jest odprowadzać podatek od towarów i usług?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, od części sponsorskich wpłat nie jest zobowiązany odprowadzać podatku od towarów i usług, ponieważ nie stanowi ona zaliczek ani zapłaty za świadczone usługi czy dostawy towarów.

Opodatkowaniu podatkiem VAT – co do zasady – podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonywanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Co istotne, ww. świadczenie musi zostać wykonane przez działającego w tym zakresie podatnika podatku VAT.

Otrzymywane przez Wnioskodawcę środki pieniężne przewyższające kwotę wymaganą, by świadczył on usługę nie stanowią zaliczki ani zapłaty za świadczone przez Wnioskodawcę usługi ani dostawę towarów, gdyż nie są wymagane, by świadczył on usługę a przekazywane uczestnikom wyrazy wdzięczności nie mają wartości ekwiwalentnej do wysokości wpłaty sponsorskiej. Nadpłaty te stanowią przejaw dobrowolnego wsparcia finansowego.

Kwoty przekazywane ponad cenę wzięcia udziału w konwencie są uznaniowym, dobrowolnym świadczeniem pieniężnym, którego nie można rozpatrywać w kategoriach kwoty należnej za wykonaną usługę. W powyższej sytuacji otrzymane przez Wnioskodawcę od uczestników konwentów części wpłat przewyższające cenę wzięcia udziału w konwencie nie stanowią wpłat z tytułu dostawy towarów ani świadczenia usług i nie mieszczą się w katalogu czynności opodatkowanych VAT, określonym w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, ani nie stanowią zaliczek czy przedpłaty, o których mowa w art. 19a ust. 8 ustawy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy:

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy.

Zauważyć tutaj należy, że jak wynika z powołanego przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, dla uznania, że dostawa towarów oraz świadczenie usługi podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bezwzględnym warunkiem jest „odpłatność” za daną czynność.

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez pojęcie świadczenia usług należy rozumieć przede wszystkim określone zachowanie się podatnika na rzecz innego podmiotu, które wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę. Przy czym, o ile dane zachowanie podatnika mieści się w ustawowej definicji świadczenia usług, to – co do zasady – niezbędnym elementem do uznania tego zachowania za czynność podlegającą opodatkowaniu jest spełnienie przesłanki odpłatności.

Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.

Zatem pod pojęciem odpłatności świadczenia usług rozumieć należy prawo podmiotu sprzedającego towar lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).

Należy wskazać, że kwestia odpłatności była wielokrotnie przedmiotem rozstrzygnięć Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

I tak, w wyroku z 15 lipca 1982 r. w sprawie Hong-Kong Trade Development Council, TSUE stwierdził, iż wskazane w sprawie czynności podlegają opodatkowaniu jedynie wtedy, gdy zostały wykonane odpłatnie. Analizując głębiej ten problem TSUE w wyroku z 8 marca 1988 r. w sprawie C-102/86 Apple and Pear Development Council wskazał, że czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem.

Pojęcie „odpłatności” pojawiło się również w orzeczeniu z 5 lutego 1981 r. C-154/80, które zapadło na tle przepisów I Dyrektywy VAT z 11 kwietnia 1967 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich w zakresie podatków obrotowych (67/227/EWEC). Trybunał wskazał, że termin „zapłata” stanowi integralną część przepisów prawa wspólnotowego, które nie odwołuje się do prawa państw członkowskich dla ustalenia jego znaczenia i zakresu. Stąd też wykładnia tego wyrażenia nie może być pozostawiona dyskrecjonalnemu władztwu każdego państwa członkowskiego. Ponadto Trybunał przypomniał, że świadczenie podlega opodatkowaniu jedynie w wypadku, gdy podstawę opodatkowania stanowi świadczenie wzajemne otrzymane przez świadczącego usługę. Musi również istnieć możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego. W końcu – jak wskazał Trybunał – świadczenie wzajemne musi stanowić pewną wartość subiektywną, gdyż podstawą opodatkowania jest świadczenie wzajemne rzeczywiście otrzymane, nie zaś wartość otrzymana według kryteriów obiektywnych.

Na uwagę zasługuje także orzeczenie w sprawie C-16/93 pomiędzy R. J. Tolsma a Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden (Holandia), w którym Trybunał zauważył, iż czynność „podlega opodatkowaniu wyłącznie wtedy, gdy istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne, przy czym wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy”.

W konsekwencji powyższego stwierdzić należy, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (dostawa lub usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i są wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Pojęcie „dostawa towarów” w rozumieniu przepisów ustawy, obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel.

Z kolei każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi co do zasady usługę w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Niemniej muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

§w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (wierzyciel/nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,

§świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Należy podkreślić, że oba ww. warunki winny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało, jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Aby dana czynność (usługa) podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy świadczoną usługą, a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia. Analogiczna sytuacja ma miejsce przy dostawie towarów.

Pana wątpliwości dotyczą ustalenia, czy od części sponsorskich wpłat rozumianych jako części kwot wpłacanych przez uczestników konwentu ponad koszt wejściówki na konwent Wnioskodawca zobowiązany jest odprowadzać podatek od towarów i usług.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że umowy sponsoringu należą do kategorii umów nienazwanych – żadne przepisy nie zawierają bowiem ich definicji. Możliwość ich zawarcia wynikać będzie z reguły ogólnej zawartej w art. 353¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.), który zakłada swobodę umów w obrocie gospodarczym.

I tak, zgodnie z art. 353¹ ustawy Kodeks cywilny:

W pierwszej kolejności należy wyjaśnić, że sponsoring definiowany jest jako „finansowanie czegoś, często w zamian za reklamowanie własnej działalności” (Słownik wyrazów obcych PWN – wersja internetowa). Pojęcie „marketing” oznacza działanie mające na celu m.in. pobudzanie i zaspokajanie potrzeb klientów, natomiast „reklamą” jest to działanie zachęcające potencjalnych klientów do korzystania z usług lub zakupu towarów, bądź ogłoszenie, film, plakat itp. służące zachęcaniu potencjalnych klientów. Z kolei termin „promocja” – w odniesieniu do kategorii związanej z działalnością gospodarczą – określa działanie zmierzające do zwiększenia popularności jakiegoś produktu lub przedsięwzięcia, również efekt takiego działania.

Sponsorowanie może wiązać się z otrzymywaniem świadczeń wzajemnych od podmiotu sponsorowanego, bądź też mieć charakter jednostronny. Skutki podatkowe sponsoringu są uzależnione od treści tego stosunku prawnego. Gdy umowa zawarta między stronami przewiduje, że w zamian za przekazanie określonych środków pieniężnych, wartości rzeczowych lub świadczeń, sponsor otrzyma od podmiotu sponsorowanego ekwiwalentne świadczenie wzajemne o charakterze reklamowym, można mówić o tzw. sponsoringu właściwym. Stanowi on w istocie odpłatne nabycie usług reklamowych. W przypadku, gdy sponsor nie otrzymuje żadnego świadczenia wzajemnego od podmiotu sponsorowanego, poniesione przez niego wydatki mają charakter darowizny (tzw. sponsoring niewłaściwy). W przypadku umów sponsoringu, których istotą jest nieodpłatne świadczenie sponsora na rzecz sponsorowanego, celem sponsora jest zazwyczaj budowanie własnego wizerunku na rynku dzięki samemu faktowi świadczenia na pewien cel, przy czym skutek marketingowy osiągany jest bez aktywnego udziału sponsorowanego. W takim przypadku mamy tu do czynienia z umową darowizny przy czym w praktyce darowiznę może stanowić całe świadczenie sponsora lub tylko jego część.

Skutki podatkowe sponsoringu są uzależnione od treści tego stosunku prawnego.

Sponsoring jest jedną z form promocji, polegającą na skojarzeniu pozytywnego obrazu sponsorowanego ze sponsorem, którego znak towarzyszy imprezom lub działaniom sponsorowanej osoby lub instytucji. Sponsoring uznawany jest za formę reklamy, której przedmiotem jest firma i jej produkty. Sponsorowanie ma także kształtować pozytywny wizerunek firmy i popularyzować jej nazwę na rynku.

Jak wynika z opisu sprawy, Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest świadczenie usług w zakresie organizacji konwentów. Konwent jest rozumiany jako zjazd miłośników jakiegoś zjawiska kulturowego, jak na przykład konkretnego filmu, książki czy stylu w sztuce. Podczas konwentów organizowane są między innymi różnego rodzaju prelekcje, zabawy taneczne, turnieje i pokazy dla uczestników. Usługi świadczone są osobom fizycznym, które wykupiły wejściówkę na konwent, na przykład w postaci biletów. Do ceny netto sprzedawanych wejściówek Wnioskodawca dolicza przy sprzedaży wartość podatku od towarów i usług. Zgodnie ze standardem przyjętym przy tego rodzaju działalności, Wnioskodawca umożliwia uczestnikom opłacenie wejściówki wpłacając kwotę większą niż wynosi cena wejściówki. Kupujący mogą dobrowolnie przelać wyższą kwotę pieniędzy podczas opłacania wejściówki lub wybrać w internetowym systemie sprzedażowym droższą opcję wykupienia wejściówki zwaną na przykład „opcją sponsorską”. Aby kupujący mogli wybrać w jakiej wysokości chcą udzielić wsparcia konwentowi często udostępniane jest kilka opcji sponsorskich np. „opcja sponsorska” i „opcja supersponsorska”. Kwota wpłacanych przez uczestnika środków pieniężnych, która przewyższa koszt wzięcia udziału w konwencie nazywana jest „wpłatą sponsorską”. Konkretnie korzyści, jakie otrzymują uczestnicy konwentu, którzy dokonają tzw. „wpłat sponsorskich” to: możliwość wyboru tury śniadaniowej, upominek (np. podkładka pod kubek), nazwa „sponsor” lub „super-sponsor” przy nazwie użytkownika na stronie internetowej, a w przypadku super-sponsorów koszulka. W ramach podziękowania za sponsorowanie konwentu sponsorzy, którzy przekroczą jakąś podaną z góry wysokość wsparcia są oznaczeni na stronie internetowej z listą uczestników w sposób wskazujący na to, że są sponsorami lub otrzymują podczas konwentu drobne upominki lub wyróżnienia, np. w postaci specjalnych identyfikatorów (np. identyfikatory sponsorów mają inny kolor niż identyfikatory innych uczestników), specjalnych sponsorskich koszulek, breloczków czy opasek. Niekiedy otrzymują też możliwość wybrania tury śniadaniowej lub pokoju hotelowego przed innymi uczestnikami, jeżeli w ramach konwentu udostępniony jest też nocleg. Rodzaj upominków często jest zależny od wysokości kwoty, jaką wpłacił sponsor (np. supersponsorzy dostają dodatkowy upominek względem zwykłych sponsorów), ale wartość upominków jest zawsze niewspółmierna do minimalnej kwoty, jaką muszą wnieść sponsorzy by je uzyskać. Niektóre z form podziękowania otrzymują czasem również uczestnicy wyróżniający się w inny sposób niż wpłacając kwotę sponsorską. Na przykład uczestnicy poprzednich edycji konwentu lub zwycięzcy jakiegoś konkursu. Sprzedaż prowadzona jest tylko za pomocą przelewów bankowych i dokumentowana jest za pomocą ewidencji sprzedaży bezrachunkowej, a jeżeli uczestnik wyrazi takie życzenie dokumentowana jest fakturą. Ponadto, w pozycji nazwa towaru/usługi w przypadku kwoty wystarczającej, by wziąć udział w imprezie wpisywane są słowa „Wejściówka na” wraz z nazwą konwentu. Z kolei część kwoty wyższa niż wymagana, by wziąć udział w imprezie nazywana jest w tej pozycji „wpłatą sponsorską”. Dodatkowe korzyści są dawane jedynie tym sponsorom, których wpłata jest wyższa niż określona z góry kwota. W pozycji nazwa towaru/usługi w przypadku kwoty wystarczającej, by wziąć udział w imprezie wpisywane są słowa „Wejściówka na” wraz z nazwą konwentu. Z kolei część kwoty wyższa niż wymagana by wziąć udział w imprezie nazywana jest w tej pozycji „wpłatą sponsorską”. Każda osoba, która uzyska status sponsora lub supersponsora otrzymuje ten sam upominek (ten sam co do rodzaju i wartości) co inni sponsorzy lub supersponsorzy. Różnica występuje tylko między poziomami wpłaty sponsorskiej. Wszystkie osoby wpłacające tą samą kwotę wpłaty sponsorskiej uzyskują ten sam upominek.

W tym miejscu należy wskazać, że w odniesieniu do każdej płatności pieniężnej rozpatrywać należy, czy nie stanowi ona otrzymanego wynagrodzenia za jakieś konkretne świadczenia (dostawy towarów lub świadczenia usług) wykonane przez dany podmiot. Jeśli można zidentyfikować takie konkretne świadczenie, to wówczas otrzymaną płatność należałoby potraktować jako wynagrodzenie za to świadczenie (dostawę towarów lub świadczenie usług). W przypadku więc, gdy podmiot płacący uzyskuje korzyść z pewnego rodzaju sytuacji, zobowiązanie takie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT jako świadczenie usługi. W konsekwencji powinno być ono opodatkowane podatkiem VAT.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, należy wskazać, że otrzymane przez Wnioskodawcę wsparcie finansowe od „sponsorów”, tj. dokonujących zakupu wejściówek na konwent i wpłaty części kwot wpłacanych ponad koszt wejściówki na konwent, wiąże się wykonywanie na rzecz „sponsorów” określonych czynności. Jak bowiem wynika z opisu sprawy, w ramach podziękowania za sponsorowanie konwentu „sponsorzy”, którzy przekroczą jakąś podaną z góry wysokość wsparcia są oznaczeni na stronie internetowej z listą uczestników w sposób wskazujący na to, że są sponsorami lub otrzymują podczas konwentu drobne upominki lub wyróżnienia, np. w postaci specjalnych identyfikatorów (np. identyfikatory sponsorów mają inny kolor niż identyfikatory innych uczestników), specjalnych sponsorskich koszulek, breloczków czy opasek, niekiedy otrzymują też możliwość wybrania tury śniadaniowej lub pokoju hotelowego przed innymi uczestnikami, jeżeli w ramach konwentu udostępniony jest też nocleg. Zatem część kwot wpłacanych przez uczestników konwentu ponad koszt wejściówki na konwent stanowi wynagrodzenie za konkretne odpłatne świadczenie (dostawę towarów lub świadczenie usług). Jak bowiem wskazał Pan w rozpatrywanym wniosku,każda osoba, która uzyska status „sponsora” lub „supersponsora” otrzymuje ten sam upominek (ten sam co do rodzaju i wartości) co inni „sponsorzy” lub „supersponsorzy”. Różnica występuje tylko między poziomami wpłaty sponsorskiej. Na przykład może być tak, że poziom „sponsora” uzyskuje się wpłacając minimum 50 zł ponad koszt wzięcia udziału w imprezie a poziom „supersponsora” wpłacając minimum 150 zł ponad koszt wzięcia udziału w imprezie. Wszystkie osoby wpłacające wpłatę w przedziale od 50 do 149,99 zł ponad koszt wzięcia udziału w imprezie otrzymują ten sam upominek, ale osoby wpłacające 150 zł ponad koszt wzięcia udziału w imprezie lub więcej otrzymują nieco inny upominek.

W rozpatrywanej sprawie, jako „wpłaty sponsorskie” rozumie Pan części kwot wpłacanych przez uczestników konwentu ponad koszt wejściówki na konwent.

W związku z powyższym, w przypadku, gdy „sponsorzy” za konkretną „wpłatę sponsorską” otrzymują konkretne świadczenia wzajemne, należy wskazać, że na gruncie ustawy stanowią one świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy lub dostawę towarów, o którym mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

W związku z powyższym, w rozpatrywanej sprawie zostały spełnione wszystkie przesłanki warunkujące uznanie części „wpłat sponsorskich” wpłacanych przez uczestników konwentu ponad koszt wejściówki na konwent za wpłatę za konkretne świadczenie przez Państwa odpłatnych usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy lub odpłatną dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, w przypadku, gdy w wyniku dokonania wpłat „sponsor” otrzyma świadczenia zwrotne w postaci np. specjalnych identyfikatorów (np. identyfikatory sponsorów mają inny kolor niż identyfikatory innych uczestników), specjalnych sponsorskich koszulek, breloczków czy opasek, możliwości wybrania tury śniadaniowej lub pokoju hotelowego przed innymi uczestnikami, jeżeli w ramach konwentu udostępniony jest też nocleg.

Podkreślić należy, że dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Zatem Wnioskodawca jest zobowiązany opodatkować ww. świadczenia według właściwych stawek dla dokonywanych dostaw towarów lub świadczenia usług.

Podsumowując, od części sponsorskich wpłat rozumianych jako części kwot wpłacanych przez uczestników konwentu ponad koszt wejściówki na konwent Wnioskodawca zobowiązany jest odprowadzać podatek od towarów i usług według stawek właściwych dla dokonywanych dostaw towarów lub świadczenia usług, w przypadku, gdy w wyniku dokonania wpłat „sponsor” otrzyma świadczenia zwrotne w postaci np. specjalnych identyfikatorów (np. identyfikatory sponsorów mają inny kolor niż identyfikatory innych uczestników), specjalnych sponsorskich koszulek, breloczków czy opasek, możliwości wybrania tury śniadaniowej lub pokoju hotelowego przed innymi uczestnikami, jeżeli w ramach konwentu udostępniony jest też nocleg.

Ponadto, jak wynika z opisu sprawy, zdarzają się również przypadki, gdy osoba dokonująca wpłaty dodatkowej opłaty (ponad koszt wejściówki) dokonując takich wpłat nie otrzyma od Pana żadnego świadczenia zwrotnego. Jak bowiem wskazał Pan w treści wniosku, dodatkowe korzyści są dawane jedynie tym „sponsorom”, których wpłata jest wyższa niż określona z góry kwota. Na przykład, jeżeli minimalna kwota wymagana do bycia „sponsorem” jest ustalona na poziomie 55 zł, to osoba, która wpłaci 30 zł powyżej kosztu wstępu na imprezę, nie otrzyma żadnych dodatkowych korzyści, gdyż wpłata tej osoby jest niższa niż minimalna kwota nadpłaty wymagana do bycia „sponsorem”.

W takim przypadku, jeśli dana osoba dokona wpłaty niższej od minimalnej kwoty wymaganej do bycia „sponsorem” i rzeczywiście nie otrzyma od Pana żadnych dodatkowych korzyści, nie dochodzi po Pana stronie do dostawy towarów czy świadczenia jakichkolwiek usług. Nie istnieje bowiem świadczenie zwrotne realizowane za dokonywaną wpłatę.

Podsumowując, w przypadku, gdy dana osoba dokona wpłaty niższej od minimalnej kwoty wymaganej do bycia „sponsorem” i rzeczywiście nie otrzyma od Pana żadnych dodatkowych korzyści w wyniku dokonania tej wpłaty, wówczas od części dodatkowej wpłaty dokonanej przez tego uczestnika konwentu ponad koszt wejściówki na konwent nie jest Pan zobowiązany odprowadzać podatku od towarów i usług.

Tym samym, oceniając całościowo Pana stanowisko należało je uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Ponadto, należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Jednocześnie podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Nadmienia się, że w niniejszej interpretacji udzielono odpowiedzi tylko w zakresie zadanego pytania w przedmiocie podatku od towarów i usług. Inne kwestie nieobjęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).