Interpretacja indywidualna z dnia 3 października 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDST2-1.4011.306.2023.2.AP

Możliwość opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową (opodatkowanie IP-BOX).

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

17 lipca 2023 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej. Uzupełnił go Pan w odpowiedzi na wezwanie – w dniu 11 września 2023 r. (data wpływu).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Działalność Wnioskodawcy

Wnioskodawca/Wykonawca ramach prowadzonej jednoosobowo działalności gospodarczej oraz na warunkach określonych umową o współpracy świadczy usługi programistyczne. Wnioskodawca samodzielnie ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością, w szczególności ponosi odpowiedzialność za należyte wykonywanie zobowiązań objętych umową i otrzymuje stosowne wynagrodzenie. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od (...) 2019 r.

Z chwilą składania wniosku Wnioskodawca świadczy usługi programistyczne w ramach prowadzonej działalności gospodarczej dla podmiotu prowadzącego działalność związaną z oprogramowaniem, zwanego dalej „Spółką/Zamawiającym”. Wnioskodawca ma zamiar zastosować preferencyjną stawkę podatkową wobec dochodów uzyskiwanych w ramach zawartej umowy, a także wobec dochodów uzyskanych w ramach analogicznych usług świadczonych na rzecz analogicznych podmiotów w przyszłości, w przypadku zawarcia takich umów. Wnioskodawca świadczy na rzecz Spółki usługi programistyczne, polegające w szczególności na tworzeniu kodu w odpowiednim dla zleconego zadania języku programowania, dbaniu o jakość tworzonego kodu poprzez tworzenie testów, tworzeniu dokumentacji dla tworzonego kodu.

Autorskie prawa majątkowe

Zgodnie z postanowieniami umowy o współpracy:

1.Wykonawca oświadcza, że wszystkie wyniki prac mogące stanowić przedmiot praw autorskich, w tym w szczególności: kody programów, raporty, zestawienia, bazy danych, skrypty, programy komputerowe, itp. przygotowane w ramach umowy będą oryginalne, bez niedozwolonych zapożyczeń z utworów osób trzecich oraz nie będą naruszać praw przysługujących osobom trzecim, w tym w szczególności praw autorskich innych osób.

2.Wykonawca oświadcza, że będą mu przysługiwać majątkowe prawa autorskie w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. Nr 24, poz. 83, z późn. zm.) do wyników prac, o których mowa w ust. 1, w pełnym zakresie, bez żadnych ograniczeń lub obciążeń na rzecz osób trzecich, w szczególności praw autorskich innych osób.

3.W ramach wynagrodzenia, określonego w § 8 ust. 1 umowy, w dniu odbioru zadania Wykonawca przeniesie na Spółkę całość służących mu autorskich praw majątkowych do nieograniczonego w czasie i miejscu korzystania i rozporządzania utworami (w tym wszystkimi utworami powstałymi w wyniku przygotowywania Przedmiotu Umowy, również w wyniku modyfikacji Narzędzi, oraz wszelkimi utworami wykorzystanymi do przygotowania Przedmiotu Umowy), które powstaną w trakcie realizacji Umowy (w tym w szczególności do dokumentacji technicznej Przedmiotu Umowy) oraz poszczególnymi ich częściami (w tym także plikami/kodami źródłowymi) – o ile stanowić będą one utwór w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych – w kraju i za granicą wraz z prawem do wynagrodzenia za dozwolony użytek publiczny (art. 29 ustawy z dnia 4 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych).

4.Przejście na Spółkę autorskich praw majątkowych nastąpi z chwilą odebrania danego utworu przez Spółkę; z tą samą chwilą Spółka stanie się upoważniona do wykonywania autorskich praw zależnych do każdorazowego utworu/części utworu w zakresie określonym w ust. 5 poniżej.

5.Przeniesienie, o którym mowa w ust. 3, dotyczy każdego z utworów w całości, jak i w poszczególnych fragmentach (w tym plików źródłowych), w kraju i poza jego granicami, obejmuje wszystkie pola eksploatacji wymienione w art. 50 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności:

a.utrwalanie i zwielokrotnianie utworu dowolną techniką, w tym w szczególności techniką cyfrową i drukarską,

b.wprowadzanie utworu do obrotu,

c.publiczne udostępnianie,

d.wprowadzanie do pamięci komputera, do sieci komputerowych, Internetu i sieci telekomunikacyjnych, w tym WAP,

e.wystawienie, wyświetlenie,

f.nadanie za pomocą wizji lub fonii przewodowej lub bezprzewodowej przez stację naziemną,

g.nadanie za pośrednictwem satelity,

h.retransmisja utworu,

i.wypożyczenie, najem, dzierżawa nośników, na których utwór utrwalono,

j.reklama, promocja, a w odniesieniu do utworu w jakim stanowią program komputerowy – art. 50 oraz 74 ust. 4 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności: trwałe lub czasowe utrwalanie lub zwielokrotnianie w całości lub w części, jakimikolwiek środkami i w jakiejkolwiek formie, niezależnie od formatu, systemu lub standardu; prawo do zwielokrotniania kodu i tłumaczenia jego formy (dekompilacja), przystosowywanie, zmiana układu oraz wprowadzanie innych zmian, w szczególności w celu wykorzystania dla celów współdziałania z programami komputerowymi; rozpowszechnianie w tym wprowadzenie do pamięci komputera, do sieci komputerowych, sieci telekomunikacyjnych oraz Internetu (rozpowszechnianie on- line) oraz wprowadzenie do obrotu, użyczanie, najem utworu lub jego kopii lub inne podobne formy korzystania.

6.Własność materialnych egzemplarzy, na których utwór zostanie utrwalony przysługuje Spółce.

7.Wykonawca upoważnia Spółkę do wykonywania na podstawie stosownych pełnomocnictw twórców utworu lub w jego własnym imieniu osobistych praw autorskich do utworu oraz do wprowadzania zmian w utworze w zakresie niezbędnym ze względu na sposób korzystania z utworu.

8.Wykonawca zobowiązuje się do niewykonywania swych autorskich praw osobistych, nie będzie korzystać z prawa do oznaczania autorstwa, a także z prawa do nadzoru nad sposobem korzystania z utworu.

Forma opodatkowania Wnioskodawcy – zasady ogólne.

Wynagrodzenie Wnioskodawcy

Z tytułu wykonania zleceń wchodzących w zakres Umowy, Spółka zapłaci Wykonawcy wynagrodzenie ryczałtowe według stawek godzinowych. Wynagrodzenie to stanowi całość wynagrodzenia Wykonawcy w związku z realizacją Umowy, w tym za przeniesienie na Spółkę autorskich praw majątkowych zgodnie z postanowieniami § 6 umowy, oraz za nośnik lub nośniki, na których je utrwalono, poprawki i usuwanie wad. Zapłata wynagrodzenia następuje w terminie 14 dni od dnia doręczenia Spółce prawidłowo wystawionej faktury VAT na rachunek bankowy Wykonawcy wskazany na fakturze. Dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej Wnioskodawca osiąga w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej z tytułu praw autorskich i przeniesienia ich na Spółkę w ramach zawartej umowy. Spółka nabywa od Wnioskodawcy całość autorskich praw majątkowych do wszelkich utworów stworzonych przez Wnioskodawcę, w związku z wykonywaniem Umowy bez ograniczeń terytorialnych i czasowych, we wszystkich systemach prawnych, w których utwór korzysta z ochrony w najszerszym dopuszczalnym zakresie. Wnioskodawca osiąga wynagrodzenie z tytułu świadczonych przez Wnioskodawcę usług, na podstawie prawidłowo wystawionych przez Wnioskodawcę faktur, na wskazany w tych fakturach rachunek bankowy, obejmujące przeniesienia praw własności intelektualnej, w tym autorskich praw majątkowych na wszystkich polach eksploatacji.

Działalność twórcza Wnioskodawcy

Wnioskodawca prowadzi działalność twórczą obejmującą prace rozwojowe, ponieważ świadczenie usług związanych z oprogramowaniem objęte jest przedmiotem jego działalności gospodarczej oraz prowadzone przez niego przedsiębiorstwo dysponuje wiedzą i doświadczeniem umożliwiającymi świadczenie tego typu usług. W związku z tym, Wnioskodawca prowadzi działalność twórczą obejmującą prace rozwojowe, w ramach których nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności. Wnioskodawca w toku wykonywania usługi tworzenia oprogramowania zobowiązuje się wobec Spółki do przejawiania twórczej inicjatywy. Wnioskodawca jest zobowiązany do wykonywania powierzonych mu obowiązków z najwyższą starannością właściwą wyspecjalizowanemu profesjonaliście. Wnioskodawca opracowuje zarówno nowe produkty i usługi, jak i ulepsza już istniejące, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność obejmuje stałe zmiany wprowadzane do tworzonych produktów. Wnioskodawca bazuje na własnej wiedzy i doświadczeniu.

Systematyczność działań Wnioskodawcy

Działalność wykonywana przez Wnioskodawcę jest prowadzona w sposób systematyczny, tj. w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny. Celem twórczej działalności Wnioskodawcy podejmowanej w sposób uporządkowany jest wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Wnioskodawca świadczy usługi w miejscu i czasie przez siebie wybranym oraz nie świadczy usług pod kierownictwem Spółek. W zakresie realizacji obowiązków, jak również w zakresie określania czasu i miejsca świadczenia usług Wnioskodawca dysponuje niezależnością i samodzielnością.

Program komputerowy

W wyniku dokonywanych przez Wnioskodawcę czynności powstaje utwór samodzielny i stanowi program komputerowy w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ponieważ zgodnie z art. 74 ust. 4 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych autorskie prawa majątkowe do programu komputerowego, z zastrzeżeniem przepisów art. 75 ust. 2 i 3, obejmują prawo do:

1)trwałego lub czasowego zwielokrotnienia programu komputerowego w całości lub w części jakimikolwiek środkami i w jakiejkolwiek formie; w zakresie, w którym dla wprowadzania, wyświetlania, stosowania, przekazywania i przechowywania programu komputerowego niezbędne jest jego zwielokrotnienie, czynności te wymagają zgody uprawnionego;

2)tłumaczenia, przystosowywania, zmiany układu lub jakichkolwiek innych zmian w programie komputerowym, z zachowaniem praw osoby, która tych zmian dokonała;

3)rozpowszechniania, w tym użyczenia lub najmu, programu komputerowego lub jego kopii.

Jednocześnie należy podkreślić, że Wnioskodawca przenosi na Spółki całość autorskich praw majątkowych do programów komputerowych w rozumieniu art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, powstałych w toku wykonywania umowy, nieograniczone w czasie i liczbie egzemplarzy, zarówno w Polsce jak i za granicą, na wskazanych powyżej polach eksploatacji. Wskazane kwalifikowane prawo własności intelektualnej jest przez Wnioskodawcę wytwarzane w ramach prowadzonej przez niego działalności. Wnioskodawca zamierza objąć preferencyjną stawką podatkową dochody osiągnięte z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zakresie, w jakim został osiągnięty ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wnioskodawca chciałby zastosować preferencyjną stawkę opodatkowania wynoszącą 5% uzyskanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej od 8 stycznia 2019 r.

Prowadzenie ewidencji

Wnioskodawca prowadzi odrębną, szczegółową ewidencję w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz w sposób pozwalający na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu. Wnioskodawca prowadzi ewidencję zgodnie z wytycznymi zawartymi w objaśnieniach Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r., tj. sporządzona techniką komputerową w postaci arkusza kalkulacyjnego kumulatywnego, comiesięcznego zestawienia dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca. Zestawienie kumulatywne obejmuje wydatki od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej, która zmierza do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP do końca danego miesiąca kalendarzowego. Zestawienie to sporządzane jest poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań. Jest sporządzane w oparciu o zestawienie dokumentów potwierdzających poniesione wydatki. Wersja elektroniczna została zarchiwizowana, natomiast konstrukcja arkusza kalkulacyjnego umożliwia uzyskanie danych w okresie późniejszym według stanu na koniec poszczególnych miesięcy kalendarzowych. Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, a powyższe wyodrębnienie i ewidencja pozwala na wyodrębnienie każdego kwalifikowanego prawa IP, a także na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów prowadzenia bezpośrednio przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej przypadających na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

W ewidencji tej Wnioskodawca wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, przychody, koszty uzyskania przychodów i dochód (stratę) przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, koszty prowadzenia bezpośrednio przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej przypadającym na każde ww. prawo, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Zgodnie z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawca:

1)wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach przychodów i rozchodów;

2)prowadzi księgi przychodów i rozchodów w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnia koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonuje zapisów w prowadzonych księgach przychodów i rozchodów w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej;

5)dokonuje zapisów w prowadzonych księgach przychodów i rozchodów w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi.

Uzupełnienie

Wnioskodawca przytaczając przepis art. 3 ust. 1 i 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stwierdził, że jest osobą fizyczną, posiadającą nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pod pojęciami „usługi programistyczne, polegające w szczególności na tworzeniu nowego oprogramowania lub wprowadzaniu zmian do już istniejącego oprogramowania” należy rozumieć całość działań realizowanych przez Wnioskodawcę w ramach opisanej we wniosku umowy z Kontrahentem.

Oprogramowania, które do tej pory były wytwarzane/modyfikowane/ulepszane przez Wnioskodawcę to:

(...). Serwis ten jest innowacyjny, ponieważ został stworzony w wyniku prac programistycznych z wykorzystaniem najnowszych dostępnych technologii, spełnia wymogi Kontrahenta, a nabycie takiego samego oprogramowania na rynku otwartym jest niemożliwe.

(...). Innowacyjność tego oprogramowania polega na tym, że zostało ono stworzone w wyniku prac programistycznych z wykorzystaniem wiedzy Kontrahenta oraz najnowszych technologii, a nabycie takiego samego oprogramowania na rynku otwartym jest niemożliwe.

Odpowiadając na pytanie, czy Wnioskodawca jest twórcą całości tego oprogramowania, czy jego części Wnioskodawca poinformował, że jest członkiem zespołu programistycznego, który odpowiedzialny jest za tworzenie oprogramowania. Tworzy on poszczególne części/moduły/funkcjonalności oprogramowania, a następnie odpowiedzialny jest za ich dalszy rozwój oraz prawidłowe funkcjonowanie.

W ramach rozwoju każdego Oprogramowania Wnioskodawca tworzy zupełnie nowe części Oprogramowania, a następnie modyfikuje i zmienia stworzone przez siebie elementy Oprogramowania poprzez dokonywanie zmian, poprawek i usprawnień. Wnioskodawca zajmuje się także badaniem oraz poprawą wydajności wytwarzanego oprogramowania.

Oprogramowania, z uwagi na ich innowacyjność, tworzone są przez Wnioskodawcę od podstaw. W ramach świadczonych usług i realizowanego projektu Wnioskodawca tworzy, zmienia i dostosowuje komponenty Oprogramowania i dokumentuje to. W każdym przypadku Wnioskodawca zajmuje się tworzeniem kodu źródłowego Oprogramowania, jego testowaniem i odpowiednim dostosowaniem do konkretnych potrzeb Kontrahenta. W wyniku prac programistycznych prowadzonych przez Wnioskodawcę jego Kontrahent otrzymuje nowoczesne i innowacyjne ulepszenia oraz rozwinięcia Oprogramowania lub całościowe aplikacje, których nie da się nabyć na otwartym rynku. Tym samym tworzone i wdrażane przez Wnioskodawcę elementy Oprogramowania mają zawsze charakter twórczy i innowacyjny.

Wnioskodawca w swojej pracy wytwarzał/rozwijał/modyfikował i ulepszał Oprogramowanie komputerowe, takie jak:

(...)

Do jego wytworzenia zastosowano najnowsze dostępne technologie i narzędzia programistyczne. Stworzony kod źródłowy zawierał niewystępujące do tej pory w praktyce Wnioskodawcy koncepcje, takie jak podział projektu na moduły. Wytworzone Oprogramowanie było oryginalne i nie występowało do tej pory w rozwiązaniach już funkcjonujących u Wnioskodawcy.

(...)

Do jego wytworzenia zastosowano najnowsze dostępne rozwiązania, technologie i narzędzia programistyczne. Stworzone oprogramowanie zawierało niewystępujące do tej pory w praktyce Wnioskodawcy koncepcje, takie jak asynchroniczność ładowania elementów widoku aplikacji. Powstały w procesie tworzenia kod źródłowy był oryginalny i nie występował do tej pory w rozwiązaniach funkcjonujących u Wnioskodawcy.

Wnioskodawca wyjaśnił, że każde wytworzone Oprogramowanie powstaje z zastosowaniem najnowszych technologii oraz narzędzi (dostępnych w momencie ich tworzenia). Nadaje im to unikatowy charakter w porównaniu do rozwiązań funkcjonujących dotychczas u Wnioskodawcy.

Głównym celem działalności Wnioskodawcy było tworzenie oraz rozwój innowacyjnego i technologicznie zaawansowanego Oprogramowania. Wnioskodawca tworzy oraz ulepsza Oprogramowanie, które nie tylko odzwierciedla potrzeby rynku i klientów, ale kształtuje je w taki sposób, aby przyczyniły się do znacznego usprawnienia procesów u nabywców końcowych Oprogramowania. W tym zakresie Wnioskodawca prowadzi prace związane z tworzeniem nowego i innowacyjnego Oprogramowania i jego funkcjonalności i części oraz jego stałego rozwijania, czy też ulepszania. Działania te mają na celu dostarczanie Oprogramowania spełniającego wszelkie wymagania Kontrahenta i klientów końcowych.

Wnioskodawca od momentu rozpoczęcia prowadzenia działalności gospodarczej wytworzył oraz rozwijał innowacyjne i technologicznie zaawansowane Oprogramowanie. Wnioskodawca osiągnął ww. cele samodzielnie, tj. bez pracowników lub podwykonawców, a także nie udzielił licencji innym podmiotom.

Odpowiadając na pytanie dotyczące harmonogramów opracowanych w poszczególnych okresach Wnioskodawca stwierdził, że niezwłocznie po wpłynięciu zgłoszenia od Kontrahenta wytwarza/rozwija/ulepsza Oprogramowanie komputerowe.

Zasobami wiedzy, którymi Wnioskodawca dysponował przed rozpoczęciem realizacji poszczególnego „Oprogramowania” są technologie informatyczne, czyli jego wiedza o oprogramowaniu i narzędziach informatycznych, występujących zarówno w ogólnym stanie nauki, jak i w środowisku, w którym funkcjonować ma program przez niego wytworzony.

Wnioskodawca w ramach swojej działalności wykorzystuje i rozwija wiedzę i umiejętności z zakresu technik wytwarzania i rozwoju Oprogramowania komputerowego. Do efektywnego wytwarzania/modyfikowania/rozwoju Oprogramowania komputerowego Wnioskodawca wykorzystuje najnowsze dostępne rozwiązania i narzędzia, a każde powstałe w wyniku prac Oprogramowanie jest unikatowe i nie występuje w istniejących rozwiązaniach Wnioskodawcy.

Wnioskodawca w celu wytworzenia/modyfikacji/rozwoju Oprogramowania wykorzystuje wiedzę z zakresu technik wytwarzania i rozwoju Oprogramowania komputerowego zdobytą na studiach oraz w pracy zawodowej. Każde Oprogramowanie cechuje się indywidualnym zestawem technik niezbędnych do jego realizacji.

Wytworzone/modyfikowane/rozwijane przez Wnioskodawcę Oprogramowanie oparte było na rozwiązaniach wiedzowych z zakresu technik wytwarzania i rozwoju Oprogramowania komputerowego.

Efektem działań Wnioskodawcy jest powstanie innowacyjnego Oprogramowania.

Efekty pracy Wnioskodawcy, które nazywa „programem komputerowym”/„oprogramowaniem” zawsze były/są/będą utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.:

a)zawsze odznaczały się/odznaczają się/będą się odznaczały rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;

b)nie były/nie są/nie będą efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny;

c)nie były/nie są/nie będą jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Kontrahentów.

W każdym przypadku – tj. zarówno w przypadku tworzenia, jak i w przypadku rozwijania/ulepszania „programu komputerowego”/„oprogramowania” – efekty prac były/są/będą odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawcy przysługiwały/przysługują/będą przysługiwały osobiste i majątkowe prawa autorskie do tych programów komputerowych.

W przypadku rozwoju oprogramowania – efekt pracy Wnioskodawcy w postaci powstałych rozwiązań, bezpośrednio w wyniku ich stworzenia, przed implementacją, stanowią nowe, odrębne od tego oprogramowania, utwory w postaci oprogramowania podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Zmiany wprowadzane przez Wnioskodawcę do rozbudowywanego/ modyfikowanego/ ulepszanego oprogramowania/programu komputerowego nie mają charakteru rutynowych, okresowych zmian.

Działania polegające na rozwijaniu przez Wnioskodawcę oprogramowania zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego oprogramowania.

Wynagrodzenie od Spółki jest łączną zapłatą za całość czynności, jakie Wnioskodawca realizuje w ramach umowy – przeniesienie praw autorskich do oprogramowania, wytworzenie i przekazanie oprogramowania.

Na fakturze nie następuje wyodrębnienie wynagrodzenia za przeniesienie praw autorskich, ponieważ całość wynagrodzenia obejmuje także wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich.

Sposób „przeniesienia” każdego z majątkowych praw autorskich do programu komputerowego następuje zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy.

Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od (...) 2019 r.

Wnioskodawca oblicza wskaźnik nexus wedle następującego wzoru:

((a + b) × 1,3): (a + b + c + d), gdzie wskazane litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez Wnioskodawcę odpowiednio na:

a – działalność badawczo – rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej innych niż te wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej innych niż te wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4

d – nabycie przez Wnioskodawcę kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Wnioskodawca podkreślił, że opodatkowanie preferencyjną stawką Wnioskodawca zamierza zastosować wyłącznie do kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Pytania

1.Czy w ramach prowadzonej działalności i wykonywania usług informatycznych na zasadach przedstawionych w opisie stanu faktycznego Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX i tym samym stosowania przepisów przyznających preferencyjne opodatkowanie 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z kwalifikowanych praw własności intelektualnej?

2.Czy opisana w ww. wniosku działalność Wnioskodawcy jest działalnością B+R?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, jest uprawniony do stosowania przepisów przyznających preferencyjne opodatkowanie 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, albowiem biorąc pod uwagę objaśnienia podatkowe Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dot. preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX, Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą, którą kwalifikuje się jako działalność badawczo-rozwojowa, tj. działalność twórcza obejmująca badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań, a Kwalifikowane IP czyli prawo własności intelektualnej zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, jest autorskim prawem do programu komputerowego oraz podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.) stanowi, że:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

–prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2022 r. poz. 574, z późn. zm.),

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one:

prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że w ramach prowadzonej jednoosobowo działalności gospodarczej oraz na warunkach określonych umową o współpracy świadczy Pan na rzecz Spółki usługi programistyczne, polegające w szczególności na tworzeniu kodu w odpowiednim dla zleconego zadania języku programowania, dbaniu o jakość tworzonego kodu poprzez tworzenie testów, tworzeniu dokumentacji dla tworzonego kodu. Przenosi Pan na rzecz Spółki całość autorskich praw majątkowych do Programów Komputerowych w rozumieniu art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, powstałych w toku wykonywania umowy, nieograniczone w czasie i liczbie egzemplarzy, zarówno w Polsce jak i za granicą, na wskazanych w opisie sprawy polach eksploatacji. Oprogramowania wytwarzane/modyfikowane/ulepszane przez Pana to:

(...). Serwis ten jest innowacyjny, ponieważ został stworzony w wyniku prac programistycznych z wykorzystaniem najnowszych dostępnych technologii, spełnia wymogi Kontrahenta, a nabycie takiego samego oprogramowania na rynku otwartym jest

(...). Innowacyjność tego oprogramowania polega na tym, że zostało ono stworzone w wyniku prac programistycznych z wykorzystaniem wiedzy Kontrahenta oraz najnowszych technologii, a nabycie takiego samego oprogramowania na rynku otwartym jest niemożliwe.

Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego ocena czy prowadzone przez Pana prace programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Pana efektów tych prac (programów opisanych we wniosku).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

W opisie sprawy wskazał Pan, że w ramach rozwoju każdego oprogramowania tworzy Pan zupełnie nowe części oprogramowania, a następnie modyfikuje i zmienia stworzone przez siebie elementy oprogramowania przez dokonywanie zmian, poprawek i usprawnień. Zajmuje się Pan także badaniem oraz poprawą wydajności wytwarzanego oprogramowania, jak i również modyfikacją w celu poprawy jakości standardu oprogramowania w celu obniżenia kosztu jego utrzymania. Oprogramowania z uwagi na ich innowacyjność tworzone są przez Pana od podstaw. W ramach świadczonych usług i realizowanego projektu tworzy Pan, zmienia i dostosowuje komponenty oprogramowania i dokumentuje to. W każdym przypadku zajmuje się Pan tworzeniem kodu źródłowego oprogramowania, jego testowaniem i odpowiednim dostosowaniem do konkretnych potrzeb Kontrahenta. W wyniku prac programistycznych prowadzonych przez Pana, Pana kontrahent otrzymuje nowoczesne i innowacyjne ulepszenia oraz rozwinięcia oprogramowania lub całościowe aplikacje, których nie da się nabyć na otwartym rynku. Tworzone i wdrażane przez Pana elementy oprogramowania mają zawsze charakter twórczy i innowacyjny. Ponadto wyjaśnił Pan, że każde wytworzone Oprogramowanie powstaje z zastosowaniem najnowszych technologii oraz narzędzi (dostępnych w momencie ich tworzenia). Nadaje im to unikatowy charakter w porównaniu do rozwiązań funkcjonujących dotychczas u Pana. Efekty Pana pracy zawsze były/są/będą utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.: zawsze odznaczały się/odznaczają się/będą się odznaczały rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej; nie były/nie są/nie będą efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny; nie były/nie są/nie będą jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Kontrahentów. Wyjaśnił Pan również, że w każdym przypadku – tj. zarówno w przypadku tworzenia, jak i w przypadku rozwijania/ulepszania „programu komputerowego”/„oprogramowania” – efekty prac były/są/będą odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Zatem prowadzona przez Pana działalność w zakresie tworzenia wymienionych programów komputerowych ma twórczy charakter.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Wyjaśnił Pan, że działalność wykonywana przez Pana jest prowadzona w sposób systematyczny, tj. w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny. Celem Pana twórczej działalności podejmowanej w sposób uporządkowany jest wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Świadczy Pan usługi w miejscu i czasie przez siebie wybranym oraz nie świadczy Pan usług pod kierownictwem Spółek. W zakresie realizacji obowiązków, jak również w zakresie określania czasu i miejsca świadczenia usług dysponuje Pan niezależnością i samodzielnością. Niezwłocznie po wpłynięciu zgłoszenia od Kontrahenta wytwarza/rozwija/ulepsza Pan Oprogramowanie komputerowe.

Zatem kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej w odniesieniu do wskazanych przez Pana programów komputerowych jest spełnione.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu.

Z opisu sprawy wynika, że zasobami wiedzy, którymi Pan dysponował przed rozpoczęciem realizacji poszczególnego „Oprogramowania” są technologie informatyczne, czyli Pana wiedza o oprogramowaniu i narzędziach informatycznych, występujących zarówno w ogólnym stanie nauki, jak i w środowisku, w którym funkcjonować ma program przez Pana wytworzony. W ramach swojej działalności wykorzystuje Pan i rozwija wiedzę i umiejętności z zakresu technik wytwarzania i rozwoju Oprogramowania komputerowego. Do efektywnego wytwarzania/modyfikowania/rozwoju Oprogramowania komputerowego wykorzystuje Pan najnowsze dostępne rozwiązania i narzędzia, a każde powstałe w wyniku prac Oprogramowanie jest unikatowe i nie występuje w istniejących rozwiązaniach.

W celu wytworzenia/modyfikacji/rozwoju Oprogramowania wykorzystuje Pan wiedzę z zakresu technik wytwarzania i rozwoju Oprogramowania komputerowego zdobytą na studiach oraz w pracy zawodowej. Każde Oprogramowanie cechuje się indywidualnym zestawem technik niezbędnych do jego realizacji.

Zaznaczył Pan, że wytworzone/modyfikowane/rozwijane Oprogramowanie oparte było na rozwiązaniach wiedzowych z zakresu technik wytwarzania i rozwoju Oprogramowania komputerowego. Efektem Pana działań jest powstanie innowacyjnego Oprogramowania.

Zatem powyższe pozwala uznać, że wykorzystuje Pan istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań. Ponadto sam Pan wskazał w opisie sprawy, że Pana działania zmierzają do wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest również zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:

–badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz

–prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

•nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

•łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

•kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

•wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

•nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;

•łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badan rozwojowych;

•kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;

•wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość ww. czynności służy:

•planowaniu produkcji oraz

•projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.

Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.

Jak wskazuje Pan w opisie sprawy, prowadzi Pan działalność twórczą obejmującą prace rozwojowe, ponieważ świadczenie usług związanych z oprogramowaniem objęte jest przedmiotem jego działalności gospodarczej. Prowadzi Pan działalność twórczą obejmującą prace rozwojowe w ramach których nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności. W toku wykonywania usługi tworzenia oprogramowania zobowiązuje się Pan wobec kontrahenta do przejawiania twórczej inicjatywy. Jest Pan zobowiązany do wykonywania powierzonych mu obowiązków z najwyższą starannością właściwą wyspecjalizowanemu profesjonaliście. Bazuje Pan na własnej wiedzy i doświadczeniu. Celem Pana twórczej działalności, podejmowanej w sposób uporządkowany jest wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.Działalność wykonywana przez Pana jest prowadzona w sposób systematyczny, tj. w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny. Oprogramowania z uwagi na ich innowacyjność tworzone są przez Pana od podstaw. W ramach świadczonych usług i realizowanego projektu tworzy Pan, zmienia i dostosowuje komponenty oprogramowania i dokumentuje to. W każdym przypadku zajmuje się Pan tworzeniem kodu źródłowego oprogramowania, jego testowaniem i odpowiednim dostosowaniem do konkretnych potrzeb Kontrahenta. W wyniku prac programistycznych prowadzonych przez Pana, Pana kontrahent otrzymuje nowoczesne i innowacyjne ulepszenia oraz rozwinięcia oprogramowania lub całościowe aplikacje, których nie da się nabyć na otwartym rynku. Tworzone i wdrażane przez Pana elementy oprogramowania mają zawsze charakter twórczy i innowacyjny. W przypadku rozwoju oprogramowania efekt Pana pracy w postaci powstałych rozwiązań, bezpośrednio w wyniku ich stworzenia, przed implementacją, stanowią nowe, odrębne od tego oprogramowania, utwory w postaci oprogramowania podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zmiany wprowadzane przez Pana do rozbudowywanego/modyfikowanego/ulepszanego oprogramowania/programu komputerowego nie mają charakteru rutynowych, okresowych zmian. Działania polegające na rozwijaniu przez Pana oprogramowania zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego oprogramowania.

Zatem powyższe pozwala uznać, że opisana działalność w zakresie tworzenia wymienionych programów spełnia warunki do uznania jej za prace rozwojowe.

W konsekwencji, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy, Pana działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Pana ani też całość prowadzonej przez Pana działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu – takich jak te, które zostały wymienione we wniosku i jego uzupełnieniu oraz w warunkach działalności opisanej we wniosku i jego uzupełnieniu.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8)autorskie prawo do programu komputerowego

–podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w których osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do kwalifikowanego dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP BOX nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Jak wcześniej rozstrzygnięto, tworzy Pan programy komputerowe w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności badawczo-rozwojowej, spełniającej definicję wskazaną w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. We wniosku wskazał Pan, że w wyniku tworzenia/rozwinięcia oprogramowania, tworzone są nowe kody, w odpowiednim dla zleconego zadania języku programowania. W każdym przypadku – tj. zarówno w przypadku tworzenia, jak i w przypadku rozwijania utworów – efekty Pana prac są/były/będą odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Sposób „przeniesienia” każdego z majątkowych praw autorskich do programu komputerowego następuje/będzie następował zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy. Ponadto z treści wniosku wynika, że wyodrębnia Pan w prowadzonej odrębnej od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencji każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, przychody, koszty uzyskania przychodów i dochód (stratę) przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, koszty prowadzenia bezpośrednio przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej przypadającym na każde ww. prawo. Ponadto wyodrębnia Pan koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu. Ewidencja taka prowadzona jest na bieżąco od 8 stycznia 2019 r.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane, jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2059 ze zm. dalej: „ustawa o PAIPP”).

Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o PAIPP:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Mając powyższe na uwadze, autorskie prawo do programu komputerowego (Oprogramowanie), wytwarzane samodzielnie przez Pana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programu komputerowego (Oprogramowanie) stanowi dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym, na podstawie art. 30ca ust. 1 ww. ustawy, może Pan w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego zastosować stawkę opodatkowania 5% do kwalifikowanego dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej począwszy od roku 2019 r. Jako, że wniosek dotyczy także zdarzenia przyszłego, jeśli Pana sytuacja i obowiązujące prawo nie zmienią się, będzie Pan mógł skorzystać z omawianej preferencji także w przyszłości.

Należy podkreślić, że wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

–dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

–wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

•stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz

•zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Dodatkowo informujemy, że interpretacja indywidualna dotyczy wyłącznie sprawy będącej przedmiotem wniosku w kontekście sformułowanych pytań interpretacyjnych, natomiast nie rozstrzyga innych kwestii opisanych we wniosku.

Niniejszą interpretację wydano w oparciu o opis stanu faktycznego przedstawionego we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

•Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

–w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

–w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).