Interpretacja indywidualna z dnia 27 września 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-2.4011.500.2023.2.MM

Amortyzacja domków letniskowych.

Interpretacja indywidualna– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Dnia 7 lipca 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 7 lipca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 4 września 2023 r. (wpływ 7 września 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest podmiotem prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą na podstawie wpisu do CEIDG. Wnioskodawca jest właścicielem jednego domku letniskowego z przeznaczeniem na wynajem krótkoterminowy, a w planach ma zakup kolejnego domku, który będzie umiejscowiony na tej samej działce i przeznaczony na ten sam cel. Przychody z najmu domków letniskowych rozliczane będą w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Domek letniskowy stanowiący własność Wnioskodawcy, jak również kolejny domek letniskowy, który Wnioskodawca planuje nabyć, stanowić będą środki trwałe. Wnioskodawca prowadzi ewidencję środków trwałych, stosownie do treści art. 22n ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do której wprowadzone będą oba domki letniskowe.

Ponadto w uzupełnieniu do wniosku udzielił Pan odpowiedzi na następujące pytania:

Wskazanie właściwego numeru Klasyfikacji Środków Trwałych dla będących przedmiotem wniosku domków letniskowych zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 3 października 2016 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT) (Dz. U. z 2016 r. poz. 1864)?

W tym miejscu wyjaśnia Pan, że stanowiące przedmiot złożonego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej domki letniskowe zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 3 października 2016 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT) (Dz. U. z 2016 r. poz. 1864) jako Grupa 1, podgrupa 10, symbol 109 – pozostałe budynki niemieszkalne, hotele i podobne budynki krótkotrwałego zakwaterowania.

Wskazanie, czy domki letniskowe będące przedmiotem wniosku – w myśl przepisów Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) – (Dz. U. z 1999 r. Nr 112 poz. 1316 ze zm.) – to budynki mieszkalne, czy niemieszkalne (prosimy o udzielenie jednoznacznej odpowiedzi)?

W powyższym zakresie precyzuje Pan, że domki letniskowe stanowiące przedmiot złożonego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej w myśl przepisów Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) – (Dz. U. z 1999 r. Nr 112 poz. 1316, z późn. zm.) stanowią budynki niemieszkalne.

Pytanie

Czy nowe przepisy umożliwiają dokonywanie odpisów amortyzacyjnych od nieruchomości stanowiących budynki niemieszkalne przeznaczone na wynajem krótkoterminowy?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy obecnie obowiązujące brzmienie przepisów daje możliwość zastosowania amortyzacji do domków letniskowych stanowiących własność Wnioskodawcy, jako budynków niemieszkalnych, przeznaczonych na najem krótkoterminowy.

Powyższe stwierdzenie Wnioskodawca opiera na okoliczności, że domki letniskowe nie stanowią nieruchomości mieszkalnych (które to nieruchomości zostały wykluczone z możliwości amortyzacji na podstawie art. 22c pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), ponieważ stanowią nieruchomości niemieszkalne.

Na podstawie art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c powołanej ustawy, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcie do użytkowania:

1)budowle, budynki oraz lokale będące osobną własnością,

2)maszyny, urządzenia i środki transportu,

3)inne przedmioty

– o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Zgodnie natomiast z treścią art. 22c pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych amortyzacji nie podlegają budynki mieszkalne wraz ze znajdującymi się w nich dźwigami, lokale mieszkalne stanowiące odrębną nieruchomość, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego oraz prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, służące prowadzonej działalności gospodarczej lub wydzierżawiane albo wynajmowane na podstawie umowy.

Skoro zatem domki letniskowe nie stanowią budynków mieszkalnych, w ocenie Wnioskodawcy, istnieje możliwość dokonywania od nich odpisów amortyzacyjnych jako odpisów od nieruchomości stanowiących budynki niemieszkalne, przeznaczone na wynajem krótkoterminowy.

Wnioskodawca wskazuje również, że powyższe zapatrywanie znajduje potwierdzenie w treści interpretacji podatkowych wydanych w analogicznych stanach faktycznych, takich jak: w interpretacji indywidualnej z dnia 9 listopada 2022 r. sygn. 0115-KDIT3.4011.703.2022.1.AWO, czy też w interpretacji indywidualnej z dnia 4 października 2022 r. sygn. 0111-KDIB1-2.4010.481.2022.1.AW.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

To oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami. Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

W myśl art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z przytoczonych przepisów wynika, że środki trwałe podlegają amortyzacji, o ile spełniają następujące warunki:

-stanowią własność lub współwłasność podatnika,

-są kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania,

-przewidywany okres ich używania jest dłuższy niż rok,

-są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą.

Stosownie do art. 22c pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przepis ten obowiązuje od 1 stycznia 2022 r. Został bowiem zmieniony przez art. 1 pkt 16 ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r., poz. 2105; dalej: „ustawa zmieniająca”). Zmiana ta jednak nie objęła budynków i lokali niemieszkalnych, które nadal podlegają amortyzacji.

Z opisu sprawy wynika, że jest Pan właścicielem jednego domku letniskowego z przeznaczeniem na wynajem krótkoterminowy. W planach ma Pan zakup kolejnego domku, który również będzie przeznaczony na ten sam cel. Przychody z najmu domków letniskowych rozliczane będą w ramach prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej. Prowadzi Pan ewidencję środków trwałych, do której będą wprowadzone oba domki letniskowe. Domki te zostały przez Pana sklasyfikowane w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych jako Grupa 1, podgrupa 10, symbol 109 – pozostałe budynki niemieszkalne, hotele i podobne budynki krótkotrwałego zakwaterowania. Ponadto wskazał Pan, że domki letniskowe wg Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) stanowią budynki niemieszkalne.

Wykaz rocznych stawek amortyzacyjnych stanowi Załącznik nr 1 do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stawki amortyzacyjne przyporządkowane są do środków trwałych oznaczonych symbolami. Ich rozwinięcie znajduje się w Klasyfikacji Środków Trwałych, którą określa Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 3 października 2016 r. w sprawie klasyfikacji środków trwałych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1864) będące rozporządzeniem wykonawczym do ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 773).

Obowiązek odpowiedniej klasyfikacji środka trwałego spoczywa na podmiocie gospodarczym. Wynika to z komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. U. GUS Nr 1, poz. 11). W przypadku trudności w ustaleniu właściwej klasyfikacji, zainteresowany podmiot może zwrócić się z wnioskiem do odpowiedniego Urzędu Statystycznego, który udziela informacji w zakresie stosowania wyżej powołanych standardów klasyfikacyjnych.

Skoro zatem domki letniskowe mają status „budynków niemieszkalnych” i sklasyfikowane zostały przez Pana w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych według symbolu KŚT – symbol 109 „Domki kempingowe, budynki zastępcze – trwale związane z gruntem”, to domki te podlegają amortyzacji podatkowej i może Pan zaliczać do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowej tych domków.

Reasumując – może Pan dokonywać odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej nieruchomości stanowiących budynki niemieszkalne przeznaczone na wynajem krótkoterminowy.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił, i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

W odniesieniu do powołanych przez Pana interpretacji stwierdzam, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego tę interpretację.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).